Ερώτηση περί fail-safe (μια κι εγώ έχω μείνει καμιά 15ριά χρόνια πίσω σε τεχνολογία R/C..):

Ψάχνω κάτι που να γυρίζει το σέρβο του γκαζιού στο 'νεκρό' σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν υπάρχει καλό σήμα μεταξύ πομπού και δέκτη (είτε λόγω παρεμβολών, είτε λόγω πεσμένης μπαταρίας πομπού, απόστασης, κλπ). Υπάρχει κάτι που να παρεμβάλεται μεταξύ δέκτη και σέρβο ή χρειάζεται κάποιος δέκτης που να το υποστηρίζει?...

Αυτό που λες υπάρχει, είναι ένα μικρό πραγματάκι που μπαίνει στον δέκτη σου, και δίνει εντολή στα φρένα σε κάθε περίπτωση παρεμβολής.
Μπαίνει σε 5 λεπτάκια. Κάνει για όλους τους δέκτες / πομπούς και στοιχίζει κάπου στα 40 ευρώ.

Ευχαριστώ!
Μήπως έχεις/έχετε υπόψη μάρκα/μοντέλο και που μπορεί να το βρει κανείς?

Ο χρήστης msamaro έγραψε:

Γεια σας ασχολουμε 3 περιπου χρονια με το μοντελισμο.
Εχω δυο αυτοκινητα ενα 1/10 ασφαλτινο και 1/8 buggy.
Συντομα θα ερθω Αθηνα και αν θελετε να μαζευτουμε να παμε σε καπια πιστα γιατι ακομα δεν εχω παει και θα ηθελα πολυ να παω !

Το επόμενο Σαββατοκύριακο θα είμαι Αθήνα στην πίστα του fanatix (από τις καλύτερες πίστες στον κόσμο...). Όποιος θέλει έρχεται για καφεδάκι και κουβεντούλα.

Δείτε και το καινούργιο μου καπάκι. (bmw 3series E90 wtcc)

[URL=http://img191.imageshack.us/my.php?

image=p1000457ro8.jpg][/URL]

Δείτε και ένα βίντεο από τον τελικό του δεύτερου γύρου του γερμανικού πρωταθλήματος της 1/5!

http://rapidshare.de/files/33774923/WebversionDM.mpg

Δεν μπορεσα να απαντησω οτι δεν θα ερθω γιατι ειχα να μπω πολυ καιρο στο internet ,συγνωμη και πιστευω να τα πουμε καποια αλλη στιγμη.

msamaro θα παιξεις στον αγωνα την κυριακη 3 Δεκεμβριου

Μπορει αν τα καταφερω να ερθω παντος πηγα την προηγουμενη κυριακη στην πιστα για το κυπελο buggy και ηταν τελεια αν ερθω θα ειδοποιησω πιο πριν .

Πριν πολύ καιρό είχα πάθει μεγάλη πώρωση με τα μοντελάκια αλλά ποτέ δεν είχα την χαρά να αποκτήσω ένα Τεσπα πλέον δεν με πολυ απασχολούνε αλλά κατα καιρούς ρίχνω καμια ματιά σε τπτ site

Υ.Γ. πριν καιρό είχα βρεί ενα σαϊτ που είχε κατι 8 κύλινδρα τηλεκατευθυνόμενα Μάλιστα είχε και κάτι βιντεάκια και ο ήχος τους ήταν σαν αυτό ενος V8 muscle car, υπο κλίμακα βέβαια...

msamaro τι ωρα αρχιζουν οι αγωνες και πως θα σε καταλαβω εαν ερθω.

MSAMARO ΣΥΝΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ !!!!!!

Στον αγωνα ηρθα αλα τα υπολογησα λαθος και προλαβα μονο την απονομη. Σε ειδα και σε καταλαβα στο podium ηθελα να ερθω να σου μιλησω αλα μετα σε εχασα.

Συγχαρητήρια παίχτη!!!

Αν και δεν έχω ασχοληθεί με το αντικείμενο, μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον και σκέφτομαι να ασχοληθώ! Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω σχεδόν τίποτα και έχω αρκετές απορίες.
Για παράδειγμα, σε ποιες κατηγορίες χωρίζονται ως προς την ενέργεια που χρησιμοποιούν για να κινηθούν; Σε θερμικά και σε ηλεκτρικά;
Και επίσης, ποιά απο τις παραπάνω κατηγορίες αξίζει κάποιος να πάρει; Ποια είναι δηλαδή τα πλήν και τα σύν;

Όποιος μπορεί ας βοηθήσει!

Ο χρήστης georgep800 έγραψε:
Αν και δεν έχω ασχοληθεί με το αντικείμενο, μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον και σκέφτομαι να ασχοληθώ! Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω σχεδόν τίποτα και έχω αρκετές απορίες.
Για παράδειγμα, σε ποιες κατηγορίες χωρίζονται ως προς την ενέργεια που χρησιμοποιούν για να κινηθούν; Σε θερμικά και σε ηλεκτρικά;
Και επίσης, ποιά απο τις παραπάνω κατηγορίες αξίζει κάποιος να πάρει; Ποια είναι δηλαδή τα πλήν και τα σύν;

Όποιος μπορεί ας βοηθήσει!

Αν και τα περισσότερα τα ξέρει ο msamaro λόγω εμπειρίας, ξεκινάω εγώ την περιήγηση..
Τα θερμικά μοντέλα που είναι σε κλίμακα 1:10,1:8 συνήθως έχουν για καύσιμο κάτι που αποτελείται απο μεθανόλη,νιτρομεθάνιο και λαδάκι,δεν ξέρω και αν ξέχασα και κανένα άλλο συστατικό. Για τα 1:5 λόγω μεγάλης κλίμακας νομίζω χρησιμοποιούν κινητήρες αμόλυβδης βενζίνης.
Τα + για τα θερμικά είναι η ρεαλιστικότητα στις επιδόσεις,θόρυβος(ακούς λές και έχεις καμιά f1). Απαιτούν βέβαια περισσότερες ρυθμίσεις όσον αφορά κινητήρα κα.
Απο την άλλη τα ηλεκτρικά κατα την γνώμη μου είναι καλά γιατί συνήθως βάζεις την μπαταρία και παίζεις μέχρι να τα φτύσει.Εδώ έχουμε το κομμάτι που λέγεται αυτονομιά και συνήθως δεν κρατάει και πολύ,εν αντιθέση με τα θερμικά που απλώς γεμίζεις το ρεζερβουάρ για ακόμη μια γύρα. Υποτίθεται ότι τα ηλεκτρικά προορίζονται για αρχάριους αλλα θα έλεγα ότι δεν είναι απόλυτο μιας και υπάρχουν και ηλεκτρικά που 'ξυρίζουν απο επιδόσεις'.
Εγώ προσωπικά έχω 3χρονη εμπειρεία απο θερμικό (έχω και ένα σκάφος επίσης θερμικό το οποίο με έχει ταλαιπωρήσει αρκετά στο θέμα ρυθμίσεις) αλλά κάθε φορά μαθαίνεις και κάτι καινούργιο.
Ελπίζω να σου έδωσα μια γέυση...

'ΕΝΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΣΤΟ ΡΑΦΙ'

Αν και το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον αφού πρωτοασχολήθηκα με τον μοντελισμό πιτσιρικάς (9-10 χρονών νομίζω ξεκίνησα), είναι η πρωτη μου φορά που γράφω σε αυτό το τοπικ. Βαδίζοντας πλέον στα 21, έχω έναν (ολίγον σκονισμένο) τετρακίνητο θερμικό 'Αθλητή' της Mugen κλίμακας 1:8 χάριν στον οποίο εξοικιώθηκα με τους όρους αυτοκίνητο, συναρμολόγηση και μηχανολογία.

Το είχα αγοράσει μεταχειρισμένο και καλοσυντηρημένο από άνθρωπο που έτρεχε σε αγώνες, φίλο του πατέρα μου, και 'φορούσε' έναν δίχρονο κινητήρα της NovaRossi 3,5 κυβικών εκατοστών. Έκαιγε καστορέλαιο που σε έκανε να εθίζεσαι στην μαστούρα που σου προσέφερε, πράγμα που με είχε οδηγήσει πολλές φορές να το βάλω μπροστά ακόμη και στο μπαλκόνι μου, απλά και μόνο για να... πάρω την δόση μου.

Βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι μέχρι σήμερα δεν μου έχει παρουσιάσει κανένα σημαντικό μηχανολογικό πρόβλημα παρά μόνον μικροπροβληματάκια στις ενώσεις εξαρτημάτων όπως της εξάτμισης, που οφείλονταν στη φθορά κατά το πέρασμα του χρόνου ή χαλαρωμένες βίδες λόγω των κραδασμών. Αχ και να ήξερα τότε πως αυτά τα προβληματάκια θα μου φαίνονταν αστεία μπροστά σε όσα έμελλε να περάσω μερικά χρόνια αργότερα.

Κατά καιρούς 'αγόρασα' κοτρόνες (από αλάνες), πεζοδρόμια [κυρίως από το παλιό πάρκιν του ΟΑΚΑ που βρισκόταν από την πλευρά του ΗΣΑΠ όπου είχε ζωγραφισμένη πίστα (!!!)], δοκάρια (από γήπεδα ποδοσφαίρου) αλλά και μπασκέτες ή κάδους απορριμάτων (από διάφορα άλλα γήπεδα). Έτρεχα, λοιπόν, συχνά πυκνά για αντικατάσταση ψαλιδιών, τροχών, αναρτήσεων κ.τ.λ. Από άποψη ποιότητας κατασκευής, το αυτοκινητάκι μπορούσε εύκολα να πάρει πολύ καλό βαθμό. Ακόμα και σήμερα, χωρίς πολλά έξοδα, μπορεί να τρέξει σαν καινούριο, αρκεί κάποιος να κάτσει να ασχοληθεί λιγάκι.

Το δικό μου πρόβλημα ήταν άλλο. Για κάποιο λόγο που κανείς δεν κατάφερε να μου εξηγήσει, όσο κι αν έτρεξα, όσο κι αν ρώτησα, η τηλεκατεύθυνση μου μία μέρα τα 'έπαιξε', πομπός ή δέκτης άγνωστο, κάνοντάς το να συμπεριφέρεται σαν τρελό. Αυτό μπορούσε να γίνει επικίνδυνο, ειδικά για ένα μικρό, όπως ήμουν εγώ τότε, παιδί. Σερβάκι δεν ήταν σίγουρα. Είχα αγοράσει δύο ζευγάρια καινούρια και το είχα ελέγξει.

Το έβαζες μπροστά με τη μίζα και έστριβε τροχούς τέρμα δεξιά επιταχύνοντας παράλληλα σαν τρελό. Ειδικά την πρώτη φορά που ανακαλύψαμε αυτό το πρόβλημα, είχε κάνει να σηκωθεί από το αυτοσχέδιο μιζοκούτι που είχαμε φτιάξει με τον πατέρα μου και ευτυχώς που εκείνος πρόλαβε να το σηκώσει από την αεροτομή και να το σβήσει πριν γίνει κανένα ατύχημα.

Σημειωτέον όσον αφορά στα ατυχήματα, έχουν βγει μέσα από τον 'κύκλο' αυτόν δύο πολύ χαρακτηριστικά περιστατικά όπου κάποιος άσχετος πιλότος ελικοπτέρου έσπασε χέρι θεατή επειδή έχασε τον έλεγχο ή/και ένα συμβάν αυτοκινήτου που ο 'οδηγός' του σε αγώνα το έβγαλε στα πιτ για ανεφοδιασμό, κόλησε το γκάζι και το αυτοκίνητο χτύπησε στα πόδια παρευρισκόμενου με αποτέλεσμα ο δεύτερος να καταλήξει στο νοσοκομείο με δύο σπασμένα πόδάρια...

Οι κακές στιγμές και οι ατυχίες βέβαια είναι πάντα μέσα στο 'παιχνίδι' οπότε είχα αποφασίσει να συμβιβαστώ προσπαθώντας απλά να μην το σκέφτομαι. Σχετικά με την τηλεκατεύθυνση λοιπόν (SANWA), δεν ήθελα να την πετάξω. Ήταν πολύ ακριβή και καλή, ειδικά για την εποχή της, και την λυπόμουν όσο να 'ναι. Είχα αποφασίσει να την φτιάξω. Ακόμα προσπαθώ. Δεν ήθελα όμως να περιμένω να φτιαχτεί για να βγω και πάλι στους δρόμους.

Δανείστηκα λοιπόν μία από κάποιον φίλο σε στυλ 'πιστόλι', εγκατέστησα τον δέκτη, έκανα τον σχετικό έλεγχο να δω αν όλα δούλευαν καλά και αφού βεβαιώθηκα τα έβαλα όλα μέσα σε έναν σάκο. Φορτισμένες μπαταρίες ευτυχώς είχα. Πήρα ένα λίτρο καστορέλαιο και μία μπαταρία από το παλιό αυτοκίνητο του παππού μου για να συνδέσω την μίζα και ξεχύθηκα στους δρόμους μαζί με το ποδήλατο μου για να πάω στο ΟΑΚΑ να παίξω.

Ώντας μπουκωμένο άργησε λίγο να πάρει μπροστά αλλά τα κατάφερα. Έκανα δύο αργούς δοκιμαστικούς γύρους για να συνηθίσω την νέα τηλεκατεύθυνση και όταν έκρινα ότι του είχα πάρει τον αέρα άρχισα σιγά σιγά να το πιέζω όλο και περισσότερο. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα για πρώτη φορά πως όταν νομίζεις ότι ξέρεις, είτε πρόκειται για μοντελισμο είτε για κανονικό αυτοκίνητο είτε οτιδήποτε άλλο, τότε είναι το πιο πιθανό και σύνηθες να την πατήσεις. Έχασα τον έλεγχο του. Έστριψα δεξιά αντί για αριστερά που κανονικά έπρεπε. Επιτάγχυνα αντί να επιβραδύνω. Το έβλεπα να έρχεται προς το μέρος μου ακινητοποιημένος στο πεζοδρόμιο σαν δέντρο στο βουνό και στο τέλος τινάχτηκα προς τα πίσω. Το μοντέλο είχε καταλήξει στον πίσω τροχό του ποδηλάτου μου. Άφού πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα για να συνέλθω συνειδητοποίησα ότι είχα προσθέσει στις αγορές μου και ένα σκασμένο πίσω λάστιχο, τρεις διαλυμένες ακτίνες από την ζάντα και όλο το μπροστινό σύστημα του 'παιχνιδιού'. Τελικά εκείνο το απόγευμα γύρισα σπίτι με τα πόδια, κουβαλώντας στην πλάτη ένα σπασμένο αυτοκινητάκι, σέρνοντας ένα ποδήλατο με χαλασμένη ρόδα, νευριασμένος και στενοχωρημένος. Σαν σήμερα το θυμάμαι.

Ο καιρός περνούσε και η τηλεκατεύθυνση μου είχε αλλάξει πόσα χέρια, από μάστορα σε μάστορα μέχρι να την πάρω πίσω όπως την είχα δώσει. Το αυτοκινητάκι είχε ξεχαστεί και σκονιζόταν κάπου μέσα στην αποθήκη μαζί με την μίζα, τις μπαταρίες, την μπουζόπιπα και όλα τα συναφή. Μέρα με την μέρα, μήνα με τον μήνα ξέχασα και την τηλεκατεύθυνση. Βρισκόμουν πλέον στην εφηβεία και είχα το μυαλό μου στο πώς να τραβήξω πρώτος την προσοχή της όμορφης συμμαθήτριάς μου. Είχα τον νου μου στο πώς θα γίνω καλύτερος καλαθοσφαιριστής από τους συμπαίκτες μου. Ονειρευόμουν το μέλλον μου ως κάποιος σημαντικός και πλούσιος που όλοι θα τον ήξεραν. Τελικά δεν κατάφερα να 'ρίξω' την όμορφη συμμαθήτριά μου. Ούτε κατάφερα να διακριθώ στην καλαθοσφαίριση. Ακόμη κατάλαβα πως δεν ανοίγεις μία πόρτα και μπαίνεις σε ένα δωμάτιο όπου είσαι σημαντικός και πλούσιος όπου όλοι σε ξέρουν και σε θαυμάζουν.

Τις προάλλες όμως άνοιξα την πόρτα της αποθήκης ψάχνοντας να βρω ένα βιβλίο από τα χρόνια του γυμνασίου που θα με βοηθούσε σε κάτι για την σχολή μου. Και ψάχνοντας πέρασε από τα χέρια μου η μπουζόπιπα, που με κάποιο τρόπο είχε παραπέσει. Γρήγορα σαν αστραπή ξέχασα τον λόγο για τον οποίο βρισκόμουν στην αποθήκη. Άρχισα να ψάχνω και να ξεθάβω αντικείμενα που άλλωτε αποτελούσαν αντικείμενα πόθου, θαυμασμού, ενασχόλησης, ευχαρίστησης. Πήρα το μοντέλο στο δωμάτιό μου και το ξεσκόνισα. Έκανα το ίδιο και με τα υπόλοιπα αντικείμενα που κάποτε ανήκαν στην ύπαιθρο και όχι κλεισμένα σε 10 τετραγωνικά. Ακόμα και με τους φορτιστές. Τώρα βέβαια ασχολούμαι περισσότερο με τις 1:1 διαστάσεις , αλλά το αυτοκινητάκι με το οποίο μπήκα στον χώρο του αυτοκινήτου κατέχει εξέχουσα θέση στο δωμάτιο μου, δίπλα στο γραφείο μου όπου περνάω πολλές ώρες κάθε μέρα. Καμιά φορά το πιάνω στα χέρια μου και το περιποιούμαι. Το γυαλίζω εσωτερικά, το ξεσκονίζω εξωτερικά και ενίοτε το βγάζω στο μπαλκόνι, όχι για να πάρει αέρα μα για να πάρει μπροστά. Θαρρείς πως εκείνες τις στιγμές βρυχάται και τσιρίζει προκλητικά λέγοντάς μου 'Έχω ακόμα αποθέματα ενέργειας, ρίξε με στην μάχη. Πήρες την δόση σου, να μην πάρω κι εγώ την δική μου;'. Και πραγματικά, τον τελευταίο καιρό έχω μπει στον πειρασμό να του δώσω μία ακόμη ευκαιρία να μου δείξει τί αξίζει.

Υ.Γ. Υπάρχει κάποια πίστα χωμάτινη ή ασφάλτινη κοντά στην Αθήνα κατάλληλη και για 1:8 στην οποία να πηγαίνετε ή να έχετε πάει;

Ο χρήστης msamaro έγραψε:
georgep800
Κατηγορίες υπάρχουν πάρα πολλές στα τηλεκατευθυνόμενα. Ο βασικός διαχωρισμός τους γίνεται με τα παρακάτω:
1)Κλίμακα
2)Χώμα - Άσφαλτος
3)Θερμικά - Ηλεκτρικά

Είναι καθαρά υποκειμενικό το ποια κατηγορία είναι καλύτερη, όπως επίσης δεν υπάρχει κατηγορία πιο εύκολη και πιο δύσκολη, όλες έχουν τις δυσκολίες τους. Είναι απλά θέμα γούστου. Πας σε ένα μαγαζί και ότι σου αρέσει πιο πολύ το αγοράζεις.

Αυτά που πρέπει να ξέρεις είναι ότι τα χωμάτινα θέλουν πολύ καθάρισμα και γενικώς τα βενζινοκίνητα=μουτζούρα. Από την άλλη τα ηλεκτρικά είναι πιο καθαρά, αν αυτό παίζει κάποιο ρόλο στην επιλογή σου... Επίσης τα ηλεκτρικά δεν κάνουν ήχο πράγμα που προσωπικά με ξενερώνει. Επίσης αν το ηλεκτρικό είναι δυνατό πρέπει να αλλάζεις πολύ συχνά μπαταρίες την στιγμή που για παράδειγμα με ένα 1:5 με νορμάλ μοτέρ μπορείς να παίζεις μέχρι και 40 λεπτά συνεχόμενα! Επίσης τα 1:5 έχουν το καλό ότι είναι ότι πιο ρεαλιστικό υπάρχει, όχι μόνο από κατασκευή αλλά και άπο άποψη συμπεριφοράς.
Από την άλλη αν έχεις ως σκοπό να κάνεις και κανένα αγώνα τότε οι επιλογές είναι πιο περιορισμένες. Οι κατηγορίες στις οποίες γίνονται αγώνες είναι οι 1/10 ηλεκτρικά on road και 1/10 θερμικά onroad. 1/8 θερμικά onroad και offroad. 1/5 θερμικά on road, 1/12 ηλεκτρικά on road.

Αυτά μου έρχονται προς το παρόν, αν θες και άλλες πληροφορίες ρώτα.

Καταρχήν ευχαριστώ για τις πληροφορίες!
Έχω σχεδόν αποφασίσει ότι θέλω θερμικό, κλίμακα 1/12 ή 1/10 και μάλλον για χώμα. Το τελευταίο το επιλέγω μιας και θα μου φαινόταν ενδιαφέρον να έκανε αλματάκια, καθώς επίσης πιστεύω ότι γενικά δεν θα το βαρεθώ...

Αυτό που με προβληματίζει είναι αν χρειάζονται μηχανολογικές ή ηλεκτρολογικές γνώσεις για την συντήρηση του...;