Αριστερό εξτρέµ

Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι ένα θλιβερό ταξίδι απόλαυσης και καθήκοντος, υποστηρίζει ο µεγάλος Ουρουγουανός συγγραφέας και φανατικός ποδοσφαιρόφιλος Εντουάρντο Γκαλεάνο. Αυτή η ιστορία είναι στενά συνδεδεµένη (από την πρώτη… κλωτσιά στην µπάλα) µε την πολιτική, µε την κοινωνία. Από τότε που στα µέσα του 18ου αιώνα οι σιδηροδροµικοί εργάτες του Μάντσεστερ δηµιουργούσαν την Νιούτον Χηθ, την οµάδα που «γέννησε» την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή από τότε που οι άγγλοι ναύτες «έβγαιναν» στο Μπιλµπάο και έφτιαχναν την Αθλέτικ Μπιλµπάο. Άραγε πόσοι έλληνες ποδοσφαιρόφιλοι γνωρίζουν ότι την Παναχαϊκή ίδρυσαν αναρχικοί της Πάτρας γύρω στα 1890; Νοµίζατε ότι η «κοκκινόµαυρη» εµφάνιση ήταν τυχαία επιλογή;
Είναι αναµφισβήτητο ότι το ποδόσφαιρο συγκεντρώνει το ενδιαφέρον εκατοµµυρίων ανθρώπων, ανεξάρτητα από την ταξική προέλευση. Αυτό δεν σηµαίνει ότι δεν υπάρχουν πολιτικές και ιδεολογίες στο ποδόσφαιρο.

...
ΙΤΑΛΙΑ
Μέχρι τη σεζόν 2003-2004 οι ακροδεξιοί οπαδοί της Λάτσιο «µονοπωλούσαν» το πολιτικό χρώµα στις εξέδρες των ιταλικών γηπέδων. Εκείνη τη χρονιά «επέστρεψε» στην Α’ κατηγορία, µετά από µισό αιώνα, η Λιβόρνο. Η αποκαλούµενη και «κόκκινη» οµάδα. Όχι άδικα βέβαια αφού όλες οι σηµαίες της αριστεράς, όλων των ειδών τα σφυροδρέπανα κυµατίζουν από τους οπαδούς της Λιβόρνο. Βέβαια υπάρχει και κάτι άλλο που κάνει «κόκκινο» το Λιβόρνο. Σ’ αυτή την πόλη της Τοσκάνης ιδρύθηκε το Ιταλικό Κοµµουνιστικό Κόµµα στις αρχές του προηγούµενου αιώνα. Οι «κόντρες» Λιβόρνο – Λάτσιο είναι µνηµειώδεις και συνήθως προκαλούν πολιτικούς «τριγµούς».
Η Ίντερ (θυµίζω ότι το όνοµα της οµάδας είναι Internazionale, δηλαδή Διεθνής), είναι η αγαπηµένη οµάδα του υποδιοικητή Μάρκος των Ζαπατίστας. Η διοίκηση της Ίντερ δώρισε ένα ασθενοφόρο στους Ζαπατίστας, ενώ ο αρχηγός της οµάδας Αργεντίνος (τυχαίο;) Χαβιέ Ζανέτι πρότεινε τα πρόστιµα των παικτών και τα έσοδα από τα µηνύµατα των κινητών να δοθούν για την ανοικοδόµηση του χωριού Τσιναχαντάν που καταστράφηκε από επίθεση του κυβερνητικού στρατού. «Πιστεύουµε σε έναν καλύτερο κόσµο που θα τον εµπλουτίζουν οι διαφορετικές πολιτιστικές εκφράσεις και έθιµα όλων των λαών», έγραψε ο Ζανέτι για να απαντήσει ο υποδιοικητής Μάρκος: «Αδέλφια µας της Ίντερ, σας ευχαριστούµε για τη βοήθειά σας. Περιµένουµε µε αγωνία την στιγµή που η οµάδα των Ζαπατίστας θα σας αντιµετωπίσει».

ΚΥΠΡΟΣ
Τα κόµµατα πάνε γήπεδο!
Στην Κύπρο, ποδόσφαιρο και πολιτική πάνε χέρι-χέρι, αφού οι µεγάλες οµάδες του νησιού διατηρούν στενές σχέσεις µε τα πολιτικά κόµµατα. Η εµφύλια, πολιτικού χαρακτήρα, ποδοσφαιρική διαµάχη στην Κύπρο, έχει βαθιές ρίζες και πολύ ελληνικές. Ήταν το 1948, όταν τα µέχρι τότε ενιαία σωµατεία αποφάσισαν να εκδώσουν ψήφισµα µε το οποίο να καταδικάζουν τους αντάρτες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Ελλάδα, «ψήφισµα καταδίκης του συµµοριτοπολέµου», όπως το χαρακτήριζαν. Η Αριστερά στην Κύπρο δεν µπορούσε να το αποδεχθεί µε αποτέλεσµα να διαχωρίσει τη θέση της και να ιδρύσει τα δικά της σωµατεία.
Από τον ΑΠΟΕΛ (Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όµιλος Ελλήνων Λευκωσίας, τον υποστηρίζουν οι δεξιοί), αποχωρεί µια οµάδα στελεχών και ποδοσφαιριστών που ιδρύουν την Οµόνοια Λευκωσίας, η οποία είναι ταυτισµένη µε το ΑΚΕΛ. Ταυτόχρονα ιδρύονται η Νέα Σαλαµίνα στην Αµµόχωστο, η Αλκή στη Λάρνακα και άλλα. Η πολιτικοποίηση είχε αρχίσει. Η κοµµατικοποίηση ήταν το επόµενο στάδιο σε µία κοινωνία, όπου ο διαχωρισµός στη βάση των κοµµατικών προτιµήσεων εξελίχθηκε σε βασικό στοιχείο του κοινωνικού ιστού. Σε κάθε χωριό υπάρχει ο αριστερός και ο δεξιός σύλλογος, το αριστερό και το δεξιό ποδοσφαιρικό σωµατείο, το καφενείο των αριστερών και το καφενείο των δεξιών.

ΙΣΠΑΝΙΑ
Η Μπαρτσελόνα και οι άλλοι!
Απ’ όλες τις οµάδες που µεσουρανούν στο παγκόσµιο ποδόσφαιρο µόνο µια έχει «καθαρή» φανέλα, δηλαδή χωρίς διαφήµιση. Η Μπαρτσελόνα. Από το 1891 που ιδρύθηκε η «Μπάρτσα» είναι κάτι περισσότερο από µια οµάδα. Είναι η ποδοσφαιρική συνείδηση των Καταλανών. Το 1936, κατά την Ισπανική επανάσταση η Μπαρτσελόνα έκανε περιοδείες στις ΗΠΑ, το Μεξικό και την Ευρώπη προκειµένου να συγκεντρώσει χρήµατα για τις Διεθνείς Ταξιαρχίες του Δηµοκρατικού Στρατού. Εξάλλου το σύντοµο καλοκαίρι της αναρχίας στη Βαρκελώνη έγινε πραγµατικότητα… Την Τετάρτη 24 Μαΐου στο «Σταντ Ντε Φρανς» του Παρισιού η «Μπάρτσα» νίκησε 2-1 την Άρσεναλ και κατέκτησε το δεύτερο κύπελλο πρωταθλητριών στην ιστορία της. Στις εξέδρες υπήρχαν σηµαίες της Καταλονίας, της Βραζιλίας, της Σουηδίας, του Καµερούν, της Ολλανδίας, του Μεξικού, ακόµα και της Γαλλίας. Της Ισπανίας ούτε για δείγµα. Εξάλλου το δηµοφιλέστερο πανό στο «Καµπ Νου» είναι αυτό που λέει: «Η Καταλονία δεν είναι της Ισπανίας»…

**Στις 26 Γενάρη του 1949 **το γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ήταν ασφυκτικά γεµάτο. Οι οµάδες ήταν στον αγωνιστικό χώρο. Από τη µια ο πρωταθλητής Ελλάδος Ολυµπιακός και από την άλλη η µεικτή ποδοσφαιρική οµάδα του Α’ και Γ’ τάγµατος Μακρονήσου. Με την οµάδα των «εαµοβούλγαρων» αγωνίστηκαν µεταξύ άλλων οι Γιώργος Δαρίβας, Διονύσης Γεωργάτος, Νίκος Πολίτης, Ηλίας Μαλαµόπουλος του Ολυµπιακού, ο Αντώνης Παπαντωνίου του Παναθηναϊκού, ο Νίκος Λιαρός του Ηρακλή, ο Κώστας Λιαρός της Καλαµαριάς, ο Λευτέρης Βασιλειάδης του Απόλλωνα Αθηνών και ο Γιώργος Πατηνιώτης του Εθνικού. Οι εξόριστοι µε γκολ των Ιωαννίδη, Πατηνιώτη νίκησαν 2-1 τον πρωταθλητή Ολυµπιακό, γεγονός που εξόργισε τόσο τους επίσηµους όσο και τους στρατοκράτες. Όµως ο κόσµος τους αποθέωσε… Για όσους προσπαθούν να µας πείσουν ότι στην Ελλάδα η πολιτική δεν αναµειγνύεται µε το ποδόσφαιρο!

του Μάκη Διόγου

http://galera.gr/magazine/modules/artic ... 226&page=2

Ετσι κι αλλιώς, το μαντρί τα περιμένει...

«Δεν μπορώ να αποφύγω το θέμα: τους νέους. Θυμηθήκαμε ότι υπάρχουν νέοι, επειδή μυρίσαμε τον καπνό των καταλήψεων, και πολλοί μαζί πέσαμε πάνω τους. Οχι για να διακρίνουμε τη φωτιά πίσω από τον καπνό, όχι για ν' αφουγκραστούμε τι λένε, τι ψιθυρίζουν και τι εννοούν, αλλά για να τους πούμε τι πρέπει να λένε, πώς πρέπει να σκέφτονται, ακόμη και πώς πρέπει να αισθάνονται.

Θυμηθήκαμε ότι υπάρχουν νέοι, δηλαδή νέοι που βγάζουν γλώσσα, που αυθαδιάζουν, που τεμπελιάζουν και ρεμπελεύουν, νέοι που δεν είναι ακριβώς όπως στις διαφημίσεις της κινητής τηλεφωνίας και του Playstastion: σπασικλάκια με έξαλλο ντύσιμο και ασύμετρο μαλλί, που χοροπηδάνε πανευτυχή έξω από τα mall με το καινούργιο γκάτζετ (...).

Μια κοινωνία που αποθεώνει και λιγουρεύεται και εμπορεύεται τη νεότητα, πώς τα γυρνάει και τη λοιδορεί όταν αυτή η νεότης ξεφεύγει απ' τις νόρμες; Με ποια λογική, μάλλον ποιο θράσος, ζητάμε από τους νέους να αποδεχθούν το μέλλον που τους ετοιμάζεται λαμπερό και κούφιο; Να μην είναι αρνησίες και ρέμπελοι στα είκοσί τους χρόνια; Μα κανείς από τους ορθοτομημένους επικριτές τους δεν υπήρξε είκοσι χρόνων; Ολοι γέροι και σοφοί γεννήθηκαν;

Δεν δικαιολογώ τα σπασίματα και τους βανδαλισμούς, αλλά να, υποψιάζομαι ότι η κοινωνία είναι και πεδίο συγκρούσεων, δεν είναι γήπεδο σκουός για αγγέλους, δεν είναι το βασίλειο της αξιοκρατίας και της αλληλοπεριχώρησης. Υποψιάζομαι επίσης ότι ένας 18χρονος ή 20χρονος νιώθει αθάνατος, ικανός να αρνηθεί το «καλό» του, από γινάτι και αποκοτιά, κι όχι από υπολογισμό. Την ύπαρξή του συγκλονίζει ο σπασμός της άρνησης, η μέθη της υπέρβασης· τη συνείδησή του διαμορφώνει η πολιτική οικονομία της αδρεναλίνης και του ρεμπελιού -ενός ρεμπελιού προστατευμένου ενδεχομένως, υπό τη σκέπη του οικογενειακού ψυγείου και του χαρτζιλικιού, αλλά όχι λιγότερο απαιτητού. Το ζητάει ο οργανισμός του. Είναι το μόνον ίσως του βίου τίναγμα, σωματικό και θυμικό, προς εξεγερσιακή τροπή, ένας σπασμός του φαντασιακού προς το ρεμπελιό, μια παράταση ρέμπελης αγελαίας ζωής, λίγο πριν από τον σταβλισμό.

Ας αφήσουμε τα παλιόπαιδα να σπαταλήσουν τη ζωή τους όπως θέλουν. Το μαντρί τα περιμένει».

ΝΙΚΟΣ Γ. ΞΥΔΑΚΗΣ - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»

ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ: Ψήφισμα για αναθεώρηση των συμφωνιών με τις ΗΠΑ για αποφυγή νέας AirCIA

Οχι σε «ιστούς αράχνης»

ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ

Αναθεώρηση των διμερών και πολυμερών τους συμφωνιών με τις ΗΠΑ όσον αφορά τις αμερικανικές δυνάμεις που σταθμεύουν σε ευρωπαϊκό έδαφος και τη χρήση στρατιωτικών και άλλων υποδομών, και την προσθήκη σ' αυτές «ελάχιστων υποχρεώσεων» προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ζητεί με ψήφισμά της η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Το ψήφισμα αυτό θέλει να αποτρέψει τους Ευρωπαίους από μελλοντική, νέα εμπλοκή τους σε παράνομες επιχειρήσεις, όπως αυτές της CIA για την απαγωγή, μεταφορά, κράτηση και ανάκριση ατόμων που οι ΗΠΑ θεωρούν ύποπτα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.

Στο ψήφισμα επισημαίνεται ότι οι ΗΠΑ ύφαναν «έναν ιστό αράχνης», στον οποίο πιάστηκαν εκατοντάδες άτομα, συχνά με απλές υποψίες. «Ορισμένες χώρες συνειδητά βοήθησαν τις ΗΠΑ να πραγματοποιήσουν τέτοιες παράνομες επιχειρήσεις, άλλες ανέχτηκαν ή απλώς δεν ήθελαν να γνωρίζουν. Κατέβαλαν, επίσης, πολλές προσπάθειες ώστε αυτές οι επιχειρήσεις να παραμείνουν μυστικές».

http://www.enet.gr/online/online_text/c=111

Μόλις 4 νέα πλοία με γαλανόλευκη
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 28/6/2006

Της Αγγελικής Κάλλη

Mόλις τέσσερα εμπορικά πλοία προσέλκυσε η ελληνική σημαία, στο πρώτο τετράμηνο του 2006 -δηλαδή ένα τον μήνα- σύμφωνα με τα στοιχεία της Eθνικής Στατιστικής Yπηρεσίας, ενώ από τον Aπρίλιο του 2005 έως και τον Aπρίλιο του 2006 ο ελληνικός στόλος μείωσε τη δύναμή του κατά 1,92%, καθώς διαγράφηκαν 41 πλοία.

Στο ίδιο τετράμηνο του 2006 οι Έλληνες εφοπλιστές επιδόθηκαν σε μία «κούρσα ταχύτητας» για την κατασκευή νέων πλοίων επενδύοντας κεφάλαια της τάξεως των 4,5 δισ. δολαρίων, όμως οι ενδείξεις είναι ότι σχεδόν καμία από τις νέες παραγγελίες πλοίων δεν θα καταλήξει στο ελληνικό νηολόγιο, στο οποίο ο εφοπλισμός αποφασίζει, όπως φαίνεται, να «γυρίσει την πλάτη». Tον Aπρίλιο του 2006 το ελληνικό νηολόγιο, με βάση τα τελευταία στοιχεία της EΣYE αριθμούσε 2.042 πλοία χωρητικότητας 33.728.097 τόνων από τα οποία όμως μόνο τα 655, από τα 3.000 ελληνόκτητα, κατατάσσονται στα ποντοπόρα με βάση τη χωρητικότητά τους. Aπό τα 655 πλοία τα 396 είναι φορτηγά και τα 259 δεξαμενόπλοια διαφόρων τύπων. Aπό τα 2.042 ελληνικά εμπορικά πλοία τα 636 είναι φορτηγά, τα 466 τάνκερ, τα 706 επιβατηγά και τα υπόλοιπα 234 πλοία διαφόρων τύπων.

Επενδύσεις

Παρατηρείται επίσης από τα στοιχεία της EΣYE ότι στο πρώτο τετράμηνο του 2006 μόνο ένα τάνκερ προστέθηκε στο ελληνικό στόλο, παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες εφοπλιστές επενδύουν με ιδιαίτερη έμφαση στα πλοία μεταφοράς υγρού φορτίου. H ισχνότητα που παρατηρείται στην είσοδο νέων πλοίων στο ελληνικό νηολόγιο, αποδίδεται ευθέως από τους ποντοπόρους εφοπλιστές σ' αυτό που αποκαλούν έλλειψη ανταγωνιστικότητας για την ελληνική ναυτιλία. Πρόσφατα στη Nαυτιλιακή Λέσχη Πειραιά ανώτατο στέλεχος του ομίλου Aγγελικούση διερωτάτο κατά πόσο ενδιαφέρει την Eλλάδα να διατηρεί πλοία στη σημαία της ή επιλέγει να διατηρεί απλώς κάποιες οικονομικές σχέσεις με έναν ελληνόκτητο στόλο.

Πάντως ειδικά ο εφοπλισμός του Λονδίνου έχει διαμηνύσει πολλές φορές στην κυβέρνηση ότι όσο φεύγουν πλοία από την ελληνική σημαία ή δεν καταγράφονται είσοδοι νέων πλοίων στο εθνικό νηολόγιο, αδυνατίζει ο δεσμός της ελληνικής οικονομίας με την ελληνική ναυτιλία, με αποτέλεσμα να μειώνονται σταδιακά και οι εισροές ναυτιλιακών κεφαλαίων στην Eλλάδα.

http://www.imerisia.gr/article.asp?cati ... bid=243199