-
Ο χρήστης Calibrator έγραψε:
Το σβουρίζειν εστί φιλοσοφείν...Μάθημα πρώτο και κυριότερο: ΔΕΝ πατάμε φρένο όταν έχουμε μπει στη στροφή!
Μάθημα δεύτερο: Αμα δεις ότι το χάνεις, τσαρούχωσε τα φρένα και απόλαυσε το ρεζιλίκι σου.
Άσε, θα τα πούμε 'εν οίκω'
-
Θελετε μηχανικο χωρις εμπειρια και χωρις τις ιδιαιτερες (πρακτικες) γνωσεις, αλλα με υπερβολικα μεγαλη ορεξη για δουλεια; Απο τον Οκτωβριο-Νοεμβριο θα ειμαι διαθεσιμος...
-
Μπράβο παιδιά
Καλορίζικο και καλά αποτελέσματα στις εξορμήσεις σας!Έχοντας ζήσει και ζώντας ακόμα την εμπειρία του δικού μου 'αγωνιστικού', χαίρομαι που κάνατε τα λόγια πραγματικότητα και που αποφασίσατε να απολαύσετε το ταξίδι...
Ελπίζω σύντομα να τα πούμε και από κοντά στα Μέγαρα .
-
μπράβο
παίζει να μπούμε(χμμ...μπείτε ) και στο γκίνες;
Ρε ηλια τί έγινε εκεί πάνω, με το κράνος, μπήκες στη πίσω θέση ενός 307;αυτό κατάλαβα από τη φωτογραφία, όπου ποζάρεις δίπλα από την ανοιχτή(πίσω) πόρτα ενός 307! Κάθε αρχή και δύσκολη;; Εκτός αν όντως δεν έβλεπες όπως λέει και ο τίτλος και τα μπέρδεψες
και πάλι μπράβο!! -
Θα ήθελα κι' εγώ , σαν ένας απο τους ...9 να πώ τα εξής :
Κατ΄αρχή , ένα μεγάλο και δημόσιο ΜΠΡΑΒΟ στην Μαίρη (salome) για την
τρελή ιδέα της και στη συνέχεια , και (χωρίς κάποια σειρά) στον Κυριάκο ,
τον Γιάννη , τον Τάκη , τον Άγγελο, τον Σάκη, τον Τριαντάφυλλο και τον Ηλία , ένα ευχαριστώ για την πραγμάτωσή της .Δέν τρέφω αυταπάτες .
Γνωρίζω καλά πώς έχουμε βάλει ένα στοίχημα.
Με την μέχρι τώρα πορεία μας , το κερδίζουμε , αλλά απο 'δώ και πέρα ,
μετά την αγορά του αυτοκινήτου , ο πήχυς ανεβαίνει όλο και πιό ψηλά !
Θα πρέπει να έχουμε αξιοπρεπείς συμμετοχές σε αγώνες , μα πάνω απο
όλα , να μείνουμε ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΑΜΕ : ΟΜΑΔΑΘεώρησα σημαντικότερα τα παραπάνω , απο την κατάθεση εντυπώσεων
απο την επαφή μου με το αγωνιστικό μας ( P. 106 1,3 N/1) , επειδή
είναι υποκειμενικές .Θέλω όμως να παρακαλέσω όλους όσους αρέσκονται στην ταχύτητα ,
να προσπαθήσουν να την απολαμβάνουν με ασφάλεια και κανόνες.Πιστέψε με , η οδήγηση , έστω και 'πολιτικού' αυτοκινήτου σε πίστα , ή
η οδήγηση (σαφώς , αγωνιστικού , με όλες τις διαδικασίες =δοκιμές κλπ) σε αγώνα ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΗ ,τουλάχιστον σε σχέση με ότι συμβαίνει
καθημερινά στους δρόμους !!!Και βέβαια , να ευχαριστήσω κι' εγώ όλους τους φίλους για τα καλά τους
λόγια , με ιδιαίτερη αναφορά στους ΗΔΗ αγωνιζόμενους , οι ευχές των
οποίων έχουν την σημασία τους .Ευχαριστούμε και πάλι.
Αποστόλης Κ. Νούσιας. -
Ευχριστω και εγω με την σειρα μου ολους σας για τις ευχες σας και τα καλα σας λογια.
Η εμπειρεια απο την την πιστα των Σερρων με το 106 ηταν μοναδικη αλλα πανω απο ολα αυτο που εχει σημασια ειναι οτι η τρελλη ιδεα της Μαιρης γινεται πραγματικοτητα .
Ξεπερνοντας ολα τα προβληματα και τις αναποδιες το αυτοκινητο του
Τ.R.F. ειναι ετοιμο για τον πρωτο του αγωνα αποδεικνυοντας οτι οταν υπαρχει πιστη και αγαπη μεταξυ μας ολα ξεπερνιονται.
Οσοι αγαπατε τους αγωνες προσπαθηστε το αξιζει. -
Συγχαρητήρια για την ευόδωση των προσπαθειών σας παιδιά. Πραγματικά καταφέρατε κάτι εκπληκτικό και πρωτοπόρο. Καλές κούρσες απροβλημάτιστες και χωρίς εγκαταλείψεις. Όσο για τις επιδόσεις αν είναι να έρθουν θε να ρθουν αλλιώς θα προσπεράσουν.
-
ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
Ανυπομονω να σας βλεπω στις ειδικες και στους τερματισμους.
-
Μπράβο παίδες!
Ναι, η τρέλλα πάει στα βουνά, οπότε τρελλοί κι εσείς το δρόμο τον βρήκατε!!
Καλούς αγώνες, καλή διασκέδαση, με τρέλλα και δαγκωμένη την κορδέλα!! -
Άλλη μια φορά που το **θέλω **νίκησε το μπορώ.
Μπράβο σε όλους!!! Καλούς αγώνες. -
Συγχαρητηρια και απο εμένα, εύχομαι να πάτε καλά και οι κόποι σας να ανταμειφθούν. Κανονίστε για συνάντηση στα Μέγαρα!!!
-
Παιδιά τι να πω κι εγώ.... Μόνο οτι χωρίς το πείσμα και την επιμονή από όλους σας, δεν θα καταφέρναμε τίποτα! Και είμαστε μολις στην αρχή! Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα!!!!
Τώρα για το αυτοκίνητο αφήνω στους υπόλοιπους να γράψουν. Εγώ οδήγησα το Σαββατο (όχι που θα τους άφηνα μόνους) και είμαι ακόμη με το χαμόγελο!!!! Απίστευτη αίσθηση και απίστευτα κρατήματα! Θέλει πολύ προσοχή, αυτοσυγκέντρωση και πολλές μα πάρα πολλές δοκιμές!
Τουλαχιστον μου έφυγε ο φόβος οτι δεν μπορώ να το οδηγήσω!
-
ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΤΡΕΞΩ…το είπα για πρώτη φορά σε ηλικία 8 ετών όταν είδα για πρώτη φορά Ακρόπολις. Έχω ακόμα χαραγμένη στο μυαλό μου την εικόνα της Lancia Stratos του Σιρόκο… Δυστυχώς οι οικονομικές καταστάσεις και οι συνθήκες δεν το επέτρεψαν παρόλο που έκανα κάποιες κινήσεις κάποιες φορές.
ΤΡΕΛΗ ΙΔΕΑ. Έτσι έλεγε το θέμα στο Φόρουμ και ανακάλυψα ότι και άλλοι είναι σαν εμένα και συνεχίζουν να ονειρεύονται όπως και εγώ. Λίγο πολύ φανταζόμουν τι σόι άτομα είναι… Στη 1η Παγκόσμια Συνάντηση Φορουμάδων τους γνώρισα και από κοντά.
Στην πορεία υλοποίησης της ιδέας κάποιες αποχωρήσεις μελών της αρχικής ομάδας έφεραν απογοήτευση σε όλους και φάνταζε σχεδόν αδύνατο να γίνει. Παραήταν τρελή η ιδέα. Φαίνεται όμως ότι όλες οι καταστάσεις λειτούργησαν αντίστροφα στους σκληροπυρηνικούς της ομάδας και το βάλαμε στόχο οι εναπομείναντες να κερδίσουμε το στοίχημα.
ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ. Αυτό έπαθα όταν είδα για πρώτη φορά το πιπίνι της Peugeot. Λευκό με μερικά όμορφα, διακριτικά αυτοκόλλητα έδειχνε πολύ όμορφο και άγριο. Επαληθεύτηκε λίγη ώρα μετά, στην πρώτη βόλτα που με πήγε. Αυτό ήταν… τους έπρηξα… Αυτό να πάρουμε, αυτό να πάρουμε… Παρόλο που εξετάζαμε διάφορες προτάσεις ανά την Ελλάδα, τελικά πήραμε το πιπινάκι. Βασικός υπεύθυνος για την επιλογή είναι ο Κυριάκος, οι γνωριμίες του οποίου οδήγησαν στην εύρεση του αυτοκινήτου και το ταξίδι εξπρές στη Θεσσαλονίκη επικύρωσε την απόφαση αγοράς του.
ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΑ. 25 Μαρτίου 2004 είναι η ημερομηνία που θα μείνει στην ιστορία του TRF. Angel13, Apostolis, Calibrator, Pinatsis, Takinen, Sakinen μπήκαμε για πρώτη φορά στην πίστα των Σερρών για διασκέδαση με την όμορφη γαλλιδούλα μας. Το ηλίθιο χαμόγελο μέχρι τα αυτιά (ειδικά των μελών που το έβλεπαν πρώτη φορά…) δεν έλεγε να φύγει με τίποτα. Η συμπεριφορά του 106 σαν ένα μεγάλο καρτ… απόλυτο, με υπέροχο ήχο, επιτρέπει άμεσες διορθώσεις στη στροφή και δε συγχωρεί λάθη. Η πίστα των Σερρών το ιδανικό μέρος για να ξεδώσεις, να δοκιμάσεις, να διασκεδάσεις με απόλυτη ασφάλεια. Ειδικά τη συγκεκριμένη ημέρα ήρθαν και άλλοι Βόρειοι Φορουμάδες και το εκπαιδευτικόν RX8 και όπως είπε και ο HUNTER η ατμόσφαιρα θύμιζε λίγο την 1η παγκόσμια αλλά με γκάζια.
Η γνωριμία της «μαμάς» της ιδέας με το ραλλάκι το Σάββατο ήταν το κάτι άλλο… Τσίτα το γκάζι αλλά το γέλιο της ακουγόταν πιο πολύ από τον ήχο της γαλλιδούλας.
Ήτανε Σαββατόβραδο που το πιπινάκι ανέβηκε στο τραίνο για Αθήνα να πάει να γνωρίσει και τους άλλους 2 TRFάδες και να μείνει εκεί. Θα ξανάρθει Βόρεια τέλος Αυγούστου για να τρέξει μαζί μου στο ΔΕΘ.
ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ. Είναι πια κοντά η ώρα για να ζήσουμε τη συμμετοχή μας σε αγώνα από μέσα. Από τη θέση του οδηγού, του συνοδηγού, του μηχανικού. Παρόλο τον ενθουσιασμό πατάμε στη γη. Ξέρουμε ότι έχουμε πολλά ακόμη να μάθουμε αλλά ένα είναι σίγουρο… Είμαστε μια ομάδα που έχει στόχο τη διασκέδαση και ΘΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΜΕ. -
Ο χρήστης chemic έγραψε:
Ρε ηλια τί έγινε εκεί πάνω, με το κράνος, μπήκες στη πίσω θέση ενός 307;αυτό κατάλαβα από τη φωτογραφία, όπου ποζάρεις δίπλα από την ανοιχτή(πίσω) πόρτα ενός 307!Το 307 ήταν το αυτοκίνητο υποστήριξης!
Αλίμονο, αγωνιστικό 106, με υποστήριξη από 307... ούτε εργοστασιακή πια συμμετοχή!
-
Όπως αρκετά πράγματα στην ζωή μας,έτσι και αυτό γίνεται απο μία τρέλλα.Ουσιαστικά απο μία ιδέα.
Απο την αρχική μου απάντηση,ναι και γω,μέχρι σήμερα το μόνο που ένοιωθα οτι θα ήθελα πάρα πολύ ήταν να γνωρίσω ανθρώπους που, ξεκινώντας απο κοινά ενδιαφέρονται,να τους συναισθάνομαι ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ,ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ,ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ.......Να τους εμπιστεύομαι και να ξέρω οτι με νοιάζονται.Το ότι θα έτρεχα ποτέ σε αγώνα υπήρχε στο πολύ βάθος του τούνελ.Καθ'οδον αναρωτιόμουν λες να λειτουργείσει ???????Μα φαίνονται πολύ ζεστοί.Δεν ήθελα και πολύ για να ανάψω και να μείνω πολύ ζεστός.Απο την αρχή υπήρχαν οι φανατικοί,οι 'ωριμοι',οι επιφυλακτικοί,οι γκρινιάριδες.
Πολλές συζητήσεις,πολλές συναντήσεις πάρα πολλά πήγαινε-έλα,κόψε ράψε.Ο αρχικός πυρήνας των 16-17,μειώθηκε γρήγορα στους 15.
Αυτοί τράβηξαν το κουπί της αρχής,με τις πολλές λεπτομέρειες,για κάμποσο καιρό.Τα οικονομικά δεδομένα μέχρις εδώ πήγαιναν καλά μέχρι....
Που άρχισαν οι διαρροές.Για προσωπικούς λόγους,που ποτέ δεν ζητήθηκαν ιδιαίτερες εξηγήσεις και έγιναν σεβαστές αποχώρισαν μία,δεύτερος,τρίτος.....παιδιά τι γίνεται,κάποιος να κλείσει την πόρτα.
Κάνοντας 'ταμείο'μείναμε 9..... αμάν που πάμε δεν φαίνεται να βγαίνει.Τα οικονομικά στον πάτο.Δεν φαίνεται να πέρνουμε όχι αυτοκίνητο αλλά ούτε ποδήλατο. Μεγάλη απογοήτευση.Ακόμη και η μάμα έδειξε να διστάζει. Όμως οι full φανατικοί απειλούν οτι θα τρέξουν ακόμη και με τα.............πόδια. Πες-πες κολλάνε και άλλοι και διστακτικά το συνεχίζουν.Οι γκρινιάρηδες συνεχίζουν να προβληματίζουν,για καλό τελικά, γιατί οι φανατικοί δεν είχαν τον θεό τους.
Τα λεφτά που δεν είχαμε,δεν ήταν πρόβλημα.Η παρέα δείχνει τρομερά δεμένη και αγαπημένη.Ο βασικός σκοπός έχει για μένα έχει επιτευχθεί.Έχω κοντά μου ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,που νοιάζομαι και αγαπώ.Ότι άλλο έρθει θα είναι μόνο επι πλέον κέρδος.Και όμως υπάρχουν κάποιοι που νοιάζονται πολύ για τον ΟΜΑΔΑ.Ψάχνουν και βρίσκουν το ανέφικτο.Οχι απο λαχείο ή κάτι τέτοιο αλλά επειδή γνωρίζουν τον άνθρωπο και εκτιμούν αφάνταστα αυτό που είναι και του κάνουν δώρο ουσιαστικά το ΟΧΗΜΑ που θα κάνει το όνειρο αληθινό.
Και ακόμη πιο πολύ δεν το κρατάει για τον εαυτό του αλλά το μοιράζεται με άλλους 8 σχεδόν άγνωστους ανθρώπους.Πρώτο φοβερό δείγμα της ΟΜΑΔΑΣ.Η σπίθα έχει γίνει πυρκαιά,γιατί ήδη υπήρχε πολύ πάρα πολύ βενζίνη.
Οι κινήσεις πιο θαραλέες, το να βρεθεί το αντικείμενο του πόθου ακόμη πιο εύκολο.Κάποιος ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη με την χιονοθύελλα για να δεί απο κοντά το αυτοκίνητο.Ε με τέτοια μούρλα γίνεται να μην προχωρήσει και η πιο τρελλή ιδέα.Ο ενθουσιασμός τεράστιος.Πότε τρέχουμεεεεεεεεεεεεεεε??????????????
Οι γνωστικοί της παρέας,συγκρατούν, οι 'νέοι' βιάζονται η σύνεση επικρατεί.Πότε θα το δούμε,να το αγγίξουμε, να καθίσουμε σε bucket,να δεθούμε με αληθινές ζώνες σαν και αυτές που βλέπουμε απο μακρυά,να φορέσουμε κράνος και να κρατήσουμε αγωνιστικό τιμόνι,να πατήσουμε σε slick λάστιχα,να νοιώσουμε αναρτήσεις 'κουτσουρο',να ,να ,να,να να..................τόσο αργα θα γίνουν αυτά ΑΥΡΙΟ δεν μπορούμε να το κάνουμε.
25 Μαρτίου λοιπόν,σημαντικότατη μέρα απο μόνη της........
Όμως τι κρίμα δεν μπορούμε να είμαστε και οι 9 επάνω,φτου γαμώτο.Νοιώθω οτι θα μου λείπει ένα τεράστιο κομμάτι απο αυτό που είμαι. (Σ΄αγαπάω πολύ και έτσι ήμουν,ίσως αν ήσουν κοντά μου να μην πήγαιναν έτσι τα πράγματα )
Όμως οι ομάδα προχωρούσε και έπρεπε να προχωρήσουμε.Οι δοκιμές έγιναν σε 2 πίστες,οι συναντήσεις με φίλους πολλές και σημαντικές.Τα συναισθήματα χωρίς περιγραφή,δεν υπάρχουν λόγια.
Αλλά ............πάντα υπάρχει το αλλά,τι θα γίνει με την πρώτη στραβή?????????
Κάποιος επενδυτής σε γή έδρασε αρκετές φορές όσες ήταν αρκετές για να δοκιμάσει τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ της ομάδας.Στο φαί και στην πλάκα είμασταν ΟΚ.Σε αυτή την δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση τι θα κάνει η ομάδα..........???????????????????Οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ της ομάδας έκαναν το ονειρεμένο,το σπάνιο,το μοναδικό,το αληθινό,το ζωντανό αυτό που κάνει κάποιους να ξεχωρίζουν και να γίνονται μοναδικοί.
Απέδειξαν οτι είναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ,ΦΙΛΟΙ,ΑΛΗΘΙΝΟΙΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΖΩ-ΖΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ.
Εύχομαι σε όλη την παρέα του forum,ειλικρινά,να νοιώσεται όπως νοιώθω αυτές τις μέρες έχοντας δίπλα μου ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.Αν ο τρόπος γαι να βγαίνουν τέτοια συναισθήματα είναι κάποιες τρελλές ιδέες σκεφτήται τέτοιες και κάντε τες αληθινές.Για τέτοια συναισθήματα και εκδηλώσεις άλλωστε ζούμε,που λέει και ο φίλος.
Αν σας κούρασα με αυτά πού έγραψα,συγγνώμη,αλλά νοιώιω πολύ συγκινημένος.Οι φίλοι μου ξέρουν και αυτό μου είναι πολύ αρκετό.
Αν σας κάνουμε να συναισθάναστε όπως και εγώ-εμείς ΤΟΛΜΗΣΤΕ.Το στοίχημα που λέει και ένας άλλος φίλος θα το κερδίσουμε για μας και γιαυτό που είμαστε.ΝΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
Άγγελος,και προσπαθώ.
-
Μπράβο σε όλους σας για την όρεξη, την αποδεδειγμένη πλέον τρέλλα σας και τον πολύτιμο χρόνο του καθενός!
Συγχαρητήρια και πάντα με εκπλήξεις εύχομαι να είναι η ομάδα σας!!! -
Ακόμη μία δοκιμή με το μικρό μας και αρκετά μέλη της ομάδας.Μαθαίνουμε συνεχώς και οι φιλικές συμβουλές της παρέας στο track day ήταν πολύ χρήσιμες.
Του ήπιαμε το αίμα,άντεξε τα βασανιστήρια που του κάναμε και κυρίως γνωριστήκαμε ακόμη περισσότερο μαζί του.
Ευχαριστίες στούς φίλους για τα καλά τους λόγια και την διάθεση να μας βοηθήσουν όπου μπορούν στο μέλλον.
Αισθάνομαι τυχερός που το όνειρο να οδηγήσω αγωνιστικό σε πίστα έγινε πραγματικότητα.Όμως τώρα νοιώθω εξαιρετικά τυχερός γιατί έχω οδηγήσει σε Σέρρες-Αιγίνιο-Μέγαρα... Τρομερό σχολείο και για την οδήγησή μου και για τον εγωισμό μου.....
Ευχαριστώ και νάμαστε καλά να πάμε και για τ'αλλα....ΟΣΟΝΟΥΠΩΩΩΩΩ !!!
-
τι έγινε δεν θα τρέξετε στο Αχαιός τελικά?
-
Μας έφαγε τo τέρας της γραφειοκρατίας.......
Μάλλον πάμε για Κένταυρος
-
Ο χρήστης takinen έγραψε:
Μάλλον πάμε για Κένταυροςωραία θα φτιάξουμε καλή εξέδρα
Μία τρελλή ιδέα έγινε πραγματικότητα :)