προσπαθώ να σκεφτώ με ποιο τρόπο θα μπορούσε να κερδίσει η Ελλάδα κάτι απο αυτόν τον πόλεμο...δε μου ρχεται καμιά ιδέα.
η Ελλάδα θα βλεπε ανταμοιβή μόνο στη περίπτωση που συμμετείχε ενεργά με στρατιωτικές δυνάμεις στην επιχείρηση, όπως κάνουν πασίγνωστες για το ποιον τους ευρωπαικές χώρες....
αν η ανίερη συμμαχία τους ήθελε να ξεπαστρέψει το Σαντάμ, θα τον δολοφονούσε, έτσι δεν είναι. θα τους έβγαινε και πιο φθηνά.
το ζήτημα είναι ότι ό,τι και αν γίνει με το Ιράκ, θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες της περιοχής οι οποίες είναι πολύ πιο επικίνδυνες και σκληροτράχηλες τις οποίες προσωπικά δε πιστευω ότι θα μπορέσουν να τις κοντρολάρουν οι κονκισταδόρες!!

Μόνο με το χρήμα θα μπορούσαν να τους ελέγξουν...

ξέχασα να γράψω κάτι για τους υπόλοιπους που θέλουν να πάρουν μέρος στην εκστρατεία. Τσέχοι, Αλβανοί,Μογγόλοι, Αζντέκοι...πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάνουν απίστευτα βήματα προς τα πίσω!!!

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
προσπαθώ να σκεφτώ με ποιο τρόπο θα μπορούσε να κερδίσει η Ελλάδα κάτι απο αυτόν τον πόλεμο...δε μου ρχεται καμιά ιδέα.

20.000 ΑΔΕΙΕΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΑΕΡΙΟ ΧΩΡΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΤΩΝ Η.Π.Α. ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΝΩΜ.ΒΑΣ. ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ !!!

Παραθέτω απόσπασμα άρθρου στην Κυριακάτικη. Το πλήρες άρθρο.

Ιδιωτικά συμφέροντα συστρατεύονται με τη νεοσυντηρητική δεξιά και τον ευαγγελικό φονταμενταλισμό της κυβέρνησης Μπους, σε έναν εθνικό αγώνα για την επικράτηση του δολαρίου στις παγκόσμιες αγορές, την αποδυνάμωση του ΟΠΕΚ, την κατοχύρωση των αμερικανικών ζωτικών συμφερόντων.

Οσο πλησιάζει η στιγμή που ο αμερικανός πρόεδρος θα δώσει την εντολή έναρξης των επιχειρήσεων, καθίσταται σαφές ότι ο πόλεμος εναντίον του Ιράκ είναι μια υπόθεση που αφορά άμεσα τις πετρελαϊκές εταιρείες, την πολεμική βιομηχανία και την υπερχρεωμένη αμερικανική οικονομία.

Τζίρος 2,8 τρισ. δολάρια

Κανένας πρόεδρος δεν τόλμησε να θίξει την ιερότητα του αμερικανικού τρόπου ζωής, την άσκοπη σπατάλη ενέργειας, που χρειάζεται το φτηνό πετρέλαιο ως ελιξίριο ζωής.

Από το CNN (Communist News Network για τους απανταχού ρεπουμπλικάνους...)

Τα σχόλιά μου με πλάγια γραφή (italic).

Πλαστά έγγραφα για το Ιράκ 'φέρνουν σε δύσκολη θέση' τις ΗΠΑ (μ'αρέσουν τα εισαγωγικά... Αλλά πώς αλλιώς θα καταφέρει το CNN να μη θεωρηθεί ότι προσβάλλει τις ΗΠΑ; Ήδη το αποκαλούν Communist News Network εντός των ΗΠΑ)

Του Ντέιβιντ Ένσορ
Γραφείο Ουάσινγκτων του CNN

Ουάσινγκτων (CNN) -- Έγγραφα μυστικών υπηρεσιών για τα οποία η Αμερικανική και Βρετανική κυβέρνηση έλεγαν ότι αποτελούσαν ισχυρές αποδείξεις ότι το Ιράκ ανέπτυσσε πυρηνικά όπλα απερρίφθησαν ως πλαστά από τους επιθεωρητές όπλων των Ηνωμένων Εθνών.

Τα έγγραφα, τα οποιά παραδόθηκαν στο Γενικό Διευθυντή της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (International Atomic Energy Agency - IAEA) Μωχάμεντ ΕλΜπαραντέι, αποτελούσαν ενδείξεις ότι το Ιράκ μπορεί να είχε αποπειραθεί να αγοράσει 500 τόνους ουρανίου από τη Νιγηρία, αλλά η υπηρεσία είπε ότι ήταν 'προφανώς' πλαστογραφημένα.

Ο Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ ανεφέρθη ευθέως στα έγγραφα αυτά στην ομιλία του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, όπου ανέπτυσσε τις θέσεις τις κυβέρνησης Μπους εναντίον του Ιράκ.

'Είμαι βέβαιος ότι το FBI και η CIA πρέπει να έχουν ντροπιαστεί, γιατί αυτό είναι εξευτελιστικό', είπε ο πρώην αξιωματούχος της CIA Ραίυ Κλόουζ.

Απαντώντας σε ερωτήσεις νομοθετών σχετικές με τα έγγραφα, ο Πάουελ είπε 'παρεσχέθησαν καλή τη πίστη στους επιθεωρητές και η υπηρεσία μας τα παρέλαβε καλή τη πίστη, μη μετέχοντας... καθ' οιονδήποτε τρόπο σε οποιαδήποτε ενέργεια παραποίησης' (Εδώ γελάνε... Η CIA, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα, δε θα αποπειράτο να πλαστογραφήσει έγγραφα! Εδώ τέτοια πράγματα τα κάνουν μέχρι και μικροαπατεωνίσκοι, δε θα τα κάνουν μεγάλες μυστικές υπηρεσίες ή ολόκληρες ελίτ; Δε νομίζω να είμαστε τόσο αφελείς...)

'Ήταν οι πληροφορίες που είχαμε. Τις παρείχαμε. Αν ήταν ανακριβείς, εν τάξει', είπε ο Πάουελ στην εκπομπή του NBC 'Meet the Press' την περασμένη Κυριακή. (Όχι κύριε Πάουελ, με ένα 'εντάξει, δεν τρέχει τίποτα' δεν ξεφεύγεις. Όταν έχεις καταδικάσει ένα λαό στη φτώχεια και στις αρρώστιες για τους πετρελαιάδες κολλητούς σου κι ετοιμάζεσαι να τον αποτελειώσεις, κάτι τέτοιες υπεκφυγές δε σε βγάζουν από τη δύσκολη θέση)

'Δεν πιστεύουμε ότι όλα τα ζητήματα σχετικά με τα πυρηνικά όπλα [στο Ιράκ] έχουν λυθεί', είπε. (His famous last words... Καθώς η καρέκλα του ήδη τρίζει και την εποφθαλμιά η 'κυρία' Κοντολίζα Ράις)

Πώς ξέφυγαν οι πλαστογραφίες;

Αλλά η ανακάλυψη αυτή εγείρει ερωτήματα όπως γιατί αυτά τα έγγραφα που εμφανίζονται ως πλαστά εδόθησαν στους επιθεωρητές και γιατί οι Αμερικανικές και Βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν αντελήθφησαν ότι δεν ήσαν γνήσια.

Πηγές αναφέρουν ότι ένα από τα έγγραφα ήταν μια επιστολή διαπραγματευόμενη τη συναλλαγή αγοράς ουρανίου, η οποία υποτίθεται ότι είχε υπογραφεί από το Νιγηριανό Πρόεδρο Τάντζια Μαμαντού. Οι πηγές περιέγραψαν την υπογραφή ως 'ομοιάζουσα αυτής ενός παιδιού' και είπαν ότι εμφανώς δεν ήταν του Μαμαντού.

Ένα άλλο έγγραφο, γραμμένο σε χαρτί Νιγηριανού στρατιωτικού καθεστώτος της περιόδου του 1980, φέρει ημερομηνία Οκτωβρίου 2000 και την υπογραφεί ενός ανδρός που ήδη τότε είχε 14 χρόνια που δεν ήταν ΥΠΕΞ της Νιγηρίας, ανέφεραν οι πηγές.

'Η ΔΥΑΕ συνεπέρανε, με τη σύμφωνη γνώμη εξωτερικών ειδικών ότι αυτά τα έγγραφα -- τα οποία σχημάτισαν τη βάση των αναφορών περί προσφάτων αγοραπωλησιών ουρανίου μεταξύ του Ιράκ και της Νιγηρίας -- δεν είναι γνήσια', είπε ο ΕλΜπαραντέι στην ομιλία του στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών την 7η Μαρτίου.

Ο Κλόουζ είπε ότι η CIA έπρεπε να προσέχει περισσότερο.

'Έχουν τρομερά ικανούς και έμπειρους ανθρώπους στο τμήμα τεχνικών υπηρεσιών τους, που δε θα επέτρεπαν μια τέτοια πλαστογραφία να ξεφύγει', είπε ο Κλόουζ. 'Εννοώ ότι είναι μυστήριο για μένα. Δεν το καταλαβαίνω'.

Ένας Αμερικανός αξιωματούχος των υπηρεσιών πληροφοριών είπε ότι τα έγγραφα παραδόθηκαν στη ΔΥΑΕ εντός ημερών από την παραλαβή τους με το σχόλιο 'δε γνωρίζουμε την πηγή αυτών των πληροφοριών, αλλά εδώ είναι'. (Μάλιστα... Έλα όμως που κι αυτή η απάντηση δεν καλύπτει κανένα στοιχειωδώς νοήμονα άνθρωπο. Βλέπετε, τα τελευταία δέκα χρόνια οι ΗΠΑ ισχυρίζονταν ότι το Ιράκ ετοίμαζε πυρηνικό οπλοστάσιο και ότι είχαν ατράνταχτα στοιχεία περί αυτού. ΑΥΤΑ είναι άραγε τα ατράνταχτα στοιχεία; Ωραία...)

Αν έγινε κάποιο λάθος, ισχυρίσθηκε ένας Αμερικανός αξιωματούχος, ήταν πιθανότερο λόγω ανικανότητος παρά κακής προαίρεσης.

'Αυτή είναι μια βολική εξήγηση, αλλά δε με ικανοποιεί', είπε ο Κλόουζ. 'Σ'αυτές τις υπηρεσίες δεν έχω δει ανικανότητα. Κακή προαίρεση έχω δει πάρα πολλές φορές, αλλά ποτέ ανικανότητα'. (Ο άνθρωπος - ο οποίος έζησε τη CIA και ξέρει και μιλά εκ των έσω - με κάλυψε πλήρως. Δεν είναι δυνατόν η φοβερή και τρομερή CIA να κάνει ΤΕΤΟΙΕΣ γκάφες.)

Ποιος έφτιαξε τα πλαστά έγγραφα;

Το ερώτημα όμως παραμένει -- ποιος είναι υπεύθυνος για τα εμφανιζόμενα ως πλαστά έγγραφα; (Ο αρθρογράφος, προσπαθώντας να μη μπει πολύ στη μύτη της κυβέρνησης, χρησιμοποιεί τον όρο 'apparent forgeries'. Το επίθετο 'apparent' μεταφράζεται είτε ως 'φανερός-ή-ό' είτε ως 'φαινομενικός-ή-ό'. Εδώ μάλλον είναι, λόγω και των συμφραζομένων, αλλά και λόγω της συγκυρίας και της γενικότερης γραμμής που έχει δοθεί στα Αμερικανικά ΜΜΕ, καθώς η χώρα βρίσκεται εις εμπόλεμον κατάστασιν, η ορθή μετάφρασις είναι η δεύτερη.)

Ειδικοί λένε ότι μεταξύ των υπόπτων είναι οι μυστικές υπηρεσίες των γειτόνων του Ιράκ (και θα καθόταν η CIA να μην εξετάσει καλά τα έγγραφα... Τους πιστέψαμε τώρα), άλλα φιλοπόλεμα έθνη (ποια εννοούν άραγε; εγώ δεν ξέρω κανένα τέτοιο έθνος. Μόνο φιλοπόλεμες κυβερνήσεις γνωρίζω, π.χ. ΗΠΑ, Βρετανίας, Ισραήλ, Βορείου Κορέας.), ομάδες της Ιρακινής αντιπολίτευσης (και θα ήταν τόσο χαζοί οι άνθρωποί τους που δε θα πέρναγε από το μυαλό τους η σκέψη ότι η CIA θα αντιλαμβανόταν την απάτη... Άσε που, απούσης της μεσαίας τάξης και με το Σαντάμ να προβάλλει ως προστάτης του λαού, αντιπολίτευση δεν υπάρχει πλέον στο Ιράκ. Την πήραν οι 'Καταιγίδες' και οι 'Αλεπούδες' της Ερήμου...) ή απλά απατεώνες (Και η CIA θα έπεφτε τόσο εύκολα θύμα τους...)

Οι περισσότεροι αποκλείουν τις ΗΠΑ (εμ βέβαια... να βάλουν τα χεράκια τους να βγάλουν τα ματάκια τους; Το να είσαι κατά του Μπους στις ΗΠΑ αυτές τις μέρες δεν είναι και πολύ σοφό, με το μακκαρθικό - και βάλε! Πάμε κατευθείαν για 1984 - νομοσχέδιο PATRIOT-2 που προσπαθεί να περάσει ο Άσκροφτ, αλλά και με το γενικότερο κλίμα τρομολαγνείας που καλλιεργείται), τη Μεγάλη Βρετανία (εδώ γελάνε...) ή το Ισραήλ (εδώ ξεκαρδίζονται στα γέλια), γιατί, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, οι μυστικές υπηρεσίες αυτών των χωρών θα μπορούσαν να φτιάξουν πολύ πειστικότερα πλαστογραφημένα έγγραφα αν το ήθελαν. (Καμία αντίρρησις επ'αυτού. Αν όμως ήθελαν να εκθέσουν κάποιον; Χμμμμ...)

Ακόμα και ο πρόεδρος Μπους τόνισε τα έγγραφα αυτά στην ομιλία του προς τον Αμερικανικό λαό στις 28 Ιανουαρίου.

'Η Βρετανική κυβέρνηση έμαθε ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν πρόσφατα προσπάθησε να αποκτήσει σημαντικές ποσότητες ουρανίου από την Αφρική', είπε τότε ο Μπους.

Αμερικανοί αξιωματούχοι είπαν ότι ο ισχυρισμός του προέδρου και της Βρετανικής κυβερνήσεως βασίσθηκε επίσης σε πρόσθετα στοιχεία προσπαθειών του Ιράκ να αποκτήσει ουράνιο από άλλη μια Αφρικανική χώρα, αλλά δεν είπαν ποια χώρα (γιατί άραγε; πάλι μούφα θα είναι η υπόθεση...) και ένας Αμερικανός αξιωματούχος γνώστης των πραγμάτων είπε ότι κι αυτά τα στοιχεία δεν είναι σημαντικά. (Πρωτότυπο: there was not much to that evidence either).

(Μάλιστα... Έχουμε λοιπόν: Χρήση πλαστογραφημένων εγγράφων ως αποδεικτικών στοιχείων από 1] έναν έμπειρο και ικανό - τουλάχιστον έτσι νομίζαμε - άνθρωπο, τον Κόλιν Πάουελ, του οποίου τελευταίως η καρέκλα τρίζει, μια και φέρεται να τον υπονομεύει η Κοντολίζα Ράις 2] έναν ανυπόληπτο 'πρόεδρο' 3] μια μαριονέτα 'πρωθυπουργό' της Αγγλίας. Τα μισά στοιχεία του κατηγορητηρίου των ΗΠΑ για το υποτιθέμενο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράκ είναι πλαστά. Τα άλλα μισά 'άνευ σημασίας'... Ωραία. Επίσης: Άλλο πράγμα είναι η απόπειρα απόκτησης ουρανίου κι άλλο η απόκτησή του. Επίσης, και να το αποκτήσει το Ιράκ, πρέπει να έχει την τεχνογνωσία για να φτιάξει βόμβες με αυτό, καθώς επίσης και - πριν από τις βόμβες - τις σχετικές εγκαταστάσεις. Τέτοιες εγκαταστάσεις όμως βρέθηκαν; Όχι. Άρα, δεν υφίσταται πυρηνικό οπλοστάσιο στο Ιράκ. Ουσιαστικά, τι έχουμε; Έναν προαποφασισμένο πόλεμο. Μέχρι πριν λίγες ημέρες, οι ΗΠΑ και τα τσιράκια τους επιχειρούσαν να κερδίσουν κάποια νομιμοποίηση, γι'αυτό και πήγαν και στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Τώρα, βέβαια, θα το παρακάμψουν, και, βεβαίως, θα συνεχίσουν την πρακτική της υπονόμευσης του ΟΗΕ, με στόχο να γίνουν οι ΗΠΑ το ένα και μοναδικό μεγάλο αφεντικό στον πλανήτη, καταργώντας τον ΟΗΕ ΚΑΙ τυπικά. Γιατί αυτό μου θυμίζει Γ' Ράιχ άραγε; Λοιπόν... Ποιοι βλάπτονται από αυτήν την υπόθεση; Προφανώς ο Μπλαιρ. Γελοιοποιείται έτι περαιτέρω ενώπιον του λαού του και της Βουλής, οπότε μόνον με τη στήριξη των ΗΠΑ θα διατηρήσει τη θεσούλα του. Δεύτερον, ο Πάουελ, που έβγαινε τόσο δυναμικά στο Συμβούλιο Ασφαλείας μ'αυτά τα παλιόχαρτα ως 'αποδείξεις', τα οποία ορθώς ο ΕλΜπαραντέι του έτριψε στη μούρη. Το κύρος του πλέον μειώνεται, ενώ πλέον, δε μπορεί να υπερθεματίζει υπέρ της τακτικής του Μπους, με την οποίαν αρχικά δε συμφωνούσε, αλλά αναγκάστηκε τελικά να συρθεί σ'αυτόν το βούρκο, για να διατηρήσει τη θέση του. Τη θέση αυτήν την εποφθαλμιά εδώ και καιρό η Κοντολίζα Ράις... Χμμμ...)

Το πρωτότυπο άρθρο βρίσκεται εδώ:

http://www.cnn.com/2003/US/03/14/sprj.i ... index.html

Saxogus2 ωραία σκέφτηκες αλλά μου φαίνεται ότι αυτό γίνεται καθαρά φιλικά. αντιθέτως οι Τούρκοι προς το παρόν συμπεριφέρονται εξαιρετικά, μια κρύο μια ζέστη.καθαροί ανατολίτες.

Από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία:

http://www.enet.gr/online/online_p1_tex ... d=56779432

ΤΖΟΡΤΖ ΓΚΑΛΟΓΟΥΕΪ

«Ο Μπλερ μας έκανε καρκίνο της Ευρώπης»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην ΙΩΑΝΝΑ ΝΙΑΩΤΗ

Αρχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η κεντρική αίθουσα των μεθοδιστών, απέναντι από το βρετανικό Κοινοβούλιο, φιλοξένησε την πρώτη γενική συνέλευση του νεοσύστατου ΟΗΕ. Σε αυτή τη συνάντηση ο νεαρός, τότε, Τόνι Μπεν καλωσόρισε τη δημιουργία του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Σαφώς γηραιότερος αλλά πάντοτε μαχητικός ο Τόνι Μπεν, στην ίδια αίθουσα 50 χρόνια μετά, καλωσόρισε την Τετάρτη τη δημιουργία του «Συμβουλίου των Ανθρώπων» και κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας να μην επιτρέψει την έναρξη ενός νέου πολέμου στο Ιράκ.

Τα μέλη του αντιπολεμικού κινήματος της Βρετανίας «Stop the War Coalition» ψήφισαν εκπροσώπους και δημιούργησαν το βρετανικό «αντι-Κοινοβούλιο».

«Αφού η φωνή μας δεν ακούγεται στο Κοινοβούλιο, έπρεπε να βρούμε άλλη εναλλακτική για να κάνουμε περισσότερο αισθητή την παρουσία μας. Το 'Συμβούλιο των Ανθρώπων' είναι η πραγματική φωνή του λαού που δεν επιθυμεί τον πόλεμο», είπε ο βετεράνος ειρηνιστής Τόνι Μπεν.

Στην πρώτη συνεδρίαση του «Συμβουλίου των Ανθρώπων», στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από δύο χιλιάδες μέλη του αντιπολεμικού κινήματος, αποφασίστηκε η δράση στην περίπτωση που ξεκινήσει η στρατιωτική επιχείρηση στο Ιράκ.

Ετσι, την ημέρα που θα ξεκινήσει ο πόλεμος οι Βρετανοί καλούνται να εγκαταλείψουν το χώρο εργασίας τους και να συγκεντρωθούν σε κεντρικά σημεία κάθε πόλης - στο Λονδίνο έξω από το Κοινοβούλιο- ώστε να πραγματοποιηθεί πορεία. Και την πρώτη Κυριακή μετά την έναρξη της σύρραξης, το «Stop the War Coalition» προγραμματίζει πορείες και διαδηλώσεις σε όλη τη Μ. Βρετανία.

• Ενας από τους ισχυρούς εκπροσώπους του «Συμβουλίου των Ανθρώπων» και από τους «στασιαστές» Εργατικούς, ο Τζορτζ Γκάλογουεϊ, μιλά στην «Κ.Ε.» για τη νέα αντιπολεμική πρωτοβουλία, τις δύο συναντήσεις του με τον Σαντάμ Χουσέιν, και εκτιμά ότι το μέλλον για τους Εργατικούς θα είναι σκοτεινό.

«Ο Τόνι Μπλερ, με συμπεριφορά φεουδάρχη του Μεσαίωνα, μας απήλλαξε πλέον από τις όποιες ηθικές αναστολές για ταύτιση με τον πρωθυπουργό και το κόμμα μας. Το «Συμβούλιο των Ανθρώπων» με τις κινητοποιήσεις του θα προσπαθήσει να αποτρέψει αυτό το παγκόσμιο σκάνδαλο, την ενδεχόμενη έναρξη του πολέμου. Οι εκπρόσωποι του αντιπολεμικού κινήματος δεν πρεσβεύουν μόνο τη φωνή του βρετανικού λαού αλλά και την κοινή λογική, που αντιλαμβάνεται τις τρομακτικές συνέπειες ενός πολέμου με το Ιράκ».

*Σε τι ευελπιστεί ο Τόνι Μπλερ και συνεχίζει ακάθεκτος την πολιτική του;

-Αρχικά ήλπιζε για γρήγορη και αποτελεσματική σύρραξη, που θα τον ηρωοποιούσε. Τώρα δεν μπορεί να ελπίζει σε τίποτε, βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο σημείο. Εγινε η διελκυνστίδα μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης, και αναγκαστικά, εάν πραγματοποιηθεί σύρραξη, θα στείλει βρετανικά στρατεύματα. Είναι υπόλογος και στους βουλευτές του και στο λαό του. Υποστήριζε ότι θα κάνει τη Βρετανία την καρδιά της Ευρώπης, και την έχει κάνει τον καρκίνο της, γι' αυτό και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι μας μισούν. Η συμβουλή μου είναι ότι η Ευρώπη πρέπει να σταθεί ενωμένη εναντίον του πολέμου.

*Ποια θα είναι η στάση των «στασιαστών» βουλευτών του Εργατικού Κόμματος εάν ο Μπλερ προχωρήσει σε πόλεμο;

-Σίγουρα θα τον προκαλέσουν στο Κοινοβούλιο και μπορεί να πιέσουν και για ψήφο εμπιστοσύνης. Κάποιοι ίσως και να παραιτηθούν. Ομως είναι σίγουρο ότι στο τέλος θα κερδίσει ο Μπλερ, καθώς ο κομματικός του μηχανισμός θα περιορίσει τους αντιρρησίες στην κρίσιμη ψηφοφορία. Δεν νομίζω ότι τίθεται θέμα διάσπασης των Εργατικών. Το κόμμα όμως θα είναι εξαιρετικά διχασμένο. Ο Μπλερ κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές και να «σπάσει» το κόμμα. Ομως, είτε είναι νικητής είτε όχι στο Ιράκ, θα είναι ο μεγάλος χαμένος στα μάτια του λαού του, και στα μάτια των Ευρωπαίων. Πρέπει να αποφασίσει εάν η Βρετανία είναι ευρωπαϊκή χώρα ή η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ. Το παράδοξο στις ημέρες μας είναι ότι ποτέ οι κάλπες δεν ήταν τόσο άδειες και οι δρόμοι τόσο γεμάτοι από διαδηλωτές.

*Συναντήσατε δύο φορές τον Σαντάμ Χουσέιν, σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η σύρραξη, και τα βρετανικά media σας αποκάλεσαν «φιλοϊρακινό και φιλοσανταμικό».

-Οταν εγώ διαδήλωνα εναντίον του Σαντάμ, Αμερικανοί και Αγγλοι τον εξόπλιζαν. Φυσικά και αναγνωρίζω ότι είναι δικτάτορας. Πιστεύω, όμως, ότι είναι αρκετά λογικός και με εμμονή για την εξουσία. Εάν είχε τα όπλα μαζικής καταστροφής που λένε, θα τα είχε καταστρέψει, γιατί τα όπλα δεν θα του χρησιμεύσουν σε τίποτε εάν είναι νεκρός.

*Οι επικριτές του αντιπολεμικού κινήματος υποστηρίζουν ότι δεν παρέχετε εναλλακτική πρόταση για το Ιράκ.

-Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στο Ιράκ το μόνο που επέφεραν είναι η ενδυνάμωση του ιρακινού ηγέτη. Πιστεύω ότι οι Ιρακινοί πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν μόνοι τους για τον τρόπο που θα οδηγηθούν στη δημοκρατία ή στην όποια αλλαγή. Ισως μια άρση των κυρώσεων να οδηγήσει σε σταδιακή άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου, ώστε στη συνέχεια να διεκδικήσουν διαφορετικά τα δικαιώματά τους.

*Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση; Υπάρχει ακόμη η δυνατότητα αποτροπής του πολέμου;

-Είναι βέβαιο πλέον ότι για μια πληθώρα λόγων Μπους και Μπλερ θέλουν πόλεμο, για το πετρέλαιο που θα καταστήσει τις δύο χώρες υπερδυνάμεις στην παγκόσμια οικονομία, για την προστασία του Ισραήλ, λόγω των «ανολοκλήρωτων οικογενειακών υποθέσεων» του κ. Μπους, όπως επίσης για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του και να αποστρέψει τα μάτια των Αμερικανών από τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας. Πιστεύω πάντα όμως στο «τελευταίο παράθυρο» από το οποίο μπαίνει η ευκαιρία ανατροπής της κατάστασης, και το παράθυρο αυτό ανοίγουν τα Ηνωμένα Εθνη και οι ενωμένοι λαοί εναντίον του πολέμου. Η απαισιοδοξία για την έλλειψη ελπίδας μάς οδήγησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο πόλεμος είναι αυτός που αποκλείει τις εναλλακτικές λύσεις, όχι η ειρήνη. Και αυτό ακριβώς θα υποστηρίξω στην ομιλία μου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο την Κυριακή.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 16/03/2003

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
Saxogus2 ωραία σκέφτηκες αλλά μου φαίνεται ότι αυτό γίνεται καθαρά φιλικά. αντιθέτως οι Τούρκοι προς το παρόν συμπεριφέρονται εξαιρετικά, μια κρύο μια ζέστη.καθαροί ανατολίτες.

Είδες; Ξέρουν και κάνουν πάρα πολύ καλό παζάρι, για να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη που θα εισπράξουν από τον πόλεμο.

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
Saxogus2 ωραία σκέφτηκες αλλά μου φαίνεται ότι αυτό γίνεται καθαρά φιλικά. αντιθέτως οι Τούρκοι προς το παρόν συμπεριφέρονται εξαιρετικά, μια κρύο μια ζέστη.καθαροί ανατολίτες.

Φιλικά?Την ώρα που ο Λαλιώτης ονομάζει τους Αμερικάνους γεράκια της Ουάσιγκτον και κατεβαίνει σε πορείες?'Ασχετα εάν 'τρώει' γιαούρτια με 0% λιπαρά,παρακαλώ!

Οι Τούρκοι με το καθεστώς των στρατηγών είναι πιο καλοί στη διπλωματία,ενώ εμείς υποτίθεται ότι έχουμε δημοκρατία!

Ν'αγιάσει το χέρι αυτουνού που γιαούρτωσε το Λαλιώτη! Κάνας οδηγός που'χει πληρώσει τρεις φορές τ'αμάξι του σε επισκευές από λακούβες θα'ταν...

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Μήπως βρίσκονται στο ίδιο δίλημμα με τους Εγγλέζους?Στην ΕΕ θα μπούν αν είναι 'καλά παιδιά'.Και αυτή την στιγμή το παιχνίδι είναι πολύ χοντρό!!

Κοίταξε, οι Τούρκοι εδώ και πολλά χρόνια είναι μεγάλοι 'fence sitters'. Κάθονται ουδέτεροι και είναι πάντα με το νικητή, κηρύσσοντας τον πόλεμο στην πλευρά που πλέον είναι ετοιμοθάνατη - θυμήσου το Β' Π.Π. και τι κάνανε με τη Γερμανία.

Πράττουν πολύ πρακτικά και συμφεροντολογικά. Αν οι ΗΠΑ βγουν ενισχυμένες, θα πάνε μ'αυτές. Αν η ΕΕ βγει ενισχυμένη, θα πάνε μαζί της.

Πάλι από την Κυριακάτικη... Είδες βρε παιδί μου αυτοί οι Έλληνες, οι υπανάπτυκτοι, οι αναρχοάπλυτοι αριστεροκομμούνες τι γράφουν;

http://www.enet.gr/online/online_p1_tex ... d=72195176

**Το αυτογκόλ του Μπους

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ

Είναι εξαιρετικά τραυματικό για μια υπερδύναμη, όπως οι ΗΠΑ, να ανακαλύπτει τα όριά της. Ειδικά, όταν πρόκειται για τον πόλεμο κατά του Ιράκ, όπου οι ομοσπονδιακοί της φίλοι στην Ευρώπη δεν είναι έτοιμοι να την ακολουθήσουν.**

Ηταν φανερό από την Τρίτη, ότι τρία από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, με δικαίωμα βέτο (Γαλλία, Ρωσία, Κίνα) δεν θα της έδιναν το νέο ψήφισμα που επεδίωκε για τη νομιμοποίηση του πολέμου.

Παρ' όλο που ο Λευκός Οίκος άρχισε διστακτικά να ανοίγει την πόρτα σε κάποιον οριακό συμβιβασμό, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επεσήμαναν ότι -εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα- ακόμα και η παραμικρή υποχώρηση, έστω και αν κρίνεται αναγκαία ή λογική, θίγει αναπόφευκτα το κύρος της υπερδύναμης.

Σύμφωνα με καυστικό σχόλιο της εφημερίδας «New York Times», ο Μπους, με την εντονότατη κριτική του κατά του Ιράκ και με καυστικά σχόλια για τους διαφωνούντες συμμάχους του, «έβαλε τον εαυτό του στη γωνία, όπου ο πόλεμος ή μια αδιανόητη αμερικανική υποχώρηση μοιάζουν να είναι οι μόνες εναλλακτικές λύσεις». «Σ' αυτή τη γωνία που έβαλε τον εαυτό του ο κ. Μπους, η απομάκρυνση (αμερικανικών) στρατευμάτων, ακόμα και αν παραμείνει μια σημαντική δύναμη, θα ισοδυναμεί με παραδοχή αποτυχίας», επισημαίνει η έγκυρη εφημερίδα, που, φυσικά, τονίζει, κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Η εικόνα, όμως, περιπλέκεται περαιτέρω από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις σε ΗΠΑ και Αγγλία: Ενώ τα γκάλοπ στις ΗΠΑ δείχνουν ότι τα δύο τρίτα της κοινής γνώμης υποστηρίζουν τον πόλεμο, ακόμα και χωρίς τη στήριξη του ΟΗΕ, στη Βρετανία, ο Τόνι Μπλερ αντιμετωπίζει αυξανόμενη αντίθεση από τους ψηφοφόρους, που μπορεί να τον ωθήσει να απομακρυνθεί από την αρχηγία του κόμματός του. Θα μπορούσε η Αμερική λοιπόν να προχωρήσει σε πόλεμο κατά του Ιράκ, χωρίς τη Βρετανία;

Οσο θεωρητικό και αν ακούγεται το ερώτημα, είναι ενδεικτικό της δύσκολης θέσης στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Λευκός Οίκος.

Είναι δε ενδιαφέρον ότι στις φωνές που συνιστούν ψυχραιμία για τις ΗΠΑ, προστέθηκε και ο πατέρας Μπους που, σε πρόσφατη ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Ταφτς της Μασαχουσέτης, τόνισε τη μέγιστη αξία διεθνούς συνεργασίας τόσο στον πόλεμο όσο και στη μετά Σαντάμ εποχή.

Αν και δεν απευθύνθηκε άμεσα στο γιο του, υποστήριξε την ανάγκη συμφιλίωσης της Ουάσιγκτον με τους παραδοσιακούς της συμμάχους, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, επισημαίνοντας ότι η προοπτική ειρήνης σ' ολόκληρη τη Μ. Ανατολή κινδυνεύει αν ο πόλεμος δεν έχει τη διεθνή υποστήριξη.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 16/03/2003

Φίλοι μου, δυό πράγματα είναι σύγουρα για τον επερχόμενο πόλεμο που απο ότι καταλαβαίνω είναι μόλις κάποια 24ωρα μακρυά. Το πρώτο είναι ότι δεν γίνεται για τους λόγους που σερβίρουν σε παγκόσμια κλίμακα. Και το δεύτερο είναι ότι μόνο με τον συγκεκριμένο άνθρωπο στην αρχηγεία των ΗΠΑ θα μπορούσαν να εφαρμοστούν αυτά τα σχέδια. Για το μόνο που ειλικρινά θλίβομαι είναι για τις εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες ανθρώπων που θα σκοτωθούν εν ονόματι του πολιτισμού και της παγκόσμίας ειρήνης, και της φτηνότερης βενζίνης. Το τραγελαφικό στην όλη κατάσταση είναι ότι όλοι οι σημερινοί εχθροί των ΗΠΑ είναι όλοι τους ανεξερέτως είναι κατασκευάσματα της εξωτερικής πολιτικής των, δηλαδή οι χτεσινοί τους σύμμαχοι. Πρίν απο χρόνια είχα δεί κάποιο φίλμ που αναφερόταν στα προβλήμτα που αντιμετώπισε η ΗΠΑμερικανική κοινωνία μετά την επιστροφή των βεττεράνων του Βιετνάμ, όπως ακόμη όταν έβλεπαν ότι θα αποχωρούσαν τι έκαναν για να ξεφορτωθούν τα ανθρώπινα πολεμικά ρομπότ που είχαν κατασκευάσει. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Κάνω μια ευχή μόνο.
Οτι είναι να γίνει να είναι σύντομο, και με τα λιγότερα θύματα.

Εγώ αντιθέτως θέλω να τραβήξει επί μακρόν. Γιατί;

1. Για να αναγκαστούν τα φουσάτα των πλανητόμπατσων να πάνε σε μάχες στο έδαφος και να δουν τι εστί πραγματικός πόλεμος.
2. Για να υπάρξει μεταστροφή της κοινής γνώμης και στις ΗΠΑ όσον αφορά τη σκοπιμότητα του πολέμου, υπό το βάρος της διεθνούς κατακραυγής για τις σφαγές αμάχων και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που θα διαπραχθούν (καταστροφή υποδομών κ.α.).
3. Για να εξευτελισθούν πλήρως οι Μπους, Ράις, Πάουελ, Μπλαιρ και δε συμμαζεύεται.
4. Για να έρθει σε δύσκολη θέση η Βρετανία για το διπλό της παιχνίδι και να αποφασίσει αν θέλει να είναι με την Ενωμένη Ευρώπη ή με τις ΗΠΑ.
5. Γενικά, για να πέσουν οι μάσκες.
6. Για να υπάρξει τρομερή παγκόσμια οικονομική ύφεση και να πάρουν ορισμένοι το μάθημά τους.

Για να βοηθήσω λίγο την συζήτηση:

Οι ισοτιμίες του θανάτου
'Ο πόλεμος είναι μια προσοδοφόρα κόλαση' (Toronto Star 10/3/2003)

Η ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑ εισβολή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ φαίνεται, πια, πως είναι απλά και μόνο ζήτημα χρόνου. Το ίδιο και η ληξιαρχική πράξη θανάτου των Ηνωμένων Εθνών -και, μαζί τους, το τέλος αυτού που επί μισόν αιώνα η ανθρωπότητα γνώρισε σαν 'διεθνή νομιμότητα'. Μια μόλις δεκαετία μετά την πανηγυρική εκείνη εξαγγελία του 'τέλους της Ιστορίας' από τον τότε υποδιευθυντή της Υπηρεσίας Σχεδιασμού του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, φαίνεται πως επιστρέφουμε τροχάδην στην εποχή των μεγάλων αποικιακών πολέμων: τότε που το 'εκπολιτιστικό έργο' του λευκού ανθρώπου πήγαινε χέρι χέρι με την αναζήτηση 'ζωτικού χώρου', λεηλατήσιμων πρώτων υλών και καινούργιων αγορών από μέρους των Μεγάλων Δυνάμεων, οι κανονιοφόροι και οι ηγεμόνες των οποίων συνέτασσαν τους κανόνες του 'διεθνούς' δικαίου κατά το δοκούν.

ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ της τομής είναι τέτοιο, ώστε κανείς δεν τολμά πια να κάνει λόγο για 'υποκρισία', όπως την εποχή που τα ΝΑΤΟϊκά αεροπλάνα χτυπούσαν τη Σερβία εν ονόματι των ανθρώπινων δικαιωμάτων των Κοσοβάρων. Και φυσικά, παρ' όλα τα γελοιογραφικά χαρακτηριστικά του νυν πλανητάρχη, φαντάζουν εντελώς μακρινά τα αστειάκια του 1999 για τον Μπιλ, τη Σερβία και τη Μόνικα. Τα πράγματα έχουν σοβαρέψει, μαζί τους και οι όροι της συζήτησης. Αντί για τη φτηνή ψυχανάλυση των ηγεμόνων μας, οι αναλυτές προκρίνουν ξανά την αναζήτηση της υλικής βάσης των εξελίξεων.

Η ΕΠΙΔΙΩΞΗ του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να βάλει χέρι στα δεύτερα (κι ενδεχομένως τα πρώτα) μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα της υφηλίου αποτελεί πλέον κοινό τόπο για τις κάθε λογής αναλύσεις της συγκυρίας.
Πόσο μάλλον αφού το αντιδραστικό, θεοκρατικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, που αποτελεί το ακρογωνιαίο στήριγμα της πετρελαϊκής πολιτικής της Ουάσιγκτον, διανύει εδώ και κάμποσα χρόνια μια μεταβατική φάση με άγνωστο τελικό προορισμό.

ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΝΩΣΤΑ είναι κάποια άλλα, πιο πεζά κίνητρα του 'κόμματος του πολέμου': η διαπλοκή, με δυο λόγια, ανάμεσα σ' αυτή την 'υψηλή' στρατηγική και ταπεινότερες -αλλά βραχυπρόθεσμα αγρίως προσοδοφόρες- μπίζνες. Μόλις το περασμένο Σάββατο, λ.χ., η San Francisco Chronicle αποκάλυπτε ότι η εταιρία Holliburton Co., πρόεδρος της οποίας ήταν μέχρι την εκλογή του (το Νοέμβριο του 2000) ο νυν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντικ Τσένεϊ, κηρύχθηκε νικήτρια του διαγωνισμού, που έχει -ήδη!- προκηρύξει το Πεντάγωνο, για τη μεταπολεμική επισκευή των πετρελαιοπηγών του Ιράκ. Η ίδια εταιρεία, σύμφωνα με την καναδική Toronto Star (10.3.03), συγκαταλέγεται ανάμεσα στους ιδιωτικούς φορείς που η επίσημη Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ (USAID) έχει βολιδοσκοπήσει για την 'ανοικοδόμηση' της χώρας μετά την ισοπέδωσή της. Και φυσικά, δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της κυβέρνησης Μπους, Κοντολίζα Ράις, ήταν ηγετικό στέλεχος της πετρελαιοβιομηχανίας Chevron, απ' όπου έφυγε με 'δωράκι' κάπου ογδόντα χιλιάδες μετοχές...

ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ, εξίσου σημαντική πτυχή της τωρινής σταυροφορίας των ΗΠΑ έχει περάσει, ωστόσο, εντελώς απαρατήρητη. Ο λόγος για την υπόγεια αναμέτρηση ανάμεσα στο αμερικανικό δολάριο και το ευρώ, με επίδικο αντικείμενο την ηγεμονία στις διεθνείς αγορές. Κλειδί της αντοχής του δολαρίου, παρά τα τεράστια ελλείμματα της αμερικανικής οικονομίας, αποτελεί ο ρόλος του ως το νόμισμα με το οποίο διεξάγεται διεθνώς η αγοραπωλησία του πετρελαίου. Κάθε χώρα που εισάγει πετρέλαιο είναι, με άλλα λόγια, υποχρεωμένη να αγοράζει δολάρια (στηρίζοντας, έτσι, το νόμισμα των ΗΠΑ). Με τη σειρά τους, αυτά τα 'πετροδολάρια' επιστρέφουν στην υπερδύναμη, μετατρεπόμενα σε ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου, βάσει μιας συμφωνίας κυρίων μεταξύ Ουάσιγκτον και Ριάντ που χρονολογείται από τη δεκαετία του '70. Τον τελευταίο καιρό, όμως, η επιτυχία του ευρώ έχει τροφοδοτήσει μια δημόσια συζήτηση για τη μερική (ή και ολική) αντικατάσταση του δολαρίου απ' αυτό το ευρωπαϊκό νόμισμα -ιδίως εν όψει της διεύρυνσης του 2004, όταν η Ε.Ε. θα αντιπροσωπεύει πλέον μια αγορά πετρελαιοειδών κατά 33% μεγαλύτερη από αυτή των ΗΠΑ. ΚΑΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ, η πρώτη χώρα του ΟΠΕΚ που προχώρησε επίσημα σ' αυτή την αντικατάσταση, ήδη από το Νοέμβριο του 2000, ήταν το Ιράκ. Η αλλαγή των ισοτιμιών, την επόμενη διετία, αναβάθμισε τα συναλλαγματικά του αποθέματα κατά 20% περίπου. Τις ερχόμενες βδομάδες θα κληθεί να υποστεί τις συνέπειες.

(Ελευθεροτυπία, 15/3/2003)