-
Ακόμη μια εξόρμηση που είχα αφήσει στη μέση μερικά χρόνια πριν λόγω χειμώνα και αρκετού νερού στα ποτάμια που η διαδρομή επέβαλλε να διασχίσω δύο φορές. Τους καλοκαιρινούς μήνες και ειδικά φέτος ήταν δεδομένο ότι δε θα βρω αρκετό νερό, με ένα σοβαρό ερωτηματικό όμως το πέρασμα του Εύηνου. Καλοκαίρι μεν αλλά Εύηνος είναι αυτός, σκεφτόμουν. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις αν δε βρεθείς ο ίδιος εκεί.
Από τον κλασσικό δρόμο για Λιδωρίκι έκοψα αριστερά για Πενταγιούς-Αρτοτίνα. Στην τοποθεσία Πράτα Λάκκος, μπήκα αριστερά στον χωματόδρομο που ενώνει την Ορεινή Ναυπακτία με την ορεινή Φωκίδα.
Η διαδρομή στο μεγαλύτερο μέρος της βατή, με εξαίρεση το τελευταίο κομμάτι το οποίο είναι γεμάτο φυτευτές. Θυμάμαι ακόμα μια παλαβή Γερμανίδα πριν 12 χρόνια με Honda Transalp που ψαχνόταν με έγγραφο χάρτη στην περιοχή!
Άφιξη στο Γρηγόριο και την Ελατόβρυση
Και από εκεί συνέχεια της διαδρομής μέχρι την Καλλονή.
Δείτε πόσο νερό κατεβάζει το χειμώνα ο Βοϊτσάνος που βλέπετε στη φωτογραφία του βίντεο. Και όχι μόνο φουλ νερό αλλά και κοτρώνες! Φυσικά ο δρόμος δείχνει να καθαρίζεται τα καλοκαίρια.
Από την Καλλονή συνέχισα μέχρι την Κυδωνιά που βρίσκεται στις βόρειες πλαγιές του όρους Πύργος, σε υψόμετρο 880 μέτρων. Το όνομά της μετά την περίοδο της τουρκοκρατίας ήταν Ζηλίστα ή Ζελίστα αλλά το 1927 μετονομάστηκε σε Οξυά, ενώ μόλις ένα χρόνο αργότερα πήρε οριστικά το όνομα Κυδωνιά. Προς έκπληξη μου, κάποια στιγμή προς το τέλος ο δρόμος έγινε άσφαλτος.
Πολύ ωραία διαδρομή όπως αναμενόταν. Μέχρι την Καλλονή είχα φτάσει στο παρελθόν, από εκεί και μετά δεν είχε τύχει.
Από την Κυδωνιά ο χωματόδρομος κατεβαίνει στον Εύηνο και ανηφορίζει μέχρι τη Λεύκα. Μεγάλες κλίσεις και μερικά απαιτητικά κομμάτια. Η τετρακίνηση κρίνεται απαραίτητη αν δε θέλει κανείς να μείνει για πάντα στη χαράδρα.
Ολόκληρη η διαδρομή εδώ, δύσκολη η ανάβαση μετά το ποτάμι.
Το ποτάμι δεν είχε πολύ νερό αλλά σίγουρα δεν είχε τόσο λίγο όσο ο Βοϊτσάνος.
Άφιξη στη Λεύκα.
Στην αρχή της εκπληκτικής διαδρομής που ανεβαίνει στα Βοσκοτόπια και καταλήγει στο καταφύγιο Οξυάς!
Όρος Κοκκινιάς, το ψηλότερο στα Κράββαρα.
Η Λεύκα από ψηλά.
Η διαδρομή μέχρι το καταφύγιο της Οξυάς. Θυμίζει σε πολλά σημεία εκείνη που ενώνει τα Κοκκάλια με το Γαρδίκι.
Απολαύστε υπεύθυνα!
Απέναντι τα Βαρδούσια!
Καταφύγιο Οξυάς
Τέλη Φλεβάρη το 2021 με αρκετό χιόνι!
Κατεβαίνοντας από το καταφύγιο για να βρω τον δρόμο που ενώνει Γραμμένη Οξυά και Γαρδίκι. Το όνομα Γραμμένη Οξυά προέρχεται απο τα σημάδια που χάραζαν ψηλά στις Οξιές οι κλέφτες και οι Αρματολοί με τα σπαθιά τους το χειμώνα για να δείξουν ότι πέρασαν.Την άνοιξη που το χιόνι είχε λιώσει και πηγαιναν πάλι στις θέσεις τους χάραζαν πιο χαμηλά τα σημάδια. Όποιος δεν άφηνε σημάδι την άνοιξη σήμαινε οτι ήταν νεκρός.
Μνημείο μάχης Οξυάς όπου Ελληνες και Τούρκοι συγκρούστηκαν τον Σεπτέμβρη του 1828 με αποτέλεσμα τη νίκη των Ελλήνων και την υποχώρηση των Τούρκων στο Γαρδίκι.
Συνεχίζοντας τον δρόμο για Γαρδίκι, μέσα στο νοτιότερο δάσος Οξυάς της Ευρώπης. Πλέον άσφαλτος, τον έχω προλάβει κακό χωματόδρομο ο οποίος το χειμώνα ήταν φουλ στις λάσπες!
Κάποια χρόνια πριν, έχοντας ανέβει με ένα φιλαράκι όσο το δυνατόν χωμάτινα από τον Κορινθιακό μέχρι τον δρόμο για Γαρδίκι, είχαμε σταματήσει σε έναν χωματόδρομο που ήταν κάθετος και έδειχνε να τραβερσάρει το βουνό και να πηγαίνει κάπου απέναντι. Του πρότεινα να πάμε αλλά ήταν εξουθενωμένος και μου είπε να το αφήσουμε για άλλη φορά. Εμένα από τότε μου είχε μείνει απωθημένο και τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή. Η θέση που ξεκινά η διαδρομή ονομάζεται Αρσανίτης. Το τέλος της διαδρομής είναι στον Πλάτανο Φθιώτιδας όπου φυσικά μπορεί να φτάσει κανείς και μέσω του ασφάλτινου δρόμου από το Γαρδίκι.
Η διαδρομή άξιζε τον κόπο παρά το ότι ήταν κάπως σπαστήρι στο 1ο μισό της.
Από τον Πλάτανο συνέχισα χωμάτινα μέχρι το Κυριακοχώρι. Σύμφωνα με ντόπιο, ο δρόμος αυτός έχει πληρωθεί και φαίνεται άσφαλτος επίσημα αλλά ο εργολάβος με τον δήμαρχο της περιοχής έκαναν τα μαγικά τους και ο δρόμος παραμένει χωματόδρομος!!! Το ανησυχητικό είναι πως πλέον ακούς κάτι τέτοιο και δεν έχεις κανέναν λόγο να μην το πιστέψεις! Έχουμε δει και χειρότερα σε αυτή τη χώρα!
Άφιξη στο Κυριακοχώρι!
Από εκεί συνέχισα ασφάλτινα πια μέχρι τον δρόμο Μακρακώμης-Λαμίας και επέστρεψα. Ακόμη μια εξόρμηση που ήταν γραμμένη στο bucket list μου πραγματοποιήθηκε. Σίγουρα δεν είναι μεγάλη πλέον αυτή η λίστα αλλά θεωρώ πως όταν σου αρέσει αυτό που κάνεις πάντα θα βρίσκεις κίνητρο για να ξυπνάς τα ξημερώματα μετά από ζόρικη βδομάδα και τη μοναδική μέρα που έχεις για να ξεκουραστείς, να τη χρησιμοποιείς έτσι...
Να είστε όλοι καλά και τα λέμε την επόμενη φορά!
-
Ως συνήθως, το πρώτο like από μένα, μήπως το ξεχάσω και τώρα πάω στην αρχή του ποστ να απολαύσω το ταξίδι
-
@antoniokon said in Ορεινή Ναυπακτία και Φθιώτιδα 8-9-2024:
Ως συνήθως, το πρώτο like από μένα, μήπως το ξεχάσω και τώρα πάω στην αρχή του ποστ να απολαύσω το ταξίδι
Να είσαι καλά αδερφέ!
Ορεινή Ναυπακτία και Φθιώτιδα 8-9-2024
