-
Στείλτε ένα απλό μήνυμα στο 1919 με την λέξη **ΕΛΠΙΔΑ ** και βοηθήστε να αναγερθεί το πρώτο ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά.
τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο από ένα απλό μήνυμα.
-
Στείλτε ένα απλό μήνυμα στο 1919 με την λέξη **ΕΛΠΙΔΑ ** και βοηθήστε να αναγερθεί το πρώτο ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά.
τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο από ένα απλό μήνυμα.
-
Παιδια συγνωμη,αλλα η συζητηση εχει ελαφρως ξεφυγει...Καταλαβαινετε τι λετε μερικοι?
Τι σημαινει προτεραιοτητες στη θεραπεια?Θα κανουμε διαλογη ασθενων?Η διαλογη ασθενων γινετε σε μαζικες καταστροφες και στον... πολεμο,οπου ο γιατρος αποφασιζει με ποιον απο τους 50-100 τραυματιες θα ασχοληθει,αναλογα με το πιος εχει περισσοτερες πιθανοτητες να ζησει...
Με λιγα λογια καποιοι εδω μεσα λενε οτι δεν ειναι και τοσο παραλογο να φησεις ενα παιδακι να πεθανει ,ΕΝΩ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΩΣΕΙΣ,για να βαλεις γυαλια μυωπιας σε 100 αλλα.
Καλα το παραδειγμα με τη μυωπια ειναι ΤΡΑΓΙΚΟ!!! ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΤΕ???.Εχετε ιδεα τι συγκρινετε??Ξερετε ποσα παιδακια εχουν μυωπια και δε βλεπουν,γιατι δε μπορουν να αγορασουν γυαλια???Ελαχιστα,ειδικα στην Ελλαδα.Ξερετε ποσα πεθαινουν επειδη δεν εχουν νερο???Σκεφτητε ποσα λιτρα νερο μπορουμε να αγορασουμε ,αντι για ενα ζευγαρι γυαλια...Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΠΛΗ:
ΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙ ΕΙΧΕ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ:'ΔΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ,ΑΣ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ,ΚΑΙ ΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΝΤΙΚΟ.ΓΙΑΤΡΕ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΩΣΕΙΣ'... -
Κάνετε ένα λάθος σε ό,τι αφορά τις 'δύσκολες' επεμβάσεις. Η ιατρική δεν έχει αυτοσκοπό την διατήρηση του ασθενή στη ζωή, αλλά το συνδυασμό επιβίωσης με -στοιχειώδη τουλάχιστον- ποιότητα ζωής. Το να σωθεί κάποιος και να παραμείνει φυτό σε όλη του τη ζωή είναι πάντα επιλογή των συγγενών (και απολύτως κατανοητή). Έτσι, δε θα δείτε συχνά ηλικιωμένους ανθρώπους να τους παραπέμπουν για εγχειρήσεις καρκίνου, όχι γιατί δεν μπορούν να κερδίσουν μερικούς μήνες -ή και χρόνια- ζωής, αλλά γιατί αυτό από μόνο του δε θα είχε νόημα (εκτός βέβαια κι αν ο χειρουργός ή/και η ιδιωτική κλινική είναι κρετίνοι και προτιμούν απλώς να τσεπώσουν τα νοσήλεια).
Πράγματι είναι πολύ δύσκολος ο γρίφος: λίγες αλλά πανάκριβες επεμβάσεις 'vs' πολλές και φθηνές για καλύτερη ποιότητα ζωής. Ωστόσο στην πράξη είναι ψευτογρίφος. Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα προέρχεται μακράν περισσότερο από την κατασπατάληση του χρήματος για άσχετους σκοπούς (και είναι παγκόσμιο το φαινόμενο), παρά από την χρήση τους για ριψοκίνδυνους μεν, στα πλαίσια του σκοπού του εκάστοτε ταμείου δε, λόγους.
-
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι θα ήθελα τον nass για να διαχειρίζεται τα χρήματα της δημόσιας υγείας και τους λοιπούς φίλους που φωνασκούν για δημοσιογράφους στη κανάλι μου ή για επιτελείο στον προεκλογικό μου αγώνα...
Οι πιθανότητες είναι αμείλικτες και μπορείς να τις παρακάμπτεις μόνο σε προσωπικό-συναισθηματικό επίπεδο αλλά όταν είσαι το κράτος που διαχειρίζεται χρήματα δεν μπορείς να το κάνεις...Και η ανθρώπινη ζωή μπαίνει στο παιχνίδι των πιθανοτήτων και για το Κράτος υπάρχουν και ανίατες ασθένειες και 'τελειωμένες περιπτώσεις'...Εγώ για τον εαυτό μου με καρκίνο στον εγκέφαλο ίσως να ελπίζω σε θαύμα το Κράτος όμως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ελπίζει σε θαύματα...Γι αυτούς επίσης που λένε το γνωστό τραγουδάκι 'αν δε σου συμβεί...' ή 'θα θελα να δω τι θα έκανες αν συνέβαινε σε συγγενικό σου πρόσωπο μπλα μπλα' να πω ότι για τον πατέρα μου με καρκίνο στον πνεύμονα δεν άφησα να γίνει καμία απολύτως θεραπεία στερώντας του τις ελάχιστες πιθανότητες που είχε να παρατείνει τη ζωή του...Πως πήρα αυτή την απόφαση? : με πιθανότητες και συνεκτίμηση πολλών παραγόντων, όπως ποιότητα ζωής...Θα μπορούσε να είναι και τα χρήματα (δεν ήταν εν προκειμένω)...
Αν έκανα καλώς ή κακώς δεν ξέρω, απλώς θέλω να ενημερώσω ότι υπάρχουν και αυτοί οι (λίγοι ευτυχώς) κακοί άνθρωποι σαν και μένα...
-
Ο χρήστης nass έγραψε:
Από ότι φαίνεται το κράτος - που εμείς στηρίζουμε και δημιουργούμε - δεν μπορεί να από μόνο του (πουθενά στο πλανήτη πλέον-και για λόγους που δεν είναι της παρούσης) να κάνει τα πάντα και γι' αυτό το λόγω και η ιδιωτική προτωβουλία σε τομείς όπως η υγεία είναι απαραίτητη (βλ. ιδιωτικά νοσοκομεία). Κατι τέτοιο είναι και οι έρανοι ανάλογου τύπου.
Μεγάλο λάθος. Ιδιωτική ασφάλιση σημαίνει 'πληρώνω για υπηρεσίες που παρέχονται σε μένα'. Δημόσια ασφάλιση και έρανοι σημαίνει 'πληρώνω για υπηρεσίες που παρέχονται στην κοινωνία (ενδεχομένως σε μένα κάποια στιγμή στο μέλλον αλλά πιθανότατα όχι)'. Για το πρώτο είναι προφανές πως ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει και πως είναι μια ταξική αντιμετώπιση, με την έννοια πως οι πλουσιότεροι 'ζουν περισσότερο'. Για το δεύτερο είναι η δουλειά της συντεταγμένης κοινωνίας να το κάνει -αλλά το ερώτημα είναι 'ως που και με ποιό τίμημα'.
Τα 'δοντάκια' ήταν προφανώς υπερβολή αλλά τα 'ματάκια' καθόλου.
Δεν μιλάω για ιδιωτική ασφάλιση, η οποία φυσικά πατά πάνω στην 'ανασφάλεια' που μας δημιουργεί το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο μπορείς να νοσηλευτείς (πχ σε μια εντατική) με πλήρη (ή σχεδός πλήρη) αποζημίωση από τον ασφαλιστικό σου φορέα.
Όμως αυτό δεν είναι της παρούσης και ας μην το ανοίξουμε.
Μίλησα για ιδιωτικές πρωτοβουλίες όπως η χθεσινή η οποία γίνεται - αν μη τι άλλο - για καλό σκοπό. Αν υπάρχουν άλλα συμφέροντα στην μέση (πχ αυτοπροβολή, υπεξαίρεση χρηματων) αυτό δεν το ξέρει κανείς.
Εστω και ενα παιδάκι να σωθεί, τότε αξίζει. Και ο καθένας που έχει συνεισφέρει θα αισθανθεί λίγο καλύτερα.Τα ματάκια δεν είναι υπερβολή.
Το ποιο θα είναι το τίμημα ορίζεται κάθε φορά από τις αρχές που πρεσβευει η κοινωνία μας. Η ζωή είναι το μέγιστο αγαθο. Αυτή είναι μια αρχή.
Αν πάθει κάποιος ένα ατύχημα, οι γιατροί προσπαθούν να του σώσουν τη ζωή. Μετά κοιτάνε αν θα βλεπει-περπατάει-κραταει-μιλάει - μασάει κλπ κλπ. -
Δηλαδη (για να καταλαβω καλα) το προβλημα του καθε αρρωστου παιδιου μετατιθεται σε μας;
Και εαν ναι απο ποιον;
Απο μια καλοβολεμενη συζυγο που ενω καταδικαζει χιλιαδες εργαζομενους και μη σε ανεχεια και αιωνια μιζερια, λεει ταχα πως νοιαζεται για καποια παιδακια;
Για τα καραβια και τις πετρελαιοδεξαμενες του συζυγου της που σκοτωνουν αργα και σταθερα χιλιαδες ανθρωπους καθημερινα γιατι δε νοιαζεται;
Για τις Ferrari του γιου της που καινε 100 ευρω το χιλιομετρο γιατι δε νοιαζεται;Και αυτη ειναι η μια παραμετρος.
Την αλλη την εθεσε εξαιρετικα ο Ομικρονε:
Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
Κι ομως αυτο κανουμε.Με λιγα ευρω εξαγοραζουμε την ενοχη μας και το δικαιωμα στην αδιαφορια.Να μπορουμε να πουμε:'Εκανα την καλη μου πραξη'.Για μενα χρηματα που προερχονται απο καποιον που θα παρκαρει πανω σε ραμπα αναπηρων,που θα κοροιδεψει σε δημοσιο χωρο εναν τυφλο,εναν αυτιστικο κτλ ειναι πεταμενα λεφτα.Αχρηστα παντελως.Θα πει καποιος:Τουλαχιστον δινω λεφτα.Κανω κατι.Απο το τιποτα καλυτερα δεν ειναι?.Για μενα παλι τετοιου ειδους λογικη αργα η γρηγορα θα καταληξει σ'αυτα που λεει ο leonp.Δλδ εφοσον το μονο που μπορω να προσφερω ειναι λιγα ευρω ε τοτε χεστοι δεν αξιζει.Λιγα ευρω δεν θα σωσουν κανενα.Αλλα σ'αυτο κανενας δεν απανταει, μονο κορωνες για καημενα παιδακια διαβαζω...
ΥΓ Ειναι αστειο (να μην πω τιποτε αλλο) ενας ανθρωπος να αποκαλειται φιλανθρωπος. Σαν να λεμε ελληνας φιλελληνας
-
Κωστη και λοιποι φιλοι:
Προφανως κανεις μας εκεινη την ωρα δεν θα σκεφτει τα χρηματα η τις πιθανοτητες. Ο πρωθυπουργος-Υπουργος Υγειας-Διευθυντης Νοσοκομειου-Γιατρος ομως, ετσι λειτουργει (το μαθαινουμε ή όχι, μας αρεσει ή όχι)) και ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ.
ΟΙ ΠΟΡΟΙ (ΧΡΗΜΑΤΑ-ΚΤΙΡΙΑ-ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ κτλ) ΕΙΝΑΙ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ, ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΑΠΕΙΡΕΣ. -
Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Γι αυτούς επίσης που λένε το γνωστό τραγουδάκι 'αν δε σου συμβεί...' ή 'θα θελα να δω τι θα έκανες αν συνέβαινε σε συγγενικό σου πρόσωπο μπλα μπλα' να πω ότι για τον πατέρα μου με καρκίνο στον πνεύμονα δεν άφησα να γίνει καμία απολύτως θεραπεία στερώντας του τις ελάχιστες πιθανότητες που είχε να παρατείνει τη ζωή του...Πως πήρα αυτή την απόφαση? : με πιθανότητες και συνεκτίμηση πολλών παραγόντων, όπως ποιότητα ζωής...Θα μπορούσε να είναι και τα χρήματα (δεν ήταν εν προκειμένω)...
Αν έκανα καλώς ή κακώς δεν ξέρω, απλώς θέλω να ενημερώσω ότι υπάρχουν και αυτοί οι (λίγοι ευτυχώς) κακοί άνθρωποι σαν και μένα...
Συμφορουμιτη,με το να καταφευγεις σε μεμωνομενα παραδειγματα ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΑΜΕ δεν καταφερνεις τιποτα. Εσυ μιλας για τον πατερα σου που ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ!!!
ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ ΣΩΝΟΝΤΑΙ!!!ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ??
Αμα μπορουσες και υπηρχαν πιθανοτητες να σωσεις τον πατερα σου(αν επασχε απο λεμφωμα π.χ.)Τι θα εκανες???? -
Ο χρήστης greo έγραψε:
Δηλαδη (για να καταλαβω καλα) το προβλημα του καθε αρρωστου παιδιου μετατιθεται σε μας;
Και εαν ναι απο ποιον;
Απο μια καλοβολεμενη συζυγο που ενω καταδικαζει χιλιαδες εργαζομενους και μη σε ανεχεια και αιωνια μιζερια, λεει ταχα πως νοιαζεται για καποια παιδακια;
Για τα καραβια και τις πετρελαιοδεξαμενες του συζυγου της που σκοτωνουν αργα και σταθερα χιλιαδες ανθρωπους καθημερινα γιατι δε νοιαζεται;
Για τις Ferrari του γιου της που καινε 100 ευρω το χιλιομετρο γιατι δε νοιαζεται;Και αυτη ειναι η μια παραμετρος.
Την αλλη την εθεσε εξαιρετικα ο Ομικρονε:
Κι ομως αυτο κανουμε.Με λιγα ευρω εξαγοραζουμε την ενοχη μας και το δικαιωμα στην αδιαφορια.Να μπορουμε να πουμε:'Εκανα την καλη μου πραξη'.Για μενα χρηματα που προερχονται απο καποιον που θα παρκαρει πανω σε ραμπα αναπηρων,που θα κοροιδεψει σε δημοσιο χωρο εναν τυφλο,εναν αυτιστικο κτλ ειναι πεταμενα λεφτα.Αχρηστα παντελως.Θα πει καποιος:Τουλαχιστον δινω λεφτα.Κανω κατι.Απο το τιποτα καλυτερα δεν ειναι?.Για μενα παλι τετοιου ειδους λογικη αργα η γρηγορα θα καταληξει σ'αυτα που λεει ο leonp.Δλδ εφοσον το μονο που μπορω να προσφερω ειναι λιγα ευρω ε τοτε χεστοι δεν αξιζει.Λιγα ευρω δεν θα σωσουν κανενα.
Αλλα σ'αυτο κανενας δεν απανταει, μονο κορωνες για καημενα παιδακια διαβαζω...
ΥΓ Ειναι αστειο (να μην πω τιποτε αλλο) ενας ανθρωπος να αποκαλειται φιλανθρωπος. Σαν να λεμε ελληνας φιλελληνας
Αν είσαι μέλος μιας δημοκρατικής κοινωνίας σημαίνει ότι ψηφίζεις. Αρα έχεις - έχουμε επιλέξει αυτό τον τρόπο ζωής. Με την μεγαλοκυρία που το παίζει φιλάνθρωπος, με τον φτωχό εργαζόμενο που είναι στο έλεος της φιλάνθρωπης κυρίας.
Τελικά life IS a bitch....
Τα λίγα χρήματα δεν σώνουν συνειδήσεις, ούτε απαλύνουν ενοχές και εξαγοράζουν το δικαίωμα στην αδιαφορία.
Αλλού είναι η ουσία. Η ουσία είναι στην **παιδεία **και τις **αρχές **που μπορεί να έχει ο καθένας από εμάς και να σέβεται κοινές αξίες που αποτελούν θεμέλιο του πολιτισμού μας (όποιος καινα είναι αυτός).
Αν μπορώ να βοηθήσω κάποιον συνάνθρωπο να ζήσει εφόσον η επιστήμη του δίνει ελπίδα, θα πρέπει να το κάνω. Οχι επειδή μου το ζητάει η φιλευσπαχνη - πλούσια κυρία, αλλά γιατί αυτές οι αρχές πρέπει να διέπουν μια κοινωνία. Αυτό λέμε τόση ώρα.... -
Δε ξερω παιδια..Ισως δε μπορω να μπω να μπω στη 'αλλη' λογικη λογω του επαγγελματος μου...Εχω αλλη φιλοσοφια.
Αυτα ειχα να πω.Λυπαμαι αν το παρακανα καπου,αλλα ηταν αυθορμητη αντιδραση. -
Ο χρήστης kostis20 έγραψε:
Γι αυτούς επίσης που λένε το γνωστό τραγουδάκι 'αν δε σου συμβεί...' ή 'θα θελα να δω τι θα έκανες αν συνέβαινε σε συγγενικό σου πρόσωπο μπλα μπλα' να πω ότι για τον πατέρα μου με καρκίνο στον πνεύμονα δεν άφησα να γίνει καμία απολύτως θεραπεία στερώντας του τις ελάχιστες πιθανότητες που είχε να παρατείνει τη ζωή του...Πως πήρα αυτή την απόφαση? : με πιθανότητες και συνεκτίμηση πολλών παραγόντων, όπως ποιότητα ζωής...Θα μπορούσε να είναι και τα χρήματα (δεν ήταν εν προκειμένω)...
Αν έκανα καλώς ή κακώς δεν ξέρω, απλώς θέλω να ενημερώσω ότι υπάρχουν και αυτοί οι (λίγοι ευτυχώς) κακοί άνθρωποι σαν και μένα...
Συμφορουμιτη,με το να καταφευγεις σε μεμωνομενα παραδειγματα ΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΑΜΕ δεν καταφερνεις τιποτα. Εσυ μιλας για τον πατερα σου που ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΣΩΘΕΙ!!!
ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΜΙΣΑ ΣΩΝΟΝΤΑΙ!!!ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ??
Αμα μπορουσες και υπηρχαν πιθανοτητες να σωσεις τον πατερα σου(αν επασχε απο λεμφωμα π.χ.)Τι θα εκανες????Γράφω πάνω από αυτό που έκανες quote για πιθανότητες...Όλα καθορίζονται από αυτές...Δώσε μου case study και θα σου πω τι θα έκανα (μάλλον , υπάρχουν και συναισθηματισμοί)...50% φυσικά και είναι τρομακτικό νούμερο ως πιθανότητα αλλά πάλι από μόνο του δε λέει τίποτα...Τι θα κοστίσει για να δοκιμάσω αυτό το 50%? Τον προυπολογισμό της χώρας? Το μισό? Πόσο? Και αν είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ το κόστος μπορεί το κράτος να πάρει μια τέτοια αποφαση ?
Δεν μιλάω λοιπόν για κανένα παιδάκι συγκεκριμένο αλλά για το πως πρέπει να αποφασίζεται που θα κατευθυνθούν κάποιοι πόροι...Ακόμα και αν αυτοί οι πόροι μπορούν να σώσουν ανθρώπινες ζωές αυτό δεν σηναίνει αυτόματα πως πρέπει να κατευθυνθούν προς τα εκεί...Αυτό που έγραψες λοιπόν 'αν ήταν το δικό μας παιδί κτλ κτλ' δεν είναι σωστός τρόπος 'σκέψης' για αυτόν που αποφασίζει την κατανομή των πόρων, μπορεί να οδηγήσει σε λάθη...
Πρέπει να καταλάβεις ότι η τοποθέτησή μου είναι γενική περί διαχείρισης χρημάτων στον τομέα της υγείας και δεν αναφέρεται σε κανένα συγκεκριμένο παράδειγμα... -
Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι θα ήθελα τον nass για να διαχειρίζεται τα χρήματα της δημόσιας υγείας και τους λοιπούς φίλους που φωνασκούν για δημοσιογράφους στη κανάλι μου ή για επιτελείο στον προεκλογικό μου αγώνα...
Οι πιθανότητες είναι αμείλικτες και μπορείς να τις παρακάμπτεις μόνο σε προσωπικό-συναισθηματικό επίπεδο αλλά όταν είσαι το κράτος που διαχειρίζεται χρήματα δεν μπορείς να το κάνεις...Και η ανθρώπινη ζωή μπαίνει στο παιχνίδι των πιθανοτήτων και για το Κράτος υπάρχουν και ανίατες ασθένειες και 'τελειωμένες περιπτώσεις'...Εγώ για τον εαυτό μου με καρκίνο στον εγκέφαλο ίσως να ελπίζω σε θαύμα το Κράτος όμως ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ελπίζει σε θαύματα...Γι αυτούς επίσης που λένε το γνωστό τραγουδάκι 'αν δε σου συμβεί...' ή 'θα θελα να δω τι θα έκανες αν συνέβαινε σε συγγενικό σου πρόσωπο μπλα μπλα' να πω ότι για τον πατέρα μου με καρκίνο στον πνεύμονα δεν άφησα να γίνει καμία απολύτως θεραπεία στερώντας του τις ελάχιστες πιθανότητες που είχε να παρατείνει τη ζωή του...Πως πήρα αυτή την απόφαση? : με πιθανότητες και συνεκτίμηση πολλών παραγόντων, όπως ποιότητα ζωής...Θα μπορούσε να είναι και τα χρήματα (δεν ήταν εν προκειμένω)...
Αν έκανα καλώς ή κακώς δεν ξέρω, απλώς θέλω να ενημερώσω ότι υπάρχουν και αυτοί οι (λίγοι ευτυχώς) κακοί άνθρωποι σαν και μένα...
Τις αποφάσεις για την ζωή του πατέρα σου τις παίρνεις εσύ? Τεσπα δεν θα μπω στα οικογενειακά σου, δικαιωμα σου είναι.
Εγώ προσωπικά θα έδινα ότι είχα αρκει να ήξερα οτι θα ζήσει σαν άνθρωπος εστώ και λίγους μηνες.
Υπάρχουν περιπτώσεις που όντως δεν αξίζει (όχι απο λεφτά αλλα για τον ασθενη) να γίνει κάτι, ο ασθενης απλά ταλαιπωρείται....και φυσικά πεθαίνει....!
Η κάθε περίπτωση είναι μοναδική.
Σας πειράζουν τα 500.000 € που 'τρώει' κάποιο μούλικο για να γίνει καλά......και την ίδια στιγμή έχουν βάλει τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα....και τα ταμεία αντια για θεραπείες για καρκινο σιδεράκια γυαλια γαζες και καπότες τζογάρανε παίζοντας εκατομύρια.....ε νταξ....και αν κερδίζανε όμως?Λοιπον η κουβέντα πάει πολύ μακρυα χωρίς λόγω.
Όσοι δεν θέλουν δεν δίνουν, αλλα μην ακούω μαλακίες για στραβα δόντια της κορης του θυρωρού.....ΕΛΕΟΣ δλδ, οι ανθρωποι που λές έχουν άλλα σοβαρότερα προβλήματα και όχι τα δόντια της κόρης τους.
Βασικά με 5 λιγοτερα μαχητικά αεροπλάνα......για τα επόμενα 10 χρόνια καλύπτανε τα έξοδα για ολα τα παιδιά με καρκίνο...φυσικά τα γυαλια τους και τα σιδεράκια τους....αλλα παίζουν αλλα κολπα και δεν γίνεται να μην αγοράσουμε οπλα.
Τελος να κάνω μια ερώτηση? Ενα παιδάκι έχει ας πουμε λευχαιμία....έχει στραβά δοντάκια και 4 βαθμούς μυωπίας......προφάνός το ταμείο δεν πρέπει να του δώσει γυαλιά γιατί θα ψοφήσει σελίγο....οι γονείς του να κρατήσουν τα λεφτά για τα σιδεράκια και να τα κάνουν ωραίο τάφο...και τα λεφτά για τον καρκίνο να τα κάνουν εξοχικό. Ε?
-
Πρεπει να καταλαβετε οτι μιλαμε για ανθρωπινες ζωες...
Τα οικονομοτεχνικα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παιζουν τον πρωτο ρολο στην ιατρικη!!
Γαι πειτε μου...ποσο πρεπει να κοστολογηθει μια ανθρωπινη ζωη???
Απο ποσα χρηματα και πανω σταματαμε να σωνουμε ανθρωπους??
Πανω απο 5000 ευρω εξοδα θεραπειας??Καλα ειναι ??
Πιστευω να καταλαβαινετε τι θελω να πω... -
Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Όσοι δεν θέλουν δεν δίνουν, αλλα μην ακούω μαλακίες για στραβα δόντια της κορης του θυρωρού.....ΕΛΕΟΣ δλδ, οι ανθρωποι που λές έχουν άλλα σοβαρότερα προβλήματα και όχι τα δόντια της κόρης τους.Οι άνθρωποι δε παραπονιούνται για τίποτε και δεν τους πειράζει που είναι φτωχοί. Εγώ όμως νομίζω ότι τους πειράζει πάρα πολύ που δεν έχουν λεφτά για να φτιάξουν τα δόντια του κοριτσιού - αυτό τους πειράζει.
Τελος να κάνω μια ερώτηση? Ενα παιδάκι έχει ας πουμε λευχαιμία....έχει στραβά δοντάκια και 4 βαθμούς μυωπίας......προφάνός το ταμείο δεν πρέπει να του δώσει γυαλιά γιατί θα ψοφήσει σελίγο....οι γονείς του να κρατήσουν τα λεφτά για τα σιδεράκια και να τα κάνουν ωραίο τάφο...και τα λεφτά για τον καρκίνο να τα κάνουν εξοχικό. Ε?
Τα ταμεία πρέπει να κάνουν μια σαφέστατη και αντικειμενική αξιολόγηση της κατάστασης, ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ (όπως κάνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες) και ανάλογα να δίνουν ή να μη δίνουν.
-
Ο χρήστης kostis20 έγραψε:
Πρεπει να καταλαβετε οτι μιλαμε για ανθρωπινες ζωες...
Τα οικονομοτεχνικα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παιζουν τον πρωτο ρολο στην ιατρικη!!
Γαι πειτε μου...ποσο πρεπει να κοστολογηθει μια ανθρωπινη ζωη???
Απο ποσα χρηματα και πανω σταματαμε να σωνουμε ανθρωπους??
Πανω απο 5000 ευρω εξοδα θεραπειας??Καλα ειναι ??
Πιστευω να καταλαβαινετε τι θελω να πω...Καταλαβαίνουμε απόλυτα τι θες να πεις αλλά τα λεφτά δεν φτάνουν για τα πάντα...Και αυτό που συζητάμε μόνο εν μέρει είναι ιατρική...Δηλ εσύ δεν θα έκανες διαχείριση χρημάτων? Τι θα έκανες? Θα έριχνες όλα τα λεφτα σε μία κατεύθυνση? Πως θα τα κατανείμεις? Θσ σώσεις πχ όσους ασθενείς με λευχαιμία μπορείς και θα αφήσεις τους πάσχοντες από Πάρκινσον χωρίς καμία φαρμακευτική αγωγή? Αν δεν φτάνουν και για τους 2 δεν πρέπει να πάρεις μια απόφαση? Δεν πρέπει καπως να 'κοστολογήσεις' και την ανθρώπινη ζωή? Θα μείνεις αδρανής? ή θα πεις αρχίζω να ξοδεύω και όταν σωθούν τα λεφτα σταματάω
Πιστεύω κι εγώ να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω... -
Η επιλογη στο χωρο της υγειας είναι μια δυσαρεστη, αλλα διαρκης πραγματικοτητα. Δεν εχετε ακουσει/ζησει περιστατικα, οπου το νοσοκομειο διωχνει μακροχρονια ασθενεις, που δεν εχουν (λογικες) ελπιδες ανακαμψης, για να αδειασει η θεση;
Δεν εχετε ακουσει περιστατικα οπου δεν εγκρινονται θεραπειες, για ασθενεις που δεν εχουν καμια –θεωρητικα– ελπιδα;Αντι για την ορθοδοντικη του leonp (που είναι ένα ακραιο, πτροβοκατορικο παραδειγμα), θετω το εξης διλλημα:
Ενας ασθενης εχει 20% πιθανοτητες να σωθει, αλλιως θα πεθανει.
Ενας άλλος εχει 100% πιθανοτητες να γινει καλα, αλλιως θα υποστει μονιμη αναπηρια και θα κουτσαινει (χρειαζεται π.χ. μια πανακριβη τεχνητη αρθρωση από τιτανιο στο ποδι)
Οι 2 θεραπειες κοστιζουν το ιδιο και εχουμε μονο αυτά τα χρηματα διαθεσιμα. Μπειτε στη θεση του ανθρωπου που θα διαθεσει τα χρηματα. ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ;Το παραδειγμα δεν είναι πολύ ρεαλιστικο, είναι όμως χρησιμο υπο την εξης εννοια: Καπως ετσι είναι τα πραγματα. Η προτεραιοτητες τιθενται, οι επιλογες είναι διαρκεις, ειτε μας αρεσει ειτε οχι. Δεν είναι αυχαριστο, αλλα ετσι είναι. Το θεμα είναι να είναι οι πλεον ορθολογικες επιλογες, με τα κριτηρια που η κάθε κοινωνια θετει.
Ένα ακομα παραδειγμα, ξεφευγει λιγο, αλλα εμενα με ειχε συγκλονισει όταν το ακουσα:
Συγγενικο μου προσωπο εργαζοταν ως καρδιολογος σε μεγαλο κρατικο νοσοκομειο (τωρα είναι συνταξιουχος). Ηταν πολύ συχνη η εξης περιπτωση:
Εφημερια της κλινικης. Το προσωπικο ελαχιστο, οι ασθενεις πολλοι. Καποιοι ξεσηκωνουν το νοσοκομειο, διαμαρτυρομενοι στην πορτα («ο αντρας μου πεθαινει», «θα σας φερω τον Τριανταφυλλοπουλο, Ευαγγελατο, Χαρδαβελα» κλπ). Στην ακρη της αιθουσας αναμονης καποιος φουκαρας σβηνει από εμφραγμα σε εξελιξη, αλλα δεν φωναζει, γιατι περιμενει τη σειρα του, δεν εχει τη δυναμη ή το θρασος κ.ο.κ.
Ο Γιατρος πρεπει από την πορτα και μονο με τα κλινικα συμπτωματα να καταλαβει ότι ο «αντρας μου πεθαινει» απλα εφαγε πολλη γαρδουμπα και του ‘κατσε στο στομαχι και να βαλει μεσα τον φουκαρα. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ. Θα διαλεξεις υποχρεωτικα. Και πρεπει να κανεις την πλεον ορθολογικη επιλογη, όχι την πιο συναισθηματικη… -
Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Αντι για την ορθοδοντικη του leonp (που είναι ένα ακραιο, πτροβοκατορικο παραδειγμα), θετω το εξης διλλημα:
Ενας ασθενης εχει 20% πιθανοτητες να σωθει, αλλιως θα πεθανει.
Ενας άλλος εχει 100% πιθανοτητες να γινει καλα, αλλιως θα υποστει μονιμη αναπηρια και θα κουτσαινει (χρειαζεται π.χ. μια πανακριβη τεχνητη αρθρωση από τιτανιο στο ποδι)
Οι 2 θεραπειες κοστιζουν το ιδιο και εχουμε μονο αυτά τα χρηματα διαθεσιμα. Μπειτε στη θεση του ανθρωπου που θα διαθεσει τα χρηματα. ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ;Δινεις τα λεφτα και για τους δυο!!!Αυτο συμβαινει σημερα,σχεδον σε ολες τις ευρωπαικες χωρες και στην Ελλαδα!!Και αυτο πρεπει να γινετε!!Το κρατος δινει σε μεγαλο βαθμο τα χρηματα που χρειαζονται για τη δημοσια Υγεια.Κανεις δεν ειπε οτι ολα ειναι τελεια ,αλλα σημερα σωζουμε και τους δυο!!Γιατι να το αλλαξουμε αφου το κανουμε ηδη??
Ένα ακομα παραδειγμα, ξεφευγει λιγο, αλλα εμενα με ειχε συγκλονισει όταν το ακουσα:
Συγγενικο μου προσωπο εργαζοταν ως καρδιολογος σε μεγαλο κρατικο νοσοκομειο (τωρα είναι συνταξιουχος). Ηταν πολύ συχνη η εξης περιπτωση:
Εφημερια της κλινικης. Το προσωπικο ελαχιστο, οι ασθενεις πολλοι. Καποιοι ξεσηκωνουν το νοσοκομειο, διαμαρτυρομενοι στην πορτα («ο αντρας μου πεθαινει», «θα σας φερω τον Τριανταφυλλοπουλο, Ευαγγελατο, Χαρδαβελα» κλπ). Στην ακρη της αιθουσας αναμονης καποιος φουκαρας σβηνει από εμφραγμα σε εξελιξη, αλλα δεν φωναζει, γιατι περιμενει τη σειρα του, δεν εχει τη δυναμη ή το θρασος κ.ο.κ.
Ο Γιατρος πρεπει από την πορτα και μονο με τα κλινικα συμπτωματα να καταλαβει ότι ο «αντρας μου πεθαινει» απλα εφαγε πολλη γαρδουμπα και του ‘κατσε στο στομαχι και να βαλει μεσα τον φουκαρα. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ. Θα διαλεξεις υποχρεωτικα. Και πρεπει να κανεις την πλεον ορθολογικη επιλογη, όχι την πιο συναισθηματικη…Το παραδειγμα που γραφεις ειναι η καθημερινοτητα των επειγοντων περιστατικων!Εγω το εχω ζησει πολλες φορες και εχω ερθει σε συγκρουση με συγγενεις κυριως ασθενων.Η επιλογη ειναι να δεχθεις πρωτο το πιο σοβαρο περιστατικο και το περισσοτερο απειλητικο για τη ζωη.
Αυτη την επιλογη την κανουν καθε μερα χιλιαδες γιατροι σε ολο τον κοσμο.Δεν βλεπω τι σχεση εχει με το θεμα μας,εδω μιλαμε για χρηματα κυριως ,οχι για χρονο.Στα επειγοντα το πραγματικο επειγον περιστατικο μπορει να χαθει σε δευτερολεπτα.
Η διαφορα με αυτα που γραφεις ειναι οτι σημερα και οσον αφορα το οικονομικο ,ΧΩΡΑΝΕ ΟΛΟΙ.Και αυτοι που πασχουν απο σοβαρες ασθενειες και οι υπολοιποι.Σχεδον ολοι δεχονται ιατρικη φροντιδα.Δεν ειναι σωστο αυτο? -
Το βάζω κι εδώ σαν πιό σχετικό με το θέμα (το έβαλα και στο 'τις οίδεν;')
Προχθές ένας πιτσιρίκος 10 χρόνων είχε γενέθλια. Ζήτησε χρήματα αντί δώρου, για να πάρει κάτι που ήθελε. Ο πατέρας του του έδωσε 40 ευρώ.
Χθες το μεσημέρι τηλεφώνησε (γνωστός της) υπάλληλος τράπεζας στη μητέρα του μικρού, ότι κατέθεσε τα χρήματα στο λογαριασμό για το νοσοκομείο για τα παιδιά με καρκίνο.
Έτυχε να είμαι παρών στο τηλεφώνημα και δεν έχω συνέλθει ακόμα.
Ο μικρός πάσχει από μια μορφή καρκίνου στο αίμα, από 5 ετών. Έχει περάσει ένα χρόνο + μέσα στο Παίδων και επί χρόνια πηγαινοέρχεται για θεραπείες. -
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Το βάζω κι εδώ σαν πιό σχετικό με το θέμα (το έβαλα και στο 'τις οίδεν;')Προχθές ένας πιτσιρίκος 10 χρόνων είχε γενέθλια. Ζήτησε χρήματα αντί δώρου, για να πάρει κάτι που ήθελε. Ο πατέρας του του έδωσε 40 ευρώ.
Χθες το μεσημέρι τηλεφώνησε (γνωστός της) υπάλληλος τράπεζας στη μητέρα του μικρού, ότι κατέθεσε τα χρήματα στο λογαριασμό για το νοσοκομείο για τα παιδιά με καρκίνο.
Έτυχε να είμαι παρών στο τηλεφώνημα και δεν έχω συνέλθει ακόμα.
Ο μικρός πάσχει από μια μορφή καρκίνου στο αίμα, από 5 ετών. Έχει περάσει ένα χρόνο + μέσα στο Παίδων και επί χρόνια πηγαινοέρχεται για θεραπείες.Εδώ ανήκε αφού ήθελα να σε 'κράξω' πριν που το έβαλες εκεί που λέγαμε για το Σαρκοζί
Δεν σου ζητάμε τίποτε που δεν μπορείς να δώσεις.