-
Ναι βρε j.marr, δεν υπάρχει κάτι επίσημο. Όμως στην Ιταλία ο Πάπας είναι κράτος εν κράτει. Σε πολλές χώρες η θρησκεία παίζει με διάφορους τρόπους πολιτικό ρόλο επηρεάζοντας καταστάσεις, πχ στις ΗΠΑ με 200 φυλές και θρησκείες, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και σίγουρα σε πολλές ασιατικές κλπ.
Δεν αρέσει ο Χριστόδουλος; Και λοιπόν; Στους περισσότερους Έλληνες δεν αρέσουν οι περισσότεροι πολιτικοί αρχηγοί. Δεν τους ψηφίζουν, δεν τους πιστεύουν, δεν τους παίρνουν στα σοβαρά και πάπαλα.
Βρέθηκε τώρα η καραμέλα με τον Χριστόδουλο. Όπως και να δει κανείς το πράγμα, αυτός είναι ο ηγέτης του κυρίαρχου από κάθε άποψη δόγματος στην Ελλάδα. Δεν τον παραδέχεται κάποιος; Μην του δίνει σημασία. Δεν μπορεί όμως να του πει κανείς να μην εκφέρει γνώμη για ο,τιδήποτε, όταν το πράττει ο καθένας ανεμπόδιστα. Μήπως πρέπει να απαγχονιστεί κιόλας επειδή δεν γουστάρουμε τις απόψεις του; Να εξοστρακιστεί;ipan:
είναι σαφές ότι ο ναός στου Ζωγράφου δεν είναι μοναδικό φαινόμενο, ούτε κινδυνεύει (αν είναι δυνατόν!) η ακαδημαϊκή σκέψη από αυτόν. Το ότι συμβαίνει το ίδιο σε αρκετά ιδρύματα του εξωτερικού και μάλιστα πασίγνωστα αποδεικνύει το εξωφρενικό των αντιδράσεων. -
manosk όπως δεν κινδυνεύει η ακαδημαϊκή σκέψη έτσι δεν διώχτηκε και ο χριστιανισμός επειδή κάποιοι έκαναν μια διαμαρτυρία.
Τώρα σε ποιο πανεπιστήμιο του κόσμου έχει εκκλησία να πηγαίνουν μερικές θείτσες και αν γίνει μια διαμαρτυρία (έστω όπως έγινε) μετά να σκάνε τα κανάλια και να κάνει δηλώσεις ο αρχιεπίσκοπος, πες μου να πάω.
-
Διαμαρτυρία είναι να πάνε και να απαιτήσουν να διακοπεί η θεία λειτουργία εν τη τελέσει της;;
Τότε απλή διαμαρτυρία θα είναι να πάνε κάποιοι και να απαιτήσουν να διακοπεί ένα κομματικό συνέδριο με οχλαγωγία που σκεπάζει τα λόγια κάποιου βασικού ομιλητή. Ή που εμποδίζουν την προμήθεια χαρτιού μιας εφημερίδας απαιτώντας τη διακοπή λειτουργίας της. Ή που απαιτούν να σταματήσει μια συναυλία μουσικού (πχ του ναζιστή φον Κάραγιαν ή του κομμουνιστή Θεοδωράκη ή του δεξιού Χατζιδάκι) φωνάζοντας συνθήματα κατά τη διάρκειά της.
Ας γίνουν τέτοια και θα δούμε αν θα πάνε τα κανάλια και αν θα γίνει μεγάλο τζέρτζελο ή όχι. -
η θρισκεία και ο αρχιεπίσκοπος πουλάνε
-
Δε μιλάμε για μια εκκλησία στη γειτονιά μου αλλά για εκκλησία στο πανεπιστήμιο. Και μιλάμε για διαμαρτυρία (άστοχη ή όχι) εν μέσω μιας φορτισμένης εποχής στα πανεπιστήμια. Τώρα γιατί θα πρέπει να απολογηθεί το κάθε αριστερό κόμμα δεν το καταλαβαίνω.
Και το πρόβλημα είναι στο ΝΤΑΒΑΤΖΙΛΙΚΙ της εκκλησίας να χώνεται παντού. Αλλά αυτά τα έχουμε συζητήσει αλλού.
Την επόμενη φορά λοιπόν που 30, 300 ή 3,000 μουσουλμάνοι, δωδεκαθεϊστές, σατανιστές ή πιστοί της σαϊεντολογίας κάνουν εκκλησάκια σε κάποιο πανεπιστήμιο (στη Γλασκώβη πάντως δεν θα είναι, αν και ποτέ δεν ξέρεις - η βλακεία δεν έχει όρια κάποιες φορές) να δούμε πόσα κανάλια θα μαζευτούν και πόσο σοβαρό θέμα θα είναι για την καθημερινότητα μας. -
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην [Α] κοινωνική, [Β] οικονομική και [Γ] πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.Χαίρετε.
Edit: όσον αφορά το 25 που λες, αυτό αναφέρεται στις σχέσεις ΚΡΑΤΟΥΣ-ΙΔΙΩΤΩΝ και δευτερευόντως ιδιωτών με ιδιώτες (τριτενέργεια).
Η υπόθεση που συζητήθηκε παραπάνω αναφέρεται σε σχέσεις ιδιωτών και σ' αυτές ταιριάζει η γενική αρχή του άρθρου 5.
Τί πιο γενικό δηλαδή από το 'τα δικαιώματα του ενός τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου'...Edit 2: ευχαριστώ για το 'κόψιμο'. Δεν περίμενα τίποτα διαφορετικό από κάποιον που ισχυρίστηκε ότι η υποχρεωτική χρήση ζώνης ασφαλείας στο αυτοκίνητο περιορίζει ανεπίτρεπτα την ατομική ελευθερία.
Λοιποοοόν…
Μίλησες για γενικό όριο άσκησης δικαιωμάτων. Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο δηλ ΓΕΝΙΚΟ, δηλ εφαρμοζόμενο σε ΟΛΑ τα ατομικά δικαιώματα, αυτό είναι ΜΟΝΟ το 25...(άντε και το 2 παρ.1 : η ανθρώπινη αξιοπρέπεια). Το 5 παρ. 1 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ
Για να δούμε τι λέει η θεωρία.Ο Δαγτόγλου γράφει (δυστυχώς αυτή τη στιγμή μπροστά μου μόνο αυτό έχω) :
*Οι περιορισμοί που προβλέπονται από το ίδιο το Σύνταγμα περιέχονται
Είτε στην διάταξη που κατοχυρώνει το εκάστοτε ατομικό δικαίωμα *
*Είτε σε άλλα άρθρα που προστατεύουν άλλα δικαιώμτα
Είτε στα **γενικής εφαρμογής *άρθρα 2 παρ. 1 και 25 (το 25 λοιπόν θεωρείται ως γενικός περιορισμός των ατομικών δικαιωμάτων)
...Οι περιορισμοί τους οποίους προβλέπει εκάστοτε το Σύνταγμα κατά την κατοχύρωση των επιμέρους δικαιωμάτων ισχύουν ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΑΥΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΤΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑΣ. ΤΟΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΟΨΕΩΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΠΑΡ. 1
Πόσο πιο σαφές δηλ από το παραπάνω να το κάνω?
Η εφαρμογή των περιορισμών του άρθρου 5 παρ. 1 σε άλλα ατομικά δικαιώματα είναι ΚΛΑΣΣΙΚΟ λάθος...Μου λες για την υπόθεση που συζητήθηκε και αυτή αφορά την ελευθερία της άσκησης της λατρείας που είναι το άρθρο 13 παρ. 2 Σ και το οποίο έχει τους δικούς του περιορισμούς :
' H άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη.'
Αυτοί ως ειδικοί εφαρμόζονται και όχι αυτοί του άρθρου 5 παρ. 1...ΕΙΝΑΙ ΧΟΝΤΡΟ ΛΑΘΟΣ να εφαρμόζεις το 5 στην ελεύθερη άσκηση της λατρείας...Το 5 παρ. 1 εφαρμόζεται ΜΟΝΟ στις περιπτώσεις για τις οποίες ΔΕΝ κατοχυρώνονται ειδικά ατομικά δικαιώματα και όχι ως γενικός περιορισμός ατομικών δικαιωμάτων...
Αυτά είναι εντελώς βασικά πράγματα η άγνοια των οποίων με το ζόρι δικαιολογείται από 2-3τείς φοιτητέςΓια το τελευταίο που έγραψες τώρα
Αχεμ….Για να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σουhttp://www.4troxoi.gr/phpBB2/viewtopic. ... c&start=45
Στο εξής σχόλιο του mirage
*Τώρα ανάγουμε την δια του νόμου υποχρέωση χρήση ζώνης και στα συνταγματικά δικαιώματα αν θεωρέις οτι ο νόμος αυτά στα θιγει δεν έχεις παρα να βρείς ένα δικηγόρο και να προσφύγεις στο συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο και θα πρέπει να πείσεις για το δίκαιο του αιτήματος σου. *
είχα απαντήσει :
2) Δεν θεωρώ το νόμο σε καμία περίπτωση αντισυνταγματικό...Δεν είναι και κανένα δικαστήριο στην Ελλάδα ούτε αλλού θα τον θεωρούσε αντισυνταγματικό….
Ό,τι δεν θεωρώ καλό δεν είναι αυτόματα και αντισυνταγματικό, όπου ΜΟΝΟ τότε θα μπορούσε να ελεγχθεί από τα δικαστήρια….ΣΑΦΕΣ?
Στο τότε thread είχε μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω ότι η διαφωνία μου με την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ επιβολή της ζώνης δεν είχε καμία νομική διάσταση ως παραβίαση ατομικού δικαιώματος αλλά ήταν απλή διαφωνία με το περιεχόμενο του νόμου.
'Δεν περίμενα τίποτα διαφορετικό από κάποιον που ισχυρίστηκε ότι η υποχρεωτική χρήση ζώνης ασφαλείας στο αυτοκίνητο περιορίζει ανεπίτρεπτα την ατομική ελευθερία'
Που τα είδες αυτά περί ανεπίτρεπτου και κυρίως περί ατομικών ελευθεριών? Για πες μας? Ρητώς έλεγα τα αντίθετα... -
Μοντέρνες δουλειές
Στις σύγχρονες επιχειρήσεις η εργασιακή σκλαβιά επανήλθε λουστραρισμένη, αλλά εξίσου εξοντωτική. Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από του αγράμματου εργάτη
Ο πραγματικός πλούτος της χώρας παράγεται στο χωράφι και στο εργοστάσιο· γι' αυτό οι αγρότες και οι εργάτες δεν διανοήθηκαν ποτέ να επικαλεστούν κάποια νεφελώδη ιδεολογήματα για τη δουλειά τους.
Η προσφορά τους είναι αυταπόδεικτη.
Αντιθέτως, οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα, των υπηρεσιών, δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν· αγωνιούν να δώσουν και ανώτερο νόημα σ' αυτό που κάνουν.
Το επάγγελμα έγινε ιδεολογία.
Ο καλώς εννοούμενος επικερδής χαρακτήρας του αποσιωπάται συστηματικά και προβάλλεται κατά κόρον σαν ζωτική ωφέλεια για το κοινωνικό σύνολο. Οι χρηματιστές κόπτονται για την 'ανάπτυξη', οι διαφημιστές μοχθούν για την 'επικοινωνία', οι ασφαλιστές χτίζουν την 'ασφαλιστική συνείδηση' κ.ο.κ.
Εξ ου και το καταγέλαστο ορισμένων ότι ασκούν λειτούργημα.
Η κοινωνία, που διευθύνεται από τους εγγράμματους, έχει περί πολλού αυτά τα επαγγέλματα και περιφρονεί εξόφθαλμα τον αγρότη και τον εργάτη. Απόδειξη, ότι τους αμείβει με τα χαμηλότερα των εισοδημάτων και τους επιφυλάσσει πενιχρές συντάξεις και ανεπαρκέστατη υγειονομική περίθαλψη.
Ουδείς ζηλεύει τη μοίρα τους.
Οι νέοι ονειρεύονται να σπουδάσουν για να κάνουν καριέρα σε κάποια από τις μοντέρνες και αστραφτερές δουλειές. Αυτές έχουν πέραση· προσφέρουν υψηλές αμοιβές και απείρως υψηλότερο κοινωνικό στάτους.
Δεν υποψιάζονται καν πως η καριέρα είναι η δική τους κοιλάδα των δακρύων.
Για να πετύχεις σ' αυτές τις δουλειές, το παν είναι να ξέρεις να πουλάς τον εαυτό σου. Να είσαι αυτό που επιθυμεί ο άλλος να είσαι. Αλλού σε θέλουν τολμηρό και επιθετικό και αλλού μετρημένο και αξιόπιστο. Οι απαιτήσεις αλλάζουν ανάλογα με τον κλάδο· άλλο σέιλς κι άλλο φαϊνάνς. Αυτή την κωμωδία του αγκρέσιβ ή του ριλάιαμπλ δεν θα σταματήσεις ποτέ να την παίζεις· αυτή θα σε κρατάει στη δουλειά.
Επίσης, από τη μέρα που θα εισέλθεις σε κάποιον κλάδο, θα πρέπει να ασπαστείς και τις ιδεοληψίες του· σαν να μυείσαι σε θρησκευτική αίρεση.
Ο κλάδος υπεράνω όλων.
Είναι ο ιερός δεσμός που προστατεύει και ανυψώνει τα μέλη του, ασχέτως των εσωτερικών ανταγωνισμών. Με αυτή τη συντεχνιακή αντίληψη της χειρίστης μορφής οι 'συνάδελφοι' θωρακίζουν την επαγγελματική τους ιδιότητα και διεκδικούν από την κοινωνία διαρκώς και νέα προνόμια.
Μαζί με την είσοδο στην αγορά εργασίας των νέων επαγγελμάτων εισήχθη και η δυτική νοοτροπία του ολοκληρωτικά αφοσιωμένου στη δουλειά του προτεστάντη. Ο χρόνος που αφιερώνουν οι υπάλληλοι στην εταιρεία είναι τρομαχτικός.
Στις σύγχρονες επιχειρήσεις η εργασιακή σκλαβιά επανήλθε λουστραρισμένη, αλλά εξίσου εξοντωτική. Η μοίρα του σπουδασμένου εργαζόμενου είναι δυσμενέστερη από του αγράμματου εργάτη.
Το καθορισμένο ωράριο θεωρείται παρωχημένη αντίληψη, και η αμοιβή για υπερωρίες είναι αδιανόητη. Οι υπάλληλοι δουλεύουν εντυπωσιακά περισσότερες ώρες από τις προβλεπόμενες από τον νόμο, απασχολούνται Σαββατοκύριακα και αργίες χωρίς την ανάλογη αμοιβή.
Τα εξοντωτικά 12ωρα και 14ωρα δουλειάς είναι νον στοπ. Η μεσημβρινή σιέστα έχει τεθεί πλέον και στη χώρα μας υπό διωγμόν· κατάντησε μομφή. Λένε 'αυτός κοιμάται μεσημέρι' εννοώντας πως είναι εκτός πνεύματος· εν ολίγοις ακατάλληλος.
(Αν οι επιστήμονες μπορούσαν να καταθέσουν δημοσίως για τις ευεργετικές ιδιότητες του μεσημβρινού ύπνου, θα είχε καταρρεύσει προ πολλού το δυτικό εργασιακό μοντέλο. Ο ύπνος του μεσημεριού είναι βάλσαμο για την ψυχική και τη σωματική μας υγεία και, εννοείται, συμβάλλει καίρια στη μακροβιότητα. Είναι κατά πολύ πιο απαραίτητος και ζωογόνος από όλες τις 'χελθ' βιταμίνες, τα 'σπα' και τις λοιπές τεχνικές στήριξης του ανθρώπινου οργανισμού.)
Ο ευπρεπής μισθός και ίσως κάποιο ετήσιο μπόνους που παρέχουν οι εταιρείες στα μοντέρνα εργατόσκυλα δεν αντισταθμίζουν τις ατελείωτες ώρες πρόσθετης δουλειάς.
Γι' αυτό υπάρχουν συνήθως και κάποιες έξτρα παροχές κολακείας· το ωραίο γραφείο (με παράθυρο ή όχι, ανάλογα με τη θέση σου στην ιεραρχία της επιχείρησης) και κάποιοι φανταχτεροί τίτλοι, που ουσιαστικά δεν σημαίνουν τίποτα. Προβιβάζεσαι σε εξέκιουτιβ, σίνιορ εξέκιουτιβ, κορντινέιτορ, σουπερβάιζορ, νταϊρέκτορ, βάις πρέζιντεντ, τσιφ, μέλος του εξέκιουτιβ μπορντ και άλλα του σωρού και χωρίς νόημα.
Η μακροβιότητα της καριέρας σε μια σύγχρονη εταιρεία κρίνεται από δύο βασικά στοιχεία: την όλο και μεγαλύτερη 'τρέλα' για δουλειά και το λόγιαλτι (την πιστότητα) στην εταιρεία και στους στόχους της.
Επίσης, είναι απαραίτητο να συμμεριστείς κάποιες νέες 'αξίες'. Όπως το σχιζοφρενικό 'άλλο δουλειά κι άλλο φιλία', λες κι ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αναστολή αισθημάτων. Ή το δόγμα ότι με κάθε θυσία πρέπει να φέρεις σε πέρας τη δουλειά που σου ανέθεσαν.
Όλα αυτά καλύπτονται με την πρόστυχη στρεψοδικία του σωστού 'επαγγελματία'. Που σημαίνει ότι, προκειμένου να γίνει η δουλειά σου, όλα επιτρέπονται· η δουλειά προηγείται κάθε ανθρώπινου αισθήματος· φιλία, αγάπη, δίκιο, κατανόηση είναι δευτερεύοντα.
Λένε 'είμαι προφέσιοναλ' κι αυτό τα εξηγεί όλα.
Κι ο Αλ Καπόνε 'προφέσιοναλ' ήτανε.
Μάλιστα, οι νέοι επαγγελματίες διηγούνται εμφατικά το παράδειγμα του Ωνάση που φιλοξενούσε έναν φίλο του, επίσης εφοπλιστή, στη θαλαμηγό του. Ενώ έπαιζαν τάβλι, ο άλλος του αποκάλυψε χαρούμενος πως έδωσε εντολή αγοράς δύο πλοίων που μόλις είχαν βγει προς πώληση.
Ο Ωνάσης δεν φάνηκε να δίνει σημασία στην πληροφορία· συνέχισαν το παιχνίδι, μα κάποια στιγμή σηκώθηκε, να πάει στην τουαλέτα, και άργησε λίγο. Όταν επέστρεψε, ξανάπιασε τα ζάρια και είπε χαμογελαστός στον φίλο του πως τα πλοία που του είχε αναφέρει τα αγόρασε μόλις πριν ένα λεπτό εκείνος.
Αυτόν τον κτηνώδη αμοραλισμό εννοούν όταν λένε 'είμαι προφέσιοναλ'.
Το πλέον ψυχοφθόρο για τον εργαζόμενο είναι πως πρέπει να δίνει κάθε μέρα εξετάσεις. Τα σύγχρονα επαγγέλματα έχουν υψηλό βαθμό ανασφάλειας σε σχέση με τα παραδοσιακά. Και απείρως σκληρότερο ανταγωνισμό· τόσο εξωτερικό, από άλλες ομοειδείς εταιρείες, όσο και εσωτερικό, από άλλους καπάτσους που εποφθαλμιούν την ίδια θέση. Ακόμη και το υψηλόβαθμο στέλεχος δεν αισθάνεται σιγουριά· πάει ένα πρωί, και χωρίς καμία προειδοποίηση βρίσκει το γραφείο του στον διάδρομο.
Δυστυχώς στην ίδια λούμπα έπεσαν και οι γυναίκες.
Μέχρι πρόσφατα δεν επιδείκνυαν την ολοκληρωτική αφοσίωση των αντρών στη δουλειά τους. Ως όντα πιο πολύπλοκα, αισθαντικά και ερωτικά, έδιναν μεγαλύτερη σημασία στα αισθήματα και στις χαρές της ζωής.
Γι' αυτή την ανεξαρτησία τους η κοινωνία τις φιλοδώρησε εκδικητικά με σωρεία κατηγοριών· άπιστες, ελαφρόμυαλες, ανεύθυνες, γλωσσούδες κ.λπ. Η χαρά και ο ερωτισμός δεν συγχωρούνται στην παραγωγή. Τελευταίως μάλιστα, αν αποπειραθείς στη δουλειά ένα πονηρό αστείο, κάποιο υπονοούμενο, καραδοκεί η εξευτελιστική κατηγορία της 'σεξουαλικής παρενόχλησης'.
Αυτό κι αν είναι ευνουχισμός· σημαίνει 'όσοι περάσετε αυτή την πόρτα αφήστε έξω το φύλο σας'.
Οι γυναίκες, στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν ένα ακόμη αντρικό οχυρό, γίνονται κι αυτές 'προφέσιοναλ' θύματα. Τυπικές, σοβαρές, με πολυάσχολο ύφος, ασέξουαλ ντύσιμο, κάτι σκούρα ταγιέρ σαν αντρικά κουστούμια, λευκό πουκάμισο και απομίμηση γραβάτας.
Έσβησε το χαμόγελο, το σκέρτσο και το παιχνίδισμα, που τις έκαναν αξιολάτρευτες. Έχασαν το πλεονέκτημα της ζωής που είχαν έναντι των εξουθενωμένων από τη δουλειά αντρών.
Ο Γκι Ντεμπόρ το έγραψε με συνταρακτική απλότητα: 'Μόνο όσοι δεν δουλεύουν ζουν'.
Στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όλοι ξέρουμε ότι στον κόσμο δεν ήρθαμε για να κάνουμε καριέρα, λεφτά και όνομα· ήρθαμε πρωτίστως για να ζήσουμε και, ει δυνατόν, να αφήσουμε αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο απ' ό,τι τον βρήκαμε.
Αλλά δεν ζούμε. Κι αυτό μας τρελαίνει.
'Το άγχος, το στρες, ο φόβος, η ντροπή, η περιφρόνηση, η επιθετικότητα, η θέληση της δύναμης γεννιούνται από μια καταπιεσμένη θέληση για ζωή'. (Βάνεγκεμ)
Με την πιο κοινή λογική, όσες ώρες δουλεύεις, άλλες τόσες πρέπει να έχεις ελεύθερες για να χαρείς αυτά που έβγαλες.
Όμως ο νέος άνθρωπος σπαταλά όλο τον χρόνο του, την ευφυΐα, την εφευρετικότητα και τις εμπνεύσεις του υπέρ της καριέρας του και όχι της ζωής του. Ο ψυχισμός του μολύνεται από αυτό το δηλητηριώδες αλισβερίσι. Φυσικώ τω τρόπω, το εξέκιουτιβ τερατάκι γραφείου θα μεταφέρει μακάβρια το πάρε δώσε και στις προσωπικές του σχέσεις:
'Αυτά έκανα για σένα, περιμένω ανταπόδοση'.
Μοιραία οι λαμπρές καριέρες είναι πυραμίδες που θεμελιώνονται πάνω σε προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες.
[u]
ΤΑ ΝΕΑ , 07/12/2002 -
Πλέον ο εργάτης και ο αγρότης (όχι με εξαρτημένη εργασία) κερδίζουν περισσότερα από πολλούς 'εξέκιουτιβ'. Το μοναδικό σφάλμα του κειμένου που κατά τα λοιπά είναι πολύ εύστοχο.
Ο σημερινός 'εργάτης' είναι ο ιδιωτικός υπάλληλος, με ή χωρίς σπουδές, που δουλεύει σαν σκλάβος 10 ώρες παίρνοντας μάλιστα δουλειά και στο σπίτι για 700-1000 ευρώ υπομένοντας φοβερή πίεση και συχνά ταπείνωση.
-
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Ο Νάσος Βαγενάς στο «Βήμα»:
-
«Πιστεύω ότι το κύριο στοιχείο του προοδευτικού λόγου σήμερα δεν είναι τόσο το να τοποθετείται κανείς εναντίον του παλαιού και υπέρ του νέου, όσο το να διατυπώνει την άποψή του επί του θέματος ιδίοις εξόδοις: να την έχει σκεφτεί και να την έχει προκρίνει με το μυαλό του, ως δική του άποψη, και όχι με το μυαλό των άλλων. Συντηρητικός λόγος (και συντηρητική γραφή) είναι, κατά τη γνώμη μου, κυρίως το αντίθετο από αυτό: ο άκριτος -ο όχι με τη δική μας κρίση- λόγος (και η στερεότυπη, η ετοιματζίδικη γραφή)».
-
«Και επειδή κάθε τι παλαιό δεν είναι αναγκαστικά κακό και κάθε τι το καινούργιο δεν είναι αναγκαστικά καλό, συντηρητικότητα -για να γίνω ακριβέστερος- είναι όχι μόνο η άκριτη προσκόλληση στο παλαιό αλλά και η άκριτη προσκόλληση στο νέο (δύο φαινόμενα εξίσου ισχυρά στη χώρα μας σήμερα)· μια προσκόλληση η οποία, και στις δύο περιπτώσεις, είναι, πρωτίστως, αποτέλεσμα φόβου, που είναι, κυρίως, το συναίσθημα το οποίο παράγει τη συντηρητικότητα. Το συναίσθημα αυτό δεν γεννιέται μόνο από τη θέα του νέου αλλά και από τη θέα του παλαιού. Ο φόβος μήπως θεωρηθεί κανείς συντηρητικός δεν διαφέρει και πολύ από τον φόβο απέναντι στο νέο».
-
-
-
Παλιά λέγαμε πως 'Εξω πάμε καλά...' (Μητσοτάκης αν θυμάμαι...). Τελευταία έχουμε γίνει και....star! Διαβάστε και...κλάψτε!
http://money.cnn.com/galleries/2007/biz ... 07/39.html
Δυστυχώς οι πολιτικοί μας μόνον στην δημιουργική λογιστική τα πηγαίνουν περίφημα... -
Αυτή η κίνηση είχε καποια σκοπιμότητα ή ήταν απλώς πατάτα; Κανείς οικονομολόγος να μας διαφωτίσει;
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αυτή η κίνηση είχε καποια σκοπιμότητα ή ήταν απλώς πατάτα; Κανείς οικονομολόγος να μας διαφωτίσει;Με αυτή την 'κίνηση', θεωρητικά, η χώρα μπορεί να λέει ότι πέτυχε την μείωση του Δημόσιου Χρέους σαν ποσοστό του ΑΕΠ!!!.......Ουσιαστικά, μια τρύπα στο νερό...αφού τα προβλήματα είναι ακριβώς τα ίδια.
Αν ο 'λαός' μπορούσε να καταλάβει, και συνδύαζε και την 'απογραφή', θα έβλεπε ότι όλα είναι ένα θέατρο και μια άσκηση δημιουργικής λογιστικής!
-
Ο χρήστης kouk έγραψε:
Αυτή η κίνηση είχε καποια σκοπιμότητα ή ήταν απλώς πατάτα; Κανείς οικονομολόγος να μας διαφωτίσει;
Με αυτή την 'κίνηση', θεωρητικά, η χώρα μπορεί να λέει ότι πέτυχε την μείωση του Δημόσιου Χρέους σαν ποσοστό του ΑΕΠ!!!.......Ουσιαστικά, μια τρύπα στο νερό...αφού τα προβλήματα είναι ακριβώς τα ίδια.
Aκριβώς. Για να διορθωθεί η πρωτη πατατα της απογραφής (πάνω στον πυρετο της δόξας) που επί της ουσίας τους έκανε την ζωη τρομερα δυσκολη καθότι έχοντας επιτροπο πάνω από το κεφάλι τους να τους ελεγχει και να τους καθοδηγεί σε όλα τα οικονομικά θέματα μεχρι να 'συνελθει' η οικονομία, αφαιρώντας τους την όποια ανεξαρτησία, κάνουν τη δεύτερη πατατα για να γλυτωσουν από την πρώτη!
Το δημόσιο χρεος μετριεται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Σκεφτηκαν λοιπόν αν αυξησουμε το ΑΕΠ (όχι πραγματικα εννοειται, αυτό θέλει ικανότητα ) σε νουμερα, τότε αυτόματα το δημόσιο χρεος μειωνεται ως ποσοστό επι του ΑΕΠ. Παρουσιαζουν λοιπον μια εξωπραγματική αυξηση (και καλά μετρωντας στο ΑΕΠ και τα μεγεθη της παραοικονομίας) και το δημόσιο χρεος φαινεται τωρα φυσιολογικό!
Ελα όμως που επειδη ειναι και ανίδεοι ως φαίνεται, με τετοιο ΑΕΠ η ελλάδα χάνει πολλά κονδυλια για την ενδυναμωση της οικονομίας της! Η ΕΕ λεει 'κυριε Αλογοσκουφη μας, αφου είστε τόσο αναπτυγμένο κράτος, δεν τα χρειάζεστε πλέον τα κονδυλια για εργα, αναπτυξιακη πολιτική και κοινωνικες παροχες, τα πατε περιφημα και μόνοι σας'. Για να δουμε πως θα μαζευτεί αυτή η πατατα τωρα...
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αυτή η κίνηση είχε καποια σκοπιμότητα ή ήταν απλώς πατάτα; Κανείς οικονομολόγος να μας διαφωτίσει;Δεν είμαι οικονομολόγος,αλλά θα συμφωνήσω με τον kouk: μόνον για στατιστικούς λόγους, όσον αφορά το πόσο 'φρόνιμοι' και 'συνεπείς' φαινόμαστε στην Ε.Ε. Αλλά κι αυτό δεν είναι έτσι ακριβώς...
Με την σειρά...
Αυξάνοντας (με στατιστικό-εικονικό τρόπο...) το ΑΕΠ, πετυχαίνεις απλά να βελτιώσεις το ποσοστό του δημόσιου χρέους ως προς το ΑΕΠ. Μόνο κέρδος (ίσως...) να δανείζεσαι με μικρότερα επιτόκια και καλύτερους όρους... Στην ουσία χρωστάς τα ίδια χρήματα και ΚΥΡΙΩΣ εισπράτεις τα ίδια από φόρους (αφού το ΑΕΠ σου ανέβηκε με ...μαύρο χρήμα... )
Το κακό (κάκιστο...) είναι πως χάνεις χρήματα γιατί θα πάρεις λιγότερα και θα δώσεις περισσότερα στο ταμείο της Ε.Ε. Κι αυτό δεν αφορά μόνον τα χρόνια που θα 'ρθουν, αλλά θα πληρώσουμε και αναδρομικά όπως φαίνεται...
Για να προλάβω κάποιους, αναθεωρήσεις του ΑΕΠ γίνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από όλες τις χώρες. Το θέμα είναι πώς και πόσο... Κοινώς, δεν αναθεωρούν όλες υπολογίζοντας και τα μαύρα χρήματα πχ...
Τι βλέπω εγώ σαν παρατηρητής; Αρχικά μπήκαμε σε επιτήρηση κάνοντας απογραφή, εγγράφοντας στον προυπολογισμό δαπάνες που δεν εγγράφονταν πριν (κυρίως προμήθειες για το στρατό κλπ), ή για την ακρίβεια εγγράφονταν με διαφορετικό τρόπο (δεν το θυμάμαι, αλλά είναι κι αυτό λογιστικό τρυκ... ).
Στη συνέχεια η EUROSTAT μας είπε πως τελικά σωστός ήταν ο προηγούμενος τρόπος υπολογισμού (άρα οι επόμενοι προϋπολογισμοί θα γίνονται με τον παλιό τρόπο προ απογραφής....)...
Στη συνέχεια επειδή το να είσαι σε επιτήρηση δεν λέει και πολύ, αναθεωρούμε το ΑΕΠ και αμέσως βελτιώνουμε τους δείκτες μας (κυρίως το έλλειμα που ανέφερα...) έτσι υπολογίζουμε να ξεφορτωθούμε από την πλάτη τους Ευρωπαίους μας...
Ολα αυτά οδηγούν σε μια από τα ίδια, με την οικονομία στα ίδια (τα παραπάνω έσοδα που ήρθαν τα τελευταία χρόνια δεν είναι από κάποια μόνιμη πηγή, είναι από τα ακίνητα, φορολογία πετρελαίου κλπ κλπ). Αν κάποιος βλέπει καμιά αλλαγή τώρα σε σχέση με πριν, με χαρά να τον ακούσω, γιατί εγώ βλέπω παρόμοια πολιτική και μάλιστα με φοροαπαλλαγές σε συγκεκριμένες κατηγορίες... Αλλες κατηγορίες πχ ταξί, υδραυλικοί κλπ πληρώνουν τα ίδια στο κράτος και εμείς οι μισθωτοί είμαστε οι κλασικοί λακαμάδες, που θα πληρώνουμε και πάλι περισσότερα για να καλύψουμε τις τρύπες...
Αφού το ΑΕΠ ανέβηκε με το μαύρο χρήμα, μην τους ....κόψουμε τα πόδια, όσων κλεβουν την εφορία...
-
Γίνεται όλο και καλύτερο...
Από την Ελευθεροτυπία:*Ο εικονικός πλουτισμός των Ελλήνων μέσω της αύξησης τους ΑΕΠ κατά 25%, που προωθεί ο Γ. Αλογοσκούφης, δεν σημαίνει μόνο επιστροφή 2 δισ. ευρώ στα κοινοτικά ταμεία, αλλά και απόδοση άλλων 2,3 δισ. ευρώ στο ΙΚΑ.
Με βάση το νόμο 3029/2002 (Ρέππα-Χριστοδουλάκη) το Δημόσιο εισφέρει κάθε χρόνο στο ταμείο ασφάλισης του ιδιωτικού τομέα το 1% του ΑΕΠ. Αλλά μέχρι φέτος αυτό το ποσοστό υπολογιζόταν επί του (παλαιού) ΑΕΠ, που κυμαινόταν μεταξύ 160 και 180 δισ. ευρώ. Δηλαδή καταβαλλόταν ένα ποσό πέριξ του 1,5 δισ. ευρώ.*
Αρα θα πληρώσουμε και το ΙΚΑ!
Κύριε Αλογοσκούφη, εγώ που είμαι στο..ΤΣΜΕΔΕ, θα έχω έκπτωση;Τουλάχιστον είναι ένας τρόπος να βγάλει το ΙΚΑ λεφτά από την...μαύρη εργασία! Η εκδίκηση του ΙΚΑ!
-
Προσοχή...δεν είναι για κλάμματα...είναι για ΓΕΛΙΑΑΑ!!!!
-
edit:
Διαγράφηκε ως φιδούκλα απίστευτη!!! -
-
Ο χρήστης BILL33 έγραψε:
http://en.wikipedia.org/wiki/ProgesterexFurthermore, no sterilization pill for horses exists. Sterilization is done via gelding of stallions. Mares are usually left unaltered.
Ωραίος, άρα τρελό φίδι η υπόθεση!
Το σβήνω!
ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ?... [#2]