Ο χρήστης iceman_angel έγραψε:
Ο Jones όπως και κάθε μπασίστας είναι συνήθως 'παραμελημένος'!
Θυμάται κανείς τον μπασίστα των Who?!
Ο Page δεν ηταν??? (ή μου φενετε οτι ειχε παιξει σε καποια κομματια τους...)
O Page στους Who??? O John Entwhistle ήταν ο μπασίστας των Who. O Page είχε παίξει κιθάρα στους Yardbirds, όπως και ο Clapton και ο Beck.
Κατά βάση αυτά τα σχήματα ήταν κιθαριστικά, λόγω του είδους της μουσικής που έπαιζαν. Οι αναγνωρισμένοι μπασίστες προέρχονται ως επί το πλείστον από άλλα είδη μουσικής, όπου ο ρόλος του εν λόγω οργάνου είναι τέτοιος που προσελκύει περισσότερο την προσοχή.
Ως προς τον Jones, σίγουρα είχε πολύ καλή μουσική αντίληψη, απλώς δεν ήταν ο δεξιοτέχνης του μπάσσου, όπως οι ομόλογοι του σε άλλα είδη την δεκαετία του '70. Είχε περισσότερο οργανικό (λειτουργιστικό) ρόλο θα έλεγα.
Και η γραμμή του All my love είναι ενδιαφέρουσα αν μη τι άλλο, αλλά μπορεί να παιχτεί σχετικά άνετα από οποιονδήποτε, άντε άνω του μετρίου έστω, μπασσίστα.
Βέβαια, στις μέρες μας ακούς σόλο μπάσσο σε death/grid συγκρότημα που λέει ο λόγος, αλλά τότε οι βιρτουόζοι των χαμηλών συχνοτήτων ήταν κατά βάση μαύροι και δεν έπαιζαν ροκ (με εξαιρέσεις βέβαια, έτσι;).
ακούτε μουσική μέσω internet?
εννοώ ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Μερικές φορές άκουγα το Colorado free radio, βάζει καταπληκτικά live.
Ο χρήστης SirGus έγραψε:
ακούτε μουσική μέσω internet?
εννοώ ραδιοφωνικούς σταθμούς.
δες την υπογραφή μου....ο καλύτερος του είδους του.
υπάρχουν και προγράμματα που βρίσκουν σταθμούς!
εγώ τώρα δοκιμάζω το Jagermaister
Πωπώ θεματάρα!
Διάβασα όλο το thread. Η μουσική με επηρεάζει πάρα πολύ, τόσο την διάθεσή μου, όσο (έχω φτάσει να πιστεύω) και τον τρόπο που σκέπτομαι.
Από το nick μου, καταλαβαίνετε οι περισσότεροι τις μουσικές καταβολές μου. Οι Deep Purple είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα, τους έχω δει 4 φορές, ποτέ με την καλή (mark II) σύνθεσή τους, αλλά τουλάχιστον τους έχω δει όλους τουλάχιστον 2 φορές (και τον κονόμα-Glover και τις 4).
Αναγνωρίζω ότι οι περισσότεροι στίχοι τους ήταν της πλάκας, ότι το έχουν παρατραβήξει και πρέπει να βγούν στην σύνταξη ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αλλά κάθε φορά που ακούω κομμάτια όπως για παράδειγμα το Son of Alerik (το οποίο το ηχογράφησαν κατά λάθος (ευτυχές λάθος) τζαμάροντας για να θυμηθούν ο ένας τον άλλον, το 1984, λίγο πριν το Perfect Strangers), ή το Child in Time, ή το Highway Star, δεν μπορώ παρά να ξανα - παραδεχθώ το μεγαλείο τους.
Τα αρχικά ακούσματά μου ήταν παρόμοια. Black Sabbath, Iron Maiden, Rainbow, Zeppelin, και όλα τα υπόλοιπα ιερά τέρατα της Rock, Hard Rock, και Metal μουσικής.
Μεγαλώνοντας, επεκτάθηκα σε πολύ περισσότερα ακούσματα. Ξεκινώντας από Pavlov Dogs, Mike Oldfield, κατέληξα σε acid jazz, latin, μέχρι και ambient και trance. Βάλτε και λίγο Yngwie Malmsteen και Jon Lord, με τις κλασσικές επιροές τους (Μπετόβεν, Μπάχ, Αλμπινιόνι,) στο μίγμα, κι έχετε μία ιδέα.
Με την DSL, πριν 3 χρόνια στην δουλειά και πριν 2 χρόνια σπίτι, ξέφυγα τελείως! Ότι έβρισκα, το κατεβαζα. Τα περισσότερα βέβαια σβηνόντουσαν αμέσως, αλλά και πάλι, θεωρώ ότι έχω βρεί κάποια διαμαντάκια που ούτε ήξερα ότι υπήρχαν.
Για να μην τα πολυλογώ, έχω 2 σκληρούς δίσκους MP3 (300GB) και πλέον έχω πρόβλημα διαχείρισης. Δηλαδή υπάρχουν αρχεία που περιμένουν μήνες να τα ακούσω για να δώ αν θα τα κρατήσω.
Πλέον, θεωρώ ότι η μουσική είναι μία. Ακούω λοιπόν ότι μου αρέσει στο αυτί χωρίς τύψεις, αλλά όσο περνά ο καιρός τόσο λιγότερα νέα πράγματα μου αρέσουν...
Ειδικά κάτι ρυθμικά με αραπίνες που παίζουν σε παραλιακές καφετέριες ή κάτι Ελληνικά παραγωγής με το κιλό και μοδάτα, για έναν χρόνο μάξιμουμ, με απωθούν στην κυριολεξία. Θέλω να σηκωθώ να φύγω!
Πάντως γενικά η ροκ φιλοσοφία είναι αυτή που μου ταιριάζει περισσότερο. Άσχετα με την εμπορευματοποίηση, εξακολουθεί να είναι η πιο γνήσια έκφραση μουσικής αλλά και τρόπου ζωής, ειδικά παλαιότερα.
Τι να λέμε ρε παιδιά; Ο Χέντριξ πέθανε. Η Τζάνις Τζόπλιν πέθανε. Στα 30 και παρακάτω και οι δύο. Live fast die young και οι δύο. Ο Elvis μία από τα ίδια. Ζωή στα όρια. Γράφω την ζωή, τον θάνατο και τους κανόνες σας στα @@ μου! Ο Μόρισον το ίδιο.
Μέχρι και ο Κομπέιν αυτοκτόνησε πριν μερικά χρόνια.
Τι σκατά; Ζωή σε πλαστική συσκευασία μίας χρήσης θέλουμε; Θέλει λίγο (ως πολύ) τρέλα η ζωή!
Ο Κήθ Ρίτσαρντς είναι διακοπες στον Ειρηνικό και σκαρφαλώνει σε κοκοφοίνικες στα 65 και βάλε. Βλέπω αυτόν, βλέπω και τους γείτονες μου εξηντάρηδες που βγήκαν στην σύνταξη και 'άραξαν'.
Εγώ για την πάρτη μου, θέλω να σκαρφαλώνω σε κοκοφοίνικες αν βαστάν τα κότσια μου, Δεν θέλω να πηγαίνω στο ΚΑΠΗ και σε εκδρομές στα κατά τόπους μοναστήρια κάθε ΣΚ όταν μεγαλώσω.
Ούτε γουστάρω να ακούω EMINEM και μετά να πηγαίνω στο Αμερικάνικο κολλέγιο και μόλις πάρω το ΜΒΑ να μπω στο Δημόσιο και να το ρίξω στην Βανδοβίσση.
Τι είναι πιο αυθεντικό; Έστω και στα χάλια που έχει η ΡΟΚ σήμερα.
Πολύ ψευτιά η όλη φάση ρε γαμώτο. Άλλοι 'τα γράφουν' και πάνε από υπερβολική δόση και άλλοι το παίζουν δήθεν επαναστάτες και κυκλοφοράνε μετά με τις δεκάμετρες λιμουζίνες.
Δεν λέω ότι είναι άγια στην ροκ, είμαι ο πρώτος που είπε ότι για την κονόμα συνεχίζουν οι Purple, αλλά ΕΙΜΑΙ ΠΕΠΟΙΣΜΕΝΟΣ ότι υπάρχει διαφορά νοοτροπίας. Λέτε να υπολογίζει την ζωή του και τα εκατομύρια του ο Κήθ των Rolling Stones; Γίνεται τύφλα στα 65 είτα από αλκοολ είτε από άλλες ουσίες και κάνει φιγούρα στα γκομενάκια και πηδάει κοκοφοίνικες.
Άντε εσύ κάνε ετήσιο τσεκάπ από τα 30.
Ρε άντε και &^&$&^*θείτε!
Μπορεί να μου πει κάποιος ότι παραλογίζομαι ότι έχω άδικο. ΟΚ, δεκτόν. Μπορεί να ναι κι έτσι. Καλώς η κακώς όμως, πράγματα τα οποία έχει θίξει η ρόκ, πρώτη και καλύτερη, από το 1960, άλλοι ούτε που τα έχουν ακουμπήσει ακόμα γιατί καίνε. Και κάποιοι, όσοι πεθάνανε, ΗΤΑΝ αυθεντικοί. Δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό. Δώσαν την ζωή τους -έστω- για την τρέλα τους.
Φυσικά ψήφίζω Rock!
Ο χρήστης dpurpler έγραψε:
Μπορεί να μου πει κάποιος ότι παραλογίζομαι ότι έχω άδικο. ΟΚ, δεκτόν. Μπορεί να ναι κι έτσι. Καλώς η κακώς όμως, πράγματα τα οποία έχει θίξει η ρόκ, πρώτη και καλύτερη, από το 1960, άλλοι ούτε που τα έχουν ακουμπήσει ακόμα γιατί καίνε. Και κάποιοι, όσοι πεθάνανε, ΗΤΑΝ αυθεντικοί. Δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό. Δώσαν την ζωή τους -έστω- για την τρέλα τους.
Παρών!
Όσο αυθεντική και όσο 'ψεύτικη' είναι είναι η rock είναι και η jazz, τα blues, η hijazz, η funk τα διάφερα είδη της electronica και πάει λέγοντας.
Και αυτοί που πήγαν μακριά την μουσική, νομίζω πως το τελευταίο πράγμα που είχαν στο μυαλό τους ήταν το είδος της μουσικής που έπαιζαν...
Ο 'ροκ τρόπος ζωής' είναι εφεύρεση του Μαχαιρίτσα (και εξαργυρώνεται στα φεστιβάλ της ΚΝΕ), των Scorpions (αυτών εξαργυρώνεται στα στάδια-διάβασα συνέντευξη προχθές και γέλασα αφάνταστα) και λοιπών ξεπεσμένων που νοσταλγούν τα περασμένα μεγαλεία...
Το να ανεβαίνεις σε δέντρα στα 65 σου θέλει εκτός από τρέλα και ναρκωτικά...Και απ' αυτά - δόξα τον καλό Θεούλη που μας τα προμηθεύει - παίρνουν κάμποσοι. Από τον Charlie Parker (κάααποτε) και τον Ray Charles μέχρι και τον Dj-Δεν-Ξέρω-και-γω.
Ούτε η πολιτικοποίηση ούτε η 'παραγωγή συναισθημάτων' είναι προνόμιο της rock. Κάτω οι μύθοι! Ανοίξτε τ' αυτιά σας! Ανοίξτε τα μάτια σας!
διαφωνω καθετως, οριζοντιως, πλαγιως κλπ κλπ
παρτε το επιτελους χαμπαρι
δεν υπαρχει καλυτερη μουσικη ουτε πιο αυθεντικη μουσικη
υπαρχουν αυτα που γουσταρει ο καθενας να ακουει κ μαγκια του
κ χαρηκα στην αρχη που διαβασα οτι εχεις κατεβασει ολα αυτα κ ακους διαφορετικα πραγματα αλλα μετα με γειωσες γμτ
ναι, υπαρχουν σχηματα ροκ που μαμανε κ μπορεις να βρεις 1002 θετικα στο να τους ακους
το ιδιο θα πει κ ο αλλος για τη soul, τη jazz, την idm, τη ραπ κοκ
εχω σιχαθει να διαβαζω για καλυτερες μουσικες αυθεντικες το ζουμε yeeeeea get down κ τετοια
ο κερτ κομπειν πολυ αυθεντικος ηταν.. οταν αντεγραφε τους πιξις ας πουμε
τουλαχιστον ειχε τις μπαλες να βγει να το παραδεχτει
τι θα πει αυθεντικος ρε παιδια;
Breaking Benjamin,Three days grace,Bush,American head Charge,Archive,Dillinger's Escape Plan,Pronobozo,Machinae Supremacy,Audioslave,Bloc Party και Βερα Λαμπρου.
Άσε με να κάνω λάθος....
που λέει και το τραγούδι του μπιλάκου.
Εγώ τα χώνω βασικά στους καραγκιόζηδες της εμπορευματοποίησης.
Τώρα αν αυτοί τυχαίνει να είναι και Ελληνικάδες ή Σακιρο-Μριτνο-εμινεμάδες δεν φταίω εγώ...
Ναρκωτικά υπάρχουν από τον καιρό της Πυθίας. Δεκτόν κι αυτό.
Ένας καλός τρόπος για να καταλάβει κάποιος την πχοιότητα των ξένων τραγουδιών είναι να τα μεταφράσει στα ελληνικά. Για δοκιμάστε το με κάποια τραγουδάκια της μόδας και αν δεν βγάλετε σπυριά...
Ο χρήστης dpurpler έγραψε:
Πωπώ θεματάρα!
Διάβασα όλο το thread. Η μουσική με επηρεάζει πάρα πολύ, τόσο την διάθεσή μου, όσο (έχω φτάσει να πιστεύω) και τον τρόπο που σκέπτομαι.Από το nick μου, καταλαβαίνετε οι περισσότεροι τις μουσικές καταβολές μου. Οι Deep Purple είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα, τους έχω δει 4 φορές, ποτέ με την καλή (mark II) σύνθεσή τους, αλλά τουλάχιστον τους έχω δει όλους τουλάχιστον 2 φορές (και τον κονόμα-Glover και τις 4).
Αναγνωρίζω ότι οι περισσότεροι στίχοι τους ήταν της πλάκας, ότι το έχουν παρατραβήξει και πρέπει να βγούν στην σύνταξη ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αλλά κάθε φορά που ακούω κομμάτια όπως για παράδειγμα το Son of Alerik (το οποίο το ηχογράφησαν κατά λάθος (ευτυχές λάθος) τζαμάροντας για να θυμηθούν ο ένας τον άλλον, το 1984, λίγο πριν το Perfect Strangers), ή το Child in Time, ή το Highway Star, δεν μπορώ παρά να ξανα - παραδεχθώ το μεγαλείο τους.
Τα αρχικά ακούσματά μου ήταν παρόμοια. Black Sabbath, Iron Maiden, Rainbow, Zeppelin, και όλα τα υπόλοιπα ιερά τέρατα της Rock, Hard Rock, και Metal μουσικής.
Μεγαλώνοντας, επεκτάθηκα σε πολύ περισσότερα ακούσματα. Ξεκινώντας από Pavlov Dogs, Mike Oldfield, κατέληξα σε acid jazz, latin, μέχρι και ambient και trance. Βάλτε και λίγο Yngwie Malmsteen και Jon Lord, με τις κλασσικές επιροές τους (Μπετόβεν, Μπάχ, Αλμπινιόνι,) στο μίγμα, κι έχετε μία ιδέα.
Με την DSL, πριν 3 χρόνια στην δουλειά και πριν 2 χρόνια σπίτι, ξέφυγα τελείως! Ότι έβρισκα, το κατεβαζα. Τα περισσότερα βέβαια σβηνόντουσαν αμέσως, αλλά και πάλι, θεωρώ ότι έχω βρεί κάποια διαμαντάκια που ούτε ήξερα ότι υπήρχαν.
Για να μην τα πολυλογώ, έχω 2 σκληρούς δίσκους MP3 (300GB) και πλέον έχω πρόβλημα διαχείρισης. Δηλαδή υπάρχουν αρχεία που περιμένουν μήνες να τα ακούσω για να δώ αν θα τα κρατήσω.
Πλέον, θεωρώ ότι η μουσική είναι μία. Ακούω λοιπόν ότι μου αρέσει στο αυτί χωρίς τύψεις, αλλά όσο περνά ο καιρός τόσο λιγότερα νέα πράγματα μου αρέσουν...
Ειδικά κάτι ρυθμικά με αραπίνες που παίζουν σε παραλιακές καφετέριες ή κάτι Ελληνικά παραγωγής με το κιλό και μοδάτα, για έναν χρόνο μάξιμουμ, με απωθούν στην κυριολεξία. Θέλω να σηκωθώ να φύγω!
Πάντως γενικά η ροκ φιλοσοφία είναι αυτή που μου ταιριάζει περισσότερο. Άσχετα με την εμπορευματοποίηση, εξακολουθεί να είναι η πιο γνήσια έκφραση μουσικής αλλά και τρόπου ζωής, ειδικά παλαιότερα.
Τι να λέμε ρε παιδιά; Ο Χέντριξ πέθανε. Η Τζάνις Τζόπλιν πέθανε. Στα 30 και παρακάτω και οι δύο. Live fast die young και οι δύο. Ο Elvis μία από τα ίδια. Ζωή στα όρια. Γράφω την ζωή, τον θάνατο και τους κανόνες σας στα @@ μου! Ο Μόρισον το ίδιο.
Μέχρι και ο Κομπέιν αυτοκτόνησε πριν μερικά χρόνια.
Τι σκατά; Ζωή σε πλαστική συσκευασία μίας χρήσης θέλουμε; Θέλει λίγο (ως πολύ) τρέλα η ζωή!
Ο Κήθ Ρίτσαρντς είναι διακοπες στον Ειρηνικό και σκαρφαλώνει σε κοκοφοίνικες στα 65 και βάλε. Βλέπω αυτόν, βλέπω και τους γείτονες μου εξηντάρηδες που βγήκαν στην σύνταξη και 'άραξαν'.
Εγώ για την πάρτη μου, θέλω να σκαρφαλώνω σε κοκοφοίνικες αν βαστάν τα κότσια μου, Δεν θέλω να πηγαίνω στο ΚΑΠΗ και σε εκδρομές στα κατά τόπους μοναστήρια κάθε ΣΚ όταν μεγαλώσω.
Ούτε γουστάρω να ακούω EMINEM και μετά να πηγαίνω στο Αμερικάνικο κολλέγιο και μόλις πάρω το ΜΒΑ να μπω στο Δημόσιο και να το ρίξω στην Βανδοβίσση.Τι είναι πιο αυθεντικό; Έστω και στα χάλια που έχει η ΡΟΚ σήμερα.
Πολύ ψευτιά η όλη φάση ρε γαμώτο. Άλλοι 'τα γράφουν' και πάνε από υπερβολική δόση και άλλοι το παίζουν δήθεν επαναστάτες και κυκλοφοράνε μετά με τις δεκάμετρες λιμουζίνες.
Δεν λέω ότι είναι άγια στην ροκ, είμαι ο πρώτος που είπε ότι για την κονόμα συνεχίζουν οι Purple, αλλά ΕΙΜΑΙ ΠΕΠΟΙΣΜΕΝΟΣ ότι υπάρχει διαφορά νοοτροπίας. Λέτε να υπολογίζει την ζωή του και τα εκατομύρια του ο Κήθ των Rolling Stones; Γίνεται τύφλα στα 65 είτα από αλκοολ είτε από άλλες ουσίες και κάνει φιγούρα στα γκομενάκια και πηδάει κοκοφοίνικες.
Άντε εσύ κάνε ετήσιο τσεκάπ από τα 30.
Ρε άντε και &^&$&^*θείτε!Μπορεί να μου πει κάποιος ότι παραλογίζομαι ότι έχω άδικο. ΟΚ, δεκτόν. Μπορεί να ναι κι έτσι. Καλώς η κακώς όμως, πράγματα τα οποία έχει θίξει η ρόκ, πρώτη και καλύτερη, από το 1960, άλλοι ούτε που τα έχουν ακουμπήσει ακόμα γιατί καίνε. Και κάποιοι, όσοι πεθάνανε, ΗΤΑΝ αυθεντικοί. Δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό. Δώσαν την ζωή τους -έστω- για την τρέλα τους.
Φυσικά ψήφίζω Rock!
Μολις εγραψες ολα οσα ηθελα να γραψω σ αυτο το θρεντ και ψιλοβαριομουν!Τα ιδια ακριβως ακουσματα εχω με 2 μονο διαφορες: 1)Οπου εχεις γραψει Deep Purple για μενα ειναι οι Queen(και στα τουρ-αρπαχτες που κανουν τα τελευταια χρονια...) και 2)Οσο ψηλα βαζω τη ροκ βαζω και το αγγλικο πανκ!Δλδ μαζι με doors,stones,rainbow,floyd,zeppelin βαζω sex pistols, clash και cure!
Επισης respect jazz,soul,blues(louis armstrong,ray charles,aretha franklin κτλ..)
έχει βρει κανείς συναυλία κηλαιδόνη στο net????
ντοκουμεντο brought to you by skye:
hiphop culture around the world
orishas - naci orishas
akwid- no hay manera
orishas - el kilo
δυστυχως δε μπορω να βρω το elegante
ntm - la fievre
δυστυχως δε μπορω να βρω καποιο απο τα αγαπημενα μου απο ntm
the streets - dry your eyes
the streets - has it come to this (το αγαπημενο μου)
the streets - let's push things forward
the streets - all go our runnings (το πρωτο που ακουσα απο τον mike skinner κ κολλησα)
μενει η ελλαδα τωρα............
Τελικα ειμαστε πολλοι εδω μεσα... Rock-metal με τις πολλες παραλλαγες τους.
Αναλογα με τη φαση ακουω σχεδον τα παντα χωρις προβλημα. Μη με βαλεις μονο να ακουσω χιπ-χοπ, νεοελληνοσλυλλαδικοποπ (ναι, μια λεξη!) και βεβαια με τιποτα οτιδηποτε σε trance.
Υπαρχουν βεβαια και οι στιγμες που το κλασσικο ελληνικο σκυλλαδικο ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ!!!
Ο χρήστης sttpod έγραψε:
Τελικα ειμαστε πολλοι εδω μεσα... Rock-metal με τις πολλες παραλλαγες τους.
Αναλογα με τη φαση ακουω σχεδον τα παντα χωρις προβλημα. Μη με βαλεις μονο να ακουσω χιπ-χοπ
για τη ragga και τη reggaeton τι γνωμη εχεις;
μπορουμε να σου βαλουμε να ακουσεις; (αν εχεις ακουσει δηλαδη ποτε)
Φιλε Skye, δεν εχω ακουσει ποτε. Και βεβαια μπορεις να μου προτεινεις κατι, κι εγω να το ακουσω ευχαριστως και να σου πω τη γνωμη μου. η μουσικη ειναι τεχνη. Η τεχνη ειναι εκει για να μας ανοιγει το μυαλο, οχι να το στενευει. Στο κατω κατω, δεν θα ειχε πλακα αν μας αρεσαν τα ιδια πραγματα...
δεχομαι οτι η μουσικη ειναι τεχνη αρκει να εξαιρεσεις τα 'ντιρινταχτα'...
ξεχασα αυτο δεν ειναι μουσικη...
