Ο χρήστης skullone έγραψε:

Το grunge, από την άλλη, ασχολήθηκε πάρα πολύ με την ερωτική θεματολογία (στο τέλος εκεί ξέπεσε) και με τον τρόπο ζωής της κοινότητας από την οποία προήλθε. Θα μου πεις ΟΚ, και το ρεμπέτικο ασχολιόταν με τους ρεμπέτες, τους μαστούρηδες, τους μόρτηδες και τις πόρνες. Ναι, αλλά εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά: το ρεμπέτικο προβάλλει σε μεγάλο βαθμό ένα στοιχείο 'για τα χάλια μου φταίω εγώ', ενώ το grunge ρίχνει σχεδόν πάντα το φταίξιμο στους άλλους. Ε, δεν πρόκειται να κάτσω ν'ασχοληθώ με τέτοιες νοοτροπίες. Το progressive rock, επειδή ακριβώς υπηρετείται από ανθρώπους που έχουν δουλέψει σκληρά για να γίνουν καλοί στην τέχνη τους και ξέρουν πως, αν δεν ιδρώσεις, δε γίνεται τίποτα ούτε επαγγελματικά ούτε κοινωνικά, εκφράζει άλλα νοήματα - τα οποία ο μεμψίμοιρος χαχόλος δεν πρόκειται ποτέ να συλλάβει, γι'αυτό και καταλήγει στα εγχώρια και διεθνή βισσοβανδικά πρότυπα και στα 'ροκ' αντίστοιχά τους...

Όσο ζω μαθαίνω, τελικά....Και εκπλήσσομαι...

Δεν το'ξερες ότι δεν είναι δυνατόν να παίξεις progressive rock και να συνθέσεις κάποιο τέτοιο κομμάτι γνωρίζοντας μόνον τρία ακκόρντα; Ο Edge των U2 (που μας έγινε και born again christian... πάει κι αυτός), που όντως δεν είναι progressive, νομίζεις ότι απλά πήρε μια κιθαρίτσα κι άρχισε να βαράει δυο-τρία ακκόρντα όπως κάνουν οι περισσότεροι του grunge και του punk; Καλά, σε ό,τι αφορά το punk, οι Sex Pistols ήτανε λίγο Milli Vanilli, οπότε εκεί ούτε τα τρία ακκόρντα δεν ισχύουν.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Το grunge, από την άλλη, ασχολήθηκε πάρα πολύ με την ερωτική θεματολογία (στο τέλος εκεί ξέπεσε) και με τον τρόπο ζωής της κοινότητας από την οποία προήλθε. Θα μου πεις ΟΚ, και το ρεμπέτικο ασχολιόταν με τους ρεμπέτες, τους μαστούρηδες, τους μόρτηδες και τις πόρνες. Ναι, αλλά εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά: το ρεμπέτικο προβάλλει σε μεγάλο βαθμό ένα στοιχείο 'για τα χάλια μου φταίω εγώ', ενώ το grunge ρίχνει σχεδόν πάντα το φταίξιμο στους άλλους. Ε, δεν πρόκειται να κάτσω ν'ασχοληθώ με τέτοιες νοοτροπίες. Το progressive rock, επειδή ακριβώς υπηρετείται από ανθρώπους που έχουν δουλέψει σκληρά για να γίνουν καλοί στην τέχνη τους και ξέρουν πως, αν δεν ιδρώσεις, δε γίνεται τίποτα ούτε επαγγελματικά ούτε κοινωνικά, εκφράζει άλλα νοήματα - τα οποία ο μεμψίμοιρος χαχόλος δεν πρόκειται ποτέ να συλλάβει, γι'αυτό και καταλήγει στα εγχώρια και διεθνή βισσοβανδικά πρότυπα και στα 'ροκ' αντίστοιχά τους...

Όσο ζω μαθαίνω, τελικά....Και εκπλήσσομαι...

Εγώ να δεις

Τα άλλα νοήματα που εκφράζει το prog-rock είναι οι εποποιίες των ELP και κάτι μπαλέτα on ice που είχε επενδύσει μουσικά ο rick wakeman, φαντάζομαι.

Όσο για τον Edge, ναι, έτσι ακριβώς όπως περιγράφεις ξεκίνησε, ο άνθρωπος ήταν παντελώς άσχετος, τσέκαρε λίγο την ιστορία των U2.

Ναι, για πες μου για τον Edge, δεν τον ξέρω καθόλου...

Τι σχέση έχει ο Edge με το progressive;

Abarax - Crying Of The Whales

Τώρα το απολαμβάνω!

Παράξενοι ήχοι και σύμφωνα με το http://www.progarchives.com μιλάμε για psychedelic/space rock.

Ο χρήστης CARυοθραύστης έγραψε:
Abarax - Crying Of The Whales

Τώρα το απολαμβάνω!

Παράξενοι ήχοι και σύμφωνα με το http://www.progarchives.com μιλάμε για psychedelic/space rock.

+1

τεραστιο εύσημα στον Λουλουδά μας που μου έδειξε το εν λόγω site.

Απλά ΚΟΡΥΦΑΙΟ

Antimatter & Danny Cavanagh ( Live At Dongen )

Με δικά τους τραγούδια αλλά και διασκευές. Οπωσδήποτε να το ακούσετε. Ροκίζουν όμορφα

Από Antimatter έχω αυτό:

The Planetary Confinement

Είναι ένας από τους πιο υπέροχα μελαγχολικούς δίσκους που έχω ακούσει...

Κατέβασε τα όλα από δαύτους.

ΟΛΑ

Ο χρήστης CARυοθραύστης έγραψε:
Κατέβασε τα όλα από δαύτους.

ΟΛΑ

Αυτό είναι το αγαπημένο μου!

Και είναι cd, όχι mp3...

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Και είναι cd, όχι mp3...

Μπα, έχεις και τέτοια? Κι εγώ που νόμιζα...

Ο χρήστης n_olympios έγραψε:

Και είναι cd, όχι mp3...

Μπα, έχεις και τέτοια? Κι εγώ που νόμιζα...

Σοβαρέψουυυυυ!

Έχω εκφράσει πολλάκις την αντιπάθειά μου για την αισχρή ποιότητα των Mp3s.

[ψώνιο mode]
Τι τα χουμε τα JmLab, τα AKG και τους Nad..Για να παίζουν mp3s;
[/ψώνιο mode]

Red Hot Chili peppers Californication
Metalica St. Anger. Το πρώτο καλό. Το δεύτερο απογοήτευσε.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Και είναι cd, όχι mp3...

Μπα, έχεις και τέτοια? Κι εγώ που νόμιζα...

Σοβαρέψουυυυυ!

Έχω εκφράσει πολλάκις την αντιπάθειά μου για την αισχρή ποιότητα των Mp3s.

[ψώνιο mode]
Τι τα χουμε τα JmLab, τα AKG και τους Nad..Για να παίζουν mp3s;
[/ψώνιο mode]

Να και κάπου που συμφωνούμε, αν και προσωπικά μου αρέσει πιο πολύ ο ήχος της Klipsch... Κι ετοιμάζομαι να πάρω ένα καλό πικάπ.

Για τον ήχο της **Mission/Cyrus **έχεις άποψη; (Cyrus III rules )

Καλός είναι, απλά δεν είναι αυτό που εγώ θέλω.

Εγώ έχω δηλώσει:

Δεν ξαναγοράζω CD εκτός απο ορισμένα άλμπουμ Electronica ή μεγάλα remasters.

Βινύλια για πάντα... Και mp3 για να τα ακούμε στο δρόμο.

Για μένα το αριστούργημα των King Crimson παραμένει το In The Court Of The Crimson King, απο τους πιο πρωτοποριακούς δίσκους όλων των εποχών, απλά αριστούργημα...

Όσον αφορά το θέμα grunge, καταλαβαίνω γιατι μπορεί να μην αρέσει σε αρκετούς, αλλα πως να το κάνουμε, εγώ και φαντάζομαι πολλοί άλλοι μεγαλώσαμε με Pixies (pre-grunge), Soundgarden, Nirvana, Screaming Trees γενικά τη σκηνή του Seattle (μεταξύ και πολλών άλλων ακουσμάτων).

Να τονίσω επίσης πως ουδεμία σχέση έχει η τεχνική ή το refinement με τα συναισθήματα και την ομορφιά που μπορεί να βγάλει ενας δίσκος.

Π.χ. οντως ο Cobain ενώ δεν ηταν καλός κιθαρίστας ηταν κορυφαίος μουσικός, και αυτό φαινεται απο τις συνθέσεις του, οι οποίες μόνο απλές δεν ειναι. Ο tazz το έθεσε τέλεια.
(δεν ξέρω αν λέει κατι, αλλα για μένα το τοπ άλμπουμ των Νιρβάνα ειναι το In Utero).

Α, ναι. Κατεβάστε το τελευταίο ISIS ρεεεε! Δισκάρα!

Ο χρήστης silencer51 έγραψε:
Εγώ έχω δηλώσει:

Δεν ξαναγοράζω CD εκτός απο ορισμένα άλμπουμ Electronica ή μεγάλα remasters.

Βινύλια για πάντα... Και mp3 για να τα ακούμε στο δρόμο.

Για μένα το αριστούργημα των King Crimson παραμένει το In The Court Of The Crimson King, απο τους πιο πρωτοποριακούς δίσκους όλων των εποχών, απλά αριστούργημα...

Όσον αφορά το θέμα grunge, καταλαβαίνω γιατι μπορεί να μην αρέσει σε αρκετούς, αλλα πως να το κάνουμε, εγώ και φαντάζομαι πολλοί άλλοι μεγαλώσαμε με Pixies (pre-grunge), Soundgarden, Nirvana, Screaming Trees γενικά τη σκηνή του Seattle (μεταξύ και πολλών άλλων ακουσμάτων).

Να τονίσω επίσης πως ουδεμία σχέση έχει η τεχνική ή το refinement με τα συναισθήματα και την ομορφιά που μπορεί να βγάλει ενας δίσκος.

Π.χ. οντως ο Cobain ενώ δεν ηταν καλός κιθαρίστας ηταν κορυφαίος μουσικός, και αυτό φαινεται απο τις συνθέσεις του, οι οποίες μόνο απλές δεν ειναι. Ο tazz το έθεσε τέλεια.
(δεν ξέρω αν λέει κατι, αλλα για μένα το τοπ άλμπουμ των Νιρβάνα ειναι το In Utero).

Α, ναι. Κατεβάστε το τελευταίο ISIS ρεεεε! Δισκάρα!

Έχω τις αμφιβολίες μου για την ποιότητα αναπαραγωγής των βινυλίων σε λογική τιμής μηχανήματα.

Όσο για την πρακτικότητα, δεν το συζητάω. Αν είχα δίσκους αντί για cd, πολύ απλά θα έπρεπε να κοιμάμαι στην κουζίνα ή στο μπάνιο!

Επίσης, κάπου είχαμε και ένα θέμα για στερεοφονικά...
Ορίστε:
http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.p ... D%E9%EA%DC

Link για τους Isis δεν μας έδωσες...

Κι όμως, είναι υψηλότερη απ'ό,τι νομίζεις η ποιότητα της αναπαραγωγής ακόμα και σε ένα πικάπ των 300 ευρώ (π.χ. Goldring GR1). Δε σου μιλάω για τις πλαστικούρες που πωλούνται με κάτι άθλια μίνι και midi 'ηχοσυστήματα'. Αυτά πρέπει να τα πάρει κάποιος όπως είναι και να τα παραδώσει στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα για ηχορρύπανση.