Ο χρήστης FlowerPower έγραψε:
Οποτε θελετε αρχιζω να αντικρουω ενα ενα τις παραγραφους και αμα θελετε σας γραφω και ενα για τη γεννια του 2000 και πριν.

Πλάκα θα 'χει αυτό. Για πάμε!....

Μη μας πρήζεις. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ και είμαι μια χαρά. Κινητό έπιασα στα 27 μου, κουτρουβάλες έφαγα απίστευτες, σπασίματα και ματώματα είχα κι απ' αυτά, παρέες έκανα χωρίς να συννενοούμαι με ηλεκτρονικές μεθόδους, με το οικογενειακό starletάκι πήγα στη μισή Ελλάδα.
Τί θα πεις; Ότι δεν είναι έτσι; ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ! Και το ξέρουμε από προσωπική πείρα, όχι επειδή μας το είπε ψυχολόγος, κοινωνιολόγος, παπαρολόγος.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Μη μας πρήζεις. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ και είμαι μια χαρά. Κινητό έπιασα στα 27 μου, κουτρουβάλες έφαγα απίστευτες, σπασίματα και ματώματα είχα κι απ' αυτά, παρέες έκανα χωρίς να συννενοούμαι με ηλεκτρονικές μεθόδους, με το οικογενειακό starletάκι πήγα στη μισή Ελλάδα.
Τί θα πεις; Ότι δεν είναι έτσι; ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ! Και το ξέρουμε από προσωπική πείρα, όχι επειδή μας το είπε ψυχολόγος, κοινωνιολόγος, παπαρολόγος.

Και η γενιά του 2000 μπορεί να λέει ότι περνάει μια χαρά μέσω του msn...Γιατί το αποκλείεις αυτό;

φαινεται μια εκδοση του παρακατω που το εχω δει για χρονια.
Φυσικα ειναι ελαφρα αλλαγμενο για την Ελληνικη πραγματικοτητα.
Φυσικα λεει την αληθεια 100%

http://www.wingsoverusa.com/1985.htm

Αχ αυτος ο Γκουγκλης.

http://www.beantowngeek.com/archives/20 ... ou_are.php

http://www.beloit.edu/~pubaff/mindset/

Νικος

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Μη μας πρήζεις. Έτσι μεγάλωσα κι εγώ και είμαι μια χαρά. Κινητό έπιασα στα 27 μου, κουτρουβάλες έφαγα απίστευτες, σπασίματα και ματώματα είχα κι απ' αυτά, παρέες έκανα χωρίς να συννενοούμαι με ηλεκτρονικές μεθόδους, με το οικογενειακό starletάκι πήγα στη μισή Ελλάδα.
Τί θα πεις; Ότι δεν είναι έτσι; ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ! Και το ξέρουμε από προσωπική πείρα, όχι επειδή μας το είπε ψυχολόγος, κοινωνιολόγος, παπαρολόγος.

Και η γενιά του 2000 μπορεί να λέει ότι περνάει μια χαρά μέσω του msn...Γιατί το αποκλείεις αυτό;

Αυτό είναι πολύ σωστό Χάρη. Κάθε γενιά εξιδανικεύει αυτά που η ίδια βίωσε.
Ο πατέρας μου έλεγε για μένα ότι λέω εγω για τον γιό μου!
Που τσαντίζεται κιόλας όπως τσαντιζόμουνα εγω!

Ομως....

Η ουσία είναι ότι η γενιά στην οποία αναφέρεται το κείμενο είχε πολύ μικρές διαφορές στον τρόπο που μεγάλωσε σε σχέση με τις προηγούμενες.
Και πολύ μεγάλες διαφορές με τις τωρινές γενιές.
Χάσμα...!!!
Η πιπίλα της 'ασφάλειας' μας έχει ευνουχίσει. Αλλά βέβαια ίσως να είναι ότι έχουμε και πολλά να χάσουμε τώρα. Τότε ο κόσμος έψαχνε τα προς το ζειν!

Όμως αυτό δεν σημαινει ότι και οι τωρινοί νέοι δεν θα αισθάνονται και εκείνοι διαφορετικοί όταν μεγαλώσουν!

Αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε
να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες
μεσημεριανό
ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί
όλο
το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την
αναμονή.

Ακομα πρεπει να περιμενουμε 2 η και 3 ωρες για να κολυμπησουμε, περιμενουμε 1 ωρα να παρουμε σειρα για το battleground sto world of warcraft και τα σαββατα πρεπει να περιμενουμε μεχρι τις 1 το βραδυ για να παμε σε ενα μαγαζι που να ειναι γεματο.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους.
Κάναμε
ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από
το
«σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια
και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα
χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες
χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές
γωνίες.

Εμεις ταξιδευουμε με 2 αεροσακους και οχι με 22, καμια φορα στριμωχτα ειδικα με το ΑΧ του φιλου μου η το Φιεστα του 95 ενος αλλουνου. Παραμειναμε οι ιδιοι μαλακες στην οδηγικη ασφαλεια και ουτε εμεις βαζουμε κρανη και ουτε εχουμε ολοι διπλωμα. Εμεις το παμε και πιο μακρυα και κανουμε κοντρες με οτι χρεπη βρεθει μπροστα μας. Αλλα τουλαχιστον δεν ειμαστε περηφανοι για αυτο.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες
κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε
ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν
έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε
όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα
φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν
κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας
νόμος
για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο
με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά
και
όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να
κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα
ο
ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Και εμεις παιζαμε εξω στη γειτονια και τρεχαμε και μπραβο σας που σπαζατε τα κεφαλια σας και δεν ετρεχε τπτ. Αλλα να που ετρεχε και ξεχνουσατε σαν καλοι μαλακες που εισασταν τα φρενα στα αυτοσχεδια αυτοκινητακια και τωρα ξεχνατε πολλα περισσοτερα στην ανατροφη των δικων σας παιδιων που θα κανουν την αυριανη νεολαια. Και τα σημερινε παιδια χανονται σε βιαια παιχνιδια (counterstrike , doom Κλπ) και δεν μπορουν να τους βρουν χαντακωμενα καθως ειναι σε μια γωνια στο νετ καφε. και ακομα παιζουν ξυλο αλλα για το ποιος ηρθε πρωτος στα kills στο counterstrike και ποιος εχει cheats. Same shit different day dld.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
μπουκάλια
νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το
αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Γεγονος ειναι οτι αμα κοιταξεις γυρω σου ολα τα πιτσιρικια ειναι παχυσαρκα? Μα που τα βλεπετε αυτα? Το 85 τα γλυκα σταματουσαν στο Κοκορακι απο κοκκινη καραμελα. Σημερα εχουμ 1002. χαιρω πολυ που δεν χοντρενατε. Σημερα παλι ως γνωστων εχει ανακαληφθει το αντιψιρικο εμβολειο και ΚΑΝΕΝΑ παιδι δεν κολλαει ψειρες στο σχολειο. Επισης οι μητερες το αντιμετοπιζαν με οτι καλυτερο ηταν. Εσενα αμα τον γιο σου τον τσιμπησει μελησα να τον κατουρησεις και να μην τον βαλεις φενιστιλ.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες
με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε
να
βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα
μας
έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.
Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση,
όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι
ήμασταν
ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Δεν ειχατε για αυτο σαν κομπλεξικοι δεν στερησατε ποτε απο αυτα στο παιδι σας και φτασαμε σημερα να μιλαμε για τα παιδια της καινουριας γενιας. Επειδη τοτε εισασταν αξια και γενια και εκτιμουσατε τα πραγματα σας για αυτο χασατε και χιλιαδες. Δειξε μου μια βρυση που υπαρχει ΚΑΙ να τρεχει νερο και αν τα παιδακια ακομα και σημερα πανε με εμφιαλωμενα μπουκαλακια στο σχολειο .

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και
τους
φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από
τους
γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Μα τη μαγκιες κανατε εσεις ρε παιδι μου? Δεν ξερω ποιος το γραψε αυτο αλλα μαλλον εχει χασει την επαφη με την πραγματικοτητα της Ελλαδας και ζει στην πραγματικοτητα της Αθηνας. Και ειστε οι ιδιοι τωρα που παιρνετε κινητο στο παιδι σας για να κανει αναπαντητες ωστε να κατεβαινουν οι φιλοι του αθορυβα επειδη εσεις το μεσημερι κοιμαστε.

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος
έπρεπε
να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές
όσο
άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για
να
περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Ειναι γνωστο στις μερες μας οτι δεν μενει κανεις.

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς
μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα
στην
άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Και ο καρκινος χτυπαει ταβανια. Επισης ωραια παιδια να κυνηγατε τις κοπελιτσες να τις βαλετε χερι παλιο ανωμαλοι, να βρισκατε δικια σας.
Τουλαχιστον να μαθενατε ιστιοπλοια να ειχατε και κατι να υπερηφανευτειτε. Και ομως ξερω πολλα μεγαλα ατομα με αγαπη για τη θαλασσα που ξερουν.

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα
αυτά
μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά
παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...

Και οταν σου δωθηκε η ευκαιρια να μεγαλωσεις το δικο σου το εκανας σαν τα σκατα που περιγραφεις πανω : κακομαθημενο και χαζοχαρουμενο. Λες και εσεις δεν εισασταν χαζοχαρουμενα οταν κυνηγουσατε την πεταλουδα η ξεχνουσατε τα φρενα στο αυτοκινητακι, η βγαζατε ματια με τη σφεντονα. Οχι, ησασταν ξεγνοιαστα ενω εμεις ειμαστε τα χαζοχαρουμενα.
Συγχαρητηρια μαλακα.

FlowerPower
γιατι είσαι τόσο εριστικός? Οι παραβολές μπορούν να είναι σημείο συζήτησης και όχι αντιπαράθεσης. Και ο τρόπος με τον οποίο λέει κάποιος κάτι έχει σημασία.

Διαφωνεις ότι οι εποχές έχουν αλλάξει?
Η πιστευεις ότι οι γονείς εκείνης της γενιάς συμπεριφέρονται όπως λες?

Ο χρήστης kouk έγραψε:
FlowerPower
γιατι είσαι τόσο εριστικός? Οι παραβολές μπορούν να είναι σημείο συζήτησης και όχι αντιπαράθεσης. Και ο τρόπος με τον οποίο λέει κάποιος κάτι έχει σημασία.

Διαφωνεις ότι οι εποχές έχουν αλλάξει?
Η πιστευεις ότι οι γονείς εκείνης της γενιάς συμπεριφέρονται όπως λες?

ειμαι τοσο ερριστικος αγαπητε κουκε γιατι το αρθρο επεικαλλειται το συναισθημα για να ωραιοπησει αθλειες καταστασεις του παρελθοντος. Η επιλογη της γλωσσας ηταν καθαρα δοκιμιακη για να ταραξει τα νερα και να δειτε τι λεει με αλλα ματια.

Φυσικα και οι εποχες εχουν αλλαξει! Και ειμαι πολυ χαρουμενος για αυτο. Αλλα το να κοιτας πισω σε ορισμενες μπαρουφες και να τις θεωρεις ωραιες μονο και μονο επειδη μεγαλωσες σε αυτες ειναι αθλειο. Μου θυμιζει τον εαυτο μου (σε μεγαλυτερη κλιμακα) οταν κατηγορω τα σημερινα παιδικα.

Για ρωτα τον παππου σου να σου πει 'Αυτες ηταν εποχες, να γυρνας απο το μυλο 15χρονο παιδι εχοντας κουβαλησει 50 τσουβαλια σταρι μεσα στο μεσημερι και ο ιδρωτας να σταζει και να βρωμας και σπιτι να σε περιμενει μισο πιατο φασολαδα! Αχ εκεινες ηταν εποχες, οχι σαν και εσας που κυνηγατε με σφεντονες τα πουλια. Χαζοχαρουμενα.'

Έ, ψίτ! Μην τα παίρνεις τόσο άγρια. Ένα ηλίθιο κείμενο απο το internet είναι όπως χιλιάδες άλλα. By the way, είναι μετάφραση απο τα αγγλικά, γι αυτό κάποιες φράσεις δεν κάνουν πολύ νόημα.

Ο χρήστης http έγραψε:

According to today's regulators and bureaucrats, those of us who were kids in the 40's, 50's, 60's, 70's probably shouldn't have survived.

Our baby cribs were covered with bright colored lead-based paint. We had no childproof lids on medicine bottles, doors or cabinets, and when we rode our bikes, we had no helmets. (Not to mention the risks we took hitchhiking.)

As children, we would ride in cars with no seat belts or air bags. Riding in the back of a pickup truck on a warm day was always a special treat. We drank water from the garden hose and not from a bottle. Horrors! We shared one soft drink with four friends, from one bottle, and no one actually died from this.

We ate cupcakes, bread and butter, and drank soda pop with sugar in it, but we were never overweight because we were always outside playing We would leave home in the morning and play all day, as long as we were back when the street lights came on. No one was able to reach us all day. No cell phones. Unthinkable.

We would spend hours building our go-carts out of scraps and then ride down the hill, only to find out we forgot the brakes. After running into the bushes a few times, we learned to solve the problem.

We did not have Playstations, Nintendo 64, X-Boxes, no video games at all, no 99 channels on cable, video tape movies, surround sound, personal cell phones, personal computers, or Internet chat rooms. We had friends! We went outside and found them. We fell out of trees, got cut and broke bones and teeth, and there were no lawsuits from these accidents.

We made up games with sticks and tennis balls and ate worms, and although we were told it would happen, we did not put out very many eyes, nor did the worms live inside us forever.

We rode bikes or walked to a friend's home and knocked on the door, or rang the bell or just walked in and talked to them.

Little League had tryouts and not everyone made the team. Those who didn't had to learn to deal with disappointment.

The idea of a parent bailing us out if we broke a law was unheard of. They actually sided with the law. Imagine that!

This generation has produced some of the best risk-takers and problem solvers and inventors, ever. The past 50 years have been an explosion of innovation and new ideas. We had freedom, failure, success and responsibility, and we learned how to deal with it all. And you're one of them!

How Did We Ever Survive Our Childhood?

My Mom used to cut chicken, chop eggs and spread mayo on the same cutting board with the same knife and no bleach, but we didn't seem to get food poisoning.

My Mom used to defrost hamburger on the counter AND I used to eat it raw sometimes too, but I can't remember getting E-coli.

Almost all of us would have rather gone swimming in the lake instead of a pristine pool (talk about boring).

The term cell phone would have conjured up a phone in a jail cell, and a pager was the school PA system.

We all took gym, not PE ... and risked permanent injury with a pair of high top Ked's (only worn in gym) instead of having cross-training athletic shoes with air cushion soles and built in light reflectors. I can't recall any injuries but they must have happened because they tell us how much safer we are now. Flunking gym was not an option ... even for stupid kids! I guess PE must be much harder than gym.

Every year, someone taught the whole school a lesson by running in the halls with leather soles on linoleum tile and hitting the wet spot. How much better off would we be today if we only knew we could have sued the school system.

Speaking of school, we all said prayers and sang the national anthem and staying in detention after school caught all sorts of negative attention. We must have had horribly damaged psyches. I can't understand it. Schools didn't offer 14 year olds an abortion or condoms (we wouldn't have known what either was anyway) but they did give us a couple of baby aspirin and cough syrup if we started getting the sniffles.

What an archaic health system we had then. Remember school nurses? Ours wore a hat and everything.

I thought that I was supposed to accomplish something before I was allowed to be proud of myself.

I just can't recall how bored we were without computers, PlayStation, Nintendo, X-box or 270 digital cable stations.

I must be repressing that memory as I try to rationalize through the denial of the dangers could have befallen us as we trekked off each day about a mile down the road to some guy's vacant 20, built forts out of branches and pieces of plywood, made trails, and fought over who got to be the Lone Ranger. What was that property owner thinking, letting us play on that lot? He should have been locked up for not putting up a fence around the property, complete with a self-closing gate and an infrared intruder alarm.

Oh yeah... and where was the Benadryl and sterilization kit when I got that bee sting? I could have been killed!

We played king of the hill on piles of gravel left on vacant construction sites and when we got hurt, Mom pulled out the 48 cent bottle of Mercurochrome and then we got our butt spanked. Now it's a trip to the emergency room, followed by a 10-day dose of a $49 bottle of antibiotics and then Mom calls the attorney to sue the contractor for leaving a horribly vicious pile of gravel where it was such a threat.

We didn't act up at the neighbor's house either because if we did, we got our butt spanked (physical abuse) there too ... and then we got our butt spanked again when we got home.

Mom invited the door to door salesman inside for coffee, kids choked down the dust from the gravel driveway while playing with Tonka trucks (Remember why Tonka trucks were made tough...it wasn't so that they could take the rough Berber in the family room), and Dad drove a car with leaded gas.

Our music had to be left inside when we went out to play and I am sure that I nearly exhausted my imagination a couple of times when we went on two week vacations. I should probably sue the folks now for the danger they put us in when we all slept in campgrounds in the family tent.

Summers were spent behind the push lawn mower and I didn't even know that mowers came with motors until I was 13 and we got one without an automatic blade-stop or an auto-drive.

How sick were my parents? Of course my parents weren't the only psychos. I recall Donny Reynolds from next door coming over and doing his tricks on the front stoop just before he fell off. Little did his Mom know that she could have owned our house. Instead she picked him up and swatted him for being such a goof. It was a neighborhood run amuck.

To top it off, not a single person I knew had ever been told that they were from a dysfunctional family. How could we possibly have known that we needed to get into group therapy and anger management classes?

We were obviously duped by so many societal ills, that we didn't even notice that the entire country wasn't taking Prozac!

Ο χρήστης FlowerPower έγραψε:
Για ρωτα τον παππου σου να σου πει 'Αυτες ηταν εποχες, να γυρνας απο το μυλο 15χρονο παιδι εχοντας κουβαλησει 50 τσουβαλια σταρι μεσα στο μεσημερι και ο ιδρωτας να σταζει και να βρωμας και σπιτι να σε περιμενει μισο πιατο φασολαδα! Αχ εκεινες ηταν εποχες, οχι σαν και εσας που κυνηγατε με σφεντονες τα πουλια. Χαζοχαρουμενα.'

The four Yorkshiremen

Η τελευταία ατάκα είναι όλα τα λεφτά:
And you try and tell the young people of today that ..... they won't believe you.

Ο χρήστης dog80 έγραψε:

Για ρωτα τον παππου σου να σου πει 'Αυτες ηταν εποχες, να γυρνας απο το μυλο 15χρονο παιδι εχοντας κουβαλησει 50 τσουβαλια σταρι μεσα στο μεσημερι και ο ιδρωτας να σταζει και να βρωμας και σπιτι να σε περιμενει μισο πιατο φασολαδα! Αχ εκεινες ηταν εποχες, οχι σαν και εσας που κυνηγατε με σφεντονες τα πουλια. Χαζοχαρουμενα.'

The four Yorkshiremen

Η τελευταία ατάκα είναι όλα τα λεφτά:
And you try and tell the young people of today that ..... they won't believe you.

γαματο

Ο χρήστης FlowerPower έγραψε:

FlowerPower
γιατι είσαι τόσο εριστικός? Οι παραβολές μπορούν να είναι σημείο συζήτησης και όχι αντιπαράθεσης. Και ο τρόπος με τον οποίο λέει κάποιος κάτι έχει σημασία.

Διαφωνεις ότι οι εποχές έχουν αλλάξει?
Η πιστευεις ότι οι γονείς εκείνης της γενιάς συμπεριφέρονται όπως λες?

ειμαι τοσο ερριστικος αγαπητε κουκε γιατι το αρθρο επεικαλλειται το συναισθημα για να ωραιοπησει αθλειες καταστασεις του παρελθοντος. Η επιλογη της γλωσσας ηταν καθαρα δοκιμιακη για να ταραξει τα νερα και να δειτε τι λεει με αλλα ματια.

Φυσικα και οι εποχες εχουν αλλαξει! Και ειμαι πολυ χαρουμενος για αυτο. Αλλα το να κοιτας πισω σε ορισμενες μπαρουφες και να τις θεωρεις ωραιες μονο και μονο επειδη μεγαλωσες σε αυτες ειναι αθλειο. Μου θυμιζει τον εαυτο μου (σε μεγαλυτερη κλιμακα) οταν κατηγορω τα σημερινα παιδικα.

Για ρωτα τον παππου σου να σου πει 'Αυτες ηταν εποχες, να γυρνας απο το μυλο 15χρονο παιδι εχοντας κουβαλησει 50 τσουβαλια σταρι μεσα στο μεσημερι και ο ιδρωτας να σταζει και να βρωμας και σπιτι να σε περιμενει μισο πιατο φασολαδα! Αχ εκεινες ηταν εποχες, οχι σαν και εσας που κυνηγατε με σφεντονες τα πουλια. Χαζοχαρουμενα.'

Αν διάβασες στην αρχή της σελίδας θα είδες ότι λέμε τα ίδια.

Όμως.....το κείμενο αποτελεί αρχή μιας συζήτησης. Που δεν είναι καλό να είναι επιθετική. Ας δούμε τις διαφορές του τότε και του τώρα. Και κυρίως το πως εξιδανικεύουμε αυτά που ζούμε. Αλλά και το γιατι ΠΡΕΠΕΙ κάθε γενιά να αμφισβητεί την προηγούμενη

ρε παιδια πειτε μου λιγακι γιατι αισθανομαι λιγο μαλακας και χαζος...
και δε μου αρεσει να αισθανομαι χαζος..
που κολλαει αυτο με το θεμα;

παντως δεν ειναι ακριβως ολα αληθεια αυτα που λεει, αλλα γενικα ετσι ηταν..
δεν λεει παπαριες το κειμενο σε γενικες γραμμες, αλλα εχει δικιο κ ο flowerpower που εννοει οτι ειναι λιγο εγκαθετο το κειμενο για να θιξει τις νεωτερες γενιες οπως κανουν ολοι..
εγω νομιζω οτι ολα καλα ειναι, αρκει να τα χρησιμοποιουμε γι'αυτο που φτιαχτηκαν και με συνεση.
οχι λοιπον, δε με χαλαει που τωρα εχω internet, xbox, lcd tv κ dvd..

ωραια ηταν τα παιδικα χρονια, αλλα τωρα δεν ειμαστε πια παιδια
τα πραγματα εχουν αλλαξει
τιποτα δεν ειναι οπως παλια...

παντως μπορει να μην ειχαμε playstation, ειχαμε ομως amstrad cpc 6128 , atari κλπ
αυτο που λεει ειναι σταντε αληθεια ομως
εγω θυμαμαι ποτε δεν κανονιζαμε τιποτα
κατεβαιναμε απλα στη γειτονια και μαζευομασταν, δεν παιρναμε τηλεφωνα κλπ

Ο χρήστης nasos/sti έγραψε:
αλλα τι να το κανεις οταν πηγαινεις στην ακουαλαντ κ αντι να σε κοιτανε γυναικες σε χαζευουν αντρες..

μηπως πρεπει να αλλαξεις στυλακι ?

(πλακα κανω)

Ρε Νάσο, και οι γονείς μας προβληματίζονταν όταν μας έβλεπαν!!!

Μαλλί, μούσια, μπότες και ξεβαμμένα τζην!!! Εγκεφαλικό πάθαιναν!

Οπότε...πάντα ίδια είναι τα πράγματα! Εμείς γεράσαμε!

Ρε συ, το ίδιο είναι.

Προσπάθησε να θυμηθείς τι σκεφτόσουνα (δύσκολο με τόσο ποτό που ρίχναμε, αλλά κάνε μια προσπάθεια!! )....θα δεις ότι και τώρα τα ίδια σκέφτονται τα παιδιά.

Κυρίαρχο συναίσθημα: Η ανασφάλεια. Για το μέλλον. Για τα κορίτσια/αγόρια.

Εμεις είμαστε που τα βλέπουμε πια αλλοιώς. Τα νιάτα είναι νιάτα!

Μπαα...και στο γκομενίζειν τα ίδια χάλια είναι...απλώς πλέον οι κοπέλλες έχουν περισσότερη ελευθερία από το σπίτι τους. Και αυτό μπορεί να μου φέρνει τάσεις ζαλάδας και εμέτου όταν μου λέει η κόρη μου ' Μπαμπά, ΘΑ βγώ'!!!! ...αλλά μάλλον είναι πιο ακίνδυνο. Και εξηγούμαι.
Τα τωρινά κορίτσια έχουν βγει. Εχουν δει. Δεν είναι στερημένες όπως οι δικές μας. Αρα έχουν περισσότερες πιθανότητες να διαλέξουν σωστά και όχι τον πρώτο που θα πέσουν επάνω του (Θέε μου φύλαγε!!! )

Μην τις μαντρώνεις (ε καλά, δεν είπαμε και ρεμπέτ ασκέρι... ).

Ελεγχος και σιγά σιγά άστες να βγουν!

Βέβαια η δική μου είναι 18 χρονών... ...οπότε είναι λίιιγο διαφορετικά από τις δικές σου που (αν θυμάμαι καλά) είναι μικρότερες!

Ο χρήστης nasos/sti έγραψε:
σε βρισκω απελευθερωμενο πατερα νικο.
εγω τις δικες μου τις εχω μαντρωμενες.
για φαντασου να μου φερουν σπιτι καναν γαμπρο σαν τον flowerpower λογου χαριν?
κ να μου ζητησει κ τα κλειδια του σουμπαρου επισης?

θα πεθανω..

Μωρέ, αισιόδοξος είσαι εσύ... Άκου να σου τα ζητήσει κιόλας... Μην τα παίρνει ενώ κάνεις μπάνιο είναι το θέμα!!!