-
Είμαι στην κυβέρνηση του ομοσπονδιακού κράτους της Αμερικής. Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα μου έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο ΜΟΝΑΔΙΚΟ παίχτη του παγκόσμιου στερεώματος. Δουλειά μου είναι να φροντίσω να παγιώσω αυτήν την κατάσταση. Με αλλεπάλληλες κινήσεις στην σκακιέρα του κόσμου, άλλες πετυχημένες και άλλες λιγότερο, καταφέρνω και βάζω συνεχώς εμπόδια στην άνοδο δυνάμεων που δείχνουν ότι μπορούν να με απειλήσουν. Την Κίνα δε μπορώ να την ελέγξω άμεσα οπότε κάνω εισβολή μέσω των επιχειρήσεων και των επενδύσεων σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν οικονομικά. Είναι σχετικά εύκολο μια που είναι αναπτυσσόμενη χώρα και οι ευκαιρίες ούκ ολίγες. Η Ρωσία είναι εκτός παιχνιδιού, σκιά του παλιού της εαυτού ως Ε.Σ.Σ.Δ.
Όμως ένας νέος παίχτης αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του. Δειλές κινήσεις ενότητας από τα Ευρωπαϊκά έθνη που επί αιώνες αλληλοσφάζονται. Αρχικά ενώνονται νομισματικά, έστω και δύσκολα. Το 92 έλεγαν ότι θα το κάνουν αλλά τελικά πιάσαμε 2000. Ποτέ δε θα τα καταφέρουν να απειλήσουν λέω, οι κουλτούρες τους είναι τόσο διαφορετικές που όλο και κάποιος θα χαλάσει τη δουλειά. Τους αφήνω στην τύχη τους, δίνοντας ευχολόγια παράλληλα 'για τα μάτια του κόσμου' . Όμως, κατα μια διαβολική συγκυρία, συνέπεσαν χρονικά Ευρωπαίοι ηγέτες που κατάλαβαν το συμφέρον τους. Σκέφτηκαν να προχωρήσουν σε σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των κρατών τους. Κάτι άρχισαν να παίρνουν τα αυτιά μου για ιδέες περί ενιαίου Ευρωπαϊκού στρατού, κάτι περί Ευρωπαϊκό σύνταγμα και γενικά κάτι ιδέες που δε μου άρεσαν. Τί κάνω λοιπόν; Πρώτα απ' όλα χρησιμοποιώ το ΝΑΤΟ ως επιχείρημα για την μη ίδρυση του στρατού. 'Τί να τον κάνετε ρε παιδιά τον Ευρωπαϊκό στρατό αφού υπάρχει το ΝΑΤΟ;' Πείθω τελικά μερικά πρόβατα και καταφέρνω και τον καθιστώ, προσωρινά διακοσμητικό στοιχείο. Είναι το 0 - 1.
Ο πυρήνας των κρατών είναι πολύ μικρός και οι δεσμοί αρχίζουν να μεγαλώνουν. Προωθώ λοιπόν την διεύρυνση της E.U. και μετα βαΐων και κλάδων και με όλες τις ευλογίες μου, τα κράτη γίνονται 24. Μέχρι να συννενοηθούν με τους Πολωνούς, ζήσε Μάη μου. Αυτά τα φιλαράκια μου τους Τούρκους να βάλουν τώρα και τον δέσαμε τον γάιδαρο ... 0 - 2 .
Στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δε θέλουν τη βοήθειά μου, το γκολ το βάζουν μόνοι τους με τον σωβινισμό που δέρνει τα έθνη τους και τους λαούς τους. Αυτογκόλ και 0 - 3....
/------------------------------/
Είμαι ηγέτης ενός ισχυρού Ευρωπαϊκού κράτους. Τι κάνω όσο καιρό οι Αμερικάνοι προωθούν πολύ πετυχημένα τα συμφέροντά τους; ΖΖζζΖζζζζζζζζζΖΖζζζζζ........... Καληνύχτα Ευρώπη. Όνειρα γλυκά.
-
Είμαι στην κυβέρνηση του ομοσπονδιακού κράτους της Αμερικής. Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα μου έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο ΜΟΝΑΔΙΚΟ παίχτη του παγκόσμιου στερεώματος. Δουλειά μου είναι να φροντίσω να παγιώσω αυτήν την κατάσταση. Με αλλεπάλληλες κινήσεις στην σκακιέρα του κόσμου, άλλες πετυχημένες και άλλες λιγότερο, καταφέρνω και βάζω συνεχώς εμπόδια στην άνοδο δυνάμεων που δείχνουν ότι μπορούν να με απειλήσουν. Την Κίνα δε μπορώ να την ελέγξω άμεσα οπότε κάνω εισβολή μέσω των επιχειρήσεων και των επενδύσεων σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν οικονομικά. Είναι σχετικά εύκολο μια που είναι αναπτυσσόμενη χώρα και οι ευκαιρίες ούκ ολίγες. Η Ρωσία είναι εκτός παιχνιδιού, σκιά του παλιού της εαυτού ως Ε.Σ.Σ.Δ.
Όμως ένας νέος παίχτης αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του. Δειλές κινήσεις ενότητας από τα Ευρωπαϊκά έθνη που επί αιώνες αλληλοσφάζονται. Αρχικά ενώνονται νομισματικά, έστω και δύσκολα. Το 92 έλεγαν ότι θα το κάνουν αλλά τελικά πιάσαμε 2000. Ποτέ δε θα τα καταφέρουν να απειλήσουν λέω, οι κουλτούρες τους είναι τόσο διαφορετικές που όλο και κάποιος θα χαλάσει τη δουλειά. Τους αφήνω στην τύχη τους, δίνοντας ευχολόγια παράλληλα 'για τα μάτια του κόσμου' . Όμως, κατα μια διαβολική συγκυρία, συνέπεσαν χρονικά Ευρωπαίοι ηγέτες που κατάλαβαν το συμφέρον τους. Σκέφτηκαν να προχωρήσουν σε σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των κρατών τους. Κάτι άρχισαν να παίρνουν τα αυτιά μου για ιδέες περί ενιαίου Ευρωπαϊκού στρατού, κάτι περί Ευρωπαϊκό σύνταγμα και γενικά κάτι ιδέες που δε μου άρεσαν. Τί κάνω λοιπόν; Πρώτα απ' όλα χρησιμοποιώ το ΝΑΤΟ ως επιχείρημα για την μη ίδρυση του στρατού. 'Τί να τον κάνετε ρε παιδιά τον Ευρωπαϊκό στρατό αφού υπάρχει το ΝΑΤΟ;' Πείθω τελικά μερικά πρόβατα και καταφέρνω και τον καθιστώ, προσωρινά διακοσμητικό στοιχείο. Είναι το 0 - 1.
Ο πυρήνας των κρατών είναι πολύ μικρός και οι δεσμοί αρχίζουν να μεγαλώνουν. Προωθώ λοιπόν την διεύρυνση της E.U. και μετα βαΐων και κλάδων και με όλες τις ευλογίες μου, τα κράτη γίνονται 24. Μέχρι να συννενοηθούν με τους Πολωνούς, ζήσε Μάη μου. Αυτά τα φιλαράκια μου τους Τούρκους να βάλουν τώρα και τον δέσαμε τον γάιδαρο ... 0 - 2 .
Στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δε θέλουν τη βοήθειά μου, το γκολ το βάζουν μόνοι τους με τον σωβινισμό που δέρνει τα έθνη τους και τους λαούς τους. Αυτογκόλ και 0 - 3....
/------------------------------/
Είμαι ηγέτης ενός ισχυρού Ευρωπαϊκού κράτους. Τι κάνω όσο καιρό οι Αμερικάνοι προωθούν πολύ πετυχημένα τα συμφέροντά τους; ΖΖζζΖζζζζζζζζζΖΖζζζζζ........... Καληνύχτα Ευρώπη. Όνειρα γλυκά.
-
Είμαι στην κυβέρνηση του ομοσπονδιακού κράτους της Αμερικής. Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα μου έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο ΜΟΝΑΔΙΚΟ παίχτη του παγκόσμιου στερεώματος. Δουλειά μου είναι να φροντίσω να παγιώσω αυτήν την κατάσταση. Με αλλεπάλληλες κινήσεις στην σκακιέρα του κόσμου, άλλες πετυχημένες και άλλες λιγότερο, καταφέρνω και βάζω συνεχώς εμπόδια στην άνοδο δυνάμεων που δείχνουν ότι μπορούν να με απειλήσουν. Την Κίνα δε μπορώ να την ελέγξω άμεσα οπότε κάνω εισβολή μέσω των επιχειρήσεων και των επενδύσεων σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν οικονομικά. Είναι σχετικά εύκολο μια που είναι αναπτυσσόμενη χώρα και οι ευκαιρίες ούκ ολίγες. Η Ρωσία είναι εκτός παιχνιδιού, σκιά του παλιού της εαυτού ως Ε.Σ.Σ.Δ.
Όμως ένας νέος παίχτης αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του. Δειλές κινήσεις ενότητας από τα Ευρωπαϊκά έθνη που επί αιώνες αλληλοσφάζονται. Αρχικά ενώνονται νομισματικά, έστω και δύσκολα. Το 92 έλεγαν ότι θα το κάνουν αλλά τελικά πιάσαμε 2000. Ποτέ δε θα τα καταφέρουν να απειλήσουν λέω, οι κουλτούρες τους είναι τόσο διαφορετικές που όλο και κάποιος θα χαλάσει τη δουλειά. Τους αφήνω στην τύχη τους, δίνοντας ευχολόγια παράλληλα 'για τα μάτια του κόσμου' . Όμως, κατα μια διαβολική συγκυρία, συνέπεσαν χρονικά Ευρωπαίοι ηγέτες που κατάλαβαν το συμφέρον τους. Σκέφτηκαν να προχωρήσουν σε σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των κρατών τους. Κάτι άρχισαν να παίρνουν τα αυτιά μου για ιδέες περί ενιαίου Ευρωπαϊκού στρατού, κάτι περί Ευρωπαϊκό σύνταγμα και γενικά κάτι ιδέες που δε μου άρεσαν. Τί κάνω λοιπόν; Πρώτα απ' όλα χρησιμοποιώ το ΝΑΤΟ ως επιχείρημα για την μη ίδρυση του στρατού. 'Τί να τον κάνετε ρε παιδιά τον Ευρωπαϊκό στρατό αφού υπάρχει το ΝΑΤΟ;' Πείθω τελικά μερικά πρόβατα και καταφέρνω και τον καθιστώ, προσωρινά διακοσμητικό στοιχείο. Είναι το 0 - 1.
Ο πυρήνας των κρατών είναι πολύ μικρός και οι δεσμοί αρχίζουν να μεγαλώνουν. Προωθώ λοιπόν την διεύρυνση της E.U. και μετα βαΐων και κλάδων και με όλες τις ευλογίες μου, τα κράτη γίνονται 24. Μέχρι να συννενοηθούν με τους Πολωνούς, ζήσε Μάη μου. Αυτά τα φιλαράκια μου τους Τούρκους να βάλουν τώρα και τον δέσαμε τον γάιδαρο ... 0 - 2 .
Στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δε θέλουν τη βοήθειά μου, το γκολ το βάζουν μόνοι τους με τον σωβινισμό που δέρνει τα έθνη τους και τους λαούς τους. Αυτογκόλ και 0 - 3....
/------------------------------/
Είμαι ηγέτης ενός ισχυρού Ευρωπαϊκού κράτους. Τι κάνω όσο καιρό οι Αμερικάνοι προωθούν πολύ πετυχημένα τα συμφέροντά τους; ΖΖζζΖζζζζζζζζζΖΖζζζζζ........... Καληνύχτα Ευρώπη. Όνειρα γλυκά.
-
-H E.E ουσιαστικά δεν υφίσταται, παρά μόνο σαν ζώνη ελευθέρου εμπορίου.
Και ουσιαστικά υπέγραψε τη 'θανατική της καταδίκη' με τη διεύρυνση. Αν θες να κάτι λιγότερο ισχυρό...ξεχείλωσέ το. Το παράδειγμα του πολέμου του Ιράκ είναι χαρακτηριστικό, αφού Ιταλία, Ισπανία,Πολωνία, Αγγλία και κάτι...λιμά συντάχθηκαν με τις Η.Π.Α. Οι υπόλοιπες δε συντάχθηκαν, όχι διότι τους έπιασε ο πόνος για το Ιράκ αλλά διότι τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ο πόλεμος δε εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους.
Γεγονός πάντως είναι ότι έχοντας γνωρίσει 2 καταστροφικούς πολέμους στο έδαφος της είναι σαφώς πιο ευαισθητοποιημένη σε τέτοια θέματα.-Σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών είναι αστείο να λέμε ότι υπάρχει διαφοροποίηση. (παράδειγμα Γουγκοσλαβίας)
-Σε επίπεδο κοινωνιών, εκεί ναι, υπάρχει χάσμα τεραστιο και εκεί είναι που σώζουμε κάπως τα προσχήματα, διότι ευτυχώς για μας είναι πολιτισμικό χάσμα. Οσο υπάρχει αυτό το χάσμα ,τόσο οι κυβερνώντες θα μας παίρνουν υπόψη τους και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι η μόνη ελπίδα να μη 'χειροτερέψουν' τα πράγματα.
-Το Ευρωσύνταγμα είναι πονεμένη ιστορία. Εχει σημασία τι θέλουμε. Αλλο οι κοινωνίες και οι ανυσηχίες τους και άλλο οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών. Το έχουμε συζητήσει σε αλλο ποστ. Ουσιαστικά είναι 'νεκρό' μετά το 'ΟΧΙ' της Γαλλίας.
-Πιθανόν ο Ντε Γκωλ να είχε δίκιο που άκουγε 'Αγγλία' και έβγαζε σπυριά. Με την Αγγλία εκτός Ε.Ε **πιθανόν ** τα πράγματα να ήταν ελαφρώς διαφοροποιημένα προς το καλύτερο.
Ποτέ δε θα το μάθουμε όμως πραγματικά και οι εικασίες δε βοηθούν σε τίποτα.Συμπέρασμα (δικό μου): Η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει για τα επόμενα...500 χρόνια διότι η Ε.Ε δεν έχει να προτείνει κάτι διαφορετικό και ως εκ τούτου είναι αδύνατο να αποτελέσει τον 'άλλο πόλο'.
Υ.Γ και μια παράκληση: Εάν μπει το άλλο το ζώον και προσπαθήσει να το καταστρέψει και αυτό το θέμα, ας συγκρατηθούμε (εγώ πρώτος )
-
Η Ε.Ε είναι κάτι σε 'Οπου λαλούν πολλοί κοκόροι.....'
-
τωρα γεμισα με δεος
και στ'αληθεια ειμαι ωραιος
που καταφερα κι εγω, να'μαι ενας ευρωπαιος -
Εγω παρ'ολα αυτα που αναφερει και ο MOnoimoi και ο TRAVELLER ειναι σωστα ειμαι αισιοδοξος.
Ας μη ξεχναμε οτι το να 'ενοποιηθουν τοσα κρατη ειναι εξαιρετικα δυσκολο.
Ποιος θα περιμενε πριν απο 60 χρονια οτι Γαλλια και Γερμανια δυο χωρες που ειχαν εμπλακει σε δυο παγκοσμιους πολεμους θα ηταν σημερα δυο πολυ στενοι εταιροι??Βεβαια θα συμφωνησω απολυτα με τον Ταξιδιωτη (και βεβαια με τον Charles De Gaulle) στα περι Μ.Βρεττανιας.
Για μενα το προβλημα δεν ειναι η προς Ανατολη διευρυνση.
Ισα ισα τη θεωρω απαραιτητη και κατα τη γνωμη μου θα ηταν ευχης εργο να ενταχθει και η Ρωσια στην Ε.Ε.Το προβλημα της Ευρωπης αυτη τη στιγμη ειναι οτι δεν εχει ηγετες ικανους ωστε να προχωρησουν στην ολοκληρωση της ενοποιησης.
Δυστυχως το κενο που αφησαν οι ηγετες της μεταπολεμικης Ευρωπης (Αντεναουερ, Ντε Γκωλ, Μπραντ, Σμιτ, Μιττεραν, Κολ, Καραμανλης ο πρεσβυτερος) ειναι τεραστιο, με την εννοια οτι εχοντας ζησει τον πολεμο ηξεραν ΓΙΑΤΙ η Ευρωπη επιβαλλεται να ενωθει.Η αισιοδοξια μου εγκειται στο γεγονος οτι αυτη τη στιγμη οι λαοι της Ευρωπης ειναι ενα βημα μπροστα απο τις ηγεσιες τους και θελουν την Ενωση κρατωντας παραλληλα και τις ιδιαιτεροτητες τους πραγμα απολυτα θετικο κατα τη γνωμη μου.
Και εδω ειναι και το σφαλμα:
Δοθηκε τεραστιο βαρος στο οικονομικο τομεα (επιδοτησεις, πακετα κλπ) χωρις αντιστοιχα να δοθει βαρος στην συγκλιση και συνθεση (με σεβασμο) των πολιτισμικων διαφορων και ιδιαιτεροτητων των λαων της Ευρωπης. -
Ο χρήστης TRAVELLER έγραψε:
-Πιθανόν ο Ντε Γκωλ να είχε δίκιο που άκουγε 'Αγγλία' και έβγαζε σπυριά. Με την Αγγλία εκτός Ε.Ε **πιθανόν ** τα πράγματα να ήταν ελαφρώς διαφοροποιημένα προς το καλύτερο.
Ποτέ δε θα το μάθουμε όμως πραγματικά και οι εικασίες δε βοηθούν σε τίποτα.Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν η Βρετανία επέλεξε να γίνει μέλος της ΕΟΚ προσβλέποντας στα οικονομικά οφέλη, ή για να υπονομεύσει εκ των έσω την ένωση ώστε η Ευρώπη να μην μπορέσει να απειλήσει ποτέ τον οικονομικό-πολιτικό άξονα ΗΠΑ-Βρετανίας.
Θεωρώ σίγουρο πάντως ότι η μεγάλη λαχτάρα του Ηνωμένου Βασιλείου να καλωσορίσει την Τουρκία στους κόλπους της Ε.Ε. οφείλεται κατά πολύ μικρότερο ποσοστό στα προσδοκώμενα κέρδη από την αχανή αγορά της γείτονος, και πολύ περισσότερο στην βεβαιότητα ότι με τους Τούρκους στους κόλπους της η Ευρωπαϊκή Ένωση θα δυσκολευτεί πολύ να επιτύχει την σύγκλιση, τον πλέον απαραίτητο παράγοντα για να αναγορευτεί σε σοβαρό ανταγωνιστή των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομική (άρα και πολιτική) σκακιέρα.
-
Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν η Βρετανία επέλεξε να γίνει μέλος της ΕΟΚ προσβλέποντας στα οικονομικά οφέλη, ή για να υπονομεύσει εκ των έσω την ένωση ώστε η Ευρώπη να μην μπορέσει να απειλήσει ποτέ τον οικονομικό-πολιτικό άξονα ΗΠΑ-Βρετανίας.Αρχικώς προσπαθώντας να ανακτήσει την παλιά της δύναμη στην Γηραια Ηπειρο. Βλέποντας ότι αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όπως παλια, σε συνδιασμό την αυξανόμενη εξάρτηση της από τις ΗΠΑ, ο πολιτικός άξονας ΗΠΑ-Βρετανία έγινε το πρώτο κριτήριο στις επιλογές της! Βεβαιότατα κοιτάει πάντα να ωφεληθεί και σε οικονομικό επίπεδο αλλά οι επιλογές της έχουν τις περισσοτερες φορές μάλλον πολιτικα κριτήρια!
Εξάλλου οι αποφάσεις της Ευρώπης έχουν πάντα την γνωμη των ΗΠΑ (ακόμα και όταν κανενας δεν την ζητάει, mod power ) ακόμα και για τα τελειως εσωτερικά της! Το μόνο καλό είναι ότι ναι, υπάρχουν μερικές φορές (μετρούμενες στα δάχτυλα) που η Ευρώπη έγραψε την Αμερικανικη γνωμη και έκανε του κεφαλιού της..
Θεωρώ σίγουρο πάντως ότι η μεγάλη λαχτάρα του Ηνωμένου Βασιλείου να καλωσορίσει την Τουρκία στους κόλπους της Ε.Ε. οφείλεται κατά πολύ μικρότερο ποσοστό στα προσδοκώμενα κέρδη από την αχανή αγορά της γείτονος, και πολύ περισσότερο στην βεβαιότητα ότι με τους Τούρκους στους κόλπους της η Ευρωπαϊκή Ένωση θα δυσκολευτεί πολύ να επιτύχει την σύγκλιση, τον πλέον απαραίτητο παράγοντα για να αναγορευτεί σε σοβαρό ανταγωνιστή των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομική (άρα και πολιτική) σκακιέρα.
Σωστα όλα τα παραπάνω! Αλλά επειδη οι εποχες είναι δυσκολες και h αβεβαιότητα μεγάλη προφανώς και η Βρετανία δεν αγνοεί το όφελος του να θεωρηθεί αυτη που συνέβαλε τα μεγιστα στην εισοδο του 'φτωχου συγγενή' στους κόλπους της Ευρωπαϊκης κοινότητας! Ο φτωχος συγγενής δεν θα το 'ξεχάσει', άλλος ενας σύμμαχος που από την στιγμή που θα εισχωρήσει δεν θα είναι καθόλου αμελητέα ποσοτητα!! Να μην πούμε δε για την στρατιωτική δυναμη που φερει η Τουρκία και είναι κάτι το οποίο κανενας δεν αγνοεί ούτε υποτιμά!!
-
kala tote pos to eyro eine proto nomisma ston kosmo;
-
απλα οι βρετανοι οπως και ολοι οι αλλοι κοιταν το συμφερον τους.-
ετσι απλα.
το θεμα ειναι οτι για μενα θα την πατησουν στο μελλον ( ισως οχι στο αμεσο, αλλα.. ) που δεν μπηκαν στην ΟΝΕ -
H προσπαθεια να γινει οικονομικη ενωση ξεκινησε απο το 60 και υλοποιηθηκε το 1999 ολοκληρωτικα, η πολιτικη ενωση ξεκινησε την δεκαετια του '90 και θα υλοποιηθει.......στο μελλον , αν υλοποιηθει
Οικονομικη & πολιτικη ενωση 2 πραγματα οχι απαραιτητα συνδεδεμενα με το δευτερο να ειναι ιδιαιτερα δυσκολο με πολλες ιδιαιτεροτητες που απαιτεί υποχωρησης και προσαρμογες απο ολους και κυριως ΠΟΛΥ χρονο.
-
Ο χρήστης MOnoimoi έγραψε:
Είμαι στην κυβέρνηση του ομοσπονδιακού κράτους της Αμερικής. Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα μου έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο ΜΟΝΑΔΙΚΟ παίχτη του παγκόσμιου στερεώματος. Δουλειά μου είναι να φροντίσω να παγιώσω αυτήν την κατάσταση. Με αλλεπάλληλες κινήσεις στην σκακιέρα του κόσμου, άλλες πετυχημένες και άλλες λιγότερο, καταφέρνω και βάζω συνεχώς εμπόδια στην άνοδο δυνάμεων που δείχνουν ότι μπορούν να με απειλήσουν. Την Κίνα δε μπορώ να την ελέγξω άμεσα οπότε κάνω εισβολή μέσω των επιχειρήσεων και των επενδύσεων σε μια προσπάθεια να ελεγχθούν οικονομικά. Είναι σχετικά εύκολο μια που είναι αναπτυσσόμενη χώρα και οι ευκαιρίες ούκ ολίγες. Η Ρωσία είναι εκτός παιχνιδιού, σκιά του παλιού της εαυτού ως Ε.Σ.Σ.Δ.Όμως ένας νέος παίχτης αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του. Δειλές κινήσεις ενότητας από τα Ευρωπαϊκά έθνη που επί αιώνες αλληλοσφάζονται. Αρχικά ενώνονται νομισματικά, έστω και δύσκολα. Το 92 έλεγαν ότι θα το κάνουν αλλά τελικά πιάσαμε 2000. Ποτέ δε θα τα καταφέρουν να απειλήσουν λέω, οι κουλτούρες τους είναι τόσο διαφορετικές που όλο και κάποιος θα χαλάσει τη δουλειά. Τους αφήνω στην τύχη τους, δίνοντας ευχολόγια παράλληλα 'για τα μάτια του κόσμου' . Όμως, κατα μια διαβολική συγκυρία, συνέπεσαν χρονικά Ευρωπαίοι ηγέτες που κατάλαβαν το συμφέρον τους. Σκέφτηκαν να προχωρήσουν σε σύσφιξη των δεσμών μεταξύ των κρατών τους. Κάτι άρχισαν να παίρνουν τα αυτιά μου για ιδέες περί ενιαίου Ευρωπαϊκού στρατού, κάτι περί Ευρωπαϊκό σύνταγμα και γενικά κάτι ιδέες που δε μου άρεσαν. Τί κάνω λοιπόν; Πρώτα απ' όλα χρησιμοποιώ το ΝΑΤΟ ως επιχείρημα για την μη ίδρυση του στρατού. 'Τί να τον κάνετε ρε παιδιά τον Ευρωπαϊκό στρατό αφού υπάρχει το ΝΑΤΟ;' Πείθω τελικά μερικά πρόβατα και καταφέρνω και τον καθιστώ, προσωρινά διακοσμητικό στοιχείο. Είναι το 0 - 1.
Ο πυρήνας των κρατών είναι πολύ μικρός και οι δεσμοί αρχίζουν να μεγαλώνουν. Προωθώ λοιπόν την διεύρυνση της E.U. και μετα βαΐων και κλάδων και με όλες τις ευλογίες μου, τα κράτη γίνονται 24. Μέχρι να συννενοηθούν με τους Πολωνούς, ζήσε Μάη μου. Αυτά τα φιλαράκια μου τους Τούρκους να βάλουν τώρα και τον δέσαμε τον γάιδαρο ... 0 - 2 .
Στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα δε θέλουν τη βοήθειά μου, το γκολ το βάζουν μόνοι τους με τον σωβινισμό που δέρνει τα έθνη τους και τους λαούς τους. Αυτογκόλ και 0 - 3....
/------------------------------/
Είμαι ηγέτης ενός ισχυρού Ευρωπαϊκού κράτους. Τι κάνω όσο καιρό οι Αμερικάνοι προωθούν πολύ πετυχημένα τα συμφέροντά τους; ΖΖζζΖζζζζζζζζζΖΖζζζζζ........... Καληνύχτα Ευρώπη. Όνειρα γλυκά.
Οσο η χωρες της ΕΕ θεωρουν τον εαυτο τους πρωτα Γαλλο, Γερμανο, Ελληνα και μετα πολιτη της Ευρωπης απο την Γαλλια, Γερμανια, Ελλαδα παντα θα υφισταται αυτο. Αυτη μια μεγαλη διαφορα μεταξυ των ΗΠΑ και της Ευρωπης που βλεπω εγω. Ο μεσος Αμερικανος θεωρει τον εαυτο του απογονο μια αλλης χωρας και κουλτουρας. Αλλα πρωτιστα θεωρει τον εαυτο του Αμερικανο. Μελος μιας νεας κοινωνιας και μιας νεας κουλτουρας. Η Ευρωπη εχει ακομα να περασει την φαση που περασαν οι ΗΠΑ τον 19ο αιωνα. Δυστυχως ο κοσμος του 21 αιωνα ειναι απειρα πιο πολυπλοκος απο τοτε.
Νικος
-
Σωστά αυτά που λες οσον αφορά την εθνική συνείδηση των Ευρωπαίων, αλλα ο παραλληλισμός με τις ΗΠΑ τελείως άστοχος και ο οποιοσδήποτε περαιτέρω σχολιασμός περιττός, απο πλευράς μου τουλάχιστο.Σκέψου το λίγο καλύτερα και νομίζω θα το καταλάβεις...
-
O στοχος της Ευρωπα'ι'κης Ενωσης δεν ειναι να γινει ενα χωνευτηρι λαων και πολιτισμων, μια μηχανη που θα πολτοποιει σε μια αμορφη (ή αμορφωτη αν θελετε) μαζα τους πολιτισμους των λαων της.
Ειναι αδυατο αυτο να συμβει αφενος μεν γιατι οι λαοι δεν μετακινουνται απο τη πατριδα τους (ή τουλαχιστον δεν απομακρυνονται πολυ απο αυτην) αφενος, και αφετερου οταν μιλαμε για Ευρωπη μιλαμε για πολιτισμους χιλιαδων ετων.Αλλο πραγμα ειναι να αισθανεσαι Ευρωπαιος απρνουμενος τον πολιτισμο σου και εντασσομενος σε ενα αχταρμα πολιτισμων και τροπου ζωης και αλλο πραγμα να κατανοησεις οτι αξιζει να απαρνηθεις μερικα (κακως πολλες φορες) οικονομικα και πολιτικα συμφεροντα ωστε να δημιουργησεις μια πολιτικη οντοτητα που μεσομακροπροθεσμα θα εγγυηθει την ευημερια σου σεβομενη τα ηθη και τον πολιτισμο σου.
Και αυτο το σημειο ειναι στο οποιο η Ευρωπη εχει προβλημα....
-
Ο χρήστης ΚRΙΕΖΑ έγραψε:
Η αισιοδοξια μου εγκειται στο γεγονος οτι αυτη τη στιγμη οι λαοι της Ευρωπης ειναι ενα βημα μπροστα απο τις ηγεσιες τους και θελουν την Ενωση κρατωντας παραλληλα και τις ιδιαιτεροτητες τους πραγμα απολυτα θετικο κατα τη γνωμη μου.
Και εδω ειναι και το σφαλμα:
Δοθηκε τεραστιο βαρος στο οικονομικο τομεα (επιδοτησεις, πακετα κλπ) χωρις αντιστοιχα να δοθει βαρος στην συγκλιση και συνθεση (με σεβασμο) των πολιτισμικων διαφορων και ιδιαιτεροτητων των λαων της Ευρωπης.Οι λαοι δια μεσου των αιώνων ειναι απλως 'ηλίθιοι',για τον απλούστατο λόγο ότι αδυνατουν να δουν οτιδήποτε πέρα απο το σπιτι τους και το χωριο τους και οι πολιτικοι τους αποκρύβουν οτιδήποτε δεν αφορά τους δύο αυτους χώρους.
-
ειναι πολυ αδυναμος οργανισμος η ΕΕ και τουλαχιστον ετσι οπως ειναι δομημενη αυτη τη στιγμη δε προκειται να παει στο επομενο επιπεδο...αγεται και φερεται απο χωρες που εχουν πραγματικη μεγαλη δυναμη ενω και οι πολιτικοι της ειναι μικρων δυνατοτητων...
ειναι πολυ δυσκολο για μια ευρωπη με 2500 χρονια ιστοριας και συγκρουσεων
να τα βαλει με τους πραγματικους κολοσσους! ουτε οικονομικα, ουτε στρατιωτικα, ουτε γεωστρατηγικα μπορουμε να ανταπεξελθουμε...ολα αυτα μεχρι να βρεθουν τα μυαλα που θα δουν μακρυτερα απο τους τωρινους... -
Το κακό δεν σταματάει εδώ.
Στην Γαλλία ανερχόμενο 'αστέρι' είναι ο υπουργός εξωτερικών( ; ) Νικολά Σαρκοζί.
Αυτός ο Σαρκοζί λοιπόν διακρίνεται για την έντονα νεοφιλελεύθερη οικονομική του σκέψη, καθώς και για την φιλικά προσκείμενη στάση του έναντι της πολιτικής (εξωτερικής) των Αμερικανών.Πολλοί τον αποκαλούν 'άνθρωπο των Αμερικανών' (όχι με την έννοια ότι είναι κατάσκοπος, καταλαβαίνετε...)
-
Ο χρήστης Δημήτριος έγραψε:
Το κακό δεν σταματάει εδώ.Στην Γαλλία ανερχόμενο 'αστέρι' είναι ο υπουργός εξωτερικών( ; ) Νικολά Σαρκοζί.
Αυτός ο Σαρκοζί λοιπόν διακρίνεται για την έντονα νεοφιλελεύθερη οικονομική του σκέψη...Μέχρι εδώ δεν βλέπω τίποτα το μεμπτό. Πολιτικώς δεν συμφωνούμε όλοι στο forum
-
Επισης ειναι σκληρος απεναντι στους μεταναστες;
Ευρωπαϊκή Ένωση εναντίον U.S.A. σημειώσατε 2