Μου ήρθε το παρακάτω Mail και σας το κοινοποιώ. Το ανοίγω σαν ξεχωριστό θέμα καθώς πιστεύω θα αφορά τα μέλη του παρόντος θρεντ.

'Σε μια πόλη που ασφυκτιά από κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα είναι αδιανόητο να μη δίνεται έμπρακτα προτεραιότητα και διευκολύνσεις στο ποδήλατο, που αποτελεί την πιο άμεση πρόταση επίλυσής τους. Παραμερίζοντας προς στιγμή το σύνολο της αδιαφορίας για τα ζητήματα που αφορούν το ποδήλατο, θα επικεντρωθούμε σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα:
Γιατί δεν επιτρέπεται η μεταφορά ποδηλάτων στον ΗΣΑΠ και το ΜΕΤΡΟ;
Ο λόγος της εστίασής μας είναι ο εξής: Διότι, παρά τις δηλώσεις περί του αντιθέτου, όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, παρουσιάζεται μια πρωτοφανής οπισθοδρόμηση. Ενώ μέχρι πέρσι επιτρέπονταν η μεταφορά ποδηλάτων σε σκευοφόρους και στο πίσω βαγόνι, τόσο τυπικά (τις Κυριακές και αργίες), όσο και άτυπα τις καθημερινές, το καλοκαίρι του 2004 και με αφορμή την Ολυμπιάδα, ξαφνικά αυτή η διευκόλυνση απαγορεύτηκε. Για όσους κινούνταν ή ήθελαν να κινούνται με το ποδήλατο η απαγόρευση αυτή ήταν ολέθρια.
Η Αθήνα χαρακτηρίζεται από έντονες κλίσεις και λόφους, μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις διάφορες περιοχές, εξαιτίας του μεγέθους της, και έντονες ασυνέχειες στον πολεοδομικό ιστό. Με αυτά τα δεδομένα, η χρήση του ποδηλάτου είναι εφικτή σε αρκετές περιπτώσεις μόνο με τη βοήθεια των ΜΜΜ. Δε θεωρούμε πως τα, δυστυχώς ακόμα, λίγα ποδήλατα επιβαρύνουν ουσιαστικά τους συρμούς, ούτε πως ενοχλούν τους επιβάτες. Με κάποιες απαραίτητες προϋπoθέσεις (μεταφορά στο πίσω βαγόνι και όχι τις ώρες αιχμής) η υπάρχουσα υποδομή μπορεί, άμεσα, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μετακίνησης των ποδηλατών. Στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά παραδείγματα (Λονδίνο, ’μστερνταμ, Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Βαρκελώνη...) το ποδήλατο όχι μόνο επιτρέπεται στα ΜΜΜ αλλά και απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση.
Η μη ικανοποίηση ενός τόσο λογικού αιτήματος δεν άπτεται τεχνικών ζητημάτων αλλά πολιτικών αποφάσεων. H απρόσωπη και αποστειρωτική λογική που προωθείται στους σταθμούς των ΜΜΜ ξεπερνάει κατά πολύ την αυτονόητη ανάγκη για καθαριότητα. Αποκλείει ουσιαστικά κάθε ανθρώπινη ατέλεια, απαγορεύοντας την κατανάλωση φαγητών και ποτών ή κάθε άλλη δραστηριότητα που θα �λέρωνε� την κυριλέ αισθητική τους. Μέσα σε ένα γενικότερο πνεύμα εξωραϊσμού τα ποδήλατα εκτοπίζονται από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Για εμάς, το ίχνος μιας ροδιάς στο δάπεδο δεν είναι βρωμιά. Αντιπροσωπεύει την ελάχιστη παρενέργεια ενός μεταφορικού μέσου που δε λερώνει, δε ρυπαίνει, δε θορυβεί και που κινείται ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα και ρυπαίνοντα αυτοκίνητα αποτελώντας την πλέον βιώσιμη λύση στα προβλήματα της Αθήνας.
Η απαγόρευση της μεταφοράς ποδηλάτων στα ΜΜΜ συνιστά μια εξόφθαλμη αντίφαση ανάμεσα σε εξαγγελίες, ρητορείες, φιέστες (βλ. 22 Σεπτέμβρη-μέρα χωρίς αυτοκίνητα) και πραγματικότητα.

Είναι τραγικό να διεκδικεί κανείς το αυτονόητο.

ΝΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΤΩΡΑ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ ΣΤΑ ΤΡΑΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ

Π Ο Δ Η Λ Α Τ Ο Δ Ρ Ο Μ Ι Α
Σάββατο 15 Οκτώβρη 12:00
Πεδίον του ’ρεως (’γαλμα Αθηνάς) '

Οπως γνωρίζεται στην Ελλάδα μεταφορά ποδηλάτων προβλέπεται μόνο στον προαστιακό και όχι στο μετρό σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης.

Από οτι φαίνεται θα μαζευτεί λαός αρκετός, καλό θα είναι όποιος θέλει να συμμετάσχει σε μια διαμαρτυρία διαφορετική από τις υπόλοιπες να πάρει το ποδήλατό του, το κράνος του και να έρθει.

Πληροφορίες με πμ!

Μου ήρθε το παρακάτω Mail και σας το κοινοποιώ. Το ανοίγω σαν ξεχωριστό θέμα καθώς πιστεύω θα αφορά τα μέλη του παρόντος θρεντ.

'Σε μια πόλη που ασφυκτιά από κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα είναι αδιανόητο να μη δίνεται έμπρακτα προτεραιότητα και διευκολύνσεις στο ποδήλατο, που αποτελεί την πιο άμεση πρόταση επίλυσής τους. Παραμερίζοντας προς στιγμή το σύνολο της αδιαφορίας για τα ζητήματα που αφορούν το ποδήλατο, θα επικεντρωθούμε σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα:
Γιατί δεν επιτρέπεται η μεταφορά ποδηλάτων στον ΗΣΑΠ και το ΜΕΤΡΟ;
Ο λόγος της εστίασής μας είναι ο εξής: Διότι, παρά τις δηλώσεις περί του αντιθέτου, όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, παρουσιάζεται μια πρωτοφανής οπισθοδρόμηση. Ενώ μέχρι πέρσι επιτρέπονταν η μεταφορά ποδηλάτων σε σκευοφόρους και στο πίσω βαγόνι, τόσο τυπικά (τις Κυριακές και αργίες), όσο και άτυπα τις καθημερινές, το καλοκαίρι του 2004 και με αφορμή την Ολυμπιάδα, ξαφνικά αυτή η διευκόλυνση απαγορεύτηκε. Για όσους κινούνταν ή ήθελαν να κινούνται με το ποδήλατο η απαγόρευση αυτή ήταν ολέθρια.
Η Αθήνα χαρακτηρίζεται από έντονες κλίσεις και λόφους, μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις διάφορες περιοχές, εξαιτίας του μεγέθους της, και έντονες ασυνέχειες στον πολεοδομικό ιστό. Με αυτά τα δεδομένα, η χρήση του ποδηλάτου είναι εφικτή σε αρκετές περιπτώσεις μόνο με τη βοήθεια των ΜΜΜ. Δε θεωρούμε πως τα, δυστυχώς ακόμα, λίγα ποδήλατα επιβαρύνουν ουσιαστικά τους συρμούς, ούτε πως ενοχλούν τους επιβάτες. Με κάποιες απαραίτητες προϋπoθέσεις (μεταφορά στο πίσω βαγόνι και όχι τις ώρες αιχμής) η υπάρχουσα υποδομή μπορεί, άμεσα, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μετακίνησης των ποδηλατών. Στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά παραδείγματα (Λονδίνο, ’μστερνταμ, Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Βαρκελώνη...) το ποδήλατο όχι μόνο επιτρέπεται στα ΜΜΜ αλλά και απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση.
Η μη ικανοποίηση ενός τόσο λογικού αιτήματος δεν άπτεται τεχνικών ζητημάτων αλλά πολιτικών αποφάσεων. H απρόσωπη και αποστειρωτική λογική που προωθείται στους σταθμούς των ΜΜΜ ξεπερνάει κατά πολύ την αυτονόητη ανάγκη για καθαριότητα. Αποκλείει ουσιαστικά κάθε ανθρώπινη ατέλεια, απαγορεύοντας την κατανάλωση φαγητών και ποτών ή κάθε άλλη δραστηριότητα που θα �λέρωνε� την κυριλέ αισθητική τους. Μέσα σε ένα γενικότερο πνεύμα εξωραϊσμού τα ποδήλατα εκτοπίζονται από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Για εμάς, το ίχνος μιας ροδιάς στο δάπεδο δεν είναι βρωμιά. Αντιπροσωπεύει την ελάχιστη παρενέργεια ενός μεταφορικού μέσου που δε λερώνει, δε ρυπαίνει, δε θορυβεί και που κινείται ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα και ρυπαίνοντα αυτοκίνητα αποτελώντας την πλέον βιώσιμη λύση στα προβλήματα της Αθήνας.
Η απαγόρευση της μεταφοράς ποδηλάτων στα ΜΜΜ συνιστά μια εξόφθαλμη αντίφαση ανάμεσα σε εξαγγελίες, ρητορείες, φιέστες (βλ. 22 Σεπτέμβρη-μέρα χωρίς αυτοκίνητα) και πραγματικότητα.

Είναι τραγικό να διεκδικεί κανείς το αυτονόητο.

ΝΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΤΩΡΑ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ ΣΤΑ ΤΡΑΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ

Π Ο Δ Η Λ Α Τ Ο Δ Ρ Ο Μ Ι Α
Σάββατο 15 Οκτώβρη 12:00
Πεδίον του ’ρεως (’γαλμα Αθηνάς) '

Οπως γνωρίζεται στην Ελλάδα μεταφορά ποδηλάτων προβλέπεται μόνο στον προαστιακό και όχι στο μετρό σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης.

Από οτι φαίνεται θα μαζευτεί λαός αρκετός, καλό θα είναι όποιος θέλει να συμμετάσχει σε μια διαμαρτυρία διαφορετική από τις υπόλοιπες να πάρει το ποδήλατό του, το κράνος του και να έρθει.

Πληροφορίες με πμ!

Μου ήρθε το παρακάτω Mail και σας το κοινοποιώ. Το ανοίγω σαν ξεχωριστό θέμα καθώς πιστεύω θα αφορά τα μέλη του παρόντος θρεντ.

'Σε μια πόλη που ασφυκτιά από κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα είναι αδιανόητο να μη δίνεται έμπρακτα προτεραιότητα και διευκολύνσεις στο ποδήλατο, που αποτελεί την πιο άμεση πρόταση επίλυσής τους. Παραμερίζοντας προς στιγμή το σύνολο της αδιαφορίας για τα ζητήματα που αφορούν το ποδήλατο, θα επικεντρωθούμε σε ένα συγκεκριμένο ερώτημα:
Γιατί δεν επιτρέπεται η μεταφορά ποδηλάτων στον ΗΣΑΠ και το ΜΕΤΡΟ;
Ο λόγος της εστίασής μας είναι ο εξής: Διότι, παρά τις δηλώσεις περί του αντιθέτου, όσον αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, παρουσιάζεται μια πρωτοφανής οπισθοδρόμηση. Ενώ μέχρι πέρσι επιτρέπονταν η μεταφορά ποδηλάτων σε σκευοφόρους και στο πίσω βαγόνι, τόσο τυπικά (τις Κυριακές και αργίες), όσο και άτυπα τις καθημερινές, το καλοκαίρι του 2004 και με αφορμή την Ολυμπιάδα, ξαφνικά αυτή η διευκόλυνση απαγορεύτηκε. Για όσους κινούνταν ή ήθελαν να κινούνται με το ποδήλατο η απαγόρευση αυτή ήταν ολέθρια.
Η Αθήνα χαρακτηρίζεται από έντονες κλίσεις και λόφους, μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στις διάφορες περιοχές, εξαιτίας του μεγέθους της, και έντονες ασυνέχειες στον πολεοδομικό ιστό. Με αυτά τα δεδομένα, η χρήση του ποδηλάτου είναι εφικτή σε αρκετές περιπτώσεις μόνο με τη βοήθεια των ΜΜΜ. Δε θεωρούμε πως τα, δυστυχώς ακόμα, λίγα ποδήλατα επιβαρύνουν ουσιαστικά τους συρμούς, ούτε πως ενοχλούν τους επιβάτες. Με κάποιες απαραίτητες προϋπoθέσεις (μεταφορά στο πίσω βαγόνι και όχι τις ώρες αιχμής) η υπάρχουσα υποδομή μπορεί, άμεσα, να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μετακίνησης των ποδηλατών. Στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά παραδείγματα (Λονδίνο, ’μστερνταμ, Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Βαρκελώνη...) το ποδήλατο όχι μόνο επιτρέπεται στα ΜΜΜ αλλά και απολαμβάνει προνομιακή μεταχείριση.
Η μη ικανοποίηση ενός τόσο λογικού αιτήματος δεν άπτεται τεχνικών ζητημάτων αλλά πολιτικών αποφάσεων. H απρόσωπη και αποστειρωτική λογική που προωθείται στους σταθμούς των ΜΜΜ ξεπερνάει κατά πολύ την αυτονόητη ανάγκη για καθαριότητα. Αποκλείει ουσιαστικά κάθε ανθρώπινη ατέλεια, απαγορεύοντας την κατανάλωση φαγητών και ποτών ή κάθε άλλη δραστηριότητα που θα �λέρωνε� την κυριλέ αισθητική τους. Μέσα σε ένα γενικότερο πνεύμα εξωραϊσμού τα ποδήλατα εκτοπίζονται από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Για εμάς, το ίχνος μιας ροδιάς στο δάπεδο δεν είναι βρωμιά. Αντιπροσωπεύει την ελάχιστη παρενέργεια ενός μεταφορικού μέσου που δε λερώνει, δε ρυπαίνει, δε θορυβεί και που κινείται ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα και ρυπαίνοντα αυτοκίνητα αποτελώντας την πλέον βιώσιμη λύση στα προβλήματα της Αθήνας.
Η απαγόρευση της μεταφοράς ποδηλάτων στα ΜΜΜ συνιστά μια εξόφθαλμη αντίφαση ανάμεσα σε εξαγγελίες, ρητορείες, φιέστες (βλ. 22 Σεπτέμβρη-μέρα χωρίς αυτοκίνητα) και πραγματικότητα.

Είναι τραγικό να διεκδικεί κανείς το αυτονόητο.

ΝΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΤΩΡΑ Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ ΣΤΑ ΤΡΑΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΡΟ

Π Ο Δ Η Λ Α Τ Ο Δ Ρ Ο Μ Ι Α
Σάββατο 15 Οκτώβρη 12:00
Πεδίον του ’ρεως (’γαλμα Αθηνάς) '

Οπως γνωρίζεται στην Ελλάδα μεταφορά ποδηλάτων προβλέπεται μόνο στον προαστιακό και όχι στο μετρό σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης.

Από οτι φαίνεται θα μαζευτεί λαός αρκετός, καλό θα είναι όποιος θέλει να συμμετάσχει σε μια διαμαρτυρία διαφορετική από τις υπόλοιπες να πάρει το ποδήλατό του, το κράνος του και να έρθει.

Πληροφορίες με πμ!

Σουηδία, Βρυξέλλες.
(Παρόλο που η Σουηδία ειναι μια απέραντη φλαταδούρα)

Δεν θυμαμαι άλλες. Μεταφορά στο τελευταίο βαγόνι...
Αν υπήρχε το κίνητρο της μεταφοράς του ποδηλάτου μέσα στο μετρο, τις διαφορες δουλειές (που δεν απαιτουν ενδυμασια κατάλληλη κτλ) θα τις έκανα με το ποδήλατο...

Παντως απο τοτε που ξεκινησα να ανεβαινω σε κοντινα βουνά της Αθήνας, έπαθα πλάκα από τον αριθμό των ποδηλάτων που κυκλοφορούν...

Δε βλέπω το λόγο γιατί να υστερούμε και σε αυτόν τον τομέα.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Δεν χωραει να παρει και ποδηλατα.Οχι οτι ειναι κακη ιδεα,αλλα τρωνε πολυ χωρο,για να μην αναφερω τι θα γινεται στις κυλιόμενες σκάλες...

Για ολα υπαρχει λυση. Σε αλλες ευρωπαικες πολεις εχουν προσαρμοσει σχαρες στο μπροστινο τμημα του μπροστινου βαγονιου τύπου πόρτας. Πας παραλληλα στο 1ο βαγόνι πατας το κουμπί, ανοίγει μια 'σχαρα' βαζεις το ποδηλατο, ξαναπατας το κουμπι και κλεινει και το ποδήλατο αποθηκευεται μπροστα
στο βαγόνι κάθετα στον οδηγό.

Δεν ηξερα οτι επιτρεπεται σε λεωφορεια και τρολλευ. Παρολα αυτα μπορούν να προσαρμοστουν και εκει σχαρες ειδικες...

Παντως η διαμρτυρια θα γινει για να επιτραπουν τα ποδηλατα σε ωρες ΜΗ αιχμής.

Ο χρήστης wannabe έγραψε:
Διαφωνώ
Έχω βάλει ποδήλατο στον ΗΣΑΠ μια φορά και τελευταία
Ένιωσα πραγματικά πολύ άσχημα όταν σκεφτόμουν πως θα ένιωθα εγώ στην θέση των άλλων
Κάνει σε όλους τη ζωή πιο δύσκολη με ελάχιστο όφελος για πολύ λίγους συγκριτικά

Απλά σκέψου πόσοι περισσότεροι θα το χρησιμοποιούσαν αν υπήρχε η σωστή υποδομή!!!

Ο χρήστης nickolas έγραψε:

Δεν ηξερα οτι επιτρεπεται σε λεωφορεια και τρολλευ. Παρολα αυτα μπορούν να προσαρμοστουν και εκει σχαρες ειδικες...

Παντως η διαμρτυρια θα γινει για να επιτραπουν τα ποδηλατα σε ωρες ΜΗ αιχμής.

δλδ πού να μπει σχάρα στο λεωφορείο???

Το μετρό καλό είναι που κρατιέται στην εντέλεια, μιας και αν αρχίσει ο οποιοσδήποτε κατήφορος εύκολα μπορεί να καταλήξει σαν τον ηλεκτρικό του παρελθόντος.

Ούτως ή άλλως με το μετρό συνήθως πηγαίνεις κέντρο. Πάρε το ποδήλατο έως το σταθμό και στο κέντρο κυκλοφορείς με τα πόδια.

Στο πίσω μέρος πολύ εύκολα.

Ουφ, στο εξωτερικό πίσω μέρος!!!!