Αποκλεισμένος σχεδόν σε κυκλαδονήσι, και μην έχοντας πάρει μαζί μου αρκετά βιβλία, είπα να αγοράσω το τελευταίο τεύχος των 4Τ, έτσι για να περάσει η ώρα περισσότερο.
Η ώρα πέρασε. Πράγματι.
Αλλά τι πιο ανώφελο από το να περνάει η ώρα και να μην κερδίζεις αυτά που θα προσδοκούσες.
Απογοητεύτηκα με μία λέξη.
Οι 4Τ έχουν γίνει κακέκτυπο του Drive με ολίγη από Burn Out, διατηρώντας όμως κατά περιέργο τρόπο και τη σοβαροφάνειά τους.
Δεν υπάρχει πιο μπασταρδεμένο περιοδικό αυτοκινήτων αυτή τη στιγμή.
Δες τις δοκιμές τους.
π.χ. Α4 με 3άρα.
Μεσ στην κοινοτοπία και τα κλισέ.
Βαριέσαι από τον τον -χιλιομασημένο- τίτλο κιόλας.
Και μετά σου πετάνε και κάτι blowjob σε δήθεν χιουμοριστικές σελίδες τους.
Ο αντίλογος δεν σώζει την καταστάση.
Εξαιρώ τους Μιχαηλίδη, Τριάντη, Ευσταθιάδη, με τις εύστοχες τοποθετήσεις τους και ωραίο λόγο.
Γέλασα με τον Καργάκο: 'Όποιος οδηγεί σιγά, πηγαίνει καλά.'!!!!
Όσο για το Θέμο, συμφωνώ με τα παιδιά, δε γράφει και τίποτα ουσιαστικό.
Η εξέλιξη του περιοδικού βαδίζει σε λάθος δρόμο κατά τη γνώμη μου.