-
...η κοινωνική εξοµοίωση οδήγησε και στην εξοµοίωση των τρόπων συµπεριφοράς και στη µετάβαση από τους εξωτερικούς καταναγκασµούς στην ενίσχυση των εσωτερικών. Έτσι, νεωτερική κοινωνία είναι αυτή που – όπως υποστήριζε ο Ελίας – έχει εγκαταλείψει τον ετεροαναγκασµό ως µέσο ελέγχου της συµπεριφοράς για χάρη του εσωτερικού αναγκασµού. Στην περίπτωση που δεν αρκεί ο εσωτερικός καταναγκασµός λειτουργεί το κράτος ως νόµιµος φορέας άσκησης της βίας....
http://mystigma.com/archives/1848
Με άλλα λόγια, στις εξελιγμένες κοινωνίες, το μέλος τους αποφασίζει να πει 'έβγαλα τόσα, φορολογήστε με αναλόγως'.
Στις μη εξελιγμένες, λέει 'πιάσε με αν μπορείς'.Στις πρώτες, το κράτος προσαρμόζεται αναλόγως και είναι συνεργατικό, ήπιο, συνεργάσιμο.
Στις δεύτερες, παίρνει το βούρδουλα και βαράει τους υπηκόους σαν ζώα.Ό,τι λειτουργεί σε κάθε περίπτωση. Προτιμώ την πρώτη.
Άλλοι προτιμούν να παίζουν τους κλέφτες κι αστυνόμους, να ψάχνουν διεφθαρμένους κρατικούς λειτουργούς και πολιτικούς για να ξεφύγουν από τις υποχρεώσεις τους και μετά κλαψουρίζουν και φωνάζουν αγανακτισμένοι που οι διεφθαρμένοι τους φορτώνονται στο σβέρκο. -
Στην Ελλάδα δεν έβγαλες τίποτα και το κράτος σου ζητάει τα μαλλιά της κεφαλής σου!!!
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Tiger, χωρίς να έχω ΚΑΜΙΑ διάθεση προσωπικής μομφής και στοχοποίησης, ούτε επιθυμώντας τσακωμούς κλπ, θυμάμαι ότι έχεις δηλώσει πως έχεις βγάλει χρήμα έξω αφενός και δεν πληρώνεις χαράτσια αφετέρου.
Εγώ πληρώνω -ακόμα- κάθε φόρο και χαράτσι και κρατάω το όποιο χρήμα στην Ελλάδα.
Είμαι Αιγύπτιος ή/και μαλάκας; Είσαι Έλληνας και μάγκας; Πληρώνω και τη δική σου μερίδα ή κάνω λάθος;Πληρωνω τα παντα,οποτε μην ονειρευεσαι οτι φετος στο εξοχικο μου θα μεινουμε μαζι γιατι εχεις δικαιωματα
Βεβαια δεν θα ελεγα οχι σε μια οργανωμενη σταση πληρωμων,αλλα αφου οι Ελ συνταξιουχοι καλπαζουν πιο γρηγορα και απο τσίταχ σε καθε φορο...ολοι μαζι θα... την φαμε. -
ποσο πασοκο-συριζας μπορει να ειναι καποιος που φθανει σε σημειο να πιστευει πως υπαρχουν ανθρωποι που χαιρονται για την κατασταση στην Αργεντινη, με μοναδικο κριτηριο τις πολιτικες τους επιλογες;;;
-
Ψιτ, βγήκαν τα σημειώματα του ΕΝΦΙΑ, όσοι έχετε πρόσβαση στο λογαριασμό σας στο gsis για περάστε να ρίξετε μια ματιά...
Προτείνω να είσαστε καθιστοί και να έχετε εφοδιαστεί με κανένα υπογλώσσιο για την αποφυγή δυσάρεστων καταστάσεων...
μπουαχααχαααχχαααχχχχχχχαχααχαχχχααχα
-
Τρία απλά μαθήματα από το Μπουένος Άιρες
Από το βράδυ της 30ης Ιουλίου 2014, το φάντασμα του ντε λα Ρούα, -του προέδρου της Αργεντινής που κατέβασε τανκς στους δρόμους και σκότωσε ανθρώπους το 2001 με τη χρεοκοπία της Αργεντινής- φάνηκε να πλανάται στον ουρανό της χώρας. Αυτή τη φορά όμως, ήταν πιο ψύχραιμη η αντίδραση του λαού, που επέλεξε να υποστηρίξει την κυβέρνηση της χώρας σε μια κρίσιμη απόφαση. Οι μνήμες του 2001 δεν είναι και πολύ μακρινές άλλωστε. Γνώση και μνήμη είναι τα στοιχεία που ξεχωρίζουν τους λαούς από τους όχλους.
Η ιστορία του τι έγινε είναι απλή, μέσα στην πολυπλοκότητά της. Η Αργεντινή έκανε μονομερές κούρεμα του χρέους της και σε δύο κύματα το 90% των ομολογιούχων δέχτηκαν το κούρεμα αυτό (2005). Έμειναν όμως ανοιχτοί λογαριασμοί. Όταν τα πράγματα μένουν ανοιχτά η αγορά έρχεται να καλύψει τα κενά. Τα outstanding bonds αγοράστηκαν από κερδοσκοπικό fund (κάποιου κυρίου Singer) σε εξευτελιστική τιμή (37.13€ εκατ.), και καθώς εκκρεμούσε η απόφαση για το τι μέλλει γενέσθαι με αυτά τα bonds, ο ιδιοκτήτης του fund επιδίωξε δικαστικά να εισπράξει το face value των ομολόγων και να κερδίσει από τη διαφορά της αγοράς τους. Το δικαστήριο τον δικαίωσε, δεν δέχτηκε την πρόταση της Αργεντινής να «διακανονίσει» τη πληρωμή (με μόλις 300% κέρδος), και η Αργεντινή δήλωσε “selective default” στα συγκεκριμένα ομόλογα.
Τι έχει να μας διδάξει αυτή η ιστορία του δεκατριάχρονου κύκλου της αργεντίνικης κρίσης χρέους; Καταλήγω σε τρία μαθήματα:
Πρώτον: Οι δουλειές πρέπει να κλείνουν
Το λάθος της Αργεντινής ήταν ότι πίστευε ότι δημιουργώντας τετελεσμένα διευθετούσε το πρόβλημα, ενώ στη πραγματικότητα το άφηνε ανοιχτό να σέρνεται και να χρονίζει. Όταν μία διαχείριση είναι διάτρητη, δημιουργούνται κενά, και τα κενά η αγορά έχει ένα απίστευτο «χάρισμα» να τα κλείνει, και μερικές φορές με… άκομψο τρόπο, όπως στη περίπτωση της Αργεντινής. Εάν ακολουθούσαμε μία λογική α λα Αργεντινή το 2010, θα μεταφέραμε το πρόβλημα και επ’ ουδενί δεν θα το λύναμε. Θα μου πεις, και εμείς μεταφέρουμε πληρωμές στο μέλλον. Όμως αυτό είναι πολύ διαφορετικό γιατί είναι θεσμικά περιχαρακωμένο και ελέγχεται. Η Αργεντινή το άφησε «αδέσποτο». Το ερώτημα δεν είναι, λοιπόν, αν καλώς επιδιώξαμε να λύσουμε το πρόβλημα «κλείνοντας τον λογαριασμό», αλλά αν το κόστος για να κλείσουμε το λογαριασμό ανταποκρινόταν στο λογαριασμό που έπρεπε να πληρώσουμε. Οι δουλειές πρέπει να κλείνουν, λοιπόν, για να αποφεύγονται σενάρια Αργεντινής. Προσοχή μόνο στο κόστος του clearing.
Δεύτερον: Το σύστημα μπορεί να σε «ξεράσει», αλλά δε θα σε ξεχάσει ποτέ
Όταν οι δουλειές μένουν ανοιχτές, υπάρχουν συνέπειες. Η πρώτη συνέπεια είναι η απομόνωση. Η περίοδος 2001-2005 ήταν απελπιστική για την Αργεντινή, και θα ήταν ακόμα πιο απελπιστική αν η ίδια η χώρα δεν είχε στοιχειώδεις παραγωγικές δυνατότητες να απορροφήσει από μόνη της τους κραδασμούς της κατάρρευσης. Όμως καμία χώρα δεν είναι «νησί». Η διασύνδεση με το διεθνές σύστημα, δηλαδή το σύστημα γραπτών και άγραφων κανόνων συμπεριφοράς και κοινωνικοποίησης, είναι αναπόφευκτη όσο «αυτάρκης» και να είσαι. Το σύστημα λοιπόν σε αποβάλλει, σε περιορίζει, σε τιμωρεί παραδειγματικά, σε απομονώνει. Μετά σε αφήνει στην ησυχία σου, αλλά δεν ξεχνά ποτέ ότι «χάλασες τη πιάτσα». Παγώνει το θέμα για κάποιο καιρό, και μόλις έρθει η κατάλληλη ευκαιρία σε ξαναπιάνει, αν μη τι άλλο, για να «φοβούνται και οι υπόλοιποι». Πιστεύω ότι αυτό το 1,5 δις ομολόγων που εκκρεμούσε για την Αργεντινή ήταν απλώς η αφορμή που κρατούσε ανοιχτή την agenda. Αν δεν υπήρχε αυτό, σίγουρα κάτι άλλο θα έβρισκε το σύστημα, όπως σε παρόμοιες περιπτώσεις, π.χ. στη Βραζιλία πριν τριάντα χρόνια.
Τρίτον: όταν διαχειρίζεσαι τέτοια πράγματα δεν μπορείς να λειτουργείς ιδεολογικά
Το 2001 η κυβέρνηση της Αργεντινής, ανακοινώσε τη χρεοκοπία ως «ηχηρό χαστούκι του λαού στον παγκόσμιο καπιταλισμό». Αυτή είναι προσφιλής πρακτική στη Λατινική Αμερική, με πρώτη διδάξασα τη Βραζιλία της δεκαετίας του 1980. Όμως, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για την προσέλκυση κεφαλαίων (η αγορά ομολόγων δηλαδή), λειτουργεί με συγκεκριμένους κανόνες χωρίς να ρωτά τις ιδεολογικές σου προτιμήσεις. Σου λέει: «Κύριε κράτος χρειάζεσαι χρήμα. Γιατί να το δώσω σε σένα και όχι σε κάποιον άλλο που το χρειάζεται;» Απαντά το κράτος: «Γιατί εγώ σαν κράτος, έχω τη δυνατότητα, λόγω μεγέθους και δύναμης, να τηρήσω τους κανόνες της αγοράς καλύτερα από μία τράπεζα ή επιχείρηση, που επίσης συναγωνίζονται μαζί μου για τα ίδια λεφτά. Μη τα δώσεις λοιπόν σε αυτούς, δώστα μου εμένα». Το κράτος επιλέγει να ζητήσει λεφτά από τους καπιταλιστές, δεν τα δίνουν οι καπιταλιστές με το ζόρι, ούτε ρωτάνε πολλές ερωτήσεις πέραν από τις ρήτρες δανεισμού (covenants) Χτες, η κίνηση της Αργεντινής δεν είχε κανένα ιδεολογικό χρώμα. Διοχέτευσε την ιδεολογική αντίδραση στον κοσμάκη (συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας), ενώ στη πραγματική διαπραγμάτευση είπε κάτι πολύ λογικό: «Αν σας δώσω 1,5 δισ. δολάρια, θα με κατηγορήσουν όσοι συμφώνησαν στο κούρεμα το 2005 για μεροληπτική συμπεριφορά και θα ανοίξω τον ασκό του Αιόλου για άλλα 29 δισ. δολάρια». Αυτό μπορούν να το καταλάβουν όλοι. Η Αργεντινή παίζει με τους κανόνες του παιχνιδιού, και το σημαντικότερο, είναι προβλέψιμη. Όταν ο εταίρος δεν το παίζει «ήρωας», «ιδεολόγος», και «πατριώτης», μιλάς την ίδια γλώσσα μαζί του και αυτό μόνο σε καλό μπορεί να βγει, ή τουλάχιστον, δεν κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Αυτά είναι τα τρία μαθήματα που παίρνουμε από την Αργεντινή. Και καταλήγοντας να πω ότι συμφωνώ απόλυτα με την πρακτική της κυβέρνησης της Αργεντινής στη Νέα Υόρκη για selective default, για τους ίδιους τρεις λόγους: πρώτον διότι η Αργεντινή δείχνει ότι συμμετέχει στο παιχνίδι, δεύτερον γιατί συμμετέχει για να «κλείσει το θέμα οριστικά», και τρίτον γιατί συμμετέχει με λογικά επιχειρήματα και όχι με ιδεολογικές εμμονές και μονομερείς ψευτοηρωισμούς.
Ξέρει η πρόεδρος της χώρας ότι ανοίγει μία «νεκρή παρένθεση», αλλά ανοίγει την παρένθεση ξέροντας ότι αυτή θα κλείσει το 2015 (που εκπίπτει το covenant για όσους συμφώνησαν το 2005), αναστέλλει μια πληρωμή που θα «χάλαγε τη πιάτσα», και παραμένει ζωντανή σε μια διαπραγμάτευση που θα ξεκινήσει με συγκεκριμένους όρους μετά από πέντε μήνες. Δεν ξέρουμε ασφαλώς την κατάληξη αλλά ξέρουμε ότι ακολουθεί μια «μετρημένη» πολιτική διαδικασία.
*Ο Δημήτρης Ψαρράκης είναι Οικονομολόγος. Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις και Χρηματοοικονομικά στο Harvard, καθώς και Ανάλυση Χρηματοοικονομικών Ρίσκων στα πανεπιστήμια Stanford και Columbia. Είναι αναλυτής διαχείρισης τραπεζικών κινδύνων στο Λουξεμβούργο και την Ολλανδία, ενώ κατά την περίοδο της κρίσης (2010-12) ήταν επιστημονικός συνεργάτης της Βουλής για θέματα οικονομικής πολιτικής.
-
Δεν καταλαβαίνω πως το άφησε 'ανοικτό' η Αργεντινή ενώ το κλείσαμε εδώ?
-
ΕΝΦΙΑ.
Ειναι το χαρατσι του Βενιζελου με αλλο ονομα? προσωρινο μετρο λεγανε...20% αυξηση στο 'λογαριασμο'.
-
Παλια μονοκατοικια (που την εχω σαν αποθηκη) + οικοπεδο στο Μενιδι. Με ΕΕΤΗΔΕ καπου 450. Με ΕΝΦΙΑ 670. Περιμενω αλλα 3 (χωρις τα οικόπεδα)
Σκατα στους λακκους σας και μπρουμυτο θαψιμο πρασινομπλεδες...
-
Ο χρήστης johanndelta έγραψε:
Παλια μονοκατοικια (που την εχω σαν αποθηκη) + οικοπεδο στο Μενιδι. Με ΕΕΤΗΔΕ καπου 450. Με ΕΝΦΙΑ 670. Περιμενω αλλα 3 (χωρις τα οικόπεδα)Σκατα στους λακκους σας και μπρουμυτο θαψιμο πρασινομπλεδες...
Τσάμπα φωνάζεις τώρα. Όταν γίνουν εκλογές -σύντομα ελπίζω- είναι το θέμα τι θα κάνεις
-
Εχω την χαρα να λεω ότι ξερω τι κανω από το μακρυνο 2000 που πρωτοψηφισα σε βουλευτικες, μην ανησυχεις.
(ητοι όχι Ποντικομαμή το 2000, ουτε Παιδοβουβαλο το '04, ποσο μαλλον το '07, ουτε 'λεφτα υπαρχουν το '09, ουτε πολύ περισσοτερο 'σταθεροτητα και ' το '12)
Το θεμα είναι να ακουσουν αλλοι αμετανόητοι. Ε wtf με τοσο φοροσκισιμο, θα ξυπνησουν περισσοτεροι 'υπνοι'... -
Ο χρήστης johanndelta έγραψε:
Σκατα στους λακκους σας και μπρουμυτο θαψιμο πρασινομπλεδες...Σακ ε σοσιαλιστ ουαν.
-
Ο χρήστης johanndelta έγραψε:
Εχω την χαρα να λεω ότι ξερω τι κανω από το μακρυνο 2000 που πρωτοψηφισα σε βουλευτικες, μην ανησυχεις.
(ητοι όχι Ποντικομαμή το 2000, ουτε Παιδοβουβαλο το '04, ποσο μαλλον το '07, ουτε 'λεφτα υπαρχουν το '09, ουτε πολύ περισσοτερο 'σταθεροτητα και ' το '12)
Το θεμα είναι να ακουσουν αλλοι αμετανόητοι. Ε wtf με τοσο φοροσκισιμο, θα ξυπνησουν περισσοτεροι 'υπνοι'...Δεν υπάρχει καμία περίπτωση.
Ο πολτός είναι πολτός και μονίμως θα μετακινείται ακούσια. -
-
Μην αγχώνεσαι. Θα ερθει ο Τσίπρας να μειώσει τους φόροι. Θα γελάσει και ο παρδαλός ανταρσύας.
-
Αν ειχες τη στοιχειώδη διαθεση για σοβαρη συζητηση θα σου ελεγα με περισοτερες λεπτομερειες το γιατι δεν περιμενω όπως νομιζεις τον Αλεξακο ως μαννα εξ ουρανου που θα μου λυσει όλα τα προβλήματα/επιστρεψει τα 1500€ (από χθες, ναι ξερω φτιαχνεσαι τωρα) που εχει χασει ο πατερας μου από την συνταξη του. Αυτό δεν σημαινει βεβαια πως ολο μου το είναι δεν θελει αυτά τα καθικια συντομα εκτος εξουσιας (και εντος φυλακης) με την περιουσια τους δημευμενη όπως κανουν σε εμας...
-
LELzzzz. Οπως ξαναείπα ρουφάτε σοσιαλισμό που τόσα χρόνια γουστάρατε και συνεχίζεται να γουστάρετε.
Αναδιανομή πλούτου κλπ. Τι οχι. Πληρώνεις εσυ με τα οικόπεδα για να πάει διακοπές ο ανεργος να έχει σύνταξη μεγάλη ο ΔΕΚΟτζης κλπ.
-
-
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
LELzzzz. Οπως ξαναείπα ρουφάτε σοσιαλισμό που τόσα χρόνια γουστάρατε και συνεχίζεται να γουστάρετε.Αναδιανομή πλούτου κλπ. Τι οχι. Πληρώνεις εσυ με τα οικόπεδα για να πάει διακοπές ο ανεργος να έχει σύνταξη μεγάλη ο ΔΕΚΟτζης κλπ.
στη φασολαδα βαζεις σελινο?
-
Σας εκατσε ο ΕΝΦΙΑς βαρύς. Να σκέφτεσται τα παιδάκια του δικαιούχου κοινωνικού τουρισμού που απολαμβάνουν τις διακοπές τους, τον ρωσοπόντιο που είναι ντιρλα απο τις βοτκες που πήρε με τη σύνταξη, τον 45αρε συνταξιούχο που χτυπάει τα πούλια στην ακροθαλασσιά και να πλερώνετε με χαμόγελο .
ΔΝΤ - Η ζωή μετά... (το Μνημόνιο 3)