Ειδικά με τους βόρειους Ιταλούς δεν πρέπει να έχουμε κανένα κοινό.

βεβαια να μιλησουμε και σοβαρα....και εδω πλεον εχει φοβερη ανεργια,κλεινουν καταστηματα και γενικα το κλιμα δεν ειναι ελπιδοφορο...

περα απο την πλακα πιστευω οτι το UK ειναι μαζι με τις κατω χωρες καλες εναλλακτηκες αυτην την στιγμη για εργασια,ενω στα ιατρικα οι καλυτερες επιλογες ειναι οι σκανδιναβικες χωρες.

Προσωπικα σκεφτομαι να γυρισω Κερκυρα ετσι κι αλλιως αλλα για δικους μου λογους .

Ο παραπονουμενος στο Καταρ ποδοσφαιριστης θα εχει και κατι που δεν το λεει ισως (εμπλεξαν με τον Ολαντ και δεν εβγαλαν ακρη?? πολυ παραξενο). Εδω αν εισαι απλος εργατης σιγουρα ξαναβλεπεις τη χωρα σου οταν λεει το συμβολαιο σου συνηθως μετα απο 2 χρονια. Οι χρονια επαγγελματιες εδω εχουν καλες σχεσεις με τον ντοπιο και ετσι τα πραγματα ειναι ομαλα.το ιδιο και με τις ξενες εταιριες εδω. Αν ομως μπλεξεις με τιποτα δικαστηρια τοτε δυσκολα ξεμπλεκεις ακομα και για τροχαια ατυχηματα. Οσο εκκρεμει δικη δεν βγαινεις εκτος..

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Μαρκο συμφωνω μαζι σου, απλα και στο εξωτερικο δεν ειναι ολα ροδινα οπως μπορει να τα ακουει καποιος χωρις να εχει δοκιμασει.

Απλα ο g47 εχοντας το προνομιο να δουλευει, εχει την 'πολυτελεια' της υπομονης και να περιμενει στην γωνια μεχρι να του προκυψει κατι που θα τον εκανε να γυρισει πισω. Απ αυτην την αποψη λεω οτι παντα προκυπτουν ευκαιριες και μπορει να εχει τα ματια του ανοιχτα.

Παιζει να ασπρισουν τα μαλλια του βεβαια και να ειναι ακομα στην γωνια αλλα who knows.

Εγώ ακόμα προσπαθώ να βρω έναν καλό λόγο για να γυρίσει κάποιος στην Ελλάδα. Μέχρι τώρα δεν τα έχω καταφέρει...

να τρολαρω και γω λιγο με τη σειρα μου γιατι προκαλεις λιγο...

-bmw 330
-ford fiesta ST170
-μπυρες με φιλους που καταλαβαινουν το χιουμορ και δεν σε κοιτανε σαν χανοι
-βιλλα με κηπο
και αλλα..
στα σοβαρα με καλυψε HF

Χάρη θεωρώ όλα τα άλλα σου σχόλια ατυχή!

Στο μόνο που θα απαντήσω σοβαρά είναι στις μπύρες με φίλους. Όταν μάθεις το αγγλικό χιούμορ κι εσύ μια χαρά θα περνάς εκεί...

Δεν ειναι ατυχη Αλεξανδρε. Οταν εχεις στησει μια ζωη με καλες προοπτικες στην Ελλαδα οσο ωραιο μπορει να φανταζει το ενδεχομενο του εξωτερικου αλλα τοσο ενδιαφερον ειναι να προσπαθεις στην Ελλαδα, αυτο ηθελα να σου δειξω.

Προς το παρον εχω γυρισει στην Ελλαδα και περιμενω κατι εδω, οπως τα εχω ζυγισει τα πραγματα νομιζω οτι καλυτερα θα ειμαι εδω τελικα. Απο κει και περα αναγνωριζω οτι οι προοπτικες ειναι πολυ καλυτερες εκει αλλα για να τις καρπωθεις θα πρεπει να ξεχασεις το ερωτημα 'ποτε θα γυρισω Ελλαδα'.

OK δεκτό, αν και φάνηκε σαν να ήταν επί προσωπικού... Εννοείται ότι αν είσαι κάπου καλά, δεν έχεις λόγο να φύγεις. Το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα γενικώς δεν είναι καλά τα πράγματα οπότε η φυγή είναι μια λύση. Τέλος, αν έχεις στο μυαλό σου το ερώτημα 'πότε θα γυρίσω στην Ελλάδα;' θα είσαι δυστυχισμένος.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Να σου πω εγω μερικους λογους για να γυρισει καποιος... Εγω που ειμαι εξω τωρα που μιλαμε και τους σκεφτομαι συνεχεια. (Σε σειρα σημαντικοτητας)

1. Μειωμενη εξελιξη σε σχεση με τους ντοπιους
2. Γλωσσα (Ακομα και αγγλια ποτε δε θα εισαι το ιδιο με εναν αγγλο)
3. Ρατσισμος
4. Οικογενεια
5. Φιλοι
6. Καιρος
7. Σουβλακι

Οκ καπου μετα το 5 αρχισα να τρολλαρω λιγο αλλα ακομα και ο καιρος εχει τη βαση του ας ειναι λιγο κοινοτυπο

1. Μειωμένη εξέλιξη μπορεί να έχεις. Στην Ελλάδα όμως δεν θα έχεις καμία εξέλιξη! Δεν θα έχεις καν δουλειά...
2. Αν δεν είσαι άνιωθος σαν τον Σημίτης μια χαρά μαθαίνεται η γλώσσα, σε επίπεδο που δεν ξεχωρίζεις. Practice makes perfect.
3. Ισχύει αλλά εξαρτάται και από το πόσο θα ενσωματωθείς. Αν το παίζεις Ελληναράς φυσικά και θα υφίστασαι ρατσισμό.
4. Δεκτό αν και οικογένεια από ένα σημείο και μετά είναι αυτή που δημιουργείς ο ίδιος και όχι αυτή που σε γέννησε. Φυσικά δεν νοείται να είσαι μακριά από γυναίκα και παιδί.
5. Φίλους κάνεις παντού.
6. Μια χαρά καιρό έχει στα βόρεια, όχι σαν το δικό μας το καμίνι.
7. Μουζάκα εντ γκρικ σαλαντ!

Αν ειναι ετσι εσυ γιατι εισαι ακομα Ελλαδα;

Για να είμαι Ελλάδα σημαίνει πως έχω κάποιους λόγους. Αυτό όμως δεν αναιρεί τίποτα από ότι έγραψα πριν και τα έγραψα γιατί τα έχω ζήσει και όχι επειδή έτσι μου κατέβηκαν στο κεφάλι.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Τέλος, αν έχεις στο μυαλό σου το ερώτημα 'πότε θα γυρίσω στην Ελλάδα;' θα είσαι δυστυχισμένος.

Απ οσους γνωρισα, ολοι το σκεφτονται.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Για να είμαι Ελλάδα σημαίνει πως έχω κάποιους λόγους. Αυτό όμως δεν αναιρεί τίποτα από ότι έγραψα πριν και τα έγραψα γιατί τα έχω ζήσει και όχι επειδή έτσι μου κατέβηκαν στο κεφάλι.

Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω τι γραφεις. Το να ζησεις σαν φοιτητης στην Αγγλια δεν σημαινει οτι μπορεις να κανεις την ιδια ζωη για τα επομενα 30 χρονια. Καταρχας θα πρεπει να εξασφαλισεις αναλογο εισοδημα να πληρωσεις τα πανακριβα σπιτια. Μετα ειναι ο κοσμος και ο καιρος.

Ο βασικός λόγος για να πας σε μια άλλη χώρα είναι ο οικονομικός. Αν λοιπόν στην δική σου χώρα δεν μπορείς να ζήσεις, πας σε μία που μπορεί να σου εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις στέγη εκεί με μια μέτρια δουλειά, φαντάσου πόσο χειρότερα θα είσαι στην Ελλάδα άνεργος!

Τι έχει ο κόσμος και ο καιρός όμως;

@g47
Aν και δεν είσαι σαφής πάνω στο τι κάνεις και τι θέλεις να κάνεις, τα περισσότερα που απάντησαν οι φίλοι εδώ είναι ως επί το πλείστον ανακρίβειες. Δε θα σου πω ψέμματα, η αγορά είναι σε πτώση και όποιες δουλειές και να ανοίξουν λογικά θα την πάρουν οι ουκ ολίγοι συνάδελφοι που έχουν εμπειρία στα εδώ εργοτάξια. Δε θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά αν έρθεις εδώ και πεις ότι 'είμαι στην Χ εταιριάρα του εξωτερικού και μπλαμπλαμπλα' δύσκολα θα εντυπωσιάσεις κάποιον που συνήθως θέλει κάποιον με εμπειρία στα εδώ έργα (απαντάω γιατί μίλησες για γεωτεχνικός) και μπορεί να τον βρει.

Δεν ξέρω ποιος είναι ο καθηγητής του μαρκβαγγ, αλλά τρολάρει ασύστολα ή βρίσκεται σε πλήρη αφασία. Δεκάδες συμφοιτητές μου (σε έτος 70 ατόμων) έχουν βρει δουλειά γεωλόγου εκτός δημοσίου και πάρα πολλοί γενικώς δουλεύουν 'έξω'. Για την ακρίβεια όσοι την έψαξαν βρήκαν. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω πριν από 2 ώρες είχα πρόταση να πάρω άνευ και να δουλεψω σε γεωτρήσεις. Απλά υπάρχει κύκλος συγκεκριμένων γνωριμιών που δεν ξέρω πόσο έχει νόημα να χτίσεις βιογραφικό έξω για να έρθεις μέσα. Η Ελληνικός Χρυσός πάντως παίρνει κόσμο αβέρτα, αν έχεις άκρες (καταγωγής) με Χαλκιδική δοκίμασέ το.

Για τα πετρέλαια είναι αστείο να μιλάμε οι μόνοι Έλληνες που μπορεί να δουλεψουν είναι κάποιοι ειδικευμένοι εκτός, γιατί εντός είναι παρακάτω από ανύπαρκτος ο κλάδος.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
OK δεκτό, αν και φάνηκε σαν να ήταν επί προσωπικού... Εννοείται ότι αν είσαι κάπου καλά, δεν έχεις λόγο να φύγεις. Το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα γενικώς δεν είναι καλά τα πράγματα οπότε η φυγή είναι μια λύση. Τέλος, αν έχεις στο μυαλό σου το ερώτημα 'πότε θα γυρίσω στην Ελλάδα;' θα είσαι δυστυχισμένος.

+1000
αυτο απο μονο του δημιουργει μια σειρα απο προβληματα.

Μακάρι να βρεις g47 αν όντως θέλεις να γυρίσεις εδώ πέρα. 2 φίλες μου πάντως, απόφοιτες γεωλογίας συν μεταπτυχιακό, κάνοντας κάτι δουλειές του ποδαριού, η μια πρακτικάρει αμισθί μετά από άφθονα βιογραφικά και η άλλη άλλαξε τομέα σπουδών και πήγε στα καλλιτεχνικά εδώ και μερικά χρόνια.

Υποψιάζομαι ότι αυτό που λέει ο greo για κύκλο θα φταίει (δεν γνωρίζω τίποτα, δυο εμπειρίες που τις βλέπω από κοντά παρέθεσα), όπως και σε πολλούς άλλους κλάδους. Αν έχεις γνωριμίες, διάβαινε. Αλλιώς, μια χαρά είσαι εκεί. Απορώ πώς δεν νιώθετε το ότι εδώ θα σας φάει το σαράκι της γκρίνιας, στην τυχερή περίπτωση που πιαστείτε από κάπου αξιοπρεπώς. Εκτός και αν ζείτε σε φάση gated community με Μ6 και πολυεθνική που απλώς ταϊζει με λεφτά το ΑΤΜ. Αυτά τα λέω για ανθρώπους σαν και μένα, χωρίς οικογένεια δική τους και αγκαζαρισμένους για 1002 λόγους στην Ελλάδα.

@bibendum
Προσπαθώ καιρό να σε πείσω να τσακιστείς να γυρίσεις πίσω. Δεν με ακούς.

Ομως συμβαινει και το αναποδο να γυρισεις τελικα και μετα λιγο καιρο να το μετανιωσεις και να ξαναθελεις να φυγεις... αυτο που λεμε Νοστος... ειναι πολυ παραξενο συναισθημα...

Ο χρήστης 224.v έγραψε:
Ομως συμβαινει και το αναποδο να γυρισεις τελικα και μετα λιγο καιρο να το μετανιωσεις και να ξαναθελεις να φυγεις... αυτο που λεμε Νοστος... ειναι πολυ παραξενο συναισθημα...

εγώ όσους ξέρω που να γύρισαν μετά από δουλειά ετών έξω, ξαναέφυγαν τρέχοντας
[και εδώ είχαν πολύ καλές δουλειές, παραπάνω από 'ανθρώπινες' που λέει ο HiFi]

Περί συνταξιοδοτικού:

Συνταξιοδοτικό - Ευνοημένοι και αδικημένοι πολίτες
Γράφει ο Συμεών Ρωμύλος

Αν υπάρχει στα παγκόσμια χρονικά κάποιο θέμα, για το οποίο έχει χυθεί η περισσότερη μελάνη, είναι το ελληνικό «Συνταξιοδοτικό». Έχουν γραφτεί από σπουδαίες μελέτες μέχρι παιδαριώδεις ανοησίες! Ο λόγος που το ξανανοίγω είναι γιατί εξακολουθούμε να στρουθοκαμηλίζουμε, αλλά και γιατί θα προχωρήσω ένα βήμα πιο πέρα.

Από τις εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου το 20% πηγαίνει για συντάξεις και το υπόλοιπο για περίθαλψη. Αυτό σημαίνει, ότι κάθε 5 έτη εργασίας μπαίνει στον «κουμπαρά» ποσό για συντάξεις ενός έτους (ή περισσότερο αν η σύνταξη είναι κάτω του 100% των αποδοχών). Με 35 έτη εργασίας (όχι λιγότερα) συγκεντρώνεται ποσό για συντάξεις 7 ετών .** Αν βγω στην σύνταξη στα 65 (όχι νωρίτερα) έχω «αποταμιεύσει» 7 έτη σύνταξης. 65+7=72**. Δείτε το προσδόκιμο ζωής, που έχει περάσει τα 72 έτη προ πολλού και συνεχίζει να βελτιώνεται.

Σπεύδω να σημειώσω ότι οι τόκοι από την επένδυση των εισφορών, περίπου εκμηδενίζονται για (α) κόστος διαχείρισης του συστήματος και (β) την διαφορά εισφορών, που είναι λιγότερες, λόγω χαμηλότερων αποδοχών στην αρχή μιας καριέρας, ενώ το ποσό της σύνταξης βασίζεται στις υψηλότερες αποδοχές του τέλους της καριέρας. Σημειώνω επίσης, ότι η σωφροσύνη απαιτεί αυτού του είδους τα κεφάλαια να τοποθετούνται σε χαμηλού ρίσκου και, επομένως, χαμηλής απόδοσης επενδύσεις. Τα κεφάλαια ταμείων που χάθηκαν, επειδή οι διαχειριστές τους νόμιζαν....

Αυτά ισχύουν για τους «κανονικούς» συνταξιούχους. Διαβάστε και το «Οι καταστροφικές πρόωρες συντάξεις» που περιέχει και αριθμητικά στοιχεία, σκεφτείτε και τούς άπειρους «βιασμούς» που έχει υποστεί το σύστημα και αναρωτηθείτε γιατί επιμένουμε να το διατηρούμε ως έχει και γιατί ρίχνουμε στην πυρά όποιον τολμήσει να αγγίξει το θέμα!

Για τα πιο πάνω και όλους τους άλλους λόγους που έχουμε ακούσει, όλοι, πλέον, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το σύστημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟ. Και τι κάνουμε; Αυτό που ο λαός λέει «άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε»! Είναι προφανές ότι κάθε νέος, ακόμη και «κανονικός» συνταξιούχος, που μπαίνει στο σύστημα μεγαλώνει το υπάρχον έλλειμμα και το βάρος στον προϋπολογισμό, αφού το κράτος έχει εγγυηθεί να το καλύπτει.

Για πολλούς, πιο ειδικούς από εμένα, μία 100% βιώσιμη και απολύτως ΔΙΚΑΙΗ λύση μοιάζει με το αυγό του Κολόμβου: Το σύστημα πρέπει να μετατραπεί από αναδιανεμητικό σε ανταποδοτικό, να επαναϋπολογιστούν ΟΛΕΣ οι συντάξεις και να προσαρμοστούν προς τα κάτω ή, ΑΝ προκύψουν και τέτοιες περιπτώσεις προς τα πάνω (πράγμα, που η αριθμητική λέει, ότι θα είναι πάρα πολύ σπάνιες). Μην «κολλάτε» στις τεχνικές λεπτομέρειες. Αν δεν γίνεται για ΟΛΟΥΣ, ας γίνει για όσους συνταξιοδοτήθηκαν / θα συνταξιοδοτηθούν από το έτος χχχχ και μετά...

Αν υιοθετηθεί το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, η σχετική μελέτη θα οδηγήσει σε δύο συμπεράσματα:

1. Το συνολικό ποσό, που θα χρειάζεται για την πληρωμή αυτών των συντάξεων θα είναι σημαντικά μικρότερο από το τρέχον και
2. Αυτές οι νέες συντάξεις θα είναι για τους περισσότερους λιγότερο ή πολύ περισσότερο πιο χαμηλές από τις τρέχουσες, σε περιπτώσεις, δε, «υπερηλίκων» θα είναι μηδενικές.

Μετά την εφαρμογή αυτού του νέου συστήματος, θα προκύψουν τρεις κατηγορίες συνταξιούχων: (α) αυτοί που η νέα σύνταξη θα είναι ίση ή μεγαλύτερη από την σημερινή, (β) αυτοί που θα έχουν συνολικό εισόδημα από λοιπές πηγές και από την μειωμένη ή μηδενική νέα σύνταξη, υψηλότερο από κάποιο επίπεδο, που θα συμφωνηθεί και (γ) αυτοί που θα έχουν συνολικό εισόδημα χαμηλότερο από αυτό το επίπεδο. Αυτοί, της (γ) περίπτωσης, θα είναι οι ΜΟΝΟΙ των οποίων οι νέες συντάξεις θα πρέπει να επιδοτούνται από τον προϋπολογισμό και μάλιστα αρκετά, ώστε να τους εξασφαλίζεται μία στοιχειωδώς «αξιοπρεπής» διαβίωση. Όμως, σας υποσχέθηκα, ότι «θα προχωρήσω ένα βήμα πιο πέρα».

Ξαναδιαβάστε το πολλές φορές! Κάθε φορά που το διαβάζετε σκεφτείτε κάποιον δικό μας θεσμό, ξεκινώντας από την ίδια την δημοκρατία μας, όπου 151 «εκπρόσωποί» μας αποφασίζουν κυριολεκτικά για την ζωή όλων μας (με τα διάφορα εκλογομαγειρέματα, τι ποσοστό του λαού «εκπροσωπούν»?) μέχρι την δικαιοσύνη, την παιδία... το συνταξιοδοτικό.

Σύμφωνα με τον Μπεκ, το πρόβλημα είναι και παγκόσμιο και αγγίζει «όλες τις δικλείδες ασφαλείας». Επομένως, όταν μιλούμε για θεσμούς, (π.χ. το συνταξιοδοτικό) το επιχείρημα ότι «συμβαίνει και στα προηγμένα κράτη» γίνεται όλο και λιγότερο πειστικό. Φυσικά, το «επιχείρημα» μπορούσε πάντοτε να ακυρωθεί αν οι εκεί επικρατούσες λοιπές συνθήκες ήταν ουσιωδώς διαφορετικές από τις επικρατούσες εδώ. Όσο για μάς, νομίζω ότι μπερδέψαμε τους θεσμούς μας σε κουβάρια, σε Γόρδιους Δεσμούς με τις συνεχείς «βελτιώσεις»/μπαλώματα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, την ευθύνη γι αυτό δεν την φέρουν τόσο οι πολιτικοί που μας κυβέρνησαν, όσο οι πολιτικοί που ήταν στην αντιπολίτευση και θεωρούσαν (και συνεχίζουν να θεωρούν) ότι ο ρόλος τους είναι να λένε όχι σε όλα!

«Ευνοημένους και αδικημένους πολίτες» δημιουργούν άπειρες αιτίες. Ο καπιταλισμός, η παγκοσμιοποίηση, ο σοσιαλισμός, οι θρησκείες, ακόμη και η ίδια η φύση. Το να διορθώσουμε αυτές τις αδικίες είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Όμως το να πετάξουμε στα σκουπίδια κάποιους θεσμούς, που μας ταλαιπωρούν, που «δεν αποδίδουν πλέον σήμερα» χρειάζεται μία απλή ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ των ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ μας!

Είναι πολύ περίεργο, ότι ενώ, όλοι ιεραρχούμε τις προτεραιότητες στην ιδιωτική μας ζωή, παραδόξως, όχι μόνο δεν μας ενοχλεί όταν δεν το πράττει το Κράτος, αλλά αντιθέτως, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ σε κάθε σχετική πρόταση! Ζω σημαίνει αποφασίζω, δηλαδή, επιλέγω μεταξύ των υπαρκτών δυνατοτήτων, που μάλιστα, δεν είναι σταθερές εις τοδιηνεκές! Αν δεν τις ιεραρχήσω, με κάποια αξιολογικά κριτήρια, το πιθανότερο είναι να πάρω λάθος απόφαση, να κάνω λάθος επιλογή.

Με ποια αξιολογικά κριτήρια αποφασίσαμε να φορολογούμε τα τρόφιμα (εντάξει, με τον «χαμηλό» συντελεστή ΦΠΑ) τώρα, και τις στάμνες και τα μαντριά, για να μπορούμε να επιδοτούμε τις συντάξεις, τις συγκοινωνίες, την «δωρεάν» παιδεία (άλλο ανέκδοτο η «δωρεάν» παιδεία!) κλπ. για ΟΛΟΥΣ, αδιακρίτως οικονομικής ανάγκης? Προβλέψαμε (ασχέτως αν, οι άσχετοι φορομπήχτες, το αγνοούν προκλητικά) στο Σύνταγμά μας, ότι θα συνεισφέρουμε «ανάλογα με τις δυνάμεις μας». Με ποια αξιολογικά κριτήρια αποφασίσαμε να μην προβλέψουμε και ότι θα απολαμβάνουμε «ανάλογα με τις ανάγκες μας»;

Το κοινωνικό Κράτος, το κράτος πρόνοιας, που βασίζεται στην οικονομική έννοια της «αναδιανομής του εισοδήματος», αναμφίβολα είναι ένας πολύ σπουδαίος θεσμός μας. Σκεφτείτε, όμως, ποιοι, με ποια εισοδήματα, «ρίχνουν χρήματα στον κρατικό κορβανά» και ποιοι, με ποια εισοδήματα, απολαμβάνουν τις παρεχόμενες από το κράτος «κοινωνικές υπηρεσίες».

Αναδείξαμε σε περίπου εθνικό στόχο την... μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση για ΟΛΟΥΣ, αλλά δεν έχουμε χρήματα για λίγα μπουκάλια γάλα ΜΟΝΟ για τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία από ασιτία, και τα «θυμόμαστε», οι περισσότεροι για μικροπολιτικές σκοπιμότητες και ελάχιστοι με πραγματικό σπαραγμό ψυχής. Κοντολογίς, η υποτιθέμενη αναδιανομή του εισοδήματος, έτσι όπως γίνεται, μάλλον αδικεί, αυτούς που υποτίθεται ότι ευνοεί.
Δεν νομίζω ότι χρειάζονται άλλα παραδείγματα. Αυτό που χρειάζεται, που έχει καθυστερήσει τραγικά είναι, ναι, «η επανίδρυση του Κράτους»! Με τα προβλήματα που δημιούργησε η παγκοσμιοποίηση, κάποιοι διανοητές άρχισαν να ομιλούν για την ανάγκη ενός είδους «επανίδρυσης του κόσμου», για την ανάγκη νέων κανόνων διακρατικών οικονομικών συναλλαγών. Τέτοιες αλλαγές δεν μπορεί να ξεκινήσουν από εμάς. Μπορούμε, όμως, να ξεκινήσουμε από τα δικά μας, ένα-ένα, από τα «μικρά».
Τώρα, αν με ρωτήσετε, πως ακριβώς θα γίνει αυτό θα σας απαντήσω με κάθε ειλικρίνεια, «δεν γνωρίζω!». Είμαι όμως βέβαιος, ότι πρέπει να γίνει, λογικά, από την καθ ύλην αρμόδια πολιτική ηγεσία! Σε κάθε περίπτωση, η λογική λέει ότι, αφού δεν μπορώ να έχω απεριόριστους πόρους για να καλύπτω όλες μου τις ανάγκες, πρέπει να τις ιεραρχώ και να ικανοποιώ τις σημαντικότερες από αυτές, για τις οποίες επαρκούν οι πόροι που διαθέτω.

• Ο κ. Συμεών Ρωμύλος είναι οικονομολόγος, πρώην ανώτατο στέλεχος επιχειρήσεων.

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Απορώ πώς δεν νιώθετε το ότι εδώ θα σας φάει το σαράκι της γκρίνιας, στην τυχερή περίπτωση που πιαστείτε από κάπου αξιοπρεπώς. Εκτός και αν ζείτε σε φάση gated community με Μ6 και πολυεθνική που απλώς ταϊζει με λεφτά το ΑΤΜ. Αυτά τα λέω για ανθρώπους σαν και μένα, χωρίς οικογένεια δική τους και αγκαζαρισμένους για 1002 λόγους στην Ελλάδα.

@bibendum
Προσπαθώ καιρό να σε πείσω να τσακιστείς να γυρίσεις πίσω. Δεν με ακούς.

χμμμ... ξεροκεφαλος τι να πεις

Στην παρουσα φαση η γκρινια εχει κοπασει, η καλη ευκαιρια φαινεται να ξεπροβαλει και στο διλημμα εστω πιο δυσκολα vs συγκατοικηση με τον καθε ασχετο με κερδισε η πρωτη εκδοχη. Οψομεθα... τουλαχιστον ειδαμε τι ειναι το εξω ξερουμε τι κοιταμε κ συνεχιζουμε προσεκτικα το ψαξιμο περιμενοντας την καλη ευκαιρια

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Ομως συμβαινει και το αναποδο να γυρισεις τελικα και μετα λιγο καιρο να το μετανιωσεις και να ξαναθελεις να φυγεις... αυτο που λεμε Νοστος... ειναι πολυ παραξενο συναισθημα...

εγώ όσους ξέρω που να γύρισαν μετά από δουλειά ετών έξω, ξαναέφυγαν τρέχοντας
[και εδώ είχαν πολύ καλές δουλειές, παραπάνω από 'ανθρώπινες' που λέει ο HiFi]

Εγώ βλέπω πως αυτό ισχύει και στις δύο περιπτώσεις. Μιλώ για το 'φεύγω τρέχοντας' που λες...

Είναι τι έχεις συνηθίσει και τι ζητάς. Και φυσικά, σε ποιο μέρος της τροφικής αλυσίδας ανήκεις: όσοι πχ είχαν θέσεις ψηλά στην ιεραρχία, δεν την πάλεψαν στην Ελλάδα, μου φαίνεται λογικό... Καλύτερα έξω, που θα πάρεις πιο εύκολα χρήματα και το εργασιακό περιβάλλον θα είναι καλύτερο.
Αν πάλι είσαι μικρό ψάρι, είτε έξω, είτε εδώ, τα πράγματα είναι δύσκολα, οπότε δεν ξέρω τι να πω. Βλέπω πάντως πολύ κόσμο που δουλεύει έξω σε αντίστοιχες δουλειές με την δική μου, να περνάει χειρότερα, χωρίς να ξέρω το λόγο βέβαια.
Το έχω ξαναπεί, στην Ελλάδα, με μια δουλειά που σου δίνει 1000€ καθαρά, ζεις αξιοπρεπώς. Με 1500€, είσαι άνετος και περνάς μια χαρά.
Μιλώ για καθαρές αποδοχές και χωρίς άλλες διευκολύνσεις (δηλαδή, συμπεριλαμβάνω και νοίκια, λογαριασμούς, αυτοκίνητο).

Το πρόβλημα είναι να βρει κάποιος σήμερα, μια τέτοια δουλειά.