Για τις ασφαλιστικές θυμάμαι κάνα δύο περιπτώσεις που έτυχαν σε γνωστούς μου, και η ασφαλιστική κράταγε τα αυτοκίνητα. Θυμάμαι για την ακρίβεια ένα 206 με την οροφή (όχι το CC, κανονικό ήταν, αλλά με γυάλινη οροφή ή κάτι τέτοιο), που μετά από στούκα με Mercedes (έπεσε από πίσω από το 206) η ζημιά βγήκε μεγαλύτερη από την αξία του αυτοκινήτου. Πλήρωσε η ασφαλιστική, πήρε το αυτοκίνητο και το βρήκαμε λίγο καιρό αργότερα στην Κοζάνη που σπούδαζα, να κυκλοφορεί (βέβαια ήταν του κουτιού, οπότε ίσως να άξιζε η διαδικασία).
Γνώμη μου. Δώστο. ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ. Και όχι μόνο για τα ανταλλακτικά της πλάκας που θα μπουν επάνω, αλλά και γιατί όλο και κάτι δε θα το έχετε δει, και όλο και κάποια χαζοβλάβη θα βγει αργότερα που θα σε ξενερώσει. Δώσε το 206, κράτα τις καλές (ελπίζω) αναμνήσεις που τυχόν έχεις, και πήγαινε να πάρεις κάποιο άλλο.
ΠΡΟΣΟΧΗ. Κατά προτίμηση μη βιαστής (αν φυσικά έχεις αυτήν τη δυνατότητα), και προτίμησε να πάρεις αυτοκίνητο ιδιώτη. Και πρόσεξε καλά μην τυχόν και πάρεις αυτοκίνητο πρώην leasing (δε θα στο πει κανείς αυτό). Για να καταλάβεις από τις αρχές του χρόνου περίπου φίλος έψαχνε ένα Corsa 1.2 του 2007. Ότι βρίσκαμε σε μάντρες ήταν leasing και ακριβά (κοντά στα 7000Ε). Άσε που κανα δύο προσπάθειες για παζάρι απέβισαν άκαρπες. Σε ένα διάστημα όμως τριών περίπου μηνών βγήκανε στην αγορά μονάχα 4 αυτοκίνητα ιδιωτών (στο car.gr, και σε λογικές τιμές), τα οποία το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο, και όλα φθηνότερα από των μαντράδων. Υπομονή, καλό ψάξιμο, και κάποιον που να ξέρει να έχεις μαζί σου. Και να τσεκάρεις τα βιβλία των αυτοκινήτων για να δεις αν όλα έχουν γίνει όπως πρέπει.