Αυτο προσεξα και εγω. Μια χαρα μιλαει τα Ελληνικα και αυτος και γυναικα του.

Sent from my HTC Desire using Tapatalk

Ναι και επειδή έμαθε **edit mod ** ελληνικά ολα εντάξει τώρα

Να πω και εγώ σαν μεγαλούτσικος και κάπως πιο σχετικός με το αντικείμενο την γνώμη μου.
Μισθοφόροι πάντα υπήρχαν (ακόμη και στους αρχαίους ολυμπιακούς αγώνες ) και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, τρανό παράδειγμα η γειτόνισα που σε λιγες μέρες θα ααρώσει στις μεσαίες και μεγαλες αποστάσεις του στίβου με τις μετεγραφές της.
Χωρις χρήμα και κίνητρα δεν υπάρχει πρωταθλητισμός, ότι πήραμε πήραμε και ότι πάρουμε στο Λονδίνο έχω την εντύπωση αν δε αλλάξουν τα κίνητρα (που από το ζενιθ -κακώς, τα πήγε ο προπονηταράς στο ναδιρ- κάκιστα) θα είναι οι τελευταίες αναλαμπές.
Το ότι η χρήση απογορευμένων ουσιών και μεθόδων τείνει να γίνει ο κανόνας δεν σημαίνει ότι όλοι έχουν κάνει χρήση, πάντως μόνο οι βλάκες και οι άσκετοι πιάνονται πλέον.
Σαν Ελλάδα δαπανήσαμε υπερβολικά πολλά χρήματα για το αθλητικό σύστημα μας κάνοντας οι υπευθυνοι και τα θεσμικά όργανα τα στραβά μάτια σε φαινόμενα ντοπινγκ, κατασκευής σταδίων, αγοράς υλικών, χορηγειών, να μη μιλήσω για ομοσπονδίες, προέδρους,σωματεία κ.α. το κολοσύστημα άρχισε να δημιουργείται στις αρχές της δεκαετίας του 80 με πρώτα θύματα την Βερούλη και την Σακοράφα που ειδικά απο τη δευτερη θα περίμενα τώρα που αποκόπηκε από το αθλητικό συστημα που το ΠΑΣΟΚ οργάνωσε και άνδρωσε να βγει και να πάρει θέση για αυτά που για τριάντα χρόνια γινόντουσαν στους αθλητικούς χώρους (σε ορισμένα αθλήματα) που ο κόσμος το είχε τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι.

Πανουτσος, 22/8/2004
http://www.tovima.gr/relatedarticles/ar ... aid=160780

Οταν ο Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί γεννιόταν στη Γεωργία ήταν το σωτήριο έτος 1982. Με το που υιοθετήθηκε όμως και ονομάστηκε Ηλίας Ηλιάδης το έτος έγινε 1986, αφού η ελληνική νομοθεσία δεν επιτρέπει την υιοθεσία μετά τα 16. Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας τζούντο Νίκος Βασιλάκος δήλωσε ότι ο Ηλιάδης ήρθε στην Ελλάδα όταν ήταν 13 ετών. Ενοχλημένος από τις αποκαλύψεις, σε επίδειξη πατριωτισμού αντίστοιχη με του Χρήστου Τζέκου, πρόσθεσε: «...ο Εφιάλτης στη χώρα μας δεν εξαντλήθηκε στη μάχη των Θερμοπυλών αλλά δυστυχώς ζει και βασιλεύει». Οπως και ο Ταρτούφος ζει και βασιλεύει και είναι Ελληνας χωρίς καν να χρειαστεί να τον υιοθετήσουν.

«TH ΣΤΙΓΜΗ που ο Νίκος Ηλιάδης αγκάλιαζε τον ολυμπιονίκη του τζούντο Ηλία Ηλιάδη, ο πραγματικός πατέρας του Ηλία, ο οποίος βρίσκεται στη χώρα μας φιλοξενούμενος του γιου του, σε μια γωνία του γυμναστηρίου των Ανω Λιοσίων έκλαιγε από χαρά». Από το ρεπορτάζ του «Βήματος» (Πέμπτη 19 Αυγούστου) για τη (μη) ελληνική καταγωγή του Γεωργιανού Ηλία Ηλιάδη, που λέγεται Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί. Ο «πατέρας» ο οποίος υιοθέτησε πέρυσι τον ολυμπιονίκη να μιλάει στην κάμερα και ο πραγματικός πατέρας να κρύβεται σε μια γωνιά για να κλάψει, προς δόξαν του μεγαλείου του ολυμπισμού. «Ολοι το κάνουνε». H δικαιολογία για τις ελληνοποιήσεις είναι η ίδια όπως και για το ντόπινγκ. Φυσικά, υπάρχει δόση αλήθειας. Ακριβέστερα, πολλοί το κάνουν. Μόνο που το κάνουν με λιγότερη υποκρισία.

ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ αθλητισμό, που κάθε ολυμπιακό μετάλλιο μετράει σε εκατομμύρια ευρώ για τον αθλητή, τον προπονητή και την ομοσπονδία, που είναι πρόθυμοι να αλλάξουν όχι μόνο την εθνικότητα του αθλητή αλλά και τους γονείς του. Είναι έτοιμοι να πουν ότι ο Ηλίας Ηλιάδης έχει τελειώσει το λύκειο στην Ελλάδα ενώ δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη στα ελληνικά. Διαβάζεις τα ονόματα της ελληνικής αποστολής και βλέπεις συνδυασμούς οι οποίοι δεν συμβαίνουν - ούτε αν υπήρχε μεικτός τηλεφωνικός κατάλογος Αθηνών - Τιφλίδας. Ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις την καταγωγή είναι ο τόπος γέννησης, που ακόμη και σε αυτόν υπάρχουν υποψίες ότι μπορεί να τον έχουν αλλάξει.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ολυμπιακή ομάδα υπάρχουν αθλητές και αθλήτριες γεννημένοι σε Σλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ρωσία, Γεωργία (μεγάλη αθλητική ευεργέτιδα της χώρας μας), Αγγλία, Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ουγγαρία, Αρμενία, Καζακστάν, Τσεχία, Καναδά, Αλβανία (εδώ μπαίνουν και οι πόλεις γέννησης με τις ελληνικές τους ονομασίες για να νιώθουμε όμορφα), Σουηδία, Σερβία, Αυστραλία και Ελβετία. Μερικοί από όνομα και πρόσωπο μοιάζουν με έλληνες του εξωτερικού. Μερικοί αν είναι Ελληνες, τότε ο Μιχαήλ Στρογκόφ δεν ήταν αγγελιοφόρος του τσάρου, αλλά δούλευε στα ΕΛΤΑ.

ΣΤΟ TZOYNTO τα υιοθετημένα από τη Γεωργία μοιάζουν να είναι τρία. Απαντες φυσικά «Ηλιάδηδες». Αλλά με τη Γεωργία οι ελληνοποιήσεις πάνε να γίνουν θεσμός. Αν, δηλαδή, ζούσε ο μακαρίτης ο Στάλιν, έτσι όπως έχουμε βρει το κολάι, θα τον είχε πάρει με μεταγραφή το KKE, θα είχε μετονομαστεί Ιωσήφ Τζουγκασβίλης και η Αλέκα θα έτρωγε πάγκο. Στο μπέιζμπολ και στο σόφτμπολ όμως οι καλοκάγαθοι πρόεδροι Μητσόπουλος και Μοδές έχουν «υιοθετήσει» από 21 αθλητές και αθλήτριες, σύνολο 42, όλοι Αμερικανοί. Με τη μαλακοσφαίριση να έχει μόνη εκπρόσωπο της Ελλάδας την Ιωάννα Μπούσιου και τη βασοσφαίριση τον Δημήτριο Δούρο, που ελπίζουμε το όνομά του να μην το 'χει ακούσει ο Αλέφαντος.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ δεν είναι οι ελληνοποιήσεις. Τουλάχιστον όσο κρατείται η αξιοπρέπεια και αποφεύγεται το ψέμα. Ο Κενυάτης Γουίλσον Κίπκετερ αγωνίζεται για τη Δανία, αλλά έγινε Δανός επειδή νυμφεύτηκε και οι Δανοί δεν τον μετονόμασαν «Βίλι Κίπκενσεν». Παράδειγμα αξιοπρέπειας είναι ο Κάχι Καχιασβίλι. Μετά το μετάλλιο της Ατλάντας προσπάθησαν να τον μετονομάσουν «Ακάκιο Κακιασβίλη» αλλά ο ίδιος ποτέ δεν υιοθέτησε το όνομα ούτε απέκρυψε το γεγονός ότι είναι Γεωργιανός. Οπως και υπάρχουν περιπτώσεις ξένων που αυτοδικαίως αγωνίστηκαν με τα γαλανόλευκα χρώματα, όπως ο Πορτογάλος Ντανιέλ Μπατίστα, που έπαιξε με την Εθνική Ποδοσφαίρου, ύστερα όμως από επταετή παραμονή στην Ελλάδα και αφού έχοντας τα τυπικά προσόντα πήρε την υπηκοότητα.

ΟΙ ΞΕΝΟΙ αθλητές οι οποίοι αγωνίζονται στην ελληνική ολυμπιακή ομάδα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που έρχονται για διακοπές συνδυασμένες με «αρπαχτή», όπως η ομάδα του μπέιζμπολ. «Nice country, nice weather, but they do not have Burger King» ήρθαν, έπαιξαν και ανάθεμα αν τους ξαναδούμε, και τους πραγματικούς, οικονομικούς, αθλητικούς μετανάστες. H δεύτερη κατηγορία ξεκινάει από τις βεντέτες, όπως ο Καχιασβίλι, και τους έτοιμους να υποστούν τα πάντα, όπως ο Ηλίας Ηλιάδης. H εικόνα ενός νέου που έχει δεχθεί να αλλάξει όνομα και του οποίου ο πραγματικός πατέρας κρύβεται σε μια γωνιά για να μη χαλάσει το μέλλον του γιου του περισσότερο από χαρμόσυνη είναι τραγική.

Ο ΣΤΙΧΟΣ «κοινωνία, είμαι ο καθρέφτης σου» στο ποίημα για την πορνεία της Καζαντζάκη είναι το ίδιο εύστοχος για τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει ότι όλοι αυτοί οι συμπαθέστατοι Γεωργιανοί και Αζέροι οι οποίοι ήρθαν στην Ελλάδα για να αγωνιστούν το έκαναν από αγάπη; «Για τα λεφτά τα κάνεις όλα» - για να πηδήξουμε από την Καζαντζάκη στον Αντύπα. Ανάμεσα στο «Προσεχώς Βουλγάρες», την ταμπέλα στην ταινία «Μπίζνες στα Βαλκάνια», και σε μια υποθετική «Προσεχώς γεωργιανοί τζουντόκα» η διαφορά είναι ελάχιστη.

ΣΕ MIA εβδομάδα οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας τελειώνουν. Μαζί τους και το πολύ βολικό επιχείρημα «Για να πετύχει το 2004 μας χρειάζονται μετάλλια». Είτε πραγματικό είτε σαν άδεια για κονόμα, το συγκεκριμένο επιχείρημα δικαιολόγησε κάθε τρυκ και λοβιτούρα. Τώρα, φθάνοντας στη μεταολυμπιακή εποχή, πρέπει να αποφασίσουμε: θέλουμε μετάλλια ή αθλητισμό; Και αν θέλουμε μετάλλια, τότε γιατί τα θέλουμε; Ιδανικά τα μετάλλια θα έπρεπε να αντικατοπτρίζουν την αθλητική ρώμη της ελληνικής νεολαίας. Από τους 1.000 αθλητές να βγαίνει κάποιος που θα μπορεί να διεκδικήσει το μετάλλιο. Αν όμως έχουμε 1.000 αθλητές και ο κάποιος που διεκδικεί το μετάλλιο είναι Γεωργιανός, αυτό δεν αποδεικνύει ότι το αθλητικό μας σύστημα είναι αποτυχημένο; Αν δεν υπάρχουν 1.000 αθλητές και απλώς αγοράζουμε μετάλλια σημαίνει ότι δεν υπάρχει σύστημα να παράγει αθλητές και επομένως πρωταθλητές αλλά κάποια γραφεία μάνατζερ που αγοράζουν ξένους αθλητές και κατ' ευφημισμόν ονομάζονται ομοσπονδίες.

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ της δημοσιογραφίας της φουστανέλας κλείνουμε τα μάτια, βάζουμε τα καπάκια στα στυλό και καλύπτουμε με πλαστικό το πληκτρολόγιο. H κλαγγή των χρυσών μεταλλίων κάλυψε τα πάντα. Δεν μπόρεσε να καλύψει το κλάμα του πατέρα του Τζαρτζίλ Ζβιανταουρί, που κρυμμένος σε μια γωνία δεν μπορούσε να πανηγυρίσει μαζί με τον γιο του τη μεγαλύτερη στιγμή της ζωής τους.

Θετει (κατα τη γνωμη μου πολυ ευστοχα) οχι τοσο το θεμα των ελληνοποιησεων, οσο το θεμα πρωταθλητισμος vs αθλητισμος. Σε μια χωρα που η φραση 'αγαπω τον αθλητισμο' σημαινει την παρακολουθηση των CL, Μundial, Ολυμπιακων, Euro κλπ απο τον καναπε, συνοδεια πιτσας και μπυρας, θα επρεπε να ενδιαφερομασταν περισσοτερο για την ασκηση των παιδιων στα σχολεια (δεν γινεται σχεδον τιποτα) και στα πανεπιστημια (δεν γινεται απολυτως τιποτα, αντιθετα με το εξωτερικο), τη διαθεση των αθλητικων χωρων στο κοινο (και οχι στους ντοπαρισμενους υποψηφιους αγροφυλακες) και τη μαζικοποιηση των ερασιτεχνικων σωματειων, αντι για πλαστες επιτυχιες σε επιπεδο επαγγελματικων (χρεοκοπημενων) ομαδων και αθλητων που το βασικο προσον των προπονητων τους ειναι το πτυχιο φαρμακευτικης ή ιατρικης.

Ο Αργεντίνος τον έχει τρέξει πολύ το Φέντερερ. Παίζει να τον αφήσει κι έξω.

θα τελειώσει ποτέ αυτό το σετ???

18-17 and counting....

Τον πούστη το Φέντερερ. 7ψυχος είναι.

Πολύ ωραίο παιχνίδι. Όντως, όσες φορές χρειάστηκε λίγη τύχη, αυτή ήταν με τον Φέντερερ. Ακόμα και στην τελευταία φάση που βρήκε φιλέ το μπαλάκι, του έκανε τη χάρη και δεν έσκασε πολύ κοντά και την πρόλαβε. Μεγάλη προσπάθεια ο Αργεντινος, μπράβο του!

Sent from my MT11i using Tapatalk

Σχετικά με το σύντροφο нліадіс.
Οι νατουραλιζέ αθλητές είναι μια παγκόσμια πραγματικότητα, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες, είτε για πραγματικούς ομογενείς, είτε για περιπτώσεις τύπου Μπατίστα.

Επειδή στο ελλάντα μας αρέσουν τα καραγκιοζηλίκια και θέλουμε να νομίζουμε ότι κρυβόμαστε πίσω από την πουτσότριχα μας, βαφτίσαμε τον Στογιάκοβιτς Κίννη και τον Νεστέροβιτς Μακρή (τον Τάρλατς δεν θυμάμαι- Παπαδόπουλο; ).

Ομοίως και με το σύντροφο από τη Γεωργία, είμαστε τόσο για τα ρέματα που του δώσαμε δικαίωμα συμμετοχής χωρίς να ξέρει να μιλάει ελληνικά.
Προσωπικά στα παπάρια μου αρκεί να υπάρχει μια κάποια αξιοπρέπεια και σοβαρότητα.
Όταν πχ γίνεται παζάρι για έναν αθλητή και παράλληλα ψάχνουμε υποτιθέμενους παππούδες από Θεσσαλονίκη-Μπάρι-Άγκυρα-Σάλτσμπουργκ τότε το όλο θεματάκι σηκώνει και καμμιά ντομάτα.
Ή όταν βγάζεις αθλητή εθνικής ομάδας που χρειάζεται μεταφραστή.
Αν δεν κρατάς έστω τα προσχήματα τότε βγάλε το εθνόσημο και βάλε ένα τσουτσούνι κι εγώ μαζί σου.

Από την άλλη όμως (και αυτό είναι το βασικότερο) ο εμετός έρχεται όταν ο χ,ψ,ω αθλητής που πήρε την όποια διάκριση έρχεται και απλώνει το χέρι ζητώντας πεσκέσι.

Αυτά τα καραγκιοζηλίκια ξεκίνησαν μετά το '92 και πιστεύω ότι ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τα ξεφτυλίκια ντόπινγκ-Κεντέρη-Θάνου-Χαλκιά-αδρεναλίνη στην πορτοκαλάδα κλπ.
Πήρες χρυσό μετάλλιο μεγάλε;
Με γειά σου και χαρά σου και μπράβο σου και όλα τα σχετικά.
Αν το άθλημα που επέλεξες να ασχοληθείς έχει εμπορικό ενδιαφέρον, τότε ψάξου να κονομήσεις.
Αν όχι tough luck, κράτα το στέφανο ελιάς, το μετάλλιο και τη δόξα. Η πατρις ευγνομωνούσα αλλά όχι και πληρώνουσα.

Το λεω αυτό γιατί ο Πύρος Δήμας (ο άνθρωπος που απ' τη ντόπα κλάνει υγραέριο έτοιμο για αμάξι) είχε πετάξει κάτι ατάκες 'Γιατί οι μπασκετμπολίστες παίρνουν τόσα λεφτά και ΕΜΕΙΣ που δοξάζουμε το πατρίντα ελλάντα δεν βγάζουμε κανά μυριάκι;'
Μετά από αυτό πρέπει να άρχισε να γαμάει το Ρέμο και στανιάρησε, οπότε δεν θα σταθώ και πολύ.

Όπως και να χει, ας έρθει και ο Φου μαν τσου ή ο Καζαμπούμπου να τρέξει μαραθώνιο για την Ελλάδα αλλά:

• τουλάχιστον να ξέρει γαμωελληνικά, έτσι για το γαμώτο (έστω και επίπεδο Λευτέρη Σούμποντιτς)
• να το κάνει για το ντόξα και το περηφάνια (και γιατί η Ελλάδα μπορεί να τον στηρίζει καλύτερα σαν αθλητή) και όχι να περιμένει τίποτα πακέτα

Ο χρήστης elteo έγραψε:
θα τελειώσει ποτέ αυτό το σετ???

18-17 and counting....

Δεν counting και για πολύ μετά το ποστ σου.

Απίστευτος αγώνας. ΑΝ γίνοταν τέτοιοι αγώνες κάθε μέρα θα ήταν το αγαπημένο μου άθλημα.

http://www.sport24.gr/Sports/OlympicGam ... 80078.html

Ο χρήστης cabala10 έγραψε:
http://www.sport24.gr/Sports/OlympicGames/oi_tourkoi_lene_pws_h_olympiakh_floga_einai_dikh_toys.1880078.html

http://www.sport.gr/Article/Ε�%B ... 38764.html
Θα γίνει της... τρελής!

H μεγαλη ειδηση της Ολυμπιαδας: Ο Τσατουμας εκανε εγκυρο

Ειναι αδυνατον να εχεις τον ιδιο βηματισμο με την ντοπα και χωρις ντοπα

http://aol.sportingnews.com/olympics/story/2012-08-03/olympics-2012-ryan-lochte-mom-do-swimmers-pee-pool-1

Ο Pistorius στα ημιτελικά των 400μ.

Επειδή το τένις είναι από τα αγαπημένα μου αθλήματα, είναι εύκολο να δούμε σε μαγνητοσκόπηση το παιχνίδι του Φέντερερ (ήμουν στη δουλειά και το έχασα);

Eπειδή και εγώ θέλω το ίδιο με σένα Ernani
για δοκίμασε εδώ http://goo.gl/6BDWd

Μετά τα match stats δίνει κάποια λινκ. Θα τελειώσω τις δουλειές και θα κάτσω να το δω.