-
Λίγες μέρες πριν την κατάρρευση της Ελλάδας και του ευρώ...(που κάνει την ΑΤΕ μια, μάλλον...ανθυπολεπτομέρεια)
Πρόγραμμα 24 ημερών
27/07/2012
Στις 20 Αυγούστου η κυβέρνηση θα πάρει την πιο σημαντική - ίσως την τελευταία σημαντική - απόφασή της. Είναι η μέρα που λήγει ένα ομόλογο από εκείνα που δεν κουρεύτηκαν επειδή τα είχε αγοράσει η ΕΚΤ (η οποία, ως γνωστόν, θεωρεί ότι τα δικά της ομόλογα, αντίθετα με των μικρο-ομολογιούχων και των ασφαλιστικών ταμείων, είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες). Για να το αποπληρώσει, το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί από κάπου 3,2 δις ώστε να αποπληρώσει στο 100% την ΕΚΤ η οποία, σημειωτέον, τα είχε αγοράσει πέρσι προς 2,3 δις - άρα, η ΕΚΤ έχει λαμβάνειν κι ένα ουκ ευκαταφρόνητον κέρδος της τάξης των 900 εκατομμυρίων (*).Δεν είναι τυχαίο ότι η τρόικα έφυγε για να επιστρέψει με την αξιολόγησή της τον Σεπτέμβρη – δηλαδή μετά την 20ή Αυγούστου. Χρειάζονται τρεις μήνες για να αποφανθούν ότι το «πρόγραμμα» έχει βουλιάξει; Ότι τα χρήματα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα ανέλθουν στο 5% των (ανοήτως) υπεσχημένων; Ότι η «ανάπτυξη» θα κείται στον πυθμένα, όπου και θα παραμείνει τα επόμενα χρόνια τινάζοντας στον αέρα το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμών των δανείων μας προς την τρόικα αρχικά και (μετά το 2020) στους τραπεζίτες του κ. Νταλάρα; Ότι η τραπεζική πίστη έχει εγκαταλείψει και τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, εγγυούμενη έτσι την πλήρη κατάρρευση της αγοράς εργασίας, των δημοσίων εσόδων και των ασφαλιστικών ταμείων; Υπάρχει κάποιος στο ΔΝΤ ή στην ΕΚΤ ή στην ΕΕ που να χρειαζόταν πάνω από 2 ώρες για να γράψει το πολυπόθητο κείμενο αξιολόγησης; Ή μήπως ο κ. Τόμσεν καίγεται να πάει διακοπές και αποφάσιστε «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο», μαζί με τους χειμερινούς κινηματογράφους;
Όχι βέβαια. Η έκθεση της τρόικα είναι έτοιμη. Το ΔΝΤ έχει ήδη αποφασίσει ότι, στην βάση των τεχνοοικονομικών δεδομένων, το Μνημόνιο 2 «μας τελείωσε». Πως καμία επιμήκυνση δεν το σώζει. Απλά, μένει να ληφθεί η πολιτική απόφαση. Αντίστοιχα, η ΕΚΤ γνωρίζει άψογα ακριβώς τα ίδια και κατανοεί ότι, κάποια στιγμή, η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αθετίσει τις υποχρεώσεις απέναντί της. Το ίδιο και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης: περιμένουν ότι μεγάλο μέρος των διμερών δανείων που παρείχαν στην Ελλάδα θα «κουρευτεί». Οπότε, το θέμα του «τι θα κάνουν με την Ελλάδα» δεν είναι τεχνο-οικονομικό και δεν βασίζεται ούτε στις όποιες περικοπές και μεταρρυθμίσεις κάνει η κυβέρνηση (έως το Σεπτέμβριο) ούτε και στις εκτιμήσεις του κ. Τόμσεν και της τρόικα. Από τι εξαρτάται; Εξαρτάται απλά από το εάν η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία συναποφασίσουν είτε να μας εκπαραθυρώσουν από το ευρώ, είτε να επιτρέψουν το κούρεμα του χρέους μας (κάτι που, όπως θα θυμάστε, είναι γνωστό με τον ευφημισμό «αναδιάρθρωση χρέους»).
Επιτρέψτε μου μια τοποθέτηση: Αν κρίνουν ότι μπορούν να μας εκπαραθυρώσουν διασώζοντας την Ισπανία και την Ιταλία, θα το κάνουν εκείνη την στιγμή! Ο λόγος είναι απλός: Το EFSF διαθέτει, μετά τα χρήματα που υποσχέθηκε στις ισπανικές τράπεζες, άλλα 80 με 90 δις. Όσο για το ESM, τον μόνιμο μηχανισμό που θα αντικαταστήσει το EFSF, έχει κολλήσει η ίδρυσή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Στο μεταξύ, το δημόσιο της Ισπανίας και το δημόσιο της Ιταλίας έχουν άμεση ανάγκη για 800 δις εντός του 2013. Είναι προφανές ότι αν η κυρία Μέρκελ πάει στην Ομοσπονδιακή Βουλή της και ζητήσει τέτοια ποσά για ενίσχυση του EFSF, δεν υπάρχει περίπτωση να τα πάρει – παρά μόνον αν στηριχθεί τόσο πολύ στην αντιπολίτευση του SPD που απωλέσει την κομματική της βάση. Πολύ απλά, δεν θα το πράξει, ιδίως ένα χρόνο πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές. Από την άλλη, αν δεν το πράξει, θα πρέπει σύντομα να αρχίσει να τυπώνει μάρκα, καθώς η κατάρρευση της Ισπανίας και της Ιταλίας εντός της ευρωζώνης είναι πλέον κάτι παραπάνω από δεδομένη.
Μια σκέψη που περιτριγυρίζει την κα Μέρκελ σήμερα (την οποία της έχουν εμφυσήσει διάφοροι σύμβουλοι) είναι η εξής: Αν εκπαραθυρώσουν την Ελλάδα από το ευρώ, και ακολουθήσει μια τεράστια χρηματιστηριακή αναταραχή, οι γερμανοί ψηφοφόροι θα τα χρειαστούν. Θα φοβηθούν όταν θα δουν το όλον ευρωζωνικό οικοδόμημα, ακόμα και την ίδια την Φραγκφούρτη, να συγκλονίζονται. Υπό αυτό τον φόβο, σκέπτεται η κα Μέρκελ, ίσως είναι προετοιμασμένοι να αποδεχθούν την πρότασή της για διάσωση της Ισπανίας και της Ιταλίας με τεράστια ποσά. Έχοντας μάλιστα «γευθεί» ελληνικό αίμα (καθώς η Ελλάδα θα αιμορραγεί από μία άναρχη και καταστροφική επιστροφή στην δραχμή), η χώρα μας θα έχει παίξει στο ακέραιο τον ρόλο του εξιλαστήριου θύματος έτσι ώστε η κοινή γνώμη στην Γερμανία να είναι έτοιμη να αποδεχθεί μεγάλες τονωτικές και ακριβές ενέσεις υπέρ της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Από την άλλη, βέβαια, η κα Μέρκελ εισακούει και αντίθετες γνώμες οι οποίες τις λένε πως είναι αδύνατον να προβλέψει κάποιος, και να διαχειριστεί, μια καθίζηση. Ότι μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και δεν θα μείνει τίποτα όρθιο από την ευρωζώνη. Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν για την κα Μέρκελ. Όπως και για τις κυβερνήσεις των υπόλοιπων πλεονασματικών χωρών. Το μέγα δίλημμα είναι: Πετάμε την Ελλάδα έξω από το ευρώ και κάνουμε για την Ιταλία και την Ισπανία αυτό που αρνούμαστε έως τώρα σε κάθε μία από τις πτωχευμένες χώρες; Ή αρχίζουμε την διαδικασία κουρέματος των χρεών όλων τους (καθώς δεν είναι δυνατόν να κουρέψουν το δικό μας αλλά όχι το ιρλανδικό, π.χ., χρέος);
Η ουσία είναι ότι, άλλη μια φορά, δεν έχουν αποφασίσει. Φοβούνται να μας πετάξουν έξω αλλά δεν είναι και διατεθειμένοι να μας δώσουν μια ευκαιρία να ορθοποδήσουμε ως προς το χρέος, ουσιαστικά οδηγώντας μας εκ των πραγμάτων στον γκρεμό και, συνεπώς, «εκτός». Η «Επιστροφή τον Σεπτέμβριο» μανούβρα της τρόικα αυτή την εξήγηση επιδέχεται: Να δοθεί άλλο ένα τρίμηνο στις πλεονασματικές χώρες να χαράξουν την στρατηγική τους. Επί πλέον, να αναγκαστεί η Ελλάδα, ελπίζοντας σε μια ακόμα αναβολή της «θανατικής ποινής», να δανειστεί εκ μέρους της ΕΚΤ την 20ή Αυγούστου ώστε να μην βρεθεί η ΕΚΤ στην θέση να απωλέσει την εικόνα της (απέναντι σε Ρώμη, Μαδρίτη και Δουβλίνο) του δανειστή-τιμωρού. Καθώς μάλιστα η έκθεση της τροίκα θεωρείται προαπαιτούμενο για να δοθεί η δόση, είναι προφανές ότι ασκείται πίεση στο ελληνικό κράτος να δανειστεί τα 3,2 δις στις... αγορές μέσω βραχυπρόθεσμων γραμματίων. Και ποιος θα τα αγοράσει αυτά; Μόνο οι ελληνικές τράπεζες θα προσφερθούν, δανειζόμενες οι ίδιες από την ΕΚΤ, ή και την Τράπεζα της Ελλάδος (μέσω του ELA). Αν ούτε αυτό καταφέρουν, τότε θα μας τα δώσει το EFSF, προσθέτωντάς τα στο δημόσιο χρέος μας. Όμως οι εταίροι μας προτιμούν την άντληση των χρημάτων αυτών από την ΕΚΤ μέσω των ελληνικών τραπεζών. Γιατί; Επειδή προτιμούν, σε περίπτωση που μας πετάξουν έξω και διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη μας προς την Ευρώπη, να χρωστάμε αυτό το ποσόν στην ΕΚΤ (που αν χρειαστεί το τυπώνει) παρά να το αντλήσουμε από το μισοάδειο EFSF από το οποίο πρέπει, κουτσά-στραβά, να βολέψουν τις Ισπανία και Ιταλία.
Έχω κουραστεί να το λέω αλλά φοβάμαι ότι πρέπει να το ξαναπώ: Η λογική του «κερδίζουμε χρόνο δανειζόμενοι» είναι παντελώς παράλογη πλέον. Όχι γενικά. Αλλά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες (που ισχύουν εδώ και αρκετό καιρό στην ελληνική οικονομία): Με την τραπεζική πίστη άφαντη, την «ανάπτυξη» στο -9%, τα φορολογικά έσοδα στο ναδίρ και τις επενδύσεις στο μείον, το να «κερδίσουμε περισσότερο χρόνο» ισοδυναμεί με το να αφήσουμε ό,τι έχει απομείνει να σβήσει. Δεδομένου μάλιστα ότι οι φωνές στο Βερολίνο που απαιτούν την εκδίωξη της Ελλάδας το φθινόπωρο από την ευρωζώνη εντείνονται, η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης είναι η 20ή Αυγούστου. Της μένουν, δηλαδή, 24 μέρες.
Σκεφτείτε το. Αν την 20η Αυγούστου δανειστούμε άλλη μία φορά από την ΕΚΤ (μέσω τραπεζών) ή από το EFSF, ώστε να αποπληρώσουμε την ΕΚΤ και, έτσι, να επιτρέψουμε στην ΕΚΤ να συνεχίσει να προσποιείται ότι η νομισματική της πολιτική (η οποία έχει εδώ και καιρό ανατραπεί) παραμένει ανέπαφη, κατόπιν απλά θα περιμένουμε πότε οι πλεονασματικές χώρες θα αποφανθούν για το αν θα μας θυσιάσουν ή όχι. Κάθε μέρα που θα περνά, τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, κλπ, η ελληνική οικονομία θα βουλιάζει κι άλλο (παρά την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων) και οι φωνές που ζητούν την αποπομπή μας θα μεγαλώνουν. Το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει όσο φιλότιμες προσπάθειες και να καταβάλει το υπουργείο οικονομικών.
Μπορεί να γίνει κάτι; Δεν είμαι σίγουρος, εδώ που φτάσαμε. Η μόνη μας ελπίδα πια είναι ένα Πρόγραμμα 24 Ημερών που να ξεκινά σήμερα. Τι θα περιλαμβάνει; Τα εξής απλά: Η κυβέρνηση να κρατήσει ανοικτή την Ολομέλεια της Βουλής και εντός αυτών των 24 ημερών να περάσει όσες μεταρυθμίσεις κρίνει ότι πρέπει να γίνουν. Όχι επειδή έχουν κάποια σημασία. Καμία δεν έχουν, καθώς δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα να ανατρέψουν την εξελισσόμενη κατάρρευση που οφείλεται σε μια καθαρά μακροοικονομική τριπλή δίνη χρέους-ύφεσης-τραπεζών. Τότε γιατί προτείνω μια τέτοια κοινοβουλευτική υπερκινητικότητα; Για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους: Για να πούμε στην Ευρώπη: «Μεταρρυθμίσεις θέλατε; Νάτες!» Παράλληλα, κατά τις 5 με 10 Αυγούστου, η κυβέρνηση να ανακοινώσει ότι για λόγους ηθικής και ευθύνης απέναντι στους φορολογούμενους των πλεονασματικών χωρών, το ελληνικό κράτος δεν θα δανειστεί στις 20 Αυγούστου ούτε ένα ευρώ αν πρώτα δεν συμφωνηθεί, έστω και επί της αρχής, μια νέα συμφωνία που θα ανατρέπει την σημερινή καταστροφική πορεία η οποία μας οδηγεί τόσο στην πτώχευση όσο και εκτός ευρώ. Π.χ. να πούμε στον κ. Ρέσλερ τα εξής: «Αφού λέτε ότι θα μας διώξετε από το ευρώ, εμείς με ποιο δικαιώμα θα δανειστούμε από εσάς 3,2 δις σε ευρώ δεδομένου ότι, όταν μας διώξετε, δεν θα έχουμε ευρώ να σας ξεπληρώσουμε;»
Το εν λόγω Πρόγραμμα 24 Ημερών έχει δύο σκοπούς: Πρώτον, να κλείσει τα στόματα όσων συνεχίζουν να αναφέρονται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να νομοθετεί «μεταρρυθμίσεις». Δεύτερον, να εξαναγκάσει την κα Μέρκελ και τους υπόλοιπους ηγέτες των πλεονασματικών χωρών να αποφασίσουν τι θα κάνουν με την Ελλάδα μια ώρα αρχίτερα. Αν η κυβέρνησή μας ανακοινώσει ότι τα 3,2 δις που χρωστάμε στην ΕΚΤ θα «αναδιαρθωθούν» μονομερώς, οι εταίροι μας θα αναγκαστούν εκείνη την στιγμή να αποφασίσουν είτε να ολοκληρώσουν την αναδιάρθωση τους χρέους μας (καθώς και της υπόλοιπης ευρωζώνης, σώζοντας έτσι το ευρώ) είτε να μας οδηγήσουν στην έξοδο (φέρνοντας, εν αγνοία τους, το τέλος του ευρώ). Αντίθετα με την επικρατούσα άποψη (που λέει πως όσο περισσότερο καθυστερεί αυτή η απόφαση τόσο καλύτερα), η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο πολύ αργούν να αποφασίσουν τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να αποφασίσουν την εκπαραθύρωσή μας.
(*) Η ΕΚΤ επισήμως ισχυρίζεται ότι αυτά τα κέρδη τα επιστρέφει στις Κεντρικές Τράπεζες που την απαρτίζουν και εκείνες πράττουν κατά βούληση. Πράγματι, κάποιες (π.χ. η Γαλλική) τα επιστρέφουν στην Ελλάδα. Άλλες όμως δεν το κάνουν. Μόνο και μόνο ότι το πτωχευμένο ελληνικό δημόσιο πρέπει να δανειστεί μέσα στο καλοκαίρι αυτά τα έξτρα 900 εκατομμύρια αποτελεί μομφή για τα περί ευρωπαϊκής αλληλλεγγύης.
-
Ο Βαρουφάκης παραβλέπει ότι ο πραγματικός κίνδυνος για το ευρώ δεν είναι να διώξουν την Ελλάδα αλλά να φύγει η Ιταλία (αν θεωρήσουμε ότι 'εφευρίσκεται' μηχανισμός εξόδου τότε θα μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν και άλλοι). Διότι, σε αντίθεση με την Ελλάδα, για την οποία η δραχμή δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα, η Ιταλία, που έχει ισχυρή παραγωγική και βιομηχανική βάση, θα κερδίσει σε ανταγωνιστικότητα επιστρέφοντας στη λιρέτα.
-
o οποιος Βαρουφακης ελεγε μεχρι πριν 3 μηνες οτι ο κινδυνος ειναι να αποχωρησει η Γερμανια...
στοιχημα οτι σε 3-4 μηνες θα 'διωξει' την Γαλλια.
-
Οι προτασεις του Βαρουφακη κατι ωρες ξεπερνανε τα ορια του γραφικου,καθολου τεχνοκρατικες ή ρεαλιστικες.
Ο Βαρουφακης εγινε γνωστος απλα γιατι σε μια εποχη οπου τα ΜΜΕ ταϊζονταν για να δοξαζουν το μνημονιο, αυτος επαιζε μπαλα μονος του σε σχεδον περιθωριακα ΜΜΕ λεγοντας τα αυτονοητα:οτι το προβλημα δεν ειναι μονο ελληνικο κτλΕιναι απλως αδυνατον να προβλεψεις ποιος θα φυγει πρωτος και γιατι.
Η Ισπανια και η Ιταλια ειναι στην μεγγενη,ισως μαλιστα περισσοτερο απο την Ελλαδα
Η Φιλανδια ειναι απο τις ανεπτυγμενες πρωτη στην λιστα εξοδου.
Η Γαλλια δανειζεται πλεον με καλα επιτοκια και δεν πιεζεται. -
κανείς δεν θα φύγει οικειοθελώς.
μπορεί να μπλοφάρει οτι το σκέπτεται αλλά ποτέ δεν θα το πράξει.
άρα η Φιλανδία φεύγει απο τη λίστα.
οι Ισπανία, Ιταλία είναι πυρηνικές απειλές. αν σκάσουν θα πάρουν μαζί και το ευρώ. το ξέρουν και οι ίδιοι και όλοι οι άλλοι.
άρα δεν φεύγουν, προτιμούν να πάρουν πολλούς ακόμα μαζί τους στο πάτο, αν δεν τους βοηθήσουν.
οπότε μένει η Ελλάδα στη κορυφή της λίστας προς αποχώρηση, εξαιτίας της προχωρημένης σαπίλας της.
Γκάιτνερ και Σοιμπλε δεν έκαναν καμία αναφορά στην Ελλάδα στη τελευταία τους συνάντηση.
οι μεταρρυθμίσεις τρέχουν με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης (και όλοι ξέρουμε πως μεταφράζεται αυτό)
άρα τέλη Αυγούστου-Οκτώβριο θα ξέρουμε τι μέλει γενέσθαι οριστικά. -
Δεν βλεπω να ξεκαθαριζει το πραγμα τεχνοκρατικα και με συνοδους.
η Γερμανια θελει την Ελλαδα στο ευρω,αλλα χωρις να την βοηθαει.
Μοιραίοι και αβουλοι... -
εγώ νομίζω οτι δεν τη θέλει στο ευρώ.
ούτε τη Πορτογαλία θέλει.
αλλά δεν θέλει να τη πετάξει έξω οπότε αρκείται στο προσφέρει μακρύ σκοινί -
Ωραία τα λέει ο Βαρουφάκης. Η κωμωδία (με την αποτυχημένη συνταγή των μνημονίων από τη μια και την τραγική ανικανότητα των ελληνικών κυβερνήσεων από την άλλη) τελειώνει σύντομα. Έτσι κι αλλιώς η μόνη προοπτική από την παραμονή στο ευρώ υπό τις παρούσες συνθήκες ήταν να γίνουμε... Ρουμανία.
-
Φιλος δουλευει σε τεραστια γερμανικη εταιρεια.
Μπαινει το αφεντικο λεει μεσα και λεει στους Γερμανους 'Μαγκες ετσι και γυρισουμε στο Μαρκο την γαμησαμε, 5.000.000 ανεργοι το επομενο πρωι'
Επομενως ολοι θελουν ολους στο ευρω...
-
Ο χρήστης bibendum έγραψε:
Φιλος δουλευει σε τεραστια γερμανικη εταιρεια.Μπαινει το αφεντικο λεει μεσα και λεει στους Γερμανους 'Μαγκες ετσι και γυρισουμε στο Μαρκο την γαμησαμε, 5.000.000 ανεργοι το επομενο πρωι'
Επομενως ολοι θελουν ολους στο ευρω...
Γι αυτό ψηφίστε Μέρκελ πάλι
Κοινώς η ίδια τρομολαγνεία που κάνανε και οι εδώ επιχειρήσεις για να μην ψηφίσει ο κόσμος Σύριζα.
-
Η βορειοανατολική περιφέρεια της Καταλονίας ανακοίνωσε σήμερα ότι δεν έχει 400 εκατ. ευρώ που απαιτούνται για την χρηματοδότηση νοσοκομείων, κέντρων ευγηρίας και άλλων δημοσίων υπηρεσιών τον Ιούλιο, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα El Pais σήμερα.Ελπιζουν τον Σεπτεμβρη να ομαλοποιηθει η κατασταση.
-
Ο χρήστης dog80 έγραψε:
Φιλος δουλευει σε τεραστια γερμανικη εταιρεια.
Μπαινει το αφεντικο λεει μεσα και λεει στους Γερμανους 'Μαγκες ετσι και γυρισουμε στο Μαρκο την γαμησαμε, 5.000.000 ανεργοι το επομενο πρωι'
Επομενως ολοι θελουν ολους στο ευρω...
Γι αυτό ψηφίστε Μέρκελ πάλι
Κοινώς η ίδια τρομολαγνεία που κάνανε και οι εδώ επιχειρήσεις για να μην ψηφίσει ο κόσμος Σύριζα.
Δεν μπορεί να βγει και 3η φορά i think...
-
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, που διενεργήθηκε από την Εmnid μεταξύ 19 και 25 Ιουλίου, το 51% θεωρεί πως η Γερμανία θα βρίσκοταν σε καλύτερη οικονομική θέση εκτός της Ευρωζώνης, έναντι 29% που πιστεύει το αντίθετο.
-
*Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ http://www.sate.gr
Δημήτρης Δασκαλόπουλος: Ζητεί να υπάρξει ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης με
συγκεκριμένα βήματα
Πρόταση ΣΕΒ για αντικατάσταση μνημονίου
Τρίτη, 31 Ιουλίου 2012
'Την αντικατάσταση του μνημονίου με ένα ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης προτείνει ο πρόεδρος
του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος, διατυπώνοντας τη θέση ότι το μνημόνιο έχει ξεπεραστεί και
αποτελεί παρελθόν.
Το μνημόνιο έχει ξεπεραστεί, δεν ανταποκρίνεται πλέον ούτε στις ανάγκες ούτε στις δυνατότητες της
ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες ο
πρόεδρος του ΣΕΒ προχωρώντας σε αυστηρή κριτική απέναντι στο μνημόνιο.
Εδώ και τώρα, έχουμε ανάγκη από ένα ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης, που να ξεπερνά το
στενό κορσέ του μνημονίου. Εχουμε ανάγκη από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα, ευρωπαϊκών
προδιαγραφών, που να γράφει «Ελλάδα» στην ούγια, ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Δασκαλόπουλος.
Η κοινωνία μας έχει ξεπεράσει το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Αυτό που θέλει είναι να μην
καταστραφεί. Σωτηρία ζητούν οι πολίτες, όχι αδιέξοδα μέτρα, ούτε εύκολες καταγγελίες. Δεν
καλούμαστε σήμερα να επαναδιαπραγματευτούμε το μνημόνιο, αλλά το εθνικό μας μέλλον.
Αυτή είναι η πραγματική πρόκληση για όσους κυβερνούν ή φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τούτον τον
τόπο.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ εξέφρασε αμφιβολίες ακόμη και για τη δυνατότητα επιτυχίας, υπό τις παρούσες
συνθήκες, του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, καθώς «ο υψηλός πιστωτικός κίνδυνος της
χώρας γονατίζει το τραπεζικό σύστημα, εκτοξεύει το κόστος χρήματος σε απαγορευτικά ύψη και
στερεύει την οικονομία από συναλλαγές. Με αυτές τις συνθήκες καμιά επένδυση δεν μπορεί να γίνει
σήμερα, καμία ανάκαμψη δεν μπορεί να υπάρξει».
Εξάλλου, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το νέο πακέτο μέτρων ο κ. Δασκαλόπουλος τόνισε:
«Δεν μπορώ να κρίνω μέτρα που δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί -ίσως δεν έχουν καν αποφασιστεί.
Μπορώ να πω μόνο από θέση αρχής ότι η λογική των οριζόντιων περικοπών και της αύξησης φόρων
έχει αποδειχθεί αδιέξοδη.
Να μαζέψουν το κράτος, να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή, να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις για να μην
ξαναδούμε αυτό το έργο».
Ο κ. Δασκαλόπουλος ανακοίνωσε ότι παρέδωσε επιστολή στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Ζοζέ Μπαρόζο, με προτάσεις για την οικονομία, στις οποίες περιλαμβάνονται η επιμήκυνση του
χρόνου εφαρμογής του προγράμματος και το «κούρεμα» των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ.
Η επιστολή, ανέφερε, αποτελεί ουσιαστικά τη σύνοψη της στρατηγικής πρότασης του ΣΕΒ για την
έξοδο της Ελλάδας από την κρίση και την ανάκτηση της ευρωπαϊκής της ταυτότητας. Το σχέδιο του
ΣΕΒ έχει άμεσες στοχεύσεις και θέτει μια σειρά από ισοδύναμες προτεραιότητες που πρέπει και
μπορούν να επιτευχθούν.
Οπως αναφέρει η επιστολή, πρέπει να γίνουν τα εξής συγκεκριμένα βήματα:- Αμεση απελευθέρωση των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία προορίζονται ειδικά για την
αποπληρωμή όσων οφείλει το κράτος στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό θα δώσει στην οικονομία
ρευστότητα που απεγνωσμένα χρειάζεται.
Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ http://www.sate.gr - Παράταση κατά δύο χρόνια (από το 2013 και 2014 στο 2015 και 2016) της περιόδου για την
επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,6 και 9,2 δισεκατομμυρίων ευρώ αντιστοίχως. Αυτό θα
συμβάλει στην επούλωση των τραυμάτων που προκάλεσαν οι δανειακές συμβάσεις στην κοινωνική
συνοχή. - Χρηματοδότηση των επιπλέον κεφαλαιακών αναγκών που συνεπάγεται η παράταση μέσω:
- Της επαναδιαπραγμάτευσης με την ΕΚΤ για την πώληση του συνόλου των ελληνικών ομολόγων
που κατέχει, όχι στην ονομαστική τους αξία, αλλά στην τιμή αγοράς συν ένα εύλογο κέρδος της. - Της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών όχι μέσω επιπλέον δανεισμού, αλλά με τη
μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για τη διάσωση των ισπανικών τραπεζών.
- Δημιουργία Οχήματος Ειδικού Σκοπού (SPV) (υποστηριζόμενο από περιουσιακά στοιχεία -τύπου
Eureka), το οποίο μέσω ήπιας πολιτικής θα προβεί στην επαναγορά ελληνικών ομολόγων. Αυτό, σε
συνδυασμό με τις αμέσως προηγούμενες ενέργειες, θα συμβάλει στη βιωσιμότητα του ελληνικού
χρέους και έτσι θα διαλύσει τις αμφιβολίες για το μέλλον του «ελληνικού ευρώ». - Θεαματική αύξηση του ποσοστού απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, π.χ. μέσω της
ανάθεσης στις ελληνικές τράπεζες μεγάλου μέρους των τεχνικών διαδικασιών και της εκμετάλλευσης
της δυνατότητάς τους να χρηματοδοτήσουν συγκεκριμένες επενδύσεις, υπό την επίβλεψη της ΕΚΤ
και της ΕΤΕπ - Αξιοποίηση των αδιάθετων κοινοτικών κονδυλίων ως εγγύηση υπέρ δανείων που θα χορηγήσει η
ΕΤΕπ σε επιχειρήσεις. Σε συνδυασμό με την πιο πάνω πρόταση, αυτό θα συμβάλει στην επαναφορά
της χώρας στο δρόμο της ανάπτυξης.'*
Κοίτα να δεις που κάτι μου θυμίζει.
Μήπως είναι αυτά που προεκλογικά έλεγε για να σωθεί η χώρα κάποιος που τον είπαν πράκτορα της δραχμής, καιροσκόπο, επικίνδυνο κλπ? Τότε απειλούσατε τον κόσμο στις επιχειρήσεις σας ότι άμα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη δε θα έχετε δουλιά.
Τώρα πάρτε τα @@ μου.
Είναι αυτό που λένε: στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτη.....
Εμείς τι φταίμε ??? - Αμεση απελευθέρωση των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία προορίζονται ειδικά για την
-
Επιμηκυνση ζηταει ο ΣΕΒ,και ευρωπαικα κονδυλια
Τιποτα ριζικο δηλαδη,απλα να κλωτσησουμε το τενεκεδακι λιγο πιο περα -
Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Επιμηκυνση ζηταει ο ΣΕΒ,και ευρωπαικα κονδυλια
Τιποτα ριζικο δηλαδη,απλα να κλωτσησουμε το τενεκεδακι λιγο πιο περαΜέγα λάθος.
- Λέει όχι στις αποκρατικοποιήσεις (πρωτοφανές για πολλούς),
- Δε λέει επιμήκυνση του προγράμματος. Λέει όχι στο προγραμμα. (μνημόνιο). Ότι δεν είναι εφαρμόσιμο. Λέει παράταση στο πότε να έχεις πλεόνασμα.
- Όχι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
- όχι άλλους φόρους στον κόσμο
- Ανακεφαλαίωση των τραπεζών μέσω στήριξης μόνο των τραπεζών
και βέβαια τις πάγιες θέσεις του ΣΕΒ (που είναι και σωστές κατ'εμέ) για στήριξη των ελληνικών επιχειρήσεων μέσω α) πληρωμή των χρεών του δημοσίου προς τους ιδιώτες, β) ενίσχυση μέσω των τραπεζών.
Προσοχή δε λέει πουθενά ότι βοηθάει η περικοπή του μισθολογικού κόστους, οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα (όπως διάφοροι άσχετοι και αφελής υποστηρίζουν και εδώ μέσα) και κάποτε ήταν σημαία του ΣΕΒ, η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων (διότι όπως έχω πει επανειλλημένα άμα δεν έχεις κέρδη και έχεις μόνο ζημίες στα π@π@ρια σου η φορολογία και 90% να είναι) κλπ.
Στην ουσία δηλ. το (βασικό) προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που σωστά ισχυριζότανε ότι είναι εθνικό πρόγραμμα σωτηρίας και που δυστυχώς μάλλον αποδεικνύεται ότι ήταν η (μόνη) λύση για να επιζήσουμε σαν λαός και σας έθνος.........
Τώρα καθόμαστε όλοι στον άξονα των Ζ. -
Αφού τους έπιασε ο καημός τους βιομήχανους και τους εμπόρους για την αγοραστική δύναμη των πελατών τους (μέχρι και των ΔΥ), γιατί δεν σβερκώνουν τα μέλη τους (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ) λέγοντάς τους να μη μειώσουν τις αποδοχές των εργατών και υπαλλήλων τους;
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αφού τους έπιασε ο καημός τους βιομήχανους και τους εμπόρους για την αγοραστική δύναμη των πελατών τους (μέχρι και των ΔΥ), γιατί δεν σβερκώνουν τα μέλη τους (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ) λέγοντάς τους να μη μειώσουν τις αποδοχές των εργατών και υπαλλήλων τους;- να μειώσουν και μερικά βασικά αγαθά που ποτέ δεν ακολούθησαν τις μειώσεις των μισθών και της αγοραστικής δύναμης.
-
Επαινο στην προϊστάμενη του Γραφείου Διεθνών και Κοινοτικών Θεμάτων της γ.γ. της κυβέρνησης, Ελένη Μαρτσούκου, απένειμε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς για τις υπηρεσίες της στο ελληνικό κράτος, που υπερβαίνουν κατά πολύ τα όρια της άσκησης των υπηρεσιακών της καθηκόντων. Από το 2010 οπότε και προσελήφθη η κ. Μαρτσούκου, συνέβαλε στη μείωση του ελλείμματος ενσωμάτωσης ευρωπαϊκού δικαίου από 2,4% σε 0,5%, με αποτέλεσμα την αποφυγή καταβολής προστίμων εκτιμώμενου ύψους 26.535.600 έως 550.171.440 ευρώ, καθώς αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς, μέσω δράσεως του γραφείου της, 117 σχετικές υποθέσεις.
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αφού τους έπιασε ο καημός τους βιομήχανους και τους εμπόρους για την αγοραστική δύναμη των πελατών τους (μέχρι και των ΔΥ), γιατί δεν σβερκώνουν τα μέλη τους (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ) λέγοντάς τους να μη μειώσουν τις αποδοχές των εργατών και υπαλλήλων τους;Γιατί η πολιτική για ανάπτυξη δεν έρχεται με 'σβερκώματα' από συνδικαλιστικά όργανα αλλά με μέτρα και νόμους του κράτους.
Και όλοι οι φορείς έχουν συμφωνήσει ότι οι μειώσεις δε θα βοηθήσουν. Η μόνη που δε συμφωνεί είναι η κυβέρνηση γιατί δε συμφέρει τα αφεντικά τους (τροικα).
Και δεν έχω την παραμικρή αυταπάτη ότι ο ΣΕΒ είναι ΤΟ όργανο των ελλήνων καπιταλιστών, του ελληνικού κεφαλαίου.
Ούτε αγνοώ ότι υπάρχει ταξικές αντιθέσεις και αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ του ΣΕΒ και του κόσμου.
Ούτε έγιναν οι καπιταλιστές ξαφνικά υπέρμαχοι του κρατισμού και είναι φύση και θέση κατά των αποκρατικοποιήσεων.
Οι θέσεις του όμως στην παρούσα φάση καταδεικνύουν τον τεράστιο κίνδυνο να εξαθλιωθεί ο κόσμος και να ξεπουληθεί η χώρα στους πιστωτές για ένα κομμάτι ψωμί κάτι που προφανώς ούτε τους ίδιους συμφέρει.
Κάποιες στιγμές ο αγώνας είναι εθνικός. Και το γοργοπόταμο μαζί τον ανατινάξανε ο Αρης και Ζέρβας.
Και τότε υπήρχε ελληνική κυβέρνηση δωσίλογων και προδοτών πολλοί από τους απογόνους των οποίων διατελέσανε πρωθυπουργοί και υπουργοί τα τελευταία σαράντα χρόνια.....
ΔΝΤ - Η ζωή μετά... (το Μνημόνιο 3)