Ο χρήστης manosk έγραψε:
Χωρίς ΔΗΜΑΡ δεν γινόταν, το γνωρίζεις. Κι η ΔΗΜΑΡ φώναζε 'Αλέξηηη! Έλα μωρέ κι εσύ!' κι ο Αλέξης απαντούσε 'Πήγαινε, πήγαινε, προδοτάκο'.
Ε, τι μου λες τώρα για αριστερά κλπ; Πήρε το δαχτυλίδι από τον Αλαβάνο ο Τσίπρας, καθάρισε εσωκομματικά τον Κουβέλη, πάει ο Κουβέλης και παίρνει μια εξάρα από το πουθενά, φωνάζει τον Τσίπρα να συμμετάσχει, τον αφήνει ο τελευταίος να καεί για να πάρει και τις δικές του ψήφους.
Εκτός κι αν έχεις άλλη ερμηνεία.

@@ καπαμά φίλε, σόρρυ.

Το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε και με λιγότερους βουλευτές και πέρασε επαχθέστεστατα μέτρα και πολιτικές. Δεν τους φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αφού πιστεύουν τόσο πολύ στο πρόγραμμά τους το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, στην κυβερνητική τους ικανότητα και στη συνεργασία τους με την τρόικα, ας κυβερνούσαν, ευθύνη τους ήταν να πείσουν και τους υπόλοιπους για την ορθότητα του δρόμου που υπερασπίζονται. Ευθύνη όποιου πιστεύει σε κάτι είναι να δίνει τη μάχη για να πείσει και τους υπόλοιπους ότι έχει δίκιο, να κάνει τη δουλειά του σωστά και να γυρίζει πίσω με απτά επιχειρήματα για να δείξει το δίκιο που έχει. Όμως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν ξεμείνει από επιχειρήματα. Πλασάρονται ως 'δυνάμεις ευθύνης' αλλά τα πεπραγμένα τους λένε άλλα.

Όπως σωστά έχει ειπωθεί, το μνημόνιο είχε ΚΑΙ καλά ΚΑΙ κακά στοιχεία. Αλλά δεν εφαρμόστηκε στην ολότητά του γιατί αυτοί που το έφεραν, ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ να εφαρμόσουν κάτι. Είχαν 2.5 χρόνια να μας πείσουν ότι ναι μεν θα τρώγαμε σκατό αλλά θα φαινόταν και κάποιο μικρό φως στο τούνελ και αντί γι'αυτό, έφεραν την πλήρη απόγνωση. Προσοχή τώρα: Δεν απέδειξαν ότι το μνημόνιο είναι κακό. Αυτό που απέδειξαν ήταν ένα και μόνο πράγμα: Ότι δεν μπορούν να κυβερνήσουν για το καλό της χώρας. Ότι είναι ανίκανοι, άχρηστοι και επικίνδυνοι.

Λοιπόν, ποιός θέλετε να συγκυβερνήσει μαζί τους; Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος τι θα θέλατε να κάνει; Να συνεργαστεί με ποιούς; Να τους ελέγξει με ποιόν τρόπο; Να τους βοηθήσει σε τι;

Ο Κουβέλης είναι 100% μαλάκας ή μας κοροϊδεύει όταν μας λέει ότι πιστεύει στην δυνατότητα μιας συνεργασίας; Δεν μπορεί να ισχύει και κάτι άλλο, γιατί δεν μπορεί να πείσει ότι μπορεί να ελέγξει και να κοντρολλάρει την ασυδοσία ΠΑΣΟΚ/ΝΔ.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν είναι ο Βενιζέλος ή ο Σαμαράς, είναι ένα ολόκληρο κύκλωμα, μια πανώλη που έχει καταφάει τις σάρκες της χώρας. Δεν μπορεί κανείς σώφρων άνθρωπος να πιστεύει ότι γλοιώδη και αποδεδειγμένα διαπλεκόμενα υποκείμενα που προορίζονται για κυβερνητικές θέσεις όπως ο Παπακωνσταντίνου ή ο Νικολόπουλος, καθώς και οι προσωπικοί τους στρατοί, μπορούν να συνεργαστούν με τον οποιονδήποτε για οποιονδήποτε στόχο άλλο από την δική τους εξέλιξη και όφελος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Καμμένος και η ΧΑ καλά έκαναν και είπαν ότι δεν συνεργάζονται. Αν θέλετε μπορείτε να τους καταλογίσετε μικροκομματικό συμφέρον αλλά πρέπει να παραδεχτείτε ότι κανείς ο οποίος διατείνεται ότι κόπτεται για την σωτηρία της χώρας δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ/ΝΔ (ειδικά από θέση μειοψηφίας εδρών). Αλλά θα πρέπει να καταλογίσετε όμως το ίδιο μικροκομματικό συμφέρον και στο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όταν ο Μπένι είπε την αλήθεια ότι 'θέλουμε και τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν θέλουμε να υπάρχει κανείς Έλληνας που να γυρίσει να πεί ότι υπήρχε κι άλλος δρόμος και δεν τον δοκιμάσαμε'. Συγκάλυψη - διαπλοκή - φασισμός. Ποιός θα συνεργαστεί με τους ανθρώπους αυτούς;

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Χωρίς ΔΗΜΑΡ δεν γινόταν, το γνωρίζεις. Κι η ΔΗΜΑΡ φώναζε 'Αλέξηηη! Έλα μωρέ κι εσύ!' κι ο Αλέξης απαντούσε 'Πήγαινε, πήγαινε, προδοτάκο'.
Ε, τι μου λες τώρα για αριστερά κλπ; Πήρε το δαχτυλίδι από τον Αλαβάνο ο Τσίπρας, καθάρισε εσωκομματικά τον Κουβέλη, πάει ο Κουβέλης και παίρνει μια εξάρα από το πουθενά, φωνάζει τον Τσίπρα να συμμετάσχει, τον αφήνει ο τελευταίος να καεί για να πάρει και τις δικές του ψήφους.
Εκτός κι αν έχεις άλλη ερμηνεία.

Θυμάμαι πολύ καλά τι έλεγε ο Τσίπρας περί Καρατζαφέρη της αριστεράς.

Από εκεί και πέρα, για να πάμε στην ταμπακιέρα, η ΔΗΜΑΡ έκανε μια χαρά κυβέρνηση μαζί με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για να 'σώσει' τον τόπο. Την εμπόδισε το πολιτικό κόστος (αν δεν μιλούσε για Καρατζαφέρη της αριστεράς ο Τσίπρας, σίγουρα θα το έλεγε ο κόσμος - ελπίζω να μην μας το απογορεύεις αυτό το δικαίωμα ) να προχωρήσει σε συνεργασία με τους άλλους δυο; Ε, τότε είναι καιροσκόποι.

ΥΓ. Άλλο Αλαβάνος, κι άλλο Τσίπρας...

Καλά, όχι και να βγάλουμε φταίχτρα την κακομοίρα τη ΔΗΜΑΡ, που ο Αλέξης ήθελε να τη μετατρέψει σε Κατσίκη.
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με διπλάσιο ποσοστό από το ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, υποχώρησαν όσο γινόταν, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί, κολλημένος. Όπως είπα.....

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μια χαρά έκαναν κυβέρνηση. Έσενα σε πείραξε που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν στην αντιπολίτευση.

Αυτά τα κόμπλεξ ούτε μεταξύ μας στην αριστερά δεν τα έχουμε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πολεμήσει το ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που βάλει νερό στο κρασί του, αλλά δεν κάνουμε έτσι.

Μιλάμε για τρελό κόλλημα.

Νομίζω ότι το κόμμα που έδειξε την μεγαλύτερη αδιαλαξία (με δηλώσεις για μετάνοια) μετά την 6η Μαΐου ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν λοιπόν δεν γίνει κανένα κουφό και δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ με 40% οπότε θα κυβερνήσει αυτοδύναμα απαιτείται λοιπόν να ξέρουμε οι ψηφοφόροι τουλάχιστον τι είναι διαπραγματεύσιμο και τι όχι.

Αλλιώς δεν υπάρχει βάση συζήτησης... Γιατί με την πολιτική αστάθεια να συνεχίζεται και μετά την 18η Ιουνίου δεν βλέπω να υπάρχει και πολύς χρόνος. Και δεν βλέπω και πολλά αντιμνημονιακά κόμματα στη Βουλή με τα οποία θα συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ δεν το βλέπω. Την ΧΑ ούτε λόγος να γίνεται. Θα πάει με τον Καμμένο;;; Μα εκεί έχουν θεμελιώδεις διαφορές όσον αφορά τα υπόλοιπα σημεία του προγράματος.

Δεν ξέρω περιμένω....

Όπως είπα, καλώς ή κακώς, τα κουκιά έβγαιναν με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Εκτός κι αν απαγορεύεται να υπάρχει αντιπολίτευση (απ' όποιο χώρο κι αν προέρχεται). Η προσωπική μου εκτίμηση πάντως είναι ότι θα πάμε σε τρίτες εκλογές. Ίδωμεν...

Ο χρήστης Ernani έγραψε:

Όπως είπα, καλώς ή κακώς, τα κουκιά έβγαιναν με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Εκτός κι αν απαγορεύεται να υπάρχει αντιπολίτευση (απ' όποιο χώρο κι αν προέρχεται). Η προσωπική μου εκτίμηση πάντως είναι ότι θα πάμε σε τρίτες εκλογές. Ίδωμεν...

Άντε ρε, ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε.. το είπε και ο Λοβέρδος

«Σήμερα η έλλειψη φαρμάκων προκαλείται από τρεις παράγοντες:

α. από ορισμένες μεγάλες εταιρίες που πωλούν μόνο μετρητοίς
β. από ορισμένες ιδιωτικές κλινικές, που στέλνουν δικούς τους ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία να αγοράσουν ακριβά φάρμακα για να μην δεσμεύσουν τα κεφάλαιά τους και
γ. από τις κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών.

Ζούμε την πρώτη πράξη της εφαρμογής του προγράμματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εξ αιτίας της στάσης του οποίου δεν πήραμε 1 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα, με τμήμα του οποίου θα είχε λυθεί αμέσως αυτό το θέμα, χωρίς να ταλαιπωρούνται οι αναξιοπαθούντες συνάνθρωποί μας.

http://www.skai.gr/news/health/article/ ... ou-suriza/

Εμείς μπορούσαμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση και μόνοι μας ώστε να έχουμε πάρει το 1 δις αλλά δεν θέλαμε χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτός δεν ήθελε, οπότε αυτός φταίει που δεν πήραμε το 1 δις.

Επίσης, το κράτος δεν πληρώνει τους φαρμακοποιούς και τις εταιρείες και φταίνε αυτοί που δεν τα βάζουν από την τσέπη τους.

Επίσης σήμερα αγόρασα ένα αντιφλεγμονώδες που μου έγραψε ο γιατρός, αυτό που μου έγραψε είχε 17 ευρώ και το φαρμακείο δεν το είχε αλλά μου έδωσε ένα άλλο ίδιας σύνθεσης με 9 ευρώ, το οποίο στην Αγγλία το αγοράζω με 3 λίρες.

ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;

Πάντως κι εγώ βλέπω κι άλλες εκλογές, εκτός αν γίνει η έκπληξη και πει ο λαός 'ας κυβερνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του να δούμε τι θα καταλάβει', στην οποία περίπτωση αν τα κάνει κώλο τους επόμενους 2-3 μήνες, πάλι πάμε σε εκλογές.

Πολύ μου άρεσε το 'αν'.

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:

Καλά, όχι και να βγάλουμε φταίχτρα την κακομοίρα τη ΔΗΜΑΡ, που ο Αλέξης ήθελε να τη μετατρέψει σε Κατσίκη.
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με διπλάσιο ποσοστό από το ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, υποχώρησαν όσο γινόταν, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί, κολλημένος. Όπως είπα.....

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μια χαρά έκαναν κυβέρνηση. Έσενα σε πείραξε που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν στην αντιπολίτευση.

Αυτά τα κόμπλεξ ούτε μεταξύ μας στην αριστερά δεν τα έχουμε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πολεμήσει το ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που βάλει νερό στο κρασί του, αλλά δεν κάνουμε έτσι.

Μιλάμε για τρελό κόλλημα.

Νομίζω ότι το κόμμα που έδειξε την μεγαλύτερη αδιαλαξία (με δηλώσεις για μετάνοια) μετά την 6η Μαΐου ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν λοιπόν δεν γίνει κανένα κουφό και δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ με 40% οπότε θα κυβερνήσει αυτοδύναμα απαιτείται λοιπόν να ξέρουμε οι ψηφοφόροι τουλάχιστον τι είναι διαπραγματεύσιμο και τι όχι.

Σε ενδεχόμενο σενάριο παρόμοιο με της 6ης Μαΐου, δηλ. ΝΔ πρώτη, αλλά να μη σχηματίζει κυβέρνηση μαζί με ΠΑΣΟΚ και ας πούμε στην απέξω και η Δημιουργία (το απεύχομαι) που θα μπορούσε να υποστηρίξει, η ΔΗΜΑΡ τι κάνει πλέον; Εμμένει στη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ ή έχει αλλάξει κάτι;

Θέλω να πω, θα δούμε ποιο κόμμα 'έφταιξε' (αν μπορούμε να το θέσουμε έτσι) περισσότερο, από το πιο θα κάνει τη μεγαλύτερη στροφή στις ερχόμενες εκλογές. Και νομίζω αυτό το κόμμα θα είναι η ΔΗΜΑΡ, εκτός κι αν τη 'σώσει' απ' τη ντροπή ο Τζήμερος.

Ο χρήστης komis1 έγραψε:

Όπως είπα, καλώς ή κακώς, τα κουκιά έβγαιναν με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Εκτός κι αν απαγορεύεται να υπάρχει αντιπολίτευση (απ' όποιο χώρο κι αν προέρχεται). Η προσωπική μου εκτίμηση πάντως είναι ότι θα πάμε σε τρίτες εκλογές. Ίδωμεν...

Άντε ρε, ο ΣΥΡΙΖΑ έφταιγε.. το είπε και ο Λοβέρδος

«Σήμερα η έλλειψη φαρμάκων προκαλείται από τρεις παράγοντες:

α. από ορισμένες μεγάλες εταιρίες που πωλούν μόνο μετρητοίς
β. από ορισμένες ιδιωτικές κλινικές, που στέλνουν δικούς τους ασθενείς στα δημόσια νοσοκομεία να αγοράσουν ακριβά φάρμακα για να μην δεσμεύσουν τα κεφάλαιά τους και
γ. από τις κινητοποιήσεις των φαρμακοποιών.

Ζούμε την πρώτη πράξη της εφαρμογής του προγράμματος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., εξ αιτίας της στάσης του οποίου δεν πήραμε 1 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα, με τμήμα του οποίου θα είχε λυθεί αμέσως αυτό το θέμα, χωρίς να ταλαιπωρούνται οι αναξιοπαθούντες συνάνθρωποί μας.

http://www.skai.gr/news/health/article/ ... ou-suriza/

Εμείς μπορούσαμε να σχηματίσουμε κυβέρνηση και μόνοι μας ώστε να έχουμε πάρει το 1 δις αλλά δεν θέλαμε χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτός δεν ήθελε, οπότε αυτός φταίει που δεν πήραμε το 1 δις.

Πάντως κι εγώ βλέπω κι άλλες εκλογές, εκτός αν γίνει η έκπληξη και πει ο λαός 'ας κυβερνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ μόνος του να δούμε τι θα καταλάβει', στην οποία περίπτωση αν τα κάνει κώλο τους επόμενους 2-3 μήνες, πάλι πάμε σε εκλογές.

Βρώμικο παιχνίδι Λοβέρδου/τρόικας. Ίσως το πιο εύστοχο post που γράφτηκε τις τελευταίες ημέρες στο topic. Με τις 'υγείες' μας κύριοι, ό,τι κι αν ψηφίσουμε.

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:

Καλά, όχι και να βγάλουμε φταίχτρα την κακομοίρα τη ΔΗΜΑΡ, που ο Αλέξης ήθελε να τη μετατρέψει σε Κατσίκη.
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με διπλάσιο ποσοστό από το ΣΥΡΙΖΑ συνολικά, υποχώρησαν όσο γινόταν, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί, κολλημένος. Όπως είπα.....

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μια χαρά έκαναν κυβέρνηση. Έσενα σε πείραξε που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν στην αντιπολίτευση.

Αυτά τα κόμπλεξ ούτε μεταξύ μας στην αριστερά δεν τα έχουμε. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πολεμήσει το ΣΥΡΙΖΑ σε περίπτωση που βάλει νερό στο κρασί του, αλλά δεν κάνουμε έτσι.

Μιλάμε για τρελό κόλλημα.

Νομίζω ότι το κόμμα που έδειξε την μεγαλύτερη αδιαλαξία (με δηλώσεις για μετάνοια) μετά την 6η Μαΐου ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν λοιπόν δεν γίνει κανένα κουφό και δούμε τον ΣΥΡΙΖΑ με 40% οπότε θα κυβερνήσει αυτοδύναμα απαιτείται λοιπόν να ξέρουμε οι ψηφοφόροι τουλάχιστον τι είναι διαπραγματεύσιμο και τι όχι.

Αλλιώς δεν υπάρχει βάση συζήτησης... Γιατί με την πολιτική αστάθεια να συνεχίζεται και μετά την 18η Ιουνίου δεν βλέπω να υπάρχει και πολύς χρόνος. Και δεν βλέπω και πολλά αντιμνημονιακά κόμματα στη Βουλή με τα οποία θα συμπράξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ δεν το βλέπω. Την ΧΑ ούτε λόγος να γίνεται. Θα πάει με τον Καμμένο;;; Μα εκεί έχουν θεμελιώδεις διαφορές όσον αφορά τα υπόλοιπα σημεία του προγράματος.

Δεν ξέρω περιμένω....

Αν βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει 120 βουλευτές τουλάχιστον.
όποιος λοιπόν δε γουστάρει ακυβερνησία του δίνει τουλάχιστον ψήφο ανοχής και τέλος. Επίσης έχει πει ότι άμα γουστάρουν οι άλλοι μπορεί να κάνει και κυβέρνηση συνεργασίας με αριστερά κόμματα και ακόμα ακόμα με αντιμνημονιακά και να συζητήσει ένα minimum πρόγραμμα με αμοιβαίες υποχωρήσεις ώστε να προκύψει ισχυρή κυβέρνησαη αλλά υποχρεωτικά με αντιμνημονιακό προσανατολισμό και υποχρεωτικά χωρίς τη συμμετοχή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Εννοώντας προφανώς ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ, ΚΑΜΜΕΝΟ.
Εάν βγει δεύτερος έχει πει ότι δεν συμμετέχω σε κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ούτε τους δίνω ψήφο ανοχής.
Θα έχει όμως η ΝΔ 120. Οπότε άμα γουστάρει, και δώσουν οι υπόλοιποι (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) που κόπτονται για την ακυβερνησία ανεξάρτητα από την πολιτική που θα ακολουθηθεί, τουλάχιστον ψήφο ανοχής μια χαρά κυβερνάει.
Τι ποιο fair και ξεκάθαρο από αυτό?

Ειδα λίγες σελίδες νωρίτερα κάτι χαριτωμένα ποστ της πεφωτισμένης, περί κωλοτούμπας του Συριζα. Να θυμίσω βέβαια ότι αυτά που είπε ο Τατσόπουλος είναι η πάγια θέση του ΚΚΕ, ότι δηλαδή ο ρόλος του Σύριζα δεν είναι κανένας άλλος από την εκτέλεση του μνημονίου (ίσως με κάποιο λίφτινγκ) και την επανασύσταση της σοσιαλδημοκρατικής κεντροαριστεράς με αυτόν πυρήνα. ΕΣΕΙΣ λέτε τα ακριβώς αντίθετα, ότι και καλά είναι ανεύθυνοι αριστεροι και θα διαλύσουν τη χώρα. Αλλά οι κωλοτούμπες αφορούν εσας κυρίως

Άρθρο του Στάθη Καλύβα 2 χρόνια πριν.

Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;
Tου Σταθη Ν. Καλυβα*

Η καθημερινή επικαιρότητα είναι γνωστή και θλιβερά επαναλαμβανόμενη. Το κέντρο της πρωτεύουσας κλείνει σχεδόν καθημερινά, επεισόδια μικρής και μεσαίας έντασης μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας ξεσπούν σε σχεδόν εβδομαδιαία βάση, ενώ μια φορά τον χρόνο σχεδόν έχουμε ταραχές μεγάλης κλίμακας με σημαντικές καταστροφές. Οποτε δεν αποκλείουν τις εθνικές οδούς οι αγρότες, κλείνουν τα λιμάνια οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και όποτε ξεκουράζονται αυτοί, αναλαμβάνουν οι ψαράδες. Σχολεία, πανεπιστήμια, υπουργεία (εσχάτως και ξενοδοχεία) καταλαμβάνονται με καταθλιπτική κανονικότητα. Γήπεδα, γειτονιές και ενίοτε κωμοπόλεις γίνονται βορά των χούλιγκαν. Συμμορίες αλλοδαπών μετατρέπουν περιοχές του κέντρου της πρωτεύουσας σε πεδίο μάχης, μέρα μεσημέρι. Το ερώτημα που αναγκάζεται να θέσει κανείς, σχεδόν σε καθημερινή βάση, δεν είναι καθόλου καινούργιο: ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Απέναντι σε φαινόμενα αυτού του τύπου, οι αντιδράσεις κυμαίνονται από τη δημόσια αδιαφορία και τον κυνισμό («και τι να κάνουμε, έτσι ήταν πάντα») ώς τον ιδιωτικό, σιωπηλό, θυμό. Ενας κυρίαρχος δημόσιος λόγος, αναπαραγόμενος από πολλά ΜΜΕ, δικαιολογεί σχεδόν τα πάντα στο όνομα της κατοχύρωσης του δικαιώματος διαμαρτυρίας. Από την άλλη, όσοι αντιδρούν στις ακραίες συνέπειες της άσκησης αυτού του δικαιώματος στρέφονται αποκλειστικά εναντίον των οργανωμένων ομάδων. Η αντίληψη πως την κύρια ευθύνη για την κατάσταση δεν φέρουν οι οργανωμένες ομάδες αλλά το κράτος μάλλον μειοψηφεί.

Το φαινόμενο, όμως, το οποίο έχουμε μπροστά μας μπορεί να περιγραφεί μόνον ως μερική κατάλυση του κράτους. Είναι γνωστός ο κλασικός ορισμός που έδωσε ο Μαξ Βέμπερ για το κράτος: πρόκειται για τον οργανισμό εκείνο που διαθέτει το «μονοπώλιο της νόμιμης βίας σε συγκεκριμένο έδαφος». Ολες οι ανεπτυγμένες χώρες διαθέτουν κράτη που προσεγγίζουν το βεμπεριανό πρότυπο.

Το πέρασμα από το καθεστώς της αναρχίας ή πολυαρχίας σε αυτό του βεμπεριανού κράτους αποτελεί έναν από τους κρισιμότερους σταθμούς της ανθρώπινης ιστορίας. Παράλληλα, οι οικονομολόγοι θεωρούν την τάξη δημόσιο αγαθό που μπορεί να παρέχεται μόνο από το κράτος και που αποτελεί απόλυτη προϋπόθεση οικονομικής ανάπτυξης. Δεν είναι τυχαίο πως η παροχή δημόσιας τάξης ήταν η μόνη λειτουργία που αναγνώριζαν στο κράτος οι ακραίοι φιλελεύθεροι του 18ου και 19ου αιώνα, το λεγόμενο «κράτος-νυχτοφύλακας».

Είναι, επομένως, τουλάχιστον αξιοπερίεργο που το ελληνικό κράτος έχει απεμπολήσει ένα τόσο βασικό κομμάτι της λειτουργίας του και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο. Αξίζει να αναρωτηθούμε για το πώς φθάσαμε στο σημείο αυτό.

Το φαινόμενο της μερικής κατάλυσης του κράτους μπορεί να εξηγηθεί ως αποτέλεσμα της συνάντησης δύο εντελώς διαφορετικών ρευμάτων από το 1974 και μετά. Το πρώτο ρεύμα υπήρξε ο καταπιεσμένος ριζοσπαστισμός της Αριστεράς. Το τραύμα του μετεμφυλιακού κράτους και της Χούντας μετέτρεψε την «πεζοδρομιακή» δράση σε συστατικό στοιχείο της αριστερής ταυτότητας, σχεδόν ως εξαρτημένο αντανακλαστικό. Στη λογική αυτή, ο όρος «τάξη» παρέπεμπε σχεδόν αυτονόητα σε φασιστικές πρακτικές. Πρόκειται για μια τάση που έβλαψε πολλαπλώς την Αριστερά, καθώς υποκατέστησε τον σοβαρό πολιτικό προβληματισμό με τον «πεζοδρομιακό» συνθηματικό λόγο και συνέβαλε στην πολιτική της περιθωριοποίηση. Η σύγκριση της ελληνικής Αριστεράς με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή είναι ως προς αυτό και καταλυτική και καταθλιπτική. Βέβαια, ο αριστερός ριζοσπαστισμός δεν αρκεί για να εξηγήσει τη διαιώνιση και μεγέθυνση των πρακτικών αυτών. Εχουν, άλλωστε, περάσει 36 χρόνια από την κατάρρευση της χούντας. Αν για τα γκρουπούσκουλα της Αριστεράς, το πεζοδρόμιο αποτελεί το κύριο (αν όχι μοναδικό) μέσο της αναπαραγωγής τους, κάτι τέτοιο δεν ισχύει ευρύτερα.

Για να εξηγήσουμε τη διαιώνιση των πρακτικών αυτών, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ένα άλλο ρεύμα: τον διεκδικητικό μικροαστισμό. Είναι σαφώς διακριτό από την Αριστερά (και συνήθως εχθρικό προς αυτήν), αλλά βρήκε στις πεζοδρομιακές πρακτικές της Αριστεράς μια γλώσσα διεκδίκησης που του ήρθε κουτί. Πάντοτε καχύποπτος απέναντι στο κράτος και βουτηγμένος σε πρακτικές ανομίας και μικρο-παραβατικότητας (στο όνομα, βέβαια, του πιο στενού ατομισμού), ο κόσμος αυτός ανακάλυψε ξαφνικά τα πλεονεκτήματα της πιο δυναμικής διεκδίκησης. Δεν είναι τυχαίο πως η μόνη δυνατότητα συλλογικής δράσης για τον κόσμο αυτό παραμένει αυτή που στρέφεται εναντίον του κράτους. Ακόμα και όταν στόχος της διεκδίκησης είναι τα προνόμια μιας ποδοσφαιρικής ομάδας!

Ο καταλύτης που συνταίριαξε τα δύο αυτά ρεύματα σε μια μοναδική αλχημεία (τον «λαϊκισμό») ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου. Χρησιμοποιώντας μιαν επιφανειακά αριστερή γλώσσα, διαδίδοντας ως αντιπολίτευση την πρακτική της πεζοδρομιακής δράσης και νομιμοποιώντας ως κυβέρνηση την ανεξέλεγκτη χρήση αυτού του τρόπου διεκδίκησης, το ΠΑΣΟΚ εξαργύρωσε εκλογικά την αλχημεία αυτή με το παραπάνω. Δεν ήταν, όμως, παρά μια αλχημεία, καθώς βασίστηκε σε ευρωπαϊκά κεφάλαια και δανεικά χρήματα. Και είχε, βέβαια, τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις για το μέλλον. Τώρα που εξέλιπαν οι πόροι, ο τρόπος αυτός διεκδίκησης χάνει κάθε λόγο ύπαρξης.

Θα είμαστε, λοιπόν, μάρτυρες της βαθμιαίας παρακμής των πρακτικών αυτών και του περιορισμού τους στον φυσικό τους χώρο, αυτόν της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των σχετικών γκρουπούσκουλων. Η Αριστερά θα ξανακερδίσει το μονοπώλιο της πεζοδρομιακής διεκδίκησης, αλλά το ιδίωμά της θα περιθωριοποιηθεί και το πρόβλημα θα μπορεί να αντιμετωπιστεί, στις ακραίες του εκφάνσεις, με όρους δημόσιας τάξης. Το ερώτημα που παραμένει είναι αν η αναπόφευκτη διαδικασία ανασυγκρότησης ενός βεμπεριανού κράτους στη χώρα μας θα γίνει ομαλά και συντεταγμένα ή αν θα πάρει άναρχο και βίαιο χαρακτήρα. Εκτιμώντας το περιεχόμενο και το παρελθόν του διεκδικητικού μικροαστισμού, κλίνω προς την πρώτη εκδοχή.

• Ο κ. Στάθης Ν. Καλύβας είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Yale.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_art ... 010_403552

greo,
ποιος βλεπεις να ειναι ο ρολος του ΚΚΕ τα επομενα χρονια;

(δεν ειναι προβοκατορικη ερωτηση! )

Του συγκεκριμένου ΚΚΕ εννοείς φαντάζομαι. Ο ρόλος του πρέπει να είναι η συσπείρωση και η συνειδητοποίηση των μαζών περί των πραγματικών τους συμφερόντων. Η διαρκής πάλη για την ανατροπή της ευρωπαϊκής πολιτικής και η δημιουργία του εσωτερικού αντίπαλου δέους. Θα με θεωρήσετε παρανοϊκό και ενδεχομένως να είμαι, αλλά η ραγδαία και προμοταρισμένη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είχε ως αφορμή το ενδεχόμενο να υπάρχει το ΚΚΕ ως αξιωματική αντιπολίτευση. Τωρα αν όλα αυτά μπορεί να τα πετύχει το συγκεκριμένο ΚΚΕ χωράει πολλή κουβέντα, πάντως η σταση του στη μεσεκλογική περίοδο κρίνεται από μένα ως απολύτως θετική, σε αντίθεση με τους χειρισμούς της πρώτης βδομάδας που ήταν κακοί

greo το ερώτημα για μένα για το κκε παραμένει.
Θα επιμένουν να αλλάξουμε το μενού και από κρεατικό να το γυρίσουμε σε ψάρι ή θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη συνταγή του κρεατικού (που θέλει άλλωστε το 99% του λαού).

Γιατί το κκε δεν προσπαθεί να στηρίξει το χαμηλόμισθο εργαζόμενο, συνταξιούχο κλπ εντός του συστήματος αλλά προσπαθεί δονκιχοτικά να αλλάξει το σύστημα, την ώρα που ο λαός δεν θέλει άλλο σύστημα αλλά βελτίωση των όρων του συγκεκριμένου;

Πάντως εγώ αυτό που δεν κατάλαβα ΠΟΤΕ είναι αυτή τη μ@μημένη πόλωση 'μνημονιακος - αντιμνημονιακός'. Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι σε αυτή τη χωρα γουστάρουμε τρελά τα δίπολα, και τώρα που το ΠΑΣΟΚ μας αφήνει χρόνους έχουμε βρει το 'μνημόνιο-αντιμνημόνιο'.

Όπως και να 'χει, θεωρώ ότι τα βασικά μας προβλήματα είναι δύο. Τα πολλά λεφτά που κλέβουν οι λίγοι(το 'παρεάκι' που αναφέρει συχνά ο mjacob) καθως και τα λίγα λεφτά που κλέβουν οι πολλοί(συντάξεις πεθαμένων, φοροδιαφυγή μικρομεσαίων, ανελέητο ξύσιμο και αντιπαραγωγικόττηα στο δημόσιο, κλπ).

Νομίζω ότι το 'δεξιό' μπλοκ επικεντρώνεται στο δεύτερο, ενώ το 'αριστερό' επικεντρώνεται στο πρώτο.

Ακόμα περιμένω τον πρώτο κερατά που θα πει ότι δε γουστάρει ΟΥΤΕ το ένα, ΟΥΤΕ το άλλο. Το να βάλεις μια τάξη στο δημόσιο και να χώσεις χοντρό δαχτυλάκι στην ΠΑΣΚΕ εφοριακών(που λέει και ο Eddie) ή να κλείσεις αντιπαραγωγικούς οργανισμούς και να στείλεις σπίτι τους όποιους ξύνονται δεν αποκλείει το να βάλεις τάξη ΚΑΙ στο τραπεζικό σύστημα, ΚΑΙ στη διαπλοκή. Είναι δύσκολο, δεκτόν, όμως δεν βλέπω ΚΑΝΕΝΑΝ να ευαγγελίζεται κάτι τέτοιο.

Προσωπικά, δε θα είχα το παραμικρό πρόβλημα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ(και προφανώς θεωρώ ότι δεν συνιστά 'κωλοτουμπα' το να πει ότι αν συνεργαστεί θα υπαναχωρήσει λίγο), όμως το μοναδικό που με φρενάρει είναι ότι δε βλέπω ΠΟΥΘΕΝΑ στο λόγο του να θίγει το χάλι του δημοσίου και 5-10 διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Με άλλα λόγια, συμφωνώ με τα μπούνια όταν καταγγέλει τη διαπλοκή - όμως θα ήθελα να έβλεπα μικρότερο, καλύτερο και λειτουργικότερο κράτος, κάτι που δε νομίζω ότι συγκαταλέγεται στις προτεραιότητες τους.

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
greo το ερώτημα για μένα για το κκε παραμένει.
Θα επιμένουν να αλλάξουμε το μενού και από κρεατικό να το γυρίσουμε σε ψάρι ή θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη συνταγή του κρεατικού (που θέλει άλλωστε το 99% του λαού).

Γιατί το κκε δεν προσπαθεί να στηρίξει το χαμηλόμισθο εργαζόμενο, συνταξιούχο κλπ εντός του συστήματος αλλά προσπαθεί δονκιχοτικά να αλλάξει το σύστημα, την ώρα που ο λαός δεν θέλει άλλο σύστημα αλλά βελτίωση των όρων του συγκεκριμένου;

Το bold απο που προκύπτει βρε Eddie? Οι ψηφοφόροι του ΚΚ θέλουν άλλο σύστημα προφανώς άρα ένα 8.5% βάσει των προηγούμενων εκλογών δε θέλει το παρών σύστημα. Βάλε και όσους δεν ψηφίζουν ή ψηφίζουν άλλα κομμουνιστικά κόμματα (Μ-Λ, πολλοί από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) και θα δεις ότι το 99% δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.

Θες να πούμε 90%; Που δεν είναι αλλα τεσπα.
Αν μιλάμε για 10%, τότε μιλάμε για πολύ στενή κάστα συμφερόντων και προτιμήσεων.
Γιατί δεν επικεντρώνεται το ΚΚΕ στους αδύναμους του 90% και ονειρεύεται το φανταστικό νέο σύστημα του 10%;

Ποιος πολιτικός αρχηγός δήλωσε «Το Άγιο Πνεύμα να μας δώσει αγάπη, πίστη και πείσμα για αγώνα. Είμαστε όλοι μαζί και θα το πετύχουμε»; Ο Σαμαράς ή ο Καμμένος;
15:56 04/06/12

Τσίπρας: «Ο ελληνικός λαός δεν θα πέσει αμαχητί, ποτέ δεν παραδόθηκε αμαχητί, προχωράμε χωρίς μνημόνιο.» Μπορείς να μας πεις και που πάμε;
23:55 04/06/12

απο το protagon

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
greo το ερώτημα για μένα για το κκε παραμένει.
Θα επιμένουν να αλλάξουμε το μενού και από κρεατικό να το γυρίσουμε σε ψάρι ή θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη συνταγή του κρεατικού (που θέλει άλλωστε το 99% του λαού).

Γιατί το κκε δεν προσπαθεί να στηρίξει το χαμηλόμισθο εργαζόμενο, συνταξιούχο κλπ εντός του συστήματος αλλά προσπαθεί δονκιχοτικά να αλλάξει το σύστημα, την ώρα που ο λαός δεν θέλει άλλο σύστημα αλλά βελτίωση των όρων του συγκεκριμένου;

To κρεατικό κανει κακό στην υγεία. Τρως τωρα, πληρωνεις το τίμημα αργότερα. Καλό παραδειγμα. Όσες σουβλες και να φας, το ψάρι θα παραμένει προτιμότερη διατροφή και το πλήθος των οπαδών του κρέατος είναι ένας παράγοντας άσχετος στη συζήτηση. ΑΚΡΙΒΩΣ όπως και με τα καπιταλιστικά συστήματα. Οπότε μπορείτε όλοι να συνεχίσετε να διαλέγετε από τα πλούσια σε χοληστερόλη κόμματα και όταν έρθει το έμφραγμα θα φταίει το ασθενοφόρο που είχε το θράσος να μην είναι παρκαρισμένο κάτω από το σπίτι σας, το ΕΣΥ που είχε το θράσος να πρέπει να εξυπηρετήσει κι άλλους ασθενείς, ο καρδιολόγος γιατί δεν το προέβλεψε, αλλά ΠΟΤΕ εσείς που σαβουρώνατε κοκορέτσια 3 φορες την εβδομάδα.>Πάντως εγώ αυτό που δεν κατάλαβα ΠΟΤΕ είναι αυτή τη μ@μημένη πόλωση 'μνημονιακος - αντιμνημονιακός'. Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι σε αυτή τη χωρα γουστάρουμε τρελά τα δίπολα, και τώρα που το ΠΑΣΟΚ μας αφήνει χρόνους έχουμε βρει το 'μνημόνιο-αντιμνημόνιο'.

Η λέξη 'αντιμνημονιακός' είναι η μεγάλη προσφορά του πρώην της Βίσση στην πολιτική ορολογία του τόπου. Ήταν μία μαρκετίστικη λέξη από αυτές που σκαρφίζονται συχνά τα θινκ τανκ της νουδους για να περιγράψει την αλλοπρόσαλλη πολιτική σταση του Σαμαρα, να είναι καπιταλιστής αλλά και αντάρτης, και δείχνει ότι είμαστε αντίθετοι στη συγκεκριμένη δέσμη μέτρων, αλλά όχι στα μέτρα γενικώς. Άρα (και με δεδομένο ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν αυτοπροσδιορίστηκε ως αντιμνημονιακή δύναμη), εν τέλει ο όρος κρίνεται πετυχημένος, γιατί όντως αυτοί που τον υιοθετούν εχουν πρόβλημα με το συγκεκριμένο μνημόνιο και όχι μ'αυτό που θα ισχύσει αν και όταν κυβερνήσουν.>Οι ψηφοφόροι του ΚΚ θέλουν άλλο σύστημα προφανώς άρα ένα 8.5% βάσει των προηγούμενων εκλογών δε θέλει το παρών σύστημα. Βάλε και όσους δεν ψηφίζουν ή ψηφίζουν άλλα κομμουνιστικά κόμματα (Μ-Λ, πολλοί από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) και θα δεις ότι το 99% δεν ισχύει σε καμία περίπτωση.

Αν βάλεις και κάποιες συνιστώσες του Συριζα (μέχρι να γυαλίσει το μάτι για καρέκλα) και πάρα πολλούς αναρχικούς που δεν πατάνε ούτε εξω απο εκλογικό τμήμα, το ποσοστό είναι βαριά 80%. Όχι πως είναι ευκαταφρόνητο, αλλά δεν είναι και το 99%. Και προφανώς, η με ρυθμό υαλοκαθαριστήρα αλλαγή θέσεων, πως είναι δυνατόν να ευνοεί τις λαϊκες μάζες;

Υπάρχει και η γαλοπούλα greo, όπως υπάρχει και το μέτρο γενικά...
Το ΚΚΕ όμως επιμένει να ανακατεύει τη μπουγιαμπέσα ενώ ο λαός θέλει έστω ένα τοστάκι με ζαμπόν.

Συμπερασμα: σούσι με το ζόρι=8%max

Τι ψωλη ηταν αυτη που εριξε ο Ψαριανος στον Παπαδημουλη στο Mega... :eek: