Jun 4, 2012, 3:44 PM

Ο χρήστης nass έγραψε:
Ως συνήθως, είπες με 3 γραμμές αυτό που εγώ έγραψα μια σελίδα
Οτι είτε θα αντιμετωπίσουμε το motorsport ως πωλήσιμο προϊόν είτε, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να το αντιμετωπίζουμε ως 'κάνω το κέφι μου και αν έρθει και κανείς να με δει τόσο το καλύτερο', θα περιθωριοποιηθεί (ακόμα περισσότερο).

Νάσο, δεν έχει καμία απολύτως σημασία πως «θα αντιμετωπίσουμε» το μότοσπόρτ, αλλά σημασία έχει πως ΕΙΝΑΙ το μότοσπόρτ. Ωμά, ρεαλιστικά, χωρίς στρογγυλέματα, με έναν τεράστιο καθρέφτη κατάφατσα στην μούρη μας.
Εάν δεν συνειδητοποιήσουμε το βάθος του βαρελιού που βρισκόμαστε, πώς να γνωρίζουμε με πόσα σκαλιά θα είναι η σκάλα που θα φτιάξουμε ?

Παρόλο που η προσέγγιση σου εν γένει είναι ορθόδοξη και σύμφωνη με την βιβλιογραφία των Οικονομικών, περί προϊόντων και πώλησης αυτών, δυστυχώς όμως σε ένα κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικό περιβάλλον σαν αυτό της Ελλάδος, η προσέγγισή σου αυτοαναιρείται, γίνεται ανεδαφική και μη ορθόδοξη (αιρετική).

Δίνεις την εντύπωση ότι θέτεις τόσο ψηλά τον πήχυ , ώστε να είναι μάταια οποιαδήποτε προσπάθεια του άλματος. Επαναλαμβάνεις ότι οι οργανωτές και οι αγωνιζόμενοι θα έπρεπε να δημιουργήσουν ένα ελκυστικό προϊόν. Εφόσον λοιπόν εδώ και πολλά χρόνια αυτοί δεν κάνουν τίποτα, τι πρέπει να γίνει? Εσύ τι προτείνεις ? Εφ΄όσον από την εξίσωση σου λείπουν κάποια δεδομένα και δεν λύνεται, έχεις κατεβάσει τον στυλό και περιμένεις. Τι περιμένεις ?

Η άποψή μου είναι ότι από οργανωτές του τύπου, «μαζευτήκαμε 3 - 4 και κάναμε μια λέσχη» , αγωνιζόμενους του επιπέδου «σήμερα αγοράζω 2 λάστιχα και αύριο 2 αμορτισέρ», από την ΟΜΑΕ που είχε την ΕΛΠΑ πρώτα από πάνω της, μετά από κάτω της και στο τέλος από δίπλα της, από χορηγούς του τύπου «να χώσουμε μερικά χωρίς ΦΠΑ, στον αγωνιζόμενο που ο ξάδερφος του νοικιάζει το μαγαζί στην εταιρεία που πουλάει στερεοφωνικά»,
1ον δεν περιμένω καμία αλλαγή στο έργο «Ελληνικό μότοσπόρτ»
2ον δεν είναι το πλέον κατάλληλο πεδίο για να έχουν εφαρμογή αυτά (τα σωστά) που αναφέρεις και
3ον δεν μπορεί να δημιουργηθεί κανένα προϊόν άξιο προς πώληση ούτε στην λαϊκή της γειτονιάς.

Καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, κοιταζόμαστε και περιμένουμε ο τελευταίος κα κατεβάσει τον γενικό και να κλείσει την πόρτα. Εγώ τουλάχιστον προτείνω να ενεργοποιηθούν οι φίλαθλοι, όσο και ανατρεπτικό να ακούγεται αυτό, διότι είμαι ανήσυχος, με θλίβει η απαξίωση του σπορ μας και αγωνιώ για το μέλλον του. Πιστεύω στην δυναμική τους, σέβομαι τον ρόλο τους, θεωρώ ότι όλο το σόου γίνεται για αυτούς (σε αυτό συμφωνούμε), αλλά επίσης πιστεύω ότι και ΟΛΑ ξεκινούν από αυτούς (εδώ είναι η διαφωνία μας). Μαζικά ο λαός θα μπορούσε να κάνει τρελά πράγματα, να μην τα ξαναλέω και κουράζω, απλώς εκτιμώ ότι βαριέται, αδιαφορεί ως γνήσιος νεοέλληνας και η άποψή του είναι « εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα, οι Οργανωτές τι κάνουν, μόνο να τα παίρνουν είναι? ».