May 11, 2012, 9:16 PM

Συζητάω με ένα ζευγάρι Γερμανών. Γύρω μας είναι ο γιός τους. Ήταν δεν ήταν 3 χρονών. Το αγοράκι κρατάει στα 2 του χέρια ένα μισοφουσκωμένο μπαλόνι, ένα αρκουδάκι και ένα κίτρινο πλαστικό παπάκι. Του δίνω το δεξί μου χέρι με σκοπό να το χαιρετίσω και τότε γίνεται κάτι απίστευτο που μόνο αν το έβλεπε κάποιος θα καταλάβαινε τα συναισθήματα.
Βλέπει το αγοράκι το χέρι μου. Λες και το χτύπησε ρεύμα ξαφνικά. Είδα και ένιωσα πόσο μεγάλη πρασπάθεια έκανε το αγοράκι προκειμένου να ελευθερώσει το δεξί του χέρι και να με χαιρετίσει. Είδα την αγωνία ζωγραφισμένη στο προσωπάκι του. Δεν ήθελε με τίποτα να αφήσει τα παιχνίδια του κάτω. Ήθελε να τα κρατήσει στο ένα χέρι. Μετά από πολλά δευτερόλεπτα αγωνίας το αγοράκι τα κατάφερε και απλώνοντας το δεξί του χεράκι με χαιρέτησε.