Καποιος φωναξε: Θεος φυλαξοι...
Κι ακουστηκε απο τον ουρανο η φωνη του Τσακ Νορρις: πεντε, δεκα, δεκαπεντε...

Μονο σαν ανεκδοτο μπορει να μπει,ιδιως το σημειο στο οποιο αναφερεται στον Παγκαλο ειναι πολυ καλο.

Του Δημήτρη Καμπουράκη (via protagon.gr

Μιας και σήμερα το ΠΑΣΟΚ ψηφίζει για Πρόεδρο, θέλετε να σας διηγηθώ μερικές μικρές και άγνωστες ιστοριούλες απ’ τη ζωή αυτού του κόμματος; Χωρίς αναλύσεις, χωρίς προεκτάσεις, χωρίς ιδεολογικές αναφορές και τέτοια. Τα βαριέμαι πια. Μικρές ψηφίδες γεγονότων και συμβάντα με ανθρώπους. Έτσι, για να γελάσουμε, αλλά και σαν μνημόσυνο. Όλα όσα γράφω, τα είδα με τα μάτια μου και τ’ άκουσα με τ’ αυτιά μου κάποτε ή τα έχω διασταυρώσει με ζήλο. Εκτός απ’ το τελευταίο. Και μην αρχίσετε οι μεν, ότι τώρα εξηγούνται όλα, ούτε οι δε ότι προβοκάρω. Εντάξει;

Βουλευτικές εκλογές 1977: Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατεβαίνει στα Χανιά για την προεκλογική συγκέντρωση του. Κόσμος πολύς, ενθουσιασμός μεγάλος, φοβερές αντι-Καραμανλικές και αντι-Δεξιές κορώνες απ’ το μπαλκόνι. Μετά τη συγκέντρωση, μαζεύει τη Νομαρχιακή Επιτροπή σε μια αίθουσα του ξενοδοχείου. Χώνομαι κι εγώ σε μια γωνιά για ν’ ακούσω. Ο Ανδρέας άναψε την πίπα του και τους είπε:

«Εδώ στα Χανιά, η οργάνωση έχει σ’ αυτές τις εκλογές ένα και μοναδικό καθήκον. Να μην εκλεγεί βουλευτής ο Μητσοτάκης. Όλα τα άλλα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.» Πράγματι, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέβαινε τότε κυρίως στη δυτική Κρήτη ως Kόμμα Nεοφιλελευθέρων, προσπαθώντας να επανακάμψει στο πολιτικό σκηνικό. Κάποιος από τη Νομαρχιακή Επιτροπή τόλμησε να σηκωθεί όρθιος και του είπε κομπιάζοντας ότι οι Μητσοτακικοί οπαδοί είναι κεντρώοι άνθρωποι και ότι δεν πείθονται να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ που είναι τόσο αριστερό. Και τότε ο Ανδρέας απάντησε: «Τότε να τους πείθετε να ψηφίσουν Καραμανλή!». Το ακροατήριο έφριξε, αλλά ουδείς αντιμίλησε. Ο Μητσοτάκης εξελέγη βουλευτής, σε δυο χρόνια ήταν υπουργός της ΝΔ, σε έξι χρόνια αρχηγός της ΝΔ και σε δώδεκα χρόνια έστειλε τον Ανδρέα στο ειδικό δικαστήριο.

Φοιτητικές εκλογές 1978: Το βράδυ που έβγαιναν τ’ αποτελέσματα, γινόταν στον όροφο της νεολαίας στη Χαριλάου Τρικούπη, φοβερός χαμός. Κόσμος έμπαινε κι έβγαινε, τα λιγοστά τηλέφωνα χτυπούσαν ασταμάτητα και χιλιάδες χαρτιά γέμιζαν τα τραπέζια. Οχλαγωγία και εκνευρισμός. Κάποια στιγμή χτυπάει για χιλιοστή φορά το μοναδικό απ’ ευθείας τηλέφωνο, το σηκώνει ο Γιώργος Θωμάς (μετέπειτα βουλευτής Αχαΐας) και ακούει κάποιον να του λέει: «Ανδρέας Παπανδρέου εδώ. Πείτε μου τα αποτελέσματα». Η απάντηση από τον φρικαρισμένο νεαρό ήταν ακαριαία: «Άμα σε γαμήσω θα σου πω εγώ, παλιομαλάκα!» Και του κλείνει το τηλέφωνο. Μετά από πέντε λεπτά, ανοίγει η πόρτα και εμφανίζεται ο Άκης Τσοχατζόπουλος με φρύδι ανασηκωμένο και ουρλιάζοντας σε έξαλλη κατάσταση: «Ποιος ηλίθιος από δω μέσα έβρισε τον Πρόεδρο;»

Ρώτησα κάποτε τον Γιώργη τον Κατσιφάρα να μού περιγράψει την πρώτη-πρώτη γνωριμία του Ανδρέα με τη Δήμητρα Λιάνη. Ως γνωστόν, η πρώτη τους επαφή έγινε σε ταξίδι του Παπανδρέου στην Κίνα, με τη Λιάνη αεροσυνοδό στην πρωθυπουργική πτήση. Ο Κατσιφάρας ήταν στο ταξίδι αυτό. Θαρρώ πως δωρικότερη και γλαφυρότερη περιγραφή δε μπορεί να υπάρξει, καθώς το μάτι του Γιώργη έκοβε, ενώ ήξερε πολύ καλά και τον χαρακτήρα του Ανδρέα: «Πώς γνωρίστηκαν; Να σου πω. Μόλις απογειωθήκαμε, παραγγέλνει ο Πρόεδρος έναν καφέ. Όταν είδα να φτάνει μπροστά το βυζί κι από πίσω ο καφές, είπα μέσα μου: Εδώ θα ‘χουμε άσχημα ξεμπερδέματα.»

Επιμύθιο στην προηγούμενη ιστορία με τη Δήμητρα: Πριν λίγα χρόνια, ένας παλιός φίλος από τον καιρό εκείνο, μου έδειξε μια φωτογραφία στο κινητό του. Έδειχνε έναν λευκό καναπέ από δέρμα ή ίσως δερματίνη. «Ξέρεις ρε τι είναι αυτό; Ο καναπές του Παπανδρέου από το σπίτι της Εκάλης, που μετά τον θάνατο του βγήκε σε πλειστηριασμό μαζί με τα υπόλοιπα έπιπλα από τη χήρα. Κατέληξε σε μια γκαρσονιέρα και χθες πηδούσα πάνω του. Πώς καταντάνε όλα σ’ αυτή τη χώρα…»

Ο Μένιος ο Κουτσόγιωργας ήταν γνωστό πως δεν πετούσε τα λεφτά του. Ήταν ας πούμε σφιχτοχέρης. Ο Μένιος επίσης, αν και ήταν πάντα μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου, δεν έδινε καμία σημασία σε τέτοιες συνεδριάσεις και ουδέποτε μιλούσε σ’ αυτές. Δεν γούσταρε το κόμμα, βαριόταν τις διαδικασίες του και ό,τι ήθελε να πετύχει το κατάφερνε με απ’ ευθείας συνεννόηση με τον Παπανδρέου, που του ‘χε τυφλή εμπιστοσύνη. Σε κάθε συνεδρίαση του Εκτελεστικού, ο καφετζής του ΠΑΣΟΚ (ο περίφημος Μαρίνος) ανέβαζε καφέδες και σάντουιτς, που τα πλήρωνε κάθε φορά ένας με τη σειρά. Και ξάφνου, σε μια άσχετη συνεδρίαση, σηκώνεται πάνω ο Μένιος κι αρχίζει μια μακροσκελή εισήγηση περί σοσιαλισμού, περί του κόμματος, περί των κοινωνικών δυνάμεων, περί της ανάπτυξης, της κατανομής των εισοδημάτων, κλπ. Έμειναν εμβρόντητοι οι υπόλοιποι από τη λογοδιάρροια του και περίμεναν να δουν πού θα καταλήξει και τι σατανικό σχέδιο έχει βάλει μπροστά για να λέει τέτοια πράγματα. Ο Μένιος λοιπόν, ως καταστάλαγμα της εισήγησης του, προτείνει την υιοθέτηση ενός πολιτικού κειμένου, που περιείχε τα πάντα για την κυβέρνηση, την κοινωνία, το κόμμα και τις σχέσεις τους. Και ξαφνικά, όλα ξεκαθαρίστηκαν. Σε μια υποπαράγραφο για τη λειτουργία του κόμματος, ανέφερε ρητά ότι τα έξοδα και τα αναλώσιμα των συνεδριάσεων των ανωτάτων οργάνων του κόμματος, πρέπει να καλύπτονται από την επιτροπή οικονομικού. Ήταν η σειρά του να πληρώσει τους καφέδες στον Μαρίνο.

Ταξιδεύαμε για μια σύνοδο κορυφής επί Σημίτη, όταν σηκώθηκε από τη θέση του ο Θόδωρος Πάγκαλος, υπουργός Εξωτερικών τότε. Τον πλησιάσαμε για να πάρουμε καμιά πληροφορία, οπότε αυτός ανοίγει το ντουλάπι και κατεβάζει το σακάκι του. «Έφερα το δημοσίευμα ενός ιταλικού περιοδικού, που το κράτησα επίτηδες για να σας δείξω ότι οι ιταλοί δημοσιογράφοι είναι χειρότερα κουμάσια από σας» μας είπε γελώντας. Αρχίζει να ψάχνει τις τσέπες του. Βγάζει κάτι χαρτάκια με σημειώσεις, τα κοιτάζει, κάνει μία και τα σκίζει. Ψάχνει στην άλλη τσέπη, βρίσκει άλλα χαρτιά, τα σκίζει κι αυτά. Ψάχνει στις μέσα τσέπες, βρίσκει κάτι επισκεπτήρια, τα πετάει. Βγάζει κάτι αποδείξεις, τις στοιβάζει στο σταχτοδοχείο της αεροπορικής θέσης. Βρίσκει κάτι δακτυλόγραφα, τα σκίζει και τα βάζει στην τσέπη του καθίσματος. Γέμισε τον τόπο σχισμένα χαρτιά. Τελικά απογοητεύτηκε: «Δεν το ‘φερα το δημοσίευμα. Έχω πάντα χιλιάδες άσχετα χαρτιά στις τσέπες μου, αλλά αυτά που θέλω δεν τα βρίσκω ποτέ.» Μετά από ώρες, αφού προσγειωθήκαμε, μας φωνάζει γεμάτος χαρά και μας επιδεικνύει το δημοσίευμα που έψαχνε. «Πού ήταν;» ρωτάμε εμείς. «Στη τσέπη του σακακιού μου» απαντά ο Θόδωρος. «Αφού το έψαξες» απορούμε εμείς. «Α, δεν ήταν δικό μου σακάκι αυτό που έψαχνα, κάποιου άλλου ήταν.»

Και μια τελευταία ιστοριούλα, απ’ αυτές που δεν είναι δυνατόν να διασταυρωθούν, απλώς επαφίεσαι στην αξιοπιστία αυτού που τη διηγείται. Μεγαλοϋπουργός και μεγαλοστέλεχος της πρώτης-πρώτης περιόδου, την είχε κοπανήσει βραδάκι απ’ το υπουργείο και ήταν με νεαρά ύπαρξη σε σπίτι πάνω στον Λυκαβηττό. Πάνω στην ερωτική του έξαρση, της λέει: «Πες μου τι γουστάρεις κι εγώ θα σου το πραγματοποιήσω αμέσως.» Και τότε το τσουλάκι, βλέποντας τη φωτισμένη πόλη στα πόδια της, του απαντά: «Θέλω να σβήσεις τα φώτα της Αθήνας για πάρτη μου, να το δω. Όχι πολύ, για δυο λεπτά.» Δεν ξέρω ούτε τι σκέφτηκε, ούτε πως ένοιωσε ο μεγαλοϋπουργός, πάντως σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε τον συνάδελφο του υπουργό Βιομηχανίας, που κομματικά ήταν και πολύ κατώτερος του. «Ρε συ, μπορείς να μου κάνεις μια μεγάλη προσωπική χάρη;» τον ρώτησε. «Ό,τι θέλεις, στη διάθεση σου», απάντησε αυτός, ευχαριστημένος που θα τον εξυπηρετήσει και μετά θα ‘χει να ζητήσει σε ανταπόδοση. «Μπορείς να πεις στη ΔΕΗ να σβήσει τα φώτα της Αθήνας; Όχι για πολύ, κανένα λεπτό.» Ο υπουργός Βιομηχανίας έμεινε άναυδος; «Τι πράγμα; Να σβήσω τα φώτα της Αθήνας; Γιατί να το κάνω αυτό; Και πώς θα γίνει; Έτσι εύκολα κατεβαίνουν οι διακόπτες; Θα γίνει κανένα γενικό μπλάκ-άουτ. Μα…τι συμβαίνει;» Ο υπουργάρας κώλωσε και δεν επέμεινε. Όμως ο υπουργός βιομηχανίας που δεν μπορούσε να το χωνέψει, τον ρωτούσε συνεχώς όταν συναντιούνταν. Και μετά από πολλά χρόνια, όταν όλα τούτα δεν είχαν καμία σημασία, εδέησε επιτέλους να του εξομολογηθεί την αμαρτία του. Για να μην πάνε στον τάφο, ο ένας με το βάρος στην καρδιά του και ο άλλος με την απορία.

Απίστευτος ο Πάγκαλος, σωστός ο Κατσιφάρας.
Μετά από αυτό το ποστ ό,τι κι αν γράψει κανείς ωχριά, δοκιμάζω όμως την τύχη μου.

• Μωρό μου, πάρε μου ένα μαργαριταρένιο κολιέ, για να το φοράω όταν κάνουμε έρωτα και να νιώθω πριγκίπισσα.
• Να σου πάρω καλύτερα ζουρλομανδύα, για να πηδιέσαι σαν τρελή;

Παιδιά του λαού. Μίλησαν στον ψυχισμό του μέσου Έλληνα, γι' αυτό κυβέρνησαν 3 δεκαετίες. Περαστικά μας.

Manosk, τί είναι αυτό που σε κάνει να πιστεύεις ότι αν κυβερνούσαν 'οι' άλλοι θα ήταν καλύτερα τα πράγματα?!

Κριμα δεν ειναι να το διαλυσουμε το θεματακι;Ας κρατησουμε ενα επιπεδο.

Γιατί;;; Για ανέκδοτα μιλάμε...

(προφανώς και αστειεύομαι, μιας και συμφωνώ με τον αξιότιμο και υπέροχο κύριο μοντεράτορα )

Ο χρήστης markvag έγραψε:
Γιατί;;; Για ανέκδοτα μιλάμε...

(προφανώς και αστειεύομαι, μιας και συμφωνώ με τον αξιότιμο και υπέροχο κύριο μοντεράτορα )

Το θεμα εχει ενα επιπεδο,αν αρχισουμε να γραφουμε περι πολιτικών θα το ριξουμε στα ταρταρα.

Γιατί εσύ ξέρεις κανένα καλύτερο ανέκδοτο;;;;

Πεθαινει ο Πελε και παει στον ουρανο. Εκει μπροστα σε μια πυλη ειναι ο Αγιος Πετρος πισω απο ενα γραφειο με ενα βιβλιο επανω αλλα ειναι γυρισμενος και κοιταει πισω του μεσα απο την πυλη με ενδιαφερον. Αγιε λεει ο Πελε ηλθα να με καταταξετε. Του ριχνει μια ματια ο Αγιος και γυριζοντας παλι να κοιταει μεσα απ την πυλη ρωταει αδιαφορα πιανοντας το βιβλιο-ποιο ειναι το ονομα σου?- Πελε απαντα ο Πελε. Τιιι τιναζεται ορθιος ο Αγιος Πετρος Πελε ειπες? Γρηγορα περνα μεσα γαμωτο και χανουμε 1-0 απο την κολαση.

το επίπεδο που λέγαμε μας βγήκε πάτος.

Πάνε 3 σουρωμένοι σε έναν οίκο ανοχής. Εκεί είναι η τσατσά και τους λέει έχουμε μόνο 2 γυναίκες και έτσι δεν μπορείτε να εξυπηρετηθείτε και οι 3. Λέει ο ένας απ' τους 3, σ' αυτόν δώσε την φουσκωτή κούκλα, έτσι και αλλιώς είναι τόσο τύφλα που δεν θα καταλάβει διαφορά. Τεσπα, πάνε λοιπόν μέσα στα δωμάτια, κάνουν ότι κάνουν και όντως ο 3ος έκανε με την φουσκωτή. Μόλις βγαίνουν λένε τις εντυπώσεις τους. Ο ένας λέει: 'εμένα πρέπει να ήταν κινέζα, γιατί ήταν αρκετά στενή και με δυσκόλεψε λίγο'. Ο 2ος λέει: 'εμένα πρέπει να ήταν ρωσίδα γιατί ήταν καλλίγραμμη, κούκλα και μίλαγε βαριά γλώσσα'. Λέει και ο 3ος: 'εμένα πρέπει να ήταν μάγισσα'. 'Γιατί καλέ' του λένε οι άλλοι? 'γιατί μόλις πήγα να την γ...σω έκανε ένα φσσσσσσσσστττττττττ και πέταξε απ' το παράθυρο

Στην παραλία το παιδάκι μαζί με την γιαγιά του... Κάποια στιγμή το παιδάκι λέει :
-Γιαγιά μπορώ να παίξω με τα βυζιά σου?
-Ναι, αλλά μην απομακρυνθείς...

Ο χρήστης Billopoulos έγραψε:
Καποιος φωναξε: Θεος φυλαξοι...
Κι ακουστηκε απο τον ουρανο η φωνη του Τσακ Νορρις: πεντε, δεκα, δεκαπεντε...

Το είπες λίγο ανάποδα:

Ο Τσακ Νόρρις λέει 'Θεός φυλάξοι' και από τον ουρανό ακούγεται μια φωνή 'πέντε, δέκα, δεκαπέντε, είκοσι...'.

Τρεις μοναχοί είναι ένα βήμα πριν χριστούν διάκονοι και ο αρχιδιάκονος τους λέει ότι πρέπει να περάσουν ένα τελευταίο τεστ. Τους βάζει σε ένα δωμάτιο τους βάζει να γδυθούν και τους κρεμάει στο πουλί τους ένα κουδουνάκι. Οι μοναχοί μένουν έκπληκτοι αλλά δεν μιλούν. Ανοίγει την πόρτα ο αρχιδιάκονος και μέσα μπαίνει μια πανέμορφη κοπέλα φορώντας κάτι πολύ σέξι ρούχα, η οποία αρχίζει να χορεύει αισθησιακά μπροστά από τον πρώτο μοναχό.

• Ντιν-Ντιν-Ντιν, ακούγεται το κουδουνάκι του.
• 'Αδερφέ Γεώργιε, δεν το περίμενα από εσένα, πήγαινε να κάνεις ένα κρύο ντους και να προσευχηθείς για την αδυναμία σου να αντισταθείς στον πειρασμό'.
  Μετά η γυναίκα παεί μπροστά στον δεύτερο μοναχό και αρχίζει να κάνει στριπτίζ, βγάζοντας τα ρούχα της.
• Ντιν-Ντιν-Ντιν, ακούγεται το κουδουνάκι του.
• 'Αδερφέ Ιωάννη, δεν μπόρεσες να αντισταθείς στον πειρασμό, γι' αυτό πήγαινε και εσύ να κάνεις ένα παγωμένο ντους και να προσευχηθείς για συγχώρεση'.
  Μετά η γυναίκα πάει στον τελευταίο μοναχό και κάνει τα ίδια. Καμία ανταπόκριση. Αυτή γδύνεται τελείως και αρχίζει να τρίβεται πάνω του αλλά πάλι από τον μοναχό καμία ανταπόκριση. Τελικά η γυναίκα κουράζεται και φεύγει.
• 'Αδερφέ Κωνσταντίνε, μπράβο σου, μόνο τώρα κατάλαβα την αληθινή δύναμη της ψυχής σου. Τώρα πήγαινε και εσύ στα ντους μαζί με τους άλλους μοναχούς.
• Ντιν-Ντιν-Ντιν-Ντιν-Ντιν-Ντιν-Ντιν-Ντιν...

Πώς απαντούν οι επαγγελµατίες σε περίοδο κρίσης στην ερώτηση :
“πώς πάει η δουλειά”;

• Φούρναρης : ψίχουλα
• Μανάßης: κολοκύθια...
• Αγρότης: ζήσε Μάη µου να φας τριφύλλι
• Ανθοπώλης: µαρασµός
• Ηλεκτρολόγος: δεν ßλέπω φως
• Υδραυλικός: µούφα η δουλειά
• Κοµµωτής: τρίχες
• Ψιλικατζής: ψιλοπράγµατα
• Νεκροθάφτης: ψόφια πράγµατα, µεγάλη νέκρα
• Βοθρατζής: σκατά
• Ναυτικός: πιάσαµε πάτο
• Τσατσά: πο*τσες
• Χρηµατιστής: Δεκάρα τσακιστή
• Πρωθυπουργός: Παραλάßαµε χάος

Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής.
Παίρνει, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο γιλεκάκι του και ξεκινάει για το βουνό. Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Μηδέν Βαθμών Κέλβιν, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα. Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο γιλεκάκι τον προστατεύει απ' το κρύο. Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται απροσπέλαστο μπροστά του. Η ξύλινη πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος, με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, σιδερένια, πέφτει μετά απ' το δεύτερο χτύπημά του. Η
τελευταία βαριά σιδερένια πόρτα πέφτει με θόρυβο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ' το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του.
Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και
ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού:

• Τα σέβη μου, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών...
• Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν...
• Μιλάς με γρίφους, γέροντα...

Ο χρήστης ikarus260 έγραψε:
Πάνε 3 σουρωμένοι σε έναν οίκο ανοχής. Εκεί είναι η τσατσά και τους λέει έχουμε μόνο 2 γυναίκες και έτσι δεν μπορείτε να εξυπηρετηθείτε και οι 3. Λέει ο ένας απ' τους 3, σ' αυτόν δώσε την φουσκωτή κούκλα, έτσι και αλλιώς είναι τόσο τύφλα που δεν θα καταλάβει διαφορά. Τεσπα, πάνε λοιπόν μέσα στα δωμάτια, κάνουν ότι κάνουν και όντως ο 3ος έκανε με την φουσκωτή. Μόλις βγαίνουν λένε τις εντυπώσεις τους. Ο ένας λέει: 'εμένα πρέπει να ήταν κινέζα, γιατί ήταν αρκετά στενή και με δυσκόλεψε λίγο'. Ο 2ος λέει: 'εμένα πρέπει να ήταν ρωσίδα γιατί ήταν καλλίγραμμη, κούκλα και μίλαγε βαριά γλώσσα'. Λέει και ο 3ος: 'εμένα πρέπει να ήταν μάγισσα'. 'Γιατί καλέ' του λένε οι άλλοι? 'γιατί μόλις πήγα να την γ...σω έκανε ένα φσσσσσσσσστττττττττ και πέταξε απ' το παράθυρο

Είναι δυο παππούδες σε ένα χωριό και περνάει μια όμορφη κοπέλα και τη ρωτάνε:

• 'Τίνος είσαι εσύ;'
• 'Του Πέγκου'.
  Και λέει ο παππούς
• 'AI SE TU PEGOU?'