Ανέκαθεν συνέβαινε αυτό. Σήμερα έξω από το σχολείο γνώρισα δύο γονείς που δεν ήξερα, και ένας άλλος ανακάλυψε ότι μια γηραιά κυρία που ερχόταν καθημερινώς να πάρει το εγγόνι της ήταν καθηγήτριά του το 1895 στη Δέσμη.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Ανέκαθεν συνέβαινε αυτό. Σήμερα έξω από το σχολείο γνώρισα δύο γονείς που δεν ήξερα, και ένας άλλος ανακάλυψε ότι μια γηραιά κυρία που ερχόταν καθημερινώς να πάρει το εγγόνι της ήταν καθηγήτριά του το 1895 στη Δέσμη.

Λίγο μεγάλος σε ηλικία έκανε παιδιά ο φίλος σου...

Η μάνα είχε μόλις φτιάξει το μαλλί κ είχε ντυθεί, ήταν η γιορτή της κ ετοιμάστηκε να δεχτεί επισκέψεις.
Ο μικρός άνοιξε την πόρτα κ μπήκε τρέχοντας, με το που την είδε φρέναρε, κοκάλωσε λέμε, γούρλωσε τα μάτια κ είπε:
μικρός: Μααααμά!!! Τι κούκλα είσαι? Θεά, μαμά, είσαι θεά!! Τι ωραία μαλλιά, τι ωραία ρούχα!!! ΄
Μάνα (λιωμένη, ένα με το πάτωμα): Να σου δώσω ένα φιλάκι, αγάπη μου.
(ο μικρός πέφτει - προσεκτικά - στην αγκαλιά της κ αρχίζει τα χάδια, η μάνα τον φιλάει, μαζεύει τα κομμάτια της κ του λέει:)
Μάνα: Έλα, τώρα, παιδάκι μου, πήγαινε να τελειώσεις τα Αγγλικά για να μην έχουμε τπτ γι' αργότερα, εντάξει?
μικρός (πετάγεται λες κ τον τσίμπησε ... σκορπιός κ παίρνει μια έκφραση όλο παράπονο): Αμάν ρε μαμά, έλεος! Τόσα κομπλιμέντα σου έκανα, κ εσύ με στέλνεις να διαβάσω???

Το λαμόγιο, είχε παίξει το θέατρο για να δει τηλεόραση αντί να πάει να τελειώσει ορθογραφία 7 λέξεις Αγγλικά.
Περιττό να πω ότι δεν μας έμεινε άντερο απ' τα γέλια, έ?

Δύο θέματα που μας ταλαιπωρούν: Φαγητό και ύπνος

Φαγητό:
Πλησιάζεις κουτάλι, κάνεις τον καραγκιόζη, βάζεις μουσική, τρως ο ίδιος, δεν τρως, τον αφήνεις να πεινάσει για τα καλά, κοιμάται τρεις ώρες, κοιμάται μία ώρα, δεν κοιμάται, πριν το μπάνιο, μετά το μπάνιο, κρεμασμένος από τον πολυέλαιο, κρεμασμένος ο πολυέλαιος από εσένα, τον πιέζεις, δεν τον πιέζεις --> το στόμα θα ανοίξει όταν και για όσες φορές αυτός θέλει.
Πολύ μίζερος με το φαγητό. Αν δεν ασχοληθούμε μία ώρα/γεύμα για να φάει, κατεβαίνει τις καμπύλες 2-2.

Ύπνος:
Ίσως η πιο πονεμένη ιστορία. Κλείνουμε 16 μήνες και μία (1) φορά δεν έχουμε κοιμηθεί συνεχόμενα το βράδυ! Μέχρι 12 μηνών ξυπνούσε 3-4 φορές κάθε βράδυ. Από 12-σήμερα ξυπνάει στάνταρ δύο φορές το βράδυ. Δεν παλεύεται!!!

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Δύο θέματα που μας ταλαιπωρούν: Φαγητό και ύπνος

Φαγητό:
Πλησιάζεις κουτάλι, κάνεις τον καραγκιόζη, βάζεις μουσική, τρως ο ίδιος, δεν τρως, τον αφήνεις να πεινάσει για τα καλά, κοιμάται τρεις ώρες, κοιμάται μία ώρα, δεν κοιμάται, πριν το μπάνιο, μετά το μπάνιο, κρεμασμένος από τον πολυέλαιο, κρεμασμένος ο πολυέλαιος από εσένα, τον πιέζεις, δεν τον πιέζεις --> το στόμα θα ανοίξει όταν και για όσες φορές αυτός θέλει.
Πολύ μίζερος με το φαγητό. Αν δεν ασχοληθούμε μία ώρα/γεύμα για να φάει, κατεβαίνει τις καμπύλες 2-2.

Ύπνος:
Ίσως η πιο πονεμένη ιστορία. Κλείνουμε 16 μήνες και μία (1) φορά δεν έχουμε κοιμηθεί συνεχόμενα το βράδυ! Μέχρι 12 μηνών ξυπνούσε 3-4 φορές κάθε βράδυ. Από 12-σήμερα ξυπνάει στάνταρ δύο φορές το βράδυ. Δεν παλεύεται!!!

Για το φαγητο, μιληστε με τον παιδιατρο. Αν και εφ'οσον το παιδι παιρνει βαρος και ψηλωνει. δεν υπαρχει θεμα. Ισως να σας τα κανει αυτα επειδη ετσι ασχοληστε μαζι του. Μηπως του λειπετε, και κανοντας αυτο σας εχει μαζι του ?

Για τον υπνο, κοιμαται αλλες ωρες ? πρωι - μεσημερι ? Αν ναι μειωστε τις , ξυπνωντας τον.
Επισεις, αν την νυχτα τον ταιζετε, κοψτε το. Τα μωρα πολλες φορες ξυπνουν για να φανε, αν δεν εχει φαι, δεν εχουν λογο να ξυπνησουν. Με τον δικο μου επιασε .
Το μονο που κανει πλεον, ειναι να ξυπναει στιε 6 το πρωι και να ερχεται στο δικο μας κρεβατι, για να συνεχισει τον υπνο του.

Το ύψος του είναι καλό, το βάρος οριακό.
Όλη μέρα μαζί του να είμαστε, τα ίδια κάνει. Δεν είναι θέμα παρέας, απλά το φαγητό δεν είναι μέσα στις προτεραιότητές του.

Δεν ξυπνάει το βράδυ για φαγητό. Ξυπνάει για παρέα. Αισθάνεται ανασφάλεια και ξυπνάει κλαίγοντας (μπορεί και 1-2 ώρες αφού κοιμηθεί). Φυσικά, μετά από άπειρα πήγαινε-έλα στο κρεβάτι του, τώρα πια τον παίρνουμε στο δικό μας και συνεχίζουμε τον ύπνο μας όλοι. Για φαγητό ξυπνάει κατά τις 6 και κανένας δε μπορεί να του το αρνηθεί (σηκώνει μπλούζα και τρώει μόνος του )

Για το θέμα ύπνος μια λύση είναι κάτι τέτοιο
http://www.amazon.co.uk/GroCompany-HJ008-Gro-Clock-Sleep-Trainer/dp/B002APJCNE

Ωραίο φαίνεται αλλά νομίζω πως είναι για λίγο πιο μεγάλα παιδάκια (2 ετών +)

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Το ύψος του είναι καλό, το βάρος οριακό.
Όλη μέρα μαζί του να είμαστε, τα ίδια κάνει. Δεν είναι θέμα παρέας, απλά το φαγητό δεν είναι μέσα στις προτεραιότητές του.

Δεν ξυπνάει το βράδυ για φαγητό. Ξυπνάει για παρέα. Αισθάνεται ανασφάλεια και ξυπνάει κλαίγοντας (μπορεί και 1-2 ώρες αφού κοιμηθεί). Φυσικά, μετά από άπειρα πήγαινε-έλα στο κρεβάτι του, τώρα πια τον παίρνουμε στο δικό μας και συνεχίζουμε τον ύπνο μας όλοι. Για φαγητό ξυπνάει κατά τις 6 και κανένας δε μπορεί να του το αρνηθεί (σηκώνει μπλούζα και τρώει μόνος του )

Λοιπον για το φαι, δεν κανεις κατι αλλο. ΜΗΝ τον πιεζεται να φαει, θα φαει αυτος οσο θελει οταν θελει.Μην του λετε να φαει για να κερδισει κατι.
Ειναι καλυτερο να λες στο παιδι σου , φαε κατι , παρα να του λες, μην φας αλλο.

Μια λυση για τον υπνο, αν και πολοι θα διαφωνησουν, ειναι να τον βαζεις για υπνο στο δικο σας κρεββατι και αργοτερα τον βαζεις στο δικο του. Αν ξυπνησει την νυχτα, τον παιρνεις μαζι σας και κοιμαστε ολοι μαζι.

Καποιοι λενε οτι αν κοιμασαι με το παιδι, αυτο θα μαθει ετσι και θα φτυσεις αιμα για να τον κανεις να κοιματε στο δικο του δωματιο. Μπουρδες. Απο εμπειρια δικη μου και φιλων , δεν ισχυει.

Το παιδι εχει συγκεκριμενη ρουτινα ολη τη μερα;

Ο χρήστης nikospappas έγραψε:
Λοιπον για το φαι, δεν κανεις κατι αλλο. ΜΗΝ τον πιεζεται να φαει, θα φαει αυτος οσο θελει οταν θελει.Μην του λετε να φαει για να κερδισει κατι.
Ειναι καλυτερο να λες στο παιδι σου , φαε κατι , παρα να του λες, μην φας αλλο.

Είμαι κι εγώ της ίδιας άποψης. Τη 'χαλάστρα' μας την έκανε ο παιδίατρος που τον βρήκε, λίγο πριν χρονίσει, λιποβαρή. Και πολύ λογικά, δεν έφταιγε φυσικά ο γιατρός, γιατί ενώ μέχρι τους 8 μήνες το βάρος του ήταν άριστο, μόλις μπήκε η στερεά τροφή στο πρόγραμμα δεν έπαιρνε γραμμάριο.

Μια λυση για τον υπνο, αν και πολοι θα διαφωνησουν, ειναι να **τον βαζεις για υπνο στο δικο σας κρεββατι και αργοτερα τον βαζεις στο δικο του. Αν ξυπνησει την νυχτα, τον παιρνεις μαζι σας και κοιμαστε ολοι μαζι.
**Καποιοι λενε οτι αν κοιμασαι με το παιδι, αυτο θα μαθει ετσι και θα φτυσεις αιμα για να τον κανεις να κοιματε στο δικο του δωματιο. Μπουρδες. Απο εμπειρια δικη μου και φιλων , δεν ισχυει.

Κι εγώ μπούρδες το θεωρώ γι αυτό και εφαρμόζω ακριβώς αυτό που περιγράφεις. Πολλές φορές μάλιστα τον βάζουμε για δεύτερη φορά στο κρεβάτι του (1-2-3-4 το πρωί αυτά, δεν είναι στάνταρ) και στις 5-6 ξαναξυπνά. Ε, δε μπορείς να κάνεις όλο το βράδυ αυτή τη δουλειά και να πηγαίνεις για δουλειά την άλλη μέρα...

@ vrax: Ναι. Όσο συγκεκριμένη μπορεί να είναι μια ρουτίνα με ένα παιδί που δεν τρώει καλά και δεν κοιμάται συνεχόμενα.

Παιδι φιλου μεγαλωσε με γαλα, φετα και ψωμι παπαρα σε ελαιολαδο. Σημερα ειναι 13 ετων και χαιρει ακρας υγειας μην τρωγοντας πολλα απο αυτα που πρεπει.
Να του δινεται γαλα πολυ και ισως ολα τελειωσουν οταν αρχισει να τρωει το δικο σας φαι.
Εμενα ο γιος μου οταν εφαγε παϊδακι, δεν ξαναεφαγε απο τα αναλατα τα δικα του.

Έβλεπε η μικρή Μικρούς Αϊνστάιν κι εγώ μπήκα μπροστά της.

• Μπαμπά, φύγε από τη μέση, δεν βλέπω.
• Μπα; Εσύ γιατί κάθεσαι μπροστά μου όταν θέλω να δω κάτι στην τηλεόραση; Βλέπεις πόσο ενοχλητικό είναι;
• Ναι.
• Τότε γιατί το κάνεις;
• Γιατί είμαι παιδί, δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ.

fuck!

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Το ύψος του είναι καλό, το βάρος οριακό.
Όλη μέρα μαζί του να είμαστε, τα ίδια κάνει. Δεν είναι θέμα παρέας, απλά το φαγητό δεν είναι μέσα στις προτεραιότητές του.

Δεν ξυπνάει το βράδυ για φαγητό. Ξυπνάει για παρέα. Αισθάνεται ανασφάλεια και ξυπνάει κλαίγοντας (μπορεί και 1-2 ώρες αφού κοιμηθεί). Φυσικά, μετά από άπειρα πήγαινε-έλα στο κρεβάτι του, τώρα πια τον παίρνουμε στο δικό μας και συνεχίζουμε τον ύπνο μας όλοι. Για φαγητό ξυπνάει κατά τις 6 και κανένας δε μπορεί να του το αρνηθεί (σηκώνει μπλούζα και τρώει μόνος του )

Μέγα λάθος να τον παίρνεις στο κρεββατι σας. Θα βάλει άδεια η μαμά ή εσυ και θα κάνετε υπομονή όσα βράδια χρειαστεί να τον πηγαίνετε πίσω στην κούνια μέχρι να γίνει άλοιφη όσο και να κλαίει για να κοιμηθεί στην κούνια.
Μπορει και να πειναει το βράδυ.
Σε φαγητό και εμείς δεν είμαστε πολυ φαν.... Τρώμε ελιές, ψωμί, φιλέτο, κρεμυδι αβίαστα, για τα αλλα κάνουμε τον καραγκιοζη στο ψάρι iPad και YouTube.

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Το ύψος του είναι καλό, το βάρος οριακό.
Όλη μέρα μαζί του να είμαστε, τα ίδια κάνει. Δεν είναι θέμα παρέας, απλά το φαγητό δεν είναι μέσα στις προτεραιότητές του.

Δεν ξυπνάει το βράδυ για φαγητό. Ξυπνάει για παρέα. Αισθάνεται ανασφάλεια και ξυπνάει κλαίγοντας (μπορεί και 1-2 ώρες αφού κοιμηθεί). Φυσικά, μετά από άπειρα πήγαινε-έλα στο κρεβάτι του, τώρα πια τον παίρνουμε στο δικό μας και συνεχίζουμε τον ύπνο μας όλοι. Για φαγητό ξυπνάει κατά τις 6 και κανένας δε μπορεί να του το αρνηθεί (σηκώνει μπλούζα και τρώει μόνος του )

Το βάρος δεν παίζει τόσο ρόλο, όσο η εξέλιξή του, δηλαδή πόσο βάρος παίρνει. Σε κάθε περίπτωση, αν δεν ανησυχεί ο γιατρός, δεν πιστεύω ότι έχεις λόγο ν' ανησυχείς (εκτός αν δεν εμπιστεύεσαι τον γιατρό). Εφόσον λες ότι και ο γιατρός ανησυχεί τι να πω... Η δικιά μας μας έχει πει ότι μέχρι τα 2 τα πιέζουμε να φάνε (το έχω ζήσει και ξέρω τι περνάς ), αλλά μετά τα αφήνουμε να φάνε όσο θέλουν. Κι αν δεν φάνε, έχει καλώς... ας μην φάνε και 2-3 μέρες, μετά θα καταβροχθήσουν ότι βρουν μπροστά τους... Το δύσκολο είναι να το δεχτούν οι γονείς αυτό το τελευταίο βέβαια...

Για τον ύπνο και η δικιά μας ξυπνάει και συνήθως με κλάματα (γιατί λέει ότι φοβάται) ακόμα... Είναι 3 και 4 μηνών... Ελπίζω κάποια στιγμή να σταματήσει...

skotch, έχουμε πολλά κοινά...

@manosk:

Η δικιά μας σήμερα γράφει γράμματα σ΄ένα καινούριο βιβλίο που της πήραμε και δεν την βλέπω να κοιμάται στα κοντά... Πάντως ήδη έχει μάθει 4-5 γράμματα (μόνη της, δεν την πιέζουμε καθόλου, από μόνη της ζητάει συνέχεια να μαθαίνει καινούρια πράγματα) Και πριν 5 λεπτά ήρθε αγκαλιά μου και μου τραγούδησε τα τρίγωνα κάλαντα...

Ο χρήστης cpp έγραψε:
Μέγα λάθος να τον παίρνεις στο κρεββατι σας. Θα βάλει άδεια η μαμά ή εσυ και θα κάνετε υπομονή όσα βράδια χρειαστεί να τον πηγαίνετε πίσω στην κούνια μέχρι να γίνει άλοιφη όσο και να κλαίει για να κοιμηθεί στην κούνια.
Μπορει και να πειναει το βράδυ.

Όσες φορές (λίγες ομολογώ) έχουμε επιμείνει στον ύπνο, τον έχει λυπηθεί η ψυχή μας. Το πιο συνηθισμένο σενάριο είναι να τον νανουρίζουμε για λίγο μέχρι να κοιμηθεί, να τον βάζουμε στο κρεβάτι του, να ξυπνάει σε μια-δυο ώρες που δεν έχουμε κοιμηθεί ακόμα, να τον νανουρίζουμε και να τον ξαναβάζουμε στο κρεβάτι του. Άπαξ και κοιμηθούμε και ξαναξυπνήσει (στάνταρ) μέσα στη νύχτα, τον παίρνουμε στο κρεβάτι μέχρι το πρωί. Δεν ξέρω αν αποδειχτεί λάθος αλλά δεν υπάρχουν μεγαλύτερα ψυχικά και σωματικά αποθέματα.
Σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι δεν τρώει καλά κατά τη διάρκεια της ημέρας, δεν έχουμε εξασφαλίσει το ότι δεν πεινάει για να επιμείνουμε να κοιμηθεί.
Και δε βάζω στην εξίσωση άλλα θεματάκια (αλλεργία στο αγελαδινό γάλα, ΓΟΠ, κα) που μας ταλαιπωρούσαν μέχρι πρόσφατα.

markvag, με νοιώθεις Δεν τρώμε καλά = φαύλος κύκλος => μουρμουράμε όλη μέρα => δεν κοιμόμαστε καλά => μουρμουράμε και την επόμενη ημέρα => δεν τρώμε καλά.

Μήπως πρέπει να κανονίσουμε καμία συνάντηση οι μπαμπάδες του φόρουμ να ανταλλάξουμε εμπειρίες και απόψεις (και να γνωριστούν και τα μελλοντικά μέλη του φόρουμ);

Μη εχοντας δικο μου (ακομη) αγγονι ολη η προσοχη μου παει στον Παναγιωτη ,εγγονο του κουνιαδου μου....

Τεσσαρων χρονων και κατι ο λεβεντης και εμαθε στο σταθμο να μετραει απο το ενα ως το δεκα Ελληνιστι και Αγγλιστι παρακαλω.Μας κανει λοιπον επιδειξη και μολις τελειωνει τη παρασταση χτυπαει παλαμακια και αναφωνει.
-Μπραβο Παναγιωτη,συγχαρητηρια Παναγιωτη...
Μαγνητοφωνο ο Παναγιωτης....

Με τον ύπνο και το φαγητό στα παιδάκια είναι λαχείο. Κάποια είναι πολύ εύκολα (π.χ. κατεβάζουν κρεμούλες σε 5 λεπτά), ενώ κάποια άλλα με τίποτα. Με τον ύπνο είναι δύσκολο, γιατί αν δεν έχεις κοιμηθεί καλά το βράδυ και την επόμενη ημέρα σε περιμένουν άπειρες υποχρεώσεις, εργασία, κλπ., την έχεις άσχημα.

Δεν είναι και κάτι ιδιαίτερο παιδάκι 4+ να έχει μάθει να μετρά 1-10 σε 2 γλώσσες. Γνωρίζω παιδάκια που αυτό (και πολλά περισσότερα) το ξέρουν από πολύ μικρότερη ηλικία. Δεν έχει, βέβαια, καμιά σημασία αυτό - οι 'διαγωνισμοί' και οι υπερηφάνειες γονιών, συγγενών, κλπ. για το τι μπορούν να κάνουν τα παιδάκια δεν έχουν νόημα...

Jacob