Συμφωνώ με τον gramacar. Τα πάντα είναι θέμα σωστής και μακρόπνοης πολιτικής. Αρχηγισμοί και μικροκομματισμοί δεν χωράνε σε εθνικά θέματα. Επιτέλους πρέπει να το καταλάβουμε αυτό. Οι Τούρκοι ασκούν την πολιτκή τους θαυμάσια, με πλήρη επίγνωση των δυνατοτήτων τους, των ισχυρών και των ανίσχυρων σημείων τους. Εμείς ανέκαθεν ήμασταν κομπλεξικοί και πάντοτε μας κατέτρεχε ένα σύνδρομο ραγιαδισμού. Δεν χρειάζεται να το ψάξετε στους πολτικούς αυτό. Αυτό είναι διάσπαρτο στην κοινωνία. Και μερικές φορές η πολιτική είναι καθρέπτης της κοινωνίας. Και εδώ ισχύει το όσο παλαιότερα αναφερόμαστε, τόσο εντονότερο είναι το φαινόμενο...
Μια φορά είχα διαβάσει ένα άρθρο του Γιανναρά (Καθημερινή) με μια πολύ ωραία ανάλυση επί του θέματος...
Επιμένω ότι οι Τούρκοι ούτε πόλεμο θέλουν, ούτε βάρβαροι και αιμοσταγείς είναι, όπως αφελώς ακούγεται στην πιάτσα, πάλι για να βαυκαλιζόμαστε εμείς οι 'πολιτισμένοι'. Εξάλλου το βαυκάλισμα είναι μια πρακτική που χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα στο παρελθόν από διάφορους πολιτικούς, έτσι για να δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα!
Είναι και το δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος στην μέση, το οποίο θα έχει και έμμεσες (εκτός από τις άμεσες) τραγικότατες συνέπειες για τα επόμενα 60~70 χρόνια. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά!!!
Χώρια που δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ λαϊκό έρισμα... Ποιος Τούρκος πολίτης θέλει πόλεμο με την Ελλάδα; Όλοι οι άνθρωποι του κόσμου (εκτός από την πλειοψηφία των Αμερικανών) ακούνε την λέξη 'πόλεμος' και τους σηκώνεται η τρίχα κάγκελο! Πόσο μάλλον λαοί που έμαθαν από την καλή και την ανάποδη το τι θα πει 'πόλεμος' (όπως εμείς, αλλά και οι Τούρκοι)!
Απλά οι Τούρκοι πρέπει να μας παραδώσουνε εντατικά μαθήματα εξωτερικής πολτικής! Δεν γίνεται το επιτελείο του υπουργείου εξωτερικών τους να το φέρουμε εδω με μεταγραφή; Θα πληρώσουμε όσο - όσο!
Και εμείς θα τους στείλουμε τους δικούς μας!