delete

Το δίδαγμα της Ιρλανδίας

Του Δημήτρη Καζάκη

οικονομολόγου - αναλυτή

Η Ιρλανδία βρίσκεται στα πρόθυρα της επίσημης πτώχευσης. Κι αυτό ανεξάρτητα από το αν θα λάβει «βοήθεια» ή «στήριξη» από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αυτή τη στιγμή, ανάμεσα στα όργανα της Ε.Ε., τις ΗΠΑ, το ΔΝΤ, τον γερμανικό άξονα στην Ευρωζώνη και τις «αγορές» παίζεται μια παρτίδα πόκερ για πολύ γερά νεύρα. Οι βασικοί παίκτες αυτής της παρτίδας αδιαφορούν για την τύχη χωρών και λαών. Το ζητούμενο είναι ποιος και με ποιους όρους θα διαχειριστεί τη χρεοκοπία των χωρών της Ευρωζώνης και έτσι θα καθορίσει την τύχη του ευρώ.

Η ιρλανδική κυβέρνηση μέχρις στιγμής εμφανίζεται να αρνείται την προσφυγή στον μηχανισμό του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το μόνο που φαίνεται να συζητά είναι η χρηματοδότηση από το Ταμείο για τις τράπεζές της, που ομολογουμένως είναι σε άθλια κατάσταση. Σύμφωνα με την Irish Independent (15.11), ο υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας Μπράιαν Λένιχαν θα υποστηρίξει στο Ecofin την ανάγκη χρηματοδότησης μόνο των τραπεζών με 50 έως 80 δισ. ευρώ, για την αποπληρωμή των οποίων θα είναι υπεύθυνες μόνο οι τράπεζες. Έτσι η κυβέρνηση της Ιρλανδίας θέλει να αποφύγει την απευθείας χρηματοδότηση του ιρλανδικού κράτους από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό προκειμένου να γλιτώσει ένα Μνημόνιο και μια δανειακή σύμβαση τύπου Ελλάδας.

Πίσω από αυτή τη διστακτικότητα της ιρλανδικής κυβέρνησης βρίσκεται ο φόβος μήπως και «ντροπιαστεί» στη διεθνή κοινότητα, όπως ισχυρίζεται η ίδια. Αυτό που πραγματικά φοβάται είναι ότι θα χάσει κι αυτά τα μηδαμινά περιθώρια ελιγμών και ελευθερίας κινήσεων που είχε μέχρι σήμερα εντός του ευρώ. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η υπαγωγή της Ιρλανδίας στο Ευρωπαϊκό Ταμείο θα τη μεταβάλει και επίσημα σε χώρα υπό καθεστώς κηδεμονίας σαν την Ελλάδα. Κι αυτό ίσως πυροδοτήσει απρόσμενες αντιδράσεις από τον ιρλανδικό λαό, ο οποίος έχει δεχθεί στωικά τα πάνδεινα έως σήμερα, αλλά η κυβέρνηση τρέμει το ενδεχόμενο της μετατροπής της χώρας σε επίσημο προτεκτοράτο, κάτι που μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα ανεξέλεγκτων κοινωνικών αντιδράσεων.

Στη σκιά του «όχι»

Το αίμα που έχει χυθεί για την εθνική ανεξαρτησία της Ιρλανδίας δεν έχει ξεχαστεί από τον ιρλανδικό λαό, όπως απέδειξε και το δημοψήφισμα για τη Συνθήκη της Λισσαβώνας τον Ιούνιο του 2008, όπου το 54% των Ιρλανδών είπε «όχι» στην υιοθέτησή της. Το βασικό επιχείρημα που έπεισε την πλειονότητα των Ιρλανδών να καταψηφίσουν την ευρωσυνθήκη ήταν η απώλεια της εθνικής τους κυριαρχίας.

«Μην έχετε καμιά αυταπάτη, αν η Συνθήκη της Λισσαβώνας επικυρωθεί, τότε το κυρίαρχο ανεξάρτητο ιρλανδικό έθνος θα πάψει να υπάρχει. Το όνειρο για το “δικαίωμα του λαού της Ιρλανδίας στην κατοχή της Ιρλανδίας και στον απρόσκοπτο έλεγχο των ιρλανδικών πεπρωμένων” ήταν αυτό που τροφοδότησε για αιώνες τους αγώνες που διεξήγαγαν οι Θίοντορ Γουλφ Τόουν, Ρόμπερτ Έμετ, Πάτρικ Πιρς και Τζέιμς Κόνολι. Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας που συνεπάγεται η Συνθήκη της Λισσαβώνας δεν σημαίνει παρά την αποκήρυξη αυτών των αγώνων ανά τους αιώνες», έγραφε στους Irish Times (22.9.2009) ένας από τους πρωτεργάτες του «όχι» στο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας.

Φυσικά η Συνθήκη της Λισσαβώνας επιβλήθηκε παρά και ενάντια στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Άλλωστε μετά το ιρλανδικό δημοψήφισμα οι προύχοντες και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών θεώρησαν ότι ακόμη και η τυπική προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία αποτελεί πρόβλημα και έτσι αρνήθηκαν να ξαναγίνουν δημοψηφίσματα στις χώρες - μέλη. Οι λαοί δεν πρέπει να έχουν κανέναν λόγο, μόνο οι κυβερνήσεις τους, που ξέρουν πώς να εξαγοράζονται, να πιέζονται, να εκπορνεύονται και γενικά να υποτάσσονται πάντα σε συμφέροντα ανώτερα από εκείνα του απλού κόσμου. Αυτές είναι οι «δημοκρατικές» αξίες της άδολης και άσπιλης Ε.Ε. που επιβάλλει σήμερα καθεστώτα κατοχής για να προφυλάξει τις τράπεζες, τα επενδυτικά κεφάλαια και τις αγορές από τους «διεφθαρμένους» λαούς της Ευρωζώνης.

Σήμερα, ύστερα από σχεδόν δυο χρόνια άγριας και αιματηρής λιτότητας υπέρ του ευρώ και στα πλαίσια της Συνθήκης της Λισσαβώνας, το «όχι» αυτό συγκεντρώνει πολύ πάνω από το 70% των Ιρλανδών. Αυτό σκέφτεται η κυβέρνηση της Ιρλανδίας και τρέμει στην ιδέα επιβολής καθεστώτος ανάλογου με αυτό της Ελλάδας.

Με συναίνεση των δυο μεγαλύτερων κομμάτων Fianna Fáil και Fine Gael εφαρμόζεται στην Ιρλανδία ήδη από τις αρχές του 2009 ένα από τα χειρότερα προγράμματα λιτότητας που έχει εφαρμοστεί στην Ευρωζώνη, το οποίο εύστοχα από ορισμένους Ιρλανδούς δημοσιολόγους συγκρίνεται με τη Μεγάλη Πείνα που σάρωσε την Ιρλανδία στις αρχές του 19ου αιώνα με πάνω από 1 εκατομμύριο θύματα.

«Τότε οι αποικιοκράτες αφέντες της Ιρλανδίας αναδιάρθρωσαν μαζικά την εθνική οικονομία μετατρέποντας ουσιαστικά την ιρλανδική εξοχή σε ένα μεγάλο βοσκοτόπι, όπου ένα ζωικό κεφάλαιο για εξαγωγή μπορούσε να βοσκήσει. Τώρα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν εγκατασταθεί στην Πλατεία Μέριον (σ.σ.: εκεί βρίσκεται το κυβερνητικό μέγαρο) για να επιβλέπουν τις περικοπές στην ιρλανδική οικονομία αξίας 15 δισ. ευρώ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια... Ευφυώς η ιρλανδική κυβέρνηση προβλέπει ότι μια τέτοια κοινωνία, με κομμάτια από τα πόδια και τα χέρια της ακρωτηριασμένα, δεν θα χρειάζεται τον ίδιο πληθυσμό. Γι’ αυτό άφησε να εννοηθεί ότι 40.000 θα χρειαστεί να μεταναστεύσουν ώστε να διατηρηθεί το επίπεδο της ανεργίας στο σημερινό επίπεδο του 13,8%» (Presseurop, 15.11).

Το βασικό επιχείρημα με το οποίο ο δικομματισμός «έπεισε» τον ιρλανδικό λαό να υπομείνει μέχρι σήμερα αυτό το πρόγραμμα λιτότητας ήταν η διαφύλαξη της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας. Με την αμέριστη βοήθεια μιας από τις πιο ξεπουλημένες κεντρικές ηγεσίες συνδικάτων στην Ε.Ε., η οποία τείνει να είναι χειρότερη – αν είναι δυνατόν! – ακόμη και από τη διοίκηση της δικής μας ΓΣΕΕ, οι κυβερνήσεις της Ιρλανδίας διατυμπάνιζαν ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός της χώρας έπρεπε να ματώσουν γιατί διαφορετικά θα έπαιρναν την κατάσταση στα χέρια τους το ΔΝΤ και η Κομισιόν, με αποτέλεσμα να χαθεί η εθνική κυριαρχία. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη ομιλία της Μέρι Ο’Ρουρκ, ιστορικού ηγετικού στελέχους του κυβερνώντος κόμματος Fianna Fáil, στη Λέσχη 1916-1922 με αφορμή τους αγώνες των Ιρλανδών για την εθνική ανεξαρτησία τους:

«Για μια ακόμη φορά το Fine Gael και το Fianna Fáil έχουν πολλά που τα ενώνουν. Και τα δυο έχουν πολύ κοντινές θέσεις σχετικά με το πώς μπορούμε με τον καλύτερο τρόπο να αντιμετωπίσουμε τη χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία βρεθήκαμε. Το Fine Gael συμφωνεί με την κυβέρνηση του Fianna Fáil σχετικά με το μέγεθος και το εύρος των περικοπών που χρειάζονται. Αυτή την εβδομάδα ο Ευρωπαίος επίτροπος Όλι Ρεν τόνισε τη σημασία της πολιτικής συναίνεσης πάνω στον προϋπολογισμό. Κάθε μας κίνηση βρίσκεται υπό ενδελεχή εξέταση από τις διεθνείς αγορές χρήματος, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ... Για μια ακόμη φορά η εθνική μας κυριαρχία βρίσκεται σε κίνδυνο. Αν δεν αντιμετωπίσουμε εμείς οι ίδιοι τα δικά μας οικονομικά και δημοσιονομικά προβλήματα, οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ θα έρθουν να το κάνουν για μας» (Irish Times, 13.11).

Από κοντά η Ισπανία

Θα αποφύγει η Ιρλανδία την επίσημη πτώχευση; Ανεξάρτητα από το αν υπαχθεί σε καθεστώς επιτήρησης και κηδεμονίας από την τρόικα, η πτώχευση είναι αναπόφευκτη. Είναι απλά θέμα χρόνου. Όχι μόνο για την Ιρλανδία, αλλά και για την Πορτογαλία, όπως φυσικά και για την Ελλάδα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση του Bloomberg (8/11) στους στρατηγικούς αναλυτές της παγκόσμιας αγοράς, η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι μέσα στους επόμενους 12 με 18 μήνες θα αναγκαστεί σε πτώχευση η Ιρλανδία αμέσως μετά την Ελλάδα, ενώ η Πορτογαλία θα βρεθεί στην ίδια θέση.

Από κοντά ακολουθεί η Ισπανία, η οποία προς το παρόν επιβιώνει όχι μόνο λόγω της στήριξης των τραπεζών της από την ΕΚΤ, αλλά και από τη μετάθεση μέρους του χρέους της στις εσωτερικές της περιφέρειες. Έτσι πτώχευσε η Καταλονία και απειλούνται με πτώχευση οι άλλες περιφέρειες, προκειμένου να αποφύγει την πτώχευση η κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας. Ως πότε; Την ίδια τύχη προβλέπουν οι παράγοντες της αγοράς και για την Ιταλία, ενώ πρόσφατα αξιολόγησαν τις προοπτικές της Γαλλίας σε χειρότερο επίπεδο από εκείνο της Χιλής και της Βραζιλίας, που έχουν υποστεί την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον από δυο αναδιαρθρώσεις χρέους (Bloomberg, 14/11).

Όλα αυτά δεν οφείλονται στα εσωτερικά δημοσιονομικά προβλήματα κάθε χώρας, τα οποία είναι παράγωγα της κρίσης, αλλά στην τρομακτική εξάρτησή τους από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιρλανδίας φέρεται να είπε πρόσφατα ότι «αν και μπορεί να μην μας αρέσει, πρέπει να ανταποκρινόμαστε άμεσα σε κάθε τι που οι δανειστές αναμένουν και να τους πείθουμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια κατάσταση όπου το χρέος δεν βρίσκεται εκτός ελέγχου» (Irish Times, 12/11). Όσο κυριαρχεί αυτή η λογική δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία. Οι χώρες θα βυθίζονται μέσα στη χρεοκοπία τους έως ότου η επίσημη πτώχευση (ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη) θα γίνει αναπόφευκτη.

Αναμενόμενη η κατάρρευση του «κέλτικου τίγρη»

Στην Ιρλανδία χρησιμοποιείται το επιχείρημα της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας για να μην τεθεί η χώρα υπό το καθεστώς κηδεμονίας της τρόικας, ενώ στην Ελλάδα χρησιμοποιείται το ίδιο επιχείρημα από τους κυβερνώντες για να υποστεί η χώρα και ο λαός της το καθεστώς αυτό. Είναι μια διαφορά που λέει πολλά για τη σημερινή κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, αλλά και για όλους όσοι έχουν ταχθεί υπέρ του μνημονίου.

Ωστόσο η κατάρρευση της οικονομίας της Ιρλανδίας ήταν κάτι περισσότερο από αναμενόμενο. Κι αυτό γιατί στηρίχθηκε στη λογική της προσέλκυσης κεφαλαίων από το εξωτερικό, πάνω στην οποία στήριξε ολόκληρη την ανάπτυξή της, σε βάρος των εσωτερικών αναγκών της οικονομίας και της κοινωνίας της. Οικονομίες σαν κι αυτήν δεν είναι παρά διάττοντες αστέρες στο παγκόσμιο στερέωμα των αγορών. Ανατέλλουν και δύουν το ίδιο απότομα στην πρώτη ιδιοτροπία ή σύσπαση της διεθνούς αγοράς κεφαλαίων.

Τη δεκαετία πριν από την παγκόσμια κρίση η Ιρλανδία ήταν το «οικονομικό θαύμα» που χαρακτηρίστηκε Κέλτικη Τίγρης. Οι ρυθμοί ανόδου και οι πολιτικές της Ιρλανδίας αποτελούσαν παράδειγμα για όλους. Η χώρα προκειμένου να προσελκύσει ξένες επενδύσεις μείωσε τους συντελεστές φορολογίας των πολυεθνικών γύρω στο 12%, ενώ παραχώρησε φορολογική ασυλία στα επαναπατριζόμενα κέρδη και στα αποθεματικά που υποτίθεται ότι προορίζονταν για επιχειρηματική έρευνα και ανάπτυξη.

Ταυτόχρονα ελαστικοποίησε και απελευθέρωσε πλήρως τις εργασιακές σχέσεις, καθήλωσε τους μισθούς και τροφοδότησε αφειδώς μέσω του κρατικού προϋπολογισμού και των τραπεζών της με φθηνό χρήμα τις πολυεθνικές που ήθελαν να φτιάξουν εργοστάσια στην Ιρλανδία.

Καταστροφική «εξωστρέφεια»

Το αποτέλεσμα ήταν όντως να προσελκύσει τις περισσότερες ξένες επενδύσεις, κυρίως από τις ΗΠΑ, σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης. Υπήρξε ο αγαπημένος προορισμός κυρίως των αμερικάνικων πολυεθνικών για φορολογική ασυλία. Όλα αυτά βέβαια είχαν το τίμημά τους. Η μαζική ανεργία ποτέ δεν τιθασεύτηκε, η φτώχεια έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα, ενώ ο εξαγωγικός προσανατολισμός της οικονομίας στη βάση των ξένων επενδύσεων αποδυνάμωσε εντελώς την εσωτερική αγορά και ζήτηση της οικονομίας. Ταυτόχρονα ενθαρρύνθηκε η τραπεζική κερδοσκοπία, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι πολυεθνικές και να αντληθούν κεφάλαια από τις διεθνείς αγορές. Έτσι η Ιρλανδία έφτασε στο σημείο στις παραμονές της παγκόσμιας κρίσης να έχει τράπεζες με χρέος 10 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της χώρας.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράδοξο το γεγονός ότι η Ιρλανδία ήταν η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που επλήγη καίρια από την παγκόσμια κρίση. Οι πολυεθνικές απέσυραν τα κεφάλαιά τους και ανέστειλαν τη λειτουργία τους, αφήνοντας πίσω τους ερείπια και μια οικονομία χωρίς την απαιτούμενη εσωτερική παραγωγική βάση για να αντιδράσει στην κρίση. Οι τράπεζες της Ιρλανδίας βρέθηκαν επίσης σε πλήρη αδυναμία να χρηματοδοτηθούν από τις παγκόσμιες αγορές κεφαλαίου και έτσι ανέλαβε το κράτος να τις χρηματοδοτεί εκδίδοντας συνεχώς νέα ομόλογα και αυξάνοντας το δημόσιο χρέος του. Τέλος, η ανάγκη υποστήριξης του ευρώ καταδίκασε την Ιρλανδία σε μια διαρκή λιτότητα και δραστικές περικοπές, προκειμένου να πειστούν οι αγορές ότι το ευρώ παραμένει «ισχυρό» και έτσι να συνεχίσουν να αποδέχονται κρατικά, τραπεζικά και επιχειρηματικά ομόλογα της Ευρωζώνης. Αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της χρεοκοπίας της Ιρλανδίας, η οποία απειλεί σήμερα να μετεξελιχθεί σε επίσημη πτώχευση.

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα

Γιατί όμως οι χώρες της Ευρωζώνης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της χρεοκοπίας; Τον λόγο τον εξηγεί αρκετά καλά ο γνωστός αναλυτής Μάρσαλ Άουερμπακ: «Ολόκληρο το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης είναι χάλια. Όλα τα μέλη της Ευρωζώνης είναι παγιδευμένα μέσα σ’ αυτό το νομισματικό τερατούργημα, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας. Η Γερμανία μπορεί να κατοικεί στη σουίτα του ρετιρέ, αλλά αυτή βρίσκεται σ’ ένα άθλιο και ετοιμόρροπο μοτέλ» (Naked Capitalism, 8/11).

Στο ίδιο πνεύμα κι ένας από τους πιο γνωστούς οικονομικούς σχολιαστές του Bloomberg, ο Μάθιου Λιν, έγραφε πρόσφατα:

«Ποιος έχει σειρά; Πρώτα η Ελλάδα βάρεσε κανόνι. Τώρα η Ιρλανδία είναι στα πρόθυρα μιας διάσωσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Όταν αυτό θα συμβεί, θα ακούσουμε πολλά καθησυχαστικά λόγια για το πώς η μόλυνση σταμάτησε, για το πώς η Ευρωζώνη έχει τεθεί σε πιο στέρεη βάση και το κοινό νόμισμα σώθηκε. Θα υπάρξει πολύ μεγάλη ρητορική για τη σπουδαιότητα του ευρωπαϊκού σχεδίου. Αυστηρές καταδίκες των κερδοσκόπων θα ακουστούν σε ολόκληρη την ήπειρο. Μην πιστέψετε ούτε λέξη. Το ευρώ έχει μετατραπεί σε μηχανή χρεοκοπίας. Μόλις οι αγορές τελειώσουν με την Ιρλανδία, θα γυρίσουν απλά την προσοχή τους στην Πορτογαλία και στην Ισπανία και κατόπιν στην Ιταλία και στη Γαλλία. Υπάρχει μια διαδικασία ντόμινο σε λειτουργία και ύστερα από κάθε διάσωση, τα ρήγματα στο εσωτερικό του ευρώ όλο και διευρύνονται» (Bloomberg, 16/11).

Η «διάσωση» της Ιρλανδίας – όπως κι αν γίνει, όποια μορφή κι αν πάρει – θέτει εκ των πραγμάτων θέμα άμεσης πτώχευσης της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χρεοκοπημένων χωρών της Ευρωζώνης. Τα γερμανογαλλικά σχέδια για τροποποίηση της ευρωσυνθήκης για να επιτρέπεται η «ελεγχόμενη πτώχευση» αυτών των χωρών είναι ακόμη στα χαρτιά. Την ίδια ώρα οι αγορές κεφαλαίων έχουν αφηνιάσει, μιας και οι προοπτικές ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας είναι εξίσου πλασματικές όσο και τα χαρτοφυλάκια αξιών με βάση τα οποία επιδιώκουν κέρδη.

Ο χρόνος μετρά αντίστροφα. Γι’ αυτό και όποιος δεν τοποθετείται απέναντι στο ενδεχόμενο της άμεσης πτώχευσης, όποιος δεν μιλά ανοιχτά και ξεκάθαρα για την ανάγκη να απαλλαγεί η χώρα από το καθεστώς χρεοκοπίας, από το τοκογλυφικό χρέος και το δόκανο του ευρώ, ώστε να γλυτώσει τα πολύ χειρότερα, τότε γίνεται εκ των πραγμάτων συνεργός. Όσες δικαιολογίες κι αν εφευρίσκει, όσες εθνικές, πατριωτικές και ταξικές φανφάρες κι αν παιανίζει.

http://www.topontiki.gr/article/11601

Οσο θυμαμαι καποιους να λενε γιατι δεν ειμαστε σαν την Ιρλανδια;
Τελικα εγιναν εκεινοι σαν εμας!!!

http://www.topontiki.gr/article/11591

Προχωρά η προετοιμασία για την παραγγελία των 4+2 φρεγατών από τη Γαλλία που είχε συμφωνήσει να αγοράσει η κυβέρνηση της Ν.Δ.

Από το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού ανακοινώθηκε ότι τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010 – και ενώ ο Γ. Παπανδρέου ήταν ήδη στο Παρίσι – «πραγματοποιήθηκε στο ΓΕΝ παρουσίαση πυροβόλων, στο πλαίσιο των προγραμμάτων ναυπήγησης νέων φρεγατών και του εκσυγχρονισμού των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ».

Θα ήταν λάθος βεβαίως να περιμένατε ανακοινώσεις από το Παρίσι κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού για πολλούς λόγους – ο κυριότερος είναι ότι... δεν υπάρχουν λεφτά! Οι εκπρόσωποι των Γάλλων βέβαια λένε ότι θα μας δανείσουν και ότι θα δώσουν περίοδο χάριτος 4-5 χρόνια.

Ο χρήστης BILL33 έγραψε:
Οσο θυμαμαι καποιους να λενε γιατι δεν ειμαστε σαν την Ιρλανδια;
Τελικα εγιναν εκεινοι σαν εμας!!!

ακριβως το ιδιο σκεφτηκα και γω, ελεγα να βρω quotes απο πριν 3-4 χρονια!

ωραιο κομματακι, νομιζω οτι θα μπορουσε ομως να προστεθει το γεγονος οτι η ΕΕ εχει βρεθει αναμεσα σε 2 γιγαντες, Κινα και ΗΠΑ,απλος παρατηρητης των εξελιξεων...

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:

Οσο θυμαμαι καποιους να λενε γιατι δεν ειμαστε σαν την Ιρλανδια;
Τελικα εγιναν εκεινοι σαν εμας!!!

ακριβως το ιδιο σκεφτηκα και γω, ελεγα να βρω quotes απο πριν 3-4 χρονια!

Ειμαι σιγουρος οτι και σε αυτο το θεμα εχει γραφτει .

@Eddie κυρίως -αλλά όχι απαραίτητα-. Λέμε λέμε ότι τα 'αίτια' της Ιρλανδίας δεν είχαν καμία σχέση με της Ελλάδας. Μήπως όμως παίζει το σενάριο ότι η Ιρλανδία ήταν μια ελλάδα που 'τα έκανε σωστά', όλα όσα θα έπρεπε να είχαμε κάνει, σύμφωνα με τον κκ καθηγητή φίλο σου;

To 'τα έκανε σωστά' φυσικά δεν περιλαμβάνει την αγορά τοξικών ομολόγων από τις τράπεζες της. Όπως επίσης και το να κάνει μια κατασκευαστική 'φούσκα' α λα Ντουμπάι. Και αυτά τα ξέρει και ο κκ καστανάς φίλος μου, όχι ο καθηγητής.
Είχα ξαναγράψει το σενάριο.
Α)Κος Παπαδόπουλος: δανείζεται από τις τράπεζες για να ξεκινήσει μια δικιά του επιχείρηση. Για τον χ,ψ,ω λόγο η επιχείρηση δεν πάει καλά και μετά από 5 χρόνια ο Παπαδόπουλος βαράει κανόνι
Β)Κος Παπαρχιδόπουλος: παίρνει ένα δανειάκι για να αγοράσει σπίτι, μετά επειδή του κάνει πιο ωραία στο γκαράζ μια μπέμπα παίρνει μια 5άρα του κουτιού με νέο δάνειο, μετά άλλη μια πιστωτική για τον ίδιο και τη γυναίκα του, άλλη μια πιστωτική για το γιο τους που σπουδάζει στο εξωτερικό με 'σπουδοδάνειο', μετά άλλη μια πιστωτική να ξεχρεώσει ο γιος ένα μπουζουκοδάνειο, μετά άλλο ένα δάνειο για να πάρει του γιου αμάξι και άλλη μια πιστωτική για να πάνε διακοπές στον Άγιο Χαμουρίκιο. Μετά από 5 χρόνια ο Παπαρχιδόπουλος βαράει κανόνι

Η λογική σας είναι ότι αυτές οι δυο περιπτώσεις είναι ίδιες.
Ο κκ. κουλουρτζής φίλος μου διαφωνεί σφόδρα...

Το μεγάλο θέμα θα είναι να μην γίνουμε Ιρλανδία σε 10 χρόνια από τώρα (και εφόσον όλα πάνε καλά). Γιατί μετά από τέτοια ύφεση, ο ρυθμός ανάπτυξης (όταν με το καλό έλθει) θα χτυπήσει κόκκινο. Και εκεί θα είναι το στοίχημα να μην γίνουν τα ίδια λάθη που έγιναν στην Ιρλανδία. Γενικά πάντως η ανάπτυξη πρέπει να είναι ομαλή και στην Ιρλανδία δεν ήταν.

Ο χρήστης nass έγραψε:

@nass
Υπέθεσες χτες πως με αυτά που γράφω, θα ήθελα όλοι οι έλληνες να προσληφθούν στον ΔΤ.
Λάθος υπέθεσες. Ποτέ, ούτε σε αυτό το τοπικό ούτε σε άλλο, δεν έχω αφήσει καν υπόνοια για κάτι τέτοιο.
Το μόνο που θεωρώ ότι γίνεται τώρα, είναι το προτζεκτάκι που τρέχει με τον τίτλο 'βάλτε στους έλληνες κωλοδάχτυλο μέχρι να δούμε πότε θα αντιδράσουν'
Όσο λοιπόν καθυστερούμε να αντιδράσουμε, τόσο ο πάτος μας θα αρχίσει να θυμίζει τα τούνελ της Αττικής Οδού. Όσο πιο γρήγορα διαλοστείλουμε όλο αυτό το συρφετό των μαθητευόμενων μάγων, κοπρόσκυλων,αργυραμοιβών,τοκογλύφων κλπ κλπ τόσο πιο γρήγορα θα βρούμε τον βηματισμό μας.
Και ξαναλέω όσο σαφέστερα μπορώ για να μην αφήσω ούτε σε εσένα, ούτε σε κανέναν άλλο περιθώρια παρερμηνείας.
Αν κάποιοι δυσκολεύονται (το λέω κομψά) να υποστούν τις συνέπειες του να τους πούμε να πάνε στο διάλο, στα τέτοια μου και δυο αυγά τουρκίας. Τα σύνορα είναι ανοιχτά, μπορούν άνετα να πάρουν το αυτοκίνητό τους και να μεταναστεύσουν όπου γουστάρουν. Οι υπόλοιποι, θα κάτσουμε εδώ και μα σε 5, μα σε 10, μα σε 15 χρόνια κάτι θα φτιάχνουμε και θα το πουλάμε σαν χώρα για να ζήσουμε. H εφεύρεση, έχει μανούλα την ανάγκη.
Γιατί αν κάτσουμε με αυτούς που είναι εδώ σήμερα, όχι μόνο δεν θα φτιάξουμε ποτέ τίποτα αλλά θα μετατραπούμε σε πουτανάκια ολκής για πάντα. Και το χειρότερο από όλα, θα είναι πως το μόνο μέλλον που θα έχουμε προετοιμάσει για τα παιδιά μας θα είναι αυτό του υπάλληλου στο πιο ηλιόλουστο πορνείο της ευρώπης.

Μωρέ καλά τα λες, απλά δεν αντιλαμβάνομαι πως μεταφράζονται σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό.
Το 'να πάνε στο διάολο' είναι εύκολο σαν σύλληψη αλλά πρέπει να συνοδεύεται από το 'τι μέλλει γεννέσθαι'.
Εκτός και αν στο νου σου έχεις κάποια τελείως ριζοσπαστική-επαναστατική λύση στυλ Οκτώβρη, δε βλέπω κάτι τέτοιο.
Να χρεωκοπήσουμε. ΟΚ. Και μετά ?
Να πάνε στο διάολο τα λαμόγια που λογίζονται ως 'ιδιωτική πρωτοβουλία' στην Ελλάδα. ΟΚ. Και μετά ?
Να διαλυθεί ο διεφθαρμένος και αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας. ΟΚ. Και μετά ?

Μα εκεί είναι το θέμα, οι λύσεις βρίσκονται πέραν του φάσματος του 'φυσιολογικού' για το σύστημα, θα πρέπει πρώτα να απδεχτούμε πως το φυσιολογικό δεν είναι φυσιολογικό.
Για παράδειγμα γίνεται συζήτηση για απολύσεις στο δημόσιο. Γιατι αντι αυτού δεν γίνεται συζήτηση για μισθολογικό πλαφον;
Πιο λογικό δεν είναι να πάρουν οι υψηλόμισθοι λιγότερα απτο να μείνουν άνθρωποι χωρις δουλειά;
Αδιανόητο; Γιατί να υπάρχει μισθός 5000 ευρώ για οποιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο όποιας θέσης ας πούμε;
Άλλο, γιατί είναι αποδεχτό η χώρα να πληρώνει τόκους δανεισμού αντίστοιχους με ...καταναλωτικά δάνεια ; Ημαρτον δλδ, δεν τους αποδεχόμαστε αυτούς τους τόκους, η μικραίνουν η παίρνετε τ @@ μας.
Τρίτο, γιατί είναι αποδεκτό να βρισκόμαστε στα πρόθυρα στάσης πληρωμών ενώ οι έχοντες και οι ευνοούμενοι που τα φάγανε παρέα με τον πάγκαλο να βρίσκονται στο απυρόβλητο αυτής της κατάστασης; Γιατι να είναι αδιανόητο να τους τα πάρουμε;
Καπου δεν θα πρέπει να βάλουμε χεράκι και στα κλεμένα, στα πακέτα, στις μίζες, στις φοροδιαφυγές, στα υπερκέρδη; Γιατί όλα η πλέμπα δλδ;

Πιο λογικό δεν είναι να πάρουν οι υψηλόμισθοι λιγότερα απτο να μείνουν άνθρωποι χωρις δουλειά;
Αδιανόητο; Γιατί να υπάρχει μισθός 5000 ευρώ για οποιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο όποιας θέσης ας πούμε;

Έλα μου ντε... Καλά για το δεύτερο που ρωτάς είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν δικαιολογημένες εξαιρέσεις (λίγες) αλλά το πρώτο είναι όντως ένα θέμα.

ωχ ωχ θα γίνει της ανωμαλίας ...

Τρόικα: Ετοιμάστε απολύσεις στο Δημόσιο και κόψτε μισθούς και εφ άπαξ

• Δεν εμπιστεύονται τον νέο προϋπολογισμό οι δανειστές μας
• Ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο απολύσεων στο Δημόσιο
• Και παρέμβαση Ομπάμα για την ελληνική οικονομία

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται ακόμα και τώρα τα ''παζάρια' μεταξύ της τρόικας και της κυβέρνησης που αναμένεται να ολοκληρωθούν αργά το βράδυ και αύριο με συνέντευξη τύπου θα μάθουμε όσα θα αλλάξουν για πάντα τη ζωή μας.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες οι εκπρόσωποι της τρόικας ζήτησαν τη δημιουργία εναλλακτικού σχεδίου καθώς δεν δείχνουν να έχουν ''μπολιαστεί'' από την σιγουριά της κυβέρνησης για την επίτευξη των στόχων του προυπολογισμού μέσα στις προθεσμίες.

Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει μειώσεις μισθών στο Δημόσιο αλλά και απολύσεις όπως και πρόγραμμα εθελουσίας αποχώρησης.

Οι λόγοι των έντονων απαιτήσεων για νέο ''μαχαίρι'' στο Δημόσιο είναι αφενός ότι διατηρούν μεγάλες επιφυλάξεις για το πρόγραμμα των μετατάξεων,πίσω από το οποίο έχει ''οχυρωθεί'' η κυβέρνηση,και την απόδοση του,αλλά και αφετέρου η μεγάλη υστέρηση στα έσοδα αλλά και το ότι συνεχώς είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο δεν πιάνουμε τους στόχους.

Μάλιστα σύμφωνα με κάποιες πηγές οι εκπρόσωποι της τρόικας έθιξαν και το θέμα του εφ΄ άπαξ των δημοσίων υπαλλήλων ζητώντας αναλογιστική μελέτη.

Όπως αναμενόταν ενέκριναν την επόμενη δόση του δανείου,που με την καθυστέρηση εκταμίευσης απέκτησε διάσταση θρίλερ,όμως δεν θα ανεχτούν καμία δικαιολογία στους προσεχείς στόχους και χρονοδιαγράμματα ενώ περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την φρασεολογία που θα χρησιμοποιήσουν στην αυριανή συνέντευξη τύπου.

Γιατί όταν πάμε να ψηφίσουμε τους ψηφίζουμε? .....Γιατί ενώ τα λέμε στα φόρουμ και στα καφενεία όταν έρθει η ώρα τους βγάζουμε?....και μας βάζουν κ@@@@@@@λο να δούμε πότε θα πονέσουμε?...
Καλά να πάθουμε.
Και θα πείτε ....τι να ψηφίσουμε ή τι θα γίνει μετά....Τίποτα, ας έρθουν οι ξένοι να βάλουν σειρά αφού δε μπορούμε να βάλουμε εμείς.
Ανθρωπος που δήλωνε 137χιλιάρικα το χρόνο ΄΄εχασε τα 27 και κάτι τρέχει στα γύφτικα.....
Δημόσιος Υ με μηνιαίο μισθό 5χιλ έχασε τα 500 ..........τι λε ρε παιδί μου....και στο πόστο του βρίσκεται 15 μέρες το μήνα.
Βρε μην το παλεύετε .Όλοι μαζί θα φάμε τη φόλα.Και δε θα τη φάμε απο τους δικούς μας που ψηφίζουμε .Εχουν ανοίξει μέτωπα αλληλεγγύης με τα λαμόγια όλα τα περασμένα χρόνια και δεν τολμά κανείς. Απο τους ξένους θα τη φάμε......αυτοπροσώπος.
Αιντε ας περάσουμε καλά τώρα που προλαβαίνουμε.

Πάμε άλλη μία φορά οι ΔΥ που αναφέρεις είναι τα ρετιρέ. Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ δεν ξεπερνάει τα 1200-1300 το μήνα και όχι για τους νεοδιοριζόμενους εννοείται.

Mα στα ρετιρέ είναι τα λεφτά.Και στα 1300 που θα γίνουν 1000 θα πέσει το κλάμα.

delete

oι υπάλληλοι στις ΔΕΚΟ είναι άλλη ιστορία.

για αυτό και ήρθε η σειρά τους και πολύ άργησαν ...

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:
Άλλο, γιατί είναι αποδεχτό η χώρα να πληρώνει τόκους δανεισμού αντίστοιχους με ...καταναλωτικά δάνεια ; Ημαρτον δλδ, δεν τους αποδεχόμαστε αυτούς τους τόκους, η μικραίνουν η παίρνετε τ @@ μας.
Τρίτο, γιατί είναι αποδεκτό να βρισκόμαστε στα πρόθυρα στάσης πληρωμών ενώ οι έχοντες και οι ευνοούμενοι που τα φάγανε παρέα με τον πάγκαλο να βρίσκονται στο απυρόβλητο αυτής της κατάστασης; Γιατι να είναι αδιανόητο να τους τα πάρουμε;
Καπου δεν θα πρέπει να βάλουμε χεράκι και στα κλεμένα, στα πακέτα, στις μίζες, στις φοροδιαφυγές, στα υπερκέρδη; Γιατί όλα η πλέμπα δλδ;

+1000

αφου οι κυβερνωντες εφθασαν τη χωρα στη χρεωκοπια, αποφασισαν να βαλουν ενα ψευδοδιλλημα: σας πηδαμε τωρα ή σας σκοτωνουμε και μετα σας πηδαμε

φταιει λεει που ο Ελληνας καταναλωνε. Ο Ελληνας εχει απο τα μικροτερα ιδιωτικα χρεη στην Ευρωπη και φυσικα τους μικροτερους μισθους. Χρεωκοπησε δλδ η χωρα επειδη καταναλωνε;

να σου πω σε τι φταιει ο Ελληνας; Φταιει που καθεται σπιτι του.-
2 μερες μετα το 'οχι νεα μετρα/οχι νεοι φοροι', ηδη συζηταμε ποσο ακομη βαθυτερα θα μας βαλουν το αγγουρι. Και ολα αυτα ...για να σωθει η χωρα. Να σωθει απο τι; Απο τη χρεωκοπια η οποια εχει ηδη συντελεστει; Απο τη σταση πληρωμων; Με τι τιμημα; Το ξεπουλημα εθνικης περιουσιας, την υποχωρηση σε εθνικα θεματα, και την υπονομευση της ζωης εκατομμυριων ανθρωπων; Ή μηπως με την υποθηκευση των επομενων 1-2γενεων;

Ο χρήστης Nozomi έγραψε:
Εσύ τι προτείνεις coupeas ?
Να πάρουμε τους γκράδες και να βγούμε στο βουνό ?

Δεν είναι και τόσο λίγοι αυτοί που παίρνουν άνω των 1000-1300€.
Δείτε τι μισθούς έχουν στις ΔΕΚΟ μαζί με όλα τα επιδόματα κτλ.

Eγώ δεν δέχομαι να υπάρχει τέτοιο χάσμα μισθών.Και ας μην με συμφέρει.Επίσης δέχομαι ο του πανεπιστημίου να πληρώνεται καλά αλλά η διαφορά του να μην υπερβαίνει τα 1000, ευρώ απο τους δευτερότριτους .Και αναφέρομαι στο δημόσιο φυσικά.
Επίσης αυτό που γίνεται τελειόφοιτος λυκείου έστω με πτυχίο Τ.Ε.Ι να είναι σε προισταμένη θέση και να πάιρνει 5χιλ το μήνα είναι απαράδεκτο.Δε μπορεί ένας προιστάμενος να πάιρνει αυτό το ποσό και ο διπλανός του στις συνδέσεις (ΔΕΗ) να παίρνει 1300.
Ας 'εχει χίλια πτυχία είναι σπατάλη και άδικο.Και ας μην πάμε παραπάνω.Μόνο απο NASA και πάνω σε πτυχία .

Στη φυλακή ο ηθοποιός Wesley Snipes για φοροδιαφυγή

Φαίνεται ότι στις ΗΠΑ τα δικαστήρια δεν κάνουν διακρίσεις, ακόμα και για τα πρώτα ονόματα της showbiz. Σε τριετή ποινή φυλάκισης για φοροδιαφυγή καταδικάστηκε ο ηθοποιός Wesley Snipes, αφού ο δικαστής της Φλόριντα απέρριψε το αίτημα του για νέα δίκη. «Ο κατηγορούμενος Snipes είχε μια δίκαιη δίκη, ήρθε ο χρόνος για να εκτελεστεί η απόφαση», αναφέρει στην απόφαση του ο περιφερειακός δικαστής William Terrell Hodges.

Οι δικηγόροι του είχαν μιλήσει για κακοδικία στην πρωτόδικη απόφαση, άσκησαν έφεση στην καταδικαστική απόφαση του δικαστηρίου της Οτσάλα της Φλόριντα για τρεις κατηγορίες φοροδιαφυγής το 2008, η οποία τελικώς απορρίφθηκε.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου ο δημοφιλής ηθοποιός θα παραδοθεί άμεσα στις αρχές, ενώ δεν έγιναν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες για τον τόπο και το χρόνο της παράδοσης.

Youtube Video

Aν αυτό γίνονταν εδώ ,μπορεί να μου πεί κάποιος τι θα γινόταν? .......εγώ δεν μπορώ να απαντήσω ...