Το πρόβλημα με τις απεργίες του δημοσίου τομέα είναι το εξής πάναπλο:
Ορισμένους τομείς κρίσιμης σημασίας για τους πολίτες της χώρας τους ελέγχει και διαχειρίζεται το κράτος κατ' αποκλειστικότητα ή στη χειρότερη έχοντας δεσπόζουσα θέση σε αυτούς.
Για το λόγο αυτό δεν επιτρέπεται καθόλου η απεργία στους εργαζόμενους στα σώματα ασφαλείας και στους δικαστικούς - αποτελούν τους λειτουργούς των 2 από τις 3 βασικών εξουσιών/λειτουργιών, της εκτελεστικής και της δικαστικής. Ε, για τους εκπροσώπους της νομοθετικής εξουσίας δεν προβλέπεται τέτοια απαγόρευση, αλλά δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που απήργησαν οι βουλευτές.
Από εκεί και πέρα, ορισμένες βασικές για την επιβίωση των πολιτών παροχές, πχ το νερό, το ρεύμα, οι μεταφορές, η υγεία, ΕΦΟΣΟΝ παρέχονται από το κράτος σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα δεν είναι δυνατόν να νεκρώνουν όποτε ο κάθε manosk γουστάρει +100 ή 1000 ευρώ στο πορτοφόλι του, γιατί από τους συγκεκριμένους λειτουργούς εξαρτάται το αν θα ζήσει ή θα ψοφήσει ο λαός υπέρ του οποίου υπάρχουν (υποτίθεται) όλες αυτές οι κρίσιμες υπηρεσίες.
(βλέπετε, το πάω αργά-αργά για να το πιάνουν εύκολα και όσοι δυσκολεύονται με τις απλές αλήθειες)
Αν θεωρεί οποιοσδήποτε ότι το 20% των απολαβών πχ των ΔΕΗτζήδων είναι σημαντικότερο από το να χειρουργεί ο γιατρός με κεριά και καμινέτο για ζεστό νερό ή από το να κάθονται σε συνθήκες του 1600 οι ελληνικές οικογένειες, ας βγει να το πει ευθαρσώς. Γιατί το δήλωσαν πεντακάθαρα οι άνθρωποι, για να πειστούν ακόμα και οι πιο καλοπροαίρετοι: 'Εάν τα δίκαια και λογικά αιτήματά μας δεν εισακουσθούν, έχουμε και άλλους τρόπους για να το πετύχουμε και να είστε σίγουροι ότι εγκαίρως θα τους εφαρμόσουμε σε ασύλληπτο βαθμό - κάτι που βεβαίως δε θέλουμε και δεν ευχόμαστε'.
Τα ίδια ασφαλώς ισχύουν και για κάθε άλλο παρεμφερή τομέα, που δεν επιτρέπεται να σταματάει να λειτουργεί, αφού κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με την παύση λειτουργίας πχ ενός οργάνου του ανθρωπίνου σώματος.
ΟΚ, κάποιοι δεν έχουν πρόβλημα για λόγους που αφορούν την ψυχιατρική να πεθάνουν μερικοί, αλλά δεν είναι δυνατόν να τους γίνει η χάρη - όχι αν δεν είμαστε όντως ένα απέραντο φρενοκομείο.
Ξανά μια σύντομη επανάληψη: κάποιοι τομείς τους οποίους ελέγχει το κράτος και αφορούν την καθημερινή επιβίωση του λαού δεν επιτρέπεται να νεκρώνουν όποτε γουστάρει ο οποιοσδήποτε.