Oct 6, 2010, 6:22 AM

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Αυτό που λέει ο hunter (κατ' όνομα και κατά έννοια ), είναι ότι η ευχαρίστηση δεν προέρχεται από το σκότωμα ως καθαυτή πράξη θανάτου, αλλά ως επίτευξη ενός ρόλου/διαδικασίας.

Ειναι πάρα πολύ απλο στο να κατανοηθει η θεση μου.Εχω επιλεξει το κυνηγι που με ενδιαφερει περισσοτερο (αγριοχοιρος).Εαν ηδονιζομουνα απλα με το να αφαιρω ζωες,θα πυροβολουσα και θα σκοτωνα οτιδηποτε κινειται μπροστα στην καννη του οπλου μου.Φαντασου οτι στα τοσα χρονια στο καρτερι,μπροστα απο το οπλο μου περασανε σχεδον ολα τα ειδη ζωης της Ελληνικης πανιδας,τα οποία απλα τα παρατηρησα να φευγουν παιρνοντας το δρομο τους.
Δεν πυροβολησα ποτε γλαρους,κορακια,γερακια,κουκουβαγιες,χελιδονια,χελωνες,κ.λ.π.,παρ'ότι τα συγκεκριμενα ειδη μου δωσανε χιλιαδες ευκαιριες να 'ηδονιστω' σκοτωνοντας τα.
Τοσο απλα καταριπτεται η θεση της φογκ*,στην οποία εχει κολλησει το μυαλο της.

*οχι οτι θα ειχε ιδιαιτερη σημασια το πώς αισθανεσαι εκεινη την ωρα,το πολύ-πολύ απλα να σε κακοχαρακτηρισει καποιος συνανθρωπος (ζμπουτσας δηλαδη).Ακομα και να ζεις για να σκοτωνεις,και οντως να ειναι για σενα η μεγαλυτερη γκαβλα ολως των εποχων να σκοτωνεις ζωα,αρκει να εισαι συμφωνος με τους νομους του κυνηγιου (οπότε ζμπουτσαμας ολους)