Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Αυτό που λέει ο hunter (κατ' όνομα και κατά έννοια ), είναι ότι η ευχαρίστηση δεν προέρχεται από το σκότωμα ως καθαυτή πράξη θανάτου, αλλά ως επίτευξη ενός ρόλου/διαδικασίας.
Ειναι πάρα πολύ απλο στο να κατανοηθει η θεση μου.Εχω επιλεξει το κυνηγι που με ενδιαφερει περισσοτερο (αγριοχοιρος).....
Τοσο απλα καταριπτεται η θεση της φογκ*,στην οποία εχει κολλησει το μυαλο της.
Το ότι δηλαδή εσύ τη βρίσκεις να σκοτώνεις αγριογούρουνα αλλά όχι μπεκάτσες και ο άλλος λαγούς αλλά όχι πέρδικες και ο τρίτος πέρδικες αλλά όχι αγριογούρουνα κάνει τη διαφορά;
Δε βλέπω λόγο να πρέπει να καταριφθεί -ειδικά- η δική μου θέση. Αλλά έχω μια αμυδρή υποψία. Ούτε με ποια λογική η δική μου άποψη να είναι κόλλημα του εγκεφάλου ενώ οι αντίθετες απόψεις είναι από ...ανοιχτά μυαλά.
Για να δούμε λοιπόν πόσο εύκολα καταρίπτεται η θέση μου.
Ένα 'νόμιμο' και ένα 'παράνομο' παράδειγμα. Το δεύτερο πρώτα: Κάποιος που σκοτώνει μόνο πχ. άστεγους δεν τη βρίσκει με το σκότωμα γιατί δεν σκοτώνει και αυτούς που έχουν βίλα;
Το νόμιμο τώρα: Ένα 'καρδιοκατακτητής' που γουστάρει μόνο τις ξανθιές δεν είναι τέτοιος γιατί δεν την πέφτει σε κοκκινομάλες;
@mjacob Έτσι, αυτό λέω. Όπως επίσης ότι η τελετουργία του κυνηγιού και η επίτευξη του όποιου ρόλου (που δεν αμφισβητώ ότι είναι ίσως ανάγκη ή ένστικτο ή οτιδήποτε) εαν ήταν αυτό και τίποτα άλλο (το επιστέγασμα και ο στόχος είναι να σκοτώσω) θα μπορούσε να έχει πια, μετά από τόσους αιώνες που ο άνθρωπος βρίσκει τροφή με άλλους τρόπους, τρόπο συμβολικό.
Όλα στηρίζονται σε ισορροπίες. Δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι ...καταστρέφουμε τον πλανήτη. Ο πλανήτης δε μασάει και έχει 'επιζήσει' από χειρότερα. Διαταράσοντας όμως ισορροπίες καταστρέφουμε τη 'φλούδα' που μας εξασφαλίζει τη ζωή. Τη δική μας επιβίωση παίζουμε κορώνα γράμματα. Και μερικών χιλιάδων άλλων ειδών. Γιατί πια τους βιότοπούς τους δεν τους απειλούμε γιατί θέλουμε μόνο να τραφούμε, αλλά και να φτιάξουμε πόλεις, εργοστάσια, χωράφια να τραφούμε, πεδία να κάνουμε τις δοκιμές όπλων μας και στον ελεύθερό μας χρόνο να τα κυνηγίσουμε 'ευγενικά' για να ...ξεστρεσαριστούμε.
Διαβάζω για μελέτες που εξασφαλίζουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, για πράγματα που επιτρέπονται και όχι και ένα σωρό τέτοια. Δεν τα εμπιστεύομαι. Θυμάμαι αμυδρά σαν παιδί δέρματα από αλεπούδες και αρμαθιές ποδιών από κάποια πουλιά -δεν θυμάμαι πια τι ήταν- κρεμασμένα στους φράχτες των σπιτιών, στο χωριό που μεγάλωσα. Θυμάμαι ότι οι κυνηγοί έπαιρναν επιδότηση να τα σκοτώνουν γιατί ήταν πολλά. Σε λίγα χρόνια απαγορεύθηκε στην περιοχή το κυνήγι γιατί εξαφανίστηκαν. ΑΥΤΕΣ είναι οι μελέτες που γίνονται και αυτός ο σχεδιασμός.
Η φύση έχει τον τρόπο της να τα βγάζει πέρα με τη χρήση, με την κατάχρηση έχει πρόβλημα. Και μπορεί κάποιος να πει κάνοντας το χόμπυ μου και σκοτώνοντας 2-3 λαγούς, αγριογούρουνα ή ότι άλλο του δίνει ευχαρίστηση, δεν κάνω καμμιά κατάχρηση. Ναι, αν ήσουν μόνος, αν ζούσες σε σπηλιές και αν είχες τόξα και βέλη. Αλλά είμαστε κάμποσα δις, ο καθένας τη βρίσκει να σκοτώνει και κάτι άλλο (και όχι συμβολικά), όλοι θέλουμε χώρο να μείνουμε, να φτιάξουμε το εργοστάσιο, να ρίξουμε τις βόμβες κλπ. κλπ. κλπ.