Kατα την γνωμη την δικη μου η επαρχια συνηθως εχει τα παρακατω μεγαλα προβληματα: δεν εχει δουλιες (εκτος και αν εισαι δημοσιος υπαλληλος ή εχεις καποιο μαγαζι), ιδιος κοσμος (αν πεσεις σε κακο μερος την εκανες αφου δεν θα εχεις επιλογες), απιστευτη βαριωμαρα. Στα συν ειναι ο καθαρος αερας, τα χαμηλα ενοικια, και αν σου αρεσει να οδηγας μπορει να γραψεις ευκολα πολλα χιλιομετρα κανοντας βολτες στις γειτονικες περιοχες.

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
για οποιον δεν το προσεξε ειμαστε μια ωραια ατμοσφαιρα και το θεμα παει κατα καντιωτη

Αν όμως το δούμε από λίγο πιο μακριά, χωρίς να κολλάμε ακριβώς στα λόγια του καθενός για να σχηματίσουμε τη μεγάλη εικόνα. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει ποικιλομορφία απόψεων και αυτό είναι φυσικό και αναμενόμενο. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί σε παιδεία και απόψεις, από διαφορετικά μέρη, με διαφορετικές συνήθειες και ανάγκες. Έτσι ενώ για άλλους η αποκέντρωση είναι πιο εύκολη για άλλους είναι πιο δύσκολη. Επιπλέον τονίζεται και η διαφορετικότητα διάφορων προορισμών όπως και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που μπορεί να βρει κανείς οπουδήποτε.
Με όλα αυτά λοιπόν διαφαίνεται η πολυπλοκότητα του θέματος που σαφώς δεν θα ήταν εύκολο να εξαντληθεί σε ένα μοναδικό θέμα με τον γενικό τίτλο 'αποκέντρωση...' ....
Οπότε μπορεί στην ωραία ατμόσφαιρα (λίγο πριν τον πλήρη εκτροχιασμό! ) να λέμε διάφορα άσχετα αλλά τα συμπεράσματα που μπορεί κανείς να βγάλει από το κλίμα που διαμορφώνεται είναι πολλά και εντός θέματος!
Το κυρίαρχο θα έλεγα ότι είναι: υπάρχουν αρκετές δυσκολίες τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη....

Ερώτηση: αν και αντιλαμβάνομαι το νόημα από πού προέκυψε η έκφραση που λες ότι 'το θεμα παει κατα καντιωτη' ;;

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Τυχεροι ειστε παιδια, που ζειτε στην Αθηνα, τα εχετε ολα στο πενταλεπτο, δεν τρωτε χρονο να πατε στη δουλεια σας και βλεπετε συνεχεια τους φιλους σας. Σας ζηλευω.

Φαινεται οτι οι δικοι μου φιλοι-συγγενεις-συναδελφοι ειναι τελειως μαλακες ή ζουν σε αλλη πολη με το ιδιο ονομα. Και οταν εγω ερχομαι Αθηνα (περιπου μια φορα το μηνα για δουλεια) μαλλον εχω παραισθησεις ή ειμαι ο Νιο και ζω στο Ματριξ.

Κοίτα, επειδή λοιπόν ούτε εσύ έχεις παραισθήσεις, αλλά πίστεψέ με ούτε κι εγώ, άλλη περίπτωση μπορούμε να διανοηθούμε ή μπα;

Ξέρω γω, μήπως και μας περάσει από το μυαλό ότι δεν είναι ολα ένα, τόσο στο χωριό [που κοντεύουμε να βγάλουμε όλα τα χωριά παραλιακά π.χ.] όσο και στην πόλη [που σων και ντε δεν βλέπεις κανέναν, θες 5 ώρες για να βγει και μπλα μπλα].

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Κοίτα, επειδή λοιπόν ούτε εσύ έχεις παραισθήσεις, αλλά πίστεψέ με ούτε κι εγώ, άλλη περίπτωση μπορούμε να διανοηθούμε ή μπα;
Ξέρω γω, μήπως και μας περάσει από το μυαλό ότι δεν είναι ολα ένα, τόσο στο χωριό [που κοντεύουμε να βγάλουμε όλα τα χωριά παραλιακά π.χ.] όσο και στην πόλη [που σων και ντε δεν βλέπεις κανέναν, θες 5 ώρες για να βγει και μπλα μπλα].

Δε διαφωνω, νομιζω το εγραψα ηδη αυτο που λες:

Και ασφαλως υπαρχουν και περιοχες με πολυ καλες συνθηκες ζωης.

H αντιρρηση μου ειναι κυριως στους χρονους μετακινησης, μεγεθος αρκετα 'αντικειμενικο'. Και ενταξει, διαλεγεις σπιτι κοντα στη δουλεια. Η μετακινηση για να δεις καποιον ομως στο 5λεπτο δεν παιζει, απλα λογω αποστασεων (+κυκλοφοριακο). Εκτος, ξαναλεω, αν ΟΛΟΙ οι φιλοι μενετε στην ιδια γειτονια.
Και κατι ακομα. Αν εισαι, για καποιο λογο, σ' ενα 'προνομιουχο' 5% (π.χ.) των κατοικων μιας περιοχης, μπραβο σου. Ο κανονας ομως της περιοχης ειναι το 95%. Σε ΟΛΑ τα μικρα μερη ισχυει ο κανονας 'σε 5 λεπτα βλεπω οποιον θελω'. Σε τι βαθμο ισχυει αυτο στην Αθηνα ή τη Θεσσαλονικη;

Ο χρήστης zastava έγραψε:
πρωτα απο ολα τα κλισε για την αθηνα καλα κρατουν.'απροσωποι γκριζοι γειτονες' 'εγκληματικοτητα' 'δεν εχει αλανες'.εγω μενω αθηνα,στη περιοχη μου βοσκουν προβατα,οι κωλογειτονες ειναι κουτσομποληδες και σε σχολιαζουν,+εχω ολοκληρο ζωολογηκο κηπο στην αυλη μου.
η επιλογη επαρχια vs αθηνα απο οτι καταλαβαινω εχει να κανει με το χαρακτηρα.π.χ αλλοι θεωρουν θετικο να εχεις περιεργους κουτσομποληδες γειτονες που κατα τη γνωμη τους θα τους δωσουν ζαχαρη οταν εχει τελειωσει και θα τους βοηθησουν σε μια δυσκολη(?) στιγμη.παντως μου φαινεται οξυμωρο ανθρωποι που λογικα μετακινουντε συνεχως με αυτοκινητο ακομα και για 500 μετρα να λενε για τον εκφυλισμο της πολης,τις αλανες που δεν υπαρχουν,τα τσιμεντα κτλπ.

Eσυ παλι οταν λες Αθηνα, εννοείς το νομό Αττικής....;; Ας το αποσαφηνισετε κι αυτό στην κουβέντα που κάνετε και οι μεν και οι δε, ωστε να βγαίνουν πιο σωστά συμπεράσματα.

Ο χρήστης cabala10 έγραψε:
δηλαδη για να καταλαβω..
η ελλαδα ειναι ειτε αθηνα ειτε επαρχια?
αλλες πολεις γιαννενα κατερινη **τριπολη(νταξ..)**αλεξανδρουπολη δεν υπαρχουν στην ελλαδα?
ολα αυτα μου θυμιζουν την ηλιθια σκεψη ενως γαβρου φιλου μου οτι τα συνορα της ελλαδας φτανουν μεχρι την ελαις στην πειραιως..

Ωπα φιλαρακι !!!Τι νταξ.. δηλαδη ;

Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει

Τα έχουμε όλα. Θάλασσα, καθαρό αέρα, τουρίστριες το καλοκαίρι, και τη θεσαλλλλονίκη δίπλα το χειμώνα άμα βαρεθούμε.

Είμαστε βέβαια λίγο ταγάρια σε συμπεριφορά, και λίγο γίδια στην οδήγηση . Αλλά άμα μας πει κανείς και τίποτις του πηδάμε και το γκομενάκι το καλοκαίρι(σιγά μεγάλε χαλάρωσε). Και δεν βγαίνουμε σαν τον HF κάθε βράδυ για να βρούμε καμιά τσούπρα. Έρχονται μόνες τους κάθε καλοκαίρι διψασμένες για greek lovers.... Ευτυχώς αναβίωσε αυτό με τις ανατολικές χώρες(κυρίως Ρωσία).
Οπότε έχουμε τα καλά τα νησιών, και τα καλά της κοντινής απόστασης με μεγάλη πόλη.
Αυτά δεν τα λέω για να πείσω κανέναν να έρθει. Γιατί ως γνήσιος Χαλκιδικιώτης, ΔΕΝ θέλω άλλους μόνιμους κατοίκους. Τα έχουμε βρει μια χαρά μεταξύ μας(πέφτειει βέβαια κανα δεκανίκι για μισό μέτρο γης).
Στο χωριό μου είμαστε 3000 κατοικοι, σε μια ακτογραμμή 20χλμ. Δεν θέλω να σκεφτώ πόσοι αντιστοιχούν σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη

Ο καθενας οπως του αρεσει και εχει συνηθισει.Αλλοι μπορουν να προσαρμοστουν αλλοι οχι.

Γιατι να παει το θεμα κατα διαολου;

Σε όλες τις μέχρι σήμερα συζητήσεις, το μόνο φανερό πλεονέκτημα της Αθήνας είναι ότι μπορείς να πας ευκολότερα στο μέγαρο ή να δεις μια έκθεση ή μια καλή παράσταση (οι Τσάκωνες περιοδεύουν κ ανά την 'επαρχία').
Αυτό είναι αλήθεια, και είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο η Αθήνα υπερτερεί των άλλων Ελληνικών πόλεων.
Αν όμως συγκριθεί με μεγάλες πόλεις της Ευρώπης είναι ένα κωλοχωριό, από τα βρωμερότερα της Ελλάδας, χωρίς καμία ποιότητα. Το ότι ο καθένας έχει φτιάξει τον δικό του κόσμο κ ζει μέσα σ' αυτόν, δεν λέει απολύτως τπτ. Άλλωστε το ίδιο κάνει αν ζει στην Αθήνα ή αλλού. Η βρωμιά, η αναρχία, α ανοργανωσιά και τα άλλα 'θέματα' της κοινωνίας των Ελλήνων τον ακολουθούν, όσο κ αν στις μεγάλες πόλεις (αν και μεγεθυμένα) μπορούν κ κρύβονται.
Φίλος που μένει σε χωριό 'έξω απ' το Λονδίνο' (στην πραγματικότητα 1,5 ώρα αν δεν έχει κίνηση - που συνήθως δεν έχει λόγω οργάνωσης), έμεινε με το στόμα ανοιχτό από την ομορφιά μερικών χωριών σε απόσταση 15 λεπτών από τον Πύργο της Ηλείας και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι άνθρωποι που ζουν εκεί κ βρίσκουν δουλειά στον Πύργο φεύγουν, για να μείνουν σε διαμέρισμα στην 'πόλη'.
Αλήθεια είναι ότι μας ζηλεύετε, γιατί με όσα δίνετε εσείς για ένα κωλοδιαμέρισμα εμείς αγοράζουμε μονοκατοικία διπλάσιων τμ με κήπο, αλλά δεν το 'χτυπάμε' γιατί σας αγαπάμε. Και ανταλλάσσουμε την μονοκατοικία με τον κήπο με διαμέρισμα στο 'κέντρο της πόλης'...
Επίσης αλήθεια είναι ότι η Ελληνική 'επαρχία' έχει άπειρες ευκαιρίες για δουλειά, αλλά όχι για την δουλειά που εννοείτε εσείς, αυτήν του 'υπαλλήλου μεγάλης εταιρίας': Έχει ευκαιρίες για επιχειρήσεις, αλλά έχει κι ένα μεγάλο 'πρόβλημα'. Είναι γεμάτη χαλλλαρούς 'επαρχιώτες', σαν τον πατριώτη μου τον Αντρέα.
Μπορεί και να συνεχίσω αργότερα, τώρα έπεσε δουλειά...

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Η μετακινηση για να δεις καποιον ομως στο 5λεπτο δεν παιζει, απλα λογω αποστασεων (+κυκλοφοριακο). Εκτος, ξαναλεω, αν ΟΛΟΙ οι φιλοι μενετε στην ιδια γειτονια.
Και κατι ακομα. Αν εισαι, για καποιο λογο, σ' ενα 'προνομιουχο' 5% (π.χ.) των κατοικων μιας περιοχης, μπραβο σου. Ο κανονας ομως της περιοχης ειναι το 95%. Σε ΟΛΑ τα μικρα μερη ισχυει ο κανονας 'σε 5 λεπτα βλεπω οποιον θελω'. Σε τι βαθμο ισχυει αυτο στην Αθηνα ή τη Θεσσαλονικη;

Όπου και να ζεις, είτε είναι πόλη είτε χωριό, σε ακτίνα 5-10 λεπτών μπορείς να δεις το ίδιο πλήθος ανθρώπων. Για την ακρίβεια στην πόλη θα είναι μεγαλύτερο το πλήθος μια που η πυκνότητα είναι μεγαλύτερη.

Το να μένουν ΟΛΟΙ σου οι φίλοι στο ίδιο χωριό (και μάλιστα σε 5 λεπτά περπάτημα και όχι 'λίγο' παραέξω ή στο διπλανό), έχει μικρότερη πιθανότητα από το να μένουν ΟΛΟΙ σου φίλοι στην ίδια γειτονιά την πόλης. Αν στο χωριό 'ζεις με λουράκι' και δεν έχεις βγει ποτέ έξω από την 'πλατεία', στην πόλη θα ζεις με τον ίδιο τρόπο και δεν θα έχεις βγει ποτέ έξω από τη γειτονιά [και όχι, δεν είναι καθόλου σπάνιο αυτό ούτε σε πόλεις]

Όπως 'εσύ' έχεις φίλους στο χωριό να βλέπεις καθημερινά στο πεντάλεπτο, αλλά και φίλους σε πόλεις και άλλα χωριά/πόλεις που βλέπεις με 1 ώρα δρόμο το ΣΚ, κάπως έτσι και στην πόλη.

Γεννήθηκα σε ένα εντελώς αγροτικό χωριό στη μέση του κάμπου, ούτε βουνό ούτε θάλασσα. Εκεί έζησα τα πρώτα 5 χρόνια της ζωής μου μέχρι που γίναμε πρωτευουσιάνοι. Αυτή τη στιγμή στο χωριό μου υπάρχουν 140 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία είναι γέροντες. Το σχολείο έχει κλείσει από το 1983, στο ίδιο σχολείο ο πατέρας μου σαν δάσκαλος τη δεκαετία του '60 είχε 85 μαθητές, και την δεκαετία του '30-'40 είχε 160!

Στο χωριό μου αυτή τη στιγμή υπάρχουν 15 νέοι 25-45 ετών ανύπανδροι. Όλοι τους έχουν εργασία και καλές σχετικά αποδοχές/περιουσία, αλλά δεν υπάρχει καμμία νύφη για παντρειά, όλες έχουν λακήσει και οι λιγοστές που υπήρχαν έτσι κι' αλλιώς δεν ήθελαν να ακούσουν για παντρειά στο χωριό τους, προτιμούσαν να πάνε στην πόλη και ας είναι ο άντρας τους ο τελευταίος βιομηχανικός εργάτης.
Είμαι απολύτως σίγουρος ότι αν αυτοί ήταν στην πρωτεύουσα του νομού ή στην Αθήνα θα είχαν αποκατασταθεί οικογενειακώς σε μεγάλο βαθμό. Πέρισυ ένας συγχωριανός μας παντρεύτηκε μία Αλβανίδα, αλά Σούγκαρ τάουν-οι γαμπροί. Μία από τις απαιτήσεις της νύφης ήταν να μετοικήσουν σε πόλη. Ήδη πριν το γάμο είχαν εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα του νομού, και στο χωριό έρχονται μόνο τις Κυριακές για να δούν τα γερόντια.
Τα παιδιά μου όταν πάμε χωριό σκυλοβαριούνται, μετά από μερικά χρόνια δεν θα έρχονται καθόλου.
Ο τόπος αργοσβήνει και σε λίγες δεκαετίες (2-3) μάλλον δεν θα έχει κανέναν μόνιμο κάτοικο, η δε βασική του δραστηριότητα (γεωργία-κτηνοτροφία) πάει κατά διαόλου.

Παρόλο που περιμένω ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΩΣ τις ολιγοήμερες διακοπές στον τόπο καταγωγής μου το Πάσχα και το καλοκαίρι, σε καμμία περίπτωση δεν σκέφτομαι να μετοικήσω μόνιμα εκεί, παρά το γεγονός ότι η Αθήνα με κουράζει και την έχω βαρεθεί. Δεν αντέχεται αυτή η επαρχία με τίποτα, και αυτό το στυλ της επαρχίας είναι ο κανόνας.

ΙΜΟ τα κεφαλοχώρια με τουρισμό, εισοδήματα, γκομενάκια (έστω και πρόσκαιρα, έστω και εισαγωγής ), ανεπτυγμένη αγορά, ωραία σπίτια, καλό καιρό, θάλασσα (ή έστω χιονοδρομικό), κομπλέ αεροπορική, οδική και ακτοπλοική συγκοινωνία κ.α. χαρωπά είναι οι απλά οι μετρημένες εξαιρέσεις στον κανόνα της μετριότητας.

Εγώ πάντως που μένω Λάρισα, ζηλεύω παααρα πολύ τους ρυθμους ζωής στο χωριό της γυναίκας μου! Ξυπνάς το πρωί και ακούς... ησυχία!! Δεν υπάρχει το άγχος, το στρες το καθημερινό που έχουμε εδω στην πόλη, απο την οδήγηση, μέχρι τον τρόπο που περπατάμε...Η διαφορά φάινεται ακόμη και στα πρόσωπα των ανθρώπων που κατοικούν εκει!

εγώ πάντως την έχω φύγει με την πρώτη χωριατοπούλα που με ερωτευτεί!

Εγώ πάντως πριν παντρευτώ Ελληνίδα είχα φέρει στο χωριό μου μια Ιταλίδα και μια Ελβετίδα (όχι και τις 2 μαζί, παλιοπονηροί) και σας πληροφορώ ότι και οι 2 θα έμεναν με χαρά. Επίσης, ενώ οι περισσότερες 'ντόπιες' κοπελιές μας έχουν φύγει (δεν υπάρχει ούτε μία από τις συμμαθήτριές μου, ας πούμε), έχουμε πολλές νύφες από Γερμανία και μερικές από Ιταλία. Και μια από Λατινική Αμερική.
Είχαμε και μια νεουορκέζα για μια 10ετία, αλλά μετά μας έφυγε...

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Είχαμε και μια νεουορκέζα για μια 10ετία, αλλά μετά μας έφυγε...

Οταν αρχισε το sex & the sity να υποθεσω;

Ο χρήστης dstou έγραψε:
...

Περιπου ετσι ειναι για πολλες επαρχιακες πολεις. Γιατι φυσικα δεν ειναι το συνολο της ελληνικης επαρχιας λιγο κρασι λιγο θαλασσα και τ΄αγορι μου. Μπορουν οι θιασωτες της ζωης στο χωριο να περασουν μια βολτα απο την Πτολεμαιδα, την Αμφισσα, την Αταλαντη, τη Σπαρτη, το Αγρινιο, την Καρδιτσα κλπ, να παρουν μια ιδεα

Πριν 4 χρόνια, άφησα την Αθήνα για Χανιά. Είχα 2 παιδιά τότε μικρά και αποφάσισα να αρχίσουν το σχολείο τους στην Κρήτη. Πούλησα επιχείρηση (της γυναίκας) και άφησα δουλειά αρκετών χρημάτων το μήνα σε μεγάλη εταιρία πληροφορικής.
Αγόρασα σπίτι στα Χανιά και ξεκίνησα μια άλλη δουλειά με άλλους 2 ανήσυχους σαν εμένα. Παρόλο που δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα, λόγω της ιδιομορφίας της, η μετακίνηση μου εδώ δεν ανταλλάσσεται με τίποτα.
Τα έχω γράψει και παλαιότερα σε προηγούμενες σελίδες, αλλά η Αθήνα είναι πλέον για φοιτητές (που δουλεύουν ή έχουν πλεόνασμα οι γονείς), ζευγάρια χωρίς υποχρεώσεις με καλή οικονομική κατάσταση (προ παιδιών ήταν η καλύτερη περίοδος μου στην Αθήνα) και συνταξιούχους.

Ο καθένας μετά έχει τις προτεραιότητες του, για την δουλειά του, τους φίλους του και τους ρυθμούς του και αποφασίζει ανάλογα.

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

...

Περιπου ετσι ειναι για πολλες επαρχιακες πολεις. Γιατι φυσικα δεν ειναι το συνολο της ελληνικης επαρχιας λιγο κρασι λιγο θαλασσα και τ΄αγορι μου. Μπορουν οι θιασωτες της ζωης στο χωριο να περασουν μια βολτα απο την Πτολεμαιδα, την Αμφισσα, την Αταλαντη, τη Σπαρτη, το Αγρινιο, την Καρδιτσα κλπ, να παρουν μια ιδεα

Το Αγρινιο και η Καρδιτσα εχουν 150 κατοικους, 25 μπακουρους και καθολου γυναικες;

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

...

Περιπου ετσι ειναι για πολλες επαρχιακες πολεις. Γιατι φυσικα δεν ειναι το συνολο της ελληνικης επαρχιας λιγο κρασι λιγο θαλασσα και τ΄αγορι μου. Μπορουν οι θιασωτες της ζωης στο χωριο να περασουν μια βολτα απο την Πτολεμαιδα, την Αμφισσα, την Αταλαντη, τη Σπαρτη, το Αγρινιο, την Καρδιτσα κλπ, να παρουν μια ιδεα

Καρδίτσα τα σπάει. Έχει και τη λίμνη δίπλα, όλα τα λεφτά. Βέβαια και εκεί το parking είναι ένα μεγάλο θέμα στο κέντρο, αλλά Καρδίτσα λίγο έξω από την πόλη θα έμενα εύκολα

Ο χρήστης Spartan έγραψε:
Εγώ πάντως που μένω Λάρισα, ζηλεύω παααρα πολύ τους ρυθμους ζωής στο χωριό της γυναίκας μου! Ξυπνάς το πρωί και ακούς... ησυχία!! Δεν υπάρχει το άγχος, το στρες το καθημερινό που έχουμε εδω στην πόλη, απο την οδήγηση, μέχρι τον τρόπο που περπατάμε...Η διαφορά φάινεται ακόμη και στα πρόσωπα των ανθρώπων που κατοικούν εκει!

Οντως, τρελο στρες στη Λαρισα. Περνας απο τους πεζοδρομους εργασιμες ωρες και μερες, και δεν υπαρχει ουτε καρεκλα να κατσεις για καφε. Η δε κινηση, απιστευτη. Παιζει να κανεις και 15 λεπτα απο τη μια ακρη στην αλλη αμα σε πιασει κινηση. Καλα κανεις και τα λες στους Αθηναιους να βλεπουν οτι και αλλου τα ιδια σκατα ειναι.