Ο χρήστης mikegr έγραψε:
Ειναι το μονο αυτοκινητο του ειδους που με συγκινει σε σχεση με Ζ4 και αλλες παπαριες. Παιζει στα 12-15 χιλ. αλλα η εκδοση 1.6 ,που κατα τη γνωμη μου ειναι και η πιο αξιολογη αφου η διλιτρη αποδιδει μολις 13 αλογα παραπανω, ειναι αρκετα σπανια.

Σου εφτιαξα τον τιτλο.
Εισαι σιγουρος οτι το 92 υπηρχε 1600αρα;Βλεπω μονο διλιτρη http://en.wikipedia.org/wiki/Alfa_Romeo ... enerations

Σε συγκριση με Ζ4 οι διαφορες ειναι τεραστιες οπως και τα χρονια που τις χωριζουν.

μαλλον λεει τις πιο παλιες

Βρες να οδηγήσεις μία,γιατί τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.Μιλάμε για ένα πλαίσιο της δεκαετίας του '60 με κάποιες βελτιώσεις ακαμψίας στο πίσω μέρος.Ουσιαστικά όμως παραμένει μια αρκετά βελτιωμένη Giulia.Καλύτερες μονώσεις,ηλεκτρικές ευκολίες,υδραυλικό και το σπουδαιότερο 2 διπλά.
Οχι ότι πιό εύκολο και φθηνό από πλευράς συντήρησης,μιας κι εκτός από κάτι λίγα μηχανικά,για τα υπόλοιπα διαδίκτυο και καλό πορτοφόλι.Το χαμόγελο όμως όταν κατεβαίνεις σ΄αποζημιώνει.

αμα βρει καλο μαστορα θα το κρατησει
αμα βρει καναν κουραδα θα το χασει ταμαξι.
ανταλλακτικα υπαρχουν κι εδω .

αν ξέρεις καλά τι αγοράζεις,
δηλαδή ένα πανέμορφο και συλλεκτικό sundaycar οκ...

αλλιώς άστω καλύτερα...

Ο χρήστης italakias έγραψε:

ανταλλακτικα υπαρχουν κι εδω .

Ξέρεις κάποιον σίγουρα;Γιατί ψάχνει φίλος πίσω προφυλακτήρα,και οι Γερμανοί ζητούν 670 +μεταφορά.

ειναι ενα συνεργειο αλφα ρομεο στην καλιθεα .
ο ιδιοκτητης ειναι κατοχος μιας αλφα βελοτσε σε παρα πολυ καλη κατασταση και παλιος μηχανικος στα αγωνιστικα εκεινης της εποχης.
μπορει και να τον ξερεις .
το μαγαζι του ειναι θησεως και χριστιανουπολεως.
τραβα ρωτα εκει μπας και βρει καμια ακρη.

Από τους ίδιους ψωνίζουμε όλοι Ιταλάκια.Ελάχιστα υπάρχουν εδώ.

Άν είναι αυτό με τους πλαστικούς προφηλακτήρες και τα πίσω φώτα από την 164 ήταν κάπως .

Αν είναι αυτό τότε βγήκε μόνο δίλιτρο. Το 1600άρι κόπηκε στην προτελευταία γενιά με το λαστιχένιο πίσω σπόϊλερ.

Αυτή δεν εινσι που παίζει στην τελευται διαφήμιση της παπαριζου...
Απίστευτο σουλουπι...

μωρε την παπαριζου την θυμαμαι,
το αμαξι δεν θυμαμαι

Ο χρήστης red_monster έγραψε:
Αυτή δεν εινσι που παίζει στην τελευται διαφήμιση της παπαριζου...
Απίστευτο σουλουπι...

Και στο καινουριο της βιντεο κλιπ

Youtube Video

Ο χρήστης shumakos έγραψε:
Αν είναι αυτό τότε βγήκε μόνο δίλιτρο. Το 1600άρι κόπηκε στην προτελευταία γενιά με το λαστιχένιο πίσω σπόϊλερ.

Κάνεις λάθος.Spider 4ης σειράς παρήχθησαν συνολικά 21407 αυτοκίνητα.Από αυτά 18456 ήταν δίλιτρα και 2951 1600cc.

1990:791 αυτοκίνητα

1991:1930 αυτοκίνητα

1992:230 αυτοκίνητα

Το αυτοκίνητο αυτό το είχα σε μαύρο με μπεζ μέσα από καινούργιο τον Οκτώβριο 1990 μέχρι το 1999 (σοβαρό τρακάρισμα και write off αλλά μάλλον το έφτιαξαν και πουλήθηκε) σε 1600 που επιβεβαιώνω ότι έβγαινε με 2 διπλά Webber 40άρια (ίσως άλλα να είχαν Solex, μόνιμη αντιπαράθεση στους Alfisti για τα πλεονεκτήματα του καθενός) για 109 υποτίθεται άλογα. Το δίλιτρο ήταν με ψεκασμό με μόνο 120 νομίζω άλογα, πολύ φιμωμένα και ίσως καταλυτικό (το 1600 δεν ήταν). Πολύ συχνή, εύκολη και συνιστώμενη η αλλαγή σε καρμπυρατέρ.
Ήταν η τελευταία πισωκίνητη, ακολούθησε εκείνη με την πλαστική αεροτομή και έβγαινε από το 1990 μέχρι το 1994 που αντικαταστάθηκε από την προσθιοκίνητη (για την οποία δεν τρέφω καμία συμπάθεια).
Χρώματα μάλλον κόκκινο, μαύρο, ασημί (μάλλον το χειρότερο), άσπρο, κυπαρισσί, κίτρινο, μπορντώ (πολύ καλό).

Γενικά
Καλή η κατασκευή, χειροποίητα από τον Pininfarina αν και το ταμπλώ πολύ πλαστικό (διχρωμία μαύρο επάνω, μπεζ κάτω). Θα έλεγα να πάρεις το δίλιτρο όχι για τα φαινομενικά λίγα άλογα παραπάνω αλλά για τον καλύτερο εξοπλισμό (τιμόνι, ζάντες, παράθυρα...), το στάνταρ μπλοκέ, επειδή είναι σαφώς ζωηρότερο αλλά και επειδή είναι πιο εύκολα βελτιώσιμο. Κλιματισμό δεν ξέρω αν είχαν εργοστασιακό τα δίλιτρα ή αν ήταν aftermarket.
Άνεση κανονική, ούτε σκληρό ούτε μαλακό. Τριγμούς είχε πολύ λίγους ίσως γιατί είχαν μπόλικο πλαστικό στις ενώσεις για να το προλάβουν. Σκληρό μάλλον δεν μπορεί να γίνει λόγω ευκαμψίας. Αν σκληρύνεις την ανάρτηση τονίζεις το μαλακό αμάξωμα! Μιλάμε ότι φίλος μου που με ακολουθούσε έβλεπε να στρεβλώνει το αυτοκίνητο (άλλαζε η αντανάκλαση στην επιφάνεια του πορτπαγκάζ). Έχουν κυκλοφορήσει διάφορα ενισχυτικά πλαίσια αλλά προσθέτουν βάρος. Τελικά ό,τι και να κάνεις θα πρέπει να συμβιβαστείς με τους περιορισμούς και τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Που είναι ένα κόσμημα για βόλτες. Δεν είναι για ταξίδια (έχω κάνει κάμποσα, δεν είναι για καθημερινή χρήση σε πολλά χλμ) είναι όχημα βόλτας, επίδειξης και χαλαρής ευχαρίστησης.
Δεν είναι μικρό αυτοκίνητο, γύρω στο 4,30 αν θυμάμαι καλά. Χώροι: εξαιρετικοί για την κατηγορία, αν και ο οδηγός έχει περισσότερο χώρο από τον συνοδηγό (υπάρχει μια μικρή ασυμμετρία, ο συνοδηγός είναι πιο στριμωγμένος). Χωράει και τρίτο άτομο ή και 4ο με πολύ ζόρι για λίγο. Γενικά έχει χώρο πίσω από τα καθίσματα για αρκετό φόρτωμα αλλά είναι άριστος και για σκύλο. Επιπλέον διαθέτει χώρο αποσκευών 300 λίτρων που χωράει κανονική μεγάλη βαλίτσα (πες το αυτό σε όποιον με ΜΧ5 πήγε να παραλάβει φίλη με βαλίτσα από αεροδρόμιο). Και κανονική ρεζέρβα από κάτω.
Μαμά λάστιχα είχα 185/70-14 (η δίλιτρη 195/60-15 με ωραίες αλουμινένιες ζάντες) αλλά άλλαξα κι εγώ. Μειώθηκε πολύ το χαζοσπινάρισμα (αλλά κάποιος ηλίθιος μου χάλασε το σπείρωμα...).

Χρήση
Οδική συμπεριφορά: υπερστροφή is the name of the game πάντα και παντού, θέλεις δεν θέλεις, με μικρές ή μεγάλες ταχύτητες. Υποστροφή πρακτικά δεν υπάρχει, την είδα μόνο μία φορά σε βροχή σε καλή αγγλική άσφαλτο που το στραμπούληξα επίτηδες, οπότε το θεωρείς την εξαίρεση. Αν σου αρέσουν οι πλατείες και το φίδιασμα στου πίσω μέρους σε κάθε ζωηρή εκκίνηση (νομίζω πάντα έφευγε δεξιά) θα σε κερδίσει εύκολα.
Επιδόσεις μέτριες σε ευθεία, θυμάμαι τότε το μεσαίο Hyundai έβγαζε από τον 1600 του 116 άλογα και μου κακοφαινόταν! Και σε στροφές δεν υπήρχαν επιδόσεις, μόνο υπερστροφή, θες δεν θες όπως είπαμε. Βασικά στη βροχή ήθελε πολύ προσοχή, πρακτικά το άφηνες στο γκαράζ.
Κατανάλωση δεν θυμάμαι υποθέτω αρκετή αλλά όχι σοβαρή, γύρω στα 1020 κιλά ήταν... Νομίζω ότι έκαιγε όσο και ένα σκαθάρι 1200 κυβικά που είχα! Μικρό σχετικά ρεζερβουάρ.
Φρένα πολύ καλά αλλά με μαλακά τακάκια και τελειωμένα αμορτισέρ τα εμπρός ήθελαν πολύ συχνά άλλαγμα. Του έβαλα τα κόκκινα Koni και του έκανε πολύ καλό και πιο σφιχτό και άνετο (βέβαια τότε νόμιζα ότι έπρεπε να είχα βάλει τα κίτρινα).
Ωραίο τιμόνι, θυμάμαι ήταν πολύ πιο πληροφοριακό αλλά και βαρύ από την 318i Ε36 που είχαμε ταυτόχρονα. Κιβώτιο με μεγάλο λεβιέ στην χαρακτηριστική θέση, ψηλά, λοξά και μεγάλες διαδρομές αλλά αποτελεσματικό.
Ανοιχτό. Οροφή: εύχρηστη, ανοίγει κλείνει από μέσα με ένα χέρι αλλά φτηνιάρα από βινύλιο. Το πίσω τζάμι όμως δεν κιτρίνιζε όπως στα ΜΧ5. Πολύ πιθανό στα μτχ να έχει πλέον αντικατασταθεί με καλύτερη υφασμάτινη. Με τα αλεξήλια προς τα πάνω (ήθελε και λίγο σφίξιμο στις βίδες τους κάθε τόσο για να κρατιέται εκεί) σου έκοβε πολύ καλά τον αέρα σε μεγαλύτερες ταχύτητες.
Χαμηλό από κάτω, όταν έπεσαν και τα ελατήρια είχα πρόβλημα, έβρισκε εύκολα. Υπάρχει μεταλλική γκρίλια προστασίας του μεγάλου κάρτερ και συνιστάται. Βέβαια με αυτό βρίσκεις ακόμα συχνότερα αλλά ξέρεις ότι είναι αυτό και όχι το κάρτερ. Η απομίμηση είναι φτηνή αλλά γερή και αποτελεσματική, δεν έχεις λόγο να πάρεις την γνήσια.

Βλάβες-προβλήματα
Ηλεκτρικά νομίζω ουδέν αλλά μου συστήσαν να αλλάξω τα μπουζοκαλώδια και όντως είδα διαφορά. Τα ελάσματα που κρατάνε τα κινητά τσεπάκια στις πόρτες μαλακώνουν, ένας σωλήνας μιας από τις υδρορροές στο πίσω μέρος της οροφής που έφυγε από τη θέση του έκανε το νερό να μένει μέσα στο αυτοκίνητο αντί να φεύγει από κάτω. Τα έφτιαξα μόνος μου. Γενικά δεν θυμάμαι κάτι κακό.
Από κινητήρα ουδέν (κι ας έκανα αρκετά χλμ χωρίς το φίλτρο αέρα, θεϊκός ο ήχος στις στροφές της ροπής ειδικά σε δρόμους με πολυκατοικίες δεξιά αριστερά όπως η Πατησίων τη νύχτα, πραγματικά αντιλαλούσε, πρέπει να ξύπνησα πολύ κόσμο, οργισμένο νιάτο αλλά γιατί όχι έλεγα, καλύτερα ήταν τα παπάκια;;).
Από μετάδοση.... έφαγα τη 2α, έφταιγα και από ημιαξόνια έχω φάει 2, μπορεί να είναι ασθενή αλλά πάλι έφταιγα. Ένα στην Αγγλία (αγγλική άσφαλτος, ζωηρή αλλαγή 1η-2α) και ένα στην Ελλάδα (έξοδος από χωματόδρομο σπινάροντας σε άσφαλτο). Η δίλιτρη μάλλον έχει πιο γερά! Κάποιοι με είπαν σιδεροφάγο, μάλλον είμαι λίγο κανίβαλος (πίεση, χωματόδρομοι κλπ) οπότε ας θεωρήσουμε και τα αμορτισέρ κανονική φθορά και τα ελατήρια ατυχές γεγονός.
Ευαίσθητο σημείο σε τρακάρισμα και αυτό που τσεκάρεις πάντα. Θεωρείται ότι είναι σοβαρό και αποτελεί μέχρι και σημείο απόρριψης του αυτοκινήτου. Όταν σε χτυπήσουν από πίσω μαζεύει το σασί και αν δεν κάνουν πολύ καλή δουλειά (μερικοί λένε πάντα) το αυτοκίνητο μετά δεν είναι ίδιο. Μελετάς λοιπόν πολύ προσεκτικά κάτω από τη μοκέτα του χώρου αποσκευών για σκαλοπατάκι, τσάκισμα, ατέλεια ειδικά τις γωνίες εμπρός.

Για μένα από τα πιο όμορφα, αρχοντικά και αρμονικά αυτοκίνητα ever και μάλλον για αυτό κρατάνε την υπερβολική τιμή τους. Όμως είναι βόλτας και όχι ταξιδιού ούτε πραγματικά σπόρ και εγώ αυτό δεν το σεβάστηκα, με την συμπεριφορά μου την πρόσβαλα και πλήρωσα (ευτυχώς μόνο ηθικά). Αν δεν μπορείς να συμβιβαστείς με αυτά πάρε MX5 καλύτερο σε όλα τα άλλα (εκτός από χώρους και το πίσω τζάμι της οροφής που κιτρίνιζε)!