Δεν είναι ακριβώς λογοτεχνικό αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον νομίζω (δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί). Είναι γραμμένο από Άγγλο (!) και η πρώτη έκδοση ήταν στα αγγλικά. Αναφέρεται με ωραίο λόγο σε διαδρομές για πεζούς μέσα στην Αθήνα. Δεν είναι ακριβώς οδοιπορικό, ούτε ταξιδιωτικό, ούτε λογοτεχνικό αλλά είναι πολύ καλό για όποιον θα ήθελε να δει μια άλλη εικόνα της Αθήνας.

Βρίσκομαι στα μέσα ενός πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου. Γράφει για την απλότητα στην τεχνολογία, στη σχεδίαση, στη ζωή γενικότερα. Από την περιγραφή αντιγράφω :

Επιτέλους, μαθαίνουμε ότι απλότητα σημαίνει λογικότητα. Επαναστατούμε ενάντια στην τεχνολογία που είναι υπερβολικά πολύπλοκη, στα DVD players με τα αχρείαστα πολλά μενού και στο λογισμικό που συνοδεύεται από 75 megabytes εγχειριδίων χρήσης. Ο λιτός και ξεκάθαρος σχεδιασμός του iPod έκανε την απλότητα εμπορική επιτυχία. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που βρισκόμαστε παγιδευμένοι στο παράδοξο της απλότητας: θέλουμε κάτι το οποίο να είναι απλό και εύκολο στη χρήση, αλλά ταυτόχρονα να κάνει όλα τα πολύπλοκα πράγματα που θα μπορούσαμε ποτέ να επιθυμήσουμε. Στο παρόν βιβλίο ο John Maeda προτείνει δέκα Νόμους για την εξισορρόπηση της απλότητας και της πολυπλοκότητας στους τομείς των επιχειρήσεων, της τεχνολογίας και του σχεδιασμού – οδηγίες για να καταφέρουμε να χρειαζόμαστε λιγότερα και να λαμβάνουμε πραγματικά περισσότερα.

Ο συγγραφέας είναι καθηγητης στο ΜΙΤ και έχει ξεκινήσει και μία έρευνα/καμπάνια για την απλότητα. Γενικά έχει άμεσο λόγο και καίριο. Μην περιμένετε βαριά λογοτεχνία αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

http://plw.media.mit.edu/people/maeda/

http://en.wikipedia.org/wiki/John_Maeda

Αυτά που τέλειωσα πρόσφατα:

• Nick Cave - Ο θάνατος του Μπάνυ Μανρό

Το βιβλίο θα μπορούσε άνετα να γίνει ταινία των αφών Κοέν (αυτό εννοούν ως γοτθική ατμόσφαιρα, μάλλον ). Περιστρέφεται γύρω από το σεξ, συγκεκριμένα γύρω απ το πουλί κ τις φαντασιώσεις του κυρίου Μανρό. Φυσικά δεν περιορίζεται εκεί, έχει και αρκετή δόση από κάθαρση μέσα, με αποκορύφωμα το τέλος του βιβλίου. Συστήνεται ανεπιφύλακτα στους φανς του Cave. Νομίζω πως είναι καλή και η μετάφραση, αν και δεν ξερω πως είναι γραμμένο το πρωτότυπο (το παλιότερο And the ass saw the angel μου φάνηκε τρομερά δύσκολο )

• Ζαν-Κλωντ Ιζζό - Οι βατσιμάνηδες της Μασσαλίας
  Είναι απ αυτά τα βιβλία τσέπης που κυκλοφόρησαν από το Μεταίχμιο (τρομερή εφεύρεση). Πρόκειται για την ιστορία 2 ναυτικών που φυλάνε ένα παρατημένο πλοίο στην Μασαλλία (βατσιμάνης = watchman). 'κλασσικοί' ήρωες ναύτες, ιδιόρυθμοι χαρακτήρες, με το βάρος του παρελθόντος στην πλάτη τους, ψάχνοντας την κάθαρσή τους. Η μετάφραση είναι λίγο επιπέδου ανάλογου με την τιμή του βιβλίου (4 ευρώ), αλλά το πιάνουμε το νόημα. (ο κουτσαν πιθανώς να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο δλδ). Αξίζει αν σας αρέσουν οι ιστορίες του είδους ή αν απλά ταξιδεύετε και θέλετε κάτι να χωράει στην τσέπη.

Κυκλοφορεί και το Γεράκι της Μάλτας σε τέτοια έκδοση. Η Πρωτοπορία βγάζει διάφορες προσφορες και τα συγκεκριμένα τα δίνει ακόμα φτηνότερα απ τις αναγραφόμενες τιμές, προχθές τσίμπησα ένα με 1,5 ευρώ.

• Γκράχαμ Γκρην - Το τέλος μιας σχέσης
  Κλασσικούρα πλέον. Εγώ δεν είχα δει καν την ταινία. Περιστρέφεται γύρω απ την σχέση ενός συγγραφέα με μια όμορφη γυναίκα, παντρεμένη με έναν δημόσιο υπάλληλο κάπου μετά τον Β'ΠΠ. Πολύ δυνατό βιβλίο, όχι τόσο λόγω ιστορίας (που σιγά την ιστορία δλδ) αλλά λόγω του τρόπου γραφής, ο οποίος νομίζω πως έχει αποδοθεί αρκετά καλά από τον μεταφραστή. (φυσικά πάντα το πρωτότυπο είναι καλυτερο, αλλά είμαι τεμπέλης) Να πω την αμαρτία μου όμως, δεν το βρήκα τόσο εξαιρετικό όσο περίμενα.

Τώρα έχω να τελειώσω τον Μαύρο Έβενο του Καπισίνσκι και μετά να αναλάβω τον Οδυσσέα του Τζόυς συν 3-4 ακόμα που έχω μισοδιαβασμένα. Υπολογίζω μέχρι το τέλος του καλοκαιριού να τα καταφέρω. (διαβάζω με πολύ αργούς ρυθμούς τώρα τελευταία )

Ξεκίνησα και τα Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα του Ραφαηλίδη. Έκδοση το 97 βλέπω. Δεν ξέρω αν γνώριζε τότε ότι έπασχε από καρκίνο, αλλά στις πρώτες λίγες σελίδες που διάβασα διακρίνω μια ιδιαίτερη πικρία και απογοήτευση και πιθανολογώ μια κάποια συσχέτιση με τον επερχόμενο θάνατο. (ο κουτσάν ίσως ξέρω να με διαφωτίσει)

αυτά - πρώτο εποικοδομητικό ποστ εδώ και καιρό

Απ' όλα τα παραπάνω, έχω διαβάσει μόνον τον Οδυσσέα, όταν ήμουν στο στρατό κιόλας.
Το διάβασα στην ελληνική μετάφραση, φαντάζομαι πρέπει να είναι αν όχι το δυσκολότερο, ένα από τα δυσκολότερα βιβλία για ένα μεταφραστή.

Δεν μπορώ να πω πως μου άρεσε, πιο πολύ απωθημένο το είχα όμως...

Αυτό του Cave θα προσπαθήσω να το διαβάσω.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

• Γκράχαμ Γκρην - Το τέλος μιας σχέσης
  Κλασσικούρα πλέον. Εγώ δεν είχα δει καν την ταινία. Περιστρέφεται γύρω απ την σχέση ενός συγγραφέα με μια όμορφη γυναίκα, παντρεμένη με έναν δημόσιο υπάλληλο κάπου μετά τον Β'ΠΠ. Πολύ δυνατό βιβλίο, όχι τόσο λόγω ιστορίας (που σιγά την ιστορία δλδ) αλλά λόγω του τρόπου γραφής, ο οποίος νομίζω πως έχει αποδοθεί αρκετά καλά από τον μεταφραστή. (φυσικά πάντα το πρωτότυπο είναι καλυτερο, αλλά είμαι τεμπέλης) Να πω την αμαρτία μου όμως, δεν το βρήκα τόσο εξαιρετικό όσο περίμενα.

Α ειναι καταπληκτικο κι η ταινια υπεροχη....
Η Julianne Moore ειναι κολοσσος

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Αυτά που τέλειωσα πρόσφατα:

• Nick Cave - Ο θάνατος του Μπάνυ Μανρό

Το βιβλίο θα μπορούσε άνετα να γίνει ταινία των** αφών Κοέν **(αυτό εννοούν ως γοτθική ατμόσφαιρα, μάλλον ). Περιστρέφεται γύρω από το σεξ, συγκεκριμένα γύρω απ το πουλί κ τις φαντασιώσεις του κυρίου Μανρό. Φυσικά δεν περιορίζεται εκεί, έχει και αρκετή δόση από κάθαρση μέσα, με αποκορύφωμα το τέλος του βιβλίου. Συστήνεται ανεπιφύλακτα στους φανς του Cave. Νομίζω πως είναι καλή και η μετάφραση, αν και δεν ξερω πως είναι γραμμένο το πρωτότυπο (το παλιότερο And the ass saw the angel μου φάνηκε τρομερά δύσκολο )

Χτες ξαναείδα το burn after reading

Ξεκίνησα και τα Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα του Ραφαηλίδη. Έκδοση το 97 βλέπω. Δεν ξέρω αν γνώριζε τότε ότι έπασχε από καρκίνο, αλλά στις πρώτες λίγες σελίδες που διάβασα διακρίνω μια ιδιαίτερη πικρία και απογοήτευση και πιθανολογώ μια κάποια συσχέτιση με τον επερχόμενο θάνατο. (ο κουτσάν ίσως ξέρω να με διαφωτίσει)

αυτά - πρώτο εποικοδομητικό ποστ εδώ και καιρό

και χτες το βράδυ αργά τελειώσα την Μεγάλη Περιπέτεια του Μαρξισμού
πολύ ωραίο βιβλίο, εισαγωγικό για εμάς τους άσχετους με την θεωρία του μαρξισμού, μέσα από μια ιστορική αναδρομή απ τη γέννηση μέχρι τις μέρες μας (thx τασούλη τι έχει σειρά? )

εντόπισα πάντως μια ιστορική ανακρίβεια

ΙΚΑ-Μεταξάς, κουτσάν ακούει ?

Εγώ ξεκίνησα στο τρ;ίνο το Σάββατο το 'A Century Of War: Anglo-American Politics And The New World Order' του William Endghal.
̈́Οι εντυπωσεις μου μέχρι στιγμής είναι ιδιαίτερα θετικές.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

εντόπισα πάντως μια ιστορική ανακρίβεια

μία;

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

εντόπισα πάντως μια ιστορική ανακρίβεια

μία;

Σελίδα ;

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

εντόπισα πάντως μια ιστορική ανακρίβεια

μία;

Σελίδα ;

δεν είμαι και κανένας διαβασμένος, αλλά δεν θα παιρνα όρκο για την ιστορική ακρίβεια των γραφομενων του φίλτατου Ραφαηλίδη. (όχι ότι θα παιρνα όρκο για ο,τιδήποτε - άλλο θέμα )

Βασικά δε σε ρώτησα τίποτα
Το drifter ρώτησα σε ποια σελίδα βρήκε την ανακρίβεια περί ΙΚΑ (αν εννοεί αυτό).

Το οτιδήποτε δε χρειάζεται ','. Μόνο το 'ό,τι' (αναφορικό)

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Βασικά δε σε ρώτησα τίποτα
Το drifter ρώτησα σε ποια σελίδα βρήκε την ανακρίβεια περί ΙΚΑ (αν εννοεί αυτό).

Το οτιδήποτε δε χρειάζεται ','. Μόνο το 'ό,τι' (αναφορικό)

1. α
2. πάντα προσπαθούσα να πείσω τον κόσμο ότι είμαι αμόρφωτος (ήμουν σίγουρος κιόλας, το γράφω συστηματικά έτσι )

Καλά, η φωτογραφική μου μνήμη ώρες ώρες είναι απίστευτη
Δεν πιστευα ότι θα το έβρισκα, γιατί ηλιθιωδώς δεν το υπογραμμισα την ώρα που το διάβαζα, αλλά το θυμόμουν πού είναι

σελ 397 πάνω πάνω

το**ν ** drifter παρακαλώ

ξεκίνησα παρκόθεν

μετά το γραφείο και το μπασκετάκι, το διάβασμα του

ανοιχτές φλέβες της λατινικής αμερικής

έχει διαβαστεί από καποιο εκλεκτό μέρος του φόρουμ?

-Αν Με Ξαναδείτε Γράφτε Μου του Ντανιελ Τσαβαρία.
http://www.greekbooks.gr/BookDetails.aspx?id=127530
Σαν υπόθεση δεν είναι κάτι το τρομερό (αστυνομικο-φέρνει), αλλά το στυλ γραφής του Ουρουγουανού αξίζει (η περιγραφή της κουβανής τύπισσα ξεχειλίζουν από καβλα να το πω σαν τον κογιότ )
Θα διαβάσω και κάτι άλλο απ αυτόν, γιατί ήταν μικρό και τέλειωσε γρήγορα.

Εξαιρετικές οι εκδόσεις Opera (ειδικεύονται στην ισπανόφωνη λογοτεχνία, την οποία βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα) και η μετάφραση του Κρίτωνα Ηλιόπουλου.

• Junky - William Burroughs
  http://www.ianos.gr/index.asp?park=bk_r ... submit.y=0
  Τι να πεις γι αυτό το βιβλίο και τον συγγραφέα του; Σου παίρνει τα @@, στα τραβάει να ξυπνήσεις καλά και σου χτυπάει το κεφάλι στον τοίχο σε κάθε ευκαιρία. Τρόπος γραφής (μακριά από κάθε είδους λογοτεχνικές φιοριτούρες, απλή ξεκάθαρη γλώσσα) και περιεχόμενο (ο κόσμος των ναρκωτικών μακρυά από κάθε προσπάθεια δαιμονοποίησης ή ωραιοποίησης) το καθιστούν ένα τρομακτικό καλό βιβλίο.

τώρα λέω ν αρχίσω το Συνέντευξη με τον Καθηγητή Υ του Σελίν.
http://www.ianos.gr/index.asp?park=bk_item&key=0236013

Και πολύ άργησες να διαβάσεις το junky

απ τα βιβλία που μ έχουν σημαδέψει, η ωμότητα του είναι μοναδική...

Μόλις τελείωσα το τρίτο και τελευταίο βιβλίο 'Το Κορίτσι στη Φωλιά της Σφήγκας' από την τριλογία 'Millenium' του Stieg Larsson.

Εξαιρετική τριλογία, σε κρατάει καθηλωμένο.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Και πολύ άργησες να διαβάσεις το junky

απ τα βιβλία που μ έχουν σημαδέψει, η ωμότητα του είναι μοναδική...

Στο ίδιο στυλ αυτόματης, ωμής πρόζας είναι γραμμένο και το βιβλίο 'Αδερφή'.
Περιπέτειες ενός ομοφυλόφιλου στο Μεξικό, ενώ προσπαθεί να απεξαρτηθεί από την πρέζα και να διευρύνει του ορίζοντές του με άλλους τρόπους, μανιτάρια κλπ.
Τα διάβασα την ίδια εποχή (20 something) και πραγματικά δεν είχα ξεχωρίσει κάποιο.
Kαι τα δύο μου φάνηκαν το ίδιο δυνατά.
Αργότερα έμαθα ότι το junkie θεωρείται 'κάπως' και γι αυτό είναι πιο γνωστό.

Και κάνας μπουκόφσκυ πάντως καλός είναι στις δύσκολες

Διάβασα το Δικαίωμα στη Τεμπελιά του Π. Λαφάργκ, το οποίο μνημόνευε κάποτε ο koutsan.
(2κάτι ευρώ απ την πρωτοπορία)

Τρομερό ανάγνωσμα, πανέξυπνο, αυθάδες, ανατρεπτικό. Βασικά μόνο και μόνο που σκεφτόμουν ότι κάτι μάνοσκυδες και ηλιλίες θα πάθαιναν αναφυλακτικό σοκ αν το διάβαζαν με διασκέδασε αφάνταστα, άσχετα με το κατά πόσο συμφωνώ με τον συγγραφέα.

Αυτή η πρωτοπορία...4 βιβλία πήρα, 17 ευρώ. Μεγαλεία.

το βλέπω το deja-vu τασοσκυ ποστάρει ότι είναι απ τα αγαπημένα του βιβλία

@φογ μου έχει ξεφύγει αυτό που λές, αλλά δεν είμαστε για τέτοια τώρα

τσιμπουκόφσκυ