-
Ο χρήστης Α 110 ΑLPINE έγραψε:
Νομιζω Νικο ειναι πολυ λυπητερο να χανεις τον πατερα σου οταν εισαι μικρος.Δηλαδη μονο που το φανταζομαι οτι μπορει να φυγει ο πατερας μου καποια στιγμη μου φερνει δακρυα.Μπορει να τσακονωμαστε ολη μερα πολλα μπορει αλλα τον πατερα μου τον εχω βαθια μεσα στην καρδια μου.Να ρωτησω και κατι αλλο δε ξερω κιολλας ειμαι μικρο παιδι.Το αμαξι v4 ποσα αλογα εβγαζε?ΤΑ 650.000ΧΛΜ τα ειχε βγαλει με βενζινοκινητηρα???
Εκείνος έβγαζε ή 65 ή 70, ανάλογα αν ήταν χαμηλής ή υψηλής συμπίεσης.
Οσο για τα χιλιόμετρα, έχω γνωρίσει πριν από δεκαετία γηραιό κύριο με ίδιο αμάξι, το οποίο είχε από καινούριο, από το Νοέμβριο του 67,με πολύ σωστή και προσεγμένη συντήρηση, με 1.030.000 χιλιόμετρα.
Οι βενζινοκινητήρες V της Ford, και ειδικά οι τετρακύλινδροι, έμειναν παροιμιώδεις για τις αντοχές τους, ειδικά στο μπλοκ του κινητήρα. Κάποια προβλήματα μπορεί να είχες, ειδικά αν δεν ήσουν προσεκτικός, στα γρανάζια μετάδοσης κίνησης εκκνετροφόρου - στροφαλοφόρου.
Ποιός γνωρίζει το ταξίδι ¨γής - σελήνης¨ που έβαλε η FORD να κάνει ένα 12m P4, για να αποδείξει τότε (κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 60), ότι ο νέος κινητήρας είναι τουλάχιστον εξίσου αξιόπιστος όσο του σκαθαριού? Αν δεν κάνω λάθος τα 350000 χιλιόμετρα που διήνυσε με φουλ φορτίο, δεν έχουν καταρριφθεί ακόμη και σήμερα. Για όποιον σκαμπάζει γαλλικά (για να μας πει και εμάς τι ακριβώς γράφει), υπάρχει πληροφόρηση στο http://www.taunusmania.com (documents / mino 12m des records)!!!γρανάζι από φιμπερ, ήθελε σχετικά γρήγορα άλλαγμα και το αξωνακι κίνησής τράμπας λαδιού-ντιστριμπητερ (το εξάγωνο) το κούρευε και εμενες από πίεση λαδιού.
Σε βρισκω πολύ διαβασμένο (αν και εγώ ποτέ δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα)
-
Ο χρήστης Α 110 ΑLPINE έγραψε:
γρανάζι από φιμπερ, ήθελε σχετικά γρήγορα άλλαγμα και το αξωνακι κίνησής τράμπας λαδιού-ντιστριμπητερ (το εξάγωνο) το κούρευε και εμενες από πίεση λαδιού.Ναι ακριβώς και το μεγαλύτερο αγγούρι ήταν να αλλάξεις σε Transit 1,5 V την διχάλα του νερού στο πίσω μέρος των καπακιών.
-
Ο χρήστης NIKOS17M έγραψε:
Νομιζω Νικο ειναι πολυ λυπητερο να χανεις τον πατερα σου οταν εισαι μικρος.Δηλαδη μονο που το φανταζομαι οτι μπορει να φυγει ο πατερας μου καποια στιγμη μου φερνει δακρυα.Μπορει να τσακονωμαστε ολη μερα πολλα μπορει αλλα τον πατερα μου τον εχω βαθια μεσα στην καρδια μου.Να ρωτησω και κατι αλλο δε ξερω κιολλας ειμαι μικρο παιδι.Το αμαξι v4 ποσα αλογα εβγαζε?ΤΑ 650.000ΧΛΜ τα ειχε βγαλει με βενζινοκινητηρα???
Εκείνος έβγαζε ή 65 ή 70, ανάλογα αν ήταν χαμηλής ή υψηλής συμπίεσης.
Οσο για τα χιλιόμετρα, έχω γνωρίσει πριν από δεκαετία γηραιό κύριο με ίδιο αμάξι, το οποίο είχε από καινούριο, από το Νοέμβριο του 67,με πολύ σωστή και προσεγμένη συντήρηση, με 1.030.000 χιλιόμετρα.
Οι βενζινοκινητήρες V της Ford, και ειδικά οι τετρακύλινδροι, έμειναν παροιμιώδεις για τις αντοχές τους, ειδικά στο μπλοκ του κινητήρα. Κάποια προβλήματα μπορεί να είχες, ειδικά αν δεν ήσουν προσεκτικός, στα γρανάζια μετάδοσης κίνησης εκκνετροφόρου - στροφαλοφόρου.
Ποιός γνωρίζει το ταξίδι ¨γής - σελήνης¨ που έβαλε η FORD να κάνει ένα 12m P4, για να αποδείξει τότε (κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 60), ότι ο νέος κινητήρας είναι τουλάχιστον εξίσου αξιόπιστος όσο του σκαθαριού? Αν δεν κάνω λάθος τα 350000 χιλιόμετρα που διήνυσε με φουλ φορτίο, δεν έχουν καταρριφθεί ακόμη και σήμερα. Για όποιον σκαμπάζει γαλλικά (για να μας πει και εμάς τι ακριβώς γράφει), υπάρχει πληροφόρηση στο http://www.taunusmania.com (documents / mino 12m des records)!!!γρανάζι από φιμπερ, ήθελε σχετικά γρήγορα άλλαγμα και το αξωνακι κίνησής τράμπας λαδιού-ντιστριμπητερ (το εξάγωνο) το κούρευε και εμενες από πίεση λαδιού.
Σε βρισκω πολύ διαβασμένο (αν και εγώ ποτέ δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα)
εχω φάει στην > τις V4 ESSEX 2000cc των ασθενοφόρων και το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν όταν πλάνιζες καπάκια μετά δεν βάσταγε στεγανότητα η πολλαπλή εισαγωγή.
ευτηχως αυτά δεν είχαν διχάλα νερού. -
Ο χρήστης Α 110 ΑLPINE έγραψε:
Νομιζω Νικο ειναι πολυ λυπητερο να χανεις τον πατερα σου οταν εισαι μικρος.Δηλαδη μονο που το φανταζομαι οτι μπορει να φυγει ο πατερας μου καποια στιγμη μου φερνει δακρυα.Μπορει να τσακονωμαστε ολη μερα πολλα μπορει αλλα τον πατερα μου τον εχω βαθια μεσα στην καρδια μου.Να ρωτησω και κατι αλλο δε ξερω κιολλας ειμαι μικρο παιδι.Το αμαξι v4 ποσα αλογα εβγαζε?ΤΑ 650.000ΧΛΜ τα ειχε βγαλει με βενζινοκινητηρα???
Εκείνος έβγαζε ή 65 ή 70, ανάλογα αν ήταν χαμηλής ή υψηλής συμπίεσης.
Οσο για τα χιλιόμετρα, έχω γνωρίσει πριν από δεκαετία γηραιό κύριο με ίδιο αμάξι, το οποίο είχε από καινούριο, από το Νοέμβριο του 67,με πολύ σωστή και προσεγμένη συντήρηση, με 1.030.000 χιλιόμετρα.
Οι βενζινοκινητήρες V της Ford, και ειδικά οι τετρακύλινδροι, έμειναν παροιμιώδεις για τις αντοχές τους, ειδικά στο μπλοκ του κινητήρα. Κάποια προβλήματα μπορεί να είχες, ειδικά αν δεν ήσουν προσεκτικός, στα γρανάζια μετάδοσης κίνησης εκκνετροφόρου - στροφαλοφόρου.
Ποιός γνωρίζει το ταξίδι ¨γής - σελήνης¨ που έβαλε η FORD να κάνει ένα 12m P4, για να αποδείξει τότε (κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 60), ότι ο νέος κινητήρας είναι τουλάχιστον εξίσου αξιόπιστος όσο του σκαθαριού? Αν δεν κάνω λάθος τα 350000 χιλιόμετρα που διήνυσε με φουλ φορτίο, δεν έχουν καταρριφθεί ακόμη και σήμερα. Για όποιον σκαμπάζει γαλλικά (για να μας πει και εμάς τι ακριβώς γράφει), υπάρχει πληροφόρηση στο http://www.taunusmania.com (documents / mino 12m des records)!!!γρανάζι από φιμπερ, ήθελε σχετικά γρήγορα άλλαγμα και το αξωνακι κίνησής τράμπας λαδιού-ντιστριμπητερ (το εξάγωνο) το κούρευε και εμενες από πίεση λαδιού.
Σε βρισκω πολύ διαβασμένο (αν και εγώ ποτέ δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα)
εχω φάει στην > τις V4 ESSEX 2000cc των ασθενοφόρων και το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν όταν πλάνιζες καπάκια μετά δεν βάσταγε στεγανότητα η πολλαπλή εισαγωγή.
ευτηχως αυτά δεν είχαν διχάλα νερού.Εχω ακούσει ότι οι Essex είχαν πολλά προβλήματα, σε αντίθεση με τους Cologne V4 V6
-
Ο χρήστης tsargy έγραψε:
γρανάζι από φιμπερ, ήθελε σχετικά γρήγορα άλλαγμα και το αξωνακι κίνησής τράμπας λαδιού-ντιστριμπητερ (το εξάγωνο) το κούρευε και εμενες από πίεση λαδιού.
Ναι ακριβώς και το μεγαλύτερο αγγούρι ήταν να αλλάξεις σε Transit 1,5 V την διχάλα του νερού στο πίσω μέρος των καπακιών.
Είναι οι χριστοπαναγίες που ανέφερα πριν μερικές μέρες στις αναμνήσεις μου από τα συνεργεία
-
Ο χρήστης NIKOS17M έγραψε:
γρανάζι από φιμπερ, ήθελε σχετικά γρήγορα άλλαγμα και το αξωνακι κίνησής τράμπας λαδιού-ντιστριμπητερ (το εξάγωνο) το κούρευε και εμενες από πίεση λαδιού.
Ναι ακριβώς και το μεγαλύτερο αγγούρι ήταν να αλλάξεις σε Transit 1,5 V την διχάλα του νερού στο πίσω μέρος των καπακιών.
Είναι οι χριστοπαναγίες που ανέφερα πριν μερικές μέρες στις αναμνήσεις μου από τα συνεργεία
-
Πρωτες αυτοκινητικες αναμνησεις ο γαλαζιος σκαραβαιος της γειτονειας (τελη δεκαετιας '70) και το παντα καλογυαλισμενο μαυρο Volvo αμαζωνα του απεναντι. Πρωτες (σε αναμνηση) βολτες με Ascona του '76. Πρωτη βολτα που πραγματικα με εντυπωσιασε μερικα χρονια αργοτερα με DS!(ναι ειχα τη τυχη....)
-
Ο χρήστης P6B έγραψε:
Αν αυτό έγινε στην Καρδίτσα, το λευκό δεν το θυμάμαι. Υπήρχαν όμως δύο άλλα που πάντα με εντυπωσίαζαν κι εμένα: ένα πράσινο σκούρο ενός γιατρού και ένα καταπληκτικό γαλάζιο μεταλλικό ενός φιλολόγου μας στο γυμνάσιο.... Τα δύο Ρ6 και η DS ενός δικηγόρου ήταν αυτά που με εντυπωσίαζαν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αυτοκίνητο εκείνη την εποχή
Νίκο ήταν στη διασταύρωση Καραϊσκάκη και Δ. Λάππα. Πρέπει να ήμουν 5η δημοτικού ή κάτι τέτοιο, άρα μάλλον 1984... Το επόμενο Ρ6 που είδα 'ζωντανό' ήταν πολλά χρόνια μετά στη Θεσσαλονίκη φοιτητής.
Λοιπον...μετα απο την προχθεσινη συζητηση με τον κολλητο και παρακαθειμενο στο ιδιο θρανιο με τον NIGA στην πρωτη και δευτερα γυμνασιου Ζαχαρια,συμπληρωνω τα εξης: Λευκο Rover ειχε ο Σιωμος ο γιατρος,λευκο Triumph ο γιατρος Κατσουλης,μπλε Triumph ο Κουτσωνας-αδελφος του ιδιοκτητη του εστιατοριου στην μικρη λιμνη(ο οποιος ειχε λευκο fiat 128 απ'οτι θυμαμαι),πρασινο σκουρο(..ή μπλε..) ο καθηγητης Μπονες και επισης πρασινο σκουρο καποιος Τρεμος με κρεοπωλειο στη διασταυρωση Υψηλαντου και Βαλβη..
Νικο πολλα χαιρετισματα απο τον Ζαχαρια!! ΥΓ:Το εχεις ακομα το πορτοκαλι mini που σου ειχε χαρισει?? -
Ο χρήστης 124 abarth stradale έγραψε:
Λοιπον...μετα απο την προχθεσινη συζητηση με τον κολλητο και παρακαθειμενο στο ιδιο θρανιο με τον NIGA στην πρωτη και δευτερα γυμνασιου Ζαχαρια,συμπληρωνω τα εξης: Λευκο Rover ειχε ο Σιωμος ο γιατρος,λευκο Triumph ο γιατρος Κατσουλης,μπλε Triumph ο Κουτσωνας-αδελφος του ιδιοκτητη του εστιατοριου στην μικρη λιμνη(ο οποιος ειχε λευκο fiat 128 απ'οτι θυμαμαι),πρασινο σκουρο(..ή μπλε..) ο καθηγητης Μπονες και επισης πρασινο σκουρο καποιος Τρεμος με κρεοπωλειο στη διασταυρωση Υψηλαντου και Βαλβη..
Νικο πολλα χαιρετισματα απο τον Ζαχαρια!! ΥΓ:Το εχεις ακομα το πορτοκαλι mini που σου ειχε χαρισει??Μιχάλη με το Ζαχαρία ήμασταν αχώριστοι! Χαιρετίσματα κι από μένα! Αν έχω το Μινι; εννοείται!
Τον Μπονέ τον είχαμε φιλόλογο στην δευτέρα γυμνασίου. Η Rover του είχε ένα υπέροχο γαλάζιο μεταλλικό χρώμα, το ωραιότερο χρώμα που είχα δει ποτε σε αυτοκίνητο! Όσο για το πράσινο σκούρο αναφερόμουν στου Τσιώνου του γιατρού!
Όπως βλέπεις Δημήτρη τελικα υπήρχαν περισσότερα απ'όσα θυμόμασταν και οι δύο!
-
Καλά, τι φακέλωμα έχει πέσει!
Ο Κατσούλης ήταν ο παιδίατρός μου, και θυμάμαι και το Triumph και τον σκαραβαίο που είχε.
Επίσης θυμάμαι και το μπλε Triumph και το λευκό 128 στη μικρή λίμνη!Δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας του 1970 κυκλοφορούσανε 4 Rover 2000 στην Καρδίτσα;
Και πάλι πολλά μου φαίνονται για ένα μάλλον ακριβό αυτοκίνητο που η κοντινότερη αντιπροσωπεία πρέπει να ήταν στην Αθήνα τότε.
Το γαλάζιο μεταλλικό ήταν σίγουρα ξαναβαμμένο, το μόνο μεταλλικό χρώμα σε P6 ήταν ασημί σε μια περιορισμένη έκδοση την τελευταία χρονιά παραγωγής.
Τι να γίνανε άραγε όλα αυτά; -
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Λοιπον...μετα απο την προχθεσινη συζητηση με τον κολλητο και παρακαθειμενο στο ιδιο θρανιο με τον NIGA στην πρωτη και δευτερα γυμνασιου Ζαχαρια,συμπληρωνω τα εξης: Λευκο Rover ειχε ο Σιωμος ο γιατρος,λευκο Triumph ο γιατρος Κατσουλης,μπλε Triumph ο Κουτσωνας-αδελφος του ιδιοκτητη του εστιατοριου στην μικρη λιμνη(ο οποιος ειχε λευκο fiat 128 απ'οτι θυμαμαι),πρασινο σκουρο(..ή μπλε..) ο καθηγητης Μπονες και επισης πρασινο σκουρο καποιος Τρεμος με κρεοπωλειο στη διασταυρωση Υψηλαντου και Βαλβη..
Νικο πολλα χαιρετισματα απο τον Ζαχαρια!! ΥΓ:Το εχεις ακομα το πορτοκαλι mini που σου ειχε χαρισει??Μιχάλη με το Ζαχαρία ήμασταν αχώριστοι! Χαιρετίσματα κι από μένα! Αν έχω το Μινι; εννοείται!
Τον Μπονέ τον είχαμε φιλόλογο στην δευτέρα γυμνασίου. Η Rover του είχε ένα υπέροχο γαλάζιο μεταλλικό χρώμα, το ωραιότερο χρώμα που είχα δει ποτε σε αυτοκίνητο! Όσο για το πράσινο σκούρο αναφερόμουν στου Τσιώνου του γιατρού!
Όπως βλέπεις Δημήτρη τελικα υπήρχαν περισσότερα απ'όσα θυμόμασταν και οι δύο!
δηλαδη να υποθεσω οτι εχεις ΚΑΙ πορτοκαλι μινι?
-
Ο χρήστης ritmo130tc έγραψε:
δηλαδη να υποθεσω οτι εχεις ΚΑΙ πορτοκαλι μινι?Ηρέμησε Στέλιο! Λες να μου είχε χαρίσει αυτοκίνητο στην πρώτη γυμνασίου; Γι'αυτό εδώ μιλάμε:
-
Ο χρήστης P6B έγραψε:
Καλά, τι φακέλωμα έχει πέσει!
Ο Κατσούλης ήταν ο παιδίατρός μου, και θυμάμαι και το Triumph και τον σκαραβαίο που είχε.
Επίσης θυμάμαι και το μπλε Triumph και το λευκό 128 στη μικρή λίμνη!Δηλαδή στα τέλη της δεκαετίας του 1970 κυκλοφορούσανε 4 Rover 2000 στην Καρδίτσα;
Και πάλι πολλά μου φαίνονται για ένα μάλλον ακριβό αυτοκίνητο που η κοντινότερη αντιπροσωπεία πρέπει να ήταν στην Αθήνα τότε.
Το γαλάζιο μεταλλικό ήταν σίγουρα ξαναβαμμένο, το μόνο μεταλλικό χρώμα σε P6 ήταν ασημί σε μια περιορισμένη έκδοση την τελευταία χρονιά παραγωγής.
Τι να γίνανε άραγε όλα αυτά;Φακέλωμα δε λες τίποτα!!!
Μιλάμε για μέσα της δεκαετίας του 70, που τα αυτοκίνητα τα αγόραζαν ή από την Αθήνα ή από την Λάρισα. Όσο για συνεργεία, άσε καλύτερα. Ακόμα θυμάμαι τα απαξιωτικά σχόλια των¨μεγάλων για το συνεργείο που πήγαιναν όλοι αναγκαστικά τα αυτοκίνητά τους... Τις προάλλες μου έλεγε ο θείος μου ότι του είχε βάλει το δίσκο ανάποδα στο Audi (γίνεται αυτό;). 'Οσο για τα rover δεν είναι παράξενο που υπήρχαν τόσα. Πέραν των Μερσεντές που ....δεν τις πρόσεχα καθόλου ( ) υπήρχαν και δύο Jaguar!
Κουίζ για τον Μιχάλη: ποιοί είχαν Jaguar; (βοήθεια: ένας γιατρός, ένας βιομηχανος)
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Κουίζ για τον Μιχάλη: ποιοί είχαν Jaguar; (βοήθεια: ένας γιατρός, ένας βιομηχανος)
Ξερω τον βιομηχανο! Καθε μερα περναγα επιτηδες με τα ποδια μεσα απο το εργοστασιο επιστρεφοντας απο το σχολειο για να την θαυμασω..ο Παρθενης!
Αλλη δεν θυμαμαι.. Για πες..
Ξεχασα να πω την αλλη φορα οτι το λευκο rover ενδεχομενως να αναπαυεται σε καποια αυλη εξοχικου στα Καλυβια Πεζουλας.. -
Εντάξει Μιχάλη ένα στα δύο!!!! Την αμαζόνα του την θυμάσαι όμως; Με αυτή κυκλοφορούσε!
Το όνομα του γιατρού δεν το θυμάμαι, κόλλησε το μυαλό μου, ρώτησα και το ληξιαρχείο (τη μάνα μου) αλλά δεν μπόρεσε να με βοηθήσει.... Είναι λογικό όμως να μην τον θυμούνται πολλοί γιατί πήρε Jaguar, μεγαλοπιάστηκε και μετακόμισε οικογενειακώς στην Αθήνα κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 70. Φαντάζεσαι τι φτυάρι είχε πέσει τότε στην μικρή μας κοινωνία....
Τώρα με ενημέρωσε το ληξιαρχείο ότι έφυγε χτες πλήρης ημερών κι ένας από εκείνους τους πραγματικούς γιατρούς-λειτουργούς που όργωνε όλη την περιοχή με τον γαλάζιο σκαραβαίο - σήμα κατατεθέν του.....
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Το όνομα του γιατρού δεν το θυμάμαι..
Τώρα με ενημέρωσε το ληξιαρχείο ότι έφυγε χτες πλήρης ημερών κι ένας από εκείνους τους πραγματικούς γιατρούς-λειτουργούς που όργωνε όλη την περιοχή με τον γαλάζιο σκαραβαίο - σήμα κατατεθέν του.....
Τι χρωμα ητανε η jaguar?
Δυστυχως... Εγινε η κηδεια σημερα το πρωι.. -
Ο χρήστης 124 abarth stradale έγραψε:
Τι χρωμα ητανε η jaguar(Δεν τη θυμάμαι καθόλου.... Πρέπει να την είχα δει μία φορά μόνο. Είναι περίεργο ότι θυμάμαι το σημείο που την είχα δει (μπροστά στην Άρνη) αλλά όχι το χρώμα....
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Ηρέμησε Στέλιο! Λες να μου είχε χαρίσει αυτοκίνητο στην πρώτη γυμνασίου; Γι'αυτό εδώ μιλάμε:΄
Τί μάρκα και κλίμακα είναι αυτό?
-
PILEN 1/43
-
Διαβάζοντας ολες τι παραπάνω ιστορίες αποφάσια να γράψω και εγω για μερικά απο τα αυτοκίνητα που θυμάμαι σαν χθες να παίζω και να βολτάρω...!Παρολο που ειμαι μόλις 24 χρονών θα αναφερθω μόνο στα πολύ παλια οχηματα που θυμαμαι!
Ξεκινώντας κάπου στα 2-3 χρονια μου με ενα vw t1 μετατροπή σε τροχόσπιτο,θυμάμαι καλοκάιρια και διακοπές με την πλαινη του πόρτα ανοιγμένη αναποδα να προσπαθω να σκαρφαλώσω στο κρεβάτι.., και αυτή τη μυρωδιά της καμπίνας που δεν μπορώ να περιγράψω αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ...!
H συνέχεια κάπου κοντά στο '89 αρτει αφιχθεις οικογενιακώς απο τη Θεσ/νίκη στην Αθήνα εχοντας ως μοναδικο μέσω μετακίνησης ενα φορτηγάκι daihatsun του '80,το οποίο υπάρχει ακόμα και σημερα σε ασχημη όμως κατασταση...!Το συγκεκριμενο φορτηφακι εχοντας καροτσα με κουκούλα χρησιμοποιούνταν για όλες τις δουλειες...το πρωί εβγαινε δρομολόγιο,το μεσημερι και το απόγευμα εξυπηρετούσε τις δουλέιες του σπιτιού,ψωνια σουπερ μαρκετ κτλ, και το βράδυ μας πήγαινε ο πατέρας βολτες για πίτσα και παγωτό...εκείνη την επόχη θυμάμαι επίσης πως ζούσαμε σε ισόγειο του οποίου την πόρτα αφηναμε ανοιχτη με την κουρτινα να ανεμίζει...!Τελος με το συγκεκριμενο εχω γυρισει πολλα μερη της Ευβοιας κοιμόμενος στην καροτσα του αφού εκτελούσε και χρέη τροχοσπιτου...!
Το daihatsun κρίθηκε μικρό για τις αναγκες της δουλειας και αντικατασταθηκε από ενα mercedes 608 με το χαρακτηριστικο κουτι μεσα στην καμπίνα,που από κατω βρισκόταν η μηχανή...!Θυμάμαι τον πατέρα να το ανοιγεί και εγώ διπλά στη θεση του συνοδηγου να νονίζω πως ανοιγει το σεντουκι του θησαυρου...!
Για το τέλος αφησα την αναφορά σε δυο πολύ ιδιαιτερα αυτοκίνητα τα οποία δεν πρόκειται να ξεχασω ποτέ...!Τα περισσότερα καλοκαίρια εμενα με τους παπουδες ειτε στη Θεσ/νικη eιτε στο χωριο ,κοντα στη Λαμία!Η καλοκαιρινη δουλεια των παππουδων,μιας και τους χειμερινους μηνες ο παππους διατηρουσε συνεργειο αυτοκινητων που επαιρνε απο τον ΟΔΥΣΗ(δεν το γραφω μαλλον σωστα,τον πρωην ΟΔΔΥ εννοω) και τα επισκευαζε,ηταν παγωτατζήδες...!Ειχαν ενα μετασκευασμενο σε καντινα OPEL BLITZ και γυρνουσαν όλα τα πανηγυρια της Μακεδονιας απο Μαιο μεχρι Οκτωβρη...!Το Opel τραβουσε και γεννητρια ιδιοκατασκευη του παππου την οποία ομως δεν θυμαμαι πολυ καλά..!
Το δευτερο και σημαντικότερο οχημα ειναι καποιο το οποίο συνηδητοποιησα πολλά χρονια μετα,δηλαδή περυσι, τι ακριβώς ηταν...!Απο το '95 και μετα που αρρωστησε ο παππους και πουλησαν την καντινα αφησαν παροπλισμενο σενα γκαραζ του σπιτιου ενα σκουρο μπλε φορτηγακι το οποιο ηταν οχημα υποστηριξης της καντινας...!Θα σας το περγραψω λίγο μεχρι να σας αποκαλυψω τι ακριβώς ηταν...!
Ηταν σκούρο μπλε,η πορτα του οδηγού ηταν συρρόμενη ενω του συνοδηγού ανοιγε κανονικά,η πίσω πλαινη ηταν συρομενη ενω η πίσω πόρτα ανοιγε σε τρια κομματια ,το τζαμι πάνω και το κατω μερος σε δυο δεξια αριστερα....!Ηταν ενα renault estafette το οποίο οταν πλέον καταλαβα τι ηταν και το αναζητησα ήταν πολύ αργα αφου ο θείος μου το ειχε χαρησει σε καποιον που το εκανε κοτετσι....!
Ισως να εγινα λίγο κουραστικος και οι ιστοριες μου να μην εχουν πολυ ενδιαφερον ειναι ομως σκεψεις και θυμησες που δεν σβηνονται απο το μυαλο μου...!
παιδικές αναμνήσεις ιστορικών (και μη)