Γι' αυτό λοιπόν, ας κατεβάσουν όσοι δεν έχουν τη μάχη του Gilles με τον Rene Arnoux στη Dijon, στο γαλλικό GP του 1979. Όλοι όσοι το έχουν δει συμφωνούν στο ότι πρόκειται για έναν από τους θεαματικότερους γύρους αγώνα grand prix όλων των εποχών.

http://kamiru.xcool.net:8888/zboard/data/td_movie/Gv.wmv

Άλλος θρύλος κι ο Ζίλ....
Δύο θρύλοι που έφυγαν Μάη μήνα...

Λοιπόν, σήμερα που έπαιξε στην μετάδοση της Φ1 ο Άλφα τη συνέντευξη του Προστ, ο Αλαίν είπε ότι τα μονοθέσια εκείνης της περιόδου (80-82) με το ground effect είχαν τόση πολύ πρόσφυση λόγω κάθετης δύναμης που παρουσιαζόταν στον οδηγό black out στος στροφές ανάλογο με αυτό που παρατηρείται στους πιλότους!!! Εξωφρενικό δεν είναι;
Οι οδηγοί τότε ήταν πραγματικοί ήρωες κατά τη γνώμη μου....
Αλήθεια πόσα g τρώγανε στις στροφές τότε;

Black Out έρχεται, ανάλογα με την εκπαίδευση και την αντοχή σου από τα 4 - 6 G νομίζω και μετά...
Οι πιλότοι των σύγχρονων μαχητικών μπορούν να αντέξουν μέχρι ~9G για πολύ μικρά χρονικά διαστήματα φορώντας όμως ειδικές στολές

Μη ξεχνάμε ότι οι πιλότοι δέχονται πολλά G σε αερομαχία για λίγο χρόνο και λίγες φορές έχοντας ειδική εκπαίδευση και ειδικές αντιG στολές. Οι πιλότοι της F1 τα δέχονταν αρκετές φορές σε κάθε γύρο για πολλούς γύρους επί μιάμιση ώρα περίπου.

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
Μη ξεχνάμε ότι οι πιλότοι δέχονται πολλά G σε αερομαχία για λίγο χρόνο και λίγες φορές έχοντας ειδική εκπαίδευση και ειδικές αντιG στολές. Οι πιλότοι της F1 τα δέχονταν αρκετές φορές σε κάθε γύρο για πολλούς γύρους επί μιάμιση ώρα περίπου.

Εκτος αυτου οι πιλοτοι των μαχητικων τα g που δεχονται ειναι καθετα, ενω αυτα που δεχονται οι πιλοτοι της F1 ειναι πλευρικα τα οποια ειναι πολυ πιο επιπονα.
Το ακουσα κ εγω αυτο που ειπε ο Prost για τοτε κ μου εκανε πολυ μεγαλη εντυπωση. Σκεφτηκα οτι αν σημερα ειχαν τις απολυτες ελευθεριες στην F1 σιγουρα θα ειχαν κατασκευασει καποιο μονοθεσιο τοσο εξελιγμενο κ γρηγορο που θα χρειαζοταν καποιον με 'εξωγηινες' ικανοτητες για να το οδηγησει!!!

Ακριβώς έτσι!
Τα αεροπλάνα επειδή στρίβουν γέρνοντας, πάντα η καταπόνηση ασκείται στον άξονα κεφάλι-πόδια και μόνο, δηλαδή μία διεύθυνση, δύο φορές. Αν ασκείται προς τα πόδια έχουμε μπλακ άουτ, με το αίμα να πηγαίνει στα πόδια και να μην επαρκεί για τον εγκέφαλο. Στην αντίθετη περίπτωση παραπανίσιο αίμα συσσωρεύεται στον εγκέφαλο και έχουμε ρεντ άουτ.

Στα μονοθέσια έχουμε ουσιαστικά άπειρες διευθύνσεις και φορές, αφού έχουμε επιτάχυνση - επιβράδυνση, και στροφές αριστερά - δεξιά, και μικτές κινήσεις (φρένο ή γκάζι μέσα σε στροφή). Μάλιστα καταπονούν πιο πολύ τον οργανισμό οι κάθετες στον άξονα του σώματος καταπονήσεις, σε σχέση με τις διαμήκεις στα αεροπλάνα.

Αυτό που θαυμάζω εξαιρετικά είναι πως κάνουν φρενάρισμα οριακό (ξέρετε, όταν το μπλοκάρουν λίγο στον ένα μπροστινό τροχό, αλλά και πάλι γυρίζει ο τροχός) τη στιγμή που πιάνουν τόσα πολλά 'g' και το ίδιο το πόδι τους βαραίνει τόσο!!

Ο χρήστης GeorgeTabs έγραψε:

Αυτό που θαυμάζω εξαιρετικά είναι πως κάνουν φρενάρισμα οριακό (ξέρετε, όταν το μπλοκάρουν λίγο στον ένα μπροστινό τροχό, αλλά και πάλι γυρίζει ο τροχός) τη στιγμή που πιάνουν τόσα πολλά 'g' και το ίδιο το πόδι τους βαραίνει τόσο!!

Γι αυτο ειναι κ τοσο λιγοι στον κοσμο που μπορουν.

Σωστό αυτό του Προστ που είπε για τα black out (ε, τι ψέματα θα έλεγε?) Απλά σημειώνω ότι για να αντέξουν οι πιλότοι στον αγώνα, οι χρόνοι που έκαναν ήταν μέχρι και 6 και 7 δευτερόλεπτα στο γύρο αργότεροι από τα qualifying τους. Το είχα διαβάσει για το Βραζιλιάνικο GP του 82 νομίζω.

Έπαιζαν το ρόλο τους όμως και οι κινητήρες και λάστιχα qualifying που άντεχαν για ελάχιστους γύρους, και δεν κουβάλαγαν και τα καύσιμα του αγώνα όπως σήμερα.

Πάντως οι διαφορές ήταν τεράστιες (άλλωστε ο ΤΑΧΥΤΕΡΟΣ γύρος ήταν 6-7'' πιο αργός, οι άλλοι ακόμα πιο πίσω...)

Ο χρήστης GeorgeTabs έγραψε:
Έπαιζαν το ρόλο τους όμως και οι κινητήρες και λάστιχα qualifying που άντεχαν για ελάχιστους γύρους, και δεν κουβάλαγαν και τα καύσιμα του αγώνα όπως σήμερα.

Πάντως οι διαφορές ήταν τεράστιες (άλλωστε ο ΤΑΧΥΤΕΡΟΣ γύρος ήταν 6-7'' πιο αργός, οι άλλοι ακόμα πιο πίσω...)

Σωστό. Οι κινητήρες των καταταρκτηρίων άντεχαν για 3-4 γύρους, αλλά έβγαζαν πολύ περισσότερη ισχύ από τους κινητήρες αγώνα. Πχ ο in-line BMW που στις δοκιμές λένε ότι έβγαζε 1500 ίππους! Φανταστείτε ροπή δηλαδή κι επιταχύνσεις....
Κατ' αντιστοιχίαν τα ελαστικά άντεχαν κι αυτά για πολύ λίγους γύρους, αλλά προσέφεραν τεράστια πρόσφυση, σαν...τρένο σε ράγες.

Ο χρήστης GeorgeTabs έγραψε:
Έπαιζαν το ρόλο τους όμως και οι κινητήρες και λάστιχα qualifying που άντεχαν για ελάχιστους γύρους, και δεν κουβάλαγαν και τα καύσιμα του αγώνα όπως σήμερα.

Πάντως οι διαφορές ήταν τεράστιες (άλλωστε ο ΤΑΧΥΤΕΡΟΣ γύρος ήταν 6-7'' πιο αργός, οι άλλοι ακόμα πιο πίσω...)

Και συμπληρώνω και ότι στα δοκιμαστικά δεν έπρεπε να κουβαλάνε και το νερό στο σύστημα πέδησης (τα μη τούρμπο μονοθέσια τουλάχιστο). Το γνωστό σκάνδαλο με τα water cooled brakes.

Ωραίοι καιροί .......

Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Σωστό αυτό του Προστ που είπε για τα black out (ε, τι ψέματα θα έλεγε?) Απλά σημειώνω ότι για να αντέξουν οι πιλότοι στον αγώνα, οι χρόνοι που έκαναν ήταν μέχρι και 6 και 7 δευτερόλεπτα στο γύρο αργότεροι από τα qualifying τους. Το είχα διαβάσει για το Βραζιλιάνικο GP του 82 νομίζω.

Νομιζω πως τα δυνατοτερα μονοθεσια απο αποψη ιπποδυναμης ηταν το 85-86 ωπου τα turbo δεν ειχαν περιορισμους κ δουλευαν σε πιεσεις 4- 4.5 bar κ ισως παραπανω. Στις κατακτηριες εβγαζαν εξωπραγματικα αλογα της ταξεως των 1400-1500 αλογων. Το 87 τους υποχρεωσε η FIA τα turbo να μην ξεπερνουν τα 2.5 bar πιεσης κ προωθησαν τους ατμοσφαιρικους κινητηρες.

Gille για πάντα.Παλιά καλά χρόνια και αγώνες...ρόδα με ρόδα.

Εκεινα τα χρονια ηταν αξεχαστα και ενδιαφερον να τα παρακολουθεις.Τα τελευταια χρονια τι να δεις,την Ferrari να παιζει συνεχεια ουσια μηδεν.Την βρισκω καλυτερα με το δυδιμο πουρναρακη-παλιομπαρινη

Ο χρήστης Gas έγραψε:
Εκεινα τα χρονια ηταν αξεχαστα και ενδιαφερον να τα παρακολουθεις.Τα τελευταια χρονια τι να δεις,την Ferrari να παιζει συνεχεια ουσια μηδεν.Την βρισκω καλυτερα με το δυδιμο πουρναρακη-παλιομπαρινη

Φίλε Gas,δεν φταίει η Ferrari γι'αυτό ας βρούν τρόπο και οι άλλες ομάδες να εξελίξουν τα μονοθέσια τους,για να έχει συναγωνισμό το άθλημα.

Υ.Γ. Χαρά ο Πουρναράκης για τον Raikkonen και την McLaren!!!

Ο 1ος αγώνας που είδα και κόλλησα με την F1 και τη Ferrari ήταν το 1978 με τον Gille τερματίζει έχοντας κάνει τη Ferrari του 3κυκλη.Αν και αργότερα άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνεται δεν έχασα σχέδον ποτέ αγώνα από τότε...Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ένοιωσα όταν είδα το πως χάθηκε...έχουν περάσει 22 χρόνια και το έχω ακόμα μπροστά στα μάτια μου.Ήταν ο μόνος πιλότος που ο Enzo είχε(και έιναι ακόμα) φωτογραφία του στο γραφείο.