Αυτό πού νομίζω ότι είναι τό μεγαλύτερό μου προτέρημα,είναι η παρατηρητικότητά μου.Δέν μού ξεφεύγει η παραμικρή κίνηση.Τίς περισσότερες φορές,έχω γνώση τού τί θά επακολουθήσει στή συνέχεια,καί αντιδρώ αναλόγως.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Αυτό πού νομίζω ότι είναι τό μεγαλύτερό μου προτέρημα,είναι η παρατηρητικότητά μου.Δέν μού ξεφεύγει η παραμικρή κίνηση.Τίς περισσότερες φορές,έχω γνώση τού τί θά επακολουθήσει στή συνέχεια,καί αντιδρώ αναλόγως.

συμφωνω ..........περα απο την εμπειρια που μεγαλωνει με τα χρονια τον παραγοντα τυχη αλλα και με την ικανοτητα του καθενα στην οδηγηση η παρατηρητικοτητα ειναι πολυ σημαντικος παραγοντας για την αποφυγη εμπλοκης σε δυσαρεστες καταστασεις.

ελεγχω τα παντα γυρω μου και δεν ειναι λιγες οι φορες που απεφυγα την τελευταια στιγμη το δυσαρεστο ακριβως επειδη ημουν σε επιφυλακη και δεν ''κοιμωμουν'' οπως πολλοι κανουν οταν οδηγουν.

βεβαια σημαντικο ρολο σε αυτο εχουν παιξει τα τουλαχιστον 2 εκατονταδες χιλιαδες χιλιομετρα που εχω κανει τα τελευταια 20 και πλεον χρονια οδηγωντας μοτοσυκλετα οπου εαν αφαιρεθεις εστω και για λιγο μπορει να ''κοιμηθεις'' ............για παντα!!!!!

Τρία πράγματα μου έρχονται τώρα στο μυαλό ...
Α. συνεχής παρατήρηση των γύρω μου (ακόμα και τα πρόσωπα των οδηγών .. )
Β. τήρηση απόστασεων ασφαλείας
Γ. πλήρης γνώση της μηχανολογικής κατάστασης και των χαρακτηριστικών του αυτοκινήτου που οδηγώ , ώστε να προσαρμόζεται η οδήγηση μου κατάλληλα

Ο χρήστης tsoukas77 έγραψε:
αλλοι να γνωριζεις τα ορια σου

Μ'αυτό μάλλον δεν τα πάω κ τόσο καλά...

Όλα όσα αναφέρεις πίστευω είναι σημαντικά, έτσι δεν είναι; Άλλα περισσότερο κ άλλα λιγότερο. Μάλλον το πιο σημαντικό είναι το να έχεις υπ'όψιν σου ότι οι υπόλοιποι που είναι στον δρόμο μπορεί να μην έχουν κανένα από αυτά τα προσόντα...

Θα αναφέρω σαν πρώτο την μόνιμα τεταμένη προσοχή μου ώστε να μην πιάνομαι εύκολα εξ απήνης. Επίσης το ότι δεν εκνευρίζομαι εύκολα όταν οδηγώ από τα τραγελαφικά που συμβαίνουν γύρο μου (πιστεύω σημαντικός παράγοντας για πρόκληση ατυχήματος). Τέλος την ρύθμιση του τρόπου οδήγησης και της ταχύτητας ανάλογα με την κατάσταση τη δική μου του εκάστοτε αυτοκινήτου που οδηγώ και του δρόμου φυσικά.

Δεν συνεχίζω με τα προτερήματα μου γιατί ως γνωστόν η μάνα μου με έκανε έξυπνο όμορφο και μετριόφρονα.

1. Παρατηρητικότητα
2. Δεν κολλάω το βλέμμα μου στο μπροστινό μου αμάξι
3. Κρατάω αποστάσεις
4. Σέβομαι τους πεζούς
5. Δεν πίνω/καπνίζω
6. Δεν αφαιρούμαι
7. Έχω πλήρη επίγνωση του ότι ΔΕΝ είμαι 'οδηγάρα' και ο 'Κύριος Πατάω τους Πάντες'
8. Είμαι ομορφόπαιδο (τρομάρα μου)

Είμαι σεμνός. Όχι στις εκφράσεις μου (αυτές και αν είναι άσεμνες!) αλλά στο τι χαζομάρα μπορεί να κάνω, στο πόσες ικανότητες έχω, στο τι μπορώ να διορθώσω αν πάει στραβά. Αυτό νομίζω ότι με σώζει από πολλές κακοτοπιές. Π.χ. αν δεν νιώθω τελείως ορεξάτος, το πόδι σηκώνεται αυτομάτως από το γκάζι, δεν κυνηγώ τα όριά μου αν δεν υπάρχει γνώση του δρόμου, ιδανικές συνθήκες και απεριόριστη όρεξη για οδήγηση.
Με λίγα λόγια, σέβομαι το γεγονός ότι κάνω λάθη.

Συμφωνω με τον Dimitris_UK το συμαντικοτερο ειναι να σκεφτεσαι οχι το πως θα αντιδρασεις εσυ αλλα ο χειροτεροςοδηγος που ξερεις τοτε και αποστασεις θα κρατησεις και θα παρατηρης τα παντα την ωρα που οδηγας

παντος κατα την γνωμη μου αυτο που θελει πολυ προσοχη την ωρα τις οδηγησης ειναι τα δυνατα αυτοκινιτα γιατι δεν ξερει αν αυτος που το εχει ξερει τις δυνατοτητες του. Αν δεν τις ξερει και τις εχει υπερεκτιμησει μπορει να φερει εσενα πολυ δυσκολη θεση.

Επισης η ψυχραιμια παιζει πολυ ρολο οταν εισαι νεβριασμενος μπορει να κανεις τα χειροτερα και αποτον πιο τρελο του δρομου

Οποτε watch everything and be cool

Ξεκινώ να οδηγώ με το σκεπτικό ότι έχω να αντιμετωπίσω βλάκες στο δρόμο (κυρίως στα ταξίδια).

Και ανάλογα αυξάνεατι και η προσοχή μου...

Βασικό είναι να μπορείς να προβλέψεις τις μλκίες των άλλων. Νομίζω πάντως ότι όσοι οδηγούν σε Ελληνικούς δρόμους είναι αρκετά εξασκημένοι σε αυτό το θέμα. Από κει και πέρα απαραίτητη είναι η γνώση ορίων (οδηγικών αλλά και του αυτοκινήτου) και σωστό 'διάβασμα' του δρόμου όσον αφορά λακούβες αλλά και ύπουλες στροφές (αυτές που ενώ μοιάζουν με καμπές αποδεικνύονται φουρκέτες με κάτι λακούβες νααααα ακριβώς πάνω στην κορυφή )

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΗΣ έγραψε:
Τρία πράγματα μου έρχονται τώρα στο μυαλό ...
Α. συνεχής παρατήρηση των γύρω μου (ακόμα και τα πρόσωπα των οδηγών .. )
Β. τήρηση απόστασεων ασφαλείας
Γ. πλήρης γνώση της μηχανολογικής κατάστασης και των χαρακτηριστικών του αυτοκινήτου που οδηγώ , ώστε να προσαρμόζεται η οδήγηση μου κατάλληλα

Βασίλη , 'μπαίνοντας' στο μυαλό σου , να προσθέσω σε όσα είπες
(και με τα οποία συμφωνώ 1000 %) :

Δ. Όσο περισσότερο γνωρίζω την διαδρομή , τόσο καλύτερα .
Αντίθετα , όσο λιγότερο την γνωρίζω , τόσο περισσότερο επιδιώκω
να την περάσω ΗΜΕΡΑ και ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ !
Ε. Αποφεύγω τα ...'κουρτινάκια' και γενικά ότι προπορευόμενο
όχημα μου περιορίζει την ορατότητα .( Αποφυγή ΔΕΝ σημαίνει ΠΑΝΤΑ
προσπέραση , μπορεί να επιβραδύνεις ή να σταματήσεις και για
έναν καφέ , ρε αδερφέ !!! )
ΣΤ. (Θεμελιώδης αρχή.) Ο ΔΡΟΜΟΣ , ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ , ΑΝΗΚΕΙ
ΣΕ ΟΛΟΥΣ !!! , ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ
ΕΜΕΝΑ !!!!!

Να τονίσω πως τα παραπάνω είναι απο τίς αρχές της
ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΗΣΗΣ .
Εάν τα αντιστρέψουμε , έχουμε τον ορισμό της ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ , και
ταυτόχρονα την εξήγηση πολλών τροχαίων συμβάντων !!!

Αποστόλης.

Παρατηρητικότητα, ψυχραιμία και να μην προκαλώ την τύχη μου. Προσπάθεια να τηρώ τα παραπάνω, γιατί με αυτά που βλέπουμε γύρω μας το δεύτερο δεν θέλει πολύ να χαθεί...

Έχω την έκτη αίσθηση. 'I see dead people' όπου και να πάω.
Ανθρώπους που πετάγονται από πεζοδρόμια και διασχίζουν διαγώνια το δρόμο, παιδάκια που πετάγονται ανάμεσα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα για να πιάσουν την μπάλα, ταρίφες που τσαρουχώνουν ξαφνικά τα φρένα στο αέναο κυνήγι της τριπλοταρίφας, σφηνοτουβλάκια που αλλάζουν λωρίδες κάθε 10' στο ασφυκτικό μποτιλιάρισμα, μηχανές και μηχανάκια να κάνουν τρελές σφήνες left-right-and-centre οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιεσδήποτε ταχύτητες, βλέπω προσπεράσματα στο αντίθετο ρεύμα μέσα σε στροφές, βλέπω κατσίκες και πρόβατα να διασχίζουν το δρόμο μετά από στροφές επαρχιακών δρόμων, ανθρωποθεριστικές μηχανές να βγαίνουν από χωράφια νύχτα χωρίς φώτα σε ευθείες του κάμπου, πάντα βλέπω πράγματα τα οποία μπορεί να συμβούν χωρίς να συμβαίνουν. Και είμαι πάντα έτοιμος να τα αντιμετωπίσω έχοντας απόλυτη γνώση του τί συμβαίνει γύρω μου (ποιος είναι πίσω μου, πόσο κοντά μου είναι, αν οι λωρίδες του δρόμου δεξιά κι αριστερά μου είναι άδειες κλπ). Μέχρι τώρα όλα καλά.

σκεφτομαι

Ο χρήστης Aristotelis έγραψε:
σκεφτομαι

Απαντηση ανταξια του ονοματος σου

Θα συμφωνησω με αρκετους απο τους φιλους:

1. Παρατηρητικοτητα
2. Αποσταση απο τα προπορευομενα

και (ειδικα για τους ελληνικους δρομους, κι ακομα ειδικοτερα για οδηγους δικυκλων)...

3. ΤΥΧΗ

Χωρίς να θέλω να αλλάξω το θέμα, μήπως τελικά πρέπει να καταλάβουμε ότι η οδήγηση δεν είναι απαραίτητα κάτι εφικτό για όλους?

Λέμε εγώ δεν μπορώ να μάθω πιάνο γιατί δεν έχω μουσικό αυτί, εγώ δεν μπορώ να παίξω μπάσκετ γιατί είμαι κοντός αλλά κανένας δεν είπε ποτέ εγώ δεν μπορώ να μάθω να οδηγάω γιατί δεν έχω το Χ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΠΡΟΣΟΝ.

Τελικά όλοι οδηγάνε!!!

Κατι τετοιο δεν ισχυει. Οποιος 8ελει μπορει να παι3ει κ πιανο κ μπασκετ.. Αν 8ελει να το παει ενα βημα παραπερα, χρειαζεται κ μια δοση ταλεντου.. Το ιδιο ισχυει κ με την οδηγηση...

Οn topic. Δεν ειμαι σιγουρος για τα προσοντα μου στην οδηγηση.. Κ σιγουρα δεν μπορω να τα βαλω κατω.. Κατι που ενας το 8εωρει προσον κ να ειναι περηφανος γι αυτο, για αλλον μπορει να ειναι δεδομενο.. Να γραφαμε ομως κ τα μειονεκτηματα μας? 8α ειχε περισσοτερο νοημα..