ΤΑ παιχνίδια γνωρίζαμε ότι έχουν ψυχαγωγικό σκοπό αλλά όταν ανακαλύψαμε ότι σε ορισμένα απο αυτά περιέχονται ερωτικές σκηνές δεν το πιστεύαμε. Φυσικά αφορούν μικρές σκηνές θυμίζοντας κινηματογραφική παρένθεση αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις επαληθεύουν ότι υπάρχει cyber sex σε σκηνές γνωστών games.

Φυσικά μην νομίζετε ότι το σεξ εισβάλλει στα παιχνίδια απλά οι ήρωες των σειρών κάποιες λίγες φορές υιοθετούν την ανθρώπινη φύση τους για καλό ή πονηρό σκοπό. Μάλιστα μερικά παιχνίδια είναι ρετρό και μερικά άλλα που ούτε καν σκεφτόμασταν ότι υπάρχουν τέτοιες σκηνές όπου ευτυχώς η ερωτική ατμόσφαιρα παραμένει σε αποδεκτά ανθρώπινα επίπεδα χωρίς να ξεφεύγουν απο το σενάριο. περισσότερα υπάρχουν εδώ http://freegr.blogspot.com/2008/12/games.html

Και ποιό είναι το μεμπτό σε αυτό;

Ιχνη γλυκού νερού στον Αρη
Τα «αρχαία» αποτυπώματα που εντόπισαν οι επιστήμονες αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι πριν από δισεκατομμύρια χρόνια ο Κόκκινος Πλανήτης φιλοξενούσε ζωή

Για πρώτη φορά οι επιστήμονες εντόπισαν στον Κόκκινο Πλανήτη «αρχαία» ίχνη γλυκού νερού. Πρόκειται για τις ισχυρότερες ενδείξεις, σύμφωνα με τις οποίες, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, ο Αρης φιλοξενούσε ζωή, τουλάχιστον μικροβιακή, υποστηρίζουν αξιωματούχοι της ΝΑΣΑ.

Η ανακάλυψη της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας αντικρούει επίσης τη θεωρία ότι, κάποτε, όλο το νερό στον Κόκκινο Πλανήτη ήταν όξινο.
Τα ευρήματα εντοπίστηκαν σ' έναν τεράστιο κρατήρα, ονόματι «Νili Fossae», στον αρχέγονο φλοιό του Αρη από το αμερικανικό αναγνωριστικό σκάφος «Μars Reconnaisance».

Στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «Σάιενς», οι αξιωματούχοι της ΝΑΣΑ εξαίρουν τη σπουδαιότητα των ευρημάτων τους, βάσει των οποίων ανακαλύφθηκαν αποθέματα ανθρακικού άλατος που σχηματίστηκαν σε ουδέτερο ή αλκαλικό νερό. Οπως εξηγεί ο Σκοτ Μάρσι, ερευνητής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στη Βαλτιμόρη, το ανθρακικό άλας που δεν επιβιώνει σε εχθρικό για τη ζωή περιβάλλον δημιουργείται από την ανάμειξη νερού και διοξειδίου του άνθρακα με ασβέστιο, σίδηρο και μαγνήσιο.

Τα αποθέματα ανθρακικού άλατος, ηλικίας 3,6 δισεκατομμυρίων ετών, ανιχνεύτηκαν σε βραχώδες υπόστρωμα στα όρια του τεράστιου κρατήρα. Ενώ τα σημεία όπου εντοπίστηκαν τα αποθέματα έχουν μέγεθος αρκετών ποδοσφαιρικών γηπέδων, βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη και απεικονίζονται σε φωτογραφίες που τράβηξε το αναγνωριστικό σκάφος της ΝΑΣΑ με τη βοήθεια υψηλής ανάλυσης υπέρυθρης κάμερας.

Στο παρελθόν, το ερευνητικό σκάφος «Φοίνικας» είχε εντοπίσει ίχνη ανθρακικού άλατος στην αρειανή σκόνη και στους αρειανούς μετεωρίτες που είχαν πέσει στη Γη. Ομως, τώρα, για πρώτη φορά, η επιστημονική κοινότητα ανακάλυψε την τοποθεσία που σχηματίστηκαν ίχνη γλυκού νερού.

Τα ευρήματα της ΝΑΣΑ είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς η ύπαρξη αποθεμάτων ανθρακικού άλατος πιστοποιεί ότι στον Αρη επικρατούσε στο παρελθόν ένα περιβάλλον ούτε πολύ ζεστό, ούτε πολύ κρύο, ούτε πολύ όξινο.

«Είναι ακριβώς το κατάλληλο περιβάλλον για τη ζωή», επισήμανε ο Ρίτσαρντ Τσούρερκ, επικεφαλής της αποστολής της ΝΑΣΑ. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι ο αρχέγονος κρατήρας «Νili Fossae», όπου εντοπίστηκαν τα ίχνη γλυκού νερού, προσφέρεται για εξερεύνηση και, πιθανότατα, στο σημείο αυτό να προσγειωθεί η πρώτη αποστολή της ΝΑΣΑ στον Κόκκινο Πλανήτη. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, υπολογίζεται σε καμιά... τριανταριά χρόνια.

πηγη: ethnos.gr / ΜΙΝΑ ΑΓΓΕΛΙΝΗ

Η φυσική πλάσματος ίσως ενώσει την έρευνα για ελεγχόμενη πυρηνική σύντηξη και την πειραματική σωματιδιακή φυσική υψηλών ενεργειών. Μετά τον LHC σειρά έχει ο ILC ο οποίος λόγω κόστους ίσως δεν κατασκευασθεί ποτέ (κόστος άνω των 10 δις Ε), γιαυτό οι επιστήμονες διερευνούν την δυνατότητα για κατασκευή επιταχυντών με πολύ μικρότερο μήκος (ο LHC έχει περίμετρο 27km, τα πρωτόνια για να φτάσουν την επιθυμητή ενέργεια των 7ΜeV χρειάζεται να φέρουν 17 εκατομμύρια περιστροφές, δηλαδή να διανύσουν μια απόσταση 450 εκατομμυρίων χιλιομέτρων). Η χρήση φυσικής πλάσματος ίσως δώσει την δυνατότητα για επιτάχυνση ηλεκτρονίων σε παρόμοιες ενέργεις με χρήση επιταχυντών μήκους 2-3 km). Yπάρχουν πολλά προβλήματα για να επιλυθούν αλλά 3 ομάδες εργάζονται εντατικά προς αυτή την κατεύθυνση (Οξφόρδη, Παρίσι και ΗΠΑ). Για περισσότερες πληροφορίες δείτε

http://www.newscientist.com/article/mg2 ... 126884.400' target='_blank

**Το Άγγλο-γερμανικό πείραμα GEO 600 για την ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων ίσως βρήκε την πρώτη πειραματική ένδειξη για την ορθότητα της «αρχής της ολογραφίας» που λέγει πως η κβαντική βαρύτητα αποτελεί μια τοπολογική κβαντική θεωρία, **βλέπε

http://www.newscientist.com/article/mg2 ... tml?page=3' target='_blank' target='_blank

Η αρχή της ολογραφίας διατυπώθηκε πριν 10 περίπου χρόνια από τον Νομπελίστα θεωρητικό φυσικό G. ‘t Hooft (Ολλανδία) που στηρίχθηκε στην περίφημη εξίσωση της εντροπίας μελανών οπών του S. Hawking (αλλά και στoυς “μηχανισμούς μη-τοπικότητας” του R. Penrose). Για περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς (που διαθέτει το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο) να δει ένα επιστημονικό άρθρο του γράφοντος στο ηλεκτρονικό επιστημονικό αρχείο του CERN

http://doc.cern.ch//archive/electronic/ ... 302114.pdf' target='_blank' target='_blank

ή στο ηλεκτρονικό αρχείο του Los Alamos

http://xxx.lanl.gov/PS_cache/hep-th/pdf ... 2114v2.pdf' target='_blank' target='_blank

Μια κάπως εκλαϊκευτική επεξήγηση της εργασίας αυτής ακολουθεί παρακάτω: Από την δεκαετία του 1930 υπήρχε το περίφημο παράδοξο EPR (Einstein-Podolsky-Rosen) που υποδήλωνε ότι στην κβαντομηχανική θα πρέπει να παίζουν σημαντικό ρόλο και ολικά (τοπολογικά) φαινόμενα. Όμως στην μετέπειτα ανάπτυξη της κβαντικής θεωρίας πεδίων (από τους Dyson, Scwinger, Tomonaga, Feynman, κλπ) το βάρος έπεσε κυρίως στις τοπικές ιδιότητες των κβαντικών πεδίων. Στην δεκαετία του 1970, κυρίως μετά το Θεώρημα Δείκτου Atiyah-Singer, πρωτοστατούντος του Atiyah, άρχισε να γίνεται λόγος και για τον ρόλο της τοπολογίας στην κβαντική θεωρία πεδίων. Η πλήρης συνειδητοποίηση του σημαντικού ρόλου της τοπολογίας στην κβαντική θεωρία πεδίων όμως ήρθε κυρίως με τις εργασίες του Witten (δεκαετία 1980 και 1990) (αλλά και των Donaldson, Gromov, Penrose, Kontsevich κλπ). Σήμερα λοιπόν μιλάμε για τοπολογικές κβαντικές θεωρίες πεδίων που αν και επί του παρόντος δεν έχουν ίσως φτάσει σε ένα ρεαλιστικό επίπεδο περιγραφής της φυσικής πραγματικότητας (εκτός εάν υποθέσουμε υπερσυμμετρία), εν τούτοις είναι πολύ σημαντικές διότι αποτελούν τα μόνα γνωστά παραδείγματα κβαντικών θεωριών που είναι γενικά συναλλοίωτες, (generally covariant), δηλαδή ενσωματώνουν την μια από τις δύο βασικές αρχές της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, την αρχή του συναλλοιώτου. Σημαντικό ρόλο βέβαια σε όλη αυτή την πορεία έπαιξε και ο τύπος της εντροπίας μελανών οπών του Hawking. Επίσης μεγάλη απήχηση στην διεθνή επιστημονική κοινότητα είχε και η σχετική παράγραφος από το κλασικό πια εκλαϊκευτικό επιστημονικό βιβλίο του R. Penrose με τίτλο “The Emperor’s New Mind” που αφορά την ασυνεχή R-διαδικασία της κβαντομηχανικής, την κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης και την σχέση αυτής με μηχανισμούς μη-τοπικότητας (non-locality mechanisms). Στηριζόμενος σε όλα αυτά, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ο G. ‘t Hooft (Nobel Prize Physics 1999) διατύπωσε την γνωστή αρχή ολογραφίας που λέγει με απλά λόγια ότι η κβαντική βαρύτητα θα πρέπει να είναι μια τοπολογική κβαντική θεωρία πεδίων (σύμφωνα με τον κατά Atiyah ορισμό της τοπολογικής κβαντικής θεωρίας πεδίων) (ο πρωτότυπος όρος του ‘t Hooft ήταν «διαστατική μείωση»--dimensional reduction--ο όρος «ολογραφία» που τελικά επεκράτησε ήταν μεταγενέστερος και εισήχθη από τον L. Susskind--ο γράφων υπήρξε αυτήκοος μάρτυς όπου σε επετιακό συνέδριο στο Cambridge για τα 60 χρόνια του S. Hawking, o ‘t Hooft σε σχετική δημόσια διάλεξη ανέφερε πως η ιδέα για την αρχή ολογραφίας άρχισε να σχηματοποιείται στη σκέψη του διαβάζοντας το σχετικό κεφάλαιο από το προαναφερθέν βιβλίο του Penrose). Η ολογραφία στα πλαίσια της Μ-Θεωρίας είναι η γνωστή εικασία Maldacena και σχετίζεται άμεσα με την γνωστή S-Duality.
Από την μεριά των μαθηματικών τώρα έχουμε την περίφημη εικασία Deligne (Fields Medal 1978) της αλγεβρικής γεωμετρίας την οποία απέδειξε ο Kontsevich στις αρχές της νέας χιλιετίας. Η εικασία Deligne λέγει πως το σύμπλοκο Hochschild μιας προσεταιριστικής άλγεβρας (κλασικό παράδειγμα αποτελεί η άλγεβρα τελεστών κορυφών της κβαντικής θεωρίας πεδίων - vortex operator algebras) διαθέτει την φυσική δομή μιας 2-άλγεβρας. Το άρθρο μας υποστηρίζει παρουσιάζοντας επιχειρήματα ότι τα δύο αυτά φαινομενικά άσχετα θέματα σχετίζονται μεταξύ τους και ο συνδετικός κρίκος είναι ο πράκτης των μικρών δίσκων (little discs operad).
Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο αυτό για πρώτη φορά από όσα γνωρίζουμε στην διεθνή βιβλιογραφία δίδεται ένας ορισμός για το τι αποτελεί σύμμορφη κβαντική θεωρία πεδίων (Conformal Field Theory) σε διάσταση D=d > 2. H σύμμορφη θεωρία πεδίων έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμη στην φυσική μέχρι τώρα, υπάρχουν πολλά γνωστά παραδείγματα που ξεκινούν από την στατιστική φυσική και την θεωρία στερεού μέχρι και την θεωρία υπερχορδών. Εμφανίστηκε η ανάγκη να γενικευθεί η σύμμορφη θεωρία πεδίων και σε περιπτώσεις διαστάσεων μεγαλύτερης από 2, ένα βασικό κίνητρο έρχεται από την αρχή ολογραφίας και την κβαντική βαρύτητα αλλά και από την γενίκευση της θεωρίας υπερχορδών που είναι η Μ-Θεωρία. Από την στιγμή που σύμφωνα με την αρχή ολογραφίας η κβαντική βαρύτητα θα πρέπει να αποτελεί τοπολογική κβαντική θεωρία πεδίων, με βάση την περίφημη S-Duality αυτή η τοπολογική κβαντική θεωρία σε 4 διαστάσεις θα πρέπει να είναι ισοδύναμη με μια σύμμορφη κβαντική θεωρία στο σύνορο (διάστασης 3), συνεπώς θέλουμε να γνωρίζουμε τι είναι μια σύμμορφη θεωρία στην διάσταση D=3. Κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν γνωστό διότι ο ορισμός της σύμμορφης κβαντικής θεωρίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την διάσταση 2 οπότε η γενίκευσή του δεν είναι καθόλου προφανής και εύκολη. Η πορεία που ακολουθήσαμε στο συγκεκριμένο άρθρο είναι η εξής: Αρχικά επισημαίνουμε σε μια κρίσιμη παρατήρηση ότι στον ορισμό της σύμμορφης θεωρίας στην διάσταση 2 ρόλο κλειδί παίζει η τοπολογική κατηγοριοποίηση των συμπαγών προσανατολίσιμων επιφανειών. Εάν θέλουμε να γενικεύσουμε την σύμμορφη κβαντική θεωρία σε διαστάσεις μεγαλύτερες από 2 θα πρέπει να γνωρίζουμε από πριν και να την χρησιμοποιήσουμε κατά κόρον, την κατηγοριοποίηση των πολλαπλοτήτων σε διαστάσεις μεγαλύτερες από 2. Όμως εδώ αντιμετωπίζουμε ένα ανυπέρβλητο μαθηματικό εμπόδιο: δεν είναι γνωστό εάν οι συμπαγείς προσανατολίσιμες πολλαπλότητες διάστασης 3 μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ενώ γνωρίζουμε πως είναι αδύνατη η κατηγοριοποίηση σε διαστάσεις μεγαλύτερες από 4! Από την γεωμετρία γνωρίζουμε ότι κατηγοριοποίηση μπορεί να γίνει μόνο στις απλά συνεκτικές πολλαπλότητες διάστασης D=4 (όπως μας έμαθε ο Donaldson) και D>4 (όπως μας έμαθε ο Smale στηριζόμενος και στους Thom, Milnor κλπ), κάτι που στην φυσική σημαίνει δυνατότητα υπολογισμού των αντίστοιχων διαγραμμάτων Feynman μόνο μέχρι tree level (οπότε δεν μπορούμε να υπολογίσουμε loop corrections). Άρα θα πρέπει να βρούμε άλλο τρόπο προσέγγισης του προβλήματος που να παρακάμπτει την γεωμετρία. Βρήκαμε λοιπόν έναν αλγεβρικό τρόπο: Αφού μετά από αρκετή δουλειά (διυλίζοντας τα βασικά συστατικά της σύμμορφης θεωρίας πεδίων και χρησιμοποιώντας Χαμιλτονιανό φορμαλισμό και την γενικευμένη συμμετρία BRST) αποδεικνύουμε ότι μια σύμμορφη κβαντική θεωρία διάστασης 2 αποτελεί μια 2-άλγεβρα, η γενίκευση έρχεται άμεσα: Είναι λογικό να ορίσει κανείς μια D=d σύμμορφη κβαντική θεωρία να είναι μια d-άλγεβρα και στην πορεία χρησιμοποιούμε τόσο την εικασία Deligne όσο και τον πράκτη των μικρών δίσκων. Η δήλωση αυτή είναι σύντομη άλλα πάρα πολύ περιεκτική διότι χρησιμοποιούμε την πολύ πυκνή γλώσσα των σύγχρονων μαθηματικών και η ανάλυση της έννοιας της d-άλγεβρας απαιτεί αρκετές σελίδες ορισμών και προτάσεων-ιδιοτήτων. Φυσικά θα θέλαμε να υπολογίσουμε συγκεκριμένα παραδείγματα αλλά κάτι τέτοιο επί του παρόντος φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο. Κάποιοι υπολογισμοί σε πολύ πρώιμο στάδιο είναι μέχρι στιγμής γνωστοί στην βιβλιογραφία που αφορούν την διάσταση D=10 και προέρχονται από την εικασία Maldacena και τις λεγόμενες τοπολογικές υπερχορδές. Σημειώνουμε τέλος πως κίνητρο για τον ορισμό και την μελέτη σύμμορφων κβαντικών θεωριών διάστασης μεγαλύτερης από 2 έρχεται (εκτός από την κβαντική βαρύτητα και την αρχή ολογραφίας που αναφέραμε), και από την ύπαρξη των D-branes στην Μ-Θεωρία.
ΙΠΖ
http://ipzoisscience.googlepages.com/home' target='_blank

http://www.naftemporiki.gr/news/static/ ... 620626.htm

*..Κβαντική τηλεμεταφορά πληροφορίας

Για πρώτη φορά, αμερικανοί επιστήμονες πέτυχαν να κάνουν τηλεμεταφορά πληροφοριών ανάμεσα σε δύο άτομα που απείχαν ένα μέτρο μεταξύ τους.

Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα στην παγκόσμια αναζήτηση πρακτικών μεθόδων για την κβαντική επεξεργασία των πληροφοριών, η οποία, μεταξύ άλλων, αναμένεται ότι θα οδηγήσει σε μια νέα πολύ ταχύτερη γενιά 'κβαντικών υπολογιστών', αλλά και σε ένα τύπο 'κβαντικού Ίντερνετ'.

Η τηλεμεταφορά στον κβαντικό κόσμο είναι ένα από τα πιο μυστηριώδη φυσικά φαινόμενα: κβαντικές πληροφορίες, όπως η περιστροφή ενός σωματιδίου ή η πόλωση ενός ηλεκτρονίου, μεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο χωρίς να ταξιδεύουν μέσω κάποιου φυσικού μέσου. Μέχρι τώρα τηλεμεταφορά, από τους επιστήμονες, είχε επιτευχθεί μεταξύ φωτονίων σε πολύ μεγάλες αποστάσεις, μεταξύ φωτονίου και ομάδας ατόμων, καθώς και μεταξύ μεμονωμένων γειτονικών ατόμων, αλλά μόνο με τη μεσολάβηση της δράσης ενός τρίτου ατόμου. Κανείς όμως από όλους αυτούς τους τρόπους δεν θεωρείται ότι παρέχει ένα εφικτό μέσο για την αποθήκευση και διαχείριση μεγάλου όγκου κβαντικών πληροφοριών σε μεγάλες αποστάσεις.

Τώρα, μια επιστημονική ομάδα των πανεπιστημίων Μέριλαντ και Μίσιγκαν, υπό τον Κρίστοφερ Μονρόε, πέτυχε να τηλεμεταφέρει μια κβαντική κατάσταση (πληροφορία) άμεσα - χωρίς μεσολάβηση- από το ένα άτομο στο άλλο σε απόσταση ενός μέτρου. Αυτή η ικανότητα είναι αναγκαία αν πρόκειται να υπάρξουν κβαντικά υπολογιστικά συστήματα. Η σχετική εργασία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό 'Science'. Προς το παρόν, σύμφωνα με τους ερευνητές, η πληροφορία που φθάνει στο άλλο άτομο, έχει απόλυτη ακρίβεια στο 90% των περιπτώσεων τηλεμεταφοράς, ποσοστό που μπορεί να αυξηθεί μελλοντικά.

Η τηλεμεταφορά επιτυγχάνεται χάρη σε ένα αξιοσημείωτο κβαντικό φαινόμενο, τη λεγόμενη 'εμπλοκή', που συμβαίνει μόνο σε ατομικό και υποατομικό επίπεδο. Από τη στιγμή που δύο αντικείμενα τεθούν σε κατάσταση κβαντικής εμπλοκής, οι ιδιότητές τους συμπλέκονται αξεδιάλυτα. Η μέτρηση οποιουδήποτε από τα δύο αντικείμενα αυτόματα καθορίζει τα χαρακτηριστικά και του άλλου, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκονται. Έτσι, ουσιαστικά η πληροφορία που ενσωματώνεται στην κατάσταση του ενός 'τηλεμεταφέρεται' και στο άλλο αστραπιαία... *

*** Κατασκευάστηκε μικροτσίπ που θα κινείται στο αίμα
Ένα μικροσκοπικό «υποβρύχιο» το οποίο θα μπορεί να κινείται μέσα στα αιμοφόρα αγγεία, όπως στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Fantastic Voyage, είναι πλέον πραγματικότητα***

**Επιστήμονες στην Αυστραλία έχουν σχεδιάσει μια μικροσκοπική μηχανή η οποία ονομάζεται Πρωτέας και πιστεύουν πως είναι αρκετά δυνατή για να γυρίσει το ανθρώπινο σώμα μέσα σε ένα λεπτό. Μάλιστα θεωρούν πως με τη συγκεκριμένη ανακάλυψη μπορούν να θεραπευτούν άτομα που έπεσαν θύματα του άνθρακα.

Ο «Πρωτέας» έχει πλάτος μισό χιλιοστό (μικρότερο από το πλάτο δυο τριχών), είναι εξοπλισμένο με κάμερα και μπορεί να στείλει φωτογραφίες των ζωτικών οργάνων στους χειρουργούς. Παράλληλα, είναι ικανό να πάρει ιστούς ώστε να τους γίνει βιοψία και να στείλει σε ένα συγκεκριμένο σημείο όπου είναι αναγκαίο, φάρμακα.

Το «υποβρύχιο» είναι αρκετά ισχυρό ώστε να αντέξει στην κυκλοφορία του αίματος, δεν έχει έλικα αλλά ουρά η οποία γυρίζει χιλιάδες φορές.

Ο καθηγητής James Friend που ηγείται της έρευνας λέει: «Δεν είναι εύθραυστο, είναι απλό στη χρήση και 70% μικρότερο σε σχέση με αυτά που ήδη υπάρχουν. Ελπίζουμε πως θα χρησιμοποιηθεί για να σώζει ζωές καθώς είναι ικανό να πλησιάσει μέρη του σώματος που οι χειρουργοί δε μπορούν».

πηγη:cosmo.gr**

Ο νέος επικεφαλής του CERN είναι πολύ πιο επιφυλακτικός μετά τη σοβαρή βλάβη

Το πάθημα έγινε μάθημα μετά το σοβαρό τεχνικό πρόβλημα, λόγω διαρροής περίπου έξι τόνων ηλίου, που παρουσιάστηκε στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Έρευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων στα γαλλο-ελβετικά σύνορα.

Ο νέος γερμανός γενικός διευθυντής του CERN Ρολφ-Ντίτερ Χόιερ δήλωσε, σε συνέντευξή του στην ελβετική εφημερίδα Sonntag, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ότι θα είναι πολύ πιο επιφυλακτικός από τον προκάτοχό του γάλλο φυσικό Ρομπέρ Αϊμάρ και θα προχωρήσει με πολύ προσεκτικά και αργά βήματα στη σταδιακή υλοποίηση του πειράματος από εδώ και πέρα.

Θέλω να είμαι σίγουρος ότι όλα δουλεύουν σωστά, είπε. Έτσι, θα επιτρέψω σε εξωτερική ομάδα ειδικών να κάνει πρόσθετους ελέγχους στον επιταχυντή, πριν αυτός τεθεί ξανά σε λειτουργία, πιθανώς τον Ιούλιο. Η αποκατάσταση της βλάβης στο πανάκριβο μηχάνημα θα κοστίσει πάνω από 20 εκατ. ευρώ, ενώ δεν αποκλείεται να αγγίξει και τα 30 εκατ., όπως είπε ο Χόιερ.

Ο νέος γενικός διευθυντής επεσήμανε ότι δεν τίθεται ζήτημα έλλειψης εμπιστοσύνης στο ανθρώπινο δυναμικό του CERN (περίπου 10.000 άτομα). Όταν όμως εργάζεται κανείς σε κάτι για τόσο καιρό, με το χρόνο μπορεί να τυφλωθεί από το σύστημα και να μην ανακαλύψει όλα τα προβλήματα, επεσήμανε.

Ανέφερε ακόμα ότι θα κάνει λιγότερο θόρυβο από τον προηγούμενο γενικό διευθυντή, όταν κάποτε μέσα στο 2009 ξεκινήσει και πάλι ο επιταχυντής. Αυτό θα συμβεί μόνο όταν όλα δουλεύουν ρολόι. Είμαι λίγο πιο προσεκτικός σε αυτό το θέμα σε σχέση με τον προκάτοχό μου.

Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο Χόιερ υπογράμμισε ότι ο επιταχυντής θα ενεργοποιηθεί ξανά με πολύ σταδιακά βήματα και δεν πρόκειται οι ακτίνες στο εσωτερικό του μήκους 27 χλμ. υπόγειου τούνελ να κυκλοφορήσουν πριν, το νωρίτερο, το 2010 και αφού προηγουμένως έχουν προστεθεί και άλλα συστήματα ασφαλείας.

Η ακριβής ημερομηνία επανεκκίνησης -έστω και σταδιακά- του πειράματος, φέτος το καλοκαίρι, θα συζητηθεί από τους επιστήμονες στις αρχές Φεβρουαρίου, σε συνάντησή τους στο Σαμονί της Γαλλίας.

http://www.reuters.com/news/video?video ... oChannel=1

Διαστημική δύναμη το Ιράν.
Σε τροχιά ο πρώτος ιρανικός δορυφόρος, προκαλώντας ανησυχία στη Δύση

Τεχεράνη

Το Ιράν εκτόξευσε με επιτυχία τον πρώτο δορυφόρο εγχώριας κατασκευής, μεταδίδουν τα τοπικά μέσα, σε μια εξέλιξη που πιθανότατα θα αναζωπυρώσει τις ανησυχίες της Δύσης για την πυραυλική και πυρηνική τεχνολογία της ισλαμικής δημοκρατίας.

Ο δορυφόρος Όμιντ («ελπίδα» στα φαρσί) εκτοξεύτηκε το βράδυ της Δευτέρας με εντολή του προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. Αναχώρησε από βάση εκτόξευσης που δεν κατονομάζεται, τοποθετημένος στην κορυφή ενός ιρανικού πυραύλου Σαφίρ-2 («πρεσβευτής»). Η ιρανική τηλεόραση μετέδωσε εικόνες της εκτόξευσης, ωστόσο η είδηση δεν έχει επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητους παρατηρητές.

«Η δορυφορική τεχνολογία του Ιράν εξυπηρετεί αμιγώς ειρηνικούς σκοπούς και τις ανάγκες της χώρας» διαβεβαίωσε ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Μανουσέρ Μοτακί, μιλώντας στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Αφρικανική Ένωσης στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας.

Ωστόσο, η βαλλιστική τεχνολογία μεγάλου βεληνεκούς που απαιτείται για την εκτόξευση δορυφόρων θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για στρατιωτικούς σκοπούς, προειδοποιούν αναλυτές και ειδικοί. «Αν κατάφεραν να στείλουν έναν δορυφόρο στο Διάστημα, τότε μπορούν να φτάσουν και μέχρι τη Δυτική Ευρώπη» σχολίασε στο Reuters o Ισαάκ Μπεν-Ίσραελ, πρώην επικεφαλής της Ισραηλινής Διαστημικής Υπηρεσίας.

Ο πύραυλος Σαφίρ-2 φέρεται να έχει βεληνεκές γύρω στα 250 χιλιόμετρα. Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, τόσο ο Σαφίρ-2 όσο και ο διαστημικός πύραυλος Καβοσγκάρ-2 που δοκιμάστηκε το Νοέμβριο προέρχονται από τον βαλλιστικό πύραυλο Σαχάμπ-3, ο οποίος κατά δήλωση της Τεχεράνης έχει βεληνεκές 2.000 χλμ. Ο Σαχάμπ-3 με τη σειρά του φέρεται να βασίστηκε στον βορειοκορεατικό Νοντόνγκ.

Το Ιράν είχε ανακοινώσει στις 17 Αυγούστου ότι εκτόξευσε το ομοίωμα ενός δορυφόρου με τον πύραυλο Σαφίρ, ωστόσο οι ΗΠΑ υποστήριξαν αργότερα ότι η απόπειρα κατέληξε σε αποτυχία.

Όσον αφορά το νέο δορυφόρο Όμιντ, βάρους 27 κιλών, η Τεχεράνη δήλωσε ότι είναι σχεδιασμένος για τηλεπικοινωνιακούς και ερευνητικούς σκοπούς. Θα πραγματοποιεί 15 περιφορές γύρω από τη Γη κάθε ημέρα για διάστημα τριών μηνών, οπότε θα επιστρέψει στο έδαφος για τη συλλογή των δεδομένων.

Ο πρώτος εμπορικός δορυφόρος του Ιράν είχε εκτοξευτεί το 2005 με ρωσικό πύραυλο. Εκείνη τη χρονιά η Τεχεράνη ανακοίνωσε ότι θα διέθετε 500 εκατ. δολάρια για διαστημικά προγράμματα την επόμενη πενταετία.

Η εκτόξευση του Όμιντ έρχεται δύο ημέρες πριν από τη συνάντηση ανάμεσα σε αξιωματούχους έξι χωρών την Τετάρτη -ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία και Κίνα- για την επίλυση της διένεξης για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Θα είναι η πρώτη τέτοια συνάντηση αφότου ανέλαβε καθήκοντα ο Μπαράκ Ομπάμα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό, Associated Press

Δείτε σε video την εξέλιξη ενός supernova!!
Δύο νέα βίντεο αποκαλύπτουν τη δυναμική φύση του Supernova Cassiopeia Α (κατάλοιπο έκρηξης αστέρα). Πιστεύεται ότι ο συγκεκριμένος αστέρας εξερράγη 330 χρόνια πριν. Ερευνητές εμφάνισαν τα βίντεο πρόσφατα σε συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας.

Τα video κατασκευάστηκαν με δεδομένα που λήφθησαν από το Chandra X-ray Observatory, από το 2000, μέχρι τα τέλη του 2007.

http://www.youtube.com/watch?v=urx3zsE6 ... r_embedded

Remnants of Cassiopeia A (3D) Το πράσινο υποδεικνύει κυρίως εκπομπές από σίδηρο. Το κίτρινο αποκαλύπτει κυρίως ακτίνες Χ, υπέρυθρες και ορατό φως, από αργό και πυρίτιο. Το κόκκινο είναι ενδεικτικό υπέρυθρων ακτινοβολίών. Τέλος με μπλέ απεικονίζονται ακτινογραφίες από το εξωτερικό εκρηκτικό κύμα.

http://www.youtube.com/watch?v=VunToqmW ... r_embedded

Remnants of Cassiopeia A (2D) Χαμηλότερης ενέργειας ακτίνες Χ εμφανίζονται με κόκκινο χρώμα, ενδιάμεσους ενέργειας με πράσινο και οι υψηλότερης ενέργειας ακτινοβολίες με μπλε χρώμα. Το εξωτερικό κύμα της έκρηξης, κινείται πιο αργά από ό, τι αναμενόταν, (φαίνεται με χρώμα μπλε).

paideia-gr

Το μεγάλο μυστήριο της δημιουργίας συνείδησης

Η συνείδηση «αναδύεται» μέσα από το ανθρώπινο μυαλό, αλλά πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό, πότε και σε ποια σημεία στον εγκέφαλο, αποτελούν ένα μεγάλο μυστήριο, το «ιερό δισκοπότηρο» των νευροεπιστημών. Τώρα, μια νέα έρευνα ρίχνει περισσότερο φως σε αυτό το μέγα μυστήριο, υποστηρίζοντας ότι η συνείδηση φαίνεται πως πηγάζει από τη συντονισμένη δραστηριότητα ολόκληρου του εγκεφάλου.

Ορισμένοι νευροεπιστήμονες θεωρούν ότι η συνείδηση «ξεπηδά» από ένα και μόνο σημείο στον εγκέφαλο, αλλά οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η συνείδηση δεν έχει μια νευρωνική «έδρα», αλλά βασίζεται σε πολύ ευρύτερα εγκεφαλικά κυκλώματα. Η νέα έρευνα, που εντάσσεται στη δεύτερη κατηγορία, υποστηρίζει ότι τέσσερις επιμέρους και ξεχωριστές διαδικασίες συνδυάζονται για να δώσουν τη νευρωνική «υπογραφή» της συνειδητής δραστηριότητας.

Η έρευνα έγινε από Γάλλους επιστήμονες υπό τον δρα Ραφαέλ Γκαγιάρ της Μονάδας Γνωσιακής Νευροαπεικόνισης του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας και Ιατρικής Έρευνας (ΙΝSERM) και δημοσιεύτηκε στο βιολογικό περιοδικό PLoS Biology, σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Science Daily και New Scientist.

Χρησιμοποιώντας ενδοεγκεφαλικές ηλεκτροφυσιολογικές καταγραφές της νευρωνικής δραστηριότητας από εμφυτευμένα ηλεκτρόδια βαθιά σε κρανία εθελοντών, η μελέτη, για πρώτη φορά με τέτοια ακρίβεια, αποτύπωσε την εγκεφαλική «υπογραφή» της συνείδησης. Οι συνήθεις λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες (fMRI) και τα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα δεν θεωρούνται επαρκή για έρευνες σε σχέση με την προέλευση της συνείδησης.
Ο καλύτερος τρόπος θεωρείται η εμφύτευση βαθιά στον εγκέφαλο ηλεκτροδίων, όμως τέτοιου είδους έρευνες εγείρουν ζητήματα ηθικής φύσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση των Γάλλων επιστημόνων, χρησιμοποιήθηκαν εθελοντές που πάσχουν από επιληψία και, ούτως ή άλλως, για θεραπευτικούς λόγους, είχαν ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους.

Οι ερευνητές έδειξαν μια σειρά από λέξεις στους εθελοντές για διάρκεια μόλις 29 χιλιοστών του δευτερολέπτου και στη συνέχεια αποτύπωσαν την ενεργοποίηση τεσσάρων ξεχωριστών νευρωνικών «κυκλωμάτων», που θεωρείται ότι συναποτελούν το hardware της συνείδησης. Αυτά «ανάβουν» ελάχιστα χιλιοστά του δευτερολέπτου μετά την αντίληψη μιας λέξης από τον άνθρωπο, η οποία έτσι γίνεται συνειδητή.

Σύμφωνα με τον Μπέρναρντ Μπάαρς του Ινστιτούτου Νευροεπιστημών στην Καλιφόρνια (Σαν Ντιέγκο), ο οποίος από το 1983 έχει προτείνει μια θεωρία «σφαιρικής πρόσβασης» για τη συνείδηση, η γαλλική έρευνα παρέχει τα πρώτα χειροπιαστά στοιχεία που υποστηρίζουν τη θεωρία του.

Από flash.gr

Το βραβείο Άμπελ για τα μαθηματικά του 2009 απονεμήθηκε στον Μιχαήλ Γκρόμοφ του περίφημου IHES (Ινστιτούτο Ανωτάτων Επιστημονικών Ερευνών) του Παρισιού (που και ο γράφων είχε περάσει δύο επιστημονικά χρόνια αξέχαστα...), δες
http://www.abelprisen.no/en/

Επίσης άρχισαν οι προεργασίες για τα πειράματα ελεγχόμενης σύντηξης με την μέθοδο συμπίεσης δευτερίου/τριτίου με χρήση ακτίνων laser, δες
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/7972865.stm
Η μέθοδος αυτή είναι εναλλακτική της λεγόμενης μαγνητικής συγκράτησης (magnetic confinement).

ΥΓ: Όσοι έχουν ασχοληθεί με κάποιο τομέα των pure maths σε ερευνητικό επίπεδο γνωρίζουν ότι κατά καθολική ομολογία τα δύο καλύτερα ερευνητικά κέντρα σήμερα στον κόσμο είναι το Institute for Advanced Study (IAS, Princeton) και το Institut Des Hautes Etudes Scientifiques (IHES, Paris). Τα ερευνητικά αυτά κέντρα δεν απονέμουν κανενός είδους δίπλωμα (δεν είναι πανεπιστήμια) αλλά προσκαλούν/προσλαμβάνουν μόνο μεταδιδακτορικούς ερευνητές. Και τα δύο είναι ιδιωτικά (μη κερδοσκοπικά) [αλλά εδώ στην νεο-ελλάδα τα πανεπιστήμια (φοιτητές και καθηγητές) είναι κατά της εμπορευματοποίησης της γνώσης, υπερ του 'ασύλου' κλπ, καληνύχτα νεο-έλληνες...]

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον Ed Witten του Institute for Advanced Study που επισκέπτεται το CERN. O Witten είναι ο μεγαλύτερος μαθηματικός φυσικός της εποχής, ένας Fields Medalist και πατέρας της M-Θεωρίας (εξέλιξη υπερχορδών). Αναφέρεται στα προβλήματα της Μ-Θεωρίας και της θεωρίας υπερχορδών (συμπαγοποιήσεις, υπερσυμμετρία κλπ), δες

http://www.newscientist.com/article/mg2 ... 227035.600

Εντυπωσιακό video:

http://vimeo.com/1166968

Φέρνει επανάσταση στο Ίντερνετ
Νέα μηχανή αναζήτησης θα καταλαβαίνει τις ερωτήσεις μας και θα απαντά συγκεκριμένα

Μια νέα, επαναστατική μηχανή αναζήτησης στο Ίντερνετ μπορεί να ρίξει στην αφάνεια γίγαντες όπως η Google όταν παρουσιαστεί στην αγορά, εντός του μηνός.

Η μεγαλύτερη επανάσταση που έχει συμβεί εδώ και μία γενιά στο Ίντερνετ θα αποκαλυφθεί αυτό τον μήνα, με την παρουσίαση ενός προγράμματος το οποίο θα καταλαβαίνει ερωτήσεις και θα δίνει συγκεκριμένες απαντήσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες σας, με τρόπο που το Διαδίκτυο δεν έχει καταφέρει ποτέ έως τώρα. Το νέο σύστημα, το Wolfram Αlpha, ένας έλεγχος του οποίου έγινε την περασμένη εβδομάδα στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, κάνει το πρώτο βήμα προς αυτό που πολλοί πιστεύουν ότι είναι το Ιερό Δισκοπότηρο του Ίντερνετ: μια παγκόσμια αποθήκη πληροφοριών η οποία καταλαβαίνει και απαντά σε απλή γλώσσα, όπως θα έκανε ένας άνθρωπος.

Μολονότι το σύστημα είναι ακόμη καινούργιο, έχει προκαλέσει μεγάλο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό μεταξύ των ειδημόνων της τεχνολογίας και του Ίντερνετ. Ο Τομ Σίμσον του μπλογκ Convergenceofeverything. com δήλωσε: «Πιθανόν έχουμε ένα νέο παράδειγμα στη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του Διαδικτύου και ίσως ένα βήμα προς την τεχνητή νοημοσύνη του Ίντερνετ. Πιστεύω ότι πρόκειται για κάτι μεγάλο».
Το Wolfram Αlpha δεν θα δίνει μόνο μια ευθεία απάντηση σε ερωτήσεις όπως «ποιο είναι το ύψος του όρους Έβερεστ;», αλλά θα προσφέρει και μια σελίδα με σχετικές πληροφορίες όπως γεωγραφική θέση, γειτονικές πόλεις και άλλα βουνά, μαζί με γραφικά και χάρτες.

Ο νεωτερισμός
Ωστόσο ο πραγματικός νεωτερισμός βρίσκεται στη δυνατότητα του προγράμματος να επεξεργάζεται τις πληροφορίες, λέει ο Βρετανός που το επινόησε, ο δρ Στίβεν Βόλφραμ. Αν του ζητήσεις να συγκρίνει το ύψος του όρους Έβερεστ με το μήκος της γέφυρας Γκόλντεν Γκέιτ του Σαν Φρανσίσκο, θα σου δώσει την απάντηση. Αν το ρωτήσεις τι καιρό έκανε στο Λονδίνο την ημέρα που δολοφονήθηκε ο Τζ. Φ. Κέννεντυ, θα ελέγξει και θα απαντήσει. Αν θέλεις να μάθεις πότε θα γίνει η επόμενη έκλειψη Ηλίου πάνω από το Σικάγο ή πού ακριβώς βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός, θα μπορέσει να το βρει.

Ο δρ Βόλφραμ προσθέτει ότι οι πληροφορίες που δίνει το Wolfram Αlpha εκτιμώνται πρώτα από ειδικούς. Αυτό σημαίνει ότι εξαλείφονται αδυναμίες ιστοσελίδων όπως η Wikipedia, για τις πληροφορίες της οποίας διατυπώνονται αμφιβολίες επειδή μπορεί να τις παρέχει ο καθένας. Το Wolfram Αlpha βασίζεται στο μπεστ σέλερ πρόγραμμα Μathematica του Βόλφραμ, το οποίο χρησιμοποιούν επιστήμονες, μηχανικοί και πανεπιστημιακοί για να λύσουν περίπλοκα μαθηματικά προβλήματα.

Μια σύντομη ιστορία του Διαδικτύου
1969 Δημιουργείται από το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας με τη δικτύωση ηλεκτρονικών υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLΑ) και το Ερευνητικό Ινστιτούτο Στάνφορντ.

1979 Τα Βρετανικά Ταχυδρομεία χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να δημιουργήσουν τα πρώτα διεθνή δίκτυα ηλεκτρονικών υπολογιστών.

1989 Ο Τιμ ΜπέρνερςΛι δημιουργεί το world wide web, χρησιμοποιώντας εργαλεία αναζήτησης, ιστοσελίδες και συνδέσεις για να απλουστεύσει την επικοινωνία στο Ίντερνετ.

1996 Το Google αρχίζει ως ερευνητικό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Η εταιρεία ιδρύεται επισήμως δύο χρόνια αργότερα από τους Σέρτζι Μπριν και Λάρι Πέιτζ.

2009 Ο δρ Στίβεν Βόλφραμ παρουσιάζει το Wolfram Αlpha.

Πηγή: TΗΕ ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ-Του Αndrew Johnson

Στην Οξφόρδη ανακαλύφθηκε μια νέα κατάσταση ύλης που ονομάστηκε spin ice, με συμπεριφορά παρόμοια μαγνητικού μονόπολου που είχε περιγράψει το 1931 ο μέγας P.A.M. Dirac στο Cambridge (η βάση είναι κάποιο οξείδιο τιτανίου). Πρόκειται για μέγιστη ανακάλυψη με πολλές πιθανές εφαρμογές αλλά και πολλές επιπτώσεις στην θεωρία (πχ ερμηνεία προβλήματος dark matter στην κοσμολογία κλπ), δες

http://www.newscientist.com/article/mg2 ... 227071.100

Το web εμφανίστηκε στο CERN από τον Τιμ Μπέρνερς Λι, και αυτός όπως και ο Βόλφραμ (ήταν) καθηγητές και απόφοιτοι της Οξφόρδης (με σπουδές φυσικής, τους θυμάμαι ως διδακτορικός φοιτητής..., με τον έναν είμασταν και στο ίδιο κολέγιο αλλά ήταν κλειστός τύπος). Στο ΕΜΠ όμως η διδασκαλία μαθηματικών και η φυσικής μειώνεται χρόνο με το χρόνο διότι οι απόφοιτοι μηχανικοί πρέπει να μάθουν να χρησιμοποιούν εμπορικά υπολογιστικά πακέτα, αυτό εννοώ όταν έγραψα αλλού πως στην νεο-ελλάδα η παιδεία παράγει καταναλωτές και όχι δημιουργούς...ΙΠΖ
ΥΓ: Οι guidelines της Μπολώνια περιέχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία αλλά σίγουρα δεν καθορίζουν τα ... μαθήματα και την διδασκόμενη ύλη...

Ο χρήστης IOANNIS ZOIS έγραψε:
Στο ΕΜΠ όμως η διδασκαλία μαθηματικών και η φυσικής μειώνται διότι οι απόφοιτοι μηχανικοί πρέπει να μάθουν να χρησιμοποιούν εμπορικά υπολογιστικά πακέτα, αυτό εννοώ όταν έγραψα αλλού πως στην νεο-ελλάδα η παιδεία παράγει καταναλωτές και όχι δημιουργόυς...ΙΠΖ

γι αυτό τοσα χρόνια (απο τον καιρό της πάλεο-ελλάδας) ολες οι μεγάλες εταιρίες του κόσμου έχουν μαζευτεί στην ελλάδα και εκμεταλλεύονται τους ταλαντούχους μηχανικούς που βγαίνουν απο τα τρισμέγιστα μΠανεπιστήμια

Aγαπητέ κύριε ΙΠΖ, το πρόγραμμα σπουδών στο ΕΜΠ αναθεωρήθηκε, αν αναθεωρήθηκε γιατι δεν ξέρω τί κάνουν ακριβως, λόγω των επιταγών της Μπολώνια, οι οποίες εφαρμόζονται απανταχού στην Ευρώπη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων

Ας τα λουστούν τωρα

*** Αδεσποτες μαύρες τρύπες 'καταπίνουν' τα πάντα!
Η κοντινότερη στη Γη τέτοια περιφερόμενη μαύρη τρύπα βρίσκεται χιλιάδες έτη φωτός μακριά***

Εκατοντάδες, μεσαίου μεγέθους μαύρες τρύπες δεν βρίσκονται ακίνητες στο κέντρο των γαλαξιών, αλλά κυκλοφορούν στο δικό μας γαλαξία και καταβροχθίζουν τα πάντα στο πέρασμά τους, υποστηρίζουν αστρονόμοι.

Το καλό νέο είναι ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η κοντινότερη στη Γη τέτοια περιφερόμενη μαύρη τρύπα βρίσκεται χιλιάδες έτη φωτός μακριά.

Σύμφωνα με τη νέα επιστημονική μελέτη, αυτές οι 'αδέσποτες' μαύρες τρύπες έχουν μείνει 'ορφανές' από τότε που ο γαλαξίας μας 'κατάπιε' ένα σωρό άλλους μικρότερους γαλαξίες στο πέρασμα των δισεκατομμυρίων ετών της ύπαρξής του. Οι αστρονόμοι έχουν πλέον πειστεί ότι κάθε ένας από τους δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν διαθέτει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του.

Ακόμα πιστεύουν ότι όταν οι γαλαξίες συγκρούονται - κάτι που συμβαίνει συχνά- οι κεντρικές μαύρες τρύπες τους συγχωνεύονται.

Μία άλλη σχετική θεωρία, υποστηρίζει ότι οι γαλαξίες, όπως ο δικός μας, μεγαλώνουν απορροφώντας μικρότερους γαλαξίες, όπως το Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το γαλαξία μας.

Τώρα, δύο αστροφυσικοί από το Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, ο Ράιαν Ο΄Λίρι και ο Αμπραχαμ Λεμπ, υποστηρίζουν, χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ότι μερικές φορές η κεντρική μαύρη τρύπα ενός μικρού γαλαξία, ο οποίος απορροφάται από έναν μεγαλύτερο, παραμένουν ανεξάρτητες και δεν συγχωνεύονται με την μαύρη τρύπα στο κέντρο του μεγαλύτερου γαλαξία μετά τη διαγαλαξιακή σύγκρουση.

Όπως εκτιμούν, η βαρυτική αλληλεπίδραση ανάμεσα σε μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα και σε μια μικρότερη μπορεί ορισμένες φορές να σπρώξει τη δεύτερη μαύρη τρύπα μακριά από το γαλαξιακό της κέντρο.

Αυτή η 'αποδιωγμένη' μαύρη τρύπα εκτιμάται ότι δεν κινείται αρκετά γρήγορα για να ξεφύγει εντελώς από τη βαρύτητα του νέου μεγαλύτερου γαλαξία που στο μεταξύ θα έχει σχηματιστεί, γι' αυτό θα βρίσκεται κάπου στην περιφέρειά του. Θα κινείται όμως αρκετά πιο γρήγορα από τα γύρω της άστρα, κάτι που μπορεί να την κάνει ανιχνεύσιμη μελλοντικά.

Οι δύο επιστήμονες υπολογίζουν, όπως αναφέρουν σε εργασία τους στο επόμενο τεύχος του αστρονομικού περιοδικού 'Monthly Notice' της βρετανικής Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας, ότι μπορεί να υπάρχουν εκατοντάδες τέτοιες περιπλανώμενες μαύρες τρύπες στην περιφέρεια του γαλαξία μας (η κάθε μια με μάζα 1.000 - 100.000 ήλιων), που αποτελούν απομεινάρια του μακρινού και ταραγμένου παρελθόντος του γαλαξία μας.

Οι μαύρες τρύπες είναι αόρατες, αλλά μπορούν να γίνουν αντιληπτές από την ύλη που 'καταβροχθίζουν' γύρω τους. Μια άλλη νέα επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι η ύλη και η ενέργεια εξαφανίζονται χωρίς ίχνος στο κέντρο του δικού μας γαλαξία, παρέχοντας την καλύτερη μέχρι τώρα ένδειξη ότι μια μαύρη τρύπα βρίσκεται όντως εκεί.

Η απορρόφηση της ύλης από μια μαύρη τρύπα είναι ταξίδι χωρίς επιστροφή. Μόλις η ύλη διασχίσει τις παρυφές της τρύπας, τον λεγόμενο 'ορίζοντα γεγονότων', δεν μπορεί ξανά να δραπετεύσει.

Η νέα μελέτη, από το Καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Αστροφυσικής, με επικεφαλής τον Άβερι Μπρόντερικ, μελέτησε στοιχεία υπέρυθρων και ραδιο-παρατηρήσεων από το κέντρο του γαλαξία μας και βρήκε τις ισχυρότερες μέχρι ενδείξεις ότι όντως υπάρχει ένας ορίζοντας γεγονότων εκεί, άρα και μια μαύρη τρύπα που απορροφά συνεχώς ύλη και ενέργεια.

Άλλοι επιστήμονες πάντως σχολίασαν ότι παρά τα νέα στοιχεία, ακόμα δεν είναι δυνατό να ισχυριστούν οι επιστήμονες ότι όντως αποδείχτηκε η ύπαρξη μιας μαύρης τρύπας στο γαλαξιακό κέντρο πέραν κάθε αμφιβολίας.

Μια εναλλακτική περίπτωση θα ήταν, αντί για μαύρη τρύπα, όπως δήλωσε ο Μίτσελ Μπέγκελμαν του πανεπιστημίου του Κολοράντο-Μπούλντερ, σύμφωνα με το New Scientist, η ύπαρξη μιας 'σκουλικότρυπας' που συνδέει μια περιοχή του σύμπαντος με μια άλλη και η οποία συλλέγει ύλη και ενέργεια από το κέντρο του γαλαξία μας για να τη μεταφέρει κάπου αλλού.

πηγη: ethnos.gr