Τι είσαστε εσεις ρε?!!

Απο το συνεργείο Μάκη...εκει που απο 316 έγινε 320!!

Άσχημες και αξέχαστες οδηγικές 'στιγμές' μου , ευτυχώς λίγες.

Ξεχωρίζω την χειρότερη :
Βράδυ , πάνε 8 χρόνια τώρα, 'μέσα' στην ειδική 'Ελαφότοπος' για τους γνωρίζοντες , σε ελαφρώς κατηφορική δεξιά 90 μοιρών (πρίν το 'καλό' αριστερό πέταλο, την βούτα και την 'καλή' δεξιά με την λούτσα , πάλι για τους γνωρίζοντες) , λίγο μία μεγάλη πέτρα στη μέση του δρόμου στην κορυφή της στροφής , λίγο η λαθεμένη εκτίμηση της απόστασης και το κακό έγινε

Η στροφή δέν 'έκλεινε'....... και το Audi δεν μπόρεσε να στρίψει , ευτυχώς το σαζμάν δεν αρνήθηκε το κάρφωμα της πρώτης απο δευτέρα (με 35-40 km/h) και απλά , το αυτοκίνητο , αφού βγήκε απο το δρόμο , έφυγε στο
χάος , 'παρακολουθώντας' όμως το ανάγλυφο του εδάφους στις 4 ρόδες,
και σταμάτησε , ακυβέρνητο , επειδή η κροκάλα του γκρεμού λειτούργησε σαν gravle-trap !!!!!

Πρώτη εκτίμηση , 'χτύπησες ? ' πρός την συμβία 'ΟΧΙ' , ΟΥΦ !!!!

Βήμα 1, επειδή η σκόνη είχε την τιμητική της , το Audi ήταν στα 4 , αλλά σταματημένο με πολύ μεγάλη κλίση πρός τα μπροστά και αρκετή προς τα αριστερά , και δεν ήξερα τι ακριβώς μπορούσε να συμβεί ΑΜΕΣΩΣ μετά , βγήκαμε έξω απο την πόρτα του συνοδηγού (του οδηγού δεν άνοιγε , έβρισκε στην κροκάλα ) σε χρόνο dt .
Βήμα 2, άνοιγμα καπώ και αποσύνδεση του (ασφαλείας) θετικού πόλου
της μπαταρίας .
Βήμα 3 , επιβεβαίωση του γεγονότος ότι δεν είχαμε ούτε γρατσουνιά και οι δυό μας.
Βήμα 4 , ανάβαση του πρανούς και 'αποκάλυψη τώρα !' Είχαμε φύγει ΔΕΚΑ με ΔΩΔΕΚΑ μέτρα ΚΑΤΩ απο το δρόμο !!!!!!!!!!!!! και ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΕΚΕΙ , ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ....... (την άλλη μέρα είδα το χάος !)

Τα υπόλοιπα , είναι περιττό να αναφερθούν , εκτός απο το ότι υπάρχει
πλέον στο έρεισμα της στροφής ένα καντηλάκι , αλλά και μπαριέρες που τότε ήταν ....απούσες

(γράψε , γράψε ξέχασα να πώ που έγινε. Στην επαρχιακή οδό Πεδινά πρός Καλπάκι , κάπου στις παρυφές του Ζαγορίου.)

Προτιμώ όμως να φέρνω και να ξαναφέρνω στη μνήμη μου άλλες οδηγικές στιγμές, τέτοιες που ο Νίκος Δήμου (μας λείπει ) θα περιέγραφε σαν 'ονειρικές' .....

Αντίρριο - Ναύπακτος - Ιτέα - Δίστομο , χωρίς χρονική πίεση και με Latin μουσική υπόκρουση !!!!!!

Καστοριά - Φλώρινα - Πρέσπες , χειμώνα !!!!!!!!!!

Πεντάλοφος μέχρι Επταχώρι , το πανέμορφο κομμάτι της Ε.Ο. Κοζάνης - Ιωαννίνων , μέσα σε δάσος , αργά το βράδυ , με πανσέλληνο και μόνον με αυτή για ...φώς . Απίστευτη , τρελλλλλλλλή , εμπειρία !!!!!!!!!

Σπάρτη - Γύθειο - Γύρος Μάνης -Αρεόπολη , φθινόπωρο !!!!!!!!!!!!

Κιλκίς - Δοϊράνη - Κερκίνη - Ρούπελ - Προμαχώνας , επίσης φθινόπωρο !!!

Θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες , δεν θα πρέπει όμως να ξεχάσω μιά 'ξεχωριστή' στιγμή , που την μοιραστήκαμε αρκετά μέλη του 4Tforum :

Το κομβόϊ των forumάδων στον γύρο της Λίμνης Πλαστήρα , τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε , κατά την διάρκεια της Συνάντησης μας ,
και ειδικά όταν , υπό βροχή , περνάγανε απο εκείνη την 'μαγεμένη' διαδρομή με την οργιώδη βλάστηση (που θύμιζε Πήλιο !!!) , λίγο πρίν την
'σφαγή των Αμνών' .

Εεεεεπ , σταματώ.

Αποστόλης.

Ο χρήστης kouk έγραψε:

Τι είσαστε εσεις ρε?!!

Απο το συνεργείο Μάκη...εκει που απο 316 έγινε 320!!

Δηλαδή , Νίκο , του Μάκη του .... υδραυλικού ???

(Ώχ , ποιός ακούει τον G60Power ..............)

Αποστόλης.

Ο χρήστης apostolis έγραψε:

Τι είσαστε εσεις ρε?!!

Απο το συνεργείο Μάκη...εκει που απο 316 έγινε 320!!

Δηλαδή , Νίκο , του Μάκη του .... υδραυλικού ???

(Ώχ , ποιός ακούει τον G60Power ..............)

Αποστόλης.

Ε οχι και υδραυλικός ο Durch Technik!!

Και το συνεργείο ήταν...χειρουργείο!! Ολόκληρη μεταμόσχευση 'καρδιάς' κάναμε!!

Ο χρήστης kouk έγραψε:

Τι είσαστε εσεις ρε?!!

Απο το συνεργείο Μάκη...εκει που απο 316 έγινε 320!!

Δηλαδή , Νίκο , του Μάκη του .... υδραυλικού ???

(Ώχ , ποιός ακούει τον G60Power ..............)

Αποστόλης.

Ε οχι και υδραυλικός ο Durch Technik!!

Και το συνεργείο ήταν...χειρουργείο!! Ολόκληρη μεταμόσχευση 'καρδιάς' κάναμε!!

ο.κ.

1. Με citroen ΒΧ 1,6 του μπαμπά (αυτόματο) οι πρώτες καθρίλες. Δεν μπορούσες να κάνεις και πολλά αλλά ό,τι γινόταν το έκανα.
   Χαρακτηριστικά, κατέβασμα σε κατηφόρα που καταλήγει σε κλειστή φουρκέτα με 110+, φρένα τελευταία στιγμή, άσε πάτα άσε πάτα. Έστριψα, αλλά και τώρα ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως!!! Τότε, όμως νόμισα ότι ήμουνα πιλότος.
   Η κατάληξη του BX ήταν κακή, καθώς το διέλυσα στη Λ. Σχιστού, στην κατηφόρα (βράδυ). Είχα μαζέψει από πριν γύρω στα 170, στρίβω στη δεξία με γραμμή, μπαίνω στην αριστερή, και μόλις που διακρίνω ένα datsun, χωρίς πίσω φώτα. Ακούμπησα το φρένο και άρχισαν τα όμορφα. Ευτυχώς που είχε μπαριέρα και τοιχάκι στην άκρη, πήγα τρεις φορές από τη μία στην άλλη και σταμάτησα γύφοντας το τειχάκι δεξιά. Ευτυχώς έβλεπα Άρη Σταθάκη και διάβαζα 4Τ και θεωρούσα (όπως ακόμα και τώρα) μαγκιά να φοράς τη ζώνη ακόμα και για ξεπαρκάρισμα. Το αυτοκίνητο πήγε στο συνεργείο και έμεινε εκεί.

2. Η πρώτη μου υπερστοφή (19 χρονών). Με Ε30 318, στη Μαρίνα Ζέα. Μπροστά από την πισίνα, για να στρίψω αριστερά με 40 περίπου και γλίτσα κάτω πατάω λίγο γκάζι. Γυρνάω κάθερα, το μαζεύω κατά τύχη (ευτυχώς ήταν και λίγα τα χιλιόμετρα). Ο λιμενικός μου την είπε άσχημα μέχρι που είδε ότι έτρεμα (19 χρονών). Ήταν και μόλις 1 μήνα μετά την καταστρόφή της ΒΧ. Μόλις είδε ότι έτρεμα μου λέει. Ηρέμησε. Θεαματικό ήταν.

3. Τα πολλά τετ α κε με την 318 μέχρι να τη 'μάθω' σε ανοιχτούς χώρους και η έκρηξη αδρεναλίνης σε κλειστά κομμάτια αφού την 'έμαθα σε κάποιο επίπεδο' (γηράσκω αεί διδασκόμενος, αν και με μπροστινή κίνηση πλέον (alfa 147).

4. Όταν ψάχνοντας πως δουλεύει το ραδιόφωνο σε αυτοκίνητο θείου (μόνος μου μέσα) πέρασα κάθετα με κόκκινο τη Θηβών στα Καμίνια (Όταν το είδα ήταν αργά, φώτα κόρνα και μετά τσιγάρο για να ηρεμήσω. Θα σκότωνα σίγουρα κανένα, και αν δεν σκότωνα, θα με σκότωνε ο θείος.

5. Η πρώτη διαδρομή Ιτέα Δίστομο με την 147.

Ενδεικτική αναφορά. Μου έχουν συμβεί άπειρα. Τώρα βέβαια πιστεύω ότι έχω σαφώς μεγαλύτερη επίγνωση του κινδύνου και επιλέγω πού και πότε θα το παρακάνω λίγο.

Αυτά
Ωραίο θέμα.

Παραλληλοδρόμιο πότε είπαμε ότι θα ξαναπάμε?

Οδυνηρή εμπειρία η αλλαγή από 3η σε 4η σε Smart φίλου στην Κηφισίας όπου τον ρόλο συμπλέκτη εκτέλεσε το φρένο. (Κατάρα στα αυτόματα)

Η καλυτερη εμπειρια μου ειναι οταν ενα καλοκαιρι ο θειος μου μου αφησε ενα 325ι Ε36 (cabrio) οταν ειχε παει διακοπες. Περιττο να σας πω οτι δεν πηγα διακοπες.... Για ΠΟΛΛΛΑΑα παντιλικια. Φορουσε εκεινη την περιοδο 16ρια λαστιχα (205) και σε ορισμενους δρομους(πχ Αμφιθεας) εψαχνα την ουρα και με τριτη. Τα 220 που επιασα στην Συγγρου. Τα γκομενακια που εβγαλα με το αμαξι ανοιχτο τα βραδυα Το πουλησε αμεσως μετα το καλοκαιρι. Πηγα και το παρεδωσα εγω στον τυπο που το αγορασε και του εδειχνα τα διαφορα κολπα. Στο τελος ανοιγω το καπο και του λεω δειτε μια μοτερουκλα που εχει εε? Και μου απανταει σιγα μωρε? Του λεω καλα τι αμαξι εχετε? Μου λεει εχω ακριβως το διπλασιο μοτερ μια 750ι

Σαν συνοδηγος η επειρια μου ειναι ακομα καλυτερη. 550 MARANELLO!!!! Ενος φιλου του θειου μου με αγγλικες πινακιδες μπλε. Μερικοι μπορει να την ειχατε δει στην περιοχη της Γλυφαδας πριν δυο καλοκαιρια. Ειχε βαλει ενα κιτ της Koenig νομιζω και ειχε 6 εξατμισεις.3+3 αν εχετε παρατηρησει με τις 2+2 υπαρχει ενα κενο.. Εκανε ΤΟΝ ηχο. Δεν καταλαβα και πολυ απο επιδοσεις γιατι το αμαξι εγραφε συνεχεια. Πηγαμε μια την 2α στον κοφτη 120+χλμ και το στριγλισμα φανταστικο!!!! Δυστηχως την πουλησε επειδη ειχε καποια προβληματα με την εφορια...

Οι πρώτες μου οδηγικές εμπειρίες, όχι ότι υπάρχουν και πολλές έπειτα, 2 χρόνια έχω δίπλωμα, ήταν στην ευρύτερη περιοχή της Ιτέας, από όπου και η καταγωγή! Διαδρομές; Ιτέα-Ερατεινή, Ιτέα-Δεσφίνα, Ιτέα-Αράχωβα, Ιτέα-Λαμία, στροφές, στροφές, στροφές. Μ@@@κίες λίγες, αφού πρόκειται για το αυτοκίνητο του πατέρα μου.

Θυμάμαι πηγαίναμε Γαλαξίδι 5 μαντράχαλοι και ακολουθούσαμε ένα κομβόι, προσπερνάγαν σιγά σιγά οι μπροστινοί μου, φτάνει και η σειρά μου και να πηγαίνω ο καημένος με τετάρτη και λίγες στροφές να προσπεράσω σε ανηφοριά και στροφή. Και ενώ είχα βρεθεί τελείως στο αντίθετο ρεύμα, βλέπω ένα νταλικομάνι, μου έκλεισε τον ουρανό, λίγο μπροστά μου, τελικά μάλλον με τη βοήθεια όλων κατάφερα να χωθώ κάπου, ευτυχώς! Μέχρι να φτάσουμε στο Γαλαξίδι έτρεμα ολόκληρος.

Ανεβαίναμε Αράχωβα άλλη φορά, παρέα χαχα χαχαχου, και πήγαινα με τρίτη και πολλές στροφές να τραβάει στοιχειωδώς. Μπαίνω σε μια κλειστή αριστερή στροφή μετά τους Δελφούς με γκάζι πατημένο και πηγαίναμε πάνω στις μπαριέρες. Αφήνω γκάζι και εκεί διαπίστωσα πως η υποστροφή γίνεται κατευθείαν υπερστροφή, το αυτοκίνητο μάζεψε τρελά προς τα μέσα.

Τελικά άμα δεν πάθεις, δε θα μάθεις, αρκεί να μην θρηνείς θύματα, κι οι λαμαρίνες πονάνε αλλά διορθώνονται...

Το πιο γρήγορο που έχω συνοδηγήσει είναι ένα OCTAVIA ABT το οποίο μου φάνηκε πολύ εντυπωσιακό, το ASR αναβόσβηνε συνεχώς...

Άλλη μία εμπειρία που δε θα ξεχάσω ποτέ, πάλι από τα παλιά, έχει να κάνει με μία Toyota Celica GT (120hp) του '76. Λίγο πριν την αποσύρρει για να την αντικαταστήσει με Hyundai Landra (!!!!!!!!!), μου την έδωσε για ένα πρωινό ένας οικογενειακός φίλος. Εγώ πιτσιρικάς 19 χρονών και από εμπειρία με πισωκίνητα εντελώς σκράπας. Αυτή (η Celica) με λάστιχα 'σαπούνια' και αναρτήσεις 'Icarus'. Με λίγα λόγια, συνδυασμός που σκοτώνει.

Προσπάθησα για κάμποση ώρα να την τιθασεύσω στις στροφές της Πεντέλης, εις μάτην όμως. Με το παραμικρό έκοβε 'φέτα' και το τεράστιο και πολύστροφο ξύλινο τιμόνι δεν ήταν και ό,τι καλύτερο για τον έλεγχο. Με τη γλώσσα στο μάγουλο προσπαθούσα να συμμαζέψω τον ατίθασο πισινό της και σχεδόν μονίμως βρισκόμουν ο μισός στο αντίθετο ρεύμα. Το ότι δε γύρισα σβούρα, το θεωρώ προσωπική επιτυχία ;). Αφού είδα και αποείδα, την έβγαλα σε μία αλάνα και άρχισα τα ξερόγκαζα. Η χαρά του παιδιού μιλάμε.

Κρίμα που τότε δεν είχα φράγκα να την αγοράσω και να την ανακατασκευάσω. Ακόμη στο γκαράζ θα την είχα...

Καλά λένε, 'η νεότητα είναι πολύ πολύτιμη για να σπαταλιέται στους νέους'

Ο χρήστης meng έγραψε:
Θυμάμαι πηγαίναμε Γαλαξίδι 5 μαντράχαλοι και ακολουθούσαμε ένα κομβόι, προσπερνάγαν σιγά σιγά οι μπροστινοί μου, φτάνει και η σειρά μου και να πηγαίνω ο καημένος με τετάρτη και λίγες στροφές να προσπεράσω σε ανηφοριά και στροφή. Και ενώ είχα βρεθεί τελείως στο αντίθετο ρεύμα, βλέπω ένα νταλικομάνι, μου έκλεισε τον ουρανό, λίγο μπροστά μου, τελικά μάλλον με τη βοήθεια όλων κατάφερα να χωθώ κάπου, ευτυχώς! Μέχρι να φτάσουμε στο Γαλαξίδι έτρεμα ολόκληρος.

Μού έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο, στην Εθνική Ιωαννίνων - Ηγουμενίτσας, νυχτερινή ώρα. Με τη διαφορά ότι τα άλλα αυτοκίνητα προσπέρναγαν πολύ άνετα, θα έλεγα υπερβολικά άνετα για τις συνθήκες (σκοτάδι & πολλές στροφές).

Εγώ λοιπόν περίμενα υπομονετικά τη σειρά μου για να προσπεράσω την νταλίκα, και τα άλλα αυτοκίνητα, ως επί το πλείστον γερμανικές Mercedes, BMW κ.λπ. που πηγαίναν προς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, με περνούσαν εμένα και την νταλίκα, σχεδόν πάνω στις στροφές, χωρίς πολύ δισταγμό. (Εγώ ήμουν με Focus 1.4).

Τέλος πάντων, αφού έκανα υπομονή για λίγο, λέω ε εντάξει, ας προσπεράσω κι εγώ, σε μια ευθεία. Ενώ βρίσκομαι στα μισά, παρουσιάζεται άλλο αυτοκίνητο από απέναντι . Ε ευτυχώς που πλακώθηκα στα φρένα άμεσα και γύρισα πίσω από την νταλίκα. Και πήγα χαλαρά πίσω από την νταλίκα μέχρι τον προορισμό μου, λίγα χιλιόμετρα αργότερα...

Το καλό ήταν ότι παρέμεινα ψύχραιμος. Αλλά είναι γνωστό ότι σε αυτόν τον δρόμο έχει σκοτωθεί πάρα πολύς κόσμος από τέτοια προσπεράσματα. Ευτυχώς εγώ δεν ήμουν από αυτούς.

Ο χρήστης avel έγραψε:

Θυμάμαι πηγαίναμε Γαλαξίδι 5 μαντράχαλοι και ακολουθούσαμε ένα κομβόι, προσπερνάγαν σιγά σιγά οι μπροστινοί μου, φτάνει και η σειρά μου και να πηγαίνω ο καημένος με τετάρτη και λίγες στροφές να προσπεράσω σε ανηφοριά και στροφή. Και ενώ είχα βρεθεί τελείως στο αντίθετο ρεύμα, βλέπω ένα νταλικομάνι, μου έκλεισε τον ουρανό, λίγο μπροστά μου, τελικά μάλλον με τη βοήθεια όλων κατάφερα να χωθώ κάπου, ευτυχώς! Μέχρι να φτάσουμε στο Γαλαξίδι έτρεμα ολόκληρος.

Μού έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο, στην Εθνική Ιωαννίνων - Ηγουμενίτσας, νυχτερινή ώρα. Με τη διαφορά ότι τα άλλα αυτοκίνητα προσπέρναγαν πολύ άνετα, θα έλεγα υπερβολικά άνετα για τις συνθήκες (σκοτάδι & πολλές στροφές).

Εγώ λοιπόν περίμενα υπομονετικά τη σειρά μου για να προσπεράσω την νταλίκα, και τα άλλα αυτοκίνητα, ως επί το πλείστον γερμανικές Mercedes, BMW κ.λπ. που πηγαίναν προς το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, με περνούσαν εμένα και την νταλίκα, σχεδόν πάνω στις στροφές, χωρίς πολύ δισταγμό. (Εγώ ήμουν με Focus 1.4).

Τέλος πάντων, αφού έκανα υπομονή για λίγο, λέω ε εντάξει, ας προσπεράσω κι εγώ, σε μια ευθεία. Ενώ βρίσκομαι στα μισά, παρουσιάζεται άλλο αυτοκίνητο από απέναντι . Ε ευτυχώς που πλακώθηκα στα φρένα άμεσα και γύρισα πίσω από την νταλίκα. Και πήγα χαλαρά πίσω από την νταλίκα μέχρι τον προορισμό μου, λίγα χιλιόμετρα αργότερα...

Το καλό ήταν ότι παρέμεινα ψύχραιμος. Αλλά είναι γνωστό ότι σε αυτόν τον δρόμο έχει σκοτωθεί πάρα πολύς κόσμος από τέτοια προσπεράσματα. Ευτυχώς εγώ δεν ήμουν από αυτούς.

Εγώ σε αντίστοιχη φάση μια σκοτεινή νύχτα, επειδή δεν ήμουν σίγουρος ότι θα προλάβαινα να ξαναχωθώ πίσω από τη νταλίκα έκανα τέρμα αριστερά και σταμάτησα στη βοηθητική του αντίθετου ρεύματος. Εκεί περίμενα να περάσουν όλοι και ξαναξεκίνησα. Τώρα πώς κατάφερα να υπολογίσω λάθος την ταχύτητα του λεωφορείου που ερχόταν από απέναντι... μάλλον έφταιγε ένα 'γιαμπ' που υπήρχε στο δρόμο, το οποίο δε φαινόταν λόγω σκοταδιού και ξεθωριασμένης διαγράμμισης.