-
Food lipids: chemistry, flavor and texture, edited by Fereidoon Shahidi and Hugo Weenen
-
Δεν χρειάζεται να διαβάσετε τπτ. Kάνετε μια βόλτα σε μια έκθεση τροφίμων, ΕΙΔΙΚΑ σ' αυτήν του Λονδίνου. Μια ματιά στα 'πρόσθετα', θα σας κατατοπίσει απόλυτα.
Αν, δε, πετύχετε καμιά που να σχετίζεται με την κτηνοτροφία, δείτε κι εκεί τα 'πρόσθετα' και τις 'προχώ' ζωοτροφές.
Αλλά είμαστε , φίλτατε Asimov. -
Βασικα εγω το εγραψα επειδη εσυ πριν ελεγες τον πονο σου και νομιζα οτι αυτο ειναι το τοπικ που λεμε τον πονο μας κι εμενα αυτος ειναι ο πονος μου απο το πρωι
-
Ο χρήστης drdino έγραψε:
Αριάνι μήπως;πωωωωω γάλα δεν πίνω αλλά αυτό το γιαουρτόγαλο το ξεσκίζω.
-
+1
κάνει πολύ καλό στο στοχάχι. -
Ο χρήστης konstantinosV έγραψε:
+1
κάνει πολύ καλό στο στοχάχι.Βέβαια το πόσο καλό είναι να έχεις στοχάχι αντί για στομάχι, είναι κάτι συζητήσιμο
-
Το ζήτημα πάντως φτηνού-ακριβού προϊόντος, είναι ένα ψεύτικο δίλλημα. Διότι από μόνο του δεν μπορεί να εξασφαλίσει στον καταναλωτή ένα καλύτερο μέλλον. Σκεφτείτε πως είναι πιο σημαντικό -καταναλωτικά- να υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν από πολύ μικρές τιμές, παρά από πολύ μεγάλες [edit: μια μεγάλη τιμή αφήνει χώρο σε κάποιον να εκμεταλλευτεί μια μικρότερη. Μια ελάχιστη τιμή δεν αφήνει χώρο σε κανέναν]
Ένα ΣΜ, αντικειμενικά και λόγω μεγέθους, έχει πολύ μικρότερο κόστος στη μονάδα από τον οποιονδήποτε μικρό. Τελικά χαλαρά μπορεί να υποστηρίξει μικρότερες τιμές από τον οποιονδήποτε μπακάλη. Ακόμα και μεταξύ των ΣΜ, το μεγαλύτερο μπορεί να προσφέρει χαμηλότερες τιμές από το μικρότερο.
Πέραν αυτού, η πραγματική προβληματική της αξίωσης για 'φτηνό' προϊόν, βρίσκεται στο γεγονός ότι ένα μεγάλο ΣΜ δεν περιορίζεται ως προς την τιμή διάθεσης ενός προϊόντος από το κόστος του.
Ένας πραγματικά μεγάλος οργανισμός έχει τη δυνατότητα να προσφέρει για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, προϊόντα σε τιμές κάτω του κόστους. Μπορεί να αντέξει για αρκετά χρόνια χασούρα. Ο μικρότερος δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Σε κάθε περίπτωση όσο μεγαλύτερος ένας οργανισμός (δλδ το αρχικό του κεφάλαιο) τόσο περισσότερο μπορεί να αντέξει την προσφορά προϊόντων σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Ο μικρός φυσικά και δεν μπορεί.Αυτός είναι άλλωστε και ο τρόπος που κυριάρχησαν τα ΣΜ, όπως επίσης ήταν και ο ευκολότερος τρόπος εγκαθίδρυσης ενός μονοπωλείου σε οποιοδήποτε τομέα Η προσφορά προϊόντων σε πολύ χαμηλές τιμές, που θα εξοντώσουν το μικρό κεφάλαιο που δεν μπορεί να αναλώνεται μακροπρόθεσμα.
Αν λοιπόν το φτηνό προϊόν είναι το κυριώτερο μέσο εγκαθίδρυσης ενός μονοπωλείου βολεύοντας όσο τίποτα άλλο το 'μεγάλο κεφάλαιο', όντας ταυτόχρονα τόσο μεγαλύτερο ως 'όπλο' όσο μεγαλύτερο είναι το κεφάλαιο, τότε για μένα το 'αίτημα' για φτηνά προϊόντα είναι ένα 'χαμένο' αίτημα [καθώς η μετέπειτα κατάληξη θεωρώ πως είναι δεδομένη σε ένα καπιταλιστικό σύστημα].
Όπως είχε γράψει και ο Ηλίας, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η τιμή των προϊόντων, για την οποία εγώ θα προτιμούσα να ζητάμε να μεγαλώσει ως αποτέλεσμα μιας υψηλότερης ποιότητας. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι εμείς δεν μπορούμε να αγοράσουμε ακριβότερα.
Τελικά μάλλον είναι από τις κλασσικές lose-lose καταστάσεις που 'επιβάλλονται', στις οποίες όλες οι λύσεις είναι εξίσου καταστρεπτικές, γιατί το πραγματικό πρόβλημα δεν βρίσκεται στο εκδηλούμενο δίλλημα, αλλά πριν από αυτό.
[edit: Για να προλάβω έναν πιθανό αντίλογο. Προφανώς και μια υψηλή τιμή η οποία κατά κύριο λόγο αποτελεί υπερκέρδος πολύ λίγων ανθρώπων δεν αποτελεί λύση. Ούτε και απραιτήτως υψηλότερη τιμή σημαίνει ποιοτικότερο προϊόν. Από μόνο του το αίτημα για πιο ακριβά προϊόντα είναι ακόμα πιο ανόητο. Επίσης ατομικά ο κάθε καταναλωτής δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά από το να επιλέγει κάτι φτηνότερο. Είναι το lose-lose που προανέφερα]
-
Και μια διόρθωση.
Όπως είχε γράψει και ο Ηλίας, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η τιμή των προϊόντων, για την οποία εγώ θα προτιμούσα να ζητάμε να μεγαλώσει ως αποτέλεσμα μιας υψηλότερης ποιότητας. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι εμείς δεν μπορούμε να αγοράσουμε ακριβότερα.
Το προϊόν δεν είναι ανάγκη να είναι καλύτερο προκειμένου να 'δικαιολογεί' μια αυξημένη τιμή.
Αργά ή γρήγορα, το κόστος ενός προϊόντος, ή εξίσου η 'φθήνια' ενός προϊόντος, μετακυλίεται και στο κόστος ενός ανθρώπινου δυναμικού. Είναι δεδομένο ότι κάτι που παράγεται από 1000 ανθρώπους με μισθό 5000e θα έχει πολλαπλάσιο κόστος από αυτό που θα παραχθεί με τον ίδιο τρόπο [μηχανήματα, υλικά κλπ], αλλά με μισθό 5e. Οι πρώτοι 1000 όμως θα ζουν μάλλον καλύτερα από τους δεύτερους.
Μεταξύ των δύο, είναι σαφώς προτιμότερο αυτό που εξασφαλίζει ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Κατ' αυτόν τον τρόπο το ίδιο προϊόν μπορεί να είναι πιο συμφέρον όταν κοστίζει περισσότερο. Αρκεί να μπορείς ατομικά να το επωμισθείς οικονομικά. Διαφορετικά αρχίζουν οι εσωτερικές αντιθέσεις
Όπως το μεγαλύτερο κόστος μπορεί (όπως και γίνεται) να σημαίνει περισσότερα λεφτά στις τσέπες ορισμένων που ήδη έχουν, έτσι και το μικρότερο κόστος μπορεί να σημαίνει χειρότερο βιοτικό επίπεδο κάποιων άλλων που όμως δεν το έχουν. Lose-Lose.
Γιατί τελικά το πρόβλημα δεν είναι το κόστος καθαυτό, αλλά ο τρόπος που αυτό επιμερίζεται ως αξία.
-
Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Και μια διόρθωση.Όπως είχε γράψει και ο Ηλίας, το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η τιμή των προϊόντων, για την οποία εγώ θα προτιμούσα να ζητάμε να μεγαλώσει ως αποτέλεσμα μιας υψηλότερης ποιότητας. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι εμείς δεν μπορούμε να αγοράσουμε ακριβότερα.
Το προϊόν δεν είναι ανάγκη να είναι καλύτερο προκειμένου να 'δικαιολογεί' μια αυξημένη τιμή.
Αργά ή γρήγορα, το κόστος ενός προϊόντος, ή εξίσου η 'φθήνια' ενός προϊόντος, μετακυλίεται και στο κόστος ενός ανθρώπινου δυναμικού. Είναι δεδομένο ότι κάτι που παράγεται από 1000 ανθρώπους με μισθό 5000e θα έχει πολλαπλάσιο κόστος από αυτό που θα παραχθεί με τον ίδιο τρόπο [μηχανήματα, υλικά κλπ], αλλά με μισθό 5e. Οι πρώτοι 1000 όμως θα ζουν μάλλον καλύτερα από τους δεύτερους.
Μεταξύ των δύο, είναι σαφώς προτιμότερο αυτό που εξασφαλίζει ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Κατ' αυτόν τον τρόπο το ίδιο προϊόν μπορεί να είναι πιο συμφέρον όταν κοστίζει περισσότερο. Αρκεί να μπορείς ατομικά να το επωμισθείς οικονομικά. Διαφορετικά αρχίζουν οι εσωτερικές αντιθέσεις
Όπως το μεγαλύτερο κόστος μπορεί (όπως και γίνεται) να σημαίνει περισσότερα λεφτά στις τσέπες ορισμένων που ήδη έχουν, έτσι και το μικρότερο κόστος μπορεί να σημαίνει χειρότερο βιοτικό επίπεδο κάποιων άλλων που όμως δεν το έχουν. Lose-Lose.
Γιατί τελικά το πρόβλημα δεν είναι το κόστος καθαυτό, αλλά ο τρόπος που αυτό επιμερίζεται ως αξία.
Kανένας δεν ζητά εξευτελιστικές τιμές απ τα προϊόντα.
Αυτό που ζητείται είναι τα λεφτά να πηγαίνουν στον παραγωγό.
Δεν έχω απαίτηση να πληρώνω το γάλα 20 λεπτά.
έχω απαίτηση όμως τα 80 λεπτά να μην τα καρπώνεται αυτος που δεν τα δικαιούται.Εν ολίγοις συμφωνώ με τα παραπάνω, αλλά έτσι όπως είμαι αποκλείεται να γράψω κάτι καλύτερο
-
Ο χρήστης mjacob έγραψε:
... τελικά το πρόβλημα δεν είναι το κόστος καθαυτό, αλλά ο τρόπος που αυτό επιμερίζεται ως αξία.Το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας μας κοιτάζει μόνο μέχρι εκεί που φτάνει η πάρτη μας: Την άκρη της μύτης μας. Λύση θα ήταν η παιδεία, αλλά με τους 'δασκάλους'* που διαθέτουμε...
*Ξαναλέω το αυτονόητο: Οι λίγες, φωτεινές εξαιρέσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό και κάθε μέρα και λιγοστεύουν...
-
'ηδη από την πρώτη ημέρα στην Ελλάδα μου έκανε αίσθηση η ακρίβεια.
φοβάμαι να βγω από το σπίτι που λέει ο λόγος
πήγα για ένα πεϊνιρλί, και ένα μικρό τοπίνο, και πλήρωσα 4 ευρώ
στο αεροδρομιο του ντυσσελντορφ, με 3.90 αγόρασα κρουασάν με 'ασπρη κρέμα, 0.5 λ σοκολατούχο γάλα και τσουρέκι.τί είναι τούτοι εδώ?
μονο για τα κλαμπ αξίζει να τα δινει κανείς
για να μην μιλήσω για τον μπακάλη της γειτονιάς... πίκρα...
-
Πλάκα πλάκα το κλάμπ στην Ελλάδα πρέπει να είναι φτηνότερο απο έξω
(όχι απ την ολλανδία πάντως.
Μιας και το φερε η κουβέντα, σε ενα μπαράκι που πάω μια στο τόσο, single malt 15αρι, που δεν θυμάμαι ποιο είναι, 5€ και στην ελλάδα πίνεις το αγροτικό με τόσα ) -
Ο χρήστης PeterPan έγραψε:
στο αεροδρομιο του ντυσσελντορφ, με 3.90 αγόρασα κρουασάν με 'ασπρη κρέμα, 0.5 λ σοκολατούχο γάλα και τσουρέκι.
τί είναι τούτοι εδώ?
μονο για τα κλαμπ αξίζει να τα δινει κανείς
για να μην μιλήσω για τον μπακάλη της γειτονιάς... πίκρα...
Mην τολμησεις και πας ομως στο αεροδρομιο του Μοναχου για να πιεις νερο γιατι δεν σου φτανουν ουτε 5€
-
Ααααααχχχχ, εκεί στη Γερμανία που ήμουν....Ενώ εδώ στην Ελλάδα....
Στις τελίτσες βάλτε ό,τι σκεφτείτε, από τους σιδηρόδρομους μέχρι το τυρί της τυρόπιτας.
-
Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Πλάκα πλάκα το κλάμπ στην Ελλάδα πρέπει να είναι φτηνότερο απο έξω
(όχι απ την ολλανδία πάντως.
Μιας και το φερε η κουβέντα, σε ενα μπαράκι που πάω μια στο τόσο, single malt 15αρι, που δεν θυμάμαι ποιο είναι, 5€ και στην ελλάδα πίνεις το αγροτικό με τόσα )Χίλιες φορές τα κλαμπ έξω.
-
Ο χρήστης PeterPan έγραψε:
'ηδη από την πρώτη ημέρα στην Ελλάδα μου έκανε αίσθηση η ακρίβεια.
φοβάμαι να βγω από το σπίτι που λέει ο λόγος
πήγα για ένα πεϊνιρλί, και ένα μικρό τοπίνο, και πλήρωσα 4 ευρώ
στο αεροδρομιο του ντυσσελντορφ, με 3.90 αγόρασα κρουασάν με 'ασπρη κρέμα, 0.5 λ σοκολατούχο γάλα και τσουρέκι.τί είναι τούτοι εδώ?
μονο για τα κλαμπ αξίζει να τα δινει κανείς
για να μην μιλήσω για τον μπακάλη της γειτονιάς... πίκρα...
Καλημέρα,
Είδες πόσο ακριβά τον πληρώνεις τον γαμ...νο τον ήλιο???
-
Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Ααααααχχχχ, εκεί στη Γερμανία που ήμουν....Ενώ εδώ στην Ελλάδα....Στις τελίτσες βάλτε ό,τι σκεφτείτε, από τους σιδηρόδρομους μέχρι το τυρί της τυρόπιτας.
Οι περισσότεροι όμως μετανάστες το παίζουν δίπορτο....
Ααααααχχχχ, εκεί στη Γερμανία που ήμουν....Ενώ εδώ στην Ελλάδα...., όταν βρίσκονται στην 'πατρίδα' τους
Ααααααχχχχ, εκεί στη Ελλάδα που ήμουν....Ενώ εδώ στην Γερμανία...., όταν γυρνάνε πίσω στη χώρα εργασίας τουςΚαι αναφέρομαι για τους 'Λάζογερμανούς', οι οποίοι κατά συντριπτική πλειοψηφεία κουβαλάνε τα αρνητικά και των 2 λαών, αλλά κανένα θετικό τους...
Υπάρχουν βέβαια και πολλές εξαιρέσεις -
Ο χρήστης drdino έγραψε:
Πλάκα πλάκα το κλάμπ στην Ελλάδα πρέπει να είναι φτηνότερο απο έξω
(όχι απ την ολλανδία πάντως.
Μιας και το φερε η κουβέντα, σε ενα μπαράκι που πάω μια στο τόσο, single malt 15αρι, που δεν θυμάμαι ποιο είναι, 5€ και στην ελλάδα πίνεις το αγροτικό με τόσα )Χίλιες φορές τα κλαμπ έξω.
Μην είσαι και τόσο απόλυτος Στο νησί είναι σίγουρα καλύτερα απο δω
-
Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Ααααααχχχχ, εκεί στη Γερμανία που ήμουν....Ενώ εδώ στην Ελλάδα....
Στις τελίτσες βάλτε ό,τι σκεφτείτε, από τους σιδηρόδρομους μέχρι το τυρί της τυρόπιτας.Ώωωωωπα! Όχι κ το τυρί της τυρόπιτας! Έφαγα σήμερα μια Α Π Α Ι Χ Τ Η τυρόπιτα 'Μάνης', γεμάτη τυρί μέσα!
Με 1,40 Ε δεν παίρνεις τπτ τέτοιο ούτε Γερμανία ούτε πουθενά! -
σε μπαρ στο Καρπενησι χθες, 15-20 ΚΑΘΑΡΑ ποτα (εχασα το μετρημα ) + σφηνακια + ποτα απο τον μπαρμαν, συνολο 85€
επαρχια λεμε!
α, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι αν πηγαιναμε ξανα σημερα, για τα ιδια ισως διναμε 30€...
Ακρίβεια. Που oφείλεται; Τι θα κάνουμε;