Ναί,έτυχε νά τρέχω γιά νά βρώ νοσοκομείο μέσα στή Θεσσαλονίκη,ευτυχώς ήταν Κυριακή απόγευμα μέ μικρή κίνηση.Από Εύοσμο-Τσιμισκή(εκεί πέτυχα ασθενοφόρο,καί τελείωσε τό getaway in salonika) μπορεί νά έκανα λιγότερο από δέκα λεπτα,μέ κόρνα(ξεψυχισμένη ) καί σινιάλα συνεχώς.Πέρασα ακόμα καί από πεζοδρόμια όταν έφτανα σέ σημεία όπου οι μπροστινοί δέν είχαν χώρο νά κάνουν στήν άκρη.Φυσικά πέρασα όλα τά κόκκινα πού μέ έπιασαν στό δρόμο,όχι φυσικά 'μέ τή μία' αλλά αφού σιγουρευώμουνα ότι ή δέν περνάει άλλος,ή μέ πήρε 'χαμπαρι' καί έκοψε.
Τί ήταν καί εκείνο!!!
O πιτσιρικάς πού μετέφερα,είχε ένα τεράστιο κόψιμο στό εσωτερικό μέρος τού δεξιού του ποδιού στό υψος πού τό πόδι ενώνεται μέ τή λεκάνη.Μή γνωρίζωντας πού ακριβώς βρίσκεται η μηραία αρτηρία(ή οποία άν κοπεί...γάμα τά!!!)έτρεχα νά προλάβω.Καί ούτε εγώ,ούτε ο συνοδηγός είχαμε κινητό τηλεφωνο.
ΘΡΙΛΕΡ.
Τό αστείο τής υπόθεσης(τί αστείο δηλαδή) είναι ότι εκείνη τήν εποχή είχε μεταφερθεί τό 'πρώτων βοηθειών' από τό λιμάνι τής Θεσσαλονίκης(πού ήταν καί ο προορισμός μου) καί μόλις φτάσαμε στήν κλειδωμένη πόρτα του,τρελαθήκαμε.

Χρειαστηκε πριν μερικα χρονια να παω ενα συναδελφο απο το γραφειο στο νοσοκομειο λογω μιας κρισεως κωλικου του νεφρου.Θεωρηθηκε απο ολους οτι ημουν Η οδηγαρα και μου εδωσαν ενα Γκραν Τσεροκυ της εταιρειας και με μια συναδελφο που εκανε χρεη νοσοκομας φυγαμε απο Πατησιων για Ευαγγελισμο.
Δεν ξερω για αλλους αλλα εγω εχω μερικη απωλεια μνημης απο εκεινο το περιστατικο.Απο την υπερενταση εκεινων των στιγμων αυτο που θυμαμαι εντονα ειναι η προθυμια των αλλων να ανοιξουν διοδο και η δικη μου μανια να χωνομαι οπου εβλεπα ανοιγμα.Σε καποια στιγμη χρειαστηκε να πατησω τις δυο ροδες στο πεζοδρομιο και εκανα τα αδυνατα δυνατα να φτασω πρωτος στο φαναρι οπου το περνουσα με κοκκινο με την αδεια ολων.ΜΕΓΑΛΕΙΟ.
Τωρα που το σκεπτομαι εμοιαζε η οδηγηση σαν να ειχα κατεβασει δυο τρεις φιαλες εκλεκτου και δυνατου οινου.
Φυσικα δεν θυμαμαι τυχον στιχομυθιες η αν ο ασθενης εκραυγαζε απο τους πονους η ηταν ηρεμος απο την οδηγηση μου.
Οταν γυριζα στο γραφειο αν υπηρχε ποδηλατης θα με προσπερνουσε.Τοσο κουρασμενος και χορτασμενος ενοιωθα.

Πηγαίνοντας Ελευσίνα ξημερώματα πριν μερικά χρόνια, 'κάτι' είχε γίνει στη δεξιά, στο ύψος του Ασπρόπυργου, αλλά οι περισσότεροι αδιαφορούσαν και δεν σταματούσε κανείς.

Τελικά βλέπω δύο χέρια μπροστά στο καπό και με σταματάνε. Ένας Αλβανός είχε πέσει από την καρότσα ημιφορτηγού στην άσφαλτο, μέσα στα αίματα, ζούσε δεν ζούσε. Βγαίνω έξω, ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού, ξαπλώνω το κάθισμα, κάπου βρήκα και μία ψάθα παρατημένη από το καλοκαίρι και τον ξαπλώνουν μέσα.

Μπαίνουν και οι άλλοι δύο μέσα στο πίσω κάθισμα και καρφί για Θριάσειο. Παρόλο που ήταν 6 το πρωί, είχε τη γνωστή κίνηση, οπότε αλάρμ, προβολείς κόρνες και σφήνες, γιατί κανείς δεν έκανε δεξιά. Τελικά έφτασα Θριάσειο, ίσα που σταμάτησα στην πύλη να τους πω να ειδοποιήσουν για φορείο μέχρι να πάω μέσα κι όντως ήταν έτοιμοι.

Στα τελευταία του ήταν, αλλά δεν έμαθα αν έζησε τελικα ή όχι. Μέσα στον πανικό πήγαν να μου δώσουν λεφτά επειδή νόμιζαν ότι λερώθηκε το αυτοκίνητο.

Πέρσι στο Ακρόπολις...φεύγουμε απο Ανω Τιθορέα..για Παύλιανη..αφήνοντας πίσω έναν φίλο που έχει [έτσι μας είπε ρε παιδιά!] έναν πόνο στην μέση!! [η 1η ειδική δεν χάνεται με τίποτα!! ]

Στην μέση της διαδρομής για Παύλιανη...χτυπάει το κινητό...και ακούμε μια ξεψυχισμένη φωνή...'Πο@@@@ες...πεθαίνω...και εσείς με παρατήσατεε'!!

Αναστροφή....Ανω Τιθορέα...παραλαβή...και Ανω Τιθορέα-Λειβαδιά σε 20 λεπτά!!! με Astra 1.6!!!

Ο ασθενής μετά τις ενέσεις...δήλωσε ότι παρά τους πόνους..έβαλε ζώνη και έκανε την προσευχή του...να φτάσουμε στο νοσοκομείο!!!

Οταν πάρκαρα...έτρεμαν τα πόδια μου...ενω μόνο στην ανάμνηση της διαδρομής...ιδρώνω!!!

[Πάντως ο φίλος ήθελε και Ελάτεια μετά την ένεση...όπου τον ξαναπιασε ο κολικός....αλλά...
Εμεινε 4 ώρες ξαπλωμένοςστο χώμα
με θάμνους και πουρνάρια σκεπασμένος [κάνει και ρίμα]!!

τον πατερα μου με εμφραγμα απο παλληνη στο σωτηρια στη μεσογειων χολαργος παρασκευη κατα τις 8.00μμ. αλαρμ κορνες σφηνες, κοκκινα με οση περισσοτερη προσοχη μπορουσα να δειξω και απο το νομισματοκοπειο και μετα ενα ζητά -καλή του ώρα- να μου ανοιγει το δρόμο.. όλα καλα πάντως

Το ονειρο μου ειναι να γινω οδηγος ασθενοφορου να τρεχω οσο θελω!!!Με αφορμη την σωτηρια ζωών,θα το διασκεδαζω!

Ο χρήστης tsoukas77 έγραψε:
Το ονειρο μου ειναι να γινω οδηγος ασθενοφορου να τρεχω οσο θελω!!!Με αφορμη την σωτηρια ζωών,θα το διασκεδαζω!

Ελπίζω να αστειεύεσαι. Η αλήθεια δεν είναι καθόλου έτσι. Η οδήγηση ασθενοφόρου δεν είναι καθόλου διασκεδαστική. Έχασα μερικά χρόνια από τη ζωή μου απλά όντας μέσα σε ένα ενώ βιαζόταν! Πραγματικά δεν ξέρεις ποιος δεν θα σταματήσει όταν περνάς με κόκκινο. Και η σειρήνα απλά σε κουράζει και σε αγχώνει περισσότερο. Για να μην πω από τους ήχους πόνου που μπορεί να έρχονται από το πίσω μέρος....
Το να οδηγάς ένα βαρύ, αργό, φορτηγοειδές με μαλακές αναρτήσεις και αναίσθητο τιμόνι πολλών νεκρών στροφών και γενικά φορτηγοειδή συμπεριφορά, πραγματικά γρήγορα μπορεί να αποτελεί πρόκληση αλλά σίγουρα δεν είναι διασκεδαστική.
Βέβαια οι βλέψεις σου είναι άξιες επαίνου. Τουλάχιστον εσύ δεν θέλεις να γίνεις πορτιέρης σε γνωστό νυχτερινό κέντρο!

Δεν ήταν θέμα ζωής και θανάτου ευτυχώς αλλά καραβιού...
Και ελπίζω να μην μου τύχει να χρειαστεί να οδηγάω γρήγορα για θέμα ζωής και θανάτου...

Απλά ήμουν Ικαρία φέτος το καλοκαίρι και με το HYUNDAI ATOS που είχαμε νοικιάσει έπρεπε να προλάβουμε το καράβι.

Μεγάλη μαλακία γιατί είχα επιβάτες μέσα και αν γινόταν κάτι στραβά θα ήμουν ή στην φυλακή ή στο Α.Πέτρο
Έτσι το είχα πλακώσει (για τα δικά μου δεδομένα, και μάλλον αντικειμενικά) αρκετά στις στροφές της Ικαρίας, χωρίς όμως να κάνω προσπεράσεις ...

Οι οδηγικές ικανότητες του καθενός μας , σε έκτακτη ανάγκη , όποιες και να εμφανίζονται λόγω του έκτακτου ή όποιες και να είναι έτσι κι' αλλιώς ,
πρέπει να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα , και να 'δίνουν προτεραιότητα'
στην ΗΘΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του να βοηθούμε τον συνάνθρωπό μας που έχει
ΑΝΑΓΚΗ βοήθειας .

Τα λέω αυτά , αρνούμενος να περιγράψω σχετική μου εμπειρία , και , δυστυχώς , επισημαίνοντας πως υπάρχει όρος ασφαλιστικής κάλυψης που σου καλύπτει το πλύσιμο της ταπετσαρίας απο .....αίματα τραυματία που θα μεταφέρεις ........................Αίσχος !

Θα πρότεινα λοιπόν , αντί να περιγράφουμε ΜΕΤΑΞΥ μας , όντως δύσκολες καταστάσεις , Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ , ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ***ΕΝΣΤΕΡΝΙΣΤΕΙ και να ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΕΙ σε όσους μπορεί ΤΟΝ ΑΛΤΡΟΥΪΣΜΟ ***.

Αποστόλης.

Υ.Γ. Εύχομαι σε όλους όσους διαβάσουν το κείμενο αυτό να ΜΗΝ χρειαστεί
να βοηθήσουν συνάνθρωπό μας , αλλά εάν βρεθούν ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ , τους παρακαλώ να το κάνουν .

αν ειναι δυνατον Αποστολη. Δε νομιζω οτι εδω θα υπαρχει μελος που αν δει τραυματισμενο θα κλεισει τα ματια κι δενθα βοηθησει!

πριν μερικα χρονια ανημερα πασχα στην επαρχια εψαχνα κτηνιατρο για ενα χτυπημενο σκυλακι που μετεφερα με το αμαξι.
Τον ανθρωπο θα σκεφτουμε???

(αυτος που χτυπησε το σκυλο βιαζοταν, επρεπε να παει να φαει αρνι )

Φυσικα αστειευομαι...

Ευγε στον mkiii για την ενεργεια του...

Ο χρήστης apostolis έγραψε:
Οι οδηγικές ικανότητες του καθενός μας , σε έκτακτη ανάγκη , όποιες και να εμφανίζονται λόγω του έκτακτου ή όποιες και να είναι έτσι κι' αλλιώς ,
πρέπει να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα , και να 'δίνουν προτεραιότητα'
στην ΗΘΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του να βοηθούμε τον συνάνθρωπό μας που έχει
ΑΝΑΓΚΗ βοήθειας .

Τα λέω αυτά , αρνούμενος να περιγράψω σχετική μου εμπειρία , και , δυστυχώς , επισημαίνοντας πως υπάρχει όρος ασφαλιστικής κάλυψης που σου καλύπτει το πλύσιμο της ταπετσαρίας απο .....αίματα τραυματία που θα μεταφέρεις ........................Αίσχος !

Θα πρότεινα λοιπόν , αντί να περιγράφουμε ΜΕΤΑΞΥ μας , όντως δύσκολες καταστάσεις , Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ , ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΝΑ ***ΕΝΣΤΕΡΝΙΣΤΕΙ και να ΜΕΤΑΛΑΜΠΑΔΕΥΣΕΙ σε όσους μπορεί ΤΟΝ ΑΛΤΡΟΥΪΣΜΟ ***.

Αποστόλης.

Υ.Γ. Εύχομαι σε όλους όσους διαβάσουν το κείμενο αυτό να ΜΗΝ χρειαστεί
να βοηθήσουν συνάνθρωπό μας , αλλά εάν βρεθούν ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ , τους παρακαλώ να το κάνουν .

Συμφωνω διαφωνωντας.
Καλος ο αλτρουισμος αλλα αν ξερεις οτι ΔΕΝ εισαι ο καταλληλος οδηγος για το 'ασθενοφορο', κατσε στα αυγα σου.
Παρομοιο με το να βοηθησουμε τραυματια χωρις τις αναγκαιες γνωσεις.

(για τον 'πατέρα' DAP , και τον Vasilio )

Σωστά , οι πρωτοβουλίες τέτοιου είδους , θα πρέπει να υποστηρίζονται απο γνώση (δική μας ή τρίτου προσώπου) .
Σε κάθε περίπτωση , όμως , να μή προσπερνάμε

Αποστόλης.

Κ η δικια μου εμπειρια εχει να κανει με ενα σκυλακι ημιαιμο...
Το βρηκα παρατημενο ετοιμοθανατο στο Σωτηρια το νοσοκομειο οπου εκανα πνευμονολογια...
Ηταν κατω απο ενα δεντρο με ανοιγμενο κεφαλι πιθανον απο πετρα και δεν κουνιοταν καθολου.
Μεσημερι απο το Σωτηρια εκανα λιγοτερο απο 15 λεπτα για να φτασω στον γιατρο(Αγιο Δημητριο)ο οποιος με τηλεφωνο μας περιμενε εκει.
Ειχα αλλα 3 ατομα στο αυτοκινητο και θυμαμαι οτι πηγαινα σαν τρελος και οτι πορτοκαλι εβρισκα το περναγα ενω και οι σφηνες που εκανα ηταν αμετρητες.
Οταν φτασαμε και ο γιατρος εξετασε το σκυλακι και αφου του εκανε πολλα ραμματα,μου λεει αν ζησει θα ειναι θαυμα.Την επομενη ημερα οι πιθανοτητες ανεβηκαν στο 20% και την μεθεπομενη στο 50%.
Σημερα ο σκυλος λεγεται Φιντελ και ειναι μελος την οικογενειας μαζι με αλλο ενα σκυλι.
Οι συμφοιτητες μου επεμεναν να τον ονομασω Σωτηρη παντως,αλλα δεν μου πηγαινε..
Δεν εχει χρειαστει να κανω το ιδιο με ανθρωπο και ελπιζω να μην χρειαστε ποτε...