Λοιπόν σου συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτό http://nireas.nakas.gr/ecomnakas/nakasp ... pathfinder'
'Μνημόσυνο για έναν Ημιτελή Θάνατο : Η Ζωή Ενός Ταλαίπωρου Έλληνα' του αγαπημένου μου Ραφαηλίδη.

*Αυτό το βιβλίο δεν είναι αυτοβιογραφία, αν και μοιάζει. Ούτε ιστορικό κείμενο είναι, αν και μοιάζει. Και θα ήταν λάθος να το εκλάβει κανείς σαν δοκίμιο, αν και μοιάζει. ' Ο­μως, ούτε λογοτεχνικό κείμενο είναι, αν και μοιάζει. Θα μπο­ρούσε να το πει κανείς Χρονικό, αλλά δεν καταγράφει λεπτο­μερειακά τα γεγονότα.

Γίνεται μια αυθαίρετη και εν πολλοίς συναισθηματικής τάξεως επιλογή μερικών μόνο απ' τα πά­μπολλα περιστατικά, άλλοτε εντελώς ευτράπελα και άλλοτε ιλαροτραγικά έως τραγικά, που συνέβησαν στην πορεία της δύσκολης ζωής ενός ταλαίπωρου ' Ελληνα. Και προτείνονται για ανάγνωση, όχι γιατί η ζωή αυτού του συγκεκριμένου ' Ελ­ληνα θα άξιζε να βιογραφηθεί, κάθε άλλο μάλιστα, αλλά διότι έτυχε να είναι ένας πολύ τυπικός εκπρόσωπος της λεγόμενης «χαμένης γενιάς». Αυτής που στον πόλεμο ήταν παιδιά, στον εμφύλιο πόλεμο έφηβοι, στην πρώτη καραμανλική περίοδο νέοι άνδρες, στη διάρκεια της χούντας άνδρες απλά, και σή­μερα, που όλα καταρρέουν, είτε ώριμοι είτε ετοιμόρροποι άν­δρες, έτοιμοι είτε για την συγκομιδή είτε για την κατεδάφιση.

Αυτός που υπογράφει τούτα τα κείμενα έτυχε να ζήσει ολό­κληρη αυτή τη δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο από μέσα και να βιώσει κατασταστάσεις που συχνά ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια του ρεαλισμού, για να αγγίξουν αυτά του σου­ρεαλισμού. Κατά κάποιον τρόπο, αυτά τα κείμενα είναι η σουρεαλιστική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Σε μια πρώ­τη μορφή, πρωτοδημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Έθνος». Σε τούτον τον τόμο παρουσιάζονται σε μια δεύτερη γραφή, πε­ρισσότερο φροντισμένη.*

Νομίζω ότι το(α) κείμενο(α) του Ραφαηλίδη μπορώ να το προσυπογράψω 100%, με κλειστά μάτια, συμφωνόντας μέχρι κεραίας στα πάντα...Δεν μπορώ να φανταστώ μεγαλύτερη ταύτιση απόψεων ακόμα και για τις πιο μικρές λεπτομέρεις της ζωής μας... Ο Ραφαηλίδης για μένα είναι απολαυστικός αλλά δε συνίσταται για τους λεγόμενους 'νοικοκυραίους', ελληνάρες, χριστιανούς ορθόδοξους, εθνικιστές - πατριώτες, θρησκευόμενους παντός είδους και λοιπά είδη...
Νομίζω ότι αυτός ο άνθρωπος μου πάει γάντι ό,τι κι αν γράφει ...Φυσικά δεν είναι λογοτεχνία : πιο πολύ προς δημοσιογραφικό χρονικό τίγκα στα αυτοβιογραφικά στοιχεία θα το έλεγα...

Τωρα κατάλαβα.. εργαζόταν στον τομέα των εκδόσεων γενικότερα...

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Πως τον λένε ρε πούστη
Α θυμήθηκα Κορνήλιο Καστοριάδη νομίζω, έχω ακούσει ότι έχει και πολιτική χροιά αλλά δεν ξέρω αν θεωρείται λογοτεχνία 'Η Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας'

Αυτό το έχω και σε pdf πάντως όποιος ενδιαφέρεται..

ΕΔΙΤ: koutsan τωρα είδα το τελευταίο σου ποστ. Με έχεις καταλάβει ε?
Eίμαι και γω 'θαυμαστής' του Ραφαηλίδη (από την αρθογραφία του κυρίως), αν και ομολογώ δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο.. θα επιληφθώ του θέματος, μιας και το προτείνεις ανεπιφύλακτα και ταυτίζεις τόσο πολύ τις απόψεις σου με τις δικές του.
Εξ' άλλου καμιά φορά διαβάζοντας τα ποστ σου παθαίνω ακριβώς το ίδιο πράγμα

Το μονο (βασικο) μειονεκτημα του Ραφαηλιδη ειναι οτι στα βιβλια του υποκυπτει παντα στο μεγαλο του παθος. Και το μεγαλο του παθος ειναι (απο οσο καταλαβαινω) να σοκαρει τους νοικοκυραιους. Ετσι σε μερικα σημεια τον βρισκω λιγο υπερβολικο. Κατα τα αλλα συμφωνω

Ο χρήστης greo έγραψε:
Το μονο (βασικο) μειονεκτημα του Ραφαηλιδη ειναι οτι στα βιβλια του υποκυπτει παντα στο μεγαλο του παθος. Και το μεγαλο του παθος ειναι (απο οσο καταλαβαινω) να σοκαρει τους νοικοκυραιους. Ετσι σε μερικα σημεια τον βρισκω λιγο υπερβολικο. Κατα τα αλλα συμφωνω

Συμφωνώ απόλυτα...Είμαι όμως 100% αλληλέγγυος με το Ραφαηλίδη γιατί συμμερίζομαι πλήρως το πάθος του
Η υπερβολή πάσχει σοβαρά και αποτελεί μειονέκτημα στο πλαίσιο μιας επιστημονικής συζήτησης όπου συνήθως απαιτείται ακρίβεια, αλλιώς όταν συμφωνείς με την ουσία και τον πυρήνα της σκέψης είναι απλά απολαυστική ...
Όταν δε έχεις και το ίδιο χόμπυ πρόκειται για οργασμό

του ραφαηλιδη ειναι μεταξυ αλλων και 'η κωμικοτραγικη ιστορια του νεοελληνικου κρατους'.
το προτεινω ανεπιφυλακτα αν κ εχει να πεσει πολυ καραφλιασμα νομιζω

Eδω και αν προσπαθει να το παιξει υπερ το δεον προκλητικος (προσφερεται βεβαια και το θεμα). Και εδω μπαινει το ερωτημα: Ειμαστε κατα του εθνικισμου ή κατα του ελληνικου εθνικισμου; Εγω ειμαι κατα του εθνικισμου γενικως, οποτε δεν προτιθεμαι να φαω (εστω και κομματι) απο ξενους εθνικισμους μονο και μονο για να τη σπασω στους ντοπιους Πλευρηδες

Προφανώς είμαστε κατά οιουδήποτε εθνικισμού...Ο Ραφαηλίδης σου έχει δώσει την εντύπωση ότι 'υποθάλπει - προωθεί' ξένους εθνικισμούς ? ...Δεν το νομίζω, απλά ασχολείται με τους εγχώριους εθνο-βλάκες...

@skye

Τα είχαμε πει κι εδώ περί Ραφαηλίδη

viewtopic.php?f=13&t=25632&p=950906&hilit=%CE%A1%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82#p950906'

Δεν εχω προχειρο το βιβλιο, αλλα αν θυμαμαι καλα υιοθετει επιχειρηματα που εχουν χρησιμοποιηθει κατα κορον απο αλλους εθνικισμους. Μπορει να θυμαμαι ομως και λαθος και απλά να σοκαρε καποια μικροαστικα μου καταλοιπα. Θα ξανακοιταξω ΑΣΑΠ και θα σε πω

Ο χρήστης kovathe έγραψε:

Oταν λες λαθραναγνωστης εννοείς τα δανείζεσαι από άλλους ή υπάρχουν στο ιντερνετ?

Οχι μωρε, ειναι η δουλεια μου.
edit: με προλαβε ο greo Θα παραμεινει η δουλεια μου, απλα θα εξειδικευτει σε κατι πιο... αγροτικο

Για τις ημέρες της καλοκαιρινής άδειας πήρα το 'Η ιστορία ενός λαού' του Κρίστοφερ Μόνταγκιου Γουντχάους από τις εκδόσεις 'Τουρίκη' http://www.greekbooks.gr/web/book/detai ... tID=192132 και το 'Το τέλος της πίστης' του Σαμ Χάρις από τις εκδόσεις 'Ενάλιος' http://www.enalios.gr/product_info.php?products_id=387 και για το τέλος, λίγο πριν την επιστροφή στην εργασία, κάτι πιο εύπεπτο το 'Τζερόνιμο Γκρούβι σαράντα χρόνια, αντίο φίλε', από τις εκδόσεις Λιβάνη http://www.livanis.gr/ViewShopProduct.aspx?Id=251285

'Σουέλ', της Ιωάννας Καρυστιάνη.
Ωραίο, ναυτικό, σχεδόν Καββαδιακό

Μετά το 'Μικρά Αγγλία', που το κούρασε με στεριανές ιστορίες σε ένα -υποτίθεται- ναυτικό βιβλίο, με το Σουέλ αισθάνθηκα σα να διαβάζω μια πιο μακρυά εκδοχή της 'Βάρδιας' του Καββαδία. Αν δεν ξέρεις, παίρνεις όρκο ότι είναι γραμμένο από άντρα.

Ξενοδοχείο Lutetia, του Pierre Assouline, (Πολις), αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει. 'Πυκνή' γραφή (με κούρασαν είναι αλήθεια, οι πολλοί -περαστικοί, ως επί το πλείστον- χαρακτήρες), αλλά είναι βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.

Σε μια άλλη κατηγορία βιβλίων:
-Τα βιβλία του Patrick Leigh Fermor (Mani, Roumeli: travels in northern Greece, μεταξύ άλλων)
-Το σχεδόν παραληρηματικό Colossus of Marousi του H.Miller
-Το κλασσικό Ελληνικό καλοκαίρι του Jacques Lacarriere (εκδ. Χατζηνικολή)
-Η 'αλλη όψη' του Paul Theroux στο 'The Pillars of Hercules'

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
'Σουέλ', της Ιωάννας Καρυστιάνη.
Ωραίο, ναυτικό, σχεδόν Καββαδιακό

Μετά το 'Μικρά Αγγλία', που το κούρασε με στεριανές ιστορίες σε ένα -υποτίθεται- ναυτικό βιβλίο, με το Σουέλ αισθάνθηκα σα να διαβάζω μια πιο μακρυά εκδοχή της 'Βάρδιας' του Καββαδία. Αν δεν ξέρεις, παίρνεις όρκο ότι είναι γραμμένο από άντρα.

Ακριβώς την ίδια άποψη έχω και γω!

Ξενοδοχείο Lutetia, του Pierre Assouline, (Πολις), αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει. 'Πυκνή' γραφή (με κούρασαν είναι αλήθεια, οι πολλοί -περαστικοί, ως επί το πλείστον- χαρακτήρες), αλλά είναι βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.

Διαφωνώ με το κουραστικό του πράγματος. Μου άρεσε πάρα πολύ το βιβλίο και πραγματικά λυπήθηκα που δεν έκατσα για έναν καφέ στο Λουτετια όταν επισκέφθηκα το Παρίσι (διάβασα το βιβλίο αργότερα)

Μ' αρεσε και το Στο Δρόμο του Κέρουακ, αλλά απ τη μέση και μετά. Φοβερές οι σκηνές στα τζαζ κλαμπ Απ' ότι λένε πάντως, κάπου χάθηκε στη μετάφραση, λόγω της πολύ ιδιαίτερης γλώσσας του Κέρουακ. Ίσως γι αυτό να χα απογοητευτεί στην αρχή (ίσως και λόγω διάθεσης, δεν παίρνω όρκο)

Τώρα διαβάζω την αγαπημένη Σώτη Τριανταφύλλου στα Κινέζικα Κουτιά, που αν δεν διαβάσεις στο εξώφυλλο, παίρνεις όρκο ότι είναι αμερικανίδα

Καμια πρόταση για νεανικά βιβλία για το καλοκαίρι; Έλεγα να το ρίξω σε κλασσική λογοτεχνία (Άθλιοι, Όλιβερ Τουίστ κι έτσι) αλλά μήπως είναι λίγο βαριά καλοκαιριάτικα;

Ο χρήστης patender έγραψε:
Καμια πρόταση για νεανικά βιβλία για το καλοκαίρι; Έλεγα να το ρίξω σε κλασσική λογοτεχνία (Άθλιοι, Όλιβερ Τουίστ κι έτσι) αλλά μήπως είναι λίγο βαριά καλοκαιριάτικα;

Dune (και τα υπόλοιπα της σειράς αν έχεις χρόνο).

'Γραφείο Δολοφονιών Ε.Π.Ε.' του Jack London (Πλέθρον), για μια ενδιαφέρουσα κοινωνικο-ηθική προσέγγιση του θέματος...

Ο χρήστης patender έγραψε:
Καμια πρόταση για νεανικά βιβλία για το καλοκαίρι; Έλεγα να το ρίξω σε κλασσική λογοτεχνία (Άθλιοι, Όλιβερ Τουίστ κι έτσι) αλλά μήπως είναι λίγο βαριά καλοκαιριάτικα;

Nεανικα;
Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα
Το χω διαβάσει (κατα λάθος, δεν ήξερα ότι είχε πάρει βραβείο εφηβικής λογοτεχνίας) και βρήκα ενδιαφέρων τον psycho κόσμο που αναπτύσσεται εκεί μέσα. (καλά μη φανταστείς τίποτα τρομερά ψυχοπαθές , απλά αυτό που θα λέγαμε 'περίεργο')

Αυτος ο Κωνσταντινος Τζουμας πρεπει να'χει πολυ καλον promoter.
Ακουγα,διαβαζα σε κριτικες βιβλιων για το 'Ως εκ θαυματος',το αγορασα, το διαβασα και ξοδεψα αδικα το χρονο μου. Μια και μιση.

Ο χρήστης DAP έγραψε:
Αυτος ο Κωνσταντινος Τζουμας πρεπει να'χει πολυ καλον promoter.
Ακουγα,διαβαζα σε κριτικες βιβλιων για το 'Ως εκ θαυματος',το αγορασα, το διαβασα και ξοδεψα αδικα το χρονο μου. Μια και μιση.

Στο τσακ δεν το πήρα κι εγώ για τις διακοπές. Τόσο κακό;

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Αυτος ο Κωνσταντινος Τζουμας πρεπει να'χει πολυ καλον promoter.
Ακουγα,διαβαζα σε κριτικες βιβλιων για το 'Ως εκ θαυματος',το αγορασα, το διαβασα και ξοδεψα αδικα το χρονο μου. Μια και μιση.

Στο τσακ δεν το πήρα κι εγώ για τις διακοπές. Τόσο κακό;

Ωωωωω ναι.Μαλλον οποιος εχει ξημεροβραδιαστει και 'πολυσχετισθει' στον μπιντε ( Κολωνακι) το 60 με 70 ισως το βρει ενδιαφερον.