Μια από τις κορυφαίες εξορμήσεις μου τα τελευταία χρόνια. Ένα νησί στο οποίο υπάρχουν μηνύματα χαραγμένα στους βράχους από τη Ρωμαϊκή και τη Βυζαντινή εποχή. Η ονομασία του νησιού κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τον αρχαίο δαίμονα Πρωτέα ο οποίος απεικονίζεται με ουρά φιδιού. Πράγματι και το ίδιο το νησί μοιάζει με ένα ερπετό με ουρά από ψηλά

Η Πρώτη μνημονεύεται από τον Θουκυδίδη, ο οποίος αναφέρει ότι εκεί βρήκε καταφύγιο, λόγω κακοκαιρίας, ο αθηναϊκός στόλος του Δημοσθένη (του Αθηναίου στρατηγού, όχι του ρήτορα), πριν πολιορκήσει στη νήσο Σφακτηρία τους Σπαρτιάτες. Αυτά συνέβησαν περί το 425 π.Χ. σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά επεισόδια του Πελοποννησιακού πολέμου. Επιπλέον η Πρώτη αναφέρεται και από τον Στράβωνα.

Στο νησί υπάρχει ένα μικρό μοναστήρι και στο νότιο τμήμα του μια αρχαία οχύρωση η οποία συνέχισε να χρησιμοποιείται και επί Φραγκοκρατίας. Επίσης υπάρχει ένα μεγάλο ναυάγιο από την εποχή του Β' Παγκοσμίου πολέμου.

Όπως είναι προφανές, υπήρχε σοβαρό κίνητρο απο πλευράς μου για να πάω εκεί. Πράγματι στις 6.15 το πρωϊ βρισκόμουν στο δρόμο με τρομερή δίψα για αυτήν την εξόρμηση. Λίγο πριν τις 10 βρισκόμουν στη Μαραθόπολη έτοιμος για σαλπάρισμα (εννοείται κυρίως από παλιά εθνική).

Η θάλασσα κάθε άλλο παρά ιδανική ήταν.

Ιόνιο γαρ. Σε πρώτο πλάνο η Πρώτη.

Προσεγγίζοντας τον κόλπο του Γραμμένου για να αντικρίσω τα μυστηριώδη μηνύματα.

Κοιτώντας νότια προς την Πύλο.

Λέγεται πως αυτός ο κόλπος ήταν ορμητήριο πειρατών. Δεν επιβεβαιώνεται αλλά θα μπορούσε.

Διάφορα μηνύματα από αυτήν την πλευρά.

Και από την άλλη πλευρά ακόμα περισσότερα. Τα περισσότερα ήταν ευχές για καλό ταξίδι.

Youtube Video

Συνεχίζοντας νότια.

Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου στο βάθος. Τίποτα το ιδιαίτερο. Έχει χτιστεί πάνω σε παλιότερο μοναστήρι.

Εκείνος ο κόλπος προσφέρει ωραίο θέαμα στους κάθετους βράχους.

Σε ελάχιστη απόσταση υπάρχει και αυτή η σπηλιά η οποία ονομάζεται ''σπηλιά της φώκιας''.

Η οποία εσωτερικά είναι αρκετά εντυπωσιακή.

Συνεχίζοντας νότια για τον κόλπο Βουρλιά όπου βρίσκεται και το εντυπωσιακό ναυάγιο Ανουάρ.

Απέναντι η Μαραθόπολη και πίσω τα Όρη Κυπαρισσίας.

Προσεγγίζοντας τη μοναδική παραλία του νησιού η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Και με άμμο παρακαλώ.

Είχα πάρει μαζί μάσκα και βατραχοπέδιλα για αυτή τη δουλειά.

Το πλοίο είχε μήκος 40 μέτρα.

Δυσκολεύεται κανείς να συνειδητοποιήσει ότι κοιτάει ένα σκαρί που βρίσκεται βυθισμένο 85 χρόνια!

Συνέχεια της εξόρμησης νότια για δω από χαμηλά την αρχαία οχύρωση.

Διακρίνεται ψηλά.

Η επιστροφή ήταν λίγο δύσκολη καθώς ο καιρός αγρίεψε κι άλλο και σήκωσε αρκετό κύμα. Δεν προβληματίστηκα ιδιαίτερα πάντως. Χρειάστηκα περίπου μισή ώρα για να καλύψω την απόσταση από το νησί μέχρι τη Μαραθόπολη.

Ο βασικός στόχος της εξόρμησης είχε ολοκληρωθεί, είχα όμως σχεδιάσει να κάνω μια χωμάτινη διάσχιση πάνω από το χωριό Σελλάς και να καταλήξω στα Ζερμπίσια Μεσσηνίας

Στον Σελλά έφτασα μετά από 50 λεπτά. Το επαρχικό οδικό δίκτυο μέχρι εκεί είναι σφιχτό και δύσκολο.

Λίγο μετά τον Σελλά βρήκα την αρχή της χωμάτινης διαδρομής η οποία με οδήγησε αρχικά στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Νικήτα.

Youtube Video

Το μοναστήρι βρίσκεται στα 900 μέτρα υψόμετρο, σε κατάφυτη τοποθεσία και στο βάθος διακρίνεται λίγο η θάλασσα.

Στον προαύλιο χώρο της μονής υπάρχουν δύο υπεραιωνόβιες βελανιδιές που χρονολογούνται περίπου στα 400 χρόνια. Εδώ, οι Σελλαίοι μαχητές γονάτισαν κάτω από τις δύο βελανιδιές και προσευχήθηκαν στον προστάτη του χωριού Άγιο Νικήτα προκειμένου να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν το Τουρκικό απόσπασμα του Ιμπραήμ που ερχόταν μετά την καύση του χωριού Αετός Τριφυλλίας, με προορισμό το Μανιάκι. Διακρίνεται ένα κομμάτι της μιας βελανιδιάς.

Το μοναστήρι χρονολογείται κατά τον 16ο αιώνα και περιλαμβάνεται στον κατάλογο των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων της Ελλάδας. Από εκκλησιαστικής απόψεως ο Άγιος Νικήτας δεν είναι ακριβώς μοναστήρι, αλλά παρεκκλήσι που ανήκει στο ναό της Αγίας Τριάδος του χωριού Σελλάς. Επικράτησε η ονομασία «μοναστήρι» διότι στο παρελθόν υπήρξε μοναστήρι που κατά την ακμή του είχε ιδιόκτητα κτήματα, περιβόλια και γιδοπρόβατα.

Από τον Άγιο Νικήτα συνέχισα χωμάτινα μέχρι ένα άλλο γειτονικό μοναστήρι το οποίο και αυτό έχει αφιερωθεί στην κοίμηση της Θεοτόκου όπως και εκείνο της Πρώτης.

Youtube Video

Από εκεί συνέχισα τον χωματόδρομο προς την κορυφή του όρους Πύλα.

Youtube Video

Δυστυχώς και εδώ έφτασαν οι καταστροφικές φωτιές.

Καταπληκτική θέα προς τον κόλπο της Κυπαρισσίας.

Δυστυχώς το πλάνο μου δε βγήκε καθώς ο δρόμος από το όρος Πύλα προς τον Χρυσότοπο είναι για δεκαετίες παρατημένος. Έκανα μια προσπάθεια αλλά σύντομα γύρισα πίσω καθώς έφτασα σε απροσπέλαστο σημείο.

Επιστροφή προς τα πίσω λοιπόν και κατάβαση στο πανέμορφο Μοναστήρι που βλέπετε στη φωτογραφία και τον Αετό. Από εκεί βγήκα εύκολα στον κεντρικό Τσακώνας- Κυπαρισσίας και επέστρεψα.

Αρκετά απαιτητική η εξόρμηση στο θαλάσσιο κομμάτι της, βατή στο χωμάτινο σκέλος και άκρως χορταστική σε εικόνες και ιστορικό υπόβαθρο. Η απαιτητικότητα αυτού του τρόπου ψυχαγωγίας είναι αυτή που κάνει τη διαφορά απέναντι σε εύκολα προσβάσιμες ψυχαγωγίες, κάτι που είχε μελετήσει σε βάθος και ο εξαιρετικός Άλντους Χάξλεϋ. Να είστε όλοι καλά και τα λέμε την επόμενη φορά!

@dimsabas said in Νήσος Πρώτη- Βυζαντινές επιγραφές- Ναυάγιο Ανουάρ 21-9-2025:

Εντάξει, είσαι θεός! Ευχαριστούμε που μας ταξιδεύεις.

Να είσαι καλά αδερφέ!