Αν οι της ΕΣΔΔ θέλουν μόνο 5 χρόνια, με πιάνεις αδιάβαστο.
Το ότι το φαινόμενο που σχολιάζουμε είναι σπανιότατο, δεν αντιλέγω ποσώς.
Όμως, στον ιδιωτικό τομέα όταν σε απολύουν ή δε σε προαγάγουν, τουλάχιστον σου λένε ότι είσαι τεμπέλης, ότι θα ρθει ο γιος του κουμπάρου του μπατζανάκη του διευθυντή κ.ο.κ.(απόλυτη αξιοκρατία δεν υπάρχει ούτε στον ιδιωτικό τομέα)
Το τωρινό καθεστώς του Δημοσίου, πρόσεξε, όχι της μη προαγωγής αλλά της καθαίρεσης από αξίωμα, είναι απόλυτα ετσιθελικό. Χωρίς αιτολογία.
Και το θέμα δεν είναι το ΔΣ να κρίνει με ελευθερία, όπως την εννοείς, αλλά με αξιοκρατία.
Προωθείται λοιπόν η μέθοδος της μπλε-πράσινης γραβάτας. Άρα τι κάνουμε; Εσύ μπλε θα τα αρπάξεις για 4 χρόνια, εσύ πράσινε περίμενε θα έρθει και η σειρά σου.
Το θέμα είναι κάποιος να αναλάβει την πολιτική ευθύνη να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος, αλλά καθώς το πολιτικό κόστος, απόλυτα μετρημένο σε ψήφους, είναι δυσβάσταχτο, κανείς δε θα το αναλάβει.