Posts made by rastak

Πως λέγεται αυτός που κερδίζει και χάνει την ίδια στιγμή?

Νικήτας

Είναι ένας τύπος ο οποίος έχει παραγγείλει μερικά πράγματα από το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς του το οποίο κάνει και ντελίβερι. Όντος, σε κάποια φάση χτυπάει το θυροτηλέφωνο.

• 'Παρακαλώ?'
• 'Ναι... από το σούπερ μάρκετ είμαι. Άνοιξε την πόρτα. Παρκάρω το φορτηγό και σου φέρνω τα πράματα'
  'Το φορτηγό?!?! Ποιο φορτηγό!?...' σκέφτηκε ο τύπος... 'μάλλον θα έχει να πάει κι άλλες παραγγελίες'...
  Ο τύπος ανοίγει την είσοδο της πολυκατοικίας, ανοίγει και την πόρτα του και περιμένει. Σε κάποια φάση βλέπει καμιά 10αρια άτομα να έρχονται με σακιά με κιμά. Ο τύπος απόρησε...
  Μπαίνει μέσα ο πρώτος και αφήνει πορτοκάλια, μπαίνει μέσα ο δεύτερος αφήνει κάτι απορρυπαντικά και από πίσω έρχονται οι άλλοι. Αρχίζουν, λοιπόν και φέρνουν τα σακιά με τον κιμά. Φέρνουν, φέρνουν, φέρνουν... ο τύπος έπαθε σοκ! Περνάνε 2 λεπτά, 3 λεπτά...
• ''Μα τι...!
  ...5 λεπτά, 7 λεπτά,...
• 'Ρε παι...'
• 'Μη βιάζεσαι αφεντικό'
  ...10 λεπτά... ακόμα φέρνουν...
• 'Μα! Τι κά...'
• 'Τώρα τελειώνουμε αφεντικό', τον ξαναδιακόπτει ο τύπος από το σούπερ μάρκετ.
  ... 12 λεπτά, ...13 λεπτά... Μετά από 15 λεπτά μπαίνει και ο τελευταίος.
• 'Εντάξει αφεντικό τελειώσαμε'
• 'Τι τελειώσατε ρε παιδιά! Τι είναι όλα αυτά!?'
• 'Η παραγγελία σας κύριε'
• 'Τι λέτε ρε! 15 λεπτά φέρνετε σακιά με κιμά!'
• 'Και που είναι το πρόβλημα? Εσείς δεν παραγγείλατε ένα τέταρτο κιμά?..'

Μπαίνει μια φορά ένας τύπος σε ένα τρένο στην Αθήνα για να πάει στη δουλειά του. Ακριβώς δίπλα του στεκόταν μια παρέα τριών τύπων που λέγανε ανέκδοτα. Όπως ήταν και πρωί, ο τύπος στήνει αυτί να ακούσει μπας και φτιάξει η διάθεσή του.
Ξεκινάει, λοιπόν, ο ένας από την παρέα να λέει ένα ανέκδοτο. Λέει, λέει και πριν προλάβει να τελειώσει οι υπόλοιποι ξεκαρδίζονται στα γέλια... Ο τύπος απόρησε... Μετά από 2 λεπτά τον λόγο παίρνει ο δεύτερος της παρέας και αρχίζει και διηγείται ένα άλλο ανέκδοτο. Οι υπόλοιποι τον ακούν προσεκτικά. Λίγο όμως πριν πει την τελευταία ατάκα οι άλλοι δύο ξεκαρδίζονται στα γέλια... Το ίδιο ακριβώς σκηνικό επαναλαμβάνεται στο καπάκι με τον τρίτο της παρέας. Ξεκινάει να πει ένα ανέκδοτο και πριν προλάβει να τελειώσει οι άλλοι 2 λύνονται στα γέλια... Ο τύπος δεν άντεξε... Γυρνάει, λοιπόν, προς το μέρος τους και τους ρωτάει:

• 'Ρε μάγκες! Να ρωτήσω κάτι?... Ενώ ο ένας λέει ανέκδοτο οι άλλοι δύο ξεκαρδίζονται πριν το τελειώσει. Θα πρέπει να είστε χαζοί!...'
• 'Ναι όντως... Αλλά αυτό το κάνουμε μόνο όταν είμαστε μέσα σ' αυτό το τρένο'
• 'Γιατί!?!?'
• 'Γιατί είναι ο προαστιακός'

Μπαίνει μια φορά ένας καθηγητής στην τάξη. Με το που μπαίνει λέει στα παιδιά:

• 'Βγάλτε όλοι από μια κόλλα χαρτί να γράψουμε διαγώνισμα'
  Τα παιδιά αμέσως βγάζουν από μια κόλλα χαρτί, απομακρύνουν τα βιβλία και περιμένουν τα θέματα. Ο καθηγητής αρχίζει και λέει:
• 'Η πρώτη σειρά θα γράψει για το Μπιγκ Μακ, η δεύετρη για το τσίκις και η τρίτη για το κλαμπ σάντουιτς.'
  Με το που τελειώνει ακούγεται στην αίθουσα ένα βουητό δυσαρέσκειας.
• 'Τι έγινε ρε παιδιά? Δεν σας άρεσαν τα θέματα?'
• 'Πολύ ξερά είναι κ. καθηγητά.'
• 'Πολύ ξερά?!...'
• 'Ε ναι! Ο ένας για το μπιγκ μακ, ο άλλος τσίκις, ο τρίτος κλαμπ σάντουιτς... Βάλτε και κανα ΣΟΣ!'

Παιδική σειρά κινουμένων σχεδίων στην οποία έχει πρωταγωνιστήσει Ινδός πολιτικός.

Γκάντι - Γκάντι

Ήταν μια φορά μια τύπισσα η οποία έμενε σε μια πολυκατοικία. Μια μέρα χτυπάει την πόρτα του διαχειριστή σε έξαλλη κατάσταση. Πριν καν προλάβει ο διαχειριστής να χαιρετήσει η κυρία αρχίζει και ουρλιάζει:

• 'Καλά! Πλάκα μας κάνεις χριστιανέ μου?!! Έχεις φουλάρει τα καλοριφέρ από προχθές! Κοντεύω να πάθω αναφυλαξία! Τι είναι εδώ? Ο Ισημερινός? Τι κλίμα είναι αυτό? Το κτήριο βράζει!'
  Ο διαχειριστής βλέποντας τη γυναίκα σε αυτή την κατάσταση δεν της πάει κόντρα...
• 'Καλά, καλά κυρία Σοφία. Θα τα χαμηλώσω. Ηρεμήστε...'
  Μετά από δύο μέρες η κυρία Σοφία ξαναχτυπά...
• 'Τι κλίμα είναι αυτό πάλι? Το κτήριο είναι παγωμένο και γεμάτο υγρασία! Είσαι απαράδεκτος!'
  Ο διαχειριστής πάλι δεν λέει τίποτα βλέποντας την κυρία Σοφία σε έξαλη κατάσταση... Τις επόμενες δύο μέρες προσέχει ευλαβικά την ένταση των καλοριφέρ αλλά μάταια... Η κυρία Σοφία ξανά στην πόρτα του...:
• 'Αίσχος! Τι σκατά διαχειριστής είσαι εσύ?!! Το κλίμα στο κτήριο όλο και χειροτερεύει!' ούρλιαξε... 'Σε παρακαλώ πάρα πολύ να διορθώσεις τι κλίμα γιατί θα έχουμε άλλα!... Το κτήριο είναι παγωμένο!'
  Το ίδιο απόγευμα ο διαχειριστής την στήνει στις σκάλες και περιμένει τον άντρα της κυρίας Σοφίας. Όντως, λοιπόν, τον πετυχαίνει και τον πιάνει κουβέντα:
• 'Ρε Γιάννη με όλο το θάρρος... Η γυναίκα σου με έχει κάνει άνω κάτω... Όλη την ώρα έρχεται και ουρλιάζει και διαμαρτύρεται για το κλίμα... Κανένας άλλος δεν διαμαρτύρεται στο κτήριο. Σε παρακαλώ πες της μια κουβέντα...'
• 'Κυρ Παναγιώτη σε παρακαλώ κάνε λιγάκι υπομονή... Δείξε λίγο κατανόηση... Ξέρεις η Σοφία περνάει κλιμακτήριο...'

Μπαίνει μια φορά ένας σε ένα καφενείο. Κάνοντας μια βόλτα μέσα στο χώρο πάει σε κάτι τύπους που παίζανε χαρτιά.

• 'Τι παίζεται εδώ παλικάρια?', τους ρώτησε
• 'Πρέφα' του απαντάει ένας από το τραπέζι.
  Πηγαίνει λίγο πιο εκεί, σε ένα άλλο τραπέζι όπου 4 τύποι ήταν τρομερά απορροφημένοι στο παιχνίδι.
• 'Τι παίζουμε?', ρωτάει έναν από την παρέα.
• 'Πρέφα φιλαράκι. Πρέφα', του απαντάει ο ένας από την παρέα.
  Λίγα βήματα πιο εκεί, σε ένα τραπέζι, βλέπει κάτι τύπους να παίζουν χαρτιά. Ο τύπος παρακολουθώντας το παιχνίδι, προς μεγάλη του έκπληξη, συνειδητοποιεί ότι όποιος κέρδιζε την κάθε παρτίδα έβγαζε παχιά, μεγάλα φρύδια, ερχόταν τα κανάλια, έβγαινε στα παράθυρα και απήγγειλε κλαίγοντας ποιήματα για την Ελλάδα και τον πόλεμο του 40. Ο τύπος θόλωσε...
• 'Συγνώμη... να ρωτήσω κάτι... Τι παιχνίδι είναι αυτό?'
• 'Πρέκα'

Πάει μια φορά ένας ταξίδι σε μια πόλη. Κατεβαίνει από το αεροπλάνο, παίρνει ένα ταξί και πάει στο κέντρο. Φτάνοντας εκεί ο τύπος έρχεται αντιμέτωπος με κάτι, πράγματι, πολύ παράξενο... Όλοι οι κάτοικοι της πόλης έμοιαζαν με τραγουδιστές, υποστήριζαν μια ομάδα σαν τον Ηρακλή, τραγουδούσαν σε κάτι μαγαζιά που ήταν σαν μπουζούκια και ήταν κολλητοί με έναν αρσιβαρίστα που ήταν σαν τον Πύρο Δήμα. Ο τύπος σάστισε...

• 'Καλά! Που διάολο είμαστε?', ρώτησε τον φίλο του.
• 'Στο Σαν Ρέμο'

Ήταν μια φορά ένας τύπος που μόλις αποφοίτησε από την ιατρική. Μετά, λοιπόν, από κανα-δυο μήνες ο τύπος ξεκινά για ένα χωριό, όπου θα έπιανε την πρώτη του δουλειά.
Σε κάποια φάση δύο φίλοι του ξεκινάνε να πάνε στο χωριό να τον βρούνε. Φτάνουν εκεί πάνε στο Ιατρικό κέντρο του χωριού, ψάχνουν να τον βρούνε... τίποτα. Πάνε στο Ιατρείο του χτυπάνε την πόρτα... τίποτα. Μία γειτόνισσα που τους είδε να χτυπάνε τους φώναξε:

• 'Παλικάρια. Τον Γιαννάκη ψάχνετε?'
• 'Ναι'
• 'Τέτοια ώρα θα τον βρείτε στο χωράφι του 200 μέτρα από δω'.
  Οι τύποι παραξενεύτηκαν. Μια και δυο πάνε 200 μέτρα πιο εκεί και τι να δούνε... Ο Γιάννης επάνω σε ένα τρακτέρ, με ιατρική ποδιά και καπέλο να φροντίζει τα σιτάρια.
• 'Καλά ρε μαλάκα!', του λέει ο ένας από τους φίλους του, 'τι κάνεις εδώ?!!'
• 'Τι κάνω ρε παιδιά... Θερίζω το σιτάρι. Το απόγευμα θα φυτέψω μπάμιες και αύριο θα ραντίσω τα καλαμπόκια'
• 'Καλά ρε Γιάννη! Τι είναι αυτά που λες! Εσύ γιατρός δεν είσαι'
• 'Ναι...'
• 'Ε, και ολόκληρος γιατρός ασχολείσαι με αυτά τα πράματα?'
• 'Ναι... Αφού αυτό ήρθα να κάνω εδώ.'
• 'Τι να κάνεις?!'
• 'Το αγροτικό μου'

Μπαίνει ένας καλοστεκούμενος κύριος σε ένα μαγαζί με ναυτιλιακά είδη και ζητάει από τον υπάλληλο 5 μέτρα από το πιο χοντρό σχοινί που έχει. Ο υπάλληλος του το δίνει και με το που το παίρνει, ο κύριος, το κάνει τέσσερις θηλιές βάζει μια στο κεφάλι του και φεύγει.
Έξω περιμένουν η γυναίκα του και τα δυο παιδιά του.Με το που βγαίνει ο κύριος η γυναίκα και τα παιδιά σκύβουν τα κεφάλια τους με μεγάλη χαρά, τους βάζει τις υπόλοιπες θηλιές και φεύγουν περπατώντας με τις θηλιές περασμένες. Έκπληκτος ο υπάλληλος ρωτάει το αφεντικό του που ήταν δίπλα:

• 'Μα καλά τι γίνεται εδώ!?! Πόνεσε η καρδιά μου! Τι ανωμαλία είναι αυτή?'
  Το αφεντικό με νευριασμένο τόνο στην φωνή απαντά:
• 'Δεν κατάλαβα!... 'Ανωμαλία' είναι να θέλεις να έχεις μια ...δεμένη οικογένεια!'

Πως λέγεται το οικιακό αξεσουάρ που βγάζει φως, αλλά μπορεί και να το στρίψει, κανείς, και να το πιει?

• Χορτατίφ

Σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου δύο φίλοι κάθονται στις εξέδρες και απολαμβάνουν το παιχνίδι. Ξαφνικά, ο επιθετικός της μίας ομάδας μπαίνει στην αντίπαλη περιοχή, ντριπλάρει και τον τερματοφύλακα και λίγο πριν σκοράρει, ο αμυνόμενος της αντίπαλης ομάδας του κλαδεύει τα πόδια. Ο διαιτητής, χωρίς δεύτερη κουβέντα, σφυρίζει αμέσως το πέναλτι και η μπάλα στήνεται στα 11 βήματα.

Με το που στήνεται η μπάλα, προς έκπληξη των πάντων, οι ποδοσφαιριστές της ομάδας που κέρδισε το πέναλτι μπαίνουν σε μια γραμμή, στοιχισμένοι, πίσω από την μπάλα και με παραγγέλματα του προπονητή τους αρχίζουν να παρελαύνουν... εν' δυοοο, εν' δυοοοο, εν' δυοοο, ένα δύο, εν' δυοοο....

• 'Καλά ρε!', λέει ο ένας από τους τύπους που παρακολουθούσαν το ματς, 'τι μαλακίες είναι αυτές?!! Τι κάνουν?'
• 'Καλά κάνουν ρε... Αφού ήταν πέναλτι μαρς!'

Σε ποια περιοχή της Αθήνας πάνε αυτοί που το σκάνε από τη φυλακή?

• Στη Δραπετσώνα

• Σε ποια περιοχή της Αθήνας μένουν αυτοί που κάνουν παρέα με πολύ μεγαλύτερούς τους?

• Στη Φιλοπάππου

Ήταν δύο χασικλήδες σε ένα στενό και γυρίζαν έναν τσιγάρο. Σε κάποια φάση, σκάει, αιφνιδιαστικά, ένα περιπολικό της αστυνομίας, με το φάρο αναμμένο. Το παράξενο της υπόθεσης ήταν ότι αντί για σειρήνα το περιπολικό είχε έναν τύπο καθισμένο στον ουρανό του αυτοκινήτου, ντυμένο με παραδοσιακή ποντιακή φορεσιά να παίζει στη λύρα της δύο νότες που παίζει και η σειρήνα: ΙΙΙΙΙ-ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ, ΙΙΙΙΙ-ΟΥΟΥΟΥΟΥ.
Οι αστυνομικοί κατεβαίνουν από το αμάξι, ψάχνουν τους δύο τύπους, τους περνάνε χειροπέδες και τους οδηγούν στο αμάξι. Στο μεταξύ, ο πόντιος ανένδοτος... ΙΙΙΙΙ-ΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ, ΙΙΙΙΙ-ΟΥΟΥΟΥΟΥ
Ο ένας από τους δύο τύπους δεν άντεξε...

• 'Ρε μάγκες, όλα καλά... αλλά αυτό το πράμα τι διάολο είναι?!'
• 'Λύρα 100'

Ήταν μια φορά ένας τύπος ο οποίος χρωστούσε της Μιχαλούς. Πάει, λοιπόν, απελπισμένος σε ένα φίλο και του περιγράφει τα χάλια του:

• 'Άσε ρε Παναγιώτη... Πολύ χάλια σου λέω ρε! Χρωστάω στον μανάβη, χρωστάω στον μπακάλη, οι τράπεζες με κυνηγάνε, δεν ξέρω τι να κάνω.'
• 'Θα σου πω εγώ τι θα κάνεις. Θα πας στο σπίτι, εκεί ψηλά στον λόφο. Εκεί μένει ένας ποιητής. Θα του πεις το πρόβλημά σου και αυτός θα σε βοηθήσει.'
• 'Τι λες ρε Παναγιώτη! Εδώ δεν μπορούν να με βοηθήσουν οι φίλοι και οι συγγενείς! Θα με βοηθήσει ένας άγνωστος και μάλιστα ποιητής!'
• 'Πάνε ρε σου λέω! Ο τύπος έχει βοηθήσει κι άλλους που ήταν στη θέση σου. Άκουσέ με και δεν θα χάσεις..'
  Ο τύπος, μέσα στην απόγνωσή του, πάει μια και δυο στο σπίτι ψηλά στο λόφο και βρίσκει τον ποιητή.
  Πιάνει, λοιπόν τον ποιητή και του εξηγεί τα χάλια του. Πριν προλάβει να τελειώσει ο ποιητής τον ρωτάει:
• 'Πόσα χρωστάς ρε άνθρωπέ μου?'
• 'Τι να πω... Περίπου 100,000 €'
  Πριν προλάβει να το καταλάβει, ο ποιητής ανοίγει ένα χρηματοκιβώτιο, φίσκα στο χρήμα, παίρνει 4 δεσμίδες λεφτά και του τα δίνει.
• 'Πάρε! Είναι 150,000 €. 100 χιλιάρικα για να ξεχρεώσεις και άλλα 50 να πιεις μια μπύρα'
  Ο τύπος τρελάθηκε...:
• 'Μα δεν είναι δυνατόν! Πες μου καλέ μου άνθρωπε. Ποιος είσαι?'
• 'Ο Ρίτσος'

Ήταν μια φορά ένας τύπος ο οποίος έμενε μόνος του στα βουνά, σαν αντάρτης. Εκεί είχε, όλο κι όλο, μια καλύβα και ένα άλογο. Το άλογο ήταν ο μοναδικός και καλύτερός του φίλος. Του μιλούσε, το πήγαινε βόλτες, έπαιζε τάβλι μαζί του... γενικώς ότι κάνουν δυο φίλοι.

Όταν ο τύπος πεινούσε έπαιρνε το άλογο, κατέβαινε στην πόλη, έμπαινε σε σπίτια, έδερνε, έσπανε, λεηλατούσε και έκλεβε ότι χρειαζόταν για αυτόν και το φιλαράκι του το άλογο.

Ένας επισκέπτης της πόλης, που ήταν μπροστά σε μία από τις επελάσεις του απόρησε...

• 'Ποιος είναι ρε αυτός?'
• 'Καλά ρε... Αυτόν δεν ξέρεις? Ο Φίλιππος Πλιάτσικας'

Μπαίνει ένας στο δωμάτιο ενός φίλου και τι να δει... Κρασί χυμένο πάνω στον υπολογιστή, στην οθόνη, στο γραφείο, στο πληκτρολόγιο, στην καρέκλα, παντού!

• 'Τι έγινε εδώ ρε μαλάκα!?'
• 'Τι να γίνει μωρέ! Κράσαρε ο υπολογιστής'