επιστρέφω μια μέρα με το παλιό μου το sunnάκι ( μεγάλος έρωτας - 1600 sgx ) από διακοπές , τίγκα στα πράγματα ( σχεδόν δεν έβλεπες από τον καθρέφτη ) και με συνοδηγό και φτάνω στα φανάρια της ΕΛΑΙΣ στον Πειραιά . Το αμάξι λασπωμένο και ταλαιπωρημένο και σκάει δίπλα μου πορσικό απαστράπτων...... κατεβάζω το παράθυρο , ψιλοκορνάρω , γυρνάει με κοιτάει και του λέω ..... ' Τα πάμε ???' ....... η έκφραση του προσώπου του ΟΛΑ τα λεφτά .... μόλις συνήλθε από το σοκ χαμογέλασε και μου είπε ' όχι όχι ...δεν κάνω κόντρες' .....αφού έσκασα στα γέλια του λέω ' ούτε και γω ....πλάκα κάνω ' ....χαιρετηθήκαμε και φύγαμε
Με τον πετεινό τώρα , το καλύτερο μου έχει τύχει στην επιστροφή από Σερβία , με -4 -5 βαθμούς και χιονισμένο δρόμο , να με προσπερνάει ένας άλλος πετεινός και να κυνηγηθούμε άγρια σε όλο το Φυρομ ...(Φυρομ , όχι Φόρουμ.. )...στο τέλος , περίπου 20 χιλιόμετρα πριν τα διόδια , τον σταμάτησαν οι σκοπιοτσέοι αλλά δεν μάσησε και σε 3 λεπτά ήταν πίσω μου ...... Τα είπαμε στα Duty Free.... καρντάσι που γύρναγε από Αυστρία με την γυναίκα και την πεθερά ...... τους βγάζω το καπέλο γιατί πήγαινε γ@μι@ντας και πολύ πολύ μάγκικα χωρίς να κάνει ταρζανιές και η γυναίκα του και η πεθερά του δεν μάσησαν ....