Χτες βράδυ κατά τις 3.30 στην Κατεχάκη στο ρεύμα προς Αθήνα στην επικίνδυνη αριστερή με το φανάρι που έχει (εκεί που τουμπάρουν συνήθως) Βλέπω ένα σκυλάκι χτυπημένο στη μέση του δρόμου και αφού κατάφερα να το αποφύγω με τη ψυχή στο στόμα λεω να σταματήσω να το κάνω στην άκρη μη σκοτωθεί κανας άνθρωπος. Σταματάω λίγο παρακάτω με alarm και προσπαθώ να προσεγγίσω με ασφάλεια... Προσέχοντας τα νώτα μου μην έρθει κανείς και με πάρει και μένα μαζί (έβλεπα αρκετά μακρυά και είχα αρκετό χρόνο να κάνω 2 βήματα να ανέβω στη νησίδα) φτάνω κοντά και βλέπω πως το σκυλάκι είναι ζωντανό και με το που με βλέπει κάνει να σηκωθεί αλλά δεν...
Τότε εμφανίζονται μερικά αυτοκίνητα και αφού τους κάνω νόημα το αποφεύγουν..
Σκέφτομαι τι να το κάνω τώρα το καημένο δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι αλλά που να το πάω; Ενώ κάνω αυτές τις σκέψεις και μια ακόμα προσπάθεια να το προσεγγίσω βλέπω στο βάθος δυο αυτοκίνητα να πλησιάζουν δίπλα δίπλα.... Κάνω νόημα αλλά
το 116 πέρασε από πάνω και το αποτελείωσε (παλι καλά που δεν έκανε καναν κουφό ελιγμό και να χτύπαγε και αυτός γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να το αποφύγει) Ότι έμεινε από το σκυλάκι (που μου θύμιζε ένα παρόμοιο που είχαμε παλαιότερα) το έκανα στην άκρη και έφυγα με τα μούτρα κατεβασμένα....