Καλησπέρα!
Εγώ ένα θα πω, και θα είναι γενικό. Μάλιστα, κάποιοι μπορεί να νομίσουν ότι είναι και άσχετο. Σας το ορκίζομαι, όμως, ότι δεν είναι...
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να «λασπολογείς» εναντίον συναδέρφων*, ή έστω εναντίον της δουλειάς που κάνουν, και μάλιστα ανώνυμα... (Προσοχή! Δεν αναφέρομαι στην κριτική, στη λασπολογία αναφέρομαι...)
Υ.Γ.: Όσον αφορά το τεύχος τώρα, τι να πρωτοπείς για ένα περιοδικό που διδάσκει 40 χρόνια τώρα; Απλώς το ξεφυλλίζεις και είτε χαίρεσαι και δακρύζεις από συγκίνηση, μαζί με τους συνεργάτες του, είτε τσαντίζεσαι και ζηλεύεις που δεν ανήκεις στην ομάδα του...
Φιλικά, Κ. Κασσιμάτης
*Υ.Γ.: Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι μερικοί νομίζουν ότι είναι συνάδερφοι... Πλάκα δεν έχουν;