Ο χρήστης 21 Quadra έγραψε:
10ετία '60, μάλλον 1963, ο Tom Trana με το Volvo 544 έκανε δοκιμές αλλάζοντας μπουζί και ζιγκλέρ στην παραλιακή Αναβύσσου. Επιτάχυνση με όλα για 400 μέτρα, φρένα, βγάλσιμο μπουζί, διάβασμα για το καύσιμο, άλλαγή μπουζί/ζιγκλέρ, και ξανά επιτάχυνση.Εγώ με το ποδήλατο και την γλώσσα έξω να έχω σπάσει όλα τα ρεκόρ, κάποια στιγμή που κάθησα κάτω απο την εξάντληση το μάτι μου πήρε ένα σπασμένο ιμάντα ( τα 544 τα λεγόμενα καμπουράκια, και τα 122 Αμαζών είχαν 2 ιμάντες δεξιά και αριστερά που συγκρατούσαν το διαφορικό για να μην κρεμάει στα πηδήματα ) του τον έδειξα και για να με ευχαριστήσει μας έβγαλε φωτογραφία ο συνοδηγός του. Άλλοι άνθρωποι, άλλα χρόνια.
Από το Πασαλιμάνι στην Ακρόπολη για την εκκίνηση του ράλλυ Ακρόπολις, κάποια χρόνια με το ποδήλατο στην Πάρνηθα για την Ανάβαση, και στο Τατόϊ για τους Αγώνες, πάντα με το ποδήλατο. Να μην χορταίνεις την μυρωδιά απο το Castrol.
Στον τεχνικό έλεγχο στην ΕΛΦΙΝΚΟ στην Συγγρού, Η 300άρα Μerc του Berringer, η δίχρωμη Cortina του Roger Clark, το γαλάζιο Opel του Lambert με 2πλά λάστιχα πίσω, Ο Πεσματζόγλου, ο Κουλεντιανός, ο Ραφτόπουλος, ο Είπωρχ με το BMW 1800 με τα τετράγωνα φανάρια, άραγε τον θυμάται κανείς τον Σωτήρη Σοφιανόπουλο ? τεράστιος οδηγός, τόσοι και τόσοι άλλοι, που να τους θυμάσαι όλους, ο Γιάννης Χρονίδης, Ο μηνάς Βουρδουμπάκης, η μνήμη εξασθενεί, ήταν για εβδομάδες το κεντρικό θέμα συζήτησης.
Τα χρόνια πέρασαν και τρέχαμε στο Τατόϊ με τα μηχανάκια να δούμε τους Σιρόκο, Μοσχού, τον Σταμάτη Κόκκοτα, τους αδελφούς Μεϊμαρίδη, τον Μαύρο τον αδικοχαμένο στην Ρόδο Γιάννη και τον Γιώργο, με την Αλφα του Περικλή Φωτιάδη, άλλος τεράστιος άνθρωπος και οδηγός, και τον Γιώτγο με το Κουπεράκι. Γνωρίζει κανείς ότι η προτομή δεξιά στο παρτέρι στην είσοδο πρός την Κηφισιά απο την Εθνική από Πιραιά πρός Λαμία, είναι του Γιάννη Μαύρου Μεϊμαρίδη ?
Την εποχή εκείνη με μηχανές έτρεχαν με BMW o Δακανάλης, με BSA ο Γιάννης Τόγελος, με την Χόντα 450 την μαύρη ο μεγάλος Νίκος Γκουντούφας, αργότερα ο Ηλίας Μπάϊλας με το Jawa 250, ο Βαγγέλης ο Νάμνα με Maico.
Κόμπιασα, δεν μπορώ να συνεχίσω. Sorry.
Είναι αλήθεια συγκλονιστικό, το γεγονός ότι με κάποιους ανθρώπους αυτής της γενιάς, μιλάμε την ίδια γλώσσα, έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τις ίδιες αναμνήσεις, ... είμαστε άγνωστοι μεν, αλλά νιώθουμε τόσο φίλοι!
Ναι, η μυρωδιά του Castrol, η γουρούνα του Τζώνη, τα NSU που τα γνώριζες από χιλιόμετρα μακριά από το σφύριγμα των βαλβίδων τους, το κολοφώνιο στις εκκινήσεις των αναβάσεων, η Volvo B122S του Πατέρα μου, οι ανεπανάληπτοι ... Γκουντούφας, Λέκκας, Νάμνα, Αφοι Σπηριδόπουλοι και τόσοι άλλοι! Αλλά και ο ... αείμνηστος Θείος μου, ο Αντώνης Κουλεντιανός.
Δεν θα ξεχάσω που έπεισα τη Μητέρα μου, να δανειστεί το καθημερινο-αγωνιστικό Datsun 1.600 SSS του Θείου Αντώνη, για ... να πάμε για μπάνιο στη Βουλιαγμένη(εμένα μου λες?), σκοπεύοντας να ... το βουτήξω για μια etap-special «Βουλιαγμένη-Βάρκιζα». Ήμουν μόλις 14ων όταν ... του έσπασα το δεξί άκρομπαρο, ζάντα και δεξί φτερό ... στην αριστερή που είναι σήμερα το Island ...
Αυτά ... καλέ μου φιλε!