Oi αριστεροί πατριώτες...

Ο χρήστης sxinthecity έγραψε:

http://news247.gr/eidiseis/koinonia/eglima/synelhfthh_germanos_reporter_gia_paranomh_eisodo_sthn_ellada.1808706.html

Τι σκαρφίζονται οι πολιτικοί της φθήνιας για να ρίξουν τα ποσοστά της ΧΑ
Είναι τραγικοί οι άνθρωποι,μάγκες θα δείτε τα αποτελέσματα το βράδυ στις 17 και θα τρίβετε τα μάτια σας,ότι και να σκαρφιστείτε σας πήρε το νερό απ τον κ@λο.

Φαε φασολαδα και μαζεψε φορα.

8 μέρες κάνε υπομονή.....

Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Σε τι ακριβως τον τρολαρε? εγω καταλαβα οτι ο συγκεκριμενος ηταν επισης ακρως εριστικος.

@mods θα συνεχιστει πολυ ακομα το παραλληρημα του μαστορα? καλα μας κανετε εντιτ δε λεω, αλλα δε μπορουμε να ανεχομαστε και τον καθε παπαρα που ουτε μια παρτουζα για ενα σκ δεν μπορει να βγαλει

Το λένε 'δημοκρατία' αγαπητέ. Και μην ανησυχείς, έχουνε γνώση οι φύλακες [Mod]

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Σε τι ακριβως τον τρολαρε? εγω καταλαβα οτι ο συγκεκριμενος ηταν επισης ακρως εριστικος.

@mods θα συνεχιστει πολυ ακομα το παραλληρημα του μαστορα? καλα μας κανετε εντιτ δε λεω, αλλα δε μπορουμε να ανεχομαστε και τον καθε παπαρα που ουτε μια παρτουζα για ενα σκ δεν μπορει να βγαλει

Το λένε 'δημοκρατία' αγαπητέ. Και μην ανησυχείς, έχουνε γνώση οι φύλακες [Mod]

Πονάει η αλήθεια εε?
Ξυδάκι.....την εικονα της σταλινικής που ανέβασα μπορείς ελεύθερα να την χρησιμοποιήσεις και ως άβαταρ.
Μπορείς να παίξεις το κλαρινο(το μουσικόν ) σου τώρα ελεύθερα και δημόσια.....

Λέμε... Εχουνε γνώση οι φύλακες... Κανονίστε [Mod]

Λέω να κάνω μια απόπειρα να αλλάξω τον προσανατολισμό της συζήτησης(δηλαδή, από εκεί που βριζόσασταν μεταξύ σας τώρα να βρίζετε όλοι μονιασμένοι εμένα ). Ας δούμε τί θα καταφέρουμε:

Ανάλυση κομμάτων

-ΝΔ Η μεγάλη, υπαύθυνη δημοκρατική παράταξη. Δεδομένου πως αυτά τα πιστεύει μόνο ο Άδωνις και ο christos.dimou( ), ας πούμε κάτι πιο σοβαρό:
παίζει να είναι ο πιο ετερόκλητος πολιτικός σχηματισμός που έχει κατέβει ποτέ σε εκλογές! Δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο πέραν του αντιαριστερού μένους(και να ήταν αριστερός ο ΣΥΡΙΖΑ πάει στον άνεμο) και της επιθυμίας να συμμετάσχουν στη νομή της εξουσίας. Έχει φοβερό γέλιο που αυτοί που κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ για συνιστώσες και για στείρα αντιπολίτευση, εχούν αποκτήσει συνιστώσες και έναν αντι-αντιμνημονιακό λόγο. Επίσης, έχουν μαζέψει τα περισσότερα cartoons: zoro, Ηρακλής, Μικρή Εξερευνήτρια και ο Batman που έχει μαζέωει όλες τις νυχτερίδες στο κόμμα.

-ΣΥΡΙΖΑ Ριζοσπαστική αριστερά Πλάκα-πλάκα, τις μόνες ρίζες που παίζει να σπάσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι των μαλλιών των ΝΔ(έστω και ως ηθικός αυτουργών) που θα τραβηχτούν με μανία από τα χέρια των κατόχων τους αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει πρώτο κόμμα. Κατά τα άλλα... Κάποτε τον έλεγαν ρεφορμιστικό κόμμα. Πλέον, δεν είναι ούτε καν αυτό. Είναι το ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ που ελπίζουμε( ο πρώτος πληθυντικός είναι σχετικός) να μη γίνει ΠΑΣΟΚ. Μπλέξιμο; Μετάφραση. Το πιθανότερο είναι να γίνει(αν δεν έχει γίνει ήδη) το ελληνικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Αυτό για κάποιους είναι καλό, για κάποιους άλλους όχι. Για μένα, είναι και τα 2. Κακό είναι έτσι κι αλλιώς, αλλά θα μπορούσε να εχει και θετικά αποτελέσματα, αν δεν εξελιχθεί σε πορτοκαλί ήλιο με δόντια που 'για να γυρίσει θέλει λεφτά πολλά' όπως λέει και ο ποιητής.

-ΠΑΣΟΚ Κανείς δεν ασχολείται πλέον με το ΠΑΣΟΚ, οπότε δεν θα ασχοληθώ κι εγώ. Αυτός που ελπίζω να ασχοληθεί είναι ο Άκης.

-Ανεξάρτητοι Έλληνες

Ας αφουγκραστούμε την σοφία των Κινέζων, που υποστηρίζουν πως μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι πως, αν συνεχίσει να βγαίνει και να μιλάει, δεν αποκλείεται να βρούμε πετρέλαιο, τόσο βαθιά τρύπα που θα σκάψω για να μπω μέσα μπας και γλιτώσω από τις μαλ εεε σοφίες του.

-ΚΚΕ Το ΚΚΕ μοιάζει με τον τυφλό μάντη: μπορεί να σου εξηγήσει εξαιρετικά καλά τα σημάδια, αλλά είναι ανίκανο να σε οδηγήσει. Τώρα είναι που δεν πρόκειται να παίξω ποτέ με το σφυροδρέπανο...

-Χρυσή Αυγή Απέδειξε πως διαθέτει πολιτικούς με πυγμή(κυριολεκτικά). Προτείνω να στείλουμε αντιπροσωπεία μελών του στη Γερμανία για να διαπραγματευτούν με την Μέρκελ(φήμες πως αυτό που θα διαπραγματευτούν θα είναι η επαναλειτουργία του Dahau για 'εξαγωγή και αξιοποίηση εξωτικών πρώτων υλών' απορρίπτοναι ως αβάσιμες.).

-Δημοκρατική Αριστερά. Πολιτκό κόμμα άχρωμο, συμπιεστό και με την ιδιότητα να χρωματίζεται από τον συνασπισμό στον οποίον μετέχει: αν ο συνασπισμός είναι πορτοκαί,μπλεδίζει, αν είναι γαλαζιοπράσινος, ροδίζει ανεπαίσθητα.

-Δημιουργία Ξανά Δεν έχω να πω κάτι γιατί την τελευταία φορά κόντεψε να πάθει νευρικό κλονισμό ο Eddie.

Με τα κόμματα που δεν έχουν πιθανότητες να μπουν στην Βουλή δεν ασχολούμαι, όχι επειδή είναι ανάξια λόγου, αλλά επειδή με τα εντός Βουλής μπορείς να σπάσεις περισσότερη πλάκα.

Αυτά...

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Σε τι ακριβως τον τρολαρε? εγω καταλαβα οτι ο συγκεκριμενος ηταν επισης ακρως εριστικος.

Άμα πλακωνόμαστε για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός και μου πετάξεις 'τι γίνεται μ' εκείνες τις ακάλυπτες επιταγές που έδωσες στο Μπάμπη ρε απατεώνα', τι ακριβώς κάνεις;

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Youtube Video

Ο χρήστης InFiNiTy έγραψε:

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Youtube Video

Ο χρήστης dimitris_f έγραψε:

Χθες ο Γενικός Δ/ντης της ΔΕΚΟ στο τομέα που εργάζομαι, φώναζε το κόσμο ανά ομάδες σε αίθουσα και προέτρεπε να ψηφίσουν ... ...
Προσωπικά δεν με χαλάει καθόλου.
Φραγκάκια θα πάρουμε, θα φτιάξουμε και καμιά νέα συμβασούλα.
Μια χαρά όλα.

Άντε και του χρόνου ... http://www.youtube.com/watch?v=CuN6oQjH2lg

Τι σας προετρεπε να ψηφισετε ? Ή σας προετρεπε να πατε γενικα να ψηφισετε (να μην απεχετε) ? Σε ποια δεκο εισαι ?

Τα έχω αναφέρει και παλιότερα.
Θα έχεις ακούσει φαντάζομαι ότι οι όλες ΔΕΚΟ χρησιμοποιούν outsourcing υπηρεσίες.
Δηλαδή με 'ενοικιαζόμενους υπαλλήλους' που στελεχώνουν πολλά και διάφορα τμήματα και καλύπτουν πάγιες & διαρκείς ανάγκες και είναι οι 'μακάκες της υπόθεσης'.
Ένα τέτοιο 'ενοικιαζόμενο κρέας', είμαι και εγώ μέσα σε μία ΔΕΚΟ που βρέθηκα σε μία τέτοια θέση, λόγω ανάγκης για εργασία, όταν επέστρεψα από Γερμανία το 2005. Φυσικά έφαγα και εγώ μειώσεις μισθού στην μάπα και διάφορες άλλες περικοπές.

Τα άλλα δύο ερωτήματα θα μου επιτρέψεις να μην τα απαντήσω.
Αν και δεν είναι δύσκολο κάποιος να καταλάβει τι περίπου παίζει...

Ο χρήστης G60 έγραψε:

Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Σε τι ακριβως τον τρολαρε? εγω καταλαβα οτι ο συγκεκριμενος ηταν επισης ακρως εριστικος.

@mods θα συνεχιστει πολυ ακομα το παραλληρημα του μαστορα? καλα μας κανετε εντιτ δε λεω, αλλα δε μπορουμε να ανεχομαστε και τον καθε παπαρα που ουτε μια παρτουζα για ενα σκ δεν μπορει να βγαλει

Πονάει η αλήθεια εε?
Ξυδάκι.....την εικονα της σταλινικής που ανέβασα μπορείς ελεύθερα να την χρησιμοποιήσεις και ως άβαταρ.
Μπορείς να παίξεις το κλαρινο(το μουσικόν ) σου τώρα ελεύθερα και δημόσια.....

αυτος γιατι δεν εγερθητου???

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Σε τι ακριβως τον τρολαρε? εγω καταλαβα οτι ο συγκεκριμενος ηταν επισης ακρως εριστικος.

Άμα πλακωνόμαστε για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός και μου πετάξεις 'τι γίνεται μ' εκείνες τις ακάλυπτες επιταγές που έδωσες στο Μπάμπη ρε απατεώνα', τι ακριβώς κάνεις;

Σορρυ κι ολας αλλα νομιζω το εχουμε ξανασυζησει αυτο.
Ο τυπας ειναι υποδικος του ποινικου δικαιου, για καποιον που θελει να πολιτευτει εχει κι αυτο σημασια.
Νωριτερα, απ ο,τι καταλαβα ειχε πεταξει πολυ προκλητικες χοντραδες για την παπαρηγα δεν ειδα κανεναν να τον πλακωσει στα μουτζουφλιδια

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Εμένα πάλι γιατί μου φάνηκε πιο 'άψογη' η Κανέλλη (που έβρισε μεν, αλλά πάνω στο θέμα της συζήτησης), παρά η Δούρου που τρόλαρε με άσχετο ζήτημα μόνο και μόνο για να προκαλέσει τον άλλο;

Από την άλλη, όχι και 'επίθεση' το 'χτύπημα' της Κανέλλη στο μαντράχαλο με την εφημερίδα.

Σε τι ακριβως τον τρολαρε? εγω καταλαβα οτι ο συγκεκριμενος ηταν επισης ακρως εριστικος.

Άμα πλακωνόμαστε για το Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός και μου πετάξεις 'τι γίνεται μ' εκείνες τις ακάλυπτες επιταγές που έδωσες στο Μπάμπη ρε απατεώνα', τι ακριβώς κάνεις;

Σορρυ κι ολας αλλα νομιζω το εχουμε ξανασυζησει αυτο.
Ο τυπας ειναι υποδικος του ποινικου δικαιου, για καποιον που θελει να πολιτευτει εχει κι αυτο σημασια.
Νωριτερα, απ ο,τι καταλαβα ειχε πεταξει πολυ προκλητικες χοντραδες για την παπαρηγα δεν ειδα κανεναν να τον πλακωσει στα μουτζουφλιδια

Για τις χοντράδες της Κανέλη την προκλητική(πάντα στάση της) την αλαζονική συμπεριφορά της και τη βία του διαλόγου θα επέμβει κάποιος αρμόδιος?
Προχθές δήλωσε θα σας σφάξω όλους αλλά αυτο δεν ειδα να σχολιαζεται,ανήκει φαντάζομαι στην δημοκρατική πρακτική της αριστεράς?

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Σε αυτο συμφωνω, ιδιαιτερα στην εκτιμηση του ποσο επικινδυνη ειναι η ανοδος της Χ.Α.

Μαλλον αγρον ηγοραζε.

Απο κει και περα ας μην ξαναεμπλακουμε στη συζητηση ποιος εξεθρεψε την χα.
Αν δεν ειχε την κρατικη υποστηριξη και ανοχη δεν θα υπηρχε σημερα ως οντοτητα. Αλλα ανεκαθεν ο φασισμος ειναι το καταφυγιο της αστικης δημοκρατιας, με προφανη την λανθασμενη προσεγγιση της αριστερας.

+1.

Επ' αυτού, ένα ενδιαφέρον άρθρο από τον ΙΟ της Ελευθεροτυπίας.

Οι γιάφκες του Καραμανλή
*Μια από τις πιο επικίνδυνες παράπλευρες απώλειες στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας είναι το ξαναγράψιμο της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας και ιδιαίτερα της περιόδου της μεταπολίτευσης. *

[spoiler=Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ:21gwbrfq]Οποιος παρακολουθεί τις αναλύσεις για τις συνθήκες γένεσης της 17Ν και την ανασύνθεση του βιογραφικού του Γιωτόπουλου μένει με την εντύπωση ότι αυτομάτως με την επιστροφή του Καραμανλή αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και αμέσως επικράτησε ηρεμία στον τόπο. Μόνο δυο τρεις τρελοί και εγκληματίες (δηλαδή οι «παππούδες» της τρομοκρατίας), βεβαρημένοι από σκληρά οικογενειακά βιώματα δεν κατάλαβαν ότι η Ελλάδα είχε πλέον οριστικά μπει στο δρόμο της ευρωπαϊκής δημοκρατικής σταθερότητας.

Πρόκειται για ιστορική παραχάραξη. Η πτώση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974 δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός. Η σταθεροποίηση του νέου καθεστώτος απαίτησε μήνες και χρόνια. Ο φόβος επιστροφής της χούντας αλλά και η σύγκρουση με τους θαλερούς μηχανισμούς της αποτέλεσαν επί χρόνια της διακηρυγμένες σταθερές όλων των πολιτικών κομμάτων έως τα τέλη της δεκαετίας του '70. Ολα αυτά όμως πρέπει να ξεχαστούν, προκειμένου να δοθούν τα απαραίτητα εξωπολιτικά χαρακτηριστικά στους συλληφθέντες ως τρομοκράτες και να αποπολιτικοποιηθούν οι διαδικασίες που οδήγησαν στη στερέωση της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.

Τις ίδιες μέρες του καλοκαιριού και του φθινοπώρου του '74 που οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ αναζητούν συσκέψεις για τη δημιουργία τρομοκρατικών ομάδων στην Ελλάδα, σύσσωμο το εκκολαπτόμενο αλλά και το παλαιοκομματικό πολιτικό προσωπικό βρισκόταν σε κατάσταση ημιπαρανομίας. Πρώτος πρώτος ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

• «Ο Κ. Καραμανλής και ο υπουργός Αμύνης Ευ. Αβέρωφ αντιμετώπιζαν νύχτα και μέρα τον κίνδυνο της απαγωγής ή και της δολοφονίας τους», γράφει ο Μιλτιάδης Εβερτ. «Χαρακτηριστικό είναι ότι ο πρωθυπουργός αναγκαζόταν να κοιμάται όχι στη 'Μεγάλη Βρεταννία', όπου εγκαταστάθηκε μόλις επέστρεψε από το Παρίσι, αλλά σε σπίτια -πάντα διαφορετικά- ή σ' ένα μικρό κότερο που βρισκόταν ανοιχτά του Σαρωνικού» («Καραμανλής, ο αναμορφωτής», σελ. 94).

• Τις πληροφορίες αυτές επιβεβαιώνει ο στενός συνεργάτης του Καραμανλή Γεώργιος Ράλλης: «Μερικά βράδια ο Καραμανλής δεν κοιμόταν στη 'Μεγάλη Βρεταννία-, ενώ κάποιο βράδυ κοιμήθηκε στο πλοίο ενός φίλου του για να μην τον συλλάβουν».

• Ο Τάκης Λαμπρίας θυμάται για εκείνες τις μέρες ότι «στελέχη της ΕΟΚΑ Β' (της οργανώσεως που βαρυνόταν με το εγκληματικό πραξικόπημα κατά Μακαρίου) επιχειρούσαν ν' αναστατώσουν την Αθήνα, σχεδιάζοντας εκτός από προκλήσεις και δολοφονίες» («Στη σκιά ενός μεγάλου», εκδ. Μορφωτική Εστία, Εστία 1989, σελ. 270).

• Ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Καραμανλή Αγγελος Βλάχος προσφέρει και τη δική του μαρτυρία για την πλωτή «γιάφκα»: «Εμαθα ότι είχε περάσει δυο τρεις νύχτες στην Βουλιαγμένη, ίσως στο σκάφος της Αννας Γουλανδρή-Χορν, της οποίας ο άνδρας ήταν φίλτατος και έμπιστός του» («Αποφοίτηση 1974», εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 2001, σελ. 134). Στο ίδιο αυτοβιογραφικό κείμενο, ο παλαίμαχος διπλωμάτης περιγράφει τη φημολογία που έφτανε ακόμα και στην κορυφή της κυβέρνησης: «Κυκλοφόρησε λ.χ. ότι μερικοί ταγματάρχες είχαν πάει στον Γκιζίκη απαιτώντας να καλέσει, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον Καραμανλή και να του ζητήσει την παραίτησή του. Αν ο Πρωθυπουργός αρνιόταν, τότε θα τον συνελάμβαναν. Η φημολογία σταματούσε εκεί. Μετά την σύλληψη του Καραμανλή τι θα γινόταν; Εκτέλεση; Εξορία;» (σελ. 149).

Το πραξικόπημα της πιτζάμας

Επτά μήνες μετά την κατάρρευση της χούντας, όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί κινητοποιήθηκαν. Κλείστηκαν παράνομα ραντεβού και τα στελέχη των κομμάτων έψαξαν για σίγουρα σπίτια-γιάφκες. Ηταν το περίφημο «πραξικόπημα της πιτζάμας» στις 24 Φεβρουαρίου 1975, η τελευταία δηλαδή οργανωμένη προσπάθεια των Ιωαννιδικών να ανακτήσουν την εξουσία, ή τουλάχιστον να επιβάλουν στους τότε κρατούντες κάποιο συμβιβασμό και να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία τους. Ο Αβέρωφ ως υπουργός Αμυνας εκμεταλλεύτηκε την κίνηση αυτή για να ενισχύσει τη δική του συντηρητική ομάδα και να διευρύνει τα στηρίγματά του στο στρατό.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα, όλα τα πολιτικά κόμματα διατηρούσαν επί μήνες ή και χρόνια μηχανισμούς «επαγρύπνησης», δηλαδή οργανωτικές μορφές για το πέρασμα στην παρανομία, στην περίπτωση που επανακάμψουν οι χουντικοί. Οργανωμένη βάση είχαν βέβαια μόνο τα κόμματα της αριστεράς και ήταν φυσικό να διατηρήσουν τον παράνομο μηχανισμό τους, εφόσον επί μήνες επικρατούσε απόλυτη ανασφάλεια.

Ο δημοσιογράφος Θανάσης Σκαμνάκης, μέλος του Γραφείου του Κ.Σ. της ΚΝΕ και γραμματέας της οργάνωσης της Σπουδάζουσας από τα χρόνια της χούντας και το πρώτο διάστημα μετά την πτώση της, θυμάται:

• «Για πολλά χρόνια μετά την κατάρρευση της χούντας το ενδεχόμενο ενός πραξικοπήματος, μιας βίαιης επιστροφής στο παρελθόν, παρέμενε ζωντανό και όριζε πολλά στοιχεία της πολιτικής δράσης. Μέχρι περίπου το φθινόπωρο, αν δεν με απατά η μνήμη, και ενώ η οργάνωση της Σπουδάζουσας είχε συγκροτήσει και παράταξη στα πανεπιστήμια και είχε ανοιχτή δράση, εξακολουθούσαμε να έχουμε παράλληλους παράνομους πυρήνες, που λειτουργούσαν με όλους τους κανόνες της συνωμοτικότητας, έτοιμοι να βγουν αμέσως στην παρανομία αν χρειαστεί. Αλλά και στη συνέχεια, ακόμα και όταν άλλαξε αυτό το σχήμα, εξακολουθούσαμε να διατηρούμε ένα τμήμα που έμενε 'παράνομο', έτοιμο για κάθε ενδεχόμενο.

»Το ότι δεν ήταν προϊόν φαντασίας αποδείχτηκε και από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος της 23ης Φεβρουαρίου του 1975. Η ιδέα της απειλής ωστόσο δεν ήταν εμμονή των κομμουνιστών, που ας πούμε είχαν το σύνδρομο καταδίωξης, ύστερα από 30 σχεδόν χρόνια παρανομίας. Και στο χώρο του ΠΑΣΟΚ κυριαρχούσε αυτή η ανησυχία, κυρίως στα στελέχη που προέρχονταν από το αντιδικτατορικό κίνημα.

»Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80 κάθε στέλεχος του ΚΚΕ είχε και κάποιο σπίτι να καταφύγει σε περίπτωση ανάγκης και σε μια περίπτωση (με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση) χρειάστηκε να κάψουμε αρχεία και να φυλαχτούμε, καθώς υπήρχαν πληροφορίες προερχόμενες και από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος για κινήσεις ακροδεξιάς στρατιωτικής εκτροπής».

Η λειψή αποχουντοποίηση

Ο αστυνομικός μηχανισμός ήταν ο τελευταίος που υπέστη κάποιας μορφής «κάθαρση» μετά τη δικτατορία. Οπως αποδεικνύεται από έγγραφα που δημοσιεύτηκαν εκείνη την εποχή, η χωροφυλακή και η αστυνομία παρακολουθούσε μέχρι και το Δεκέμβρη του 1977 τα μέλη της ΚΝΕ, επειδή θεωρούσε την οργάνωση «αντεθνική» και φυσικά φακέλωνε όλους τους δραστήριους αριστερούς. Το 1975, η αστυνομία γιόρτασε τα «50 χρόνια δίωξης του κοινωνικού εγκλήματος». Για όποιον δεν καταλαβαίνει, υπάρχει και η περήφανη επεξήγηση «Βράχος στην κόκκινη πλημμυρίδα».

Η τρομοκρατία βέβαια ήταν παρούσα τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Βομβιστικές ενέργειες, γιάφκες, συνθήματα, προκηρύξεις. Ομως οι δράστες δεν ήταν αριστεροί που συνέχιζαν την ένοπλη δράση από την περίοδο της δικτατορίας, αλλά χουντικοί και νεοναζί βομβιστές, σε συνεργασία με ιωαννιδικούς αξιωματικούς και παντοειδείς οργανώσεις. Σε διπλανή στήλη καταγράφουμε έναν ενδεικτικό κατάλογο αυτών των ενεργειών που σημάδεψαν την εποχή. Η αστυνομία δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει τη δεξιά αυτή τρομοκρατία, εφόσον οι υποψίες και οι έρευνές της στρέφονταν μόνο προς τα αριστερά.

Η πολιτική βία την περίοδο της μεταπολίτευσης είχε λοιπόν εντελώς διαφορετική σημασία από ό,τι σήμερα. Είναι πολύ δύσκολο στον σημερινό νέο να κατανοήσει ως πολιτική πράξη μια πολιτική δολοφονία, τη στιγμή που έχει κατακτηθεί από όλη την Ευρώπη η κατάργηση της θανατικής ποινής. Θέση για αυτόκλητους «λαϊκούς εκδικητές» δεν υπάρχει στη σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Ομως το 1974 τα συνθήματα που συγκινούσαν περισσότερο τις λαϊκές διαδηλώσεις ήταν εκείνα που ζητούσαν αυστηρή τιμωρία των ενόχων: «Οι προδότες στο Γουδί», «Δώστε τη χούντα στο λαό», «ΕΣΑ, ΕΣ-ΕΣ, βασανιστές» και «Φόλα στο σκύλο της ΕΣΑ». Η καταδίκη σε θάνατο των πρωταιτίων του πραξικοπήματος ήταν το ελάχιστο μέτρο για την ικανοποίηση του δημόσιου αισθήματος. Ετσι, η βιασύνη του Καραμανλή να μετατρέψει αυθημερόν τον Αύγουστο του 1975 τις θανατικές ποινές της χουντικής τρόικας σε ισόβια ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών από ολόκληρη την αντιπολίτευση. Ο Γεώργιος Μαύρος, αρχηγός της «Ενωσης Κέντρου-Νέες Δυνάμεις» ζήτησε έκτακτη σύγκληση της Βουλής, ο Αντρέας Παπανδρέου ζήτησε διάλυση της Βουλής και εκλογές, καταγγέλλοντας συμπαιγνία Καραμανλή-χούντας, η αριστερά διαμαρτυρήθηκε για την αδικαιολόγητη σπουδή να παραχωρηθεί χάρη.

Η λαϊκή δυσπιστία επιτάθηκε από τις αστείες ποινές που επιβλήθηκαν σε ελάχιστους από τους βασανιστές της Ασφάλειας. Ας διαβάσουμε προσεκτικά τα λόγια του Θόδωρου Πάγκαλου λίγες μέρες μετά τη δολοφονία του Μάλλιου (Δεκέμβριος 1976):

• «Ισως το γεγονός αυτό μας δίνει την ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι έκανε και στην Ελλάδα την εμφάνισή του το γενικό σήμερα στην Ευρώπη φαινόμενο της 'συναίνεσης'. Μιας συναίνεσης των πάντων μέσα στο κλίμα της οποίας οι μειοψηφίες εξοντώνονται. (Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία, ΡΑΦ, 'Κίνημα 2 Ιούνη' κ.λπ. στη Δ. Γερμανία). Φαίνεται λοιπόν ότι έχει δημιουργηθεί κι εδώ μια σιωπηλή ή και ρητή συναίνεση, ένα βόλεμα, που δεν μπορεί κανείς να το κατακρίνει, μια συσπείρωση γύρω από το συμβιβασμό που έφερε τη δημοκρατία στις 24 Ιουλίου.

»Αυτή η συναίνεση διαταράσσεται ξαφνικά από τις πράξεις ορισμένων που είτε είναι προβοκάτορες ή χαφιέδες, είτε έχουν διαφορετική πολιτική αντίληψη: προχωρούν τις θέσεις που κι εμείς υποστηρίζουμε ώς την άκρη. (Επιδιώκουμε εθνική ανεξαρτησία - αλλά ο Γουέλτς ανενόχλητα από τη χώρα μας διευθύνει όλη τη CIA Μέσης Ανατολής. Οι βασανιστές πρέπει να τιμωρηθούν υποδειγματικά - αλλά ο Μάλλιος κυκλοφορεί ελεύθερος).

»Από τη στιγμή που το κράτος δεν επιτελεί στοιχειώδεις λειτουργίες του, δεν μπορούμε να κρίνουμε την πράξη τυπικά, αλλά μόνο στην ουσία της. Πρέπει ή όχι να δρουν ξένοι πράκτορες στην Ελλάδα; Πρέπει ή όχι να τιμωρούνται οι βασανιστές;

»Ασχετα με το πώς κρίνονται από πολιτική σκοπιά οι εκτελέσεις, νομίζω ότι ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε από τον Τύπο και τους εκπροσώπους των κομμάτων το γεγονός είναι ιδιαίτερα ανησυχητικός. Πουθενά δεν πέρασε η αντίδραση του λαού σ' αυτές τις εκτελέσεις. Αποσιωπήθηκαν εντελώς οι επιδοκιμασίες που, απ' ό,τι ακούω, ήταν άμεσες και έντονες. Και ο Τύπος και οι πολιτικοί έπρεπε να απασχοληθούν μ' αυτές. Να τις χαρακτηρίσουν 'αγριότητα', 'έλλειψη πολιτικής ωριμότητας', να τις πουν σωστές ή λανθασμένες - πάντως όμως να μην αποκλείσουν το διάλογο με τη μάζα».

Οι «προβοκάτορες»

Οι παραχαράκτες της Ιστορίας στηρίζονται σε ένα πραγματικό γεγονός, δηλαδή τη μειοψηφική συμμετοχή του λαού στην ενεργό αντιδικτατορική αντίσταση, για να συκοφαντήσουν το μεταδικτατορικό μαζικό κίνημα. Ομως αν δεν υπήρχε αυτή η μαζική, αυθόρμητη και μη ελεγχόμενη κινητοποίηση του λαού μετά την ανατροπή της χούντας, είναι αμφίβολο αν οι δημοκρατικοί θεσμοί θα είχαν πραγματικά στερεωθεί. Η ηγεμονία της αριστεράς σ' αυτή την κινητοποίηση ήταν αναμφισβήτητη. Ιδιαίτερα στους νεολαιίστικους και φοιτητικούς χώρους δεν υπήρχε άλλη πολιτική δύναμη, εκτός από τις ποικίλες εκφράσεις της αριστεράς που προέκυψαν από την αντίσταση. Τα στελέχη της δεξιάς νεολαίας είχαν πέσει σε ανυποληψία, εξαιτίας της μαζικής συνεργασίας τους με τη δικτατορία.

• Το επιβεβαιώνει ο ακραιφνής δημοκράτης αλλά και σκληρός δεξιός Γεώργιος Ράλλης στις «Πολιτικές του Εκμυστηρεύσεις 1950-1989» (εκδ. Προσκήνιο, Αθήνα, 1990): «Το μεγάλο πρόβλημα που με απασχολούσε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας είχα επισημάνει ότι το μέγα έγκλημα της χούντας ήταν η αποκοπή των νέων από τις παλαιότερες γενιές. Τόνιζα ότι η αντίθεση των νέων έναντι της δικτατορίας ήταν ενδεχόμενο να τους παρασύρει σε ακραίες κομμουνιστικές θέσεις. Οταν τον Ιούλιο του 1967 με κάλεσε στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως ο τότε υπουργός Τοτόμης για να με απειλήσει, του είχα επισημάνει αυτό το έγκλημα των δικτατόρων. 'Με τις ενέργειές σας διαβάλλετε και υπονομεύετε την παράταξή μας, χρησιμοποιώντας ως επί το πλείστον στελέχη μας σε κυβερνητικές θέσεις, κυρίως τη νεολαία μας. Με την πολιτική αυτή θα δημιουργήσετε ένα νέο ΕΑΜ'. Το νέο ΕΑΜ δεν έγινε, αλλά χάσαμε σχεδόν το σύνολο της νεολαίας μας» (σελ. 186).

Ο τρόπος που επέλεξε η καραμανλική πολιτική ηγεσία των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων για να ξεπεράσει αυτό τον δυσμενή πολιτικό συσχετισμό ήταν να δυσφημήσει τους κοινωνικούς αγώνες της περιόδου, ταυτίζοντάς τους με τη δράση των φασιστών και των χουντικών. Ο νεολογισμός «αριστεροχουντισμός» εφευρέθηκε για να συνδέσει -κατά τις παλιές συνήθειες- τα «δύο άκρα», και να απομονώσει τις πιο ριζοσπαστικές μορφές δράσης των εργαζομένων και της νεολαίας από το ευρύτερο κίνημα. Σ' αυτή την παγίδα έπεσαν και οι ηγεσίες των μεγάλων κομμάτων της Αριστεράς που αντιμετώπισαν με δυσπιστία τις δυναμικές και αυθόρμητες κινητοποιήσεις της περιόδου.

Χαρακτηριστική είναι η έκθεση του υπουργού Δημόσιας Τάξης Αναστασίου Μπάλκου, Ιούνιο 1975 για τις «ανατρεπτικές οργανώσεις» που δρούσαν τότε στην Ελλάδα. Οπως μπορεί να φανταστεί κανείς, ο Μπάλκος υποβαθμίζει το ρόλο των φασιστικών ομάδων και προβάλλει κυρίως τις αριστερές, και πρώτα τα δύο κομμουνιστικά κόμματα και τις νεολαιίστικες οργανώσεις τους:

• «Εναντι των δέκα (10) γενικώς ασημάντων και υποτονικών - πλην ελαχίστων γνωστών εκδηλώσεων - 'οργανώσεων' της Δεξιάς (φιλοβασιλικών ή φασιστικών), η Αριστερά παρουσιάζει την ακόλουθον εντυπωσιακήν ανάπτυξιν οργανώσεων, με αξιοσημείωτον πολιτικήν δραστηριότητα, έκδοσιν εντύπων, έντονον προπαγάνδαν εις όλους τους τομείς, ακόμη και εις τα Γυμνάσια.

1. ΚΚΕ (εξωτ.) Ενδεκα (11). Εντυπα εξ (6).

2. ΚΚΕ (εσωτ.) Εννέα (9). Εντυπα πέντε (5).

3. Κινεζόφιλος Αριστερά Δέκα οκτώ (18). Εντυπα οκτώ (8).

4. Τροτσκιστική Αριστερά Ενδεκα (11). Εντυπα εξ (6).

5. Οργανώσεις Νέας Αριστεράς Επτά (7). Εντυπα δύο (2).

6. Νεοαναρχική και υπεραριστερή παράταξις Επτά (7). Εντυπα εν (1)

Σύνολον Οργανώσεων Εξήκοντα τρεις (63). Σύνολο Εντύπων Είκοσι οκτώ (28)».

• Οσο για τη φασιστική «Νέα Τάξη» ο Μπάλκος δηλώνει ότι «παρά τον σχετικόν θόρυβον, το Υπουργείον επιμένει ότι δεν έχει διαπιστωθεί η ύπαρξις 'οργανώσεως'». Το δε «Κόμμα της 4ης Αυγούστου» «είναι νόμιμον κόμμα, διά την λειτουργίαν του οποίου έχει κατατεθή υπό του Κ. Πλεύρη σχετική δήλωσις εις Αρειον Πάγον». «Περιπτώσεις ανοχής υπό των Σωμάτων Ασφαλείας παρανόμου δραστηριότηττος των οργανώσεων αυτών ουδέποτε προέκυψεν» («Αστυνομικά Χρονικά», Ιούλιος - Αύγουστος 1975).

Οι λόγοι της παραχάραξης

Για όλα αυτά δεν μας λένε τίποτα οι πολυλογάδες των παραθύρων και των πολύστηλων αφιερωμάτων στις «πηγές της τρομοκρατίας». Η χρήση της 17Ν για την εμπέδωση αυτής της παραφθαρμένης εικόνας της μεταπολίτευσης δεν έχει βέβαια στόχο την ίδια την τρομοκρατία. Αυτό που διακυβεύεται είναι η οριστική δυσφήμηση της Αντίστασης και της αριστεράς. Είναι χαρακτηριστική η ιδεολογική παρέμβαση του Στέλιου Ράμφου με δύο εκτενή άρθρα στην «Καθημερινή», τα οποία έγιναν δεκτά ως «βαθιά ανάλυση» από έναν «πνευματικό άνθρωπο». Αφού με το πρώτο επιχείρησε την ανατομία ενός ανθρώπου που γνώρισε πριν από 40 χρόνια (δίνοντας επιστημονικοφανή χροιά στις λαϊκές «ψυχαναλύσεις» που μας προσφέρονται στα τηλεοπτικά παράθυρα), επιτέθηκε με το δεύτερο στην αριστερά και την Αντίσταση, ταυτίζοντας την «επικράτηση» των ιδεών της αριστεράς κατά τη μεταπολίτευση με τις μαύρες περιόδους της δεξιάς κυριαρχίας (εμφυλιακά και μετεμφυλιακά χρόνια). Εφτασε μέχρι την απρέπεια να ταυτίσει τις ομολογίες των συλληφθέντων ως τρομοκρατών με τη ματωμένη παράδοση του ελληνικού αριστερού κινήματος: «Πόσοι από τους Ελληνες κομμουνιστές δεν συνεργάσθηκαν στενά με τις Αρχές αφ' ότου συνελήφθησαν; Πόσοι δεν έκαναν στη θέα και μόνο του αστυνομικού δηλώσεις μετανοίας;» Η εμπάθεια δεν είναι ποτέ καλός σύμβουλος για όσους επιχειρούν ιστορικές αναλογίες.

ΠΑΥΛΟΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
«Ο παρακαπιταλισμός της μεταπολίτευσης»

Η μεταπολίτευση του 1974 όχι μόνο δεν έφερε στη χώρα την πραγματική δημοκρατία, αλλά άφησε αναλλοίωτες τις «παρακαπιταλιστικές» κοινωνικοοικονομικές δομές του παρελθόντος, με αποτέλεσμα κάθε πισωγύρισμα να είναι δυνατό. Αυτά έγραφε, εν έτει 1977, όχι η 17Ν αλλά ο Παύλος Μπακογιάννης, στο βιβλίο του «Ανατομία της ελληνικής πολιτικής» (εκδ. Παπαζήση).

«Ο τρόπος που έγινε η μεταβίβαση της εξουσίας», διαβάζουμε, «εμπεριείχε το στοιχείο του συμβιβασμού», πράγμα που «επηρέασε αποφασιστικά τις εξελίξεις που ακολούθησαν». Κατ' αρχάς, «εμπόδισε την ολοκληρωτική εκκαθάριση του μηχανισμού άσκησης της εξουσίας από τα φιλοδικτατορικά στοιχεία, με συνέπεια όχι μόνο να καθυστερήσει η εκδημοκράτιση, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις, δεν επέτρεψε να γίνει η αρχή για μια τέτοια εξέλιξη. Ο Κων. Καραμανλής απλά 'πειθάρχησε' τις ένοπλες δυνάμεις, χωρίς να τις κάνει ακίνδυνες. Ο στρατός όχι μόνο δεν έχει εκδημοκρατιστεί, αλλά δεν άρχισε καν η διαδικασία εκδημοκράτισης» (σελ. 229-30).

Εξίσου καθοριστική είναι η αναβίωση του προδικτατορικού κατεστημένου: «Με τον τρόπο που έγινε η παράδοση της εξουσίας και η εκλογή των δυνάμεων στις οποίες παραδόθηκε, δεν ξαναφάνηκαν στην πολιτική σκηνή μόνο τα γνωστά και πριν από την 21η Απριλίου 1967 πρόσωπα, αλλά πέρασαν άθικτες και οι δομές της παρακαπιταλιστικής κοινωνίας, που κυριαρχούσαν την εποχή εκείνη και που, σε τελευταία ανάλυση, ήταν αυτές που παρήγαγαν το καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967. [...] Αλλαγή έγινε μόνο στον τομέα των τυπικών μορφών άσκησης της εξουσίας, ενώ διατηρήθηκαν τα στεγανά και η διάσταση κράτους και κοινωνίας που χαρακτήριζαν τη μεταπολεμική ζωή του τόπου. Το σύστημα που εγκαθιδρύθηκε, ύστερα από την 24η Ιουλίου 1974, είναι ένα καθεστώς κρατικού πατερναλισμού, με κατοχυρωμένες τις νομικές δυνατότητες αυταρχικής του εξέλιξης, που ενισχύονται ακόμα περισσότερο, με τον τρόπο που ασκεί την εξουσία ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας» (σελ. 232-3, 237).

Η ξεχασμένη τρομοκρατία

26.1.1975: Επιδρομή ναζιστών της οργάνωσης «Νέα Τάξη» στο ΕΜΠ και μαχαίρωμα του φοιτητή Β. Γεωργιάδη.

16.2.1976: Βόμβα σε γραφεία του ΚΚΕ Εσωτερικού (οδός Θεσ/νίκης).

24.3.1976: Ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο της Αθήνας και δυναμίτη σε γραφεία του ΚΚΕ στον Κορυδαλλό.

14.9.1976: Ανακάλυψη οπλοστασίου στα χέρια απόστρατων στελεχών της ιωαννιδικής χούντας, στη Θεσ/νίκη.

16.12.1976: Μαζικοί τραυματισμοί δημοσιογράφων από χουντικούς στην κηδεία του Μάλλιου, σε συνεργασία με «αγανακτισμένους» αστυνομικούς.

24.12.1976: Εκρηξη βόμβας της Εθνικής Σοσιαλιστικής Οργάνωσης Πανελλήνων (ΕΣΟΠ) σε γραφεία του ΚΚΕ.

24.1.1977: Επιστολή-βόμβα της ΕΣΟΠ στην εφημερίδα «Αυγή».

4.2.1977: Εκρηξη βόμβας σε βιβλιοπωλείο της Ασκληπιού, που πουλούσε βιβλία, δίσκους και είδη λαϊκής τέχνης από τη Βουλγαρία.

5.2.1977: Τρεις εκρήξεις βομβών στα γραφεία του ΕΚΚΕ στα Εξάρχεια, του ΚΚΕ στην Καισαριανή και του ΚΚΕ Εσωτ. στα Πετράλωνα.

11.2.1977: Βόμβα στο βιβλιοπωλείο «Πλανήτης», στην Ασκληπιού. Είχε «προαναγγελθεί», την προηγουμένη, από τον 20χρονο νεοφασίστα Αργ. Κακκαβά.

19.2.1977: Εκρηξη ισχυρής βόμβας στα γραφεία της Πολιτιστικής Λέσχης Παγκρατίου.

24.2.1977: Σύλληψη των Αριστοτέλη Καλέντζη, Αργ. Κακκαβά και Ευ. Χριστάκη, στην κατοχή των οποίων βρέθηκε ολόκληρο οπλοστάσιο από πυροβόλα, εκρηκτικά και χειροβομβίδες. Ομολογία των δυο τελευταίων για συμμετοχή σε βομβιστικές ενέργειες.

4.3.1977: Βόμβα της ΕΣΟΠ σε γραφεία του ΚΚΕ Εσ. «Τα Νέα».

9.3.1977: Σύλληψη του στελέχους της «4ης Αυγούστου» Δ. Ηλιόπουλου και της φίλης του, Χρ. Ζέκιου, για κατοχή όπλων.

22.3.1977: Εκρηξη βόμβας καταστρέφει το Ι.Χ. του γεν. γραμματέα της ΕΣΔΗΝ, Δ. Ξυριτάκη, στην Αλεξάνδρας.

30.5.1977: Σύλληψη του εν ενεργεία ανθυπίλαρχου Γ. Διαμαντή για ρίψη χειροβομβίδας σε βιβλιοπωλείο με βουλγαρικά βιβλία στην Ασκληπιού. Πρωτόδικα θα καταδικαστεί (10.8.77) σε κάθειρξη 8 χρόνων, που το Εφετείο θα μειώσει σε 5 χρόνια (8.2.78).

8.10.1977: Καταδίκη του Καλέντζη σε κάθειρξη 12 χρόνων, του Κακκαβά σε 2 χρόνια, του Δ. Ηλιόπουλου σε ενάμιση χρόνο.

9.10.1977: Εκρηξη βόμβας σε γραφεία της ΚΝΕ στα Πετράλωνα.

16.10.1977: Εμπρησμός των γραφείων της «Αυγή» από νεοφασίστες.

5.3.1978: Εκρηξη βόμβας στα γραφεία του περιοδικού «Αντί».

6.3.1978: Εκρηξη βόμβας στα γραφεία του ΚΚΕ Εσωτ. στη Ν. Φιλαδέλφεια.

10.3.1978: Εκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο «Ελλη», κατά τη διάρκεια της προβολής της σοβιετικής ταινίας «Ουράνιο Τόξο». 18 θεατές τραυματίες, απ' τους οποίους οι 3 πολύ σοβαρά.

20.6.1978: Εκρηξη βόμβας στον κινηματογράφο «Ρεξ», κατά τη διάρκεια της προβολής σοβιετικής ταινίας. 15 θεατές τραυματίες.

23.7.1978: 13 αλυσιδωτές εκρήξεις βομβών σε Αθήνα-Πειραιά, στην 4η επέτειο της Μεταπολίτευσης.

31.7.1978: Σύλληψη ως βομβιστών του Νικ. Μιχαλολιάκου κι άλλων 8 νεοφασιστών, και δίωξή τους με τον «αντιτρομοκρατικό» (Ν.774/78). Στις 29.9.78 παραπέμπονται για κατοχή εκρηκτικών, όχι όμως με τον «αντιτρομοκρατικό». Καταδικάζονται ο Μιχαλολιάκος σε φυλάκιση 13 μηνών κι ο Αλ. Μαριούκλας σε 10 μηνών (15.1.79).

6.8.1978: Αλλες 12 εκρήξεις βομβών σε Αθήνα και Πειραιά μέσα σε μιάμιση ώρα.

18.10.1978: Τέσσερις διαδοχικές εκρήξεις βομβών στα δικαστήρια και σε καταστήματα που πουλάνε σοβιετικά προϊόντα.

17.12.1978: 39 εκρήξεις βομβών σε Αθήνα - Πειραιά, ως «μνημόσυνο» για τον βασανιστή Μάλλιο. Τραυματίες 7 περαστικοί.

11.1.1979: Επικήρυξη των ακροξεξιών βομβιστών Ν. Παναγόπουλου και Αντ. Πρωτοπαπά με 1.000.000 δρχ. για τον καθένα.

22.1.1979: Σύλληψη 9 βομβιστών που ανήκουν στην «Οργάνωσιν Εθνικής Αποκαταστάσεως» (ΟΕΑ) και ευθύνονται για τις αιματηρές βομβιστικές επιθέσεις στους κινηματογράφους. Δύο από τους συλληφθέντες (Χρ. Τζαβέλλας, Γ. Γεωργιάδης) είναι εν ενεργεία αξιωματικοί του στρατού. Αλλοι 4 βομβιστές καταζητούνται.

29.1.1979: Δίωξη κατά του διοικητή της Σχολής Χωροφυλακής αντισυνταγματάρχη Βουδικλάρη για πώληση όπλων σε μέλη της ΟΕΑ. Θα καταδικαστεί στις 1.6.79 απ' το πενταμελές Εφετείο, απλώς για οπλοκατοχή, σε 2 χρόνια φυλακή.

15.3.1979: Αυθόρμητη παράδοση του καταζητούμενου για συμμετοχή στην ΟΕΑ (και πρώην διοικητή των χουντικών «Αλκίμων») Λογγίνου Παξινόπουλου.

16.3.1979: Τραυματισμός και σύλληψη του επικηρυγμένου βομβιστή Αντ. Πρωτοπαπά στον Κολωνό.

17.3.1979: Τραυματισμός και σύλληψη του επίσης επικηρυγμένου Ν. Παναγόπουλου στην Κυψέλη.

1.6.1979: Καταδίκη 10 από τους κατηγορούμενους της ΟΕΑ σε διάφορες ποινές (ισόβια στον Απ. Πρωτοπαπά, 18 χρ. στο γιατρό Ιω. Κουρκουλάκο, 14 χρ. στο Χρ. Τζαβέλα, 2 1/2 στο Λ. Παξινόπουλο κ.λπ.).

12.11.1979: Καταδίκη του Ν. Παναγόπουλου σε κάθειρξη 25 χρόνων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Αγγελος Σ. Βλάχος
«Αποφοίτηση 1974» (εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 2001).
Αναμνήσεις του γνωστού διπλωμάτη από την περίοδο της μεταπολίτευσης (25 Ιουλίου - 17 Νοεμβρίου).

Γεώργιος Ράλλης
«Πολιτικές Εκμυστηρεύσεις 1950-1989» (εκδ. Προσκήνιο, Αθήνα 1990).
Οι αναμνήσεις του παλαίμαχου πολιτικού, με αναφορές και στην ανασφάλεια της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Αυτόνομη Πρωτοβουλία Πολιτών
«Νοέμβρης 1973, ο αγώνας συνεχίζεται» (Αθήνα, Νοέμβρης 1983).
Χρονολόγιο ιστορικών γεγονότων και του μαζικού κινήματος στο τέλος της δικτατορίας και την πρώτη δεκαετία της μεταπολίτευσης.

Μισός χρόνος γεμάτος θαύματα
Μικρό ημερολόγιο της 'απελευθέρωσης'» (περ. «Αντί», τ. 10, Ιανουάριος 1975).
Σχολιασμένη καταγραφή των γεγονότων της μεταπολίτευσης.

Λεωνίδας Παπάγος
«Σημειώσεις 1967-1977» (εκδ. Ιδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Αθήνα 1999).
Το ημερολόγιο του αυλάρχη του Γλίξμπουργκ περιλαμβάνει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις απόψεις των πολιτικών που πρωταγωνίστησαν στη μεταπολίτευση.

Γιώργη Θ. Κρεμμυδά
«Οι άνθρωποι της χούντας μετά τη δικτατορία» (εκδ. Εξάντας, Αθήνα 1984).
Δημοσιογραφική καταγραφή της τύχης των πρωταγωνιστών της χούντας κατά τη μεταπολίτευση. Περιλαμβάνεται η δράση των ακροδεξιών, νεοφασιστών, κ.λπ., την περίοδο 1975-79 και η αντιμετώπισή τους από τις κυβερνήσεις Καραμανλή.

ΔΕΙΤΕ

Νίκου Καβουκίδη
«Μαρτυρίες» (1975).
Ντοκιμαντέρ-χρονικό της μεταπολίτευσης, από τη φοιτητική εξέγερση του 1973 μέχρι τον Αύγουστο του 1975. Εμφαση στους μαζικούς αγώνες για την κατοχύρωση και διεύρυνση του δημοκρατικού ανοίγματος.[/spoiler:21gwbrfq]

Όσο αντιπαθητική και να είναι η Κανέλλη, δεν νομιμοποιείται κάνεις και για κανένα λόγο να σηκώσει χέρι.
Τι πας να αποδείξεις;
Πως έκανε καλά o τραμπούκος και χτύπησε μια γυναίκα;

Το βάρεσα με το Defy μου

Ο χρήστης Ernani έγραψε:

Οπως είπα φίλε μου (αν μου επιτρέπεις το 'φίλε μου' )
[...]

Είχα την εντύπωση ότι ήταν αυτονόητο (με αφορμή όσα είχαμε πει - και με πμ - για τους Lynyrd Skynyrd στο θέμα της μουσικής). Εντάξει, μπορεί να να μην συμφωνούμε σε κάποια θέματα (όπως αυτό των εκλογών), αλλά ουδέποτε έγινε έστω και νύξη επί προσωπικού (όπως κάνουν κάποιοι άλλοι).

Με τιμά ιδιαίτερα να με θεωρείς φίλο σου, εστω και διαδικτυακό, μιας και εκτιμώ το χαρακτήρα σου, τουλάχιστον απο το 'πρόσωπο' που δείχνεις στην διαδικτυακή κοινότητα που συμμετέχουμε . Απλά, επειδή δεν γνωριζόμαστε προσωπικά και το νετ συχνά γεννα παρεξηγήσεις, θεωρησα σωστό να ζητήσω την άδειά σου, μιας και μια παρεξηγηση μαζί σου θα με στενοχωρούσε.

Όσον αφορά το περιστατικό, διαφωνώ. Προσωπικά βρίσκω παράλογο το γεγονός να θεωρείται επίθεση αυτό που έκανε η Κανέλλη με την εφημερίδα. Δεν πειράζει..... Προσωπικά βρίσκω παράλογο που αναμείχθηκε. Αν είχε κατσει στ΄αβγά της, ποιά θα ήταν η εξέλιξη των πραγματων.....? Αν μπορείς, κάνε μια περιγραφή.... Αλλά ακόμα κι αν πιστεύεις κάτι τέτοιο, θεωρείς ότι ήταν σωστή η αντίδραση του Κασιδιάρη απέναντι της; Οχι, σωστό θα ήταν να της το ανταποδώσει με τον ίδιο τρόπο (βεβαια θα ξανανταπέδιδε εκείνη και πάλι στο ίδιο θα καταληγαμε). Αλλα έπρεπε να ανταποδώσει, για να ξέρει η Κανέλλη και ή καθε Κανέλλη, πως τέτοιες μαλακίες δεν περνάνε. Το ίδιο λέω και για την Δουρου....Πως κι εκεινη θα έπρεπε να τον μπουγελώσει, γιατί οχι....??? Νομίζω πως θα τον έφερνε σε πολύ δυσκολοτερη θέση, απο καθε άποψη, ο, τι συνέχεια και να υπήρχε. Δηλαδή τί, ήταν σε αυτοάμυνα και την άρχισε στα χαστούκια; Ναι, μεγάλη μαγκιά, δεν αντιλέγω. Τέλος, για τη Δούρου, η γνώμη είναι ότι ήταν άψογη διότι κατάφερε και διατήρησε την ψυχραιμία της (σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να έχανε το δίκιο της) με αποτέλεσμα να τσιμπήσει και τη μηνυσούλα του ο ψευτόμαγκας.

Συγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά δε μας ενδιαφέρουν τα ερωτικά σας.

Το έχετε κάνει μείζον θέμα μωρέ.
Όταν τις έτρωγε ο Χατζηδάκης (πως διάολο τον λένε), όταν έτρωγε τα γιαούρτια η Κανέλη (και όχι μόνο) και όταν 100.000 κόσμος στο σύνταγμα ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ να πάνε στην κρεμάλα και οι 300 και 'να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή' τότε άνθιζε η δημοκρατία και πανηγυρίζατε όλοι.
Τώρα σας πείραξε που το έκανε ο Χρυσαυγίτης. Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί...
Καλά να πάθει στα ίσα. Στα ίσα και να ξαναφάει. Ο μόνος ενδοιασμός μου είναι ότι είναι 'γυναίκα' (στην ταυτότητα).

Youtube Video

Ας πιάσουμε τα δικά σου τότε. Γιατί είναι ροζ το δικό σου φιδάκι;

Ο χρήστης InFiNiTy έγραψε:
Συγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά δε μας ενδιαφέρουν τα ερωτικά σας.

Αμα είσαι καλή και καθαρή, θα σε π....αίξουμε κι εσένα....!

Ο χρήστης Spartan έγραψε:

Συγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά δε μας ενδιαφέρουν τα ερωτικά σας.

Αμα είσαι καλή και καθαρή, θα σε π....αίξουμε κι εσένα....!