Ας παραθέσω ένα απόσπασμα από το ίνδαλμα μερικών εδώ μέσα, το οποίο τα λέει εντελώς διαφορετικά.
Ότι ναι μεν βάλαμε γάλα όπως λέει ο Παρλιάρος αλλά δεν βάλαμε και μια βανίλια στην κρέμα από μόνοι μας για να δώσουμε την προσωπική μας πινελιά.

Αυτολεξεί απόσπασμα της αγιογραφίας:
Παπαχελάς: Γιατί δε συμμερίζεστε αυτή την αισιοδοξία (σσ. ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά στην οικονομία).
Alekos Papadopoulos'Καταρχάς τα πράγματα πάνε καλά σε ό,τι αφορά την υλοποίηση του προγράμματος οικονομικής βοήθειας το οποίο επέβαλε **το **τριμερής οικονομικός έλεγχος. .....
Η κυβέρνηση έδειξε μια αποφασιστικότητα στην εφαρμογή του(σσ. το Μνημόνιο) , και αυτό θα καταλογιστεί στα θετικά της ιστορίας, αλλά Πρώτον περιορίστηκε μόνο στην εφαρμογή του Μνημονίου (κάτι θετικό, για αυτό είμαστε στη ζώνη του €), αλλά νομίζω ότι πουθενά αλλού και σε κανένα καίριο τομέα (και θα εξηγήσω γιατί μετά) δεν έχουμε δει ακόμα την προσωπική της σφραγίδα.'

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Ναι μωρε, σε κατι ψιλολογια μας τα χαλασανε, τρεις το λαδι τρεις το ξυδι.

Ας ειχαμε τουλαχιστον ακουσει τον πανοςς, λιγοτερο θα μας ειχε κοστισει

To μνημόνιο προέβλεπε 2 βασικά πράγματα:

• διαρθρωτικές κινήσεις (που υποτίθεται θα έφερναν ανάπτυξη)
• μείωση δημοσίων δαπανών με τη λογική ότι υπάρχει αφρός-κύριε Μάκη μου-για πάρτη σου (φτωχοί εργαζόμενοι των 2.000 ευρώ το μήνα )

Στο πρώτο καληνύχτα σας και στο δεύτερο επέλεξαν την εύκολη λύση ήτοι 'Γαμάω οριζόντια μισθούς και συντάξεις ακόμα και αυτά που είναι κάτω από 1000 ευρώ'.

Αποτέλεσμα: κατέρρευσε η αγορά (ψυχολογία καταναλωτή που ρώταγε ο Λιόστεμης) και η όποια κίνηση για ανάπτυξη (λολ) έπεφτε στο κενό (χωρίς αγορά λογικό είναι).

Το ΔΝΤ λέει ότι ήταν λάθος που επέμεινε στη λιτότητα αλλά -δεύτερο λάθος- αν δεν επέμεινε δεν θα είχε νόημα το όλο project γιατί κανονικά έπρεπε να βαρέσουμε κανόνι εξ' αρχής.

Τώρα που το σκέφτομαι δεν βάλαμε καν κατσικίσιο αλλά μητρικό (επειδή τραβάγαμε τα βυζιά μας από απόγνωση).
Ιουυυυυυ.

Ον σέκοντ θοτ, μια που παραδέχεται το λάθος του το ΔΝΤ μήπως να διορίζαμε καμιά 15άρα χιλλιάδες κόσμο στους δήμους και τα ΚΕΠ;

Ο χρήστης nass έγραψε:
@GTI_ και @rx8_drifter
Τις άλλες διαπιστώσεις του ΔΝΤ, ότι εμείς εδώ πετάγαμε χαρταετό, γαμήσαμε τον ιδιωτικό τομέα για να προστατεύσουμε συμφέροντα και συντεχνίες και ότι η όλη φάση ήταν 'μαλάκες μη χρεωκοπήσετε και μας πάρετε μαζί σας στον πάτο και μεις θα σας δώσουμε χρήμα' τις αναφέρουμε και τις δεχόμαστε εξίσου με το 'κάναμε λάθος' ?

Ξέρεις, είναι απόλυτα εφικτό και οι προτάσεις να είναι λάθος (παραιτήσου από τη δουλειά σου για να γλυτώσεις τα έξοδα commuting) και εσύ να εφαρμόσεις λάθος ακόμα και τα σωστά μέρη.
Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

...εγώ πάντως, έχω μειώσει κάτω από το μισό την 'κατανάλωση', όχι λόγω κακής ψυχολογίας αλλά λόγω... αφραγκίας!..
...έχει πολύ μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο...

Ο χρήστης liostemi έγραψε:
...εγώ πάντως, έχω μειώσει κάτω από το μισό την 'κατανάλωση', όχι λόγω κακής ψυχολογίας αλλά λόγω... αφραγκίας!..
...έχει πολύ μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο...

Κειμενική απάντηση θα λάβεις από το Garland.

Βαριέμαι να ξαναρχίσω παρόμοιο σήριαλ με τα 'δημόσια αγαθά' (Λάμψη, επεισόδιο 20.362).

To να μιλάμε σήμερα για 'ψυχολογία καταναλωτή' είναι μεγάλη μαλακία. Αυτό ισχυε το '10 που άρχισε η κρίση, αντε ίσως και το '11. Πλέον δεν υπάρχει ψυχολογία μεν, αλλά ούτε και λεφτά. Τουλάχιστον στους πολλούς......

καλά εκείνους τους 1000 +1 ορισμούς για τα δημόσια αγαθά που είχες γράψει ακόμα τους περιμένουμε.

Εντωμεταξύ αυτή την ηλιθιότητα όπου η οικονομία είναι ένας ασθενής με κατάθλιψη και πρέπει να την βάλουμε στο ντιβάνι για να πάρει τα πάνω της, η αντικατάσταση δηλαδή των fundamentals της οικονομίας από την ψυχολογία που την ξεκίνησε ο Παπακωνσταντίνου και τη συνεχίζει ο Σαμαράς καλό είναι να μην την αναπαράγουμε.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά μας ακούν οι δυτικοί και τρομάζουν.

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:

...εγώ πάντως, έχω μειώσει κάτω από το μισό την 'κατανάλωση', όχι λόγω κακής ψυχολογίας αλλά λόγω... αφραγκίας!..
...έχει πολύ μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο...

Κειμενική απάντηση θα λάβεις από το Garland.

Βαριέμαι να ξαναρχίσω παρόμοιο σήριαλ με τα 'δημόσια αγαθά' (Λάμψη, επεισόδιο 20.362).

...συνεχίζεις να ισχυρίζεσαι ότι η κατάρρευση της αγοράς οφείλεται στην κακή ψυχολογία του καταναλωτή και όχι στην αφραγκία!.. μεγαλύτερη μπούρδα δεν έχω ακούσει!..

Ο χρήστης nass έγραψε:
@GTI_ και @rx8_drifter
Τις άλλες διαπιστώσεις του ΔΝΤ, ότι εμείς εδώ πετάγαμε χαρταετό, γαμήσαμε τον ιδιωτικό τομέα για να προστατεύσουμε συμφέροντα και συντεχνίες και ότι η όλη φάση ήταν 'μαλάκες μη χρεωκοπήσετε και μας πάρετε μαζί σας στον πάτο και μεις θα σας δώσουμε χρήμα' τις αναφέρουμε και τις δεχόμαστε εξίσου με το 'κάναμε λάθος' ?

Εννοείται. Όταν όμως λες εμείς εδώ πετάγαμε χαρταετό ποιους εννοείς; Γιατί εγώ έχω να πετάξω χαρταετό από το 1990.
Ό,τι μου έχουν ζητήσει οι κυβερνήσεις σωτηρίας (το Γιώργο-ο μπένυ και ο success story man) το έχω πληρώσει και με το παραπάνω σαν καλός φορολογούμενος. Επιπλέον, δεν πηγαίνω σε πορείες αναρχοάπλυτων, κάθομαι αραχτός και φρεσκοπλυμμένος στον καναπέ μου διαβάζοντας ΤαΝέα (της συγκυβέρνησης, όχι τα παλιά τα πράσινα) και βλέποντας μέγκα και σκάει. Τί άλλο να κάνω για τη σωτηρία της πατρίδας;

Η προστασία συμφερόντων/συντεχνιών και το πέταγμα χαρταετού είναι το success story για το οποίο κομπάζει 24/7 ο καταλληλότερος.

Λιόστεμη
αν δεν αντιμετώπιζες το ποστάρισμα όπως το κλάσιμο (αμολάς χωρίς να σκεφτείς) θα καταλάβαινες ότι η 'ψυχολογία του καταναλωτή' δεν έχει να κάνει με το αν νιώθει κακοδιάθετος, αν νιώθει ερωτευμένος ή αν έχει τα νεύρα του αλλά είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο που περιλαμβάνει καταναλωτικές συνήθειες, προτιμήσεις ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ το εισόδημα του.

Με απλά λόγια το ότι κατέρρευσε η αγορά δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι δεν είχε κάποιος λεφτά να ξοδέψει αλλά με το ότι φοβόταν να ξοδέψει γενικά γιατί δεν ήξερε τι του ξημερώνει (για να το πω με απλά λόγια να το καταλάβουν και οι μικροί μας φίλοι).

Το γιατί δεν ξόδευες εσύ έχει ελάχιστη ως καμία σημασία γιατί είσαι 1 άτομο από τα 10.000.000.

Το μονο ενδιαφερον με την παραδοχη του ΔΝΤ ειναι τι μελλει γενεσθαι με την τροικα,απειλειται με..διασπαση,και μαλιστα την ωρα που στην Ελλαδα η εσωτερικη τροικα ειναι 10 φορες πιο ενωμενη;

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:

Με απλά λόγια το ότι κατέρρευσε η αγορά δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι δεν είχε κάποιος λεφτά να ξοδέψει αλλά με το ότι φοβόταν να ξοδέψει γενικά γιατί δεν ήξερε τι του ξημερώνει (για να το πω με απλά λόγια να το καταλάβουν και οι μικροί μας φίλοι).

Για να 'χεις αυτή την άποψη, πρέπει να 'σαι από αυτούς που το εισόδημά τους ελάχιστα μειώθηκε από το '09.
Για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού όμως, τα εισοδήματα έχουν καταρρακωθεί ή μηδενιστεί.
Μισθωτός που 'παιρνε 600 ευρώ, εδώ και κάνα δυο χρόνια παίρνει 0. Και τον π%δάνε και στους φόρους για ανύπαρκτα εισοδήματα.
Το ίδιο και ΕΕ που χρεοκόπησαν ή φυτοζωούν.
Πάρα πολλοί ζουν 'αναλώνοντας κεφάλαιο' (τρώγοντας τις αποταμιεύσεις που 'καναν μια ζωή).

Νομίζω γύρω στα €70 δις αφαιρέθηκαν το '10, '11, '12 από μια πτωτική αγορά.
Η ανεργία εκτοξεύθηκε από το 9% στο 27%.
Η ψυχολογία δεν έχει καμία σχέση.
Όσο αισιόδοξος και να 'σαι, 1+1 πάντα θα κάνει 2, όχι 11.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Το μονο ενδιαφερον με την παραδοχη του ΔΝΤ ειναι τι μελλει γενεσθαι με την τροικα,απειλειται με..διασπαση,και μαλιστα την ωρα που στην Ελλαδα η εσωτερικη τροικα ειναι 10 φορες πιο ενωμενη;

Μέχρι τις γερμανικές εκλογές το success story στους κινηματογράφους. Μετά ανεβαίνει άλλο έργο.

Ναι μετά ανεβαίνει άλλο στόρι:

Youtube Video

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:
Λιόστεμη
αν δεν αντιμετώπιζες το ποστάρισμα όπως το κλάσιμο (αμολάς χωρίς να σκεφτείς) θα καταλάβαινες ότι η 'ψυχολογία του καταναλωτή' δεν έχει να κάνει με το αν νιώθει κακοδιάθετος, αν νιώθει ερωτευμένος ή αν έχει τα νεύρα του αλλά είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο που περιλαμβάνει καταναλωτικές συνήθειες, προτιμήσεις ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ το εισόδημα του.

Με απλά λόγια το ότι κατέρρευσε η αγορά δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι δεν είχε κάποιος λεφτά να ξοδέψει αλλά με το ότι φοβόταν να ξοδέψει γενικά γιατί δεν ήξερε τι του ξημερώνει (για να το πω με απλά λόγια να το καταλάβουν και οι μικροί μας φίλοι).

Το γιατί δεν ξόδευες εσύ έχει ελάχιστη ως καμία σημασία γιατί είσαι 1 άτομο από τα 10.000.000.

Ναι μωρε, τα χουν στα στρωμματα και φυλαγονται οι υπολοιποι 9.999.999

Edito 438

Ξυπνάω νωρίς. Και αυτόματα, κάνω το λάθος να πατήσω το τηλεκοντρόλ. Πέφτω σε πρωινή συζήτηση για το μέλλον της δημόσιας τηλεόρασης. Όπως σε όλες τις ανάλογες τηλεοπτικές συζητήσεις, σε μάχες που έχουν ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα, λαϊκοί αγωνιστές δίνουν αγώνες για να υπερασπίσουν το κράτος, το δημόσιο, την ενημέρωση, την κρατική τηλεόραση, από την επίθεση των μνημονίων και των κερδοσκόπων.

Θέλει κανείς να καταργήσει τη δημόσια τηλεόραση; Αμφισβητεί κανένας το ρόλο της; Τότε γιατί δεν μπορούμε να συζητήσουμε πραγματικά πόση και τι δημόσια τηλεόραση θέλουμε; Και πόσο είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε γι’ αυτό; Ο κρατισμός και η κομματοκρατία έχουν γίνει τόσο απόλυτα κυρίαρχη ιδεολογία, ώστε όταν κάποιος τολμάει να θέσει τα απλά, λογικά ερωτήματα, αντιμετωπίζεται ως εχθρός του λαού.

Εσύ πόση ΕΡΤ θέλεις στη ζωή σου; Και πόσο είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις γι’ αυτό; Δηλαδή, τι άλλο προτιμάς να στερηθείς για να έχεις αυτή την τηλεόραση που έχεις; Γιατί όλα έχουν ένα αντίτιμο, δεν μας χαρίζουν τίποτα. Συζητάτε για 4,5 ευρώ το μήνα, λένε οι υποστηρικτές του λεφτά υπάρχουν. Αν τα 51 ευρώ το χρόνο δεν είναι να το κάνουμε θέμα, τότε γιατί μας ενοχλεί ο φόρος ακίνητης περιουσίας; Γιατί συζητάμε για τα 10 ευρώ το στρέμμα και μας φαίνεται χαράτσι; Αν είμαστε τόσο large γιατί μιλάμε για «ανθρωπιστική καταστροφή»;

Πριν λίγο καιρό διαπιστώσαμε ότι ο συνολικός τζίρος όλης της τηλεοπτικής αγοράς είναι μικρότερος από τα 300 εκατομμύρια που πληρώνει η ελληνική κοινωνία για τη δημόσια τηλεόραση, μέσω των λογαριασμών. Πράγμα που είναι υπερβολικό. Όμως κι αυτό είναι η μισή αλήθεια. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα 4 κανάλια της ΕΡΤ, οι 7 κεντρικοί και οι 19 περιφερειακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί. Είναι ακόμα τα τηλεοπτικά κανάλια και ραδιόφωνα της Βουλής, των δήμων, των κομμάτων, της εκκλησίας. Δεκάδες, δηλαδή, μέσα ενημέρωσης που συντηρούνται από το κράτος.

Δεν υπάρχει κανένα άλλο κράτος στον κόσμο που να έχει αυτή την πολυτέλεια. Ούτε στη Βενεζουέλα του Τσάβες δεν εκδίδει το κράτος τηλεοπτικά περιοδικά. Άρα, τα 300 εκατομμύρια είναι πολύ παραπάνω. Ούτε αυτό όμως τελειώνει εδώ. Γιατί σε όλα αυτά τα σιτιζόμενα από το δημόσιο χρήμα Μέσα, διοχετεύεται κι άλλο κρατικό χρήμα με ποικίλες μορφές. Κρατικές διαφημίσεις, κρατικές επιχορηγήσεις, χορηγίες από επιχειρήσεις που ελέγχονται από το κράτος. Δάνεια που παίρνουν με την εγγύηση του κράτους, τα οποία δεν πληρώνουν και φορτώνονται κι αυτά στο έλλειμμα. Δεν πληρώνουν εφορίες και ταμεία και δημιουργούν κι άλλες τρύπες στους δημόσιους φορείς. Δεν πληρώνουν ρεύμα, νερό, αφήνουν απλήρωτους τους λογαριασμούς και τα ελλείμματα προστίθενται συνεχώς στο μεγάλο που έχει πνίξει τη χώρα.

Με άλλα λόγια, μόνο σ’ αυτά τα 4 τελευταία χρόνια της κρίσης, ο λογαριασμός από τα Μέσα Ενημέρωσης που χρηματοδοτούνται από το δημόσιο ξεπερνάει το «χαράτσι» της ΔΕΗ. Που λέμε ότι εξοντώνει την κοινωνία, ότι δυναμίτισε την αγορά στέγης και εκτόξευσε την ανεργία. Προτιμάμε να έχουμε κανάλι της Βουλής; Γούστο μας. Υποκριτές μόνο να μην είμαστε. Να λέμε ότι γίνεται να μην κόψουμε τίποτα. Γιατί αυτό ξέρουμε ήδη τι σημαίνει. Ποιοι το φωνάζουν. Αυτοί που δεν θέλουν οι ίδιοι να χάσουν τίποτα. Για να χάσουν όλοι οι άλλοι τα πάντα.

Έχει καμία σοβαρότητα αυτή η συζήτηση περί δημόσιας τηλεόρασης; Καμία. Στον καιρό της επικοινωνιακής κοσμογονίας είναι αστείο να μιλάμε για δεκάδες κρατικά ΜΜΕ. Δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο. Το αντίθετο. Οι υποστηρικτές του κρατισμού υπονομεύουν το ρόλο της δημόσιας ενημέρωσης. Τι εξυπηρετούν κάμποσα ΜΜΕ με τηλεθέαση μηδέν, 2, 3, 5%; Ένα μεγάλο δημόσιο κανάλι με 10-15% θεαματικότητα και ανταγωνιστικό θα ήταν και θα έδινε τον τόνο σε μια ενημέρωση που κυριαρχείται από ιδιωτικά συμφέροντα. Ένα μεγάλο κανάλι, ισχυρό, και 2-3 ραδιόφωνα θα ήταν υπεραρκετά σ’ αυτή τη χώρα που ο πληθυσμός της είναι όσος μιας πόλης της υφηλίου. Σε κάθε κανονική χώρα ακόμα και πρόβλημα να μην είχε, πόσο μάλλον αν είχε χρεοκοπήσει, το κράτος θα προκήρυσσε όλες αυτές τις άδειες, θα τις νοίκιαζε, και όχι μόνο θα εξοικονομούσε τις ζημιές αλλά θα είχε και ετήσια έσοδα, θα προσέλκυε επενδύσεις. Όχι εδώ. Εδώ υπερασπίζουμε τη δημόσια τηλεόραση και ενημέρωση. Οι λειτουργοί της οποίας απεργούν καθημερινά γιατί δεν πληρώνονται. Πράγμα που δεν εμποδίζει να προσλαμβάνουν κι άλλους ως «προσωπικό ειδικών θέσεων». Λεφτά υπάρχουν. Τα δικά σου.

Μήπως όμως η κουβέντα γίνεται για τους εργαζόμενους που θα χάσουν τις δουλειές τους; Κάποτε είχαν φτάσει τις 6-7 χιλιάδες, τώρα λένε ότι είναι περίπου 3 χιλιάδες στην ΕΡΤ. Λένε, γιατί με το ελληνικό δημόσιο ποτέ δεν ξέρεις τα νούμερα. Θα ’ναι και μερικές εκατοντάδες σε όλα τα άλλα, κομματικά, βουλευτικά, εκκλησιαστικά, δημοτικά. Πρώτα-πρώτα και ελάχιστα να κρατήσουμε, με την αρχοντιά και την ευρυχωρία αυτού του κράτους, οι μισοί θα μείνουν. Οι άλλοι μισοί δεν θα δουλέψουν στα ισάριθμα ιδιωτικά που θα αντικαταστήσουν τα κρατικά; Δεν υπάρχουν άνθρωποι που θα συνταξιοδοτηθούν, που έχουν δεύτερες και τρίτες δουλειές και δεν θα μείνουν χωρίς δουλειά; Κι αν μείνουν και μερικές εκατοντάδες άνεργοι, σοβαρά τώρα, πιστεύετε ότι σ’ αυτή τη χώρα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων σπαταλώνται εκατοντάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο σε σταθμούς μηδενικής ακροαματικότητας για να μη μείνουν άνεργοι 200-300 εργαζόμενοι; Να τους δώσουμε μια χρονιά όλη την εισφορά, να γίνουν όλοι εκατομμυριούχοι, να τελειώσουμε, να κάνουμε ό,τι και ο υπόλοιπος κόσμος.

Εννοείται ότι το πρόβλημα δεν είναι οι εργαζόμενοι. Ούτε καν η ενημέρωση, όλες αυτές οι κορόνες για επεμβάσεις της κυβέρνησης και δημόσια ανεξαρτησία γνώμης που λείπει από τα ιδιωτικά μέσα, είναι απλά συνθήματα. Και αντιφατικά μεταξύ τους. Ούτε τα κόμματα χρειάζονται μέσα ενημέρωσης κομματικά για να ακουστεί η φωνή τους, μηδενική απήχηση έχουν άλλωστε. Στην εποχή της ταχύτατης διάδοσης της πληροφορίας από παντού, με κάθε μέσον, η εικόνα των ελληνικών κρατικοδίαιτων ΜΜΕ έχει λήξει από τη δεκαετία του 1970. Τα υποτιθέμενα Μέσα του ευρύτερου κρατικού και κομματικού χώρου είναι μια ψυχρή μεταβίβαση δημόσιων πόρων στο πολιτικό σύστημα. Το οποίο διαχειρίζεται πάνω από 500 εκατομμύρια κάθε χρόνο, μοιράζει λεφτά, αναθέτει παραγωγές, διορίζει, αγοράζει πολιτική προστασία από τους δημοσιογράφους, τοποθετεί το κομματικό προσωπικό, δημιουργεί πολιτικό χρήμα. Γι’ αυτό μετά από 4 χρόνια ύφεσης, με 1,5 εκ. ανέργους, με μισούς μισθούς και συντάξεις, είναι ταμπού να αγγίξει έστω και ένα χρεοκοπημένο ραδιοφωνικό δημοτικό σταθμό, να κάνει ιντερνετική την τηλεόραση της Βουλής. Λεφτά υπάρχουν. Για όσους μπορούν να τα πάρουν.

Όταν στις δύο μεγάλες πόλεις μας εξελέγησαν δύο δήμαρχοι που δεν κουβάλαγαν μαζί τους κομματικούς στρατούς, είχαν πει: Δεν μπορώ να πληρώνω 8,5 εκ. για να με λιβανίζει μια τηλεόραση, όταν δεν μπορώ να μαζέψω τα σκουπίδια. Δεν μπορώ να πληρώνω 17 εκ. για ένα ραδιόφωνο, όταν δεν έχω να πληρώνω τους παιδικούς σταθμούς. Είπαν, δηλαδή, την απαγορευμένη λέξη, αυτή που όλοι οι αντιμνημονιακοί αγωνιστές με τους φλογερούς αγώνες εναντίον της Μέρκελ προσπαθούν να μας κρύψουν: επιλογή. Τι θα κόψουμε για να μειώσουμε το έλλειμμα; Ποιοι θα πληρώσουν;

4 χρόνια μετά έχουν κοπεί μισθοί, συντάξεις, η ανεργία έφτασε στο 27%. Αν ανοίξεις το πρωί την τηλεόραση, όμως, θα δεις επαναστάτες και πατριώτες να δίνουν μάχες εναντίον του μνημονίου. Για τη δημόσια τηλεόραση, ρε γαμώτο! Για να μη πέσει στα χέρια των κερδοσκόπων...

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/438/edito-438

Ο χρήστης Panosss έγραψε:

Με απλά λόγια το ότι κατέρρευσε η αγορά δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι δεν είχε κάποιος λεφτά να ξοδέψει αλλά με το ότι φοβόταν να ξοδέψει γενικά γιατί δεν ήξερε τι του ξημερώνει (για να το πω με απλά λόγια να το καταλάβουν και οι μικροί μας φίλοι).

Για να 'χεις αυτή την άποψη, πρέπει να 'σαι από αυτούς που το εισόδημά τους ελάχιστα μειώθηκε από το '09.
Για μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού όμως, τα εισοδήματα έχουν καταρρακωθεί ή μηδενιστεί.
Μισθωτός που 'παιρνε 600 ευρώ, εδώ και κάνα δυο χρόνια παίρνει 0. Και τον π%δάνε και στους φόρους για ανύπαρκτα εισοδήματα.
Το ίδιο και ΕΕ που χρεοκόπησαν ή φυτοζωούν.
Πάρα πολλοί ζουν 'αναλώνοντας κεφάλαιο' (τρώγοντας τις αποταμιεύσεις που 'καναν μια ζωή).

Νομίζω γύρω στα €70 δις αφαιρέθηκαν το '10, '11, '12 από μια πτωτική αγορά.
Η ανεργία εκτοξεύθηκε από το 9% στο 27%.
Η ψυχολογία δεν έχει καμία σχέση.
Όσο αισιόδοξος και να 'σαι, 1+1 πάντα θα κάνει 2, όχι 11.

Σε μία αγορά που η κατανάλωση ήταν ο κινητήριος μοχλός της ανάπτυξης η ψυχολογία που λέει ο eddie παίζει ρόλο. Σήμερα είναι και η αφραγκία. Αλλά στις αρχές του 2010 αυτό δεν ισχύε. Αλλά συνέβαινε.

Αν τώρα η καταστροφή του μοντέλου της υπερκατανάλωσης συνοδευόταν με διαρθρωτικές αλλαγές στον τρόπο που δουλεύει το Δημόσιο, στην απελευθέρωση της αγοράς από διάφορα κωλύματα και εφαρμοζόταν το γνωστό 2/3 κόψιμο δαπανών 1/3 φόρων και όχι 1/1 φόρους ως ότου βελάξουν αυτοί που φορολογούνται τότε θα σου έλεγα ότι ξεκινάμε από μία πιο υγιή βάση. Όμως σήμερα που ακόμα τίποτα δεν έχει αλλάξει τι να συζητάμε;

Και θες να δούμε κάποια πράγματα που αφορούν το θέμα που λειτουργεί το Δημόσιο;

1. Κτηματολόγιο. Το 2008 είχα πληρώσει δικαιώματα για τους τίτλους Ιδιοκτησίας. Σήμερα 5 χρόνια μετά η Αθήνα δεν έχει ακόμα αναρτηθεί και θα πρέπει ως κληρονόμος να πληρώσω και πάλι δικαιώματα..... Για κάτι που δεν έχω.... (Κτηματολόγιο) Φταίει ο Tomsen που το Ελληνικό Δημόσιο εδώ και 5 χρόνια καθυστερεί;

2. Εφορία. Ακόμα περιμένω την εκκαθάριση των γονέων μου για το 2012 μετά την τροποποιητική που είχα καταθέσει το Σεπτέμβριο γιατί είχα ξεχάσει να βάλω 1500€ σε Ιατρικά Έξοδα (όταν τρέχεις για Κηδείες δεν το σκέφτεσαι). Φταίει η Μέρκελ που δεν ολοκληρώνεται ο υπολογισμός φόρου για να εισπράξει το Δημόσιο περί τα Χ000€; (πόσο δύσκολο είναι πια;;;)

3. ΟΑΕΕ. Τον Ιούλιο του 2012 κατέθεσα τα χαρτιά για την είσπραξη των εξόδων κηδείας. Τον Μάιο του 2013 επισκέφτηκα το ΟΑΕΕ να ρωτήσω το πότε θα δοθούν αυτά τα χρήματα (το ποσό δεν καλύπτει ούτε τα έξοδα του Δήμου Αθηναίων...); Η απάντηση τους ήταν αυτολεξεί 'το παρακολουθούμε το θέμα, η υπόθεση σας έχει εκκαθαριστεί αλλά δεν υπάρχουν χρήματα... όταν τα χρήματα βρεθούν τότε θα σας τα δώσουμε!'. Φυσικά καθώς δεν είναι καν γνωστό το ύψος των εξόδων που θα καλυφτούν μου είναι αδύνατο να υπολογίσω και τα έξοδα κηδείας που θα μπορέσω να περάσω ως έξοδα για να καλύψω το τεκμήριο των αποδείξεων (και δεν είναι 20 ή 30 € .... πάνω από 4000€ ήταν τα άμεσα έξοδα). Και δεν έχω βέβαια, καθώς έχω καταθέσει την απόδειξη του γραφείου τελετών και κάτι αποδεικτικό στα χέρια μου.

Οπότε τι να συζητάμε τώρα.... Για ψυχολογία; Όταν το Δημόσιο λειτουργεί με πρακτικές ληστή (τόσα μου λείπουν τόσα σου παίρνω...), όταν και ο εργαζόμενος που δουλεύει δεν ξέρει ποιο ακριβώς είναι το διαθέσιμο εισόδημα του (γιατί δεν ξέρει με ποιον νόμο θα τον αφαιμάξουν αναδρομικά) με τι ψυχολογία να πάει να καταναλώσει;

Δεν θα σου πω ότι αν ξαφνικά έλειπε το πρόβλημα της ψυχολογίας θα πλημμύριζε η Ερμού... Αλλά είναι βέβαιο ότι μέρος της κατανάλωσης έχει πληγεί και από αυτό. (πέραν του προβλήματος της αφραγκίας...)

να μην σας απασχολεί αν υπάρχει success story ή όχι.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
αυτό που πρέπει να σας απασχολεί είναι πως και πότε θα σκάσει.

Εντάξει, μπήκαν φυλακή ο Άκης κι ο Λάκης. Ο Λαυρεντιάδης νοσηλεύεται φρου(φ)ρούμενος. Το γιώργο αναγκάστηκε να γράψει υπόμνημα. Η ντόρα συμφιλιώθηκε με τον καταλληλότερο. Ο επίτιμος συμφιλιώθηκε με την ιδέα του θανάτου. Το πασόκ και ο παναθηναϊκός επιστρέφουν στις ιστορικές τους έδρες. Βγήκαμε 6οι στη γιουροβίζιον. Δεν τα λες και λίγα.

Θενκγιου τζιοχτωκαιτριαεφτάρια. Με μια sbarro δυό πεπόνια. Και απολαμβάνουμε το χαμένο πόνημα του γιωρλελέ και εκθέτεις ανεπανόρθωτα τον σπίρος που δε μπορεί πλέον να επανορθώσει

Ο χρήστης EDDIE_147 έγραψε:

• μείωση δημοσίων δαπανών με τη λογική ότι υπάρχει αφρός-κύριε Μάκη μου-για πάρτη σου (φτωχοί εργαζόμενοι των 2.000 ευρώ το μήνα )

Στο πρώτο καληνύχτα σας και στο δεύτερο επέλεξαν την εύκολη λύση ήτοι 'Γαμάω οριζόντια μισθούς και συντάξεις ακόμα και αυτά που είναι κάτω από 1000 ευρώ'.

Να θυμίσω τι έλεγαν οι φιλελέδες του φορουμζ όταν κάποιοι προέβλεπαν (σέιφ μπετ) ότι θα γίνει αυτό ακριβώς που έγινε και όχι αυτά που έλεγε η θεωρία; Γνωριζόμαστε, πιστεύω είναι περιττό.