@mjacob
Μέρες προσπαθούσα να βρω κάτι που είχα δει παλιότερα. Τελικά το βρήκα πριν λίγο.
Πρώην κυνηγός που το γύρισε στη φωτογραφία άγριας φύσης, κρατώντας ΟΛΕΣ τις συνήθειες που είχε στο κυνήγι, είχε καημό ότι του έλειπε ...ο τρόπος οπλίσματος της επαναληπτικής του καραμπίνας. Ήταν το μόνο που του έλειπε. Τελικά βρήκε τρόπο και έκανε τη μηχανή του να οπλίζει με το κλασσικό ...χράπα-χρούπα.

Αυτός δεν νομίζω ότι είναι κυνηγος που σταμάτησε το κυνήγι, μάλλον είναι κυνηγός που κυνηγάει με την μηχανή θηράματα μή επιτρεπόμενα να κυνηγηθούν.

Η οδήγηση στο Playstation ή ακόμα και ο καλύτερος εξομοιωτής δεν είναι δυνατόν να προφέρει ουτε καν να πλησιάσει τις συγκινήσεις της πραγματικης οδήγησης.

Ο χρήστης y.v έγραψε:

Η οδήγηση στο Playstation ή ακόμα και ο καλύτερος εξομοιωτής δεν είναι δυνατόν να προφέρει ουτε καν να πλησιάσει τις συγκινήσεις της πραγματικης οδήγησης.

Αν η φωτογραφία γίνονταν στο playstation θα συμφωνούσα μαζί σου. Δεν γίνεται όμως.

Γίνεται στην** ίδια φύση** που γίνεται και το κυνήγι και από ανθρώπους που αγαπούν και αυτοί τη φύση. Το τελικό 'αντικείμενο' γυρνώντας από τη βόλτα και των 2 στο σπίτι αλλάζει. Σε κάποιους αρέσει να φέρουν πίσω τη φωτο σε κάποιους το ίδιο το ζώο.

Κούρασε πολύ η κατάσταση.

Κάνεις λάθος και τα δύο είναι υποκατάστατα διότι και στα δύο απουσιάζουν οι συγκινήσεις που δίνουν τα διάφορα ένστικτα του ανθρώπου.
Στο μεν playstation η αίσθηση του κινδύνου και πώς θα τον αποφύγεις κινούμενος στα όρια, στη δε φωτογραφία η ευχαρίστηση που προσφέρει το ένστικτο της καταβολής του θηράματος.

Ενα σαρκοφάγο ακόμα κι άν το τρέφεις με έτοιμη τροφή, έχει το ένστικτο του κυνηγού, Τώρα άν προσπαθήσεις να αλλάξεις την φύση του...εδώ κι αν έχει συζήτηση.

Ο χρήστης y.v έγραψε:
...στο δε κυνήγι το ένστικτο της ευχαρίστησης που προσφέρει η καταβολή του θηράματος.

Αν αυτό είχε ειπωθεί από την αρχή, δέκα σελίδες με τα ίδια και τα ίδια -τουλάχιστον από τη μεριά μου- θα είχαν αποφευχθεί.
Συμφωνώ μαζί σου. Από τα πρώτα μηνύματα έθεσα ότι αυτό είναι το ζητούμενο του κυνηγού.
Την ευχαρίστηση που περιγράφεις λοιπόν, όχι δεν μπορεί οποιοσδήποτε να την αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Ίσως σιγά σιγά, κάποτε, κάποιοι, κάπως... Μην ξεχνάμε ότι και το ποδόσφαιρο υποκατάστατο της τελετής με τα κομμένα κεφάλια είναι, όμως κανείς δεν το κατηγορεί σήμερα σαν 'φλώρικο υποκατάστατο' απαιτώντας τη 'γνήσια' συγκίνηση.

Κατά τα άλλα... Τη φύση δε χρειάζεται να είσαι κυνηγός για να την αγαπάς, το να βρίσκεσαι σε αυτή και νιώθεις την αδρεναλίνη δεν είναι προνόμοιο του κυνηγού, (για δοκίμασε νάρχεται καταπάνω σου το λιοντάρι και αντί για την καραμπίνα να έχεις την Mark II και τότε θα δεις τι σημαίνει αδρεναλίνη ) αλλά οποιουδήποτε θέλει να βρεθεί εκεί ...και πάει λέγοντας.

Η ενστασή μου είναι στο γεγονός ότι θεωρείται δείγμα πολιτισμού το να σφάζει ό άλλος το αρνί και εμεις μόνο να γυρνάμε τη σούβλα, ενώ όποιος το θεωρεί κατι φυσικό και το κάνει μόνος του έχει κατακριτέα ένστικτα και είναι απολίτιστος.
Οσο για το θέμα της αγάπης για την φύση σαφώς και δεν πρέπει να την μονοπωλουν οι κυνηγοί μόνο, ούτε όμως και οι αντικυνηγοι. Παρ ότι οι κυνηγοί σαφώς την απολαμβάνουν και την γνωρίζουν περισσότερο.

Ο χρήστης y.v έγραψε:
Η ενστασή μου είναι στο γεγονός ότι θεωρείται δείγμα πολιτισμού το να σφάζει ό άλλος το αρνί και εμεις μόνο να γυρνάμε τη σούβλα, ενώ όποιος το θεωρεί κατι φυσικό και το κάνει μόνος του έχει κατακριτέα ένστικτα και είναι απολίτιστος.
Οσο για το θέμα της αγάπης για την φύση σαφώς και δεν πρέπει να την μονοπωλουν οι κυνηγοί μόνο, ούτε όμως και οι αντικυνηγοι. Παρ ότι οι κυνηγοί σαφώς την απολαμβάνουν και την γνωρίζουν περισσότερο.

Προσωπικά δεν θεωρώ κανένα από τα δύο δείγμα πολιτισμού, όπως δεν θεωρώ κανένα ένστικτο κατακριτέο. (Η ικανότητα ελέγχου κάποιων από αυτά είναι άλλο θέμα και συζήτηση βέβαια).
Από την άλλη, παίρνουν 'πόντους' στα μάτια μου τα άτομα που μπορούν να 'παίζουν' με τα ένστικτά τους και όχι να 'παίζουν' τα ενστικτά τους με αυτά.

Στο δεύτερο σκέλος, τη φύση την αγαπάει όποιος την αγαπάει, ΟΤΙ και να είναι και ΟΧΙ, δεν την απολαμβάνουν περισσότερο οι κυνηγοί, ανάμεσα σε όσους την αγαπούν, εξ ορισμού. Είναι 'στενή' αυτή η άποψη, όσο και η άποψη πως όλοι οι κυνηγοί είναι 'παράνομοι'.
Ένας δασοφύλακας, που είναι συνέχεια στη φύση, ένας βιολόγος ή ένας βοτανολόγος που δουλεύει στη φύση και την αγαπάει ταυτόχρονα, ένας φωτογράφος άγριας φύσης, ένας ποδηλάτης σε ορεινές διαδρομές, ένας ορειβάτης... άτομα που μπορούν να πάνε όποτε θέλουν, σε όποιο κομμάτι της θέλουν, δεν την χαίρεται περισσότερο από ένα κυνηγό που θα τη χαρεί μερικά σβκ το χρόνο και μόνο σε μέρη που επιτρέπεται το κυνήγι;

Τα παραπάνω δεν είναι με διάθεση αντιπαράθεσης. Απλά συμβαίνουν.

Ο χρήστης fog έγραψε:

...στο δε κυνήγι το ένστικτο της ευχαρίστησης που προσφέρει η καταβολή του θηράματος.

Αν αυτό είχε ειπωθεί από την αρχή, δέκα σελίδες με τα ίδια και τα ίδια -τουλάχιστον από τη μεριά μου- θα είχαν αποφευχθεί.

Να γινω κι'εγω λιγο γιακομπ.
σελιδα 8
viewtopic.php?p=2004201#p2004201

Κατά τα άλλα... Τη φύση δε χρειάζεται να είσαι κυνηγός για να την αγαπάς, το να βρίσκεσαι σε αυτή και νιώθεις την αδρεναλίνη δεν είναι προνόμοιο του κυνηγού, (για δοκίμασε νάρχεται καταπάνω σου το λιοντάρι και αντί για την καραμπίνα να έχεις την Mark II και τότε θα δεις τι σημαίνει αδρεναλίνη ) αλλά οποιουδήποτε θέλει να βρεθεί εκεί ...και πάει λέγοντας.

μηπως εχεις την εντυπωση οτι αυτοι που φωτογραφιζουν λιονταρια στο σερενγκετι,δεν πηγαινουν με συνοδεια ενοπλων φυλακων του πάρκου;Μηπως εχεις την εντυπωση οτι αυτο που παρακολουθεις στα ντοκυμαντερ δεν εχει επιπτωσεις στην ζωη των ζωων;Το BBC εχει κατηγορηθει αρκετες φορες απο φιλοζωους για κακομεταχειρηση ζωων κατα τη διαρκεια γυρισματων

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

...στο δε κυνήγι το ένστικτο της ευχαρίστησης που προσφέρει η καταβολή του θηράματος.

Αν αυτό είχε ειπωθεί από την αρχή, δέκα σελίδες με τα ίδια και τα ίδια -τουλάχιστον από τη μεριά μου- θα είχαν αποφευχθεί.

Να γινω κι'εγω λιγο γιακομπ.
σελιδα 8
viewtopic.php?p=2004201#p2004201

Κατά τα άλλα... Τη φύση δε χρειάζεται να είσαι κυνηγός για να την αγαπάς, το να βρίσκεσαι σε αυτή και νιώθεις την αδρεναλίνη δεν είναι προνόμοιο του κυνηγού, (για δοκίμασε νάρχεται καταπάνω σου το λιοντάρι και αντί για την καραμπίνα να έχεις την Mark II και τότε θα δεις τι σημαίνει αδρεναλίνη ) αλλά οποιουδήποτε θέλει να βρεθεί εκεί ...και πάει λέγοντας.

μηπως εχεις την εντυπωση οτι αυτοι που φωτογραφιζουν λιονταρια στο σερενγκετι,δεν πηγαινουν με συνοδεια ενοπλων φυλακων του πάρκου;Μηπως εχεις την εντυπωση οτι αυτο που παρακολουθεις στα ντοκυμαντερ δεν εχει επιπτωσεις στην ζωη των ζωων;Το BBC εχει κατηγορηθει αρκετες φορες απο φιλοζωους για κακομεταχειρηση ζωων κατα τη διαρκεια γυρισματων

Fog,αν πιστευεις οτι το κυνηγι ειναι το σκοτωμα του θηραματος,**και αυτη ειναι η μοναδικη ευχαριστηση του γκαβλωμενου για αιμα κυνηγου,**τοτε,απέχεις πολύ απο την πραγματικοτητα

Εγώ πάλι θα παραμείνω ...εγώ και θα αναφέρω πως η αντιπαράθεση η δική μου μαζί σου, ήταν **ΠΡΙΝ **παραδεχτείς αυτό που έβαλες στο λινκ παραπάνω και όσο μου έλεγες πως σημασία έχουν όλα τα άλλα, που δεν τα βρίσκεις αλλού και όχι τόσο το σκότωμα του θηράματος. Γι αυτό και όλη η συζήτηση για το που αλλού υπάρχουν οι ίδιες συγκινήσεις.

ΔΕΝ είμαι εκπρόσωπος του BBC.

Ένας προγραμματιστής να μας βγάλει απο τη λούπα

Εγώ όταν ανέφερα για καταβολή του θηράματος και την ευχαρίστηση που αυτό προσφέρει στον κυνηγό ή ψαρά, το εννοούσα ώς ευτυχή κατάληξη μιας ολόκληρης διαδικασίας η οποία ξεκινάει απο την απόκτηση δεξιοτήτων αλλά και γνώσεων για το θήραμα, τον σχεδιασμό, την προετοιμασία κλπ, κλπ μέχρι το τελικό αποτέλεσμα που είναι η θανάτωση του ζώου.
Γι αυτό και οι κυνηγοι δεν θέλουν να κυνηγουν 'κοτετσίσιο' θήραμα σε ρεζέρβες.
Αυτά όλα μαζί είναι που κάνουν το κυνήγι συναρπαστικό και όχι ο φόνος καθεαυτός όπως θελουν κάποιοι να πιστεύουν ή να αποδείξουν.

Ο χρήστης y.v έγραψε:
Εγώ όταν ανέφερα για καταβολή του θηράματος και την ευχαρίστηση που αυτό προσφέρει στον κυνηγό ή ψαρά, το εννοούσα ώς ευτυχή κατάληξη μιας ολόκληρης διαδικασίας η οποία ξεκινάει απο την απόκτηση δεξιοτήτων αλλά και γνώσεων για το θήραμα, τον σχεδιασμό, την προετοιμασία κλπ, κλπ μέχρι το τελικό αποτέλεσμα που είναι η θανάτωση του ζώου.
Γι αυτό και οι κυνηγοι δεν θέλουν να κυνηγουν 'κοτετσίσιο' θήραμα σε ρεζέρβες.
Αυτά όλα μαζί είναι που κάνουν το κυνήγι συναρπαστικό και όχι ο φόνος καθεαυτός όπως θελουν κάποιοι να πιστεύουν ή να αποδείξουν.

Ελα,παραδεξου το.Εισαι ελεφαντας.

Να μας συμπαθάτε οι κυνηγοί του τοπικ, αλλά η μόνιμη επωδός σας, στην αρχή της κουβέντας, ήταν ότι η επαφή με τη φύση μέσω του κυνηγιού δεν έχει όμοιό της.
Οταν σας έφεραν το απλούστατο παράδειγμα του φωτογράφου άγριας φύσης, γιατί του απλού περιπατητή δε σας έκανε, αρχίσαμε τις άρες μαρες κουκουνάρες.

Εν ολίγοις:
γουστάρετε το μπαμ μπουμ, το αίμα.
Με γεια σας με χαρά σας, για μένα ουδεν μεμπτο, αλλά δεν σημαίνει ότι μέχρι να τραβήξετε την σκανδάλη βρίσκεστε πιο κοντά στην φύση από όλους τους υπόλοιπους

Απλή παρατήρηση ενός ατόμου που έχει θείο μανιακό με το κυνήγι (λαγού) και όταν ανεβαίνει Δράμα και είναι κυνηγετική περίοδος, υποχρεωτικά τον κουβαλάει ο θείος του μαζί του απ τα αξημέρωτα μια φορά

Δε σου ειπε κανεις οτι 'δεν εχει ομοιο της, χανεις που δε δοκιμαζεις' δεν ηταν αντικειμενικες οι παρατηρησεις.
Με αυτο ειμαστε συναισθηματικα δεμενοι, δεν ειχα εγω κανενα προπαππου να βγαινει να φωτογραφιζει αγρια φυση τι να κανουμε τωρα???

Εμενα μου αρεσουν κ τα οπλα και η φυση και το φυσικο μαγειρευτο φαγητο που θα βρω στο περιβαλλον χωρις τα συντηρητικα των σουπερμαρκετ ειναι ολο το πακετο οχι ενα σκελος του, αν ηταν ετσι θα σταματουσαμε σ'ενα σημειο δε θα καναμε κανονικο κυνηγι! Ειναι κ η παραδοση που ανεφερα παραπανω

Ο πατερας μου πχ εχει τρελα κ με τα σκυλια. Εγω και με τα τοπια πολλες φορες μετα το κυνηγι βγαζω τη φωτογραφικη κ τραβαω. Ειναι ενα χομπυ που περιλαμβανει πολλα κ διαφορετικα ενδιαφεροντα δεν ειναι το ιδιο για ολους. Γιάυτο λεμε οτι δεν το καταλαβαινετε, οχι γιατι ειναι κατι τοσο μοναδικο ή ανεπαναληπτη εμπειρια που σε κανει φτωχο ανθρωπο αν δεν τη ζησεις, αλλα επειδη ειναι καθαρα προσωπικη υποθεση, οπως τα περισσοτερα χόμπις.

Ακομα κ για σενα ειναι κατι, αλλα οχι ευχαριστο αφου γινεται με το ζορι κ παλι ομως βρισκεις ομορφα πραγματα να κανεις (μαλλον)

EDIT ειναι μαλλον αναρχο το ποστ μου αλλα επιτελους καταλαβα γιατι αντιδρουν οι περισσοτεροι οποτε συνεχιζω: οπως ειδατε οι φιλοι μου οι αντικυνηγοι ( ) που μιλησαν στην αρχη ασχημα για το κυνηγι, ειχαν απο μια κακη εμπειρια. Σκοτωσαν σπουργιτακι σε τρυφερη ηλικια και τους τραυματισε, σκοτωσαν σπουργιτακι 'για πλακα' κι ενιωσαν τυψεις -καθε ανθρωπος με τη στοιχειωδη συνειδηση το ιδιο θα ενιωθε-, 'κυνηγουσαν' για καιρο κανοντας σφαγες στην ουσια κι οχι σωστο κυνηγι ωστε απο ενα σημειο κ μετα σιχαθηκαν τον εαυτο τους... ξαδερφος μου απο το χωριο που αρχισε τωρα το κυνηγι μαζι μας, ελεγε οτι πριν 10 χρονια κυνηγουσε παπια. πηγαινε λεει νυχτα αναβε ανα φως ενω κοιμουνταν και πυροβολουσε. σφαγη κανονικη δηλαδη. Ξερετε κατι? το ελεγε αλλα με ντροπη. οσο κ να προσπαθουσε να φανει ανετος ντρεποταν. τωρα καταλαβαινω γιατι επιασε οπλο 10 ετη μετα και γιατι το εκανε χαρη σ'εμας

Ο χρήστης efthymis έγραψε:
οπως ειδατε τα παιδια που μιλησαν στην αρχη ασχημα για το κυνηγι, ειχαν απο μια κακη εμπειρια.

Αντί να ψυχαναλύεις τα 'παιδιά' που θεώρησαν άσχημη εμπειρία το σκότωμα και το σταμάτησαν, αν έχεις μια ανάγκη να ψυχαναλύσεις κάποιον, δεν θάταν προτιμότερο να ψυχαναλύσεις κάποιον που σκοτώνει ...από αγάπη στη φύση (και στα ζώα που σκοτώνει, γιατί και αυτά φύση είναι);
Ρητορική ερώτηση.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Να μας συμπαθάτε οι κυνηγοί του τοπικ, αλλά η μόνιμη επωδός σας, στην αρχή της κουβέντας, ήταν ότι η επαφή με τη φύση μέσω του κυνηγιού δεν έχει όμοιό της.
Οταν σας έφεραν το απλούστατο παράδειγμα του φωτογράφου άγριας φύσης, γιατί του απλού περιπατητή δε σας έκανε, αρχίσαμε τις άρες μαρες κουκουνάρες.

να με συμπαθας ρε φιλε φωτογραφε,αλλα δεν εξαιρεθηκε ποτε η θανατωση του θηραματος νωριτερα (προστεθηκε και το γδαρσιμο,ξαντεριασμα,τεμαχιασμα,κ.λ.π απαιχθεις πραξεις) οπότε μαλλον η μονιμη επωδός του 'γκαβλωνετε μονο να σκοτωνετε' που συνεχιζετε για σελιδες ολοκληρες δεν ανηκει σε εμας

Εν ολίγοις:
γουστάρετε το μπαμ μπουμ, το αίμα.
....

Εν'ολιγοις,οτι και να γραψουμε πάει στο βροντο.Η ιδεα που εχεις δεν προκειται ποτε να αλλαξει (διοτι αρνεισαι καν να εξετασεις οτι μπορει το κυνηγι να διαφερει απο αυτο που ευκολα φανταστηκες),ούτε κι'αν ξοδευτουν αλλες 800 σελιδες στο θεμα.
Πεταει ο γαιδαρος;ΠΕΤΑΕΙ!!!!

(τα ξαναλεμε απο δευτερα)

Ο χρήστης efthymis έγραψε:

EDIT ειναι μαλλον αναρχο το ποστ μου αλλα επιτελους καταλαβα γιατι αντιδρουν οι περισσοτεροι οποτε συνεχιζω: οπως ειδατε τα παιδια που μιλησαν στην αρχη ασχημα για το κυνηγι, ειχαν απο μια κακη εμπειρια. Σκοτωσαν σπουργιτακι σε τρυφερη ηλικια και τους τραυματισε, σκοτωσαν σπουργιτακι 'για πλακα' κι ενιωσαν τυψεις -καθε ανθρωπος με τη στοιχειωδη συνειδηση το ιδιο θα ενιωθε-...

μπράβο μεγάλε, επιτέλους βρήκα ψυχαναλυτή. Πάω να αγοράσω καραμπίνα να ξεπεράσω τα ψυχολογικά μου τραύματα

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

Δεν δεχομαι (σε καμμια περιπτωση) οτι ο φωτογραφος θα δρασει σαν μερος της φυσης.Θα καταγραφει ΠΑΘΗΤΙΚΑ αυτο που κανει η φυση απο μονη της.Δεν υπάρχεις σαν φωτογραφος (ξαναλεω οτι εξαιρω τη σκηνοθετημενη φωτογραφια) και δεν αλληλεπιδρας.Δεν νομιζω να θεωρεισαι φωτογραφος αγριας ζωης,αν καταδιωξεις ενα ζωο,και περιμενεις στο καρτερι σου για να το φωτογραφισεις.

Δεν θα ησουνα φωτογραφος αγριας ζωης,αν ειχες σκυλια διωξης (ισως το σημαντικοτερο κομματι του κυνηγιου) να σου φερουν το φωτογραφικο σου θεμα μπροστα στο φακο.
**Δεν μπορεις δηλαδη να μου προτεινεις αντι για κυνηγι να φωτογραφιζω.Θελω να ακουω τα σκυλια μου να κυνηγανε,θελω να νιωθω την αδρεναλινη οταν ερχεται καταπάνω μου ο καπρος,θελω να κραταω στα χερια μου το οπλο,θελω να σκοτωνω το θηραμα,**θελω αυτο να μοιραζεται σε χαρα στην παρεα μου,θελω να ξημερωνει και να ακουω κουδουνακια και κλαφουνισματα,θελω να βλεπω τα σκυλια να πανηγυριζουν στο χτυπημενο θηραμα,θελω ακομα ΚΑΙ την αποτυχια στη βολη και το επακολουθο δουλεμα των συνκυνηγων μου,θελω την αισθηση της απομονωσης στο πολύωρο καρτερι (σε σημειο εξαφανισης) θελω την αισθηση οτι κατευθυνω το αγριο ζωο εκει που θελω εγω κανοντας παγανα,θελω να ακουω τις ανοητες προκαταληψεις απο τους γεροντοτερους συνκυνηγους,και αν θελω,συνεχιζω με τετοια πραγματα που δεν εχεις φανταστει οτι υπάρχουν μεχρι αυριο το πρωι.Γι'αυτο σου λεω οτι το κυνηγι ειναι απύθμενο.Δεν εχει ποτε επαναληφθει κατι που το εχω ξαναζησει.

ΥΓ.Σορυ αν σας εχουμε κουρασει ολους σας,κι'εγω πλεον εχω φτασει στο 'αμην'' αλλωστε.Ελπίζω να ηταν και ο δικος μου επίλογος αυτο το πόστ

συγγνώμη, μόνος σου τα λές

Ο χρήστης fog έγραψε:

οπως ειδατε τα παιδια που μιλησαν στην αρχη ασχημα για το κυνηγι, ειχαν απο μια κακη εμπειρια.

Αντί να ψυχαναλύεις τα 'παιδιά' που θεώρησαν άσχημη εμπειρία το σκότωμα και το σταμάτησαν, αν έχεις μια ανάγκη να ψυχαναλύσεις κάποιον, δεν θάταν προτιμότερο να ψυχαναλύσεις κάποιον που σκοτώνει ...από αγάπη στη φύση (και στα ζώα που σκοτώνει, γιατί και αυτά φύση είναι);
Ρητορική ερώτηση.

κατ'αρχας δεν αντιμετωπιζω κανενα ως 'αντικειμενο μελετης' 'πειραματοζωο' η δεν ξερω κ γω τι αλλο θα μου προσαψετε. Ενα συμπερασμα εβγαλα απο αυτα που διαβασα αφου εν τελει διαπιστωσα πως υπηρχαν πολλα κοινα σημεια στις περιγραφες αυτες. Και φυσικα συμπεριελαβα και τον εαυτο μου, μιλησα προσωπικα κ για τα δικα μου κινητρα (ο,τι εκανα με τα παραδειγματα που ανεφερα το εκανα κ με τον εαυτο μου). Νομιζω ειναι ξεκαθαρο αυτο.

Δεν αντιμετωπιζω κανεναν υπεροπτικα καθε αλλο, προσπαθησα να μπω στη θεση τους και να καταλαβω για ποιο λογο διατυπωθηκαν αυτες οι αποψεις με τις οποιες δε μπορουσα να βρω σημειο επαφης. Κακο ειναι που προσπαθησα να καταλαβω??? Ουτως η αλλως σε δημοσιο φορουμ γραφουμε και οσα γραφουμε επικεινται κριτικης, ποσο μαλλον εξαγωγης συμπερασματων.

Οσο για μενα που 'σκοτωνω απο αγαπη στη φυση' καταλαβετε επιτελους αυτα που γραφω

Εμενα μου αρεσουν κ τα οπλα και η φυση και το φυσικο μαγειρευτο φαγητο που θα βρω στο περιβαλλον χωρις τα συντηρητικα των σουπερμαρκετ ειναι ολο το πακετο οχι ενα σκελος του, αν ηταν ετσι θα σταματουσαμε σ'ενα σημειο δε θα καναμε κανονικο κυνηγι! Ειναι κ η παραδοση που ανεφερα παραπανω

Ο πατερας μου πχ εχει τρελα κ με τα σκυλια. Εγω και με τα τοπια πολλες φορες μετα το κυνηγι βγαζω τη φωτογραφικη κ τραβαω.

• κυριως αυτο

Ειναι ενα χομπυ που περιλαμβανει πολλα κ διαφορετικα ενδιαφεροντα δεν ειναι το ιδιο για ολους.

Εκτος αυτου δεν εχω ποτε σκοτωσει εν ψυχρω κατι που δεν επιτρεπεται η σε απαγορευμενη περιοδο. Αν ηθελα θα εβγαινα στο μπαλκονι μου με το αεροβολο και χωρις να με παρει κανεις χαμπαρι θα εκανα σκοποβολη με τις δεκαοχτουρες που ξεκουραζονται στα καλωδια της ΔΕΗ. Δεν το κανω ομως, παντα στο κυνηγι προηγειται 'μαχη' απο την οποια τις περισσοτερες φορες θα βγεις χαμενος.

Οσο για τα 'παιδια' εκανα μια γενικη αλλα καθ'ολα φιλικη αναφορα τι να εγραφα 'οι ανθρωποι'?? πολυ απροσωπο. Αφου βεβαια ενοχλει τοσο θα το αλλαξω!

Τελος η ερωτηση καθολου ρητορικη δεν ηταν και με θλιβει το γεγονος οτι αντιμετωπιζομαι ειρωνικα ενω γραφω σε τονο απολυτα φιλικο. Ουτε αποπαιρνω ουτε αγνοω κανεναν, ισως θα'πρεπε βεβαια

μπράβο μεγάλε, επιτέλους βρήκα ψυχαναλυτή. Πάω να αγοράσω καραμπίνα να ξεπεράσω τα ψυχολογικά μου τραύματα

να'σαι καλα. (αν θες διαβασε τι γραφω παραπανω μπας και....)

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ο χρήστης efthymis έγραψε:
Δεν αντιμετωπιζω κανεναν υπεροπτικα καθε αλλο, προσπαθησα να μπω στη θεση τους και να καταλαβω για ποιο λογο διατυπωθηκαν αυτες οι αποψεις με τις οποιες δε μπορουσα να βρω σημειο επαφης. Κακο ειναι που προσπαθησα να καταλαβω???

Καθόλου, το να καταλαβαίνουμε ή να προσπαθούμε να καταλάβουμε τον άλλο, είναι το σημαντικότερο κομμάτι στην επικοινωνία.
Απλά μου φάνηκε περίεργο που προσπαθείς να καταλάβεις και να αναλύσεις γιατί κάποιος που σκότωσε δεν θέλει να το ξανακάνει και όχι τους λόγους που κάποιος εξακολουθεί να το κάνει.

Από κει και πέρα ότι γράφεται εδώ, τουλάχιστον από μένα, δεν είναι για να αλλάξει τη γνώμη κάποιου κυνηγού, αλλά για να μείνει ότι υπάρχουν και άλλοι 'δρόμοι', σε κάποιον που το ψάχνει για να χαρεί τη φύση, εκτός από το κυνήγι. Και για να το πάω ακόμη παραπέρα, για κάποια άτομα, θεωρώ το κυνήγι 'απαρραίτητο' μιας και ζούμε στην ίδια κοινωνία με αυτά.