-
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Α ναί. Μια και πιάσαμε μπύρες.http://www.internationalbeerchallenge.com/2012-winners/
Ενα χρυσό ένα αργυρό και ένα χάλκινο για τη Septem.
Ετοιμάζουν και μια IPA απ' οτι διαβάζω αλλα δεν ξέρω πότε θα βγεί στην αγορά.
Θα περασω τον 15Αυγουστο απο την περιοχή και θα την ψαξω
Ηξερα για μια μικροζυθοποιεία στην περιοχη Αλιβερίου.
Μηπως ειναι η ιδια; -
Septem Μικροζυθοποιία
Ωρολόγιο 34009, Δήμος Αυλώνος
ΕΥΒΟΙΑΔεν υπάρχει αλλη νομίζω στην Ευβοια. Κακώς πάντως που δεν την έχεις ψάξει να τη δοκιμάσεις ακόμα .
Οπως επίσης όσοι μένετε κοντά στο Αργος και δεν παίρνετε την Pilsen της Ζεος με το καζάνι.
-
Ο κλάδος των ποτών στον οποίο συγκαταλέγονται και οι μπύρες μαζί με τα αναψυκτικά, τους χυμούς, το ούζο, το τσίπουρο, την τσικουδιά, το METAXA και άλλα brandy πάει συγκριτικά καλύτερα καθώς είναι ένας από τους ελάχιστους κλάδους που αντέχουν και έχουν επίπεδα παραγωγής υψηλότερα από το 2005. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο και με μια σειρά άλλους κλάδους της μεταποίησης όπου η παραγωγή τείνει να εξαλειφθεί εντελώς και οι τελευταίες παραγωγικές μονάδες να βάλουν λουκέτο. Βιομηχανική Παραγωγή Ιουνίου 2012, 2011 και 2010 αντίστοιχα. Μεταβολή 2012/2011 και 2011/2010
Σημείωση 100=επίπεδο παραγωγής 2005. 0=μηδενικό επίπεδο παραγωγής, 0-100= επίπεδο παραγωγής ως ποσοστό της παραγωγής (χαμηλότερα επίπεδα) του 2005 100+ = επίπεδα παραγωγής μεγαλύτερα του 2005Δέρματα-υποδήματα
Οι εποχές που πωλούσαν οι βιοτέχνες της Καστοριάς γούνες στο Dubai πέρασαν, επήλθε η κόπωση ενώ και η παραγωγή παπουτσιών στην Ελλάδα φαίνεται να έχει καταρρεύσει εντελώς καθώς οι καταναλωτές στρέφονται στα κινεζικά πλαστικά παπούτσια ή αναβάλλουν τέτοιες αγορές. Οι ξένες πολυεθνικές του κλάδου κυριαρχούν παντελώς καθώς τα πρότυπα μόδας έχουν αλλάξει εντυπωσιακά. Την ίδια στιγμή που στο Foot Locker στο Mall γίνεται πανικός, το κατάστημα της Ελληνικής βιομηχανίας γυναικείων παπουτσιών JB Bournazos στο Mall έκλεισε. Ακριβώς δίπλα η εισαγωγική εταιρεία ΝΑΚ με πανάκριβα παπούτσια συνεχίζει να λειτουργεί. Την ίδια στιγμή το ολοκαίνουργιο εργοστάσιο της Boxer (επένδυση 25εκ. ευρώ) στο Μενίδι όπως φαίνεται από τα στοιχεία υπολειτουργεί δεδομένης της χειρότερης ύφεσης που βίωσε η Ελλάδα τουλάχιστον από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.Μη Μεταλλικά Ορυκτά
Ο κλάδος αυτός ουσιαστικά κυριαρχείται από την παραγωγή των τσιμεντοβιομηχανιών κατά κύριο λόγο της Ελληνικής ΤΙΤΑΝ, της γαλλικής LAFARGE μέσω της θυγατρικής της ιστορικής βιομηχανίας Α.Γ.Ε.Τ. ΗΡΑΚΛΗΣ (που διαθέτει στο Βόλο το μεγαλύτερο εργοστάσιο τσιμέντου της Ευρώπης) και της ΧΑΛΥΨ (θυγατρικής της Ιταλικής Italcementi). Η παραγωγή του κλάδου βρίσκεται στα χειρότερα επίπεδα από τη δεκαετία του 1950 και το πρώτο πεντάμηνο του έτους δεν ξεπέρασε ούτε το 1/3 της παραγωγής του 2005, σημειωτέον της πρώτης μεταολυμπιακής χρονιάς.
Λοιπός εξοπλισμός μεταφορών
Ουσιαστικά αφορά τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία. Η Νεώριον Σύρου μαζί με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας βρίσκονται στο άρθρο 99, ενώ τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ Α.Ε. (ναυπηγεία Σκαραμαγκά) απαγορεύεται να ασκούν εμπορική δραστηριότητα και να κατασκευάζουν ή να επισκευάζουν εμπορικά πλοία παρά μόνο να δέχονται παραγγελίες από το Ελληνικό κράτος. Η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη παγκοσμίως δεν έχει ένα ναυπηγείο που να λειτουργεί υπό ομαλές συνθήκες. Η παραγωγή έχει μειωθεί στο 1/4 της παραγωγής του 2005.
Έπιπλα
Η κυριαρχία ξένων εταιρειών στην αγορά του επίπλου με προϊόντα χαμηλής ποιότητας και τιμής έχει οδηγήσει την παραγωγή του κλάδου σε κατάρρευση, Η κάθετη πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα έπιπλα συνιστούν μια σημαντική δαπάνη για διαρκές αγαθό επιτείνουν τα προβλήματα του κλάδου. Οι επιχειρήσεις, στα πλαίσια περιορισμού του κόστους δεν προβαίνουν σε ανανέωση του εξοπλισμού τους (ξενοδοχεία) ή των γραφείων τους. Πρόσφατα στον κλάδο εισήλθε και η τουρκική Istikbal η οποία φαίνεται ότι βιώνει αν όχι ανάλογη τουλάχιστον σημαντική επιτυχία που έχουν οι ομοεθνείς σαπουνόπερες που έχουν κατακλύσει την Ελληνική TV.
Κλωστοϋφαντουργία - έτοιμα ενδύματα
Η Ε.Ε. απελευθέρωσε την εισαγωγή τέτοιων προϊόντων από τις χώρες της Ασίας, δεν έπραξε το ίδιο όμως για τα αυτοκίνητα και τα μηχανήματα που παράγει ο ευρωπαϊκός βορράς και τα οποία ακόμα προστατεύονται με δασμούς στις εισαγωγές...τα συμπεράσματα δικά σας....
-
Πάρε και λίγο απο τη βαριά βιομηχανία της χώρας να καταλάβεις γιατί κλείνει το μαγαζί.
http://www.iefimerida.gr/news/62972/oι-τουρίστες-είναι-απογοητευμένοι-από-την-ελληνική-κουζίνα
-
αφου κοιτανε ολοι πως να βγαλουν απο τη μυγα ξυγκι.
χωριατικη με ηλιελαιο και λευκο τυρι, πατατες προτηγανισμενες και της κακιας ωρας, ψητα της πλακας...
σπανια τρωω καλα οταν ειμαι'εκτος εδρας'
εδω στα μερη που κινουμαστε και κανουμε 'αμαν' να βρουμε καλο φαγητό.
στα τουριστικα της αρπαχτης γινεται ο κακος χαμος
-
Στα ελληνικά προιόντα στρέφονται οι Έλληνες
Μια έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) αποδεικνύει ότι ένας στους τρεις Ελληνες καταναλωτές άρχισε να αγοράζει ελληνικά προϊόντα τον τελευταίο χρόνο, επειδή είναι ελληνικά και όχι εισαγόμενα.
Η συντριπτική πλειοψηφία όσων συμμετέχουν στην έρευνα δηλώνει ότι θα συνεχίσει να το κάνει για να στηρίξει την ελληνική οικονομία, παρότι τα ελληνικά προϊόντα είναι ακριβότερα από τα εισαγόμενα.
Η πανελλαδική έρευνα διαπανεπιστημιακής εμβέλειας για τα ελληνικά προϊόντα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 1.317 ατόμων και στόχο είχε την ανίχνευση της αγοραστικής συμπεριφοράς και των αντιλήψεων των καταναλωτών για τα ελληνικά προϊόντα.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, την οποία παρουσιάζει η «Καθημερινή της Κυριακής», πάνω από 1 στους 3 καταναλωτές ξεκίνησε να αγοράζει ελληνικά προϊόντα εντός του 2012. Η επιστροφή αυτή δείχνει να μην έχει συγκυριακό χαρακτήρα. Το 93% των καταναλωτών δηλώνει ότι θα συνεχίσουν να αγοράζουν ελληνικά προϊόντα και στο μέλλον, το 79% δηλώνει ότι στο μέλλον θα αγοράζει ακόμη περισσότερα ελληνικά προϊόντα.
Στο σύνολό τους οι ερωτηθέντες πιστεύουν ότι συμβάλλουν στη μείωση της ανεργίας. Η στήριξη της χώρας αποτελεί το κυρίαρχο κίνητρο των καταναλωτών που προτιμούν σήμερα περισσότερο τα ελληνικά προϊόντα σε σχέση με την προ κρίσης περίοδο.
Μόλις το 13% των ερωτηθέντων απαντά ότι τα προτιμάει επειδή πιστεύει ότι φθηνότερα. Ενώ ένας στους δύο (48,9%) θεωρεί ότι τα ελληνικά προϊόντα είναι ασφαλέστερα από τα εισαγόμενα και το 50,27% ότι είναι πιο ποιοτικά.
«Το made in Greece είναι χρήσιμη εξέλιξη και μπορεί να συμβάλλει στην απασχόληση και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» επισημαίνει ο Γιώργος Μπαλτάς, επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδας που συμμετείχε στην έρευνα.
Οι κατηγορίες προϊόντων στις οποίες οι καταναλωτές προτιμούν τα ελληνικά είδη είναι τα φρέσκα τρόφιμα, οπωροκηπευτικά, γαλακτοκομικά, αρτοσκευάσματα, αναψυκτικά, κρασιά, κατεψυγμένα και συσκευασμένα τρόφιμα.
-
Ο χρήστης bebes έγραψε:
αφου κοιτανε ολοι πως να βγαλουν απο τη μυγα ξυγκι.χωριατικη με ηλιελαιο και λευκο τυρι, πατατες προτηγανισμενες και της κακιας ωρας, ψητα της πλακας...
σπανια τρωω καλα οταν ειμαι'εκτος εδρας'
εδω στα μερη που κινουμαστε και κανουμε 'αμαν' να βρουμε καλο φαγητό.
στα τουριστικα της αρπαχτης γινεται ο κακος χαμος
Ο ένας μιλάει για βιομηχανίες κ ο άλλος απαντάει με την ψησταριά 'Ο Γιάννης'. Άμα συνεννοηθούμε ποτέ, γράψτε μου...
-
Μάλλον εσύ δεν κατάλαβες τι εγινε γιατί ο bebes απάντησε ακριβώς σε αυτό που σχολιάζει το άρθρο και εγώ.
-
Μια χαρά κατάλαβα, το είδα το λινκ που έβαλες και ... μάλλον σ' εσένα απάντησα.
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Μια χαρά κατάλαβα, το είδα το λινκ που έβαλες και ... μάλλον σ' εσένα απάντησα.Σχολίασες μια ασυνεννοησία που μόνο εσύ αντιλήφθηκες και μαλλον κανένας αλλος.
Τεσπα. Η ουσία είναι οτι το μόνο 'εξαγώγιμο' προϊόν στο οποίο μπορούμε να έχουμε μεγάλη προστιθέμενη αξία το γαμάνε η ψησταριές 'Ο Γιάννης' κλπ του κλάδου.
-
Έχω πολλές αμφιβολίες ως προς το 'προϊόν', αλλά καθόλου χρόνο.
Να πω όμως αυτό: Οι ψησταριές 'Ο Γιάννης' γαμάνε προτίστως εμάς. Αν εμείς δεν τις στηρίζαμε, δεν θα μπορούσαν να στηριχτούν στην 'βιομηχανία των 90 ημερών' που είναι ο τουρισμός για το ελ σήμερα και ή θα άλλαζαν, ή θα βούλιαζαν. Σήμερα βουλιάζουν μαζί με τα ρέστα του ελ.
Αν διαφωνεί κανείς, ας μου 'εξηγήσει' την κατάντια του να 'βγαίνεις για φαγητό' στις ταβέρνες του δρόμου που οδηγεί στην Πάρνηθα - εκτός κ αν θεωρείτε κ αυτές μέρος της βιομηχανίας του ελ τουρισμού κ της ελ Μεσογειακής διατροφής.ΓΕΝΙΚΑ, οι ταβέρνες ακολουθούν την ποιότητα της περιοχής. Άλλες ταβέρνες στα καλοκαιρινά 'χωριά' τύπου Λαγανά '4 σφηνάκια + 2 κοκτέιλ 5Ε', άλλες στα Χανιά, άλλες στα βλάχικα, άλλες στον Βόλο.-
-
Μα δεν έγραψα πουθενά οτι το προϊόν είναι καλό (Οχι μόνο φαγητό. Ολος ο κλάδος του τουρισμού). Θα έπρεπε να είναι πάρα πολύ καλύτερο σε μια περιοχή που πουλάει ήλιο και θάλασσα.
-
Πολλές φορές έχω μιλήσει για την STAFF Jeans & Co. Η Ελληνική αυτή εταιρεία έχει στείλει όλη σχεδόν την παραγωγή της από την Ελλάδα στην Βουλγαρία. Στην Ελλάδα απασχολεί 120 εργαζόμενους ενώ στη Βουλγαρία (στην πόλη Rakovski) 800 Βούλγαρους εργάτες!!! Στην Ελλάδα μένει ουσιαστικά μόνο η φορολογία των κερδών κτλ...στο βίντεο κατηγορούν την Ελλάδα ως αφιλόξενη χώρα για επενδύσεις αλλά ο βασικός λόγος είναι οι χαμηλοί μισθοί.... Ένα θα πω μόνο όμως: πού πωλούν τα προϊόντα τους; Στη Βουλγαρία ή στην Ελλάδα; Τί μέρος των κερδών επενδύεται στην Ελλάδα; Πάλι καλά τουλάχιστον που η εταιρεία εξάγει (από τη Βουλγαρία μέσω Ελλάδας) τα jeans της....
Σχετικό βίντεο του REUTERS για το εργοστάσιο της 'ελληνικής' STAFF στη Βουλγαρία....
http://www.reuters.com/video/2012/05/29/bulgaria-pockets-greek-jeans-maker?videoId=235703819 -
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
...Δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε.
Λέω ότι είναι κακό εκεί έξω γενικώς επειδή εμείς είμαστε κακοί γενικώς, όχι επειδή το πουλάμε.
Κακοί ΔΥ, ΙΥ, ΕΕ, κακοί ελ, κακός ο τουρισμός, κακός κ ο κακός μας ο καιρός.
Έχουμε πει 1000 φορές ότι (οι φτωχοί πλην τίμιοι που δεν φταίμε για τπτ) δεν είμαστε επαγγελματίες, ό, τι δουλειά κ αν κάνουμε (οι εξαιρέσεις μπλα μπλα). Ε, άρα ποιός να φτιάξει καλή χωριάτικη, ποιός καλό μουζάκα, ποιός καλό κεμπάπ, ποιός επαγγελματίας ή ... ποιά νοικοκυρά ... ξέρει τι σημαίνει 'μεσογειακή διατροφή'? Ο Ιταλός τρώει καλή μακαρονάδα στο σπίτι του, ο Ιάπωνας καλό σούσι στο δικό του, εμείς μια καμμένη γουρουνίσια, εκεί πέρα να πούμε, κ δυο τελάρα άμστελ ή κρασί χύμα κ είμαστε μια χαρά.
Το λένε 'ποιότητα' κ ποιός το 'χασε για να το βρούμε? -
Μα δεν διαφωνώ.
-
Κι άλλο βιντεάκι από το εργοστάσιο της STAFF στη Βουλγαρία που φέρνει ανεργία στην Ελλάδα... Αντί να δουλεύουν 800 Λαρισαίοι, δουλεύουν 800 Βούλγαροι...
http://edition.cnn.com/2012/05/03/business/greeks-move-bulgaria/index.html
Την ίδια ώρα όμως υπάρχουν άλλοι επιχειρηματίες που επιμένουν Ελληνικά!
Boxer Φειδάς: ΄Ενας αιώνας ελληνικό παπούτσι
Από τον Παναγιώτη Χριστόπουλο
Η ιστορία της οικογένειας που δεν σκέφτηκε ποτέ να στείλει τα εργοστάσιά της εκτός Ελλάδας ή να μην χρησιμοποιήσει ελληνικά δέρματα και ντόπιους τεχνίτες για τα προϊόντα της
Θυμάμαι, στις αρχές της δεκαετίας του '80, το πρώτο «επώνυμο» ζευγάρι παπούτσια που μού είχε αγοράσει η μάνα μου. Ήταν Boxer. Το είχα λιώσει εκείνο το ζευγάρι –πιο πολύ κι απ' τα αθλητικά μου, «σπορτέξ» τα λέγαμε τότε. Ήταν χρόνια διαφορετικά απ' αυτά που ζήσαμε τις δύο τελευταίες δεκαετίες: Τα παιδιά των μεσοαστικών οικογενειών, όπως ήταν η δική μου, δεν διέθεταν από πέντε κι έξι ζευγάρια παπούτσια. Είχαμε τα σπορτέξ, τα καθημερινά για το σχολείο και τα λουστρίνια για τις «επίσημες» εμφανίσεις μας. Άρα τα καθημερινά έπρεπε να είναι γερά κι άνετα. Τα αγγλικά στη μάρκα και η ποιότητα εκείνου του ζευγαριού με είχαν παραπλανήσει: Νόμιζα ότι η μητέρα μου είχε βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, ότι μού είχε πάρει εισαγόμενα.
«Εκείνα τα χρόνια, υπήρχε μια ξενομανία», μού λέει η κυρία Μίνα Φειδά, μ' αυτήν την ευγενική φωνή και το ζεστό λόγο που την μάθαμε όλοι από την πρόσφατη διαφήμιση της εταιρείας. Είναι αυτή η ηλικιωμένη κυρία που περπατάει στο εργοστάσιό της στις Αχαρνές και μας γνωρίζει τους εργάτες και τα προϊόντα της, εξηγώντας πως αυτή η εταιρεία από το 1919 παραμένει ελληνική. «Πώς αλλάζουν οι καιροί» τής σχολιάζω. «Έτσι είναι, τότε όλοι ήθελαν τα ξένα, πολλοί έμποροι που πουλούσαν τα παπούτσια μας δεν έλεγαν ότι τα Boxer ήταν ελληνικά», μού εξηγεί, «αλλά σήμερα νιώσαμε μια υποχρέωση να το πούμε στον κόσμο».
Δε θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή από τη Boxer και την κυρία Φειδά για το πρώτο αφιέρωμα της νέας στήλης του newsbomb.gr «Ψωνίζω Ελληνικά». Η πρωτοβουλία του newsbomb.gr θα προβάλλει κάθε Τρίτη μια ελληνική επιχείρηση, έναν επιχειρηματία που τιμά τη λέξη ΕΛΛΗΝΑΣ. Μια εταιρεία και έναν άνθρωπο που κρατάνε την παραγωγή τους στην Ελλάδα, που δίνουν δουλειά σε Ελληνες, που αγοράζουν ελληνικές πρώτες ύλες. Όλα αυτά, εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης και όταν άλλοι έχουν μεταφέρει εργοστάσια στα Βαλκάνια, ενώ αγοράζουν από Κίνα και Ινδία.
Η κυρία Μίνα Φειδά στο νέο εργοστάσιο της εταιρείας, στις Αχαρνές
Η πορεία της Boxer ποτέ δεν ξεστράτισε από την Ελλάδα. Για σχεδόν ένα ολόκληρο αιώνα. Μόνο για να κάνουν εξαγωγές βγήκαν οι Φειδάδες από την χώρα μας. Ούτε για να φέρουν φτηνή πρώτη ύλη απ' έξω, ούτε για να ανοίξουν εργοστάσια αλλού στα Βαλκάνια, ούτε για να πάρουν δέρματα από κινεζικές βιομηχανίες. «Πολλοί είναι Έλληνες κατ' όνομα», μού λέει η κυρια Φειδά μ' ένα παράπονο. «Ξέρετε, εμείς είμαστε χαμηλών τόνων, δεν βγαίνουμε να λέμε μεγάλα λόγια. Αλλά την εταιρεία την κρατήσαμε πάντα ελληνική. Ούτε τα λεφτά μας βγάλαμε στην Ελβετία, ούτε κάναμε απολύσεις όταν άρχισαν τα δύσκολα. Μόνο τώρα με την κρίση αναγκαστήκαμε να μειώσουμε λίγο τις εργατοώρες, γιατί η παραγωγή έπεσε. Αλλά αυτά θα σας τα πει ο γιος μου».
Ο Παναγιώτης Νταής βρίσκεται στο κεφάλι της εταιρείας εδώ και δύο δεκαετίες περίπου, αλλά βέβαια μεγάλωσε από παιδάκι –άλλα εικοσιδύο χρόνια- μέσα στο εργοστάσιο της «Δ.Ι. Φειδάς Α.Ε.» και ξέρει καλά όλη την ιστορία της. Μού περιγράφει την πορεία της εταιρείας, από το πρώτο τσαγκάρικο στην Καλαμάτα, το 1919, μέχρι σήμερα που η εταιρεία παράγει περίπου μισό εκατομμύριο ζεύγη το χρόνο. «Μέχρι το 2009, πριν την κρίση, φτάσαμε να παράγουμε ένα εκατομμύριο ζευγάρια το χρόνο, οπότε όπως καταλαβαίνετε, έχουμε τώρα πέσει στο μισό. Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν θα κάνουμε απολύσεις ή θα αλλάξουμε τον τρόπο που δουλεύουμε». Και ποιος είναι αυτός; Η εταιρεία απασχολεί περίπου 200 εργαζόμενους στο εργοστάσιό της, αλλά «θρέφει» κι άλλες 500 οικογένειες στην Ελλάδα, που είναι ο αριθμός των συνεργατών της. Χρησιμοποιεί Έλληνες βυρσοδέψες, ελληνικές βιοτεχνίες φόδρας και όποιους άλλους τεχνίτες ή παραγωγούς σχετίζονται με την βιομηχανία του παπουτσιού. «Μπορώ να σας πω ότι το 90% της παραγωγής τους, έρχεται σ' εμάς», μού λέει ο κ. Νταής.
Από την Καλαμάτα στην Αθήνα
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή: Ο Ιωάννης Φειδάς, που είχε φύγει το 1907 μετανάστης στην Αμερική, περισσότερο για πολιτικούς λόγους παρά για οικονομικούς, επέστρεψε το 1919 στην πατρίδα του, την Καλαμάτα και ξεκίνησε να κατασκευάζει χειροποίητα δερμάτινα παπούτσια. Έμαθε την τέχνη και στον γιό του, Δημήτρη, και το τσαγκάρικο έγινε γρήγορα από τα πιο γνωστά στην πόλη. Ο Δημήτρης Φειδάς είχε μεγάλο ταλέντο στο σχέδιο του παπουτσιού κι έδωσε όλη του την αγάπη στη δουλειά, μαθαίνοντας και τη Μαρία Σωτηροπούλου, την γυναίκα του, μια πολύ δραστήρια γυναίκα για την εποχή εκείνη, ειδικά στο εμπορικό κομμάτι. Ο Β' Παγκόσμος Πόλεμος και ο Εμφύλιος, στον οποίον η Μαρία είχε και ενεργή συμμετοχή στο αντάρτικο, μηδένισε τα πάντα. Η οικογένεια αποφάσισε να φύγει για την Αθήνα, για να «κρυφτεί» εκεί πιο εύκολα λόγω των φρονημάτων της. Οι τσαγκάρηδες εκείνη την εποχή δούλευαν στην περιοχή του Ψυρρή και εκεί άνοιξαν την πρώτη τους βιοτεχνία οι Φειδάδες.
Το πρώτο εργοστάσιο
Η κόρη τους, η Μίνα Φειδά, η ευγενική φυσιογνωμία της διαφήμισης, συνέχισε κι αυτή την παράδοση της οικογένειας και όταν, στις αρχές της δεκαετίας του '60, παντρεύτηκε τον Γιάννη Νταή, έναν πολύ «σύγχρονο» για την εποχή άντρα, οραματιστή και εργατικότατο, μετέτρεψαν την μικρή –αλλά με καλό όνομα ήδη- βιοτεχνία σε βιομηχανία. Το πρώτο εργοστάσιο άνοιξε το 1961 στην Λαμπρινή, σε ένα οικόπεδο που η οικογένεια αγόρασε από τα τέλη της δεκαετίας του '50. Το 1967 η «Δ.Ι. Φειδάς Α.Ε.» ξεκίνησε συνεργασία με την γερμανική «Salamander», η οποία έφτιαχνε φασόν τα παπούτσια της στο εργοστάσιο της Λαμπρινής και από τις αρχές της δεκαετίας του '70, η δουλειά είχε μεγαλώσει πολύ. Έτσι το 1974 η οικογένεια έφτιαξε το δεύτερο εργοστάσιό της στις Αχαρνές, όπου και στεγαζόταν μέχρι πριν δύο χρόνια η εταιρεία, όταν και μετακόμισε στο νέο της εργοστάσιο στην ίδια περιοχή. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε μια σταθερή αύξηση στην ζήτηση και την παραγωγή, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Η Boxer πουλούσε τα παπούτσια της στην Γερμανία από το 1975 ως το 1985 και στην Ρωσία μέχρι το '98. Στην Ρωσία επαναδραστηριοποιείται σήμερα.
Οι εξαγωγές
«Τότε που εξάγαμε στην Γερμανία, ήταν εντελώς άλλες εποχές», μου εξηγεί ο κ. Νταής. Μού μιλάει για επιδοτήσεις και πριμ εξαγωγών, που επέτρεπαν στην εταιρεία να πουλάει σε τιμές κάτω κι απ' το κόστος της ακόμη. Από την Ρωσία, η εταιρεία έφυγε όταν η κατάσταση άρχισε να γίνεται αβέβαιη, παρότι είχε χτίσει ένα πολύ καλό όνομα. «Μόνο εταιρείες σαν την Coca-Cola ή την Mercedes μπόρεσαν να ρισκάρουν και να μείνουν εκείνη την εποχή», μού εξηγεί ο κ. Νταής, «αλλά το όνομά μας ήταν τόσο δυνατό που όταν αποφασίσαμε να επιστρέψουμε πριν δύο χρόνια, η επιτυχία ήταν άμεση, αφού μας θυμόντουσαν όλοι».
Τον ρωτάω ποιο ήταν το πιο μεγάλο του επιχειρηματικό του λάθος όλα αυτά τα χρόνια και μού λέει χωρίς δισταγμό για το τρίτο εργοστάσιο της εταιρείας. «Θα μπορούσαμε να είχαμε μείνει στο δεύτερο, αν ξέραμε ότι η παραγωγή θα έπεφτε στο μισό, με την κρίση. Αυτό, πάντως, που δεν σκεφτήκαμε ποτέ και για ιδεολογικούς λόγους, αλλά και λόγω της σχέσης μας με όλους αυτούς τους ανθρώπους που δούλεψαν για εμάς, που είμαστε μαζί τόσα χρόνια, ήταν να πάμε το εργοστάσιό μας σε κάποια γειτονική χώρα ή και στην Κίνα, με τα φτηνότερα εργατικά χέρια. Βέβαια, από το 2000 ως το 2009, με την είσοδό μας και στο γυναικείο παπούτσι, τριπλασιάσαμε την παραγωγή μας, συνεπώς με τα τότε δεδομένα είχαμε ανάγκη ένα μεγαλύτερο εργοστάσιο».
Το μέλλον
Αναπόφευκτα, με την όλη συζήτηση περί ανάπτυξης, ντόπιας παραγωγής και εξαγωγών, των λύσεων για να βγει, δηλαδή, η Ελλάδα από την κρίση, η κουβέντα μας πηγαίνει στο αύριο της εταιρείας. Ρωτάω τον κ. Νταή αν είναι αισιόδοξος για το μέλλον. Και μού περιγράφει ένα ζοφερό σκηνικό που πλήττει όχι μόνο την υποδηματοποιία αλλά και την βιομηχανία ενδυμάτων, με λαθραίες εισαγωγές από την Κίνα, από εργοστάσια που χρησιμοποιούν αμφιβόλου ποιότητας χημικά και που απασχολούν ανθρώπους που δουλεύουν 18 ώρες την ημέρα για ένα πενιχρό μισθό. Το λαθρεμπόριο στην Ελλάδα είναι ανεξέλεγκτο και κανείς δεν δείχνει να θέλει να ασχοληθεί.
Μού εξηγεί, επίσης, ότι οι περισσότεροι μεταποιητές στην Ελλάδα από την δεκαετία του '90 το έχουν γυρίσει στο εμπόριο, κλείνοντας όλα τους τα εργοστάσια. Για το παρόν, μού λέει πόσο δύσκολες καταστάσεις προκαλεί ο εγκλωβισμός της εταιρείας από το τραπεζικό σύστημα και από την υπερφορολόγηση και πως η προσπάθειά της πια είναι για επιβίωση (με την μεγάλη ανάσα που δίνουν οι εκ νέου εξαγωγές στην Ρωσία). Θυμάται επίσης, τις επιδοτήσεις του παρελθόντος και τον προστατευτισμό στα ντόπια προϊόντα και μού εξηγεί ότι η οικονομική κρίση ήταν επόμενο να πλήξει το Νότο της Ευρώπης. Μού μιλάει για μια Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι μόνο κατ' όνομα «ένωση», αφού ο Βορράς προτιμά να συνεργάζεται με την Ινδία και την Κίνα και να σφίγγει ακόμη περισσότερο τον κλοιό στο Νότο. «Την ανεργία μπορούν να την σταματήσουν μόνο τα εργοστάσια», μού λέει. «Δεν γίνεται να είμαστε όλοι έμποροι ή υπάλληλοι γραφείου. Αλλά για να ξανανοίξουν τα εργοστάσια, είτε η ελληνική κυβέρνηση είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αναπτύξει μια άμυνα».
http://www.newsbomb.gr/chrhma/story/137610/boxer-feidas-enas-aionas-elliniko-papoytsi -
Ο χρήστης scandinavian έγραψε:
Κι άλλο βιντεάκι από το εργοστάσιο της STAFF στη Βουλγαρία που φέρνει ανεργία στην Ελλάδα... Αντί να δουλεύουν 800 Λαρισαίοι, δουλεύουν 800 Βούλγαροι...http://edition.cnn.com/2012/05/03/business/greeks-move-bulgaria/index.html
Καλα η staff εχει χασει καθε επαφη με Λαρισα,ακομα και το καταστημα λιανικης που ειχε εκλεισε και τωρα τα προιοντα της πωλουνται απο τριτους μονο
-
Ο χρήστης scandinavian έγραψε:
Κι άλλο βιντεάκι από το εργοστάσιο της STAFF στη Βουλγαρία που φέρνει ανεργία στην Ελλάδα... Αντί να δουλεύουν 800 Λαρισαίοι, δουλεύουν 800 Βούλγαροι...http://edition.cnn.com/2012/05/03/business/greeks-move-bulgaria/index.html
[...]
Και οι Βούλγαροι ΣΚΑΤΑ τρώνε. Απλά εμείς δεν τρώμε τίποτα.
-
Ο χρήστης scandinavian έγραψε:
Την ίδια ώρα όμως υπάρχουν άλλοι επιχειρηματίες που επιμένουν Ελληνικά!
Και μας ντροπιάζουν με τα εκτρώματα που παράγουν
Οι εξαγωγές
«Τότε που εξάγαμε στην Γερμανία, ήταν εντελώς άλλες εποχές», μου εξηγεί ο κ. Νταής. Μού μιλάει για επιδοτήσεις και πριμ εξαγωγών, που επέτρεπαν στην εταιρεία να πουλάει σε τιμές κάτω κι απ' το κόστος της ακόμη.Πλήρωνε μαλάκα ελληνα τώρα τα δανεικά. Για να δούμε ποιος δεν έφαγε τελικά.
-
Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Την ίδια ώρα όμως υπάρχουν άλλοι επιχειρηματίες που επιμένουν Ελληνικά!
Και μας ντροπιάζουν με τα εκτρώματα που παράγουν
Οι εξαγωγές
«Τότε που εξάγαμε στην Γερμανία, ήταν εντελώς άλλες εποχές», μου εξηγεί ο κ. Νταής. Μού μιλάει για επιδοτήσεις και πριμ εξαγωγών, που επέτρεπαν στην εταιρεία να πουλάει σε τιμές κάτω κι απ' το κόστος της ακόμη.Πλήρωνε μαλάκα ελληνα τώρα τα δανεικά. Για να δούμε ποιος δεν έφαγε τελικά.
Τη δεκαετία του '60 και του '70 που υπήρχαν οι επιδοτήσεις η Ελλάδα είχε χρέος 20-30% του ΑΕΠ. Τη δεκαετία του '80 που οι επιδοτήσεις σταμάτησαν το χρέος αυξήθηκε από 30% σε 110% του ΑΕΠ. Τη χρυσή 20ετία του Ελληνικού θαύματος (1952-1972) η Ελλάδα επιδοτούσε την παραγωγή και όχι τις εισαγωγές και το εμπόριο... Δυστυχώς υπήρχαν πάρα πολλοί που έκαναν τις επιδοτήσεις κότερα και βίλες στη Μύκονο και έκλεισαν τα εργοστάσιά τους για να τα μεταφέρουν έξω περιμένοντας την Ελλάδα όμως να τους θρέψει με τα υψηλά περιθώρια κέρδους...Σίγουρα η περίπτωση της Φειδάς δεν είναι μια τέτοια περίπτωση...
Ελληνικές Εταιρίες παραγωγής-κατασκευής διαφορων προιόντων.