Ερωτήλιο...

Ο χρήστης skye έγραψε:

Ένα καλό τσιφτετέλι, όπως κι ένας καλός μπάλλος, έχουν την ίδια αίσθηση, προκαλούν τα ίδια συναισθήματα, είναι ό, τι είνα τα blues κι ακόμα περισσότερα.

καλη η φιλιω πυργακη αλλα ο gary moore καλυτερος

Έτσι όπως το θέτεις, συμφωνώ.
Αλλά σαν τον Σαλέα, κανείς!

Γυμνάσιο, μπορεί και Λύκειο αν θυμάμαι καλά και για μένα. Απίστευτη αίσθηση ειδικά αν είναι κι αυτό που λέει κι ο skye:

Ο χρήστης skye έγραψε:
Υπαρχει πιο ρομαντικο πραγμα απο το να χορευεις blues με μια ομορφη γυναικα που μυριζει ομορφα, εχει βαλει τα χερια της γυρω απο το λαιμο σου και σε κοιταζει στα ματια; Αμφιβαλλω

[Ερωτηλος mode] Θα ήθελα πάρα πολύ όμως να ξαναχορέψω έτσι!

Ο χρήστης skye έγραψε:

Τι να πω τωρα! Σε ντισκο πηγαινα με τους τοτε φιλους ,κατι σε Ντισκο Φανταζι στυλ Γαρδελη δηλ

αν ειχες και κανα φιλο σαν το μπιλια, ή αν εκανες βολτες με κανα xt 550 θα ησουν το ινδαλμα μου_

Σαφως και ειχα και ηταν παντου και παντα αλλα xt ντεν ειχα καρντια μου!
Βεσπα ! ,,,

Πριν 6 χρόνια αλλά όχι μαυτην που αγαπούσα

Σύμφωνα με την κοινή γνώμη:

ανθρωπινο είναι να σέβεσαι τον άλλο, να τον δέχεσαι όπως είναι, να βάζεις πρώτα αυτόν και μετά τον εαυτό σου, να κάνεις χάρη και να μην περιμένεις αντάλαγμα, να αγαπάς.

απάνθρωπο είναι να εξαπατάς, να πατάς επι πτωμάτων, να κατατροπώνεις τον άλλο, να είσαι οπορτουνιστής, να είσαι Εγωιστής

όμως πιστεύω ότι έχουμε συγχήσει λίγο της έννοιες. Για μενα τουλάχιστον

ανθρώπινο είναι να εξαπατάς, να πατάς επι πτωμάτων, να κατατροπώνεις τον άλλο, να είσαι οπορτουνιστής, να είσαι Εγωιστής και που και που να κάνεις και καμιά φιλανθρωπία για να μηδενίσεις τις τήψεις σου

απάνθρωπο είναι να σέβεσαι τον άλλον, να τον δέχεσαι όπως είναι, να βάζεις πρώτα αυτόν και μετά τον εαυτό σου, να κάνεις χάρη και να μην περιμένεις αντάλαγμα, να αγαπάς.

τεσπα βγαίνω λίγο εκτός θέματος αλλά μετά απο κανα λιτρο ρακή, 800000 τσιγάρα, καταθλυπτική μουσική και πιγμένος μέσα σε φιλοσοφικές αναζητήσεις εγώ είμαι ενας Απάνθρωπος γιατί ενώ η λογική (ο εγωισμός δλδ) λέει οτι ffs get the fuck over her its been a long time idiot.. εγώ δεν μπορώ. ΝΟΜΙΖΑ ότι την είχα ξεπεράσει αλλά όχι σαυτες τις διακοπές αποδειχτηκε πως όχι. ίσως και να φταίει ότι 5 χρονια τώρα δεν έχω ερωτευτει καμία. καμία απολύτως δεν μουχει κάνει καποιο κλικ, έστω και μικρό. αισθάνομαι ότι πρέπει να φύγω καπου μακρια, πολύ μακριά, παρα πολυ μακρία μπας και γίνω Ανθρωπος, εξαπατήσω, πατήσω επι πτωμάτων, να είμαι (ξέχασα τι ήθελα να γράψω) για να είμαι και εγώ μέλος της Κοινωνίας της Φυσικης Επιλογής του δαρβίνου

υγ σκεφτόμουν να γράψω αυτή την βλακεία στους μονολόγους αλλά ίσως ταιριάζει καλύτερα εδώ, να πέσει και λίγο γέλιο. τεσπα μπορεί και να μην ξαναγράψω στο φορουμ ύστερα απαυτό..

Ο χρήστης skye έγραψε:

ανθρώπινο είναι να εξαπατάς, να πατάς επι πτωμάτων, να κατατροπώνεις τον άλλο, να είσαι οπορτουνιστής, να είσαι Εγωιστής και που και που να κάνεις και καμιά φιλανθρωπία για να μηδενίσεις τις τήψεις σου

απάνθρωπο είναι να σέβεσαι τον άλλον, να τον δέχεσαι όπως είναι, να βάζεις πρώτα αυτόν και μετά τον εαυτό σου, να κάνεις χάρη και να μην περιμένεις αντάλαγμα, να αγαπάς.

καλα τα λες. ανθρωπινο ειναι να κανεις ο,τι ειναι δυνατον για να εχεις το μεγαλυτερο κερδος (οποιο ειναι αυτο για σενα) με τις λιγοτερες απωλειες. τα αλλα ειναι ηθικιστικες υποκειμενικες παραφιλολογιες, η 'καλοσυνη' δεν ειναι και.. συμπαντικος νομος, μονο η επιβιωση ειναι νομος για τον ανθρωπο.

Κλισέ: αν αναλάβαμε μια υποχρέωση όλοι μας σ' αυτή τη ζωή, είναι να είμαστε ευτυχισμένοι. Και οι περισσότεροι μ' αυτά τα κριτήρια πορεύονται και όχι γιατί είναι καλοί ή κακοί. Απλώς ψάχνουν το καλύτερο ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ. Κι αυτό ισχύει και θα ισχύει για όλους τους ανθρώπους, τους πρώην , νυν και επόμενους που θα γνωρίσουμε.

τεσπα βγαίνω λίγο εκτός θέματος αλλά μετά απο κανα λιτρο ρακή, 800000 τσιγάρα, καταθλυπτική μουσική και πιγμένος μέσα σε φιλοσοφικές αναζητήσεις εγώ είμαι ενας Απάνθρωπος γιατί ενώ η λογική (ο εγωισμός δλδ) λέει οτι ffs get the f**k over her its been a long time idiot.. εγώ δεν μπορώ. ΝΟΜΙΖΑ ότι την είχα ξεπεράσει αλλά όχι σαυτες τις διακοπές αποδειχτηκε πως όχι. ίσως και να φταίει ότι 5 χρονια τώρα δεν έχω ερωτευτει καμία. καμία απολύτως δεν μουχει κάνει καποιο κλικ, έστω και μικρό. αισθάνομαι ότι πρέπει να φύγω καπου μακρια, πολύ μακριά, παρα πολυ μακρία μπας και γίνω Ανθρωπος, εξαπατήσω, πατήσω επι πτωμάτων, να είμαι (ξέχασα τι ήθελα να γράψω) για να είμαι και εγώ μέλος της Κοινωνίας της Φυσικης Επιλογής του δαρβίνου

υγ σκεφτόμουν να γράψω αυτή την βλακεία στους μονολόγους αλλά ίσως ταιριάζει καλύτερα εδώ, να πέσει και λίγο γέλιο. τεσπα μπορεί και να μην ξαναγράψω στο φορουμ ύστερα απαυτό..

get over her. 5 χρονια ειναι μια αιωνιοτητα για τον ερωτα και προφανως it's too late. αν 5 χρονια δεν εφτασαν, δεν θα φτασουν ουτε 55.

μην τολμησεις κ δεν ξαναγραψεις.

(σου έχω πει πως είσαι απίθανος, ε; )
Οι άνθρωποι μένουν μαζί μας και μας χαρίζουν ΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΘΕΛΟΥΝ. Είτε αυτός είναι 5 λεπτά, είτε μια αιωνιότητα. Μην ζητάς άλλο, ούτως ή άλλως, έχεις πάρει ό,τι καλύτερο θα μπορούσες. Είναι καιρός να βρεις κάποια άλλη. Δεν ψάχνεις σωστά, είναι σίγουρο πως υπάρχουν άπειρες εκεί έξω που θα σε κάνουν να ξεχάσεις ΕΥΚΟΛΑ την προηγούμενη. Φυσικός νόμος κι αυτός.

Ο χρήστης Pathos έγραψε:

τεσπα βγαίνω λίγο εκτός θέματος αλλά μετά απο κανα λιτρο ρακή, 800000 τσιγάρα, καταθλυπτική μουσική και πιγμένος μέσα σε φιλοσοφικές αναζητήσεις εγώ είμαι ενας Απάνθρωπος γιατί ενώ η λογική (ο εγωισμός δλδ) λέει οτι ffs get the f**k over her its been a long time idiot.. εγώ δεν μπορώ. ΝΟΜΙΖΑ ότι την είχα ξεπεράσει αλλά όχι σαυτες τις διακοπές αποδειχτηκε πως όχι. ίσως και να φταίει ότι 5 χρονια τώρα δεν έχω ερωτευτει καμία. καμία απολύτως δεν μουχει κάνει καποιο κλικ, έστω και μικρό. αισθάνομαι ότι πρέπει να φύγω καπου μακρια, πολύ μακριά, παρα πολυ μακρία μπας και γίνω Ανθρωπος, εξαπατήσω, πατήσω επι πτωμάτων, να είμαι (ξέχασα τι ήθελα να γράψω) για να είμαι και εγώ μέλος της Κοινωνίας της Φυσικης Επιλογής του δαρβίνου

υγ σκεφτόμουν να γράψω αυτή την βλακεία στους μονολόγους αλλά ίσως ταιριάζει καλύτερα εδώ, να πέσει και λίγο γέλιο. τεσπα μπορεί και να μην ξαναγράψω στο φορουμ ύστερα απαυτό..

Ούτε ο πρώτος ουτε ο τελευταίος 'τηγανισμένος' είσαι, ούτε ο μόνος που ενω νομίζεις πως έχεις γίνει ρόμπα, απλώς θυμίζεις και στους υπόλοιπους τι έχουν τραβήξει
Απλά ο πόλεμος θα πρέπει να συνεχιστεί απο την πλευρά σου κατα γένος και όχι κατα είδος

Ο χρήστης skye έγραψε:
Ποτε ηταν λοιπον η τελευταια φορα που χορεψατε blues ή tango με καποια τρυφερη γυναικα -ή τρυφερο ανδρα, ειμαστε σεξουαλικως απελευθερωμενοι ανθρωποι, δεν τραβαμε τετοια κολληματα - ;;;

Τι να πω τωρα! Σε ντισκο πηγαινα με τους τοτε φιλους ,κατι σε Ντισκο Φανταζι στυλ Γαρδελη δηλ και πραγματικα περιμενα τα μπλουζ να ζητησω να χωρεψω με την θεα τοτε Αννα (ψηλο, μελαχρινο,πλουσιο ,με αρενωπο βλεμα) και τα καταφερα θυμαμαι αφου βοηθησε και το μπουτι μου που παντα εβαζα εκει αναμεσα και καλα δηθεν αδιαφορος .Σπαρταρησε το μωρο οταν το εκανα αυτο θυμαμαι.Και μετα μεσα στο Μιραφιορε ελιωσε φιλε Skye!
Ωχ μανα μου!

Μήπως η Αννα ήτανε Βαγγέλης?
Θυμάσαι αν είχε λίγο παραπάνω τριχοφυία?

@ skye, hifi, tasosdev

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. 5 χρόνια έρωτα είναι όντως τεράστιο διάστημα, γενικώς πιστεύω οτι ο ερωτας κρατάει απο 2 βδομάδες έως 1 και κάτι χρόνο (με διάστημα εμπιστοσύνης 95% ). Για μένα τουλαχιστον ο έρωτας είναι ένας ενθουσιασμός, πάθος και τρόπος κάλυψης (ή ψευδαίσθηση;) του οντολογικού κενού του κάθε ατόμου. Και αυτό φοβάμαι ότι δεν είναι πλεον έρωτας.. τεσπα το παρατραβάω το θέμα, πρέπει να την κάνω τώρα.

και πάλι thanks

Ο χρήστης Pathos έγραψε:
@ skye, hifi, tasosdev

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. 5 χρόνια έρωτα είναι όντως τεράστιο διάστημα, γενικώς πιστεύω οτι ο ερωτας κρατάει απο 2 βδομάδες έως 1 και κάτι χρόνο (με διάστημα εμπιστοσύνης 95% ). Για μένα τουλαχιστον ο έρωτας είναι ένας ενθουσιασμός, πάθος και τρόπος κάλυψης (ή ψευδαίσθηση;) του οντολογικού κενού του κάθε ατόμου. Και αυτό φοβάμαι ότι δεν είναι πλεον έρωτας.. τεσπα το παρατραβάω το θέμα, πρέπει να την κάνω τώρα.

και πάλι thanks

Αγόρασε το 'Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας' του Μάρκες και διάβασε το στις διακοπές.
Είναι υπέροχο βιβλιο και κολλάει και στην συναισθηματική σου φάση.
Οταν το τελειώσεις θυμήσου τη συμβουλή μου: 'Μη γίνεις Φλορεντίνο Αρίσα'

Ο χρήστης Pathos έγραψε:
@ skye, hifi, tasosdev

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις. 5 χρόνια έρωτα είναι όντως τεράστιο διάστημα, γενικώς πιστεύω οτι ο ερωτας κρατάει απο 2 βδομάδες έως 1 και κάτι χρόνο (με διάστημα εμπιστοσύνης 95% ). Για μένα τουλαχιστον ο έρωτας είναι ένας ενθουσιασμός, πάθος και τρόπος κάλυψης (ή ψευδαίσθηση;) του οντολογικού κενού του κάθε ατόμου. Και αυτό φοβάμαι ότι δεν είναι πλεον έρωτας.. τεσπα το παρατραβάω το θέμα, πρέπει να την κάνω τώρα.

και πάλι thanks

O ερωτας είναι μια σειρα χημικών αντιδράσεων του εγκεφάλου και τίποτα άλλο.
Τις υπόλοιπες προεκτάσεις του τις δίνουμε εμείς, συνήθως υποσυνείδητα με τις εκάστοτε αντιλήψεις, επιθυμίες ακόμη και προκαταλήψεις μας.

Ο χρήστης Pathos έγραψε:
5 χρόνια έρωτα είναι όντως τεράστιο διάστημα, γενικώς πιστεύω οτι ο ερωτας κρατάει απο 2 βδομάδες έως 1 και κάτι χρόνο (με διάστημα εμπιστοσύνης 95% ). Για μένα τουλαχιστον ο έρωτας είναι ένας ενθουσιασμός, πάθος και τρόπος κάλυψης (ή ψευδαίσθηση;) του οντολογικού κενού του κάθε ατόμου. Και αυτό φοβάμαι ότι δεν είναι πλεον έρωτας...

Ο καθένας ορίζει ή αντιλαμβάνεται τον έρωτα διαφορετικά. Για μένα ο έρωτας (σα συναίσθημα), είναι η περίοδος όπου το κυρίαρχο θέμα που μας απασχολεί είναι να κατακτήσουμε τον άλλο και να κατακτηθούμε από αυτόν/η. Ο χρόνος που μας τρώει η αγωνία του να κεντρίσουμε τον άλλο ώστε να ασχοληθεί μαζί μας και ταυτόχρονα να μας τραβήξει ώστε να ασχοληθούμε μαζί του. Κάπως έτσι τέλος πάντων.

Την εισαγωγη αυτή την έκανα για να καταλήξω πως συμφωνώ μαζί σου στο ότι αυτή η περίοδος δε γίνεται να κρατήσει 5 χρόνια με κάποιο άτομο που είμαστε ή είμασταν μαζί. Ο μόνος τρόπος να κρατήσει τόσο, έτσι όπως αντιλαμβάνομαι τη ζωή και τα πράγματα, είναι αν πρόκειται για ανεκπλήρωτους πόθους, όπου το αντικείμενο ανάθεμα αν έχει σχέση με την πραγματικότητα όπως την πλάθει το μυαλό μας ή για την αιώνια περίπτωση της 'φίλης' ή 'φίλου', όπου τίποτα δεν προχωράει αλλά και τίποτα δεν τελειώνει μιας και 'είμαστε φίλοι'.

Και στις 2 περιπτώσεις δεν είναι έρωτας αλλά κόλλημα στο παραμύθι που θα θέλαμε να ζήσουμε, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι παραμύθι, οπότε το πλάθουμε στο μυαλό μας βάζοντας κάποια πραγματικά δεδομένα για να μας κάνει πιο ρεαλιστικό και να μας βοηθήσει να παραμυθιαστούμε καλύτερα.

Αν τώρα όλη αυτή η υπόθεση που έκανα ΔΕΝ είναι η περίπτωσή σου και μιλάς για μια ιστορία που υπήρξε, έκανε τον κύκλο της και τελείωσε και πάλι πια δεν είναι έρωτας. Είναι κάτι σαν άλλοθι να μην προχωρήσει η ζωή, τουλάχιστον όχι με τη δική μας θέληση και αποδοχή ότι κάτι τελείωσε. Μάταιο όμως μιας και η ζωή προχωράει έτσι και αλλιώς και μπορεί να χάνεις ένα σωρό ενδιαφέροντα άτομα ή εμπειρίες που περνάνε απαρατήρητα γύρω σου. Έστω και αν πολλές από αυτές μπορεί να ήταν ζόρικες ή όχι ευχάριστες.

Ακόμα και τίποτα από αυτά να μην ισχύει, το να ζεις στο παρόν και όχι στο παρελθόν, είναι η μόνη ελπίδα να μην πηδήξεις το μέλλον σου. Ο μόνος τρόπος να τραβήξεις κόντα σου άτομα ενδιαφέροντα και ικανά να σε γοητέψουν. Αλλιώς μόνο ψυχοπαθητικές καταστάσεις θα σε τριγυρίζουν, εξ ορισμού ανίκανες να σε ενδιαφέρουν ή να μπορούν να σε κατακτήσουν.

Σε κάθε περίπτωση, το ΜΟΝΟ που μπορείς να αλλάξεις είναι το παρόν και δε σε παίρνει να το χάσεις.

Αν τα παραπάνω παραείναι μπερδεμένα, φταίνε οι μεσημεριανές μπύρες.

Επί του θέματος... Δε θυμάμαι πότε χόρεψα έτσι τελευταία φορά

Εγω θυμαμαι.
Επαθα θλαση μηνισκου εκεινο το βραδυ (που θα ντροπιαζε και τον ιδιο τον Διόνυσο),με αποτελεσμα να μην μπορω να περπατησω για καμμια βδομαδα,και να με προειδοποιησει ο γιατρος για τι τι θα συνεβαινε αν ξοναχορευα.

Παιδιά είστε και χαλάμε το θέμα στην αρχική του τοποθέτηση. Συνεχίστε σε κάποιο άλλο (υπάρχουν πολλά) [mod]

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

Αγόρασε το 'Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας' του Μάρκες και διάβασε το στις διακοπές.
Είναι υπέροχο βιβλιο και κολλάει και στην συναισθηματική σου φάση.
Οταν το τελειώσεις θυμήσου τη συμβουλή μου: 'Μη γίνεις Φλορεντίνο Αρίσα'

Μου φένεται ότι είχε βγει και σε ταινία πριν κανα δυο χρόνια Θα το τσεκάρω. Φλορεντίνο Αρίσα. Έχω μια υποψία τι εννοείς

O ερωτας είναι μια σειρα χημικών αντιδράσεων του εγκεφάλου και τίποτα άλλο.
Τις υπόλοιπες προεκτάσεις του τις δίνουμε εμείς, συνήθως υποσυνείδητα με τις εκάστοτε αντιλήψεις, επιθυμίες ακόμη και προκαταλήψεις μας.

Σαφώς όμως και αυτές προκαλούνται και απο μια σειρά άλλων λόγων πέραν του απλά να σου αρέσει οπτικά κάποια/ος. (έτσι νομίζω, ειδικός δεν είμαι)

Ο χρήστης skye έγραψε:
Ισως η καλυτερη φωτογραφια που εχω στην κατοχη μου.

Μέχρι την επόμενη...

Ξέθαμα και....

• τελικά έχει ή όχι βήματα ο Ζεϊμπέκικος; Οι δάσκαλοι χορού λένε πως έχει (τι άλλο θα έλεγαν;), οι παλιοί λένε πως έχει φιγούρες αλλά όχι 'βήματα' και κάνεις ό,τι σου αρέσει, άλλοι λένε ότι ΟΚ, δεν μπορείς να χορεύεις σαν ξεβιδωμένος, αλλά απλώς κάνεις ό,τι σε εκφράζει, πόνο, έρωτα, νταλκά, αλλά με σωστό ρυθμό και στάση σώματος/έκφραση προσώπου.

• Απτάλικος; Μαθήματα πουθενά; Πολύ ωραίος χορός για ζευγάρι, λεβέντικος, αποπνέει σεβασμό προς τον απέναντι αν χορευτεί σωστά.